W tym dziale zapraszamy do zapoznania się z bogatą ofertą książek z zakresu szeroko pojętej religii, historii religii i kościoła, religioznawstwo, filozofia i teoria religii, religia dalekiego wschodu, religie pierwotne i świata starożytnego to wszystko w jednym miejscu, w dobrej cenie z szybką wysyłką. Najnowsze i najpopularniejsze książki w tym temacie, zapraszamy do sklepu DobreKsiazki.pl
Bitwa o Warszawę w sierpniu 1920 r. wpisała się w polską tradycję niepodległościową. W historiografii europejskiej batalia nad Wisłą z bolszewikami znana jest jako osiemnasta decydująca bitwa w dziejach świata. Symboliczną i legendarną postacią z okresu walk w obronie Warszawy stał się odważny ochotnik kapelan wojskowy ks. Ignacy Skorupka, poległy w boju pod Ossowem 14 sierpnia 1920 r., pośmiertnie awansowany do stopnia majora i odznaczony orderem Virtuti Militari klasy 5 i Krzyżem Niepodległości (1933), w 2010 r. uhonorowany Orderem Orła Białego. W narodowe dzieje ks. Skorupka wpisał się ceną, jaką przyszło płacić pokoleniu II Rzeczypospolitej za obronienie dopiero co wywalczonej wolności...
Potężni magowie znający się na astrologii czy efekt rozbuchanej wyobraźni jednego z Ewangelistów? Kim byli Kacper, Melchior i Baltazar?Być może nie istnieli, raczej nie było ich trzech, a już na pewno nie byli żadnymi królami. Prędzej mędrcami lub perskimi magami. Czy byli wyznawcami wielkiej, o wiele starszej niż judaizm religii? Czy ich potomkowie władali otoczonym islamskimi kalifatami niezwykłym państwem, do którego podróżowali papiescy wysłannicy? Jakie były ich związki z Atlantydą? Czy mogli znać się z Herkulesem? I co wspólnego ma z nimi Marco Polo?Trzej królowie to jedni z najbardziej tajemniczych bohaterów Biblii. Napisano w niej o nich dwanaście zdań, do których tradycja dopisała setki następnych, sprawiając, że Kacper, Melchior i Baltazar weszli do świata popkultury. Dlaczego od wieków Kościół taką czcią otacza mężczyzn, o których tak naprawdę niezbyt wiele wiadomo? Co sprawiło, że stali się bohaterami wielu obrazów, książek i filmów, a o ich relikwie wybuchały wojny? Z jakiej przyczyny stali się jednymi z najbardziej rozpoznawalnych świętych Kościoła?Roman Zając jako pierwszy zebrał całą dostępną wiedzę dotyczącą mędrców ze Wschodu. Ta książka to podróż przez wieki, koncepcje i teorie w ślad za gwiazdą zmierzającą do Betlejem.Roman Zając biblista i demonolog, pracownik Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, autor książek m.in.: Biblia. Początek i Przewodnik po Niebie, Piekle i ich mieszkańcach.
Do źródła w górach prowadzi stroma ścieżka. Wydeptały ją pokolenia wschodnich mnichów. To filokalia, czyli umiłowanie piękna. Naszym przewodnikiem po niej jest wybitny filolog i patrolog, ks. prof. Józef Naumowicz. Podążajmy wraz z nim po śladach świętych ojców, w górę, do źródła. To Chrystus jest źródłem. I górą. I ścieżką.
bp Michał Janocha
Ksiądz profesor Józef Naumowicz w przystępny sposób przybliża autentyczną myśl chrześcijańskiego Wschodu. Wydobywa teksty kluczowe dla zrozumienia modlitwy, zwłaszcza tej skupionej na uważności. Problemowy układ przygotowanego zbioru pomoże czytelnikom usystematyzować wiedzę przekazaną przez starożytnych ojców: Czym jest modlitwa? Kiedy jest najskuteczniejsza? Jak radzić sobie z rozproszeniami i demonicznymi atakami? Czy rzeczywiście modlitwa może zmienić człowieka?
Dowiedz się, jak mistrzowie duchowości Wschodu praktykują modlitwę serca, i włącz ją do swojego życia.
ks. prof. dr hab. Józef Naumowicz – historyk literatury wczesnochrześcijańskiej, patrolog, redaktor serii „Biblioteka Ojców Kościoła”. Od 2016 roku jest duszpasterzem ormiańskokatolickiej parafii centralnej pw. św. Grzegorza z Nareku w Warszawie.
Jedno z największych dzieł klasyki światowej literatury w nowym przekładzie prof. Stanisława Stabryły!Wyznania, najważniejsze dzieło św. Augustyna z Hippony, przez stulecia stanowiły duchowy przewodnik dla niezliczonych rzesz czytelników i uformowały wielu świętych Kościoła katolickiego. To zapis filozoficzno-teologicznych dociekań autora, który przeszedł drogę od sceptycyzmu do głębokiej wiary chrześcijańskiej. Przede wszystkim jednak znajdziemy w tej książce historię nawrócenia św. Augustyna oraz świadectwo jego walki duchowej.Siedziba mojej duszy jest zbyt ciasna, abyś mógł do niej wejść. Powiększ ją. Grozi zawaleniem. Podeprzyj ją. Niejedno w niej razi Twoje oczy: nie kryję tego i wiem o tym. Lecz kto o nią zadba? Lub do kogo innego zawołam: oczyść mnie od mych ukrytych grzechów, a od cudzych zachowaj Twojego sługę, Panie!?fragmentSeria Perły Duchowości, zainicjowana przez Wydawnictwo Esprit, to zbiór klasycznych tekstów w nowych, przystępnych tłumaczeniach.
Czy ks. Dolindo przepowiedział koniec świata?Ksiądz Dolindo Ruotolo przygotowywał komentarz do ostatniej księgi Nowego Testamentu w 1944 roku, kiedy doszło do kolejnego bombardowania Neapolu. Jego interpretacja tekstu Apokalipsy nie odnosi się jednak wyłącznie do opowieści o wojnie. To głęboko prorocka wizja świata i przyszłości, którą kapłan z Neapolu przekazuje kolejnym pokoleniom.Jakub Jałowiczor wczytuje się w słowa ks. Dolindo i pokazuje współczesny świat targany konfliktami, wojnami, kryzysem wiary i moralności. Poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy rzeczywiście obecnie żyjemy w czasach ostatecznych.Dzięki interpretacji tekstów księdza z Neapolu odkryjemy w Apokalipsie przesłanie do nawrócenia oraz głęboką troskę Boga o los każdego człowieka.Książka zawiera fragmenty nieznanych wcześniej komentarzy biblijnych ks. Dolindo Ruotolo.Jakub Jałowiczor dziennikarz Gościa Niedzielnego. Absolwent nauk politycznych na Uniwersytecie Warszawskim.
Autorytet Kościoła przejawiał się w tym, że pilnował, zachowywał, przekazywał i chronił Bożą prawdę, i w tym, że potępiał, zwalczał, i skutecznie gromił przeciwne Bożej prawdzie błędy.
Kościół w historii był Kościołem walczącym. Żyć - znaczyło głosić z mocą dogmat i potępiać przeciwne mu argumenty. Jeśli to potępienie miało być realne, a nie abstrakcyjne, musiało też wskazywać z całą mocą na ludzi, którzy te błędy przyjmowali i wyznawali.
Władza, która miała formalne umocowanie w urzędzie papieskim, władza piętnowania błędów stała się pierwszą ofiarą soboru. Jeśli władza nie działa, nie wskazuje, kto jest, a kto nie może być nauczycielem katolickim, zanika autorytet Kościoła i autorytet papieża.
Papieże mogą pozostać medialnymi celebrytami, ale gubią autorytet. Prawda, której byli strażnikami, została zmuszona do milczenia. Dogmat już nie wiąże. Dogmat stał się opinią i poglądem. Nie otwiera bram do Nieba. Nie przenosi poza czas. Zamiast podlegać władzy Boga, świat ulega tyranii doczesności i włącza się w budowę globalnej, lepszej przyszłości.
Dogmat i tiara to książka o porzuceniu dogmatu, o paraliżu zasady dogmatycznej.
O zjawisku, które widać gołym okiem, kiedy jawni heretycy nie tylko są tolerowani,
ale wręcz robią kościelne kariery, kiedy wielu biskupów chce błogosławić czynnych homoseksualistów, a siostry zakonne - bronić aborcji.
Nie da się głosić prawdy wiary bez potępienia jej przeciwieństwa. To relatywizacja aktu wiary. To w istocie subtelna i łagodna forma uśmiercenia dogmatu, coś jak eutanazja.
Nie wystarczy powiedzieć, że Chrystus jest Synem Bożym, zawsze trzeba dodać, że każdy, kto tak nie uważa, jeśli tylko nie znajduje się w stanie nieprzezwyciężonej niewiedzy, błądzi, okazuje Bogu nieposłuszeństwo, lekceważy Boży nakaz. Powiedzieć to pierwsze bez dodania tego drugiego, to nic nie powiedzieć.
Historia najsłynniejszych egzorcyzmów, jakie kiedykolwiek przeprowadzono!W 1976 roku młoda Niemka Anneliese Michel została poddana serii egzorcyzmów. Problem wydawał się niezwykle poważny. Dziewczyna spożywała węgiel, wkładała głowę do muszli klozetowej, biegała nago po domu, opychała się pająkami i muchami, posługiwała dawnymi językami, a jej twarz potrafiła w sposób odrażający zmienić wyglądObrzędy prowadziło dwóch kapłanów Kościoła Katolickiego, którzy uznali, że Anneliese została opętana przez sześć demonów. W trakcie egzorcyzmów dziewczyna zmarła. Wkrótce potem jej rodzice, a także obaj księża stanęli przed sądem i zostali skazani za zabójstwo w wyniku zaniedbaniaW oparciu o rozmowy z odpowiedzialnymi za egzorcyzmy księżmi, a także rodzicami dziewczyny i jej znajomymi, Felicitas Goodman napisała fascynującą książkę na temat tego, co naprawdę stało się Anneliese Michel. Zgłębiła przy tym pradawną tajemnicę opętania przez demonySprawa Anneliese Michel do dziś budzi wiele wątpliwości, ale i napawa lękiem. Na jej podstawie powstał zarówno film dokumentalny pod tym samym tytułem, jak i film fabularny Egzorcyzmy Emily Rose.
Wszystko dla Jezusa przez Maryję!Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny to najsłynniejsze dzieło intrygującego świętego i kapłana Ludwika Marii Grigniona de Montfort, stanowiące wyraz jego oddania w dobrowolną niewolę Matce Bożej. Wielokrotna lektura tej książki pozwala odkrywać na nowo jej bogatą treść oraz głębię myśli autora. Kilkadziesiąt razy wydawana w samej Francji i przetłumaczona na wiele języków, stała się jedną z najbardziej poczytnych książek religijnych XX wieku. Kształtowała pobożność maryjną wielu pokoleń, w tym wielkich świętych, między innymi Jana Pawła II czy Maksymiliana M. Kolbego. To właśnie za sprawą lektury tego dzieła Karol Wojtyła uczynił zawołaniem swojego życia najpiękniejsze hasło zawierzenia: Totus Tuus.Seria Perły Duchowości zainicjowana przez Wydawnictwo Esprit to zbiór klasycznych tekstów w nowych przystępnych tłumaczeniach.Ludwik Maria Grignion de Montfort (16731716) francuski święty Kościoła katolickiego, jezuita. Słynął z wielkiego misyjnego zapału, przez który był wielokrotnie prześladowany. Świadek wielu cudów, szczególnie związany z Matką Bożą; doświadczał wewnętrznych objawień. Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny to najsłynniejsze dzieło św. Ludwika, które zostało odkryte wiele lat po jego śmierci, zgodnie zresztą z zapowiedzią samego autora. Przewidział on, że Szatan uczyni wszystko, by ukryć je przed światem. Traktat, zaakceptowany najpierw przez papieża, szybko zyskał światową sławę, stając się jedną z najpopularniejszych książek religijnych.
Niespodziewane dla mnie przychylne odgłosy po prędkim wyczerpaniu się pierwszego wydania o niewielkim nakładzie skłaniały do tego, by podjąć się wznowienia. Postanowiłem więc przed wznowieniem przejrzeć tekst przede wszystkim pod kątem treściowego uzupełnienia. Trzynaście bowiem lat w biblistyce to szmat czasu, w którym wiele się stało zwłaszcza w zakresie chrystologii. Wziąłem więc pod uwagę przy redagowaniu treści niniejszego wydania nowe osiągnięcia cudze i własne w tym właśnie zakresie, uzupełniłem dane bibliograficzne i dodałem skorowidze, których brakowało w I wydaniu.Wybór nowego tytułu dla książki ma dwojaką rację. Po pierwsze ? ma on uzasadnienie w rozdziale o Chrystusie Apokalipsy Janowej, gdzie ten cytat otrzymał komentarz. Po wtóre ? tytuł ten lepiej wyraża, w jakim kierunku idą dawne Dopowiedzenia: chrystologia biblijna w Apokalipsie otrzymuje swoje zwieńczenie, nie dość wyraźnie uwzględnione w naszych dotychczasowych chrystologiach. Niech więc Jezus Chrystus jako Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni (Ap 22,13) stanie się Czytelnikom bliższy!
Nie dochodzi tutaj do głosu żaden z „-izmów”, jakimi się dziś zazwyczaj określa gotowe postawy wobec doktryny wiary, takie jak integryzm, tradycjonalizm lub fundamentalizm. Natomiast metodami właściwymi dla teologii biblijnej, czyli już na „piętrze” syntezy, poszukamy ustalenia zasad w tej ważkiej sprawie, często dziś, jak i dawniej, błędnie rozumianej. A źródłem błędów jest posługiwanie się hasłami skądinąd słusznymi: wolności badań, postępu nauki czy tolerancji w tej właśnie dziedzinie, jaką jest czystość głoszonej doktryny, i jej odpowiednik ? prawowierność.Książka ta jest przeznaczona przede wszystkim dla wierzących. Niemniej może ona przydać się także niewierzącym o tyle, że pozwoli im zrozumieć, na czym się opiera nieustępliwość Magisterium Kościoła, to jego non possumus, w wielu żywotnych sprawach, które sami inaczej oceniają.Ojcu świętemu Janowi Pawłowi II, który osobiście zaaprobował pomysł napisania tej książki, zechciał się zapoznać z jej szczegółowym planem i pozwolił ją Sobie zadedykować, winienem szczególną wdzięczność za całe to poparcie.Dziękuję tu również za zgodnie wyrażaną zachętę do zajęcia się sprawą ortodoksji moim Przyjaciołom ? Księżom Biskupom oraz Profesorom, moim Kolegom, a także Uczniom ? tym wszystkim, których w tej sprawie się radziłem.„Nowa ewangelizacja” ? zadanie nie tylko tych, którzy nauczają z obowiązku ? wymaga mocnego przekonania u głoszących Dobrą Nowinę. Oni, zarówno jak słuchający, winni nie samym tylko umysłem, ale całą swoją postawą życiową prawidłowo odpowiadać na to, co w liturgii mszalnej postulują słowa lektora, diakona czy kapłana, gdy po odczytaniu odpowiedniego urywku z Pisma Świętego, mówi ukazując księgę: „Oto słowo Boże” lub „Oto słowo Pańskie”. Jeśli te karty ułatwią Czytelnikom prawidłową reakcję na odczytywane Słowo Boże nie tylko w ciągu akcji liturgicznej, lecz zawsze, a zwłaszcza przy zgłębianiu treści objawienia biblijnego, to będę uważał za osiągnięty cel napisania tej książki.
Młodzi ludzie rozpoczynający naukę w szkole ponadpodstawowej są już bardzo wrażliwi. Wiedzą, że najbliższe lata będą dla nich nie tylko czasem edukacji, lecz także przygotowaniem do dorosłego życia. Pytają: Kim jestem? Dlaczego jestem? Komu i w co wierzę? Rośnie ich poczucie własnej wolności i niezależności. Chcą sami wybierać, decydować. Rodzice, wychowawcy, katecheci stoją zatem przed wyzwaniem: wesprzeć tych młodych ludzi, by mogli kształtować w sobie mądre, dojrzałe poczucie własnej wolności, umiejętność oceny zdarzeń i dokonywania dobrych wyborów.Pomoże im w tym tematyka katechez zaproponowanych w pakiecie edukacyjnym Szukam wolności, przeznaczonym do nauki religii w I klasie szkoły ponadpodstawowej. W skład pakietu chodzą poradnik metodyczny i płyta z materiałami dodatkowymi (dla tych zaś spośród Katechetów, którzy preferują wydania elektroniczne, przygotowaliśmy alternatywne rozwiązanie: poradnik metodyczny wraz z kompletem materiałów w postaci paczki plików do pobrania).Poradnik metodyczny, stanowiący część tego pakietu, zawiera 60 scenariuszy. Są to propozycje realizacji poszczególnych tematów zawartych w podręczniku z wykorzystaniem różnorodnych metod i środków dydaktycznych. Wszystkie one sprzyjają dyskusjom tak ważnym dla młodzieży w tym wieku i tak chętnie przez nią podejmowanym. Treści katechetyczne zintegrowane są z edukacją szkolną, dzięki czemu przekaz wiary jest bliski życiu młodego człowieka. Mogą one być punktem odniesienia do dyskusji na lekcjach innych przedmiotów i do pogłębionej refleksji w edukacji szkolnej. Przede wszystkim zainspirują do refleksji nad własnymi wyborami. Wesprą w budowaniu mądrych i przemyślanych argumentów w dyskusjach o wierze, o kwestiach moralnych, społecznych, codziennych. Pozwolą ukształtować dojrzałe pojęcie wolności. Zachęcą uczniów do aktywnego poszukiwania odpowiedzi na pytania związane z wiarą, będą towarzyszyć w uzgadnianiu jej z nauką, pokażą świadectwa wiary innych ludzi, które są mocnym argumentem obecności Boga w świecie. Zaproponują prawdziwie chrześcijański styl życia, który nie jest jedynie zbiorem nawyków, przyzwyczajeń i zwyczajów przekazywanych z pokolenia na pokolenie.Do poradnika metodycznego dołączona jest płyta z materiałami dodatkowymi przydatnymi podczas lekcji. Katecheta znajdzie na niej cytaty, prezentacje multimedialne, karty pracy, teksty do pracy indywidualnej i wspólnej, zdjęcia i ilustracje, które można wyświetlić (korzystając z komputera i rzutnika) bądź wydrukować.
Jak można w takiego Boga wierzyć, który tak urządził świat, że jedno stworzenie musi zjadać drugie, aby przeżyć. Trudno też wierzyć w takiego Boga, który jako wszechmocny i podobno miłosierny straszy ludzi trzęsieniami ziemi, wichurami, głodem, powodziami i chorobami, każe się im do Siebie modlić, a On wtedy może się nad nimi zlituje albo nie, czyli ich zniszczy. Wygląda na to, że Bóg lubuje się w nieszczęściach ludzkich. Najpierw ich stwarza, a potem ich morduje. To naprawdę trudno pojąć. Bóg nie może być taki zły i przewrotny.
Niniejsza publikacja przedstawia przegląd założeń teoretycznych nad obecnością i stosowaniem szeroko pojętych środków audiowizualnych na lekcji religii, z uwzględnieniem ich szczególnego rodzaju, jakim są multimedia.
Autor opisuje wybrane środki, które jego zdaniem są wiodące i mają istotny wpływ na kierunki zmian jakości przekazu wiary w rzeczywistości dydaktyki szkolnej. W pierwszym rozdziale ukazuje rozwój mediów na przestrzeni dwóch ostatnich stuleci i to, jak zmieniają one rzeczywistość, w której żyjemy. W kolejnej części pokazuje jak zmieniło się podejście Kościoła do mediów i w jakim kierunku ono ewoluuje. Następnie omawia sens i jakość środków audiowizualnych na katechezie w świetle istotnych dokumentów Kościoła powszechnego, z uwzględnieniem specyfiki polskiej katechezy. Kolejna część książki została poświęcona środkom audiowizualnym w procesie kształcenia i omówieniu wybranych pomocy dydaktycznych. Ostatnia część jest refleksją nad tym, co obecnie nazywane jest przełomem związanym z wprowadzaniem szerokopasmowego Internetu, który w założeniach ma stymulować rozwój gospodarki i kultury oraz poprawę jakości życia obywateli.
Główna teza badawcza niniejszej publikacji dotyczy aspektów bezpośrednich i pośrednich źródeł inspiracji dla kościelnego prawa konstytucyjnego i publicznego. Jednym z celów promulgowania Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. było przeniesienie soborowej eklezjologii na język prawny. Wynika z tego, że Sobór Watykański II był bezpośrednim źródłem inspiracji dla prawa kanonicznego, w tym także dla kościelnego prawa konstytucyjnego i publicznego.
W książce usystematyzowano zagadnienia, które Podejmował Prymas na Soborze, zestawiono ich z nauczaniem zawartym w konstytucjach, dekretach i deklaracjach Soboru oraz dokumentami posoborowymi. Spośród 32 tomów akt soborowych wybrane zostały dokumenty bezpośrednio odnoszące się do działalności S. kard. Wyszyńskiego. Są wśród nich nie tylko akty nominacji do różnych gremiów Soboru, ale przede wszystkim 2 wota (warszawskie i gnieźnieńskie), 9 spisanych wystąpień na posiedzeniach Komisji Centralnej, 11 spisanych wypowiedzi w Auli soborowej i 2 pisemne uwagi. Oprócz tych dokumentów nieocenionym źródłem archiwalnym są osobiste notatki Prymasa, stanowiące rodzaj pamiętnika i kalendarium wydarzeń soborowych.
W niniejszej rozprawie główny problem, jaki został postawiony, to kwestia przygotowania do małżeństwa w nauczaniu religii katolickiej w szkole. Aby można było sformułować wnioski, należało najpierw zarysować naukowe i teologiczne tło obszaru badawczego. Na początek opisano współczesne nauczanie Kościoła dotyczące przygotowania do małżeństwa. Nauka Kościoła w tym temacie ogniskuje się w trzech zagadnieniach: biblijnych i dogmatycznych podstawach nauki o małżeństwie, kwestii dotyczących przeszkód i współczesnych zagrożeń względem małżeństwa i rodziny oraz grupy zagadnień duszpasterskich związanych z życiem małżeńskim. Dalszym krokiem było przeprowadzenie ankiety w grupie uczniów klas maturalnych wybranych szkół z różnych stron diecezji sandomierskiej i opracowanie jej wyników. Katecheza, rodzina i Kościół to główne źródła wiedzy dotyczącej sakramentu małżeństwa. Wiedza uczniów jest wynikiem właściwie funkcjonującego przygotowania dalszego.
Autor objaśnia stanowisko, osobliwe dla polskiej myśli filozoficznej w XX wieku, określane jako ateistyczna apologetyka religii. Przedstawia jego historyczne podstawy zawarte w poglądach B. Constanta oraz A. Schopenhauera. Omawia podstawowe pojęcia i idee konieczne do zrozumienia głównych tez postawionych w książce. Prezentuje sylwetki i poglądy pięciu dwudziestowiecznych polskich filozofów – Henryka Elzenberga, Stanisława Lema, Mariana Przełęckiego, Leszka Kołakowskiego i Bogusława Wolniewicza. Podejmuje próbę syntezy poglądów tych badaczy, obrazującą istotę ateistycznej apologetyki religii.
******
The Atheistic Apology of Religion in Contemporary Polish Philosophy
The Atheistic Apology of Religion in Contemporary Polish Philosophy The author describes the view, particular to Polish philosophical thought in the 20th century, known as atheistic apology of religion. He presents its historical background, embodied in B. Constant and A. Schopenhauer’s views and discusses terms and ideas necessary to understand the main theses advanced in the book. He presents the profiles and views of five 20th-century Polish philosophers: H. Elzenberg, S. Lem, M. Przełęcki, L. Kołakowski and B. Wolniewicz. He also attempts to synthesize their views, which show the essence of the atheistic apology of religion.
Czasy, w których żyjemy, przyjęło się określać przedrostkiem „post-”, który oznacza: „już nie i jeszcze nie”. A zatem nasza postchrześcijańska epoka nie jest już chrześcijańska, ale wciąż jeszcze nie stworzyła własnej, całkowicie niezależnej od chrześcijaństwa tradycji. Dlatego choć dzisiejsze społeczeństwa Zachodu deklarują się jako laickie i wolne od religijnego bagażu przeszłości, wciąż do szpiku kości przeniknięte są chrześcijańskimi ideami, wartościami, nazwami etc. I w tym momencie pojawia się pytanie, które stanowi punkt wyjścia niniejszej książki: czy w świecie postchrześcijańskim etyka chrześcijańska ma jeszcze coś do powiedzenia?
Autor odpowiada na nie pozytywnie, dodając, że będzie to możliwe tylko wówczas, gdy zaakceptuje się pewne reguły gry, obowiązujące we współczesnej Europie. Projekt nazwany „etyką chrześcijańską dla postchrześcijańskiej epoki” próbuje na nowo scalić rozbity w nowożytności model etyki łączącej obiektywność prawa naturalnego, subiektywność sumienia oraz wspólnotowy charakter cnót. Nie chodzi tu jednak o rekonstrukcję świata, do którego nie ma już powrotu. Celem jest takie przeformułowanie idei i zasad etyki chrześcijańskiej, by były one zrozumiałe dla kultury postchrześcijańskiej, stając się ważnym i poważnym głosem we współczesnych debatach.
Wspaniałym przewodnikiem na trudnej drodze poszukiwania mądrości i doskonałym jej nauczycielem może być dla nas Paweł z Tarsu. Celowo autor monografii nie określa go w tym miejscu tytułem „święty”, gdyż w punkcie wyjścia, gdy wraz z biegiem swojego życia coraz śmielej i bardziej świadomie podejmował trud poszukiwania mądrości, jeszcze „świętym” nie był. Był tak jak każdy z nas homo sapiens, człowiekiem „myślącym” i z natury „poszukiwaczem mądrości”. Życie Pawła z Tarsu, człowieka dwóch kultur, hebrajskiej i greckiej, od najmłodszych lat było naznaczone nieustępliwym, szczerym i konsekwentnym dążeniem do poznania prawdy. Z jednej strony odpowiadał na nie judaizm, wiara ojców, ze swoją bogatą tradycją sapiencjalną, z drugiej zaś grecka filozofia, której różne kierunki i poglądy wykrystalizowały się z wszczepionego w serce człowieka „umiłowania mądrości”. Lecz ani w judaizmie, ani też w filozofii Paweł upragnionej mądrości nie znalazł – odkrył ją, a będąc bardziej precyzyjnym sam został przez nią odkryty, w drodze do Damaszku. Od tej chwili nie miał wątpliwości, że to Chrystus jest „mocą Bożą i mądrością Bożą” (1 Kor 1,24). Stąd Paweł, który sam przeszedł niezwykle zawiłą i burzliwą drogę ucznia prawdziwej mądrości, może dzisiaj być dla każdego człowieka nauczycielem w szkole mądrości Bożej. W tej roli występował najpierw jako świadek Chrystusa i Apostoł pogan, potem zaś autor listów zaadresowanych do założonych przez siebie wspólnot. W tej roli nie przestaje być autentyczny i wciąż aktualny także dla nas. Niniejsza publikacja, której przedmiotem jest egzegeza 1 Kor 2,6–16, pozwala nam rozpoznać w św. Pawle nauczyciela w szkole Bożej mądrości.
Apologia pro vita sua to opowieść o drodze do Rzymu anglikańskiego pastora, o XIX-wiecznym anglikanizmie, o próbach odkrywania jego katolickich źródeł i o poszukiwaniu prawdy. Choć jest głęboko zanurzona w historii Wielkiej Brytanii i Kościoła Anglii, jednocześnie opowiada o współczesnym chrześcijaństwie i katolicyzmie. Spory, jakie rozrywają obecnie chrześcijaństwo, mają swoje źródło właśnie w XIX-wiecznych debatach.Odpowiedzią Johna Henry'ego Newmana na te nurty i wyzwania była afirmacja katolicyzmu, w ortodoksyjnym, tradycyjnym wydaniu. Zachowuje ona nadal swoją aktualność, a kolejne wydarzenia wewnątrz Wspólnoty Anglikańskiej (a także Kościoła katolickiego, który ze znacznym opóźnieniem, ale jednak, przyjął teologiczny modernizm) coraz jaśniej wykazują, że nie ma innej drogi dla teologii i konsekwentnie myślących chrześcijan niż przyjęcie katolicyzmu, podporządkowanie się władzy i nauczaniu biskupa Rzymu.John Henry Newman (1801-1890), teolog, filozof, kaznodzieja. W młodości duchowny protestancki, jeden z twórców ruchu oksfordzkiego zmierzającego do nadania anglikanizmowi bardziej katolickiego oblicza.Po wieloletnich studiach nad rozwojem doktryny chrześcijańskiej i nauczaniem Ojców Kościoła, w 1845 roku konwertował na katolicyzm. Następnie przyjął święcenia kapłańskie i założył oratorium, członkiem którego pozostał do końca życia.Był twórcą i pierwszym rektorem Uniwersytetu Katolickiego w Dublinie, redaktorem pisma Rambler, znanym apologetą katolicyzmu. W 1879 roku papież Leon XIII wyniósł go do godności kardynalskiej.Jego najważniejsze prace o rozwoju doktryny chrześcijańskiej to Apologia pro vita sua oraz Logika wiary.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
