„Tamara. Rozmyślania tyberiadzkie” to coś więcej niż historia miłosna. Książka w atrakcyjny fabularnie sposób opowiada o wyborach stojących przed współczesnym człowiekiem oraz o kondycji naszego społeczeństwa i o rolach, jakie przychodzi nam w nim odgrywać. Posługuje się przy tym licznymi symbolami, porusza wątki filozoficzne pochodzące z myśli Heideggera, Schopenhauera czy Majmonidesa, a skomplikowana warstwa psychologiczna utworu opiera się na koncepcjach C. G. Junga. Na bohaterów „Tamary” wpływa nie tylko chwila obecna, lecz także wszystko, co człowiek „posiada” w swojej podświadomości oraz historia i kultura miejsca, w którym przebywa. Ponieważ scenerią jest tu Ziemia Święta, przeżycia bohaterów w naturalny sposób zostają pogłębione także o wymiar metafizyczny. Wszystko to sprawia, że z perspektywy myślącego czytelnika opowieść aż się prosi o powtórną lekturę.

Thoreau's account of his solitary and self-sufficient home in the New England woods remains an inspiration to the environmental movement - a call to his fellow men to abandon their striving, materialistic existences of 'quiet desperation' for a simple life within their means, finding spiritual truth through awareness of the sheer beauty of their surroundings.

Perhaps the most widely read thinker of all time, Confucius transformed Chinese philosophy with his belief that the greatest goal in life was pursuit of 'The Way': a search for virtue not as a means to rewards in this world or the next, but as the pinnacle of human existence.

One of the most important thinkers ever to write in English, the Empiricist David Hume liberated philosophy from the superstitious constraints of religion; here, he argues that all are free to choose between life and death, considers the nature of personal taste and succinctly criticises common philosophies of the time.

Widely regarded as the father of modern Western philosophy, Descartes sought to look beyond established ideas and create a thought system based on reason. In this profound work he meditates on doubt, the human soul, God, truth and the nature of existence itself.

Immanuel Kant was one of the most influential philosophers in the whole of Europe, who changed Western thought with his examinations of reason and the nature of reality. In these writings he investigates human progress, civilization, morality and why, to be truly enlightened, we must all have the freedom and courage to use our own intellect.

Najwieksze dzieło hiszpańskiego satyryka i poety Miguela de Cervatesa. Don Kichot z La Manchy zwany także Rycerzem Smętnego Oblicza to pięćdziesięcioletni szlachcic, który pod wpływem literatury rycerskiej postanawia zostać błędnym rycerzem. Wraz ze swym koniem Rosynantem wyrusza w drogę. Towarzyszy mu wierny giermek Sancho Pancha. Wzorem literackich bohaterów Don Kichot wybiera damę swojego serca, którą nazywa Dulcyneą. Cervates sam prowadził niezwykle bujne życie, które dostarczyło mu mnóstwo materiału do jego utworów. Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Już w wieku 22 lat musiał uciekać do Rzymu za udział w pojedynku, wkrótce zdecydował się zaciągnąć do wojska, gdzie zasłynął z brawury. Wracając do kraju został wzięty do niewoli przez berberyjskich korsarzy, którzy sprzedali go bejowi Algieru. Wreszcie rodzinie udało się go wykupić. Cervantes ustatkował się, ożenił z dużo młodszą od siebie dziewczyną i po nieudanych próbach podjęcia pracy, postanowił żyć wyłącznie z literatury. Baśniowo-rycerski świat, jaki stworzył w Don Kichocie z La Manchy stanowi nieustannie pożywkę dla współczesnej literatury i kultury (komiksy, filmy etc.). Przypadki Błędnego Rycerza z La Manchy i jego giermka zamieszkują wciąż naszą wyobraźnię.

Książka Doroty Terakowskiej, która stanowi kolejny krok w poszukiwaniach przez autorkę odpowiedzi na najistotniejsze pytania egzystencjalne. Fabuła rozwija się w dwóch przenikających się poziomach: pierwszy ziemski, gdzie rozgrywa się historia dziewczynki, która utraciła swego Anioła Stróża i stara się go odzyskać. Drugi kosmiczny, gdzie Anioł Stróż walczy ze swym ciemnym bratem bliźniakiem i pozbawiony mocy spada na ziemię. Powieść zarówno dla młodzieży jak dorosłych, jest próbą przedstawienia złożonych relacji pomiędzy dobrem a złem, między porządkiem ziemskim a boskim, wiarą i wiedzą, między człowieczeństwem a boskością. Pod względem fabularnym powieść poprowadzona jest brawurowo i czyta się ją jednym tchem.

Kiedy Winston Niles Rumfoord wlatuje statkiem kosmicznym do chronosynklastycznego tunelu, zamienia się w czystą energię i materializuje się jedynie wtedy, kiedy zetknie się z Ziemią lub jakąś inną planetą. W związku z tym do domu w Newport, na Rhode Island dociera co pięćdziesiąt dziewięć dni i tylko na godzinę. Jedyna pociecha z tego taka, że wie wszystko co kiedykolwiek się wydarzyło i co jeszcze się wydarzy. Dowiaduje się na przykład, że jego żona leci na Marsa, aby się związać się z Malachim Constantem, najbogatszym mężczyzną na świecie. Ponadto wie, ze na Tytanie - jednym z księżyców Saturna - znajduje się obcy z planety Tralfamadore, który od 200 tysięcy lat czeka na zapasową część do swojego statku kosmicznego. Zaprzyjaźnia się z nim i na Marsie tworzą państwo złożone z porwanych Ziemian, wśród których znajduje się również wspomniany Malachi Constant i była żona Winstona.

Dałoby się ukuć na podstawie nowego zbioru opowiadań Joanny Pettersson definicję realizmu magicznego w jego europejskim wydaniu, owej literackiej matrycy szukającej swych korzeni i w XIX-wiecznym triumfie realizmu, i w cudowności, która przenika całą kulturę śródziemnomorską. `Potępieńców` można też odczytać poprzez założenia modnej dziś mikrohistorii i znajdować okruchy ludzkich prawd - tych małych, pojedynczych, a zarazem uniwersalnych - w epokach rozpoznanych i zindeksowanych w encyklopediach i innego typu kompendiach. I jeszcze: można znaleźć w tej książce antidotum na wszędobylski, natrętny i uwłaczający czytelniczym gustom psychologizm, którym przeszła, jak pomieszczenie zapachem stęchłej ryby, nasza współczesna proza. Tylko czy warto? Radzę czytelnikowi, aby udał się do wszechświatów kolejnych opowiadań bez ideowych potrzeb, odnalazł ich epicentrum, zalążek mitu, bo nie ulega wątpliwości, że te historie próbują - jak mity - opowiedzieć nieopowiadalne, i delektował się smakiem prawdziwej sztuki epickiej bez definicji ze słowników terminów literackich. A potem zadał sobie te same pytania, które towarzyszą zasiedlającym je postaciom. Okrutnego rycerza, opiekuńczego ziemianina Dietera, dzielną Ewę, sprzeciwiającą się na swój sposób faszystowskim normom i wielu innych barwnych bohaterów łączy jedno: chęć dotarcia do drugiego człowieka. I obawa, że jednak jesteśmy monadami...

Graded Readers - atrakcyjne materiały tworzące szeroki kontekst dla zwiększania kompetencji językowych. Książeczki oparte są na klasycznych opowiadaniach. Cechy serii: teksty zostały starannie dobrane pod względem poziomu słownictwa, struktur gramatycznych, długości zdań i skomplikowania fabuły, liczne kolorowe ilustracje są ściśle związane z tekstem, co stymuluje uczniów i ułatwia zrozumienie tekstu, seria stanowi doskonałe narzędzie do rozwijania umiejętności czytania, pisania, słuchania i mówienia. Przystojny Dorian Gray patrząc na swój portret żartuje, że to niesprawiedliwe, aby on się starzał a portret ukazywał go doskonałego. Mówi tak, bo wiedzie luksusowe życie, z lubością rani bliskie mu osoby, choćby prześliczną Sybil Vane. Czas przemija, ale Dorian pozostaje młody, jego ciało nie nosi oznak starzenia. Ale Dorian musi żyć z pewnym niezwykłym sekretem. Poziom: 5 / B2 (CEF) / FCE (Cambridge) Komponenty: - książka ucznia - ćwiczenia ze słowniczkiem - płyta CD

Przypowieści, czyli krótkie opowiadania, historyjki, autentyczne bajki i legendy byty zawsze nierozerwalnie związane z przekazem wiedzy i nauczaniem. Okazuje się,że dziś pomimo lepszego wykształcenia wcale nie jesteśmy mądrzejsi niż ludzie w dawnych epokach. Mamy podobne marzenia, pragnienia, oczekiwania; chcemy kochać i być kocham. Rozpacz, złość, egoizm i niezrozumienie są częścią naszego życia. Powoduje to, że obecnie przeżywamy istny renesans zainteresowania „bajkową "formą przekazu życiowej mądrości. Tradycyjna legenda chińska mówi, że wiedza o życiu, o jego pełni, sensie była podobno kiedyś jedna i spójna -jak paciorki korali nanizane na nitce. Niestety, człowiek przez swoją nieostrożność rozerwał nitkę I koraliki potoczyły się do różnych miejsc, w różne rejony świata. Od czasu do czasu ktoś znajdzie jakiś zagubiony koralik & i głośno krzyczy: Znalazłem! Jego okrzyk ma sens - z jego perspektywy. Jego teoria jest jednak tylko fragmentem całości.

Książka zawiera przypowieści, stylizowane lub wzorowane na legendach chińskich i nie tylko. Każda przypowieść dotyka istotnego elementu naszego życia i każda może być symbolicznym drogowskazem na naszej drodze rozwoju duchowego. Przypowieści, czyli krótkie opowiadania, historyjki, autentyczne bajki i legendy byty zawsze nierozerwalnie związane z przekazem wiedzy i nauczaniem. Okazuje się,że dziś pomimo lepszego wykształcenia wcale nie jesteśmy mądrzejsi niż ludzie w dawnych epokach. Mamy podobne marzenia, pragnienia, oczekiwania; chcemy kochać i być kochani. Rozpacz, złość, egoizm i niezrozumienie są częścią naszego życia. Powoduje to, że obecnie przeżywamy istny renesans zainteresowania ?bajkową "formą przekazu życiowej mądrości.

Antologia: Kompozycje. Księga żywota - to zbiór trzech utworów Roberta Szczerbowskiego, które układają się w logiczne ogniwa jego literackiego rozwoju. Ze względu na znaczącą formę każdego z nich, ich wspólną oprawę stanowi teczka, pozwalająca ująć w jedno trzy odrębne, znaczące książki, składające się na jedno dzieło wpisujące się w poetykę liberatury.

,,Kafka pokazał w tej powieści wtargnięcie prawa w życie człowieka, pokazał je niejako in abstracto. Nie uczynił tego konkretnie na podkładzie rzeczywistego, jednostkowego losu. Nie dowiadujemy się do końca, na czym polegała wina Józefa K., nie poznajemy tej formy prawdy, jaką życie jego miało wypełnić. Kafka daje jedynie atmosferę zetknięcia życia ludzkiego z pozaludzką, najwyższą praw?dą, jego klimat i aurę. Genialny czyn artystyczny tej powieści leży w tym, że Kafka znalazł dla tych spraw nie?uchwytnych i niewyrażalnych w języku ludzkim - jak gdyby adekwatną cielesność, jakiś materiał zastępczy, w którym buduje i wyprowadza aż do najdrobniejszych szcze?gółów strukturę sprawy"". fragment posłowia B. Schulza ,,- Przyznaję - rzekł K. już bez dalszej przerwy - że jestem bądź co bądź bardzo zaskoczony, ale gdy się żyje na świecie trzydzieści lat i samemu musiało się przez życie przebijać, jak to mnie przypadło w udziale, człowiek staje się odporny i nie bierze już tak poważnie żadnych niespodzianek. Zwłaszcza takich jak ta dzisiejsza. - Dlaczego zwłaszcza takich jak ta dzisiejsza? - Nie mówię, że uważam to wszystko za żart, na to poczynione przygotowania wydają mi się jednak zbyt daleko idące. Musiałyby być w to wmieszane wszystkie osoby pensjonatu, a także wy wszyscy, a to by przekraczało granice żartu. Nie chcę więc mówić, że to jest żart. - Całkiem słusznie - powiedział nadzorca i obliczał, ile było zapałek w pudełku z zapałkami. - Z drugiej zaś strony - ciągnął dalej K. i zwrócił się przy tym do wszystkich, a chętnie by się był nawet zwrócił jeszcze do tych trzech przy fotografiach - z drugiej zaś strony cała ta sprawa nie może być jednak ważna. Wnioskuję to z tego, że jestem wprawdzie oskarżony, ale nie mogę znaleźć najmniejszej winy, o którą można mnie było oskarżyć. Ale i to także jest kwestią drugorzędną. Kto mnie oskarża? - oto zasadnicze pytanie. Jaka władza prowadzi dochodzenie? Czy pan jest urzędnikiem?"" fragment powieści

Nienasycenie jest uznawane przez wielu krytyków za naj­wybitniejszą powieść S. I. Witkiewicza. Przede wszystkim ze względu na efektowne i nowatorskie pomieszanie stylów, tonacji i konwencji. Ale nie tylko: również ze względu na wagę i znaczenie skomplikowanej materii tematyczno-problemowej. Jest to bowiem powieść o dokonującym się na wielu płaszczyznach egzystencjalnym wtajemniczeniu głównego jej bohatera. Erotyka, sztuka, psychologia, filozofia, polityka – oto dziedziny, które pomagają Genezypowi Kapenowi zdefiniować własne jestestwo oraz zdobyć niezbędne doświadczenie życiowe. Wszystkie jed­nak mają wspólny mianownik: dobitnie uświadamiają młodemu adeptowi „potworność metafizyczną istnienia”. Tego rodzaju odczuciom sprzyja dodatkowo fakt, że akcja powieści rozgrywa się w „okresie największej rewolucji świata”. Nieprzypadkowo utwór wieńczy fantastyczno-katastroficzna wizja chińskiego najazdu na Europę – nie­powstrzymanego „żółtego potopu”, który w konsekwencji doprowadzi nie tylko do „końca rasy białej”, ale i – co ważniejsze – do „absolutnego ujednolicenia ludzkości”. Witkiewicz po raz kolejny zatem kreśli tragigroteskowy obraz unicestwienia jednostki („Istnienia Poszczególnego”) oraz upadku całej kultury.

Spróbujcie wyobrazić sobie życie bez odmierzania czasu. Pewnie nie potraficie. Zawsze wiecie, jaki jest miesiąc, rok, dzień tygodnia. A jednak przyroda nigdy nie zwraca uwagi na czas. Ptaki się nie spóźniają. Pies nie patrzy na zegarek. Sarny nie martwią się kolejnymi urodzinami. Tylko człowiek odmierza czas. Tylko człowiek odlicza godziny. I właśnie dlatego jedynie człowiek doświadcza paraliżującego strachu, którego nie zniosłoby żadne inne stworzenie. Strachu przed tym, że zabraknie mu czasu. "Zaklinacz czasu" to piękna opowieść na miarę "Alchemika" – książka, która dla wielu czytelników na całym świecie stała się inspiracją i impulsem do życiowych zmian.

Prawdziwe Niebo różni się od tego, co ludzie zwykli sobie wyobrażać. Nie ma tam srebrzystych obłoczków i pulchnych cherubinków. Jest tylko bezmiar Nieskończonego Oceanu i potężna metropolia zwana Miastem Aniołów, za której murami panuje terror. Archanioł Michał podporządkował sobie wszystkie anioły, a przestrzeganie praw Dekalogu służy mu jedynie jako miara ich posłuszeństwa. Każdy, kto się sprzeciwi, ginie. Nie ma wyjątków. By utrzymać porządek we Wszechświecie i zapewnić ludzkości bezpieczeństwo, aniołowie muszą cierpieć. Właśnie w takim Niebie rodzi się Emanuel ? anioł, który może zmienić wygląd świata. Dzierżąc Miecz Sprawiedliwych, jest w stanie odwrócić układ sił i zrobić to, co słuszne. Tylko co tak naprawdę jest słuszne, gdy za odrobinę wolności płaci się łzami i krwią? Gdy od urodzenia uczą cię, że torturowanie i zabijanie innych chroni Wszechświat przed rozpadem? Gdy wiesz, że w walce o miłość zamordujesz kilka tysięcy istnień? W takim Niebie poszukujesz odpowiedzi na pytanie, czym jest moralność. W takim Niebie zastanawiasz się, gdzie jest Bóg.

Dojrzały mężczyzna poszukuje własnej tożsamości. Ma swoją szufladę skrywanych wartości i prawd, w które wierzy. Jego choroba to zagubienie, zbaczanie ze swojej drogi, odpychanie intuicji. Czuje jednak, że nadejdzie dzień, w którym wszystko w co wierzy zostanie docenione. Odnajdzie siebie prawdziwego. Jest dziennikarzem o wysokiej etyce zawodowej. W pracy wszystkich poucza, kieruje się moralnością i etyką do bólu, ale w życiu prywatnym moralność spycha na jakieś nieodkryte głębiny. W życiu osobistym grzęźnie w trójkącie miłosnym, z którego pozwala mu się otrząsnąć jego wieloletni przyjaciel, wielokrotnie przypominając mu słowa Kierkegaarda: „Pozwól sobie na siebie i nie zagłuszaj swoich własnych sygnałów”. Jest to współczesna powieść psychologiczno-obyczajowa o dojrzewaniu dorosłego człowieka. Mężczyzna – fragment książki Przebudził się i spojrzał w okno. Było jeszcze szaro. Starał się zasnąć, ale myśli kłębiły mu się w głowie, nie pozwalały mu na dalszy sen. Spojrzał na zegarek, była 4.33. Wyszedł na taras, usiadł na krześle i zapalił papierosa. Wspomnienia z tych wszystkich lat nie dawały mu spokoju. Poznał ją w pubie, w zwykły lipcowy dzień. Przyszedł do Krzyśka, jak codziennie po południu. Byli wszyscy znajomi. Zadzwonił telefon. Dzwoniła ich koleżanka, Agnieszka, właścicielka słynnego pubu w ich mieście. Krzysiek wszedł do pokoju i oznajmił wszystkim: - Jedziemy do „Pierrota", Agnieszka nas zaprasza, podobno siedzą u niej wszyscy członkowie zespołu Mart. - Super - stwierdził Adam. Tomek był niechętny. - Słuchajcie, jedźcie sami, ja nie mam dzisiaj najlepszego nastroju. - Nie wygłupiaj się - nalegał Adam - pojedziemy całą ekipą, jak będziesz się tam źle czuł, to obiecuję ci, że odwiozę cię do domu. Zapakowali się w dwa samochody i ruszyli do pubu. Tomek dokładnie pamięta tę chwilę, kiedy weszli do pubu. Cały zespół Mart siedział na słynnej w mieście, oliwkowej sofie. Wtedy ją zobaczył pierwszy raz, pierwszy raz na żywo. Wcześniej przemykała mu na ekranie telewizyjnym, ale nigdy się nią nie interesował. Zwrócił na nią uwagę, ponieważ siedziała w kącie sofy i z nikim nie rozmawiała. Sprawiała wrażenie zagubionej. Usiadł na sofie, pomiędzy członkami zespołu, zaczął rozmawiać z Andrzejem, gitarzystą zespołu. Rozmowa się nie kleiła. Nagle zza Andrzeja wychyliła się ONA: - Mam na imię Iga, a ty? - Tomek, miło mi. Andrzej zrobił im miejsce i Tomek przysiadł się do Igi. Rozmawiali o wszystkim, kiedy Tomkowi przypomniało się, że przecież jest dziennikarzem, że powinien ją poprosić o wywiad. Każdy rasowy dziennikarz by tak zrobił. - Słuchaj, jestem dziennikarzem, słyszałem, że dłużej zostajecie u nas w mieście, może zgodziłabyś się na wywiad i kilka zdjęć? - Nie ma sprawy, a kiedy? - Może jutro, musiałbym tylko zadzwonić do mojego kolegi fotografa, żebyś miała dobre zdjęcia. Poszedł do małej sali obok, gdzie hałas był mniejszy, i zadzwonił do Darka. Darek był zachwycony - zgodził się bez zbędnych dyskusji. Umówił się z Iga, że spotkają się na wywiad, jutro o dziesiątej w hotelu, gdzie zespół się zatrzymał. Adam zaproponował, że może ich odwieźć do hotelu. Tomek siedział w samochodzie obok Igi. Czuł jakieś dziwne wibracje, jakąś nieogarniętą energię. Zatrzymali się pod hotelem. - To do jutra! - rzuciła Iga. - Do jutra! Rano Tomek spotkał się z Darkiem w holu hotelu. - Cześć stary. -No cześć, to co? Dzwonimy do niej, że już jesteśmy! -Ok. Zeszła po nich na dół. - Cześć, to pójdziemy do mojego pokoju, tam będziemy mieli spokój, żeby porozmawiać? Weszli do jej pokoju hotelowego i ustalili, że najpierw Tomek zrobi z nią wywiad, a Darek zaczeka na korytarzu, żeby później zrobić jej zdjęcia. Zostali sami w pokoju. Tomek stał przy oknie, kiedy ona podeszła do niego i pocałowała go w usta. Był tym zaskoczony, ale nie zszokowany. Zaczęli wywiad, poszło gładko. Potem Darek robił jej zdjęcia, Tomek czekał na korytarzu. Po zakończeniu materiału, jeszcze chwilę porozmawiali o autoryzacji wywiadu. Wymienili się numerami telefonów. Tomek z Darkiem wyszli z hotelu, chwilę porozmawiali i umówili się na następny dzień, że popracują nad tym materiałem.

Tomasz Małkowski (rocznik 1966) - z wykształcenia pedagog specjalny (ks. Twardowski powiedziałby "od głupich dzieci"), z zawodu autor podręczników szkolnych do historii, z zamiłowania twórca powieści dla dzieci i dorosłych. "Ojcze Józefie" to jego czwarta książka "niepodręcznikowa", wcześniej napisał dwie powieści dla młodszych czytelników (wydane przez SIW Znak) i jedną dla starszych (IW Pax). Mieszka z rodziną w Gdańsku, który uważa za swoje miejsce na ziemi. Książka "Ojcze Józefie" została nagrodzona w Konkursie Literackim Miasta Gdańska im. Bolesława Faca za 2012 r.