Dlaczego Bóg się śmieje?

Droga do radości i duchowego optymizmu
Kolejna książka Deepaka Chopry – tym razem w formie lekkiej fabularnej opowieści - wskazuje nam, jak odnaleźć drogę do nadziei, radości, a nawet oświecenia.
Mickey Fellows, wzięty komik z Los Angeles, żyje pozornie beztrosko i swobodnie, ale w istocie jego rzeczywistością rządzi strach przed utratą popularności, egocentryzm i uzależnienie od aplauzu widzów. Po śmierci ojca Mickey spotyka tajemniczego mężczyznę, Francisca, który w rozmowach i wspólnych wycieczkach uświadamia mu prawdę o jego życiu. Mickey początkowo się buntuje i odrzuca gorzkie prawdy Francisca, ale w końcu pojmuje, że poczucie humoru, które dotąd było jego narzędziem pracy, może przynieść mu o wiele więcej – zrozumienie sensu życia, radość, optymizm i autentyczne więzi z ludźmi.
Tę fabularną część autor podsumowuje, podając dziesięć zasad duchowego optymizmu. Historia jego bohatera dowodzi bowiem, jak ważny jest dystans do siebie, dostrzeganie nowych szans w życiowych trudnościach, odczuwanie wdzięczności za to, co jest, a także naturalne, płynące z wnętrza poczucie humoru. Jak mówi Chopra, szczęście tkwi w duszy każdego z nas – i tylko czeka, żebyśmy je odkryli.

Ze Wstępu

      Miałem w życiu wielu bohaterów, pierwszym był mój ojciec, a najnowszym jest Deepak Chopra. Między nimi pojawił się jeden bohater, który przekazał mi wiedzę o śmiechu, nazywał się Del Close.
      Del Close był jednym z założycieli Second City Theatre w Chicago. Zyskał miano ojca współczesnego komizmu improwizowanego, był liderem amerykańskiego boomu satyry, twórcą happeningu, filozofem, teoretykiem, wspaniałym nauczycielem, a co najważniejsze, był zabawny - i znał się na tym, co zabawne. Bili Murray, John Belushi, Chris Farley, Stephen Colbert, Amy Poehler, ja oraz wielu innych skorzystało z jego nauk i filozofii, według której komizm równa się prawda, a prawda równa się rozwój duchowy. Innymi słowy, „cha-cha" jest związane z „a-ha", dźwiękiem wydawanym po uświadomieniu sobie prawdy.
      Mówi się, że prawda może dać wolność, ale w moim odczuciu na początku prawda może być bardzo bolesna. Jak to kiedyś ujął Lenny Bruce, równanie dla komizmu wygląda następująco: „śmiech = ból + czas". Drugi składnik dodawania Del nazwałby „dystansem"; Deepak -„oddzieleniem się". Obaj zgodziliby się, że oświecenie można zyskać, lekkim krokiem podążając za światłem.
      Śmiech wprawia w dobry nastrój. Wartka i zabawna akcja książki Dlaczego Bóg się śmieje? przedstawia duchową/leczniczą naturę śmiechu, jak również światopogląd oderwania się, wdzięczności i odważnego poszukiwania prawdy, które sprzyja takiemu śmiechowi i płynącemu z niego wewnętrznemu spokojowi.
      Mój pierwszy bohater, ojciec, mawiał: „Nic nie jest tak złe, że nie może być powodem do śmiechu". Ten wrażliwy człowiek umiał zachować poczucie humoru w najczarniejszych chwilach. Mój ojciec przeżył kryzys w latach 30., „dziwną wojnę" w 1939 roku, drugą wojnę światową, zimną wojnę, a także własną wojnę z chorobą Alzheimera. Jednak nawet cierpiąc na demencję, potrafił dostrzec komizm we własnym stanie: tak mocna i z natury ludzka jest potrzeba śmiechu.
      W eseju Śmiech Henri Bergson napisał, że śmiech jest autonomiczną odpowiedzią z głębi gadziej części naszego mózgu, reakcją na uświadomienie sobie własnej śmiertelności. Na kartkach niniejszej książki Deepak zdołał znakomicie to ukazać w postaci Mickeya Fellow-sa, komika zmuszonego stawić czoło swoim największym lękom. Deepak pokazuje nam, że podczas gdy na świecie panuje ciemność, komizm jest światłem przewodnim. Zachęca nas do medytowania nad światłem, a nie nad ciemnością.
      Dlaczego Bóg się śmieje? Łapie dowcip.

                                    MIKE MYERS