Przedmiotem niniejszej książki jest ostatni okres sefardyjsko-słowiańskiego kontaktu językowego w Bośni, mający miejsce bezpośrednio przed Holokaustem, tj. w latach 1918-1941. Monografia ta jest rezultatem badań autora prowadzonych na terytorium Bośni i Hercegowiny oraz Chorwacji. Ponieważ miejscem najpełniejszego słowiańsko-żydowskiego kontaktu językowego były ziemie polskie, publikacja ta wzorowana jest na dorobku polskiego językoznawstwa w badaniach nad aszkenazyjsko-słowiańskimi relacjami lingwistycznymi.
Piotr Żurek – dr hab., profesor Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Historyk i slawista, autor licznych publikacji naukowych poświęconych problematyce południowosłowiańskiej. Jego zainteresowania językoznawcze obejmują zagadnienia kontaktu językowego i języka polityki.
Jedna książka może odmienić losy świata. Formuła "Złotej Księgi" jest wiecznie aktualna. Tajemnica Afirmacji JAM JEST jest nieśmiertelna. Podobnie jak dążenie człowieka do szczęścia. Każdy może po nie sięgnąć. Wtedy staje się naprawdę wielki. I może śmiało rzec JAM JEST nieśmiertelny!
ZŁOTA KSIĘGA jest unikalnym dziełem pozwalającym zrozumieć, jak ważne jest to, co powodujemy, tworzymy własnymi słowami, zwłaszcza kiedy stosujemy niewłaściwe słowa.Używamy wówczas najpotężniejszej Boskiej Zasady Działania we wszechświecie - JAM JEST.Godne uwagi są afirmacje, których - najkrócej mówiąc - sens sprowadza się do podkreślenia, iż naturalną tendencją Życia jest Miłość, Pokój, Piękno, Harmonia oraz Obfitość.TY sam kształtujesz własne życie, wprowadzając w nie Doskonałość Boskiej Miłości.
"50 wielkich idei, które powinieneś znać" to pomysłowo skonstruowany przewodnik po pięćdziesięciu najbardziej wpływowych ideach intelektualnej historii Europy i współczesnego świata. Autor wprowadza czytelnika w klasyczne i nowoczesne wątki myśli Zachodu pogrupowane w sześć dziedzin: polityka, filozofia, religia, ekonomia, nauka i sztuka. Są wśród nich idee nieskazitelne (wolność, rozum), idee oszałamiające (Wielki Wybuch, chaos), idee tajemnicze (los, surrealizm) oraz idee jawnie niegodziwe (faszyzm, rasizm). Ich wspólną cechą jest to, że wszystkie są znaczące i wszystkie głęboko odcisnęły się na ludzkiej cywilizacji."50 idei, które powinieneś znać" to seria książek wprowadzających w fascynujący świat pytań i zagadnień - tych trudnych oraz tych zupełnie podstawowych - które od dawna towarzyszą ludzkości w jej misji zrozumienia świata. Seria prezentuje najważniejsze teorie i idee głównych dziedzin wiedzy, stanowiąc świetny punkt wyjścia do dalszej nauki. Obowiązkowa lektura każdego początkującego erudyty!
Przyglądając się wypowiedziom zarówno naukowym, jak i popularnonaukowym we współczesnych debatach politycznych, prawnych, a nawet – lub może przede wszystkim – religijnych, zauważyć można używanie słowa godność. Pochylając się z kolei nad literaturą prawno-filozoficzną i polityczno-społeczną, widzimy, że temat ludzkiej godności nieprzerwanie towarzyszy nam od czasów drugiej wojny światowej. Jest ona przywoływana jako fundament porządku prawnego, główna zasada prawa i źródło prawa międzynarodowego dotyczącego praw człowieka oraz wielu krajowych konstytucji. Pomimo jednak tak rozmaitej i obfitej literatury nie istnieje żadna definicja legalna, ani też jednolita normatywna dyspozycja, czego wymaga koncepcja godności ludzkiej zarówno od ustawodawców, sędziów, arbitrów, jak i zwykłych uczestników porządku prawnego. Wskazuje się, że wyniesiona do rangi absolutu godność ludzka, interpolowana na grunt konwencji międzynarodowych, konstytucji krajowych i orzeczeń sądowych, zachowuje niezmiennie swój nieuchwytny charakter, który doprowadził wielu do twierdzenia, że jest ona zwykłym frazesem, pustym abstraktem.
Niemniej jednak niezaprzeczalne
Zbiór artykułów poświęconych zjawisku autodestrukcji w kulturze. Autorzy proponują spojrzenie na akty samobójcze z punktu widzenia kulturoznawczego, biorąc pod uwagę obszary współczesnej kultury, w których destrukcja (ściślej, zachowania samobójcze) staje się przedmiotem refleksji (literaturę, prasę, film). Książka ma oryginalną strukturę: każda część składa się z dwóch artykułów, których autorzy przyglądają się zagadnieniu zawartemu w tytule z odmiennych perspektyw, prowadząc rodzaj intrygującego dialogu i ukazując racje często będące w interpretacyjnym sporze.
Powstające u nas prace poświęcone tej problematyce przyjmują z reguły perspektywę psychologiczną, socjologiczną lub kryminalistyczną, nikt natomiast do tej pory nie próbował spojrzeć na nią z perspektywy kulturoznawczej. Samobójstwo to zawsze dramat człowieka. Sposób, w jaki kultura opisuje zjawisko dobrowolnej śmierci, mówi wiele nie tylko o autodestrukcji, ale przede wszystkim o tym, jak postrzegamy kwestie ludzkiej decyzji w sprawach ostatecznych.
Choć książka Marty Kani dotyczy Projektu Qhapaq Nan, w rzeczywistości dotyka znacznie szerszego i głębszego problemu polityki kulturowej i społecznej względem ludności rdzennej krajów Ameryki Łacińskiej, a w szczególności wyzwań decentralizacyjnych i dekolonizacyjnych w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym oraz upodmiotowienia ludności rdzennej. Autorka w sposób szczegółowy omówiła charakter i konsekwencje najnowszych przemian decentralizacyjnych w polityce kulturowej Peru oraz kształtowanie się nowego rodzaju prawodawstwa i praktyk w zakresie ochrony i zarządzania dziedzictwem w duchu polityki wielokulturowej.
Jej praca pokazuje, w jakim zakresie przemiany te wpłynęły na Projekt Qhapaq Nan, w tym na uwzględnienie korzyści społeczno-kulturowych dla lokalnych społeczności oraz promocję dziedzictwa na poziomie lokalnym.
z recenzji dr hab. Justyny Olko, Uniwersytet Warszawski
Autorka dokonuje analizy niezwykle ciekawego i cennego materiału źródłowego, na który składają się zarówno akty prawne, dokumenty prawa międzynarodowego i peruwiańskiego, jak i dyskurs polityczny władz peruwiańskich oraz wywiady z pracownikami naukowymi i państwowymi odpowiedzialnymi za Projekt, a także z przedstawicielami lokalnych społeczności. Dodatkową wartością tej książki jest to, że jej tematyka poświęcona nowemu modelowi polityki wielokulturowości i partycypacji jest niezwykle aktualna i niespotykana na polskim rynku wydawniczym, stanowi więc ważne źródło odniesienia zarówno dla specjalistów, jak i dla szerszego grona odbiorców.
z recenzji dr Gai Makaran Kubis, Universidad Nacional Autónoma de México
Marta Kania – latynoamerykanistka, doktor nauk humanistycznych Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pracownik Zakładu Ameryki Łacińskiej Instytutu Amerykanistyki i Studiów Polonijnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka książek Prekolumbijski image Peru. Rola archeologii i dziedzictwa inkaskiego w kształtowaniu peruwiańskiej tożsamości narodowej (Kraków 2010) oraz Machupicchu: między archeologią i polityką (Kraków 2013). Od wielu lat prowadzi badania na terenie Ameryki Łacińskiej, analizując interesujące ją zagadnienia z dziedziny etnopolityki, polityki kulturowej i praw kulturowych, studiów nad dziedzictwem oraz wielowymiarowych relacji między dziedzictwem kulturowym ludności rdzennej a ideologią i praktyką polityczną wybranych państw regionu.
Książka jest medytacją nad polską tożsamością i nad naturą tożsamości politycznej. Napisana wyjątkowo piękną polszczyzną, mierzy się z niewypowiadalnością Polski, jej łacińskością, republikańskością i zaangażowaniem w katolickie miłosierdzie prof. Ewa ThompsonNiech Was nie zmyli elegancja Karłowicza. Jego książka pełna jest prowokacji. Owszem, historia kolejnych lat przyznała w dużej mierze rację autorowi, przydającemu naszym czasom powagi i uczulającemu na tragiczny aspekt współczesności, ale czy wszystkie jego propozycje da się zaakceptować? Karłowicz nie tylko kwestionuje liberalny ład, ale uderza także w poczciwie ustabilizowane mniemania tradycjonalistów. To książka, która irytuje, drażni, a więc pobudza Andrzej Horubała
Fryderyk Nietzsche (1844-1900) jeden z najważniejszych filozofów niemieckich, także filolog, poeta. Człowiek, którego poglądy znacząco wpłynęły na całą późniejszą filozofię, myślenie o człowieku, kulturze, religii. Głosił upadek cywilizacji zachodniej, opartej na myśli greckiej, sokratejskiej i etyce chrześcijańskiej. Tej apollińskiej postawie przeciwstawiał dionizyjską, witalną (połączoną z ideą woli mocy i pojęciem nadczłowieka). Krytykował chrześcijaństwo, ale jednocześnie podziwiał Chrystusa. Jego myśl doczekała się setek interpretacji i omówień. Nie sposób sobie wyobrazić współczesną filozofię bez przemyślenia jego wpływu, wpływu intelektualnego jego idei. Niewczesne rozważania jedna z wcześniejszych prac (z 1873-74 roku) Nietzschego składają się z 3 rozpraw, w których autor omawia twórczość swoich mistrzów - historyka Jacoba Burckhardta, geniusza nie tylko muzyki Richarda Wagnera oraz szczególnie przezeń cenionego filozofa Arthura Schopenhauera (Schopenhauer jako wychowawca) - i zmierza się z ich myślą, a zarazem dokonuje radykalnej krytyki ówczesnej, zwłaszcza niemieckiej kultury. Można - oczywiście w dużym uproszczeniu - stwierdzić, że w Niewczesnych rozważaniach mamy już zalążek wszelkich zasadniczych poglądów autora Tako rzecze Zaratustra.
Książka Analiza i synteza jest publikacją szczególną. Redaktorowi udało się bowiem zebrać w jednym tomie prace odkrywające w pełni metodę badawczą stosowaną przez prof. Jerzego Perzanowskiego przez całą jego karierę naukową. Metoda analizy i syntezy [...] miała decydujące znaczenie dla badań z zakresu ontologii, logiki i teofilozofii - trzech podstawowych obszarów badawczych Perzanowskiego.Całość otwiera Droga Prawdy wedle niektórych jeden z najważniejszych tekstów filozoficznych końca XX wieku, który zamyka pewien etap twórczości Perzanowskiego, a jednocześnie stanowi kierunek jego dalszych badań. Ich efektem były trzy teksty: Pozytywizm i negatywizm ontologiczny, Ontyka modalności oraz Charakterystyka syntezy mularskiej, które wypełniają kolejne części niniejszej książki. W ten sposób publikacja choć składająca się z tekstów pierwotnie niezależnych tworzy zwartą całość.- fragment recenzji prof. dr. hab. Piotra Mroza
Emil Cioran (1911-1995) swoją pierwszą książkę ""Na szczytach rozpaczy"" opublikował jeszcze po rumuńsku w 1934 roku. Otrzymał za nią Nagrodę Fundacji Królewskiej w kategorii debiutu, podobnie jak Eugen Ionescu (później Eugene Ionesco), który obok Mircei Eliadego był w XX wieku trzecim najwybitniejszym rumuńskim pisarzem z pokolenia Ciorana. W okresie tworzenia tego wczesnego dzieła autor, tak jak Eliade, przeżywał krótkotrwały okres fascynacji faszyzmem, od czego później zdecydowanie się odciął. Był wówczas absolwentem filozofii uniwersytetu w Bukareszcie ukończonej na podstawie pracy magisterskiej o Bergsonie. ""Na szczytach "" stanowi też debiut myśli Ciorana, która przyniosła mu światową sławę w późnych latach twórczości po opublikowaniu kilkunastu książek oświetlających w aforystycznej często formie główne wątki jego ""radosnego pesymizmu"". Czytelnik znajdzie tu zaczątek tej drogi, idee dwudziestodwuletniego autora rozwijane konsekwentnie później - skupione wokół rozpoznania życia jako cierpienia i wokół koncepcji ratunku przez odkrycie pustki. Pustka, pewność, że zbawienia nie ma, zastępuje pozory wiedzy i wiary. Na podłożu tej właśnie wolności od świata ""mieszczańskich"" dążeń młody Cioran znajduje tragiczne zbawienie. W odległej Transylwanii jak francuscy egzystencjaliści burzy ""absurdalne mury"", by ich potem prześcignąć w radykalizmie tego przedsięwzięcia.
Drastyczne opisy kaźni zasądzanej przez nowożytne prawo czyni tę książkę Michela Foucault (1926–1984) lekturą dla osób o mocnych nerwach. Nagrodą będzie nadzwyczaj wnikliwy obraz przemian prawodawstwa w czasach nowożytnych i współczesnych. Ta, wydana w 1975 roku, najpopularniejsza i najwyżej oceniana spośród publikacji Foucaulta wpisuje się w jego „krytyczną historię nowoczesności”. Od lat sześćdziesiątych XX wieku Foucault w serii rozpraw analizował relacje między wiedzą a władzą stanowiące jego zdaniem o kształcie współczesnego społeczeństwa. Szczególnie instruktywne są tu badania społecznego „marginesu” jak stosunek do szaleństwa czy właśnie przestępstwa. Ogólna teza autora „wiedza = władza” znajduje wymowną ilustrację w jego przeprowadzonej w tym tomie analizie przemian systemu karania. Narodziny więzienia w paradoksalny sposób wiążą się ze wzrostem poszanowania praw człowieka, gdyż znoszą arbitralność „monarchicznej” kaźni, ale w zamian oplatają całe społeczeństwo systemem wszechobecnego nadzoru. Więzienie jest tylko jego spektakularnym przejawem. Zamiast jednorazowego ataku na ciało skazanego nieustająca obserwacja i podporządkowanie – poddany, który uwolnił się od jednostkowej despotii, popada w sytuację obywatela zniewolonego inaczej: już nie brutalnie i fizycznie, za to dotkliwie dla jego prywatności kontrolowanej przez wszechwiedny i dlatego wszechwładny system.
Arkana –Nauki Tajemne Formuły Arkanów
Tytuł książki odwołuje się do starożytnego pojęcia Arkanów wiedzy. Sugerują one tajemnicę, naukę dostępną tylko wtajemniczonym, przekazywaną ludzkości od zarania dziejów przez istoty wysoko rozwinięte duchowo. Jej fragmenty odnaleźć można w pismach starożytnej Persji, Egiptu czy Grecji, była ona też inspiracją dla prastarej hebrajskiej kabały, a jej echo odzywa się również w nauce Buddy.
Prawa uniwersalne rządzące materią i dynamiką znajdują również odzwierciedlenie w ludzkim umyśle. To, co postrzegamy jako odrębność i podział, jest w rzeczywistości złudzeniem. Człowiek jest ośrodkiem świadomości w nurcie wielkiej zasady życia i całe jego istnienie podlega Kosmicznej Woli. Jest tylko jeden Umysł, jedna Wola. Zadaniem ludzkości jest rozwój, osiągnięcie tego, co autor nazywa poznaniem naszej Wielkiej Prawdziwej Istoty i uwolnienie się od ograniczeń ludzkiego ja, czy inaczej małego ego, stanowiącego jedyne źródło cierpienia świata. To poznanie jest procesem obejmującym szereg istnień i jest wynikiem wytrwałego dążenia do jego pełnego urzeczywistnienia.
Druga część (Formuły Arkanów) zawiera dalsze objaśnienia oraz szereg praktycznych, prostych, a jednocześnie potężnych ćwiczeń mających dać czytelnikowi możność stopniowego uwalniania się od hipnotycznego wpływu własnej osobowości i przeniesienie całej uwagi na swoje Wyższe Ja.
Odnajdziemy w tej książce rozważania na temat życia kosmosu i jednostki. Fundamentalne pytania o to, czy rządzi nim przeznaczenie czy wolność, i o to, jaką rolę odgrywają w świecie ukryte siły, których sekrety autor próbuje objaśniać. Szczególnie interesująco przedstawia się rozdział poświęcony wymiarowi astralnemu, dynamice świata subtelniejszego niż ziemski, do którego dusza trafia po odrzuceniu ciała fizycznego, dla urzeczywistnienia innych aspektów swojej istoty, niezbędnych w długim procesie rozwoju.
Kiedy bezprecedensowa, globalna epidemia ogarnia świat, kto mógłby lepiej niż słoweński turbofilozof Slavoj iek odkryć jej głębsze znaczenia, zachwycić się jej niepojętymi paradoksami i przewidzieć głębię konsekwencji, a wszystko to w sposób, który wywoła u ciebie zadyszkę i siódme poty?Żyjemy w czasach, kiedy największym aktem miłości jest trzymać się z dala od przedmiotu uczuć. Kiedy rządy znane z bezlitosnych cięć w wydatkach publicznych potrafią nagle wyciągnąć z rękawa biliony. Kiedy papier toaletowy staje się towarem cennym niczym diamenty. I kiedy, zdaniem ika, nowa forma komunizmu może być jedynym sposobem uniknięcia drogi do globalnego barbarzyństwa.Pisząc ze zwykłą swadą i zamiłowaniem do analogii z kultury popularnej (na stronach książki ramię w ramię występują Quentin Tarantino i H.G. Wells obok Hegla i Marksa), iek przedstawia zwięzły i prowokacyjny obraz kryzysu, który rozszerzając się, pochłania nas wszystkich
Życie grobowe otwiera czytelnika na zdumienie. Pozwala zachwycić się opowieścią o świecie ukrytą w strefie pośredniej pomiędzy żywymi a umarłymi, pomiędzy przestrzenią codzienności (miasta, wsi, pustkowia) a przestrzenią cmentarza. Jaki jest ten świat, jakie jest życie (i towarzysząca mu śmierć)? Pełne przejmujących, ale też ironicznych, groteskowych i absurdalnych przejawów, różnorodne i złożone.
Autorka zastrzega, że w jej projekcie nie należy doszukiwać się „filozoficznej nadbudowy”, lecz raczej zapisu sytuacji bizarnych, które zawsze ją pociągały. A życie grobów – inna strona życia ludzi – jest ich pełne. Wystarczy tylko spojrzeć na groby uważniej. Okaże się, że pod każdą szerokością geograficzną snują one swą bizarną opowieść – po trosze smutną, straszną, wzruszającą, zabawną i bardzo, bardzo przewrotną. Bo nic nie jest takie, jakie się na pierwszy rzut oka wydaje. Wszystko ma drugie dno, mniej lub bardziej ukryte, a jeśli nawet nie ma, to niecodzienny detal czy dziwaczny kontekst każe nam się go doszukiwać.
Snuta przez autorkę opowieść układa się wokół czytelnego, choć niekoniecznie wprost werbalizowanego scenariusza, tworzącego reportaż o przenikaniu się wielu przestrzeni, o życiu codziennym, samotności, pamięci i zapomnieniu, o ludzkich i nieludzkich historiach, o nietrafionych interpretacjach znaków, o pomyłkach, które są odkryciami.
Nie jest to jednak ani reportaż sensu stricto, ani reportaż literacki, lecz próba wypracowania nowej jego formuły – łączącej obraz (fotografie), słowo (miniatury narracyjne) i dźwięk (nagrania terenowe). To koncepcja artystyczna, zasadzająca się na nieoczywistościach, kontrapunktach, żarcie, prowokacji.
Małgorzata Żerwe – artystka wizualna, publicystka i dziennikarka radiowa, autorka tekstów o sztuce, kuratorka wystaw.
Teksty Marka J. Siemka publikowane w czasopismach, tomach zbiorowych i prasie w latach 1963–1973 oraz 1991–2007: artykuły naukowe, publicystyczne i popularyzatorskie, wykłady i recenzje, zapisy wywiadów i dyskusji. Nie tylko ujawniają one bogactwo zainteresowań Profesora i zachęcają do ożywienia obrazu jego twórczości, lecz także ukazują dynamikę i intensywność myśli krytycznej, która, mierząc się z najbardziej aktualnymi tematami XX-wiecznej humanistyki, nieustannie przypomina o pierwszoplanowej roli, jaką filozofia ma do odegrania w nieskończonej pracy rozumienia i współkształtowania społeczno-historycznej całości ludzkiego świata.
******
Collected works of Marek J. Siemek. Scattered writings
Writings of Marek J. Siemek published in journals, collective works and in the press in the years 1963–1973 and 1991–2007: scholarly, journalistic and popularizing articles, lectures and reviews, interview and discussion transcripts. They reveal the diversity of the Professor’s interests and portray the dynamic and intense character of his critical thought, which, in confronting the most current issues of 20th-century humanities, constantly reminds us about the crucial role that philosophy is to play in the understanding and co-shaping of the whole of the social and historical human world.
Pandemia COVID-19 jest najważniejszym zagrożeniem dla naszych czasów.Pisząc z Włoch w zamknięciu, fizyk i pisarz Paolo Giordano wyjaśnia, w jaki sposób choroba rozprzestrzenia się w świecie: dlaczego jest to ważne, jak to na nas wpływa, jak musimy zareagować. Giordano lokuje ten ogromny kryzys w kontekście ekologicznym, gospodarczym i społecznym oraz psychologicznym. To publikacja, która nie odstrasza nadmiarem statystyki, danych i czarnowidztwa, to tekst, który daje nadzieję, pokazuje, na czym się skupić w czasie powszechnej izolacji, a w końcu, jaką naukę wyciągnąć z tego wielkiego sprawdzianu dla ludzkości. Sprawdzianu z człowieczeństwa.
Teoria rywalizacji hierarchii jest próbą nowego, szerszego spojrzenia na problem rywalizacji w układzie jednostek, ale też w układzie różnego rodzaju zrzeszeń. Rywalizacja hierarchii może być rozumiana jako rywalizacja pomiędzy hierarchiami, ale też rywalizacja w obrębie danej hierarchii. Takie spojrzenie na szeroko rozumiane stosunki międzyludzkie ułatwia ich analityczną diagnozę w kierunku oceny skutków rywalizacji dla rozwoju społecznego w płaszczyźnie mikro i makroorganizacyjnej.
Rozważania Autora mają charakter interdyscyplinarny i obejmują wiele dziedzin i dyscyplin naukowych, począwszy od: filozofii; nauk socjologicznych; historii; psychologii; nauk prawnych; nauk o polityce i administracji; nauk o zarządzaniu i jakości; nauk o komunikacji społecznej i mediach; nauk o sztuce; nauk o ekonomii i finansach i wielu innych.
prof. dr hab. Stanisław Pieprzny
Etyka praktyczna wobec głośnych spraw medialnych
Codzienne wiadomości zawierają sensacyjne historie z całego świata – historie, które prowokują do zadawania sobie złożonych pytań moralnych. W tej książce zespół filozofów związanych z Centrum Etyki Praktycznej Uehiro, działającym przy Uniwersytecie w Oksfordzie, podejmuje szeroki zakres spornych zagadnień etycznych – od zabawnych po szokujące – w przystępnych, choć nieraz kontrowersyjnych artykułach. W przeciwieństwie do klasycznej metodologii filozofii, zamiast abstrakcyjnych eksperymentów myślowych za punkt wyjścia do rozważań służą autorom rzeczywiste wydarzenia, najczęściej znane czytelnikom z sensacyjnych doniesień medialnych. Książka omawia też zupełnie nowe zagadnienia moralne wynikłe wskutek rozwoju technologii, jak oczernianie w Internecie, dzieci mające troje rodziców, blokowanie reklam czy bycie nieuprzejmym wobec telemarketerów.
Aktualność i oryginalność zawartych tu przemyśleń sprawią, że ponownie zastanowisz się nad osądami moralnymi, które – najczęściej bezrefleksyjnie – wydajesz na co dzień.
„Filozofia kontra świat to książka pełna dowodów na to, że bez filozofii nie sposób zrozumieć wyzwań, dylematów i kontrowersji współczesnego świata i najbliższej przyszłości. Wśród autorów znajdziemy sporo głośnych nazwisk, takich jak Ch. Korsgaard i J. Savulescu. Książka jest tak zasobna w pytania i argumenty, błyskotliwe wywody i hipotezy, że przyda się każdemu wykładowcy i studentowi filozofii, posłuży też z pewnością za podręcznik adeptom wielu innych nauk, od prawa i socjologii po nauki o życiu i nauki eksperymentalne, od ekologii po gender studies. Będzie przydatna również nauczycielom filozofii i etyki. Powinna trafić do każdej biblioteki uniwersyteckiej”.
Prof. zw. dr hab. Ewa Nowak
Kierownik Zakładu Etyki Wydziału Filozoficznego UAM
„Książka jest bardzo ciekawa i realizuje w sposobie prezentacji tematów tę samą metodę szybkiego i krótkiego omawiania trudnych spraw, której broni w teorii. Jest to świeże i obiecujące podejście. […] Nie znajdziemy tu gwarantowanych rozwiązań, ale książka roi się od ciekawych pomysłów i zachęca, by sprawdzić, który z nich zasługuje na poważne potraktowanie. Czasem to są niebezpieczne pomysły, ale nie powinny nikogo zrażać, ponieważ autorzy nie proponują, by ich pomysły stosować natychmiast. Proponują, abyśmy zechcieli je przemyśleć i przedyskutować, zanim je odrzucimy.”
Prof. zw. dr hab. Jacek Hołówka
Autor Etyki w działaniu (Prószyński i S-ka, 2002),
Redaktor naczelny “Przeglądu Filozoficznego”
Mariusz Pandura, Radosław KuliniakŻyciorysy, również filozofów, okazują się być bardziej złożone niż wygląda to na pierwszy rzut oka. Po latach odkrywamy w nich, wciąż i na nowo, wydarzenia, osoby i myśli dotychczas nieznane, pominięte, zapomniane, czego doskonałym przykładem jest życie Romana Witolda Ingardena. (). W ten szczególny sposób zapisał się w życiorysie Ingardena, odbudowywany po zakończeniu II wojny światowej, Uniwersytet Wrocławski. W zamyśle swoich twórców Wrocław miał przejąć i kontynuować tradycje Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Wrocławska uczelnia została wzniesiona ze zgliszczy wojennych jako dziedziczka wielowiekowych rządów i obecności Niemców na ziemiach, które po wojnie wróciły do Polski. Ingarden wraz z innymi polskimi naukowcami włączył się w proces tworzenia uniwersytetu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
