Krótki i praktyczny poradnik dla nowoczesnego stoika.Od kilku lat stoicyzm cieszy się coraz większą popularnością. Ale o co tak naprawdę chodziło stoikom? By odpowiedzieć na to pytanie, filozof John Sellars na nowo odczytuje dzieła Seneki, Epikteta i Marka Aureliusza. Przygląda się nie tylko pozostawionym przez nich tekstom, ale też ich codzienności, która pomaga zrozumieć, czego starożytni mogą nauczyć nas dzisiaj.Na nieco ponad stu stronach Sellars wyjaśnia, jak według stoików radzić sobie z emocjami, przezwyciężać porażki i w końcu jak odnaleźć swoje miejsce w życiu.
Tłumaczenie kultowej serii docenionej m.in przez The Times Literary Supplement i The Jung Society of Utah za "prezentację trudnych tematów w prostej formie".Książki z tej serii to typowe "pigułki wiedzy" - zarówno z zakresu nauk ścisłych, jak i humanistycznych. Przystępnie napisane i bogato ilustrowane, zawierają komplet informacji, które warto znać.Carl Gustav Jung stworzył psychologię analityczną i zrewolucjonizował nasze podejście do ludzkiej psychiki. W swoich koncepcjach, nawiązujących do wschodniego mistycyzmu, mitologii i analizy marzeń sennych, wprowadził wiele wpływowych, wciąż żywych idei, takich jak introwersja, ekstrawersja i nieświadomość zbiorowa.Gary Bobroff przedstawia idee Junga w interesujący i przystępny sposób. Wyjaśnia koncepcje psyche, nieświadomości zbiorowej, archetypów, typów osobowości i wiele innych. Analizuje wpływ filozofii i religii Wschodu na idee Junga, a także ich nieprzerwany wpływ na dzisiejszą społeczność psychoanalityków.Dzięki czytelnym rycinom i zamieszczonemu na końcu każdego rozdziału przejrzystemu podsumowaniu, ta książka jest cennym wprowadzeniem w życie i twórczość Junga i tłumaczy fenomen niesłabnącego znaczenia jego idei dla współczesnego świata.
Kolejna tetralogia Platona (ok 423-347 p.n.e) - jednego z najważniejszych filozofów świata antycznego (obok Arystotelesa), a zarazem w całej historii filozofii - w naszej edycji w Serii z Kalliope obejmuje trzy dialogi: Teajtet, Sofista i Polityk. W pierwszym z dialogów próbuje Platon przeanalizować czym jest wiedza i w jaki sposób ją nabywamy. Mówiąc językiem współczesnym jest to dialog epistemologiczny, dotyczący nauki o poznaniu. Czy jest jedna prawda, uniwersalna, czy jest subiektywna, czy jej osiągnięcie jest w ogóle możliwe. A jeśli tak to w jaki sposób. Platon odrzuca subiektywizm i relatywizm opowiadając się jasno po stronie rozumu i prawdy obiektywnej. Z całą pewnością Teajtet to jeden z najważniejszych dialogów Platona. Kolejny dialog - Sofista - dotyczy tego co istnieje (jest więc dialogiem ontologicznym), zaś ostatni czyli Polityk jest dialogiem późnym i skupionym na rzeczach bardziej doczesnych czyli na polityce, na sposobach rządzenia i co ciekawe - ponieważ jest to dialog pisany w ostatnich latach życia ucznia Sokratesa - znacznie bardziej pesymistyczny ale też realistyczny niż klasyczne platońskie Państwo. Jak pisze B.A.G. Fuller w Polityku Platon gotów jest przyznać, że póki rząd wykazuje umiejętność sterowania państwem, rodzaj konstytucji , jaką przyjmuje państwo, ma mniejsze znaczenie. Jednocześnie władzę państwową najlepiej sprawuje jednostka poddana ograniczeniom konstytucyjnym. Stąd najlepszą formą rządu jest w praktyce ograniczona monarchia. Doświadczenia życiowe Platona w tym późnym dialogu skłoniły go do znacznej rewizji poglądów.
Wytrenuj swoją duchową kondycję W dzisiejszych czasach szczególnie zależy nam na dbaniu o zdrowie i kondycję fizyczną. Pragniemy też pokoju wewnętrznego, poczucia sensu istnienia, łączności z innymi ludźmi, poznania Boga oraz świata. Często zapominamy, że tak jak ciało, możemy również wytrenować naszą duchowość. Zarówno do jednego, jak drugiego potrzebujemy czasu i cierpliwości.
Tim Muldoon odnosząc się do naszej codzienności pokazuje, jak wiele wspólnego ma „sprawność duchowa” ze sprawnością fizyczną. Proponuje wyjątkowy trening na podstawie ćwiczeń duchowych św. Ignacego, który pozwoli nam czerpać radość z życia i bliskości Boga.
Nikt nie zostaje od razu olimpijczykiem; nikt nie staje się od razu mistykiem. I w jednym, i w drugim wypadku potrzebna jest dalekosiężna wizja. Dla Ignacego ta wizja była bardzo prosta: chciał poznać wolę Boga, by w ten sposób osiągnąć największe szczęście. Dlatego zapraszam cię do tego treningu, który pomoże ci rozeznać wolę Boga również w stosunku do twojego życia.
Tim Muldoon – teolog katolicki, redaktor i wykładowca. Prowadził zajęcia na Aloysius College, a następnie przez dwanaście lat był wykładowcą duchowości ignacjańskiej w Boston College. Były przewodniczący Wydziału Studiów Religijnych, Filozofii i Teologii w Mount Aloysius College. Obecnie pełni funkcję dyrektora ds. Edukacji misyjnej w Catholic Extension. Autor wielu książek z zakresu teologii, duchowości, małżeństwa i rodziny.
Nauka o literaturze próbuje wciąż na nowo potwierdzać aktualność pytań stawianych w dawnych tekstach. Ma to przyczynę ukrytą w pojęciu aktualności, albowiem co uważane jest za aktualne, jest właśnie tym, co obchodzi nas tu i teraz, nawiedzając i ożywiając nasze myśli, niepokoje i fantazje. Pobudzającą moc problemy rzadko jednak kryją w sobie dopiero od dziś; można by raczej powiedzieć, że pewien stan rzeczy uświadamiamy sobie jako problem dopiero przez to, że kwestia zadana nam dawno temu teraz – w szczególnych okolicznościach – nieuchronnie zmusza nas do zajęcia stanowiska. I tak aktualność odsyła do wcześniejszych dziejów, nad którymi nasza teraźniejszość musi jeszcze popracować, a których przezwyciężenie sięga przyszłości. Taki charakter mają najwyraźniej także apele, które literatura dawniejszych epok kieruje do naszej: gdy tylko poczujemy, że – jak się czasem mówi – jej lektura do nas przemawia, zdaje się pojawiać coś nieprzezwyciężonego, a my zdajemy sobie zarazem sprawę, że to coś ma swe przyczyny w złożonych związkach naszego historycznego zakorzenienia i od tamtych dawnych czasów nie przestaje stawiać nas wobec poważnych pytań.
Przełożył Tadeusz Zatorski
Nie ma twórczości wobec norm, ale musi być twórczość wobec czynów. I nad tą twórczością, i nad wewnętrznymi i zewnętrznymi czynnikami, które ją wyzwalają czy też blokują, warto się zastanowić. Zasad moralnych sobie nie wymyślamy. One wynikają z istoty rzeczy. Poznanie ich ma jednak sens jedynie wtedy, gdy one są drugorzędne, służebne wobec dobra, które samo pociąga. Gdy wyrobimy w sobie umiejętność twórczego reagowania na wyzwania, z fantazyjną inwencją, to będziemy umieli odpowiadać na nowe, nieprzewidziane sytuacje, i życie będzie ciekawe. Odpowiedzialność, gdy jest rzetelna i dojrzała, jest także pomysłowa.
Fryderyk Nietzsche (1844-1900) uznawany jest za jednego z najważniejszych niemieckich filozofów, a był także poetą i filologiem. Jego poglądy znacząco wpłynęły na całe późniejsze myślenie o kulturze, cywilizacji, człowieku, religii. Nietzsche głosił upadek cywilizacji zachodniej, opartej na myśli greckiej, sokratejskiej, a zatem z gruntu apollińskiej (połączonej dodatkowo z chrześcijańską etyką). Tej postawie przeciwstawiał postawę dionizyjską, witalną (połączoną dodatkowo z pojęciami woli mocy i pojęciem nadczłowieka. Jak pisze R.J. Hollingdale W La gaya scienza Nietzsche kontynuuje eksperymenty prowadzone w poprzednich książkach, ale są już niej obecne, w postaci zalążkowej, jego najdojrzalsze teorie teoria woli mocy, śmierci Boga, nadczłowieka i wiecznego nawrotu. Ponadto autor nie pozwala ani na chwilę zapomnieć, że zasadniczą przesłanką wszystkich tych eksperymentów jest zniknięcie świata metafizycznego. Obecna edycja to wreszcie nowy przekład, po raz pierwszy w Polsce będziecie mogli zapoznać się z myślą Nietzschego, nie poprzez pryzmat młodopolskich (jak wcześniejsze przekłady) uniesień, lecz w przekładzie oddającym i treść i ducha Nietzschego. Jak pisze tłumacz, Jerzy Korpanty ten przekład to powrót do właściwego, wybranego przez Nietzschego tytułu dzieła, powrót do oryginalnej specyficznej interpunkcji autora, merytoryczne przypisy ułatwiające lekturę, w znaczących przypadkach pozostawianie w nawiasach niemieckich słów oryginału, co pozwala czytelnikowi rozpoznawać gry słowne, w których lubował się Nietzsche. A dodajmy jeszcze za R. Safranskim Księga ta, którą ukończył na wiosnę 1882 roku, miała opisać krajobraz życia i poznania pod wpływem światła, które Nietzsche ujrzał latem 1881 w Sils Maria. Napisał ją z wielkim polotem, kiedy tygodniami wolny był od dokuczliwych i przygnębiających cierpień ciała, szkicował jej plan podczas słonecznych wędrówek w okolicach Genui, wyznając w niej miłość do różnokształtnego wybrzeża, skał, usłanych willami i altanami wzgórz, widoków na morze. Ta sceneria, w której znajduje udane życie, jest w tej książce wszędzie obecna.
Święty Augustyn (354-430) - filozof, teolog, początkowo niechętny chrześcijaństwu, skłaniający się do manicheizmu by po chrzcie w 387 roku stać się kapłanem, później biskupem Hippony, a wreszcie zwalczającym wszelkie herezje Ojcem Kościoła, którego wpływ intelektualny na chrześcijaństwo porównać można jedynie do Świętego Tomasza, ba do czasów Tomasza był Augustyn najważniejszą intelektualnie postacią Kościoła. Niewątpliwie największy wpływ na myśl Augustyna wywarł Platon i neoplatonicy, zerwał on jednak z klasycznym dla starożytnych Greków racjonalizmem i naturalizmem uznając Boga za nieskończonego a świat za twór jego łaski. Państwo Boże jest traktatem (składającym się z 22 ksiąg napisanych w latach 413-427 w którym Augustyn nie tyle przeciwstawia, co ukazuje różnicę między doczesnym państwem świeckim a Państwem (Królestwem Bożym) wiecznym, które ostatecznie zatriumfuje. Widać tu niewątpliwie wpływ Platona i jego ""Państwa"", jednak tak naprawdę Augustyn opiera całą swą koncepcję na Piśmie Świętym. Ale nie jest też wcale tak, by Cesarstwo Rzymskie było dla Augustyna jedynie królestwem szatana, a Kościół państwem Bożym. państwem Bożym zdaje się być raczej ogół dobra na świecie, a państwo świeckie wcale królestwem szatana nie jest.
Poznanie i zrozumienie myśli politycznej św. Tomasza z Akwinu jest o tyle niełatwe, że nie zebrał on jej w jednym dziele. Ten brak rekompensuje wzorcowa praca francuskiego dominikanina prof. Franois Dagueta Myśl polityczna św. Tomasza z Akwinu. Wyróżniona nagrodą Akademii Francuskiej Prix Biguet"", wydana po francusku w 2015 roku monografia syntetycznie ukazuje źródła i najważniejsze aspekty politycznego myślenia Doktora Anielskiego. Dzieło Tomasza w swoim czasie ożywiło myśl polityczną na Zachodzie, otworzyło nowe perspektywy debatom ostatnich stuleci średniowiecza i przygotowało wielkie przemiany epoki nowożytnej, które zarazem wiązały się z odrzuceniem wielu założeń autora Sumy Teologicznej.
W opracowaniu ujęto problematykę prawniczych zastosowań logiki w postaci zbioru syntetycznych haseł. Przedstawione zostały w szczególności takie zagadnienia, jak podstawy logiki formalnej, semiotyki i pragmatyki, teoria pytań, teoria argumentacji, a także problematyka wykładni, stosowania prawa, wnioskowań i topik prawniczych. Wiele haseł zawiera przykłady nawiązujące do aktualnego stanu prawnego.Ico_Gray_6.gif [752 B] Ze względu na różnorodność prezentowanych zagadnień słownik będzie przydatny tym wszystkim, których interesuje problematyka poprawnego myślenia oraz poprawnego tworzenia, rozumienia i stosowania aktów prawnych: praktykom i teoretykom prawa i administracji, politologom i ekonomistom. Adresatami pracy są także studenci, dla których słownik ma stanowić doskonałą pomoc do powtórzenia, uzupełnienia i utrwalenia wiadomości z logiki.
Korespondencja Romana Ingardena z Władysławem Tatarkiewiczem obejmuje około 200 listów, wcześniej niepublikowanych. Rozpoczyna się przed II wojną i trwa do śmierci Ingardena, w 1970 roku. Obaj filozofowie po odzyskaniu niepodległości, oprócz pracy akademickiej, zaangażowali się w organizację życia naukowego, aktywnie uczestniczyli w pracach Polskiego Towarzystwa Filozoficznego oraz w redagowaniu czasopism filozoficznych. Znakomita część korespondencji odnosi się do okresu po 1945 r. Opisane zostały zmagania obu filozofów z rzeczywistością Polski Ludowej, troska o odrodzenie uniwersytetów, zabiegi o możliwość publikacji i uczestniczenia w konferencjach naukowych. Zwłaszcza w lata 50-tych, po atakach marksistów, przyszłość obu filozofów stanęła pod znakiem zapytania, jednak zachowali się godnie, potrafili stawić czoła partyjnym ideologom, uznając poszukiwanie prawdy za cel filozofii. Zaangażowali się w tłumaczenie i redagowanie dzieł w Bibliotece Klasyków Filozofii. Listy ukazują życie prywatne i towarzyskie, urzekają życzliwością i przyjaźnią, która ich łączyła.
Niniejsze repetytorium, dzieło Autorów z 3 ośrodków naukowych - uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Śląskiego i Uniwersytetu Warszawskiego, stanowi cenną pomoc dla osób, które chcą zweryfikować i usystematyzować swoja wiedze z zagadnień teorii i filozofii prawa.Jako publikacja z zakresu filozofii książka jest wyjątkowo nowoczesnym i oryginalnym dziełem, zarówno pod względem układu, sekwencji prezentowanych zagadnień jak i szczegółowej zawartości merytorycznej, podanej w intersujący i czytelny sposób. Zakres repetytorium sięga samych fundamentów, teoretycznych i filozoficznych podstaw prawa, składa się z 5 częśći - ogólne zagadnienia torii i filozofii prawa, teoria prawa, filozofia prawa, prawo, sprawiedliwośc, polityka, inne obszary badawcze prawoznawstwa.Autorzy w opisowy sposób przedstawiają najbardziej doniośle właściwości konkretnych stanowisk filozoficznych w jurysprudencji, a także prezentują podstawowe osiągnięcia teoretycznego namysłu nad prawem w naszej kulturze prawnej. Z repetytorium mogą przede wszystkim korzystać studenci przygotowujący się do egzaminów i zajęć dydaktycznych. Opracowanie pomoże im skutecznie powtórzyć materiał i zweryfikować wiedzę.
Najnowsza książka księdza Adama Bonieckiego. Głos spokoju i rozsądku w twoim domu. Czy powinno się nauczać religii w polskich szkołach? Jak odnaleźć spokój i harmonię w pocovidowej rzeczywistości? Czego w dobie kryzysu klimatycznego naucza nas Ewangelia? Jak rysuje się przyszłość polskiego Kościoła? Co z nami robią media społecznościowe? Jak ze sobą rozmawiać mimo różnic? Ta książka to wybór najbardziej aktualnych tekstów księdza Adama publikowanych na łamach „Tygodnika Powszechnego” w latach 2019–2021. Lektura poruszających, pełnych mądrości i zrozumienia tekstów pozwala odkryć głos prawdziwego autorytetu, którego we współczesnym świecie tak bardzo poszukujemy. Ks. Adam Boniecki studiował filozofię na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego i na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był duszpasterzem akademickim przy uniwersyteckim kościele św. Anny w Krakowie. W 1979 roku Jan Paweł II wezwał go do Rzymu i powierzył mu poprowadzenie polskiej edycji „L’Osservatore Romano”. Redaktor senior „Tygodnika Powszechnego”.
Kwestia rozkoszy łechtaczkowej jest nierozerwalnie związana z polityczną kwestią upodmiotowienia. Afirmacja kobiety klitoralnej jest punktem wyjścia do nowego sposobu stawania-się-podmiotem. (…) Bo czy możemy myśleć samodzielnie, nie znając siebie? A czy możemy poznać siebie, nie wiedząc, czym jest i gdzie się mieści nasza przyjemność?
Łechtaczka i anarchia są w zmowie, bo dzielą wspólny los pasażerek na gapę, bo łączy je sekretne, ukryte, zapoznane istnienie. Łechtaczkę także od dawna uważano za wichrzycielkę, za organ nadmiarowy, bezużyteczny, który swoją anarchiczną niezależnością, dynamiką przyjemności oderwanej od wszelkich zasad i celu, szydzi sobie z anatomicznego, politycznego i społecznego porządku. Łechtaczka nie daje sobą rządzić.
Prezentowany tom stanowi próbę opracowania pojetycznego i krytycznego modelu wyobraźni. Koncepcja Immanuela Kanta i jej hermeneutyczne oraz fenomenologiczne reinterpretacje stanowią teoretyczną podstawę odpowiedzi na pytanie o twórczy potencjał wyobraźni oraz zasadę działania obrazów.
W procesie odkrywania i poszerzania sensu doświadczenia pojetyczny aspekt wyobraźni (zdolność do tworzenia treści i wydobywania ukrytego znaczenia) łączy się z aspektem krytycznym (przekraczanie zastanych klasyfikacji i warunkowanie możliwości pojawienia się tego, co nowe). Wymaga to potraktowania wyobraźni jako aktu tworzenia i łączenia obrazów oraz ich pracy.
Dynamika wyobraźni pozwala na konstruowanie i dekonstruowanie struktur językowych i obrazkowych, na dostrzeganie w nich zależności, podobieństw i różnic. Książka wypełnia w polskiej filozofii poważną lukę w myśleniu o wyobraźni. Poszerza dotychczasowe rozważania o niej (z takich dziedzin jak hermeneutyka, fenomenologia, teoria obrazu) przez ugruntowanie współczesnych rozwiązań w filozofii Kanta i pokazanie jej zastosowań i konceptualnych przeobrażeń.
Kant wraz z pytaniem o warunki możliwości poznania i możliwości interpretacji świata określa niezwykle istotną rolę wyobraźni – w procesie syntezy i schematyzacji dostarcza ona treści doświadczania. Jest zarazem władzą, która umożliwia estetyczne przeczucie jeszcze nierozpoznanego sensu. Kant otwiera tym samym tematykę pracy obrazów: oddziaływania na siebie przedstawień (wzajemnego różnicowania i dopełniania), ich uporządkowania i roli, jaką grają w rozpoznaniu koniecznych oraz możliwych relacji. Rezonuje ona wszędzie tam, gdzie zadawane jest pytanie o zmysłowe wyłanianie się sensu, twórczy i obrazowy zasób metafory, zespalanie wydarzeń w narracyjną całość, a fragmentów w doświadczenie, jak również o granice tego, co dyskursywne. Główny cel pracy stanowi odpowiedź na pytanie, pod jakimi warunkami obrazy, ich kształtowanie, bogactwo naoczności jest sensotwórcze oraz na czym praca obrazów polega. Książka wypełnia w polskiej filozofii poważną lukę w myśleniu o wyobraźni. Poszerza dotychczasowe rozważania o niej (z takich dziedzin jak hermeneutyka, fenomenologia, teoria obrazu) przez ugruntowanie współczesnych rozwiązań w filozofii Kanta i pokazanie jej zastosowań i konceptualnych przeobrażeń.
******
From Transcendental Schematism to Montage. The Poietic and Critical Model of Imagination
The book closes a significant gap in Polish philosophical thought on imagination. It expands the current reflections on it (in such areas as hermeneutics, phenomenology, the theory of the image), strengthening contemporary solutions in Kant’s philosophy and showing its uses and conceptual transformations.
Wznowienie na podstawie oryginału z 1923 roku. Aby osiągnąć szczęście, nie szukaj go na zewnątrz. Wszystko, czego potrzebujesz jest w Tobie, tylko musisz sam je odkryć i zauważyć. Ani bogactwo, ani zaszczyty nie muszą dać poczucia szczęścia, ponieważ jest ono potęgą, które każdemu człowiekowi daje tyle, ile potrzeba mu do szczęśliwego bytu, nie mniej, ale też i nie więcej. Szerzenie dobra i życzliwości jest kluczem do pozytywnych relacji międzyludzkich i poczucia spełnienia. Każdy sam musi znaleźć swoją drogę, aby stać się twórcą własnego szczęścia.
() monografia ""O epistemologii i ontologii rzeczywistości bezpieczeństwa. W czasie zwyczajnym"" to interesujące poznawczo, o utylitarnym charakterze opracowanie. [] dostarcza wiedzy naukowej, która pozwala na pogłębienie zrozumienia rzeczywistości bezpieczeństwa, jej wielokontekstowych powiązań w szczególności z rzeczywistością społeczną, choć nie wyłącznie, ponieważ znajdują się tu również aspekty rzeczywistości politycznej i międzynarodowej oraz pokazany jest ich wpływ na rozumienie bezpieczeństwa.Z recenzji prof. dra hab. Zenona Trejnisa() przedstawiona do recenzji publikacja jest interesująca w aspekcie naukowym oraz merytorycznym. [] Z punktu widzenia poznania problemu monografia jest bardzo dobrą skarbnicą wiedzy o współczesnych zagadnieniach bezpieczeństwa.() jest swoistym traktatem filozoficznym, który obejmuje szereg aspektów tematycznych bezpośrednio i pośrednio związanych z postrzeganiem dyskursu dotyczącego bezpieczeństwa. [] materiał ma walor nowatorski i wnosi do procesu poznania nowe, nie tylko systematyzujące, ale także polemiczne elementy wiedzy.Z recenzji prof. dra hab. Marka Wrzoska
Praca, jej język i analizy, bardzo mi się spodobała. Szczególnie lekki język pisania autorki o rzeczach czasami skomplikowanych. Doceniam również odwagę autorki, odnajdującej w fizyce i kosmologii stosowne analogie i metafory. - prof. dr hab. Marek Wojciech SzydłowskiKsiążka Ewy Szumilewicz jest śmiałą próbą poszukiwania struktur myślowych, kryjących się w paradoksach; z jednej strony myśli filozoficznej, szczególnie poststrukturalnej, z drugiej - myśli naukowej, fizyki matematycznej. Stawką jest tu próba pokazania pewnych koniecznych strukturalnych analogii pojawiających się w tych zupełnie różnych dziedzinach myśli. - dr hab. Andrzej Leder, profesor IFiS PAN
Drugi tom „Dzieł zebranych” Feliksa Konecznego obejmuje prace z lat 1896-1898. Do najistotniejszych z nich należą „Dzieje Śląska” adresowane do polskiego ludu znajdującego się pod zaborem niemieckim i austriackim. Kwestiom teoretycznym dotyczącym problematyki rozwijania polskości wśród niższych warstw społeczeństwa Koneczny poświęcił z kolei pracę „Głos w sprawie ludowej”. Drugi tom „Dzieł zebranych” zawiera ponadto recenzje sztuk wystawianych na deskach krakowskiego teatru, a także opisy nowych osiągnięć historiografii polskiej, przeznaczone również dla czeskiego czytelnika. Całość zamyka książka „Życie i zasługi Adama Mickiewicza”.
Co góry mogą dać człowiekowi? Myślę, że przede wszystkim mogą ofiarować mu wolność. Co człowiek może dać górom? Może je obdarzyć sztuką. Wynika z tego, że zawsze patrząc na góry, widzimy je poprzez ludzi gór, a patrząc na ludzi gór, widzimy ich poprzez góry. Trudno powiedzieć, gdzie przebiega granica.Ks. Józef TischnerGóry od zawsze były bliskie sercu ks. Józefa Tischnera.To tam czuł się naprawdę wolny.W swoich tekstach mówi o tym, dlaczego o wolność należy dbać i jak z niej mądrze korzystać.Wojciech Bonowicz dokonał wyboru nieznanych tekstów ks. Józefa Tischnera, które pomogą nam odzyskać wewnętrzny spokój i harmonię.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
