Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
W swojej książce Ian Jeffrey przedstawia historię fotografii – od pierwszych portretów i pejzaży z lat 40. XIX wieku po czasy współczesne. Autor omawia zarówno najważniejsze etapy rozwoju tej sztuki, jak i tło społeczne i kulturalne, które wywierało wpływ na fotografię jako formę artystyczną.
Jak czytać fotografię to zajmujący przewodnik, w którym przedstawiono biografie ponad stu wielkich fotografików, między innymi: Henri Cartier-Bressona, Ansela Adamsa, Billa Brandta i Walkera Evansa. Szczegółowe informacje dotyczące biografii twórców, wydarzeń historycznych i zagadnień technicznych umiejscawiają prace fotografików w szerszym kontekście; natomiast analiza najważniejszych elementów, będących częścią wizji każdego z artystów, wskazuje czytelnikowi drogę, umożliwiającą odkrycie prawdziwego znaczenia fotografii.
Tytułowa figura robotnika i związane z nią performanse pamięci przedstawione są z punktu widzenia kulturoznawstwa, filozofii, historii sztuki, teatrologii i muzykologii. Autorki i autorzy przyglądają się rzeczywistości fabryki i ulicy jako miejscom kształtowania się tożsamości proletariatu przemysłowego, figurom robotnicy i robotnika w projektach awangardy teatralnej i artystycznej. Analizują przy tym wielostronne praktyki kulturowe: od strajków i demonstracji przez film awangardowy, teatr polityczny, scenę kabaretową i socrealistyczne przedsięwzięcia kulturalne po projekty kuchni modernistycznej, sport robotniczy i sztukę proletariacką.W ten sposób powstaje wielostronna, a zarazem fragmentaryczna i rozproszona perspektywa, która pozwala spod dokumentów, narracji i wizualnych przedstawień wyjrzeć wciąż problematycznej i nie dość rozpoznanej w kulturze polskiej figurze robotnika. Zamieszczone w tomie teksty same stają się swoistymi performansami pamięci, w ramach których autorzy starają się odtworzyć historię, której podstawowym medium pozostają ciało i gesty - uchwycone we fragmentarycznych relacjach, migawkowych obrazach, pojedynczych scenach.
Oto nowa, trzecia już – po traktacie „Zapis świata” i eseju „Boski umysł” – książka Piotra Wierzbickiego w nurcie jego pasji i prac metafizycznych, których obiektem jest Wszechświat pojęty jako wszystko, co istnieje, martwe konstelacje Kosmosu naprzeciw poznającej i pragnącej zrozumieć ludzkiej duszy:
Podjąłem wyzwanie. To ryzykanckie przedsięwzięcie. Postąpiłbym bezpieczniej, obierając sobie za cel przystępne przedstawienie znanych faktów i poglądów wyłożonych w cudzych książkach. Ale cóż ja pocznę, skoro sprawia mi frajdę być w pisaniu zawsze ryzykantem. Pełno jest więc tutaj moich własnych oryginalnych ujęć i domysłów, rzecz jasna – skoro przychodzi stąpać po niepewnym gruncie – opatrzonych wszelkimi „jeśli”, „o ile”, „być może”. A kierunku poszukiwań nie dyktuje mi ani żadna doktryna, ani metoda cudowna a uniwersalna, ani teza końcowa, którą bym zamierzał uzasadnić. Świat się takim wytrychom nie poddaje.
Język, który obieram jako swe narzędzie, to jest mój język, ten sam dokładnie, którym zwykłem mówić, pisać, myśleć. Pytania o prapoczątek świata, o naturę bytu, o granice czasu i przestrzeni, o sens istnienia, o zagadkę śmierci i narodzin atakują nas w naszym języku, w zwykłym języku, w języku naszej spontanicznej ciekawości świata. Wydaje się właściwe, aby odpowiedzi na te pytania udzielane nam były w tej samej mowie.
Kolory: Szarzejemy. Czernie i biele wypełniają krajobraz, nasze mieszkania i szafy. Tymczasem jesteśmy stworzeni, by żyć wśród kolorów.
Kolory wpływają na samopoczucie i zdrowie. W białych pomieszczeniach częściej się mylimy i mamy migreny. Barwna architektura sprawia, że chętniej ze sobą rozmawiamy. W dobrze dobranym kolorystycznie ubraniu czujemy się bardziej pewni siebie.
Od kilkudziesięciu lat miasta, domy i ubrania tracą barwy, równocześnie gwałtownie rośnie sprzedaż leków antydepresyjnych. Bez kolorów jesteśmy jak emocjonalni ślepcy. Zauważyli to nawet Skandynawowie - mistrzowie czarno-białego minimalizmu i recept na dobre życie.
Norweska dizajnerka Dagny Thurmann-Moe alarmuje: najwyższy czas rozpocząć kolorową rewolucję. Na przykładach własnych projektów pokazuje, jak wykorzystywać kolory w architekturze, wnętrzach i własnej szafie by żyło nam się lepiej i przyjemniej.
O co spierają się transhumaniści i biokonserwatyści?
Co zmieniły nowe badania nad redagowaniem genomu
Dlaczego lepiej zaufać naturalnej loterii genów niż biotechnologicznemu projektowi?
Czy świat bez wad genetycznych byłby lepszy?
W Temacie Miesiąca:
Dobroczynna prokreacja
Julian Savulescu w rozmowie z Kacprem Kowalczykiem.
Transhumaniści kontra biokonserwatyści
Marta Soniewicka
Genowe rewolucje
Anna Bartosik
Życie to gra zespołowa
Marzena Zdanowska
Rozmowa z Hansem Joasem o tym, że Max Weber nie miał racji:
Reformacja bywa czasem rozumiana jako ważny punk procesu odczarowania, jednakże gdy zwrócimy uwagę choćby na silną wiarę Lutra w istnienie diabła, to teza ta wyda się wątpliwa.
Markus Meckel w tekście Protestancyzm i polityka:
Pastorem był poprzedni prezydent Niemiec Joachim Gauck, córką pastora jest Angela Merkel. Oboje pochodzą z NRD. Kościoły ewangelickie i teologiczne uczelnie stanowiły tam wyspę wolności i szkołę demokracji
Joanna Lech w opowiadaniu Jeśli miłość to czerwona sukienka.
Adam Daniel Rotfeld o braciach Szeptyckich:
Głównym życiowym celem obu braci Szeptyckich była nie tylko działalność oświatowa, ale zapoczątkowanie procesu przywracania na Ukrainie jedności chrześcijan – katolików i prawosławnych.
Artur Zaborski pisze na temat wyjątkowości filmów krótkometrażowych oraz o tym, że format ma się dziś wyjątkowo dobrze.
Felieton Angeliki Kuźniak: W jak wszystko, czyli alfabet (nie)pełny.
Księgarnia Czerwony Atrament w cyklu Marcin Wilka o kameralnych księgarniach.
Przysługujący widmom wywrotowy, niemalże rewolucyjny potencjał został odsunięty oraz zagubiony poprzez pozbycie się tej kontrowersyjnej kategorii z terytorium metafizyki i zbyt pośpieszne odesłanie jej do przestrzeni badań nad literaturą, sprowadzając ją jedynie do roli użytecznego, bezpiecznego narzędzia interpretacji.Książka Andrzeja Marca odzyskuje niepokojący charakter widmontologii i ponownie wprowadza widma do myśli metafizycznej. Czym nawiedzona i przeniknięta jest tradycyjna metafizyka, co właściwie ją dręczy, nie daje spokoju oraz nieustannie podmywa jej stabilność?Kategoria widma Derridy posłużyła Marcowi przede wszystkim do rozważań nad charakterem współczesności i przeobrażeń, jakie dokonały się w obrębie myśli ponowoczesnej. Współczesna kultura, zdaniem Marca, stała się miejscem powstawania widm, nieustannie powracających z przeszłości. Uznając, że nie jesteśmy już w stanie tworzyć utopijnych wizji przyszłości, autor stara się zdać sprawę z widmowego charakteru współczesnej kultury, analizując m. in. strategie vintage, retro, nurt no future w kulturze lat 70. czy nurt fantastyki naukowej w literaturze.
Jaka jest prawdziwa natura człowieka? Jak obchodzić się ze świadomością? Jak zredefiniować własne ego tak, by prowadzić bogatsze, bardziej twórcze i harmonijne życie? Jak pokochać siebie, odzyskać pewność i dumę? Oto pytania, które stawiało już wielu, lecz odpowiedzi, jakich udziela dr Tadataka Kimura są dalekie od utartych – kwestionując dotychczasową wiedzę, burzą wygodne przyzwyczajenia, ale też pozwalają spojrzeć na trapiące nas problemy z radykalnie nowej perspektywy, odrzucić przygnębiającą atmosferę śmierci i pozbyć się rozterek. O sprawach będących dotąd domeną religii i filozofii autor pisze, używając terminologii naukowej, ożywia w ten sposób dziedzictwo duchowe ludzkości i odczytuje w nowym świetle jego sens.
Choć odpowiedzi, jakich udziela dr Tadataka Kimura na często stawiane pytania, mogą budzić zdziwienie, pozostaje on niezmordowanym poszukiwaczem prawdy i z prawdziwą pasją stara się pomóc w lepszym zrozumieniu siebie.
Tadataka Kimura (ur. 1954 r.)- mieszka i pracuje w prefekturze Fukuoka. Jest doktorem nauk medycznych, absolwentem Prefekturalnego Uniwersytetu Medycznego w Sapporo. Bogate doświadczenie w lecznictwie klinicznym zdobywał w Japonii i Stanach Zjednoczonych (leczenie chorób wewnętrznych, ratownictwo medyczne, psychiatria, psychosomatyka). Obecnie kieruje szpitalem Kasuga w Kitakyushu.
Ceniony reżyser Michał Znaniecki w szczerej rozmowie z muzykologiem Mateuszem Borkowskim zaprasza do swojego świata, pozwalając nie tylko wniknąć w tajniki warsztatu i rzemiosła, ale także pokazując krok po kroku meandry operowej reżyserii.
Czytelnik ma wyjątkową okazję poznać „od kuchni” złożony proces produkcji opery – od pierwszego otwarcia partytury, aż po premierę, od projektu, aż po jego realizację. Tytułowa „Złota klatka” to próba syntezy twórczej i analiza artystycznych wyborów dokonywanych przez reżysera wychowanego zawodowo w tradycji włoskiego teatru muzycznego. To świadomość artystycznych ograniczeń, jakie nakłada na reżysera libretto, partytura, tradycja i praktyka wykonawcza, ale i odkrycie kryjących się w owej klatce niespożytych możliwości dających poczucie twórczej wolności i zachęcających do dalszych poszukiwań i filozoficzno-estetycznych rozważań.
Paradoks złotej klatki polega na odnalezieniu swobody artystycznej wypowiedzi w granicach wytyczonych przez dzieło muzyczne. Książka jest zarówno autoanalizą twórczości Znanieckiego, jak i pewnego rodzaju podręcznikiem, swoistą „instrukcją obsługi” zarówno dla adeptów reżyserii, widzów, jak i wszystkich zainteresowanych światem opery. Okazuje się, że opowiadanie o operze od podszewki może być fascynujące także dla tych czytelników, którzy nigdy miłośnikami opery nie byli.
Ludzie rzadko myślą nad tym po co żyją. Jeżeli nawet takie pytanie przejdzie przez głową, to często jest spychane na bok jako banalne, wydumane czy po prostu dziwne. Ludzie egzystują z dnia na dzień, miesiąca na miesiąc i roku na rok. Pracują by wyjechać na wakacje i jadą na wakacje by wypocząć i wrócić do pracy. Nawet chrześcijanie często traktują swoją wiarę bardziej jako ubezpieczenie przed śmiercią, niż coś, co ma praktyczne zastosowanie już teraz. O tym jest ta książka o sensie życia.
Charles Sanders Peirce jest myślicielem, którego nie sposób przypisać do żadnej szkoły lub kierunku filozoficznego. Niewierny uczeń Kanta, pragmatysta odcinający się od innych pragmatystów, wybitny logik uznający siebie za idealistę. Peirce niewątpliwie wyrastał ponad doktrynalne podziały, gdyż był jednym z myślicieli, który nadał zupełnie nowy kierunek filozofii. Jego twórczość przyczyniła się bowiem do najważniejszego przełomu we współczesnej filozofii zerwania z paradygmatem mentalistycznym i powstania paradygmatu lingwistycznego.Dlatego książka ta stanowi próbę opisania kształtowania się wspomnianego przełomu w myśli amerykańskiego filozofa w oparciu o bogaty materiał źródłowy.
Mądrość człowieka gór – nieznane i aktualne myśli ks. Tischnera o miłości, nadziei i prawdziwej wolności
„Zatrzymajmy przez chwilę uwagę przy tym słowie: ż y c i e . Jaka treść kryje się poza tym słowem? Jakie krajobrazy przywodzi nam przed oczy? Kolorowe łąki, falujące zbożem pola, ptaki w powietrzu, pasące się na polach zwierzęta… Życie jest dramatem pełnym tajemnic. Stawia ono człowieka przed jednym podstawowym pytaniem: co człowiek ma zrobić, by swego życia nie zmarnować?”
Miłość, piękno i wolność, lęk i nienawiść nierozerwalnie związane są z ludzką naturą.
Ksiądz Józef Tischner pokazuje, jak iść przez życie, by być szczęśliwym i spełnionym.
Skłania do refleksji nad tym, co jest naprawdę ważne, co jest istotą człowieczeństwa.
Jego uniwersalne rozważania, pełne mądrości ludzi gór, pomogą Ci odnaleźć spokój
i wewnętrzną wolność.
JÓZEF TISCHNER (1931–2000) – ksiądz, filozof, publicysta. Profesor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, współzałożyciel wiedeńskiego Instytutu Nauk o Człowieku. Kawaler Orderu Orła Białego.
Peter L. Berger (amerykański socjolog, wykładowca uniwersytetu w Bostonie, autor wielu ksiązek w tym jednego z najlepszych wprowadzeń do socjologii) oraz Anton C. Zijderveld (holenderski filozof i socjolog związany z rotterdamskim Uniwersytetem im. Erazma) napisali książkę, której największą zaletą jest przypominanie rzeczy najważniejszych i dlatego - tak łatwo zapomnianych. Przede wszystkim obrona uniwersalnych, ponadczasowych osiągnięć myśli ludzkiej przed z jednej strony fundamentalizmem (zarówno religijnym jak i świeckim)a z drugiej przed wszechogarniającym relatywizmem i tak modnym dzisiaj postmodernizmem. Jak piszą autorzy Każdy światopogląd jakoś umiejscawia człowieka. Fundamentalizm czyni to zarówno w wersji rekonkwisty, jak i w wersjach subkulturowych. Tożsamość ma być uważana za rzecz oczywistą, wyposażoną w oczywistą słuszność. Fundamentalizm czy to religijny czy świecki jest zawsze wrogiem wolności. Ale z drugiej strony czeka na nas pułapka sceptycyzmu, relatywizmu czy postmodernizmu, a wszystkie postacie relatywizmu przeczą zdroworozsądkowemu doświadczaniu codziennego życia. Jakie mamy zatem wyjście z pułapki zastawionej na nas przez z jednej strony fundamentalizm a z drugiej relatywizm. Tym wyjściem jest Pochwała wątpliwości
Prawdziwy akt odkrycia nie polega na odnajdywaniu nowych lądów, lecz na patrzeniu na stare w nowy sposób.
/Marcel Proust/
Kim jesteśmy? Jak siebie definiujemy? Po co żyjemy? Jaki jest sens naszej egzystencji?
Oto pytania zadawane od zarania dziejów, pytania na które szukamy odpowiedzi, ponieważ gdzieś w głębi duszy mamy nadzieję, że znajdziemy odpowiedź.
Cokolwiek by znaczyła i czegokolwiek by dotyczyła ta odpowiedź, szukamy i oglądamy nasze życie z różnych perspektyw. Od wieków religie, filozofia, nauka i sztuka także szukają odpowiedzi na te pytania. Czasem zatrzymują się w przekonaniu, że ją znalazły, by z czasem otworzyć następną niewiadomą i nową perspektywę.
Niniejsze opracowanie nie jest ani analizą, ani próbą syntezy dotychczasowej wiedzy. Jednak z tej wiedzy wywodzi się i na niej opiera. Pokazuje jeden z punktów odniesienia schodząc trochę głębiej pod powierzchnię tego, czego jesteśmy świadomi bez doświadczenia kontaktu z nieświadomą częścią nas samych. Pokazuje fakty i zjawiska, które zachodzą „pod powierzchnią” potocznie dostępnej wiedzy psychologicznej i intelektualnych koncepcji. Jest propozycją przyjrzenia się naszemu „ja” z miejsca, gdzie spotyka się psychoterapia z duchowością, z granicy łączącej świadomą wiedzę z nieświadomymi procesami i blokadami aż po dotykanie jedności, głębszej przestrzeni, w której wszyscy jesteśmy ze sobą współzależni i współodpowiedzialni.
Oddajemy w ręce Czytelnika wyjątkową książkę znanego psychoterapeuty i autora. Zawiera ona dwa teksty różne w formie, które próbują odpowiedzieć na fascynujące wszystkich pytania: czym jest i jak działa ludzka psychika oraz na czym polega psychoterapia i rozwój psychiczny człowieka.
"Traktat o psychoterapii" to praca z pogranicza antropologii filozoficznej i metodologii psychoterapii, która przy użyciu struktury krótkich myśli ujętych w punkty stara się zawrzeć całość zjawisk dziejących się w polu ludzkiej psychiki; opowiadanie IMAM umieszcza tę problematykę w dziwnych meandrach ludzkich losów.
Autor prowadzi nas przez labirynt niezwykle trudnych zagadnień w sposób klarowny i prosty, stawia kontrowersyjne tezy dotyczące ludzkiej psychiki oraz rozwiewa nierealistyczne oczekiwania i wyobrażenia na temat zjawiska psychoterapii i rozwoju.
Spis treści:
Traktat o psychoterapii
Wstęp
I. Rzeczywistość psychiczna
II. Narracja – fabuła
III. Tożsamość
IV. Psychoterapia
V. Zmiana – stawanie się
VI. Rozwój – integracja
VII. -
Imam
Co dla Krzysztofa Czyżewskiego oznacza „praktykowanie idei”? Jeśli ideą jest współistnienie, a praktyką – komunikacja, to współtworzone przez niego sejneńskie „Pogranicze” jest warsztatem porozumienia – gdzie szuka się środków wyrazu, dociera do głębokich pokładów pamięci, odkrywa archiwa, komunikuje się z Innym. W tym sensie Małe centrum świata jest przewodnikiem po praktykach pogranicznego współistnienia.
Pisanie o dialogu kultur w czasach Brexitu jest obarczone zwiększonym ryzykiem. Dlatego temu, co powszechne – rozpadowi, konfliktom, agresji – Czyżewski przeciwstawia kulturę obejmującą i zakorzeniającą, która zaprasza do współudziału, włącza do wspólnoty i pomaga w odnajdywaniu
drogi do własnej tożsamości. Zadanie Ośrodka „Pogranicze” nie polega rzecz jasna na tym, by zażegnać konflikt na Bliskim Wschodzie albo zszyć rozdartą Unię Europejską. Polega natomiast na tym, by uczyć się od każdego, kto do „Pogranicza” zawita, jak nazywać zerwanie i razem z przybyszem pracować nad „tkanką łączną”. Kiedy to się udaje, niewielkie Sejny i Krasnogruda na moment stają się małym centrum świata.
Przemysław Czapliński
Łódzki wykład Umberta Eco o przyszłości semiotyki stał się – w sposób tyleż zamierzony, co niezamierzony – manifestem i głosem w dyskusji na temat roli dyscypliny, która wchodzi na nowe tory swego naukowego rozkwitu. Rozkwit ów dotyczy dwóch kierunków – ściśle „dyscyplinarnego” (koncept „semiotyki ogólnej”) i interdyscyplinarego (koncept „semiotyk szczegółowych”). Obydwa są charakterystyczne dla nurtu nawiązującego do kwestii „encyklopedii” rozumianej jako labirynt wiedzy oraz przestrzeń komunikacji znaków werbalnych i niewerbalnych, wydobywanych z rzeczywistości i pamięci o jej wytworach.
Wyrażamy nadzieję i przekonanie, że prezentowany manifest Umberta Eco odpowiada na najbardziej żywotne wyzwania współczesnej i przyszłej semiotyki, co potwierdza zainteresowanie międzynarodowego środowiska semiotycznego, oczekującego na wydanie jednego z ostatnich esejów naukowych Mistrza. Pragniemy zaznaczyć, że opublikowanie tego tekstu było zamysłem Autora. Jest on spełniany zgodnie z wolą Jego samego oraz spadkobierców, w tym najbliższych Mu uczniów i współpracowników.
Z Wprowadzenia
W niniejszym tomie znalazły się teksty wybitnych polskich uczonych pracujących w słowie i dla słowa. Niech ten imponujący zestaw autorów świadczy o skali problemu społecznego, jakim stał się publiczny dyskurs w naszym kraju, jakże często pozostający w jaskrawej sprzeczności z szeroko pojętą etyką słowa, pełen agresji i brutalności, nienawiści i pogardy, naruszający niezbywalne prawo każdego człowieka do poszanowania jego godności osobistej. Niech diagnoza takiej sytuacji w polskiej kulturze komunikacji służy pogłębionej refleksji, prowadzącej ku zdecydowanemu przeciwdziałaniu. [Jan Miodek]
Obaj są na tej samej katedrze na UW i w tym samym zakładzie w Instytucie Filozofii PAN. Na wydziale Kołakowski jest kierownikiem, a w instytucie Baczko. Ale świetnie się uzupełniają i samodzielnie nigdy nie występują oficjalnie w sprawach naukowych. Obaj równocześnie zostali docentami i w ubiegłym roku profesorami. Dookoła nich występuje plejada ich uczniów i asystentów, która stanowi zwartą grupę, ekskluzywną, zazdrosną o swoje stanowiska, popierającą się wzajemnie i nie dopuszczającą innych do swego grona. Jest to grupa liczna, razem z instytutem około 20 ludzi. Charakterystyczne jest to, że są niezwykle solidarni, nigdy nie występują z krytyką kogokolwiek ze swej grupy, a gdy zostanie który zaatakowany bronią go wszyscy.
(fragment meldunku z 15 września 1966 r., IPN BU 0204/518 k. 68–70)
Henryk Citko (ur. 1964), kustosz Archiwum Zbigniewa Herberta w Zakładzie Rękopisów Biblioteki Narodowej. Współpracuje przy edycji ineditów i korespondencji Zbigniewa Herberta, opracowuje kalendarium jego życia i twórczości. Opracował również korespondencję Leszka Kołakowskiego z Jerzym Giedroyciem oraz Leszka Kołakowskiego z Andrzejem Walickim.
OD TŁUMACZA
Na wstępie pierwszej części książki Schrödinger uznał za niezbędne usprawiedliwienie się, że w swoich wykładach jako profesor fizyki teoretycznej zajmuje się historią rozwoju pewnych idei w starożytnej Grecji. Uzasadnieniem ma być możliwość pogłębienia rozumienia współczesnej fizyki. Wykład, który jest podstawą tekstu, wygłosił znacznie ponad pół wieku temu. Czy obecnie fizyk powinien odczuwać potrzebę takiego usprawiedliwienia? Wskazywałoby to na barierę pomiędzy humanistyką a naukami przyrodniczymi. Jeśli bariera ta rośnie, to prowadzi ona do specjalizacji. Czy specjalizacja jest przyszłością nauki? Na te pytania oczywiście nie ma jednoznacznej odpowiedzi.
Autor wnika głęboko w idee i pytania, które były żywe w starożytnej Grecji. Pokazuje, że są one bliskie współczesnym problemom nauki, szczególnie fizyki. W jego ujęciu nauka zawiera w sobie ciągłą dyskusję o podstawowych kwestiach nurtujących już starożytnych mędrców.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
