Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Prawowitość epoki nowożytnej stawia jedno z najbardziej frapujących pytań współczesności: pytanie o prawdziwe źródła pośredniowiecznej europejskiej kultury umysłowej i jej związki z chrześcijaństwem.
Dawkins jest wspaniałym pisarzem, wielkim rzecznikiem rozsądku i niewyczerpanym źródłem wiedzy.
New Republic
Jaką książkę mógłby napisać kapłan diabła o tym niezgrabnym, marnotrawnym, nieudolnym i przerażająco okrutnym dziele natury!
Karol Darwin
Sztuka zaraźliwego entuzjazmu
Kim tak naprawdę jest Richard Dawkins? Genialnym naukowcem czy religijnym szarlatanem? Jego kolejne tezy budzą mnóstwo skrajnych emocji, od zachwytu po zagorzałą krytykę. Jedno jest pewne - to znakomity orator i doskonały pisarz. Teksty wychodzące spod jego pióra są uznawane za wybitne i nawet najwięksi przeciwnicy przyznają, że argumentacja, jaką stosuje, jest niebezpiecznie przekonująca...
Możesz kochać Dawkinsa albo go nienawidzić, nie wolno Ci jednak przejść obojętnie obok tej książki. Jest ona imponującym wycinkiem naszego wszechświata, doskonale przeanalizowanym i odkrytym na nowo. To zebrane w jednej książce najlepsze i najbardziej przełomowe z esejów Dawkinsa: na temat pseudonauki, determinizmu, memetyki, religii, terroryzmu i wielu innych. To także poruszający hołd złożony przyjaciołom i polemistom.
Przyjrzyj się z bliska myśleniu i pasji jednego z największych intelektualistów naszych czasów. Poznaj jego trzeźwe poglądy na rzeczywistość oraz refleksje, które sprawią, że spojrzysz na wiele spraw we własnym życiu z zupełnie nowej perspektywy.Lubię pielęgnować w sobie przekonanie, że większość z tego, co piszę, jest utrzymana w pogodnym, a nawet żartobliwym tonie. Tam, gdzie okazuję pasję, jest się czym pasjonować. Gdy wpadam w gniew, mam nadzieję, że jest to gniew kontrolowany. Kiedy pojawia się smutek, staram się, żeby nie przerodził się w rozpacz i nie zabił nadziei na przyszłość. Niemniej nauka jest dla mnie w większości przypadków źródłem ogromnej radości i mam nadzieję, że to widać w niniejszej książce.
Richard Dawkins, ze wstępu
Celem książki jest historyczno-filozoficzna rekonstrukcja i analiza filozofii języka sankhji klasycznej. Największym osiągnięciem Indii i wkładem do powszechnego dorobku naukowego było stworzenie i rozwój nauki o języku, która od czasów wedyjskich była najważniejszą z dyscyplin, przenikającą wszystkie inne dziedziny wiedzy.
Na gruncie filozofii rozważania nad językiem kojarzą się głównie ze szkołą gramatyków (vyakara?a), mimansą (mima?sa), pewną modyfikacją adualizmu znaną jako śabdadvaita i z teorią słowa w systemie nyaya. Praca skupia się na mniej znanej refleksji nad językiem szkoły sankhji (sa?khya). Dzięki solidnemu opanowaniu sanskrytu Autorka samodzielnie analizuje teksty źródłowe, nie polegając na przekładach. Indyjskie dzieła filozoficzne powstawały w ogniu polemik i mają postać dialogu między stawiającym zarzut i odpowiadającym na zarzut. Książka uwzględnia nie tylko dzieła klasyczne i poklasyczne sankhji (jak Sa?khyakarika, Yuktidipika, Sa?khyasutra), lecz także te, z którymi sankhja polemizuje.
Książka Ołeny Łucyszyny jest wartościową, kompetentnie napisaną propozycją wydawniczą, wnoszącą znaczący wkład w badania nad indyjską filozofią języka.
Książka Marcina Króla to klasyczna pozycja z zakresu historii myśli politycznej, która do lat nie schodzi z sylabusów kierunków humanistycznych. Wybitny polski historyk idei i filozof polityki sięga tu po najważniejszych nowożytnych myślicieli politycznych (od Machiavellego do Arendt), by dowiedzieć się od nich, czym jest demokracja i jak możemy rozumieć wolność. Klarowny styl autora pozwala z łatwością zrozumieć skomplikowane często spory teoretyków polityki. Wznowiona po 20 latach od pierwszego wydania, zmieniona i uzupełniona na potrzeby nowej edycji książka nie tylko zyskuje w dzisiejszej Polsce nową aktualność, ale wpisuje się w zestaw lektur obowiązkowych świadomego obywatela.
Ludzkość poczyniła wielkie postępy, ale wciąż niewiele osób żyje z poczuciem pewnego, trwałego szczęścia. Tego celu nie można osiągnąć dzięki nauce czy technologii. Również bogactwo nie jest źródłem spełnienia. Okazuje się, że aby życie sprawiało więcej radości, wystarczy dokonać niewielkich zmian: wprowadzić kilka zasad, konsekwentnie ich przestrzegać, nauczyć się koncentracji i robić to, co się lubi. W ten sposób od pierwszego, małego kroku można zacząć wielką, fantastyczną podróż do własnego szczęścia.
Ta książka jest zbiorem znakomitych artykułów o tym, jak stać się szczęśliwszym człowiekiem. Zawarte w niej teksty opublikowano pierwotnie na blogu Zen Habits. Jego filozofia opiera się na upraszczaniu życia, nabieraniu dobrych nawyków i zwiększaniu własnej produktywności przy mniejszym stresie. Dzięki temu można wiele osiągnąć: poprawić stan zdrowia, podnieść przychody, nawiązać wspaniałe relacje z innymi ludźmi, a także spełniać marzenia. W książce znajdziesz proste, praktyczne wskazówki dotyczące porządkowania swojego otoczenia, osiągania prostoty, eliminowania rzeczy nieistotnych, planowania dnia, pielęgnowania współczucia czy zwiększania pewności siebie. Zobaczysz, jak pięknie jest żyć w pełni świadomie i odczuwać cudowność świata w każdej minucie życia!
W tej książce między innymi:
strategie osiągania prostoty w życiu
techniki nicnierobienia i oczyszczania umysłu
sposoby osiągania lepszej wydajności
sztuka odchodzenia od materializmu
jak uwierzyć w siebie, w ludzkość i potęgę życzliwości
Żyj świadomie: prosto i szczęśliwie!
O autorze
Leo Babauta jest amerykańskim autorem książek, blogerem i dziennikarzem. Obecnie wraz z żoną i sześciorgiem dzieci mieszka w Davis w stanie Kalifornia. Swoją wewnętrzną przemianę rozpoczął w 2005 roku od rzucenia palenia papierosów. Zaczął biegać, zrzucił nadwagę, podwoił swoje dochody i zainspirował tysiące osób pochwałą minimalizmu, prostoty i maksymalnej jakości. Dziś żyje pełnią życia i dzieli się swoimi bezcennymi doświadczeniami z innymi ludźmi.
Znakomita książka ks. prof. Andrzeja Zwolińskiego o duchowych oraz intelektualnych źródłach wielkiej moralnej i cywilizacyjnej destrukcji, jakiej uległ świat w XX i XXI wieku. Autor przytacza opisy i przyczyny tego upadku odwołując się do najwybitniejszych myślicieli ostatnich stuleci takich jak Jan Paweł II, Edmund Husserl, Max Scheler, Dietrich von Hildebrand, Hannah Arendt, Leszek Kołakowski, Cyprian Kamil Norwid i wielu innych.
Ks. Zwoliński demaskuje podstępne oszustwa i manipulacje towarzyszące tak wpływowym i zarazem toksycznym ideologiom jak komunizm, poprawność polityczna oraz inne aberracje dominujące w epoce postprawdy. Wskazuje również, jak w rozchwianym, pozbawionym wartości świecie można dotrzeć do prawdy i ocalić ją.
Książka, którą bezwzględnie warto przeczytać!
Mówi się, że sumienie jest głosem Boga, czasem jednak trudno ten głos usłyszeć i zrozumieć. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że Bóg, który mówi przez sumienie, jest «Bogiem ukrytym». Sumienie to uprzywilejowany sposób, w jaki mamy do Niego dostęp. Dopiero gdy weźmiemy to pod uwagę, zacznie się przed nami rozjaśniać niezwykła tajemniczość tego fenomenu i odkrywać jego prawdziwa wartość. Fragment wprowadzenia
Ślady działania „ukrytego Boga” Miłosz Hołda odnajduje w myśli filozoficznej Martina Heideggera i teologii Karla Rahnera. Ich analizy fenomenu sumienia prowadzą nas do Tajemnicy. Wierność sumieniu jest bowiem ostatecznie wiernością Tajemnicy, a zarazem jedynym wymiarem, w którym spotykają się ludzie szukający prawdy. Nie dzielą się już oni na wierzących i niewierzących, lecz na posłusznych i nieposłusznych sumieniu, wrażliwych i niewrażliwych na obecność Tajemnicy.
ks. dr Miłosz Hołda – filozof i publicysta, adiunkt Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. W swoich pracach naukowych oprócz filozofii człowieka zajmuje się m.in. teologią filozoficzną i relacją między nauką i wiarą. Za rozprawę doktorską Epistemologiczne argumenty za istnieniem Boga. Próba teistycznego uprawomocnienia poznawczych roszczeń nauki (wydana pt. Teistyczne podstawy nauki, Tarnów 2014) otrzymał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów. Prowadzi stronę internetową W drodze do Światła, na której codziennie komentuje Ewangelię.
Wstęp i opracowanie naukowe – Aleksandra Derra
Przekład – Aleksandra Derra, Alicja Łuka i Wojciech Sak
Możemy być uprzedzeni, nawet jeśli tego nie chcemy. Myślę, że niewiele osób przyznałoby, że kobiety należy oceniać zgodnie z wyższymi, trudniejszymi i zmiennymi standardami; karać je za zachowanie akceptowane u mężczyzn; albo uznawać za słuszne, że płaci się im mniej za tę samą pracę. Jednak, gdy kategoryzujemy kogoś jako mężczyznę lub kobietę […], automatycznie aktywujemy skojarzenia związane z płcią i odbieramy go/ją przez filtr kulturowych przekonań i norm. To seksizm, który zszedł do podziemia – nieświadomy i niezamierzony.
Zmagania empiryczne nad neuronalnymi różnicami płciowymi rozpoczęły się na poważnie w połowie XIX wieku. Ustalenia wiktoriańskich naukowców były „kluczowym źródłem… sprzeciwu” wobec prawa wyborczego kobiet i równego dostępu do edukacji wyższej. […] Miejsce taśm mierniczych i wag zajęły potężne technologie neuroobrazowania […]. Najwyższej próby nowoczesne skanery dają nam bezprecedensowe informacje na temat struktury i działania mózgu. […] ważne zatem, byśmy nie wpadli w te same pułapki. Kiedy pewnie stawiamy tezy o głęboko zakorzenionych różnicach psychologicznych między kobietami a mężczyznami, to nie dostrzeżemy fałszywych odkryć, raczkującej nowej technologii, niejasnej zależności między strukturą mózgu a funkcjami psychologicznymi oraz trudności z wnioskowaniem o stanach psychologicznych na podstawie danych z neuroobrazowania.
Książka wpisuje się w bardzo ważny współcześnie nurt filozofii zainteresowanej kwestią tożsamości osobowej, ze szczególnym uwzględnieniem jej praktyczno-egzystencjalnego wymiaru. Monografia jest osadzona w tradycji filozofii europejskiej różnych nurtów, nie ma jednak charakteru historycznego; przeciwnie, jest oryginalnym, autorskim pomysłem interpretacyjnym, ukazującym różne wymiary dążenia człowieka do stania się sobą. Na szczególne podkreślenie zasługuje analiza problemu stawania się sobą w wymiarze dialogicznym (rozdział pierwszy), społecznym (rozdział drugi) oraz etycznym (rozdział trzeci). Autor wykazał się dużą erudycją w zakresie filozofii a także literatury pięknej, umiejętnie zestawiając ze sobą pomysły różnych myślicieli: szczególnie intrygującą próbą, zasługującą na podkreślenie, jest nowatorskie zestawienie ze sobą problematyki podjętej przez Kartezjusza i Miltona oraz uwzględnienie egzystencjalnego wymiaru filozofii Johna Stuarta Milla.
prof. dr hab. Ireneusz Ziemiński
Co roku pół miliona młodzieży z krajów zachodnich podróżuje do Indii, Nepalu, Tajlandii w poszukiwaniu guru, koczuje na plażach, podejmuje przypadkowe prace, by zarobić na swoje utrzymanie. Efektem takich podróży są często nowe orientalne grupy religijne, które po pewnym czasie wkomponowują się we współczesną kulturę Zachodu.
Próby stworzenia synkretyzmu kulturowego i religijnego myśli Wschodu z chrześcijaństwem niosą ze sobą deformację postaci Jezusa Chrystusa. Na przykład Maharishi, założyciel medytacji transcendentalnej, kwestionuje sens i potrzebę cierpienia Jezusa: „Nie sądzę, żeby Chrystus kiedykolwiek cierpiał lub miał cierpieć. (...) Jak mogło cierpienie być związane z Tym, który był wszelką radością, wszelkim szczęściem, który twierdził, że tym wszystkim jest?”. Zaś według kultu hinduskiego Self-Realization Fellowship Jezus nie jest jedynym Synem Boga, ponieważ jest wielu joginów – Chrystusów. Gdy żył na ziemi, praktykował jogę lub podobną medytację. Jest wcieleniem Elizeusza. Został ukrzyżowany, aby wziąć na siebie złą karmę innych. Jego zmartwychwstanie było tylko materializacją atomów, a nie realnego ciała...
Pościg zaduszny Harrego Dudy to drugi po Godzinie światła (1985) wielki utwór poety podzielony na 23 rozdziały. Koncert wyobraźni na wysokiej strunie artystycznej sprawności i erudycji, ujęty w ""misteria"". ""gusła"" i ""intermedia"" - w kontekstach metafizycznych, przyrodoznawczych i historycznych, sagi rodzinnej i przeżywania osobistej przeszłości, a także zdarzeń środowiskowych (z niepozbawionym akcentów satyrycznych ""kluczem"", jednak o charakterze ponadczasowym, więc niewymagającym identyfikowania konkretów) - wszystkoto sprawia, że mamy do czynienia z dziełem na wskroś oryginalnym, praktycznie bez odpowiedników, wymykającym się współczesnym ""modom"" i praktykom literackim. Frapujący ślad naszego czasu, z którym zmaga się świadomość poety. A jednocześnie zapis samotności - egzustencjalnego dramatu człowieka.
Jak pięknie różnią się nasze mózgi
Rozwój nowoczesnych metod obrazowania pozwala coraz lepiej badać budowę i działanie ludzkiego mózgu. Wiemy, że pod wpływem wielu czynników – m.in. wieku, diety czy stylu życia – zmienia się mózg każdego z nas. Na dostosowanie się do nowych, nawet bardzo trudnych warunków, pozwala mu niezwykła plastyczność. Coraz lepiej zaczynamy także rozumieć, jak pracują tzw. nietypowe mózgi, np. osób z zaburzeniami, które doświadczają rzeczywistości w inny sposób, niż osób neurotypowych. Poznanie tej odmiennej perspektywy umożliwia znacznie bogatsze spojrzenie na otaczający nas świat.
Czy mózg ma płeć? Dlaczego potrzebujemy bogactwa neuroróżnorodności? W jaki sposób pracują nietypowe umysły? Jak zmienia się podejście do osób z autyzmem?
W Temacie Miesiąca:
Lekcja mistrza zen
Włodzisław Duch w rozmowie z Anną Mateją
Mózg kobiecy, mózg męski?
Zbigniew Sołtys
Neuroróżnorodni. Jak zmieniało się myślenie o autyzmie
Ewa Furgał
Nietypowe światy Olivera Sacksa
Michał Jędrzejek
Ponadto w numerze:
„Nie czuję się lojalna wobec Chrystusa, mogę się czuć lojalna wobec Jezusa” Hannah Arendt
Kryzys w Wenezueli. Czy 20 lat socjalizmu odpowiada za upadek jednego z najbogatszych państw Ameryki Płd.? – Joanna Gocłowska-Bolek
Inteligent w polityce. O zyskach i stratach płynących z politycznego zaangażowania Bartłomiej Sienkiewicz w rozmowie z Andrzejem Brzezieckim
„Scenografia to myślenie przez emocje”. O znaczeniu przestrzeni w teatrze Andrzej Witkowski w rozmowie z Katarzyną Pawlicką
Stacja: Literatura – Opowiadanie Jakuba Kornhausera „Dekada w żyznym kraju”
Czy Czytelnik sięgający po tę książkę równie chętnie sięgnąłby po książkę poświęconą wprost dobru? Czy nie bywamy wszyscy w sytuacji Leontiosa z dialogu Platońskiego, który nie mógł oprzeć się pokusie nacieszenia – umęczenia – swoich oczu obrazem ohydy zła, śmierci, rozkładu? Czy może przeciwnie – racją, która skłania nas do poszukiwania odpowiedzi na pytanie o zło, jest aż nazbyt realne, aż nazbyt dojmujące doświadczenie obecności niewytłumaczalnej po ludzku ani po bosku złowrogiej siły? Gdzie szukać źródła tej siły, której doświadczamy, w której uczestniczymy, lecz której nie znamy?
„Teksty składające się na niniejszą książkę są tak umiejętnie dobrane, że implicite zawarty w nich materiał na hipotetyczne polemiki nie przesłania ani nie podważa jej myśli przewodniej, którą, jak się wydaje, można rozumieć tak: zło to problem dla filozofii, i to nie byle jaki, banalny problem. To właśnie ten problem – problem nad problemami, prawdziwy archetyp filozoficznych problemów, rdzenny i nieusuwalny, dramatyczny i bolesny, a dramat i ból, jaki generuje, jest u źródła filozoficznego myślenia w nie mniejszym stopniu niż zdziwienie czy wątpienie (tę intuicję Józefa Tischnera przypomina zresztą autor jednego z tekstów). Podjęcie takiego problemu warte było trudu redaktorów i autorów tej książki i warte jest szacunku jej najbardziej nawet krytycznych czytelników”.
Z recenzji dr. hab. Jana Kiełbasy
Autorka przybliża metakolaż, omawiając hybrydową koncepcję metafory oraz sposoby myślenia metaforycznego w filozofii, nauce czy ideologii. Wielowątkowy opis różnych metafor, pełniących funkcję modeli myślenia, ukazuje ich podobieństwo do szyby. Patrzymy przez nią, poznając świat, ale nie wiemy, czy jest ona całkiem przeźroczysta, porysowana, a może matowa lub mająca własne rysunki i barwy, które nakładają się na to, co usiłujemy przez nią zobaczyć. Metafory bowiem tworzą kategorie poznawcze, które stanowią źródło interpretacji napływających danych. Ta ich podwójna rola stawia nas wobec pytania o prawdziwość poznania opartego na tym mechanizmie oraz o zakres niepewności poznawczej, czyli tzw. manowców. Autorka podaje wiele przykładów dochodzenia do takich granic poznania i próbuje zgłębić zagadnienia dotyczące roli tego mechanizmu w myśleniu, również naukowym, jego wpływu na poznanie i ocenę jego wartości. Lektura publikacji pozwala nie tylko na teoretyczne zapoznanie się z metakolażem, lecz także, dzięki podjęciu własnych przemyśleń, może przyczynić się do udoskonalenia tego procesu poznawczego i do zwiększenia szans na lepszą interpretację zmiennej rzeczywistości.
Książka Grzegorza Świątoniowskiego to zbiór filozoficznych miniesejów na tematy bardzo różne, od klasycznej metafizyki po filozoficzne implikacje biologii. Jądrem i nerwem całości jest namysł nad przyszłością kosmosu i obserwującej go świadomości. Sam autor mówi: „Żywię głębokie przekonanie, że świadomość (…) nie jest ostatnim wyrazem złożoności. Nie widzę bowiem przesłanek (…), dla których świadomość miałaby wyrwać się naturalnemu biegowi spraw naszej rzeczywistości. Stąd wystarczy poczekać. Oczywiście dostatecznie długo”.
Jaki efekt wizerunkowy można osiągnąć za pomocą jakich działań werbalnych? Odpowiedź na to kluczowe w prezentowanej książce pytanie sformułowano na podstawie badań, w ramach których ponad pół tysiąca respondentów czytało teksty czterech różniących się w opiniach felietonistów (Krzysztofa Vargi, Piotra Zaremby, Magdaleny Środy, Szymona Hołowni), a następnie określało ich cechy wizerunkowe oraz wypisywało te fragmenty, które stały się podstawą do przypisania wskazanych epitetów. Analiza odpowiedzi pozwoliła zdefiniować cechy wizerunku komunikowanego językowo i utworzyć katalog wykładników tych cech. To pierwszy, a zarazem jedyny taki katalog powstały na bazie empirycznych danych, przydatnych nie tylko do działań badawczych, lecz także do praktycznego projektowania komunikacji wizerunkowej.
„Publikacja jest nowatorska ima charakter pionierski. [...] Konstruktywistyczna koncepcja trzech rzeczywistości, która stanowi inspirację dla autorki, wskazuje/potwierdza dwa akty: komunikowanie własnego wizerunku przez autora i kreowanie wizerunku autora przez odbiorcę/interpretatora. Autorka koncentruje się na tym drugim. [...] Monografia może trafić do językoznawców, medioznawców, mediolingwistów, komunikologów, zarówno specjalistów, jak i adeptów tych dziedzin. Powinna dać do myślenia czynnym dziennikarzom, uświadamiając im kreacyjną rolę odbiorcy”.
Z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Kity
Książka jest wynikiem kilkuletnich badań terenowych zrealizowanych w środowisku osób zajmujących się przedwojennymi cmentarzami na terenach postmigracyjnych Polski. Małgorzata Zawiła przedstawia społeczne procesy przypisywania znaczeń zniszczonym i zapomnianym cmentarzom, podlegającym obecnie działaniom mającym na celu ich zachowanie, a także praktyki oswajania nekropolii oraz powstanie związanych z tym wspólnot nieformalnych i organizacji. Te trzy elementy, przedstawiające relację ludzi i starych, nieczynnych cmentarzy, zostały nazwane dziedziczynieniem. Książka może zainteresować wszystkich zajmujących się społecznymi procesami pamięci, studiami nad dziedzictwem kulturowym oraz związkami między ludźmi a elementami rzeczywistości materialnej.
Małgorzata Zawiła – religioznawczyni, badaczka i wykładowczyni, pracuje w Instytucie Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się socjologią religii, a w szczególności religijnością współczesną oraz studiami tanatologicznymi. Autorka i współredaktorka monografii oraz artykułów.
Ryzyko, konflikt, katastrofa - te gwałtowne, destrukcyjne kategorie w coraz większym stopniu wyznaczają horyzont rozwojowy współczesnych postindustrialnych społeczeństw, żyjących w trwałej niepewności i poczuciu braku stabilnych ram; przyrost świadomości i wiedzy nie tylko nie łagodzi tych odczuć, ale wręcz je generuje i pogłębia. Tworzenie się „społeczeństw światowego ryzyka” (by użyć formuły Ulricha Becka) pozostaje w ścisłym związku ze środowiskiem: konflikty zbrojne są niemal zawsze wojnami o kurczące się zasoby naturalne, łączą się ze zmianami klimatycznymi (erozja gleby, globalne ocieplenie, kwaśne deszcze), które z kolei przyczyniają się do powstawania takich zjawisk, jak masowe migracje, zanik lokalnych gałęzi przemysłu i rzemiosł, zmiany stylu życia, konflikty społeczne i militarne. Autorzy artykułów zebranych w niniejszym tomie eksplorują właśnie różnego rodzaju napięcia, sploty, linie uwarunkowań między destrukcją w obrębie historii a jej reprezentacjami artystycznymi i filozoficznymi. Zjawiska przez nich opisywane wyznaczają dwa pola problemowe: pierwsze dotyczy ekopoetyki konfliktów historycznych i katastrof (ale też ryzyka w obrębie nieantropocentrycznie pojmowanej dziejowości środowiska naturalnego), drugie zaś ma bardziej abstrakcyjny, teoretyczny charakter - wiąże się z negocjowaniem warunków mówienia o „sztuce ekologicznej” konstruktach Natury w filozofii i estetyce.
(ze Wstępu)
Książka jest pierwszą w Polsce publikacją monograficzną poświęconą szerokiej działalności kulturalnej i publicystyczno-badawczej Mieczysława Tretera – wybitnego, acz dziś niemal zapomnianego estetyka, krytyka sztuki, muzealnika i kuratora, aktywnego przede wszystkim w okresie międzywojennym. Autorka gruntownie odtwarza jego system estetyczny, wyrosły w dużym stopniu na postromantycznej myśli o sztuce, próbując jednocześnie włączyć wypowiedzi krytyczne Tretera w oś sporów o pryncypialne kwestie artystyczne epoki. Analizuje przy tym nie tylko jego zmieniające się poglądy odnośnie sztuki czy samej krytyki, ale również specyfikę języka krytycznego, tj. stylistyczno-retoryczne ukształtowanie dyskursu. Omawia wreszcie działalność organizatorsko-wystawienniczą Tretera, wraz z jej recepcją w ówczesnej prasie polskiej i zagranicznej, przybliżając tym samym kulisy artystycznej sceny tamtych lat – widzianej jako pole ścierających się tendencji oraz walki o dominację w świecie sztuki.
"Jest to praca niewątpliwie pionierska i w takim ujęciu wręcz wyjątkowa, ponieważ odbiega daleko od tradycyjnej biografii i zmierza w stronę bardzo kompetentnej i źródłowo udokumentowanej analizy rozległego obszaru naszej krytyki tego okresu. (…) Mieczysław Treter jawi się tu jako spiritus movens większości działań instytucjonalnych związanych chociażby z propagandą sztuki polskiej poza granicami, ale przede wszystkim jako „krytyk środka”, próbujący godzić (…) Scyllę sztuki i krytyki konserwatywnej z Charybdą nowoczesności".
Z recenzji prof. dr. hab. Waldemara Okonia
Dr Diana Wasilewska – historyk i krytyk sztuki (UAM), polonistka (UMK), absolwentka podyplomowego studium Laboratorium Reportażu (UW). Autorka monografii naukowej poświęconej krytyce artystycznej międzywojnia Przełom czy kontynuacja? Polska krytyka artystyczna 1917–1930 wobec tradycji młodopolskiej (2013), współautorka książki Lekcja historii Jacka Kaczmarskiego (2012), stypendystka Fundacji Lanckorońskich (2009), kierownik grantu NCN. W badaniach naukowych zajmuje się przede wszystkim krytyką artystyczną dwudziestolecia międywojennego, ze szczególnym uwzględnieniem retorycznego aspektu jej języka. Pracuje na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Mała Biblia Trzeciego Tysiąclecia – jest książką przedstawiającą i sumującą myśli wielu znakomitości , znawców i specjalistów filozofii, etyki, moralistyki, psychologii oraz teologii. Książka składa się z 63 rozdziałów. Jej jednolitość myśli skłania do stwierdzenia, że staje się określonym wyznacznikiem do promowania i naśladowania ogólnie rozumianego dobra na podstawie określonej , znanej i przyjętej przez większość społeczeństw nauki, wiedzy oraz etyki. Nie jest jednolitym dziełem pod względem stylu przekazu. Analizując Małą Biblię Trzeciego Tysiąclecia napotykamy na szereg problemów związanych z różnorodnością kulturową oraz różnicami pojmowania i rozumienia zasad współżycia. Należy przyjąć, że treść etyczne została przedstawiona jako wyznacznik wielu filozofów i etyków odnosząc się do ujednolicenia interpretowania dobra, miłości na podstawie nauki która staje się w trzecim tysiącleciu elementarną stroną istnienia. Mała Biblia Trzeciego Tysiąclecia stawia pytanie WIERZYĆ CZY WIEDZIEĆ?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
