Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Nowe, piąte wydanie zawiera liczne uzupełnienia, zwłaszcza dotyczące filozofii współczesnej oraz bibliografii. Dodano też słownik wybranych terminów filozoficznych i indeks rzeczowy, co znacznie zwiększa wartość dydaktyczną książki, która służy jako podręcznik dla studentów, dla samouków i pomoc dla nauczycieli. Wstęp do filozofii treściwie, z dbałością o precyzję sformułowań, wprowadza w różne koncepcje filozofii i różne dziedziny rozważań filozoficznych, szczególnie eksponując problematykę teorii bytu, teorii poznania i teorii człowieka. W strukturze Wstępu można zauważyć dwie części: metaprzedmiotową, która dostarcza informacji pozasystemowych, jakby encyklopedycznych, równomiernie omawia różne ujęcia, oraz przedmiotową, która ujawnia nachylenie autorskie, eksponuje stanowisko tomistyczne i ujęcia fenomenologiczne (w wersji R. Ingardena). Zwracamy uwagę na układ i bogactwo bibliografii, doprowadzonej do roku 2006. Załączony słownik (opracowany przez drą Jacka Wojtysiaka) nie tylko porządkuje znaczenia terminów, ale i niekiedy uzupełnia wiadomości zawarte w tekście.
Okres ciąży i narodzin dziecka są jednym z najpiękniejszych, a zarazem najtrudniejszych okresów w życiu człowieka. Choć okres ten w porównaniu z całością życia jest krótki i trwa zaledwie około 9 miesięcy, na matkę i dziecko w tym czasie „czyha” niejedno zagrożenie. Z jednej strony dzięki postępowi w medycynie i technice opieka nad kobietą ciężarną i dzieckiem przyczyniła się do zmniejszenia matczynej i noworodkowej umieralności. Z drugiej zaś strony możliwości medycyny są nadal ograniczone. Aktualnie nie do końca rozwiązanym problemem są różne postacie patologii ciąży. Ich wykrywanie, jak również próby ich leczenia budzą w niektórych przypadkach nie tylko dylematy medyczne, lecz także moralne, które domagają się rozpatrzenia na polu etyki. Jak bowiem należy postąpić, gdy ma się do czynienia z konfliktem życia matki i dziecka nienarodzonego? Niniejsze opracowanie próbuje odpowiedzieć na to pytanie, podając pewne wskazówki etyczne, które w obliczu trudnej decyzji co do dalszego postępowania mogą okazać się pomocne nie tylko dla ginekologów i położników, lecz także dla duszpasterzy, pracowników służby zdrowia, rodziców, prawników, psychologów czy teologów.
Paul of Pyskowice (t ca. 1470) — a Cracovian scholar of the first half of the 15* century and a student of Benedict Hesse — was a significant figure for the history of Polish culture and who fitted into the intellectual climate of mediaeval Europe. Until recently, he was only known as the author of theological works, whereas his philosophical heritage remained unidentified. His commentary on the Categories presented here is then a first recognised Paul of Pyskowice's philosophical work. It is preserved in sole copy - cod. BJ 1900 - that was mostly written by his own hand. Paul composed his commentary in 1423-1424, and was further supplementing it for ca. 20 years. Given these facts, this manuscript is not only a transmission of historically and philosophically important works of this scholar, but also constitutes a rare testimony of many years' academic work of a professor on his manuscript.
The commentary itself is one of the most extensive works on this subject. The volume of this work results, among others, from the fact that Paul gave it the form of lectiones, that is the joint literary interpretation of the quoted authoritative text (expositio) and the extensive questions (quaestiones). Moreover, it also results from its substance, since it presents various opinions on the undertoken issues, and there are at least two interpretational perspectives present, i.e. the realistic and logical. But, there is no doubt that for Paul the categories are most of all terms. So, in his logical interpetation Paul follows John Buridan, while in supplementing the logical interpretation by the realistic threads he corresponds with works e.g. by Marsilius of Inghen, Nicholas of Amsterdam and Benedict Hesse. The main direct sources for Paul of Pyskowice, surely was Benedict Hesse's commentary. Also some passages were inspired by Anonymous Cracovian Quaestiones super "Praedicamenta" preserved in ms. BJ 1941, Thomas of Erfurt's Expositio "Praedicamentorum", John Dorp's of Leiden Expositio "Summularum logicalium" Johannis Buridani, and of Thomas of Strasburg's Commentaria in I-IV "Sententiarum".
W nowej perspektywie ewolucjonizmu chrześcijańskiego immanentny Bóg jest na różne sposoby obecny w świecie stworzeń. Współukierunkowuje proces ewolucji ku Bożym ideałom, wartościom i celom.
Publikacja zawiera nowy przekład i nowe opracowanie anonimowego, przypisywanego Longinusowi, traktatu O wzniosłości, najtrudniejszego, jak się powszechnie przyjmuje, do tłumaczenia starożytnego tekstu, w którym głębi dociekań i refleksji na temat sztuki słowa towarzyszy artystyczna forma ich wyrażenia, a którego rola, jaką odegrał w kształtowaniu nowożytnej wrażliwości estetycznej Europy, może być porównywalna tylko z Poetyką Arystotelesa. Towarzyszący pracy przekładowej i interpretacyjnej ogromny wysiłek intelektualny i wielkie zaangażowanie tłumacza, zaowocowały adekwatnym do obecnego stanuwiedzy, wiernym pod względem treści i formy oryginałowi, jasnym i godnym oczekiwania odbiorców przekładem.
Rola, jaką dzięki wyjątkowym walorom metodyczno-dydaktycznym odegrała Sztuka retoryczna Hermogenesa w kształtowaniu kultury mówionego i pisanego słowa najpierw w okresie II Sofistyki, a następnie w Cesarstwie Bizantyjskim oraz w okresie Odrodzenia i Klasycyzmu europejskiego, i odkryta obecnie na nowo nieprzemijająca aktualność jej retorycznej problematyki w zakresie inwencji i stylu oraz wysoki poziom naukowego opracowania tego dzieła w polskiej szacie przez Henryka Podbielskiego, znakomitego polskiego hellenisty, pozwala zaliczyć tę książkę do najcenniejszych pozycji obecnie wydawanych w Polsce.
Z recenzji prof. dra hab. Roberta R. Chodkowskiego
Książka stanie się z pewnością wielkim wydarzeniem wydawniczym. Jej Autor, najlepszy u nas znawca retoryki greckiej, znany szerokim kręgom humanistów m.in. jako znakomity tłumacz i komentator Poetyki i Retoryki Arystotelesa, przedstawia Czytelnikom swoje nowe dzieło, radykalnie rozszerzające nasz obraz antycznej sztuki słowa: naukowe opracowanie i pierwszy w Polsce (a drugi na świecie, po Francji) całościowy przekład pięciu traktatów retorycznych, funkcjonujących przez ponad tysiąc lat w Cesarstwie Bizantyjskim (V-XV wiek) jako Sztuka retoryczna Hermogenesa z Tarsu. [...] Pragnę podkreślić nieczęsto spotykaną właściwość, cechującą twórczość Profesora Podbielskiego. Łączy on najwyższej próby klasę naukową z umiejętnością jasnego, zrozumiałego nie tylko dla wąskiego grona specjalistów, przedstawienia najbardziej nawet zawiłych i skomplikowanych problemów.
Z recenzji prof. dra hab. Jerzego Danielewicza
Czy człowiek dążąc do szczęścia gotów jest na całkowitą metamorfozę (jak twierdzi postmodernista R. Rorty), czy raczej zgodnie z przekonaniem Arystotelesa – przede wszystkim pragnie pozostać sobą, zachować „ciągłość osobowo-historyczną”, a jeżeli być szczęśliwym, to tylko jako ten sam? Na rozdrożu tak określonych dróg pojawia się pytanie o samowychowanie. Decyzja pozostaje w gestii zainteresowanego swoim szczęściem i zależy przede wszystkim od odpowiedzi na pytanie: „kim jestem”? Książka Prawda u podstaw samowychowania jest propozycją spojrzenia na siebie i swój rozwój w perspektywie klasycznej metafizyki i personalizmu etycznego, w celu podjęcia odpowiedzialności za swoje życie i szczęście.
Celem książki jest próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób poprzez działania artystyczne dokonuje się specyficzny paradoks uobecnienia tego, co stanowi istotną wartość i jakość procesu mimetycznego jako formy doświadczania świata. Autorka przedstawia rozważania analityczno-interpretacyjne o dziełach sztuki operowej, dramatycznej i filmowej w kolejnych, mocno zróżnicowanych tematycznie szkicach, łącząc co najmniej kilka wątków i motywów przewodnich zagadki estetycznego odbioru, a także pytań o rolę oraz sens sztuki, rozpatrywanej w kontekście historycznym, jak i społeczno-kulturowym w odniesieniu do otaczającej rzeczywistości.
Ta książka klasyka XX-wiecznej filozofii polityki ma dość długą historię, ale nieustającą aktualność. Michael Oakeshott (1901–1990) napisał ją prawdopodobnie w 1952 roku, ale ukazała się dopiero jako wydanie pośmiertne. Zawiera, jak cały dorobek tego autora, bardzo oryginalne i świeże spojrzenie na historię nowożytnych i współczesnych systemów politycznych. Oakeshott nie różnicuje ich tradycyjnie podług nastawienia na cele materialne lub duchowe ani podług legitymacji władzy, lecz pod względem ich stosunku do planowania życia społeczeństwu. Systemy autorytarne („polityka wiary”) jak komunizm czy faszyzm opierają swój koncept rządzenia na przekonaniu, że władza ma narzucać obywatelom określoną „wiarę”: pewien cel oraz środki jego osiągania. Ta „wiara” – wiara w utopię – jest oczywiście przeciwieństwem wszelkiej wiary religijnej. Władza „sceptyczna” (chrześcijańska demokracja, liberalizm) nie stawia sobie autorytarnych czy total(itar)nych celów, lecz „zarządza” sprawami społeczeństwa. Zdaniem autora nowożytne państwo porusza się między tymi biegunami, zbliżając się to do jednego, to do drugiego. Bieguny te tworzą dialektyczną jedność i żadnego nie sposób usunąć. Wyposażony w taką perspektywę dzisiejszy czytelnik łatwo rozpozna w historii i w dzisiejszym świecie przykłady pośrednich i modelowo skrajnych systemów władzy. Sam Oakeshott opowiada się po jednej ze stron: chce, aby „sceptyczny styl polityki odzyskał wigor”.
Celem książki jest z jednej strony próba znalezienia fundamentów nauk o mediach, które obecnie tworzą m.in. bibliolodzy, filolodzy, filozofowie, historycy, kulturoznawcy, muzykolodzy, pedagodzy, politolodzy, prawnicy, psycholodzy, socjolodzy, teolodzy, a nawet ekonomiści, informatycy i biznesmeni. Z drugiej zaś uporządkowanie wiedzy na ten temat oraz znalezienie sposobów łączenia metod badawczych, zastosowanych w poszczególnych dyscyplinach, i wykorzystanie ich właśnie w nauce o mediach.
Autorzy tekstów zawartych w tomie próbowali też wskazać na to, co jest dla medioznawstwa fundamentem w zakresie określenia przedmiotu i metodyki badań, czym badania medioznawcze mogą się różnić od badań m.in. literaturoznawczych, językoznawczych socjologicznych czy filmoznawczych.
Oddajemy do rąk Czytelnika kolejny, trzeci tom z cyklu Perswazja językowa w różnych dyskursach, powstały pod auspicjami Katedry Pragmatyki Komunikacji i Akwizycji Języka Instytutu Rusycystyki i Studiów Wschodnich Uniwersytetu Gdańskiego oraz Pracowni Badań nad Perswazją Językową afiliowanej przy Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego.
Dynamiczne zmiany zachodzące w paradygmacie nowej sytuacji socjokulturowej i mocno stechnicyzowanych nowoczesnych mediów masowych implikują złożoną refleksję o aspektach sztuki komunikacji perswazyjnej i pozwalają na nowo odczytać znane słowa Hansa Georga Gadamera: „Kto ma język, ten «ma» świat”. Wielowymiarowość podejścia do pragmatykonu mechanizmów oddziaływania językowego, opierającego się na idei rozumienia mowy jako narzędzia inicjującego działalność kognitywną i behawioralną człowieka, skłoniła do refleksji nad komunikacją sugestywną i manipulacyjną przedstawicieli różnych dziedzin naukowych i szkół badawczych – lingwistów, medioznawców, literaturoznawców, psychologów, politologów, socjologów, historyków sztuki i pedagogów – z ośrodków polskich i zagranicznych.
Książka Hanny Dymel-Trzcbiatowskicj jest wybitnym dziełem naukowym, wykraczającym daleko poza standardy tego typu rozpraw. Autorka prowadzi rozpoznania w sposób fascynujący czytelnika, zachęcając go do własnych dociekań i refleksji. Odczytuje cykl Tove Jansson przez pryzmat kontekstów filozoficznych i problemów translatorskich, znajdując w obu perspektywach materiał pozwalający interpretować zjawisko wieloadresowości literatury dziecięcej. Z detektywistyczną dociekliwością śledzi w Dolinie Muminków ślady filozoficznych lektur pisarki, echa sporów intelektualnych jej czasów oraz doświadczenia biograficzne autorki — na tej podstawie dowodzi, że cykl jest rozbudowaną w wielu kierunkach rozprawą, w której co prawda nie ma spójnego systemu filozoficznego, ale jest ogromny potencjał refleksyjny stymulujący wrażliwość i empatię lekturową hipotetycznych odbiorców.
Z recenzji prof. dr. hab. Grzegorza Leszczyńskiego
Przełożył, wstępem i przypisami opatrzył Zbigniew Nerczuk
Zarysy Pyrrońskie – traktat w trzech księgach będący dziełem sceptyka Sekstusa Empiryka (II/III wiek n.e.), należy do kanonu tekstów filozoficznych, będąc jednym z niewielu zachowanych okruchów wielkiej tradycji krytycznej i sceptycznej, swymi źródłami sięgającej presokratyków, sofistyki i Sokratesa, rozwiniętej przez Pyrrona, a zwieńczonej wielkim dziełem Sekstusa Empiryka. Tradycja ta przez stulecia lekceważona i marginalizowana wskutek założonej przez kulturę europejską dominacji myśli Platona i Arystotelesa, odkryta i rozpowszechniona w XVI wieku, wyznaczyła kierunek rozwoju dalszej myśli filozoficznej, zwracając ją w stronę rozważań dotyczących problemów poznawczych.
Jedyne dotychczas opublikowane w języku polskim tłumaczenie Zarysów sporządzone przez Adama Krokiewicza ukazało się w 1931 roku i mimo jego niewątpliwej wnikliwości, niepowtarzalnego stylu, a także wielkiej roli, jaką odegrało w upowszechnianiu wiedzy o antycznym sceptycyzmie w Polsce, tak jak każdy przekład z biegiem czasu i ono powinno zostać skonfrontowane z nowszą wersją. Prezentując nowe tłumaczenie, jego Autor może mieć tylko nadzieję, że będzie ono stanowiło wartościową alternatywę dla niezwykłego dzieła Adama Krokiewicza.
Platon, Cyceron i Machiavelli są uważani za klasyków filozofii polityki. Ich dociekania nieustannie pobudzają wyobraźnię badaczy oraz prowokują do kolejnych wykładni i interpretacji. Mnie szczególnie ciekawe wydało się pokazanie na przykładzie rozważań zogniskowanych na ethosie przywódcy politycznego pewnej ciągłości myśli, jaką można dostrzec w poglądach owych myślicieli, oraz wskazanie różnic także w nich występujących, a wynikających z osobistego charakteru ich spostrzeżeń i indywidualnego rozumienia rzeczywistości państwowej. Mimo żywego zainteresowania dziełami Platona, Cycerona czy Machiavellego oraz nielicznych prac porównujących przemyślenia starożytnych z opiniami pisarzy renesansowych, ciągle brakuje tego rodzaju opracowania. Mój niedosyt wzbudził dodatkowo fakt, iż twórczość Francesca Guicciardiniego, która jest cennym źródłem informacji dotyczących sytuacji społeczno-politycznej renesansowej Florencji, a poprzez konfrontację z opiniami Machiavellego daje pełniejszy obraz tamtej epoki oraz pozwala lepiej zrozumieć ówczesne tendencje, na gruncie literatury polskiej nie znalazła wystarczającego uznania.
Marta Czapińska-Bambara
Co łączy tak dalekie zdawałoby się zagadnienia jak transhumanizm, masoneria zachodnioeuropejska, doctrina sacra czy twórczość Masterbee? Otóż elementem spajającym jest ezoteryzm, wiedza dostępna tylko dla wybranych, u której źródeł leży tajemnica. Właśnie tajemnica, którą rozumieć możemy na wiele sposobów: jako przedmiot wiary, konstrukcję intelektualną, źródło kultury, stała się punktem wyjścia rozważań autorów zebranych w tomie Pluralizm religijny i odmiany ezoteryzmu.
W ostatnich dwudziestu latach pojawił się w filozofii nowy argument przeciwko istnieniu Boga. Niektórzy nazwali go argumentem z boskiej ukrytości, chociaż ja preferuję węższą i mniej mylącą nazwę: argument z ukrytości. Podstawowa teza tego argumentu głosi, że istnienie Boga nie pobudza naszej wiary tak, jak powinno pobudzać w świecie stworzonym przez Boga. W wielu miejscach, w różnych czasach i dla wielu ludzi istnienie Boga stanowiło raczej fakt o niejasnym znaczeniu, a zgodnie z argumentem z ukrytości skłania to do przypuszczenia, że istnienie Boga nie jest w ogóle faktem. To, co tutaj chcę zrobić, to dostarczyć przejrzystej, krótkiej, ale zdecydowanej obrony argumentu z ukrytości oraz wyjaśnić szerszemu kręgowi odbiorców powiązane z nim zagadnienia a zwłaszcza jasno odróżnić argument z ukrytości od problemu zła i wesprzeć roszczenie do tego, aby ów argument brać pod uwagę w dyskusjach teizmu z ateizmem. Po trzech wstępnych rozdziałach czytelnik napotka ostrożne wywody zmierzające do pełnego wyjaśnienia, czym jest argument z ukrytości i dlaczego się nim zajmujemy
od tłumacza
Autorzy artykułów reprezentują różne ośrodki naukowe, zróżnicowane dziedziny wiedzy, a zagadnienie mniejszości postrzegają z różnych perspektyw. Pragną zabrać głos w imieniu tych wszystkich, którzy z różnych powodów znajdują się na marginesie grup większościowych. Według Alberta Camusa rolą pisarza jest występowanie w obronie wykluczonych, którym odebrano ów oskarżycielski głos. Harold Pinter chce odkrywać „rzeczywistość przez sztukę” dla odbudowania ludzkiej godności. Działania te mają na celu, jak pisała Emma Goldman w swym eseju o wymownym tytule Mniejszości wobec większości, „rozdzielić i rozbić” to, co większościowe, bowiem „zawsze - niezależnie od epoki - mniejszości niosły sztandar wielkiej idei, wysiłku wyzwolenia. Przeciwnie działa masa, której ciężar uniemożliwia ruch”. Ta orędowniczka praw kobiet i wolności seksualnej nie pragnie bynajmniej wyrazić pogardy dla „tłumu”, lecz zwrócić uwagę na siłę sprawczą myślącej istoty ludzkiej, gotowej do zmiany zmurszałego i niesprawiedliwego systemu na rzecz prawdziwie demokratycznego społeczeństwa składającego się z wolnych ludzi: „żywe jednostki i życiowa prawda społecznego i ekonomicznego dobrobytu mogą się urzeczywistnić jedynie za sprawą gorliwości, odwagi i bezkompromisowej determinacji inteligentnych mniejszości, nie zaś dzięki masom”.
Tomasz Kaczmarek
Monografia zawiera najważniejsze elementy aksjomatycznej teorii mnogości Zermelo-Fraenkla z aksjomatem wyboru: aksjomatykę, definicje podstawowych pojęć, teorie relacji binarnych, częściowo porządkujących, równoważnościowych, funkcji, liczb porządkowych oraz liczb kardynalnych. Powstała na podstawie wieloletnich wykładów prowadzonych przez autora dla studentów filozofii Uniwersytetu Łódzkiego. Nie wymaga więc gruntownego przygotowania matematycznego, wystarcza pewne „wyrobienie” logiczne w zakresie umiejętności dowodzenia twierdzeń, a właściwie znajomość takich stałych logicznych, jak spójniki boolowskie i kwantyfikatory. Może służyć nie tylko matematykom i studentom matematyki, lecz także humanistom chcącym ugruntować swoją wiedzę o zbiorach, wykorzystywaną często w różnych zabiegach formalizacyjnych. Tym bardziej, że pewne wątki mają charakter filozoficzny, m.in. dyskusje na temat aksjomatu regularności i pojęcia ufundowania zbioru, relacji równoważnościowej, liczby porządkowej czy aksjomatu wyboru.
Niechaj Czytelników nie zaskoczy wielość tematów, problemów i stanowisk badawczych zaprezentowanych w publikacji. Autorzy podjęli bowiem nie lada wyzwanie – podążania tropami, jakie na swej wieloletniej drodze naukowej pozostawiła Profesor Barbara Bogołębska. Retoryka, dziennikarstwo, stylistyka, literaturoznawstwo, media, genologia, perswazja – to najważniejsze z nich. Tom dedykowany Pani Profesor jest okazją do spotkania z praktycznym zastosowaniem różnych podejść metodologicznych, warsztatem dziennikarskim oraz refleksjami nad procesem twórczym. Mamy nadzieję, że dla badaczy szeroko rozumianej komunikacji medialnej, praktyków, a także studentów kierunków humanistycznych stanie się on inspiracją do samodzielnych, wielodyscyplinarnych studiów prowadzących do lepszego rozumienia zjawisk, których jesteśmy świadkami i uczestnikami.
Redaktorki
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
