Stary Poeta i Stara Dionizyjska Baba (łac. anus ebria) - to postaci, które sytuują się na dwóch przeciwległych biegunach kulturowych modeli obrazowania oraz przeżywania sędziwego wieku, uchylania zasłony śmierci i przejścia w zaświaty. Tymczasem dla Tadeusza Różewicza, Czesława Miłosza i Jarosława Iwaszkiewicza figura zbuntowanej przeciw śmierci starki staje się literackim tematem, a nawet - zapomnianym, choć archetypicznym - konkurencyjnym względem społecznie preferowanych, wzorcem przeżywania podeszłego wieku. Wspomniani twórcy, zmagający się z doświadczeniem obcości i destrukcji własnego ciała oraz bliską perspektywą jak najbardziej jednostkowej i indywidualnej śmierci, tworzą przekorne i zarazem wnikliwe literackie ?autoportrety" własnej starości, dokonując w swych seniliach transgresji obrazu-kliszy Starego Poety. Na swą przewodniczkę wybierają właśnie Dionizyjska Babę, która w ich oczach staje się rywalką usankcjonowanych przez kulturę postaci ?wielkich starców", takich jak Tołstoj czy Goethe. Za jej przykładem czcigodnemu, poddanemu kulturowemu liftingowi, obliczu starości nadają bakchiczny, syleniczny i zarazem błazeński uśmiech - niekiedy wesoły, niekiedy żałosny, ale zawsze poszukujący eschatologii ostatecznej w upojeniu życiem.
Wnikliwe, erudycyjne studium toposu starości, wyróżniające się oryginalnością i przygotowane z filologiczną kompetencją.
Z recenzji dr hab. Anny Pilch, prof. UJ
Szanowni Państwo! Kilka miesięcy temu odszedł od nas cudowny człowiek - autor ""Antyraka"" - David Servan Schreiber. Przedstawiamy Wam książkę, którą do ostatnich swoich chwil pisał specjalnie z myślą o czytelnikach.Dziewiętnaście lat po pierwszej diagnozie, po latach intensywnych studiów, głębokiego poczucia misji dawania nadziei tym, którzy cierpią na raka, David Servan-Schreiber musi natychmiast poddać się badaniu rezonansem magnetycznym, które potwierdza jego najgorsze obawy - guz mózgu odnowił się. W swojej ostatniej książce opowiada odważnie i szczerze o tym, jak poradził sobie z tą wiadomością, relacjonuje wysiłki, jakie podjął, by pokonać chorobę, robi przegląd własnego życia z punktu widzenia człowieka, który rozumie, że rak jest chorobą śmiertelną, a mimo to przezywa każdy dzień w pełni, z nadzieją. Jako autor i orędownik idei przestawionych w poradniku ""Antyrak. Nowy styl życia"", jako lekarz, który dał nadzieję milionom czytelników na całym świecie, David otwarcie przyznaje, że nie do końca przestrzegał własnych zaleceń. A jednak niczego nie żałuje. Potwierdzają w pełni skuteczność programu antyrakowego - od diety, poprzez ćwiczenia fizyczne i medytacje - wplata w swoją opowieść opisy przypadków klinicznych, oraz podkreśla znaczenie wewnętrznego spokoju, dbania o szczęście rodziny, przyjaźni o znajdywania radości w pomaganiu innym.
Autor podejmuje problematykę ciekawą i interesująco eksponuje te aspekty, które są aktualnie dyskutowane. Na uwagę zasługuje też szata literacka tekstu ? poprawna polszczyzna, potoczysty język, komunikatywny styl, przejrzystość myśli. [...] Należy podkreślić znaczną swobodę pisarską charakteryzującą Autora, a jeszcze bardziej erudycję i umiejętność myślenia w rozległych horyzontach.
Z recenzji wydawniczej, prof. zw. dr. hab. Wojciecha Słomskiego
Przyczyny kryzysu, który przechodzi obecnie Kościół są wielorakie. Skandale księży pedofilów i przymusowe dymisje biskupów, karierowiczostwo w Watykanie i afery finansowe nie są niczym nowym. Ale chodzi głównie o kryzys duchowy: wiary i moralności.
Kryzys instytucjonalny, za który ponoszą odpowiedzialność Episkopaty i Kuria Rzymska. Kryzys w stosunkach ze współczesnością, z kulturą świecką. Tekst Giana Franco Svidercoschiego jest nie tylko aktem oskarżenia czy oburzenia, ale także wyrazem miłości do Kościoła. Posłowie ks. Adama Bonieckiego.
Zbiór błyskotliwych i finezyjnych esejów inspirowanych religią i kulturą antyku i narodu żydowskiego, obrazami wielkich mistrzów renesansu i pierwszych fotografów oraz własnymi przeżyciami i obserwacjami z wędrówek po Paryżu, Korsyce i Krakowie.
Oto pikantne listy wprost z samego dna piekła. Jak pozyskał je Peter Kreeft? Trudno dziś dociec. Niektórzy mówią, choć niechętnie i nieoficjalnie, że dostał je od ?podwójnego agenta?, który nagle stracił żar i niemal się nawrócił, co należy traktować jako rozpaczliwą samobójczą próbę. Może dziwić ten akt diabelskiej desperacji, lecz skoro my mamy wojny na górze, Słudzy Najniższego Pana bez wątpienia mają? piekło na dole.
Autorem przedłożonych tekstów, które tak osobliwie wyciekły ?do góry?, jest Jadowity Wąż, urzędnik w departamencie kształcenia nowych trucicieli, zaś adresatem ? początkujący kusiciel. Jadowity Wąż, edukując podopiecznego, odsłania strategie szatańskiej deprawacji. Koncentruje się wokół tematów mających znaczenie kluczowe: seks, mass media, wartości. Trzeba przyznać, iż nie brak mu ani talentu, ani też wiedzy o naszych słabych punktach. Jest przy tym pewny siebie i perwersyjnie szczery, gdy z dumą objawia swoje credo: ?Nigdy otwarcie i gwałtownie, zawsze znienacka i subtelnie?.
Ta książka dobitnie pokazuje, w jak wielu obszarach życia w Polsce nie stawia się prostych pytań, by uniknąć trudu poszukiwania skomplikowanych odpowiedzi. Dotyczy to także sytuacji kobiet. Oczywiście można wyśmiewać feministki, do woli zasłaniać się pojęciami: natura, tradycja, wola Boża czy też rozdzierać szaty nad rozpadem polskiej rodziny, wreszcie można też na ten temat wymownie milczeć, zbywać go półsłówkami lub znacząco się uśmiechać. Wszystko to jednak nie przybliża nas do prawdy. Autorka próbuje zrozumieć, dlaczego tak się dzieje. Analizuje fenomeny współczesnych wzorców kobiecości i męskości, wskazuje historyczne uwarunkowania stereotypów, ale też ahistoryczność i bezsens myślenia (zwłaszcza w polityce) kategoriami „odwieczności". Magdalena Środa pisze klarownie, prosto i z pasją. I po to zastanawia nad problemami, by je rozwiązywać, a nie, by je zamiatać pod dywan.
Napisane lekkim piórem, sarkastycznie i z humorem. Historyjki o stosunkach damsko-męskich: “Kamasutra”, “Taniec godowy”, “Nowy kochanek” i wiele innych. Felietony te ukazały się w miesięczniku “Playboy”.
Czyta: Joanna Jędryka.
62 felietony, które ukazały się na łamach "Twojego Stylu". Ich tematem jest nieprzekraczająca granic dobrego smaku EROTYKA. Interpretacja audioksiążki Arkadiusza Bazaka całkowicie oddaje piękny, poetycki język.
Żyć to znaczy filozofować – taki jest stan będący skutkiem zerwania owocu z drzewa poznania. Filozofowanie, jak próbuję o nim myśleć, nie oznacza wyłącznie studiowania ksiąg ani wpisywania się w określone już myślowe nurty. To raczej każdy akt świadomej i poszukującej sensu obecności w życiowych czynnościach, nawet najbardziej zwyczajnych.
Kilkanaście niedługich, określonych tematycznie tekstów; i kilkadziesiąt, dość umownie zatytułowanych, drobiazgów związanych z życiem, które z kolei w znacznym stopniu związane jest z czytaniem innych tekstów. A wszystko ledwie naszkicowane. Afiniczne.
Autorka podnosi w swej książce trudne i złożone zagadnienia płci i rozmnażania, w tym in vitro, szczególnie widoczne w dyskursie społecznym po roku 1989 w Polsce. Pojawiają się nowe prądy naukowe, idee, nowe technologie reprodukcyjne i reprogenetyka, generujące pluralizm aksjonormatywny, pozwalający na prezentowanie i ścieranie się ze sobą różnorakich stanowisk.
Sztuka Artura Żmijewskiego wydaje się bezwstydna: nagie ciała, gra w berka w Auschwitz, wystawienie mszy w teatrze. A tak naprawdę bardzo wiele w niej wstydu. Naszego własnego. Przed patrzeniem na kalectwo, słuchaniem chóru głuchoniemych. Przed udziałem i zaangażowaniem. „Demonstrować? Przecież to obciach” - myślimy. Artysta konfrontuje nas z tym obciachem, ze społecznym i psychicznym oporem. Z silną pokusą cynizmu.
Żmijewski to jeden z najbardziej kontrowersyjnych współczesnych twórców, wywołujący gorące dyskusje. Pole sztuki okazało się dla niego za ciasne, dlatego czerpie z polityki, dyskursu naukowego i doświadczenia ruchów społecznych. Eksperymentuje?—?z publicznością i z innymi twórcami.
Przewodnik Krytyki Politycznej pokazuję drogę artystyczną Artura Żmijewskiego - od sztuki krytycznej, przez głośny manifest Stosowane sztuki społeczne, aż po rolę kuratora Biennale w Berlinie.
Artur Żmijewski - artysta i filmowiec związany z Fundacją Galerii Foksal. Redaktor artystyczny „Krytyki Politycznej”. Kurator 7. Biennale Sztuki Współczesnej w Berlinie.
SPIS TREŚCI
WSTĘP
Fałszywe odpolitycznienie. Z Arturem Żmijewskim rozmawia Sławomir Sierakowski
MŁODA SZTUKA POLSKA
W sposób czujny, cwany i mądry. Z Arturem Żmijewskim rozmawia Piotr Kosiewski
Maciej Gdula, Dwie sztuki krytyczne
Andrzej Turowski, Sztuka, która wzbudza niepokój. Manifest artystyczno-polityczny sztuki szczególnej (fragment)
STOSOWANE SZTUKI SPOŁECZNE
Artur Żmijewski, Stosowane sztuki społeczne
Piotr Szenajch, Jak być skutecznym i nie stracić esencji
DEMOKRACJE
Ekstaza pamięci. Z Arturem Żmijewskim rozmawia Rafał Jakubowicz
Ekstremalna codzienność. Z Arturem Żmijewskim rozmawia
Sławek Belina
Demokracje. Z Arturem Żmijewskim rozmawia Piotr Kosiewski
Artur Żmijewski, Bronię Solidarnych
CIAŁA I URZĄDZENIA
Terror sprawnych. Z Arturem Żmijewskim rozmawia Sebastian Cichocki
Artur Żmijewski, Sens powtarzania
Znaki niebezpieczeństwa. O filmie Powtórzenie z Pawłem Moczydłowskim rozmawiają Sebastian Cichocki i Artur Żmijewski
KINO
Filmowcy u bram. Z Arturem Żmijewskim rozmawia Łukasz Maciejewski
Ludzie uważają, że jestem politrukiem. Z Arturem Żmijewskim
o filmie i prawdzie w sztuce rozmawia Jakub Majmurek
Jakub Majmurek, Pozorna przezroczystość albo pragnienie skutku. Kilka uwag o filmach Artura Żmijewskiego
ZAKOŃCZENIE
Zaczarowując świat społeczny. Ze Sławomirem Sierakowskim rozmawia Artur Żmijewski
„Małżeństwo" to według Wielkiej encyklopedii powszechnej „kulturowo akceptowany związek między osobami przeciwnej płci, w którym utrzymywanie stosunków seksualnych jest aprobowane i z którym jest związane oczekiwanie, że narodzą się w nim dzieci. M. stanowi podstawowy, powszechnie społecznie uznawany sposób formowania rodziny, m. uznano za jądro rodziny". Czytając tę definicję, dochodzimy do oczywistego wniosku, że jest zbyt staroświecka, nie obejmuje wielu sfer, spędzających sen z powiek zarówno tym, którzy chcą wstąpić w związek, jak i tym, którzy w nim pozostają z chęcią czy też z przymusu.
W czasach ogromnych zmian obyczajowych oraz ucieczki od małżeństwa domaga się ono nie tylko nowej, znacznie pełniejszej niż w Wielkiej encyklopedii powszechnej definicji, ale wręcz osobnej pracy. Krystyna Kofta pół żartem, pół serio wypełnia tę lukę. W Małej encyklopedii małżeńskiej autorka przedstawia zagadnienia, których próżno szukać w zwykłych encyklopediach. Na przykład „pożycie małżeńskie":
Mała encyklopedia małżeńska
Już samo słowo „pożycie" brzmi traumatycznie - jak gdyby to było jakieś życie po życiu. Albo też obrazuje to, co zostało po życie, czyli po zżęciu żyta, a wiadomo, że powstaje wtedy rżysko, niemiłosiernie kłujące, gdy ktoś się na nim kładzie. I chyba o to chodziło, przecież kobieta jako narzędzie szatana powinna się umartwiać. Lodowata w łóżku żona niekoniecznie zachęcała męża do pożycia, czy też powiedzmy łagodniej, współżycia. Znamy z literatury i z opowieści babek rady, jakie panny młode dostawały przed nocą poślubną: zaciśnij zęby, zamknij oczy, jakoś to przetrwasz!
Czesław Miłosz składa hołd genialnemu myślicielowi początku XX wieku, pisarzowi, filozofowi, pełnemu pasji publicyście, krytykowi „Polski zdziecinniałej”. Esej apologiczny o Stanisławie Brzozowskim – zamiast wieńca na florenckim cmentarzu – to rozliczenie Noblisty z własną biografią intelektualną, z własnymi inspiracjami, ale i z własnym dramatem politycznego emigranta odsądzanego od czci i wiary. To także szkic tragicznego losu autora „Płomieni”: jego „sprawy” i oskarżenia o agenturę, niezrozumienia przez współczesnych i obojętności następców. „Człowiek wśród skorpionów” to wreszcie pasjonujący wykład idei twórcy Legendy Młodej Polski, osadzony w kontekstach XX wieku – i sąd nad polską inteligencją, która nie zdołała dotrzymać kroku tej „jednoosobowej armii, prowadzącej działania na wszystkich frontach”.
W nowej edycji esej Czesława Miłosza został poprzedzony rozmową-wstępem Cezarego Michalskiego i Sławomira Sierakowskiego.
„W literaturze polskiej XX wieku nie znajdzie się pisarza o takiej skali i powadze zainteresowań. Górował on umysłowo nad wszystkimi sławami swojego czasu i to przesądza o jego wyjątkowej pozycji dzisiaj”.
Czesław Miłosz
Chesterton Obrońca wiary, konserwatysta, sympatyk Polski; mistrz groteski, paradoksu i absurdalnego humoru; pisarz, dziennikarz, publicysta, poeta i rysownik; autor książek od apologetycznych po detektywistyczne. Nawrócenie Ostateczna decyzja o konwersji to otchłań pełna niezgłębionych mocy wszechświata. Przestrzeń między podjęciem a niepodjęciem tego kroku jest tak mała, a zarazem tak ogromna. Katolicyzm Co innego jednak uznać, że katolicyzm jest dobry, a co innego uznać, że ma rację. Co innego uznać, że ma rację, a co innego uznać, że ma zawsze rację. Prawda Złapała mnie na niewidzialny haczyk i niewidzialną nitkę, która jest na tyle długa, że mogę zawędrować aż na koniec świata, ale wystarczy szarpnięcie tej nitki, żeby mnie z powrotem sprowadzić. Religia Z dumą tkwię w okowach przestarzałych dogmatów i martwych wyznań wiary, ponieważ doskonale wiem, że to heretyckie wyznania wiary są martwe i że tylko sensowne dogmaty żyją na tyle długo, by nazywać je przestarzałymi.
Rozmawia Krystyna Romanowska
O czym mowa w tej książce:
niedojrzałość, czyli choroba współczesnego mężczyzny
lek przed kobietami
co u panów zdarza się raz na siedem sekund
męski świat fantazji
seks i miłość - dwie oddzielne sprawy
typologia kochanków
recepta na szczęśliwy związek.
Wyjątkowa książka - refleksja nad życiem autentycznym, pozwalająca wejść głębiej w korzenie problemów życiowych i zdrowotnych, uformowane w dzieciństwie - w przeżyciach i wzorcach jednostkowych i sposobach reagowania dziecka na sytuacje trudne. Poprzez krótkie i dłuższe fragmenty narracyjne, zarówno subiektywne jak i obiektywne, prowadzi systematycznie Czytelnika w ogląd konsekwencji życiowych doświadczeń w różnych sferach życia. Jakość narracji na przestrzeni kartek wciąga go w dramat jednostkowego życia. Gdzieś od połowy książki uważny Czytelnik może uchwycić przebijające się gdzieś na obrzeżach "światło w tunelu", ukazujące mądrość organizmu do regeneracji, odradzania, uruchamiania mechanizmów autoregulacyjnych,...dawania życiu kierunku i celu...
Refleksje nad życiem i jego sensem (spisane kilkanaście lat temu, ale nie publikowane) znalazły swe praktyczne zastosowanie w osobistym życiu i aktywności na polu medycyny i pedagogiki i odzwierciedlenie w kolejnych książkach: EDUKACJA INTEGRUJĄCA: ALTERNATYWA CZY KONIECZNOŚĆ? (IMPULS), PSYCHOSYNTEZA W EDUKACJI. Wzrastanie samoświadomości człowieka (ENETEIA); ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ DZIECKA W ŚWIETLE NOWYCH WYZWAŃ (IMPULS); a przede wszystkim w odkodowaniu traumatycznych doświadczeń i chorób w tercecie medycznym: CZŁOWIEK KWANTOWY; EDUKACJA ZDROWOTNA W PRAKTYCE; PSYCHOSOMATYCZNE, EMOCJONALNE I DUCHOWE ASPEKTY CHORÓB ZE STRESU czy wreszcie FIBROMIALGIA. A jeśli istnieje nadzieja na wyzdrowienie?
Bezcenna książka, głęboko refleksyjna, poruszająca do spodu swego istnienia, inspirująca do dzielenia się „swoją historią” dla znajdowania swego sensu.
Znakomita książka zarówno na WALENTYNKI, jak i w codziennym wzrastaniu w MIŁOŚCI.
O miłości napisano wiele na przestrzeni epok i stale jest ona tematem zarówno poezji, prozy, jak i innych sztuk pięknych...ponieważ miłości tak naprawdę uczy nas życie. Stąd nigdy o niej zbyt dużo...ani zbyt głęboko.
Książka powstała zarówno z doświadczeń osobistych jak i poradnictwa i warsztatów dla kobiet, prowadzonych przez lata przez Autorkę. Pisana jest więc życiem i oglądem problemów, dotyczących zarówno miłości w sensie relacji męsko-damskich, jak i bardziej ogólnym, zrozumienia miłości w szerszym wymiarze. Pokazuje jej przestrzenie...jak i głębię przeżywania.. od zmysłowej...do duchowego jej wymiaru...
Miłość – właśnie ona, realizowana w życiu, także we własnej pracy, którą się kocha, daje spełnienie (książka Autorki: O SENSIE ŻYCIA), radość (LIRYKI NA NOWO. Wiersze o miłości – w przygotowaniu) oraz wyrażaniu tego w życiu (BAJKI DLA MOJEJ WNUCZKI. Pisane życiem – wkrótce!), także w innych książkach, będących poradnikami „jak żyć i jak być zdrowym” Autorki np. DZIECKO JEST MĄDRZEJSZE NIŻ MYŚLISZ. Zacieśnianie związków (niebawem) czy PSYCHOSOMATYCZNE, EMOCJONALNE I DUCHOWE ASPEKTY CHORÓB ZE STRESU lub FIBROMIALGIA. A jeśli istnieje nadzieja na wyzdrowienie? – w zapowiedziach obecnych.
Bezcenna książka w rozwoju każdej osoby - jej człowieczeństwa i uczenia się miłości - aby stawać się nią na przestrzeni swego życia i dzielić się nią z innymi i wszystkim wokół.
Gdy nie mamy miłości do siebie...jest ona wewnątrz zablokowana...jak mamy ją dzielić, a tym bardziej dostawać?...Ponieważ miłość jest tym, kim/czym jesteśmy....i tylko poprzez odkrycie jej w sobie możemy rozdawać ją światu...-pisze Autorka.
Polecana dla wchodzących w życie młodych osób dla zrozumienia, że miłość ma w każdym z nas "głębokie korzenie" i całe życie jest stale aktualną "lekcją" do odrobienia.
Najważniejsze studia i szkice o twórczości Czesława Miłosza z lat 1998–2011, które powstały jeszcze za życia noblisty i stanowiły komentarz do jego publikowanych wówczas utworów, jak również te, które napisano już po Jego śmierci w 2004 roku.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Zbiór esejów o fascynujących, nierzadko zagadkowych losach wielu znakomitych dzieł i tajemnicach ich sławnych twórców, takich jak: Andy Warhol, Roman Polański, Stan Getz, Astrud Gilberto, Maurice Ravel, Władysław Szpilman, Fryderyk Chopin, Krystian Zimerman, Gene Kelly, Alberto Korda, João Gilberto, Gino Coppede, Vinicius De Moraes, Augusto Clesinger.W błyskotliwie napisanej książce znajdziemy mnóstwo frapujących anegdot, nieznanych faktów, pełnych erudycji dygresji i zaskakujących zwrotów fabuły nieustannie podtrzymujących ciekawość czytelnika.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
