Wznowienie klasycznego studium o roli Żydów w kulturze polskiej, autorstwa wybitnego eseisty i socjologa mieszkającego od wojny w Nowym Jorku, zmarłego w 1983 roku. Zasadniczym momentem w tej książce pisał Hertz jest pokazanie Żydów polskich jako społeczności kastowej. Z tego faktu jak sądzę wynikają inne, zasadnicze elementy tego, co w Polsce nazywało się kwestią żydowską. Studium to Hertz uważał za opus magnum swego życia.
Zbiór esejów metropolity lubelskiego z lat 2003 i 2004 publikowanych na łamach "Rzeczpospolitej". Autor podejmuje w nich podstawowy problem samotniczego wyboru wartości we współczesnym świecie. W kulturze epoki liberalizmu wielkie wartości kulturowe niezmiennie odgrywają ważną rolę, wyznaczając horyzont ludzkiego sensu.
Katarzyna i Jarosław Klejnoccy byli spełnionymi rodzicami dwójki dzieci, kiedy poznali Asię, sympatyczną nastolatkę z domu dziecka. Po kilku miesiącach znajomości postanowili, że spróbują stworzyć jej zastępczy dom. W swojej książce dzielą się wątpliwościami i rozterkami, przed jakimi stanęli, podejmując tę ważną decyzję. Stawiają też trudne i odważne pytania: o stan opieki społecznej w naszym kraju, o zadania i powinności rodzica, wreszcie – o odpowiedzialność osoby, która dostała szansę na nowe życie. "Próba miłości" to poruszający dwugłos małżeński o doświadczeniu rodzicielstwa zastępczego. "To książka dla wszystkich, którzy być może zastanawiają się nad rodzicielstwem zastępczym albo mierzą się z własnymi oczekiwaniami w stosunku do dzieci, które już przyjęli pod swój dach. Towarzyszy jej przesłanie, że dzieci, szczególnie te, które wychowywały się w domu dziecka lub pochodzą z bardzo trudnych rodzin, niezależnie od tego, ile mają lat, potrzebują rodziny. Ta książka nie przedstawia cukierkowego obrazu życia, jednak uważny czytelnik być może znajdzie w niej to samo co ja — nadzieję i siłę, którą dziecku daje rodzina, choćby taka na krótką chwilę." Joanna Luberadzka-Gruca, Fundacja Przyjaciółka, Koalicja na rzecz Rodzinnej Opieki Zastępczej
Zawód: reporter(ka?). Cel: Stworzenie raportu o gender w Polsce. Pierwszego, gruntownego, opartego wyłącznie na faktach, niestronniczego. Metoda: operacyjna. Przeniknąć do środowiska, wziąć udział w zajęciach dydaktycznych, warsztatowych i kulturalnych, poznać metody finansowania, opisać wysiłki legislacyjne. Efekt: niniejsza publikacja. W Raporcie znajdziesz m.in.: wykłady Gender Studies IBL Polskiej Akademii Nauk - relacja uczestnika, opis genderowych imprez kulturalnych, Genderowe pomysły edukacyjne, zmiany prawa w Polsce i Europie wdrażane za przyczyną genderystów, wykaz uczelni prowadzących zajęcia z gender, źródła finansowania ruchu gender, słownik terminów genderowych.
Agonii Europy Zambrano nie napisała jako zwartej monografii. Składają się na nią cztery eseje, opublikowane w latach czterdziestych ubiegłego wieku: Agonia Europy (1940), Przemoc europejska (1941), Nadzieja europejska (1942) oraz Destrukcja form (1944). Autorka pisała je w czasie trudnym dla Europy, a także dla niej samej, kiedy opuściła ojczyznę – tuż po zakończeniu wojny domowej w Hiszpanii, gdy jeszcze trwała II wojna światowa. (…) Już na początku pierwszego eseju Zambrano stwierdza, że Europa znajduje się w stanie dekadencji, kryzysu historycznego, który nazywa także agonią, walką o przetrwanie. Kryzys odsłania istotne cechy dotkniętej nieszczęściem kultury, sprzyja ich rozpoznaniu, co właśnie autorka czyni (…), wskazując przyczyny tej tragedii. Myśl Zambrano nie jest jednak sową Minerwy, krążącą o zmierzchu Europy nad jej ruinami. Daje także nadzieję, chociaż czytelnik w tej książce pozna tylko jej zarys.
Z wprowadzenia prof. Mieczysława Jagłowskiego
Tom Obcowanie. Manifesty i eseje jest zbiorem wypowiedzi programowych, esejów, notatek i rozmów, które koncentrują się wokół zasadniczych pytań o kondycję i kształt kultury na przełomie wieków XX i XXI. Zadającemu pytania i poszukującemu diagnoz autorowi kultura jawi się jako continuum, jako przestrzeń nieprzerwanej rozmowy teraźniejszości z przeszłością, jako dialog rozmaitych stanowisk i punktów widzenia.W części pierwszej autor zastanawia się nad stanem polskiej kultury po komunizmie, pytając o kształt zbiorowej świadomości Polaków, a także o to, czy i jaka tożsamość jest nam dzisiaj potrzebna. Istotny punkt odniesienia dla tych rozważań stanowi myśl poprzedników, m.in. Maurycego Mochnackiego i Stanisława Brzozowskiego, a także twórców współczesnych (Rymkiewicz, Polkowski).W części drugiej autor podejmuje próbę wskazania i opisania źródeł obecnego kryzysu w sferze duchowości. Interesują go jednostkowe, celne artystycznie próby zaradzenia owemu kryzysowi, wysiłki zmierzające do odbudowania w literaturze/sztuce epistemologii i aksjologii wyrosłej z tradycji chrześcijańskiej. Bohaterami tekstów składających się na tę część rozważań, zatytułowaną Nowoczesność schizofreniczna, są twórcy tej miary, co Vincent van Gogh, Thomas Merton czy Czesław Miłosz. W notatkach, które dały tytuł całemu działowi, zaprezentowany został projekt nowego języka literatury, który posiadałby zdolność mówienia o współczesności bez utraty kontaktu z tradycją.Teksty składające się na tom Obcowanie. Manifesty i eseje wyrosły z postawy, którą autor definiuje jako otwarcie na dialog, gotowość do uczestniczenia w sporze o wartości zasadnicze, tęsknotę za czymś, co usiłuje nazwać paradoksalne słowo widniejące na okładce książki.
Ktoś musi to robić. Wydeptywać ścieżkę zdrowego rozsądku w zaroślach absurdów i idiotyzmów. Przedzierać się przez gąszcz bezsensownych regulacji w poszukiwaniu radości życia. Wytyczać drogę przez grzęzawiska politycznej poprawności... Po raz kolejny tej trudnej i ryzykownej misji podejmuje się niezrównany Jeremy Clarkson. W swojej najnowszej książce, uzbrojony w cięte pióro i samoodnawialne pokłady rozbrajającego humoru, wyrusza na krucjatę przeciw wszystkiemu, co irytuje, przeszkadza i razi. I jego, i nas. Wyruszmy więc razem z nim, a dowiemy się między innymi: - dlaczego kobiety w Anglii zaczęły kraść siano - jak zbić interes na kamieniach w swoim ogródku - po co montować alarm antywłamaniowy na żółwiu - w jaki sposób Norwegowie okazują swoją wdzięczność - czy idealny dzień to faktycznie taki, o którym śpiewał Lou Reed. Prowokacyjny, błyskotliwy, bezlitośnie szczery i, jak zwykle, obrazoburczo zabawny. Jeremy Clarkson chce żyć w świecie, w którym rzeczy po prostu działają, a politycy nie komplikują nam życia. Przyznacie, że przecież nie prosi o wiele...
Rozmowy to rozważania, a zarazem sposób na podzielenie się myślami na temat właściwości psychiki człowieka, które wyznaczają to, kim jest, oraz to, kim i jakim stać się może w relacjach z innymi ludźmi. Autorki przedstawiają przemyślenia powiązane głównie z badaniami w dziedzinie psychologii osobowości i psychologii społecznej, prowadzonymi na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, począwszy od lat 70. ubiegłego wieku. Formułowane tezy bazują więc na studiach z określonego miejsca i czasu. Autorki mają jednak nadzieję, że odwołania do szerszej literatury zilustrują też po części ogólny stan wiedzy psychologicznej i dadzą więcej przesłanek do refleksji nad kwestiami, które podejmują.
Rozważania dotyczą tego, jak rozwija się człowiek – jego umysł (o którym ma niewielką wiedzę i nad którym ma ograniczoną władzę) oraz on sam jako świadomy siebie i świata podmiot. Odwołują się do pojęcia rozwoju osobowego, by uwypuklić znaczenie aktywnego i zdolnego do refleksji podmiotu, mającego wpływ na przemiany samego siebie w różnych fazach życia.
„Bywały okresy, kiedy wyprawy w przeszłość pociągały mnie bardziej niż moje aktualne podróże korespondenta i reportera. Działo się to w chwilach zmęczenia teraźniejszością. Wszystko w niej się powtarzało: polityka - przewrotne, nieczyste gry i kłamstwa; życie szarego człowieka - bieda i beznadzieja; podział świata na Wschód i Zachód - ciągle ten sam. A podobnie jak kiedyś pragnąłem przekroczyć granicę w przestrzeni, tak teraz fascynowało mnie przekraczanie granicy w czasie".
Ponad półtora wieku temu papież Pius IX opublikował Syllabus Errorum. Potępił w nim idee wolności religijnej oraz rozdziału państwa od kościoła. Wskazał też 80 błędnych tez, doktryn i idei, m.in. socjalizm, modernizm, racjonalizm. Bóg nie jest wielki to taki ateistyczny odpowiednik ówczesnego dzieła, bezlitosna rozprawa z grzechami i niegodziwościami religii.
Jak Chrystus mógł umrzeć za nasze grzechy, skoro najprawdopodobniej wcale nie umarł?
Czy Żydzi nie traktowali morderstwa i cudzołóstwa jako grzechów, zanim otrzymali Dziesięć Przykazań, a jeśli uważali je za grzechy, dlaczego Dziesięć Przykazań okrzyknięto tak wspaniałym darem?
Hitchens stawia odważne pytania i śmiało formułuje tezy. Jego argumentacja poparta jest osobistymi doświadczeniami, udokumentowanymi anegdotami historycznymi oraz krytyczną analizą tekstów religijnych. Opisuje intelektualną podróż w kierunku świeckiego spojrzenia na świat, świat oparty na nauce i rozumie; świat, w którym wizję Nieba zastąpiły zapierające dech w piersiach zdjęcia z kosmosu. To nie Bóg nas stworzył. To my stworzyliśmy Boga.
Mądrość życiowa może być najlepszym testamentem jaki możemy zostawić bliskim. Peter Kreeft, profesor filozofii w Boston College, napisał dla swoich dzieci i wnuków książkę o najważniejszych życiowych lekcjach. Składa się ona z ponad 160 krótkich notek o sprawach najważniejszych, kształtujących osobowość i życie, jak modlitwa, odwaga czy optymizm. Porusza w niej temat rodziny, seksu, śmierci, a zwłaszcza logiki miłości. Najważniejszym przesłaniem odchodzącego ojca i dziadka jest przekonanie, że obok miłości największą siłą napędową człowieka jest przebaczenie.
Jak dziś rozumieć nauczanie o siedmiu grzechach głównych? Jakich sfer ono dotyczy? Czym dla współczesnego człowieka jest grzech? Książka pokazuje zderzenie moralnego nauczania Kościoła z kondycją duchową współczesnego człowieka. Autorka jest znaną katolicką publicystką.
Feministka na placu zabaw, niania w Nowym Jorku, intelektualistka wszędzie a do tego działaczka Kongresu Kobiet i autorka Świata bez kobiet, książki przełomowej dla debaty o Polsce czasów transformacji. Agnieszka Graff, jedna z najbardziej wyrazistych publicystek ostatnich lat, opowiada historię polskiego ruchu kobiecego, pokazuje zderzenie amerykańskiego campusu z wschodnioeuropejskim patriarchatem po Seksmisji, rysuje mapę dylematów współczesnego feminizmu. Jestem stąd to historia dojrzewania od młodzieńczego katolicyzmu i antykomunizmu, przez liberalny indywidualizm aż po lewicowy projekt opiekuńczej Matczyzny wszystkich Polaków, Polek i nie tylko.Książka lekka i głęboka zarazem: o odkrywaniu i budowaniu tożsamości, o feminizmie i gender, o kruchym społeczeństwie obywatelskim, o Manifie i Kongresie Kobiet oraz o życiu ideowym i codziennym w czasach transformacji i patriarchatu. To nie tylko wywiad z jedną z najciekawszych intelektualistek polskich to ważny przyczynek do najnowszej historii Polski. Konieczna lektura dla wszystkich, którzy są stąd. Tych nie stąd też porwie.Magdalena ŚrodaW wywiadzie rzece z Agnieszką Graff po prostu się zaczytałem przez dwie noce i dzień pomiędzy nimi. Mówi ona o literaturze i humanistyce, o studiach gender, o światowym i polskim feminizmie i przede wszystkim o tożsamości kobiety, Polki, matki, feministki. Z poruszającą szczerością Graff opowiada o tym, jak poznawała samą siebie, jak uczyła sie nie bać oraz uwalniać własną siłę. Autorka pokazuje, jak kobiety polskie płacą cenę transformacji, i ostrzega, że zostało nam już niewiele czasu, by obronić własną podmiotowość oraz możliwość autonomicznych woborów w najważniejszych sprawach życiowych.Wiktor Osiatyński
Każdy z nas ma własną drużynę wsparcia w postaci duchowych pomocników, którzy chronią nas i bezpiecznie prowadzą przez życie. Warto zatem świadomie pracować nad utrzymywaniem związku z nimi.Jak nawiązać kontakt z niewidzialnymi pomocnikami?
Pomoc aniołów stróżów oraz duchowych opiekunów okazała się w moim życiu wręcz nieoceniona. W ciągu wielu lat miałem szansę pomagać ludziom w nawiązywaniu kontaktu z ich przewodnikami lub aniołami i każda z tych osób na tym skorzystała. Pisałem tę książkę z myślą o zapoznaniu jeszcze większej liczby ludzi ze światem duchowym, niż jestem to w stanie uczynić podczas indywidualnych zajęć.
W kwestii duchowych opiekunów i aniołów stróżów istnieje sporo zamieszania. Niektórzy twierdzą, że nie ma między tymi dwiema grupami różnicy. Nie dziwi mnie to, ponieważ duchowi opiekunowie mogą czasami pojawiać się pod postacią aniołów. Istnieje jednak między nimi znaczna różnica, którą chcę w tej książce wyjaśnić.
Odkryjesz szybkie postępy w twoim duchowym i osobistym rozwoju, gdy tylko zaprosisz do swego życia aniołów stróżów oraz przewodników. Miałem przywilej obserwowania takich zmian u wielu ludzi, a są to zmiany radosne.
Doświadczysz więcej szczęścia, radości oraz większego poczucia spełnienia w życiu niż kiedykolwiek przedtem. Zmianę, jaka w tobie nastąpi, zauważą także inni, ponieważ staniesz się spokojniejszy, bardziej zrelaksowany oraz o wiele bardziej kochający. Twoja miłość do siebie samego, rodziny, przyjaciół oraz całego świata wzrośnie, wpływając na każdy obszar twego życia.
Wszyscy mamy czasami problemy. Bez względu na to, jak trudne jest twoje życie, odkryjesz, że zacznie płynąć spokojniej, a problemy rozwiążą się szybciej, gdy zezwolisz swoim duchowym przewodnikom oraz aniołom stróżom na pomoc.
Richard Webster (1946) urodził się i mieszka na stałe w Nowej Zelandii. Co roku dużo podróżuje po całym świecie, dając wykłady oraz prowadząc warsztaty dotyczące parapsychologii. Napisał wiele książek i artykułów, głównie na tematy parapsychologiczne. Jest żonaty, ma trójkę dzieci. Jego rodzina bardzo go wspiera w działalności zawodowej, lecz najstarszy syn, obserwując karierę ojca, zdecydował się wybrać zawód księgowego.
Anioły i duchowi przewodnicy, fragment>
Korzyści wynikające z pracy z przewodnikami
Duchowy rozwój sprawia, że stajemy się bardziej zrównoważeni. Wierzymy, że składamy się z fizycznego, mentalnego, emocjonalnego i duchowego elementu, jednak rzadko spotyka się ludzi, którzy znaleźli równowagę w tych wszystkich czterech obszarach. Najczęściej zdarza się spotykać osoby, które spędzają życie na sali gimnastycznej, wzmacniając swoje ciało i osiągając szczyty kondycji fizycznej, ale szansę na to, że poświęcają choćby część swego czasu lub energii na pozostałe trzy aspekty są żadne.
Pielęgnując stronę duchową, najczęściej pomagamy sobie także w innych obszarach. Ludzie, którzy wybierają duchową ścieżkę rozwoju, poprawiają sferę mentalną. Coraz lepiej dostrajają się do świata, który ich otacza, oraz odkrywają, że to, co dawniej sprawiało kłopot, traci na znaczeniu. W konsekwencji rozwijają się także emocjonalnie. Kiedy ludzie rozwijają się duchowo, wielu z nich zwraca uwagę na swe ciało będące świątynią, o którą trzeba zadbać, czyli kierują większą uwagę na kondycję fizyczną.
Zajmuj się wszystkimi czterema obszarami swego życia, a stopniowo odkryjesz zmiany, jakie w tobie nastąpią. Ludzie dostrzegą twój spokój oraz wewnętrzne światło. Mogą sobie nie zdawać sprawy z tego, co właściwie robisz, lecz na pewno będą świadomi zachodzących w tobie zmian. Pod każdym względem będziesz czuł się lepiej oraz uzyskasz pewność, że możesz osiągnąć to, na czym się skoncentrujesz.
Magia myślenia na wielką skalę
Spis Treści
Przedmowa
Wstęp: Twój nieograniczony potencjał
Część I: Aniołowie stróże
Aniołowie
Twój anioł stróż
Kreowanie własnego anioła stróża
Praca z archaniołami
Uzdrowiciele
Aniołowie, twórczość i sztuki piękne
Twój anielski pamiętnik
Twój anielski ołtarzyk
Kamienie szlachetne a twój anioł stróż
Odnajdywanie życiowego celu z pomocą anioła stróża
Część II: Duchowi przewodnicy
Duchowi przewodnicy
Sposoby nawiązywania kontaktu z duchowymi przewodnikami
Intuicyjne odnajdywanie duchowych przewodników
Duchowi przewodnicy a zdrowie emocjonalne. Większa pewność siebie i wyższa samoocena
Twoi nieograniczeni opiekunowie
Koło metapsychiczne
Jak zostać medium
Praca w parach
Związki z przeszłym życiem
Inni niewidzialni pomocnicy
Wnioski
Słowniczek
Polecane lektury
To jest książka głęboko „miłosna”, dowód miłości późnej, ale wiernej i bezwarunkowej.
Pisałem ją kilka lat, podróżując po Peloponezie, greckich i chorwackich wyspach, Azji Mniejszej, odwiedzając historyczne miejsca, sławne miasta, znakomite muzea archeologiczne i wioseczki trudne do odszukania na mapie, czytając dzieła klasyczne i te współczesne, w których objawia się fascynacja Grecją i mitem Śródziemnomorza.
Towarzyszyła mi myśl Borgesa, że „wszyscy jesteśmy Grekami na wygnaniu”, i że kilku jeszcze czytelników może uda się zachęcić do tej, niekończącej się nigdy podróży.
Krzysztof Lisowski
Zbiór esejów Gershoma Scholema przedstawia tego najwybitniejszego dwudziestowiecznego znawcę żydowskiego mistycyzmu od mało znanej w Polsce strony, ukazuje go bowiem jako świadka i wnikliwego komentatora społecznych i intelektualnych przemian, jakie dokonywały się w świecie niemieckich Żydów na początku XX wieku. Tom obejmuje pasjonujące rozważania Scholema o dziejach relacji żydowsko-niemieckich, analizy myśli najwybitniejszych przedstawicieli niemieckiego żydostwa jego czasów (Martina Bubera, Franza Rosenzweiga i Waltera Benjamina), fascynującą, korespondencyjną dyskusję z Benjaminem poświęconą znaczeniu dzieła Franza Kafki, znakomity tekst o hebrajskim nobliście S,Y, Agnonie, a także oryginalne refleksje Scholema o kabale i teologii żydowskiej. Całość dopełnia obszerny wywiad z Scholemem, w którym uczony snuje opowieść o swoim życiu, tłumacząc przy tym, dlaczego został syjonistą i dlaczego zainteresował się kabałą.
Rafał Woś, dziennikarz i publicysta ekonomiczny ,,Dziennika Gazety Prawnej"", w swojej książce Dziecięca choroba liberalizmu zwraca uwagę na konkretne deficyty i patologie polskiego życia gospodarczego. Stara się zasiać w głowach czytelników wątpliwości. Może rozwiązania, które większa część polskiej opinii publicznej od dawna przedstawia jako jedyne słuszne i bezalternatywne, wcale takie nie są? Czy nie jest tak, że lekarstwa podawane od 25 lat polskiej gospodarce naprawdę jej (i nam) nie pomagają? Owszem, leczą jedno, ale zaraz skutkują wieloma groźnymi skutkami ubocznymi, na przykład czymś, co moglibyśmy nazwać totalną ekonomizacją wszystkiego.Od 25 lat polska gospodarka cierpi na specyficzne schorzenie - dziecięcą chorobę (neo)liberalizmu. Woś jej korzeni upatruje w specyficznym splocie dwóch czynników. Bankructwa Polski w latach 80. i światowej dominacji neoliberalnego konsensusu waszyngtońskiego. Sprawiły one, że Polska - i tak odgrywająca w systemie światowym rolę kraju peryferyjnego - nie miała praktycznie żadnych szans, by przed liberalnym bakcylem się obronić. Polskie elity zakochały się w (neo)liberalizmie. Szybko nauczyły się z niego korzystać i z czasem nie potrafiły już wyobrazić sobie innej drogi rozwoju kraju - a choroba rozwijała się w najlepsze.Dziś - 25 lat po przełomie - Rafał Woś proponuje spojrzeć na naszą gospodarkę z zupełnie innej perspektywy. Nauczyć się nowego krytycznego spojrzenia na ekonomiczne i polityczne dogmaty, w których władaniu pozostajemy od dwóch i pół dekady (a może i dłużej). Wyjść poza złudne przeświadczenie, że wzrost gospodarczy zależy tylko od taniej siły roboczej. Cały bogaty Zachód również kiedyś myślał, że czysty liberalizm (a potem neoliberalizm) to najlepsza i najszybsza droga rozwoju. Potem jednak zobaczył, że to wcale nie jest takie oczywiste. Niemcy, Skandynawowie, Kanadyjczycy, nawet Anglosasi. Oni wszyscy wyleczyli się ze swojej wersji dziecięcej choroby. Teraz czas na nas.
Prezentowane w tomie szkice powstawały w różnym czasie i różnych miejscach, niemniej układają się one w pewną "trójcałość", gdyż zogniskowane są wokół trzech głównych zagadnień estetycznych: związków sztuki z problematyką religijną i etyczną, ważnej dla myślenia o sztuce kategorii mimesis oraz kwestii odbioru dzieła sztuki. Autorka przeciwstawia się powszechnej dziś tendencji do wyrywania dzieł sztuki z kontekstu transcendentnego oraz postrzegania sztuki wyłącznie jako wyrazu osobowości twórcy. Sztuka spełnia wciąż rolę pośrednika między człowiekiem a transcendencją rozumianą religijnie. Może być traktowana jako mimesis, które odzwierciedla relację dzieło–rzeczywistość.
Bogna Choińska – filozof, estetyk i literaturoznawca, zajmuje się problematyką francuskiego poststrukturalizmu, autorka licznych artykułów z tej dziedziny (m.in. w "Diametrosie", "Hybris", "Nowej Krytyce", "Filo-Sofiji", "Przestrzeniach Teorii"). Kontynuuje także wcześniejsze zainteresowania literaturoznawstwem (m.in. esejem) oraz estetyką, czego owocem są książki "Sztuka jako wartość wobec kryzysu kultury europejskiej" (2009) i obecna publikacja "Szkice o sztuce" oraz artykuły w "Słupskich Studiach Filozoficznych" i "Lumen Poloniae". Zrealizowała grant MNiSW "Dyskurs podmiotu, podmiot dyskursu. Przemiany we francuskim poststrukturalizmie". Pracuje w Akademii Pomorskiej w Słupsku (Instytut Historii i Politologii, Zakład Filozofii).
Wybór felietonów znanego satyryka z lat 1972-2014, publikowanych m.in. w ,,Rzeczpospolitej"", tygodnikach ,,Wprost"" i ,,Polityka"" z rysunkami autora. Stanisław Tym siecze, smaga, kpi, ośmiesza, drwi, bawi, pochyla się z troską... Nawet najstarsi nie pamiętają od kiedy. Bo Stanisław Tym jest od zawsze - dla jednych jako niezapomniany kaowiec z ,,Rejsu"", Ochódzki z ,,Misia"" czy ,,Rozmów kontrolowanych"", dla innych jako autor sztuk teatralnych (,,Rozmowy przy wycinaniu lasu"") i skeczów, które przeszły do historii polskiego kabaretu (,,Wężykiem, wężykiem""). Jeszcze inni najbardziej cenią jego talent felietonisty - dziś pisze dla ,,Polityki"". Tym nigdy nie traci poczucia humoru: ,,Jestem szczęśliwy, gdy ludzie się śmieją. Śmiech pozwala zapomnieć o przykrościach, biedzie, złym losie. Daje wolność. Choćby na chwilę"".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
