Eseje Wojciecha Nowickiego dotyczą uniwersalnego narzędzia, fotografii, która – bywa – zawodzi albo z upływem czasu zmienia znaczenie, lecz przez to staje się bardziej dotkliwa. Jednak nie o samych obrazach tu mowa, ale i o bohaterach zdjęć, tych znanych i tych bezimiennych, a także o autorach, artystach, rzemieślnikach, dokumentalistach. To swoista kontynuacja Dna oka. Esejów o fotografii, tym razem skupiona na portrecie: w jej centrum jest człowiek, obnażony, odbity w lustrze, wydany na pastwę spojrzenia.
Pisząc o swoim domu, o starych fotografiach, krzyżykach, akwarelach(...), Królikowski proponuje czytelnikowi sposób, w jaki on ma spojrzeć na dom swój własny, na zbiory swoich rodzinnych pamiątek.Autor Gawęd o zmierzchu zaprasza do gry z pamięcią, uczy, jak z każdego przedmiotu wysnuć narrację, jak przypisać przedmiotom ich symboliczną wartość(...). Każdy tekst z tego zbioru może być tematem rozmowy o wielorakich związkach kultury materialnej z duchową...Prosta literacka formuła gawęd, wysnutych ze spojrzenia na zgromadzone we własnym mieszkaniu pamiątki, zaowocowała różnorodnością tematyczną i bogactwem nastrojów od szeptu zwierzenia po erudycyjny popis, towarzyski żart, nostalgiczne wspomnienie. - Piotr Wojciechowski, ze wstępu do książki
Dlaczego Zachód rządzi? Jak długo trwać będzie jego władza w świetle wzrastającej roli Chin i Indii? W swoim chwalonym przez krytyków bestsellerze wybitny historyk i archeolog Ian Morris udziela prowokacyjnych odpowiedzi.
Morris wyjaśnia, że tylko badając całą cywilizację ludzką, możemy zrozumieć, dlaczego Wschód rozwijał się inaczej niż Zachód. Dopiero kiedy zaznajomimy się z tą opowieścią – przedstawioną tutaj z wyjątkowym rozmachem i fachowością – będziemy mogli przewidzieć wpływ zdumiewających zmian, które nas czekają.
Dlaczego Zachód rządzi – na razie to fascynująca i prawdziwie oryginalna historia świata, oparta na najnowszych badaniach z różnych dziedzin nauki od historii starożytnej po neurologię. Książka zyskała już rangę współczesnej klasyki.
„Być może na inteligentniejszy i najrozsądniejszy przewodnik po XXI wieku” – „South China Morning Post”
„Nadzwyczajna książka” – „Economist”
„Pasjonująca powieść oparta na prawdziwych wydarzeniach… Przeczytajcie i połączcie przyjemne z pożytecznym!” – Jared Diamond
„Wielka synteza i przekonujący wywód” – Andrew Marr
„Wielka teoria historii, którą można rozsądnie porównać do dzieł Toynbeego i Marksa” – John Gray, „New Statesman”
„Genialne” – Martin Wolf, „Financial Times”
From Timothy Leary's first trip (on psilocybin) in Mexico in 1960, his life;s work became exploring and preaching the benefits - social, aesthetic and spiritual - that psyche-delic drugs had to offer. Leary, with fellow psychologists Metzner and Alpert, began experimenting with LSD on themselves and others at Harvard, and from this came The Psychedelic Experience and, with it, the future of the counterculture.
Zbiór szkiców Janusza Sepioła Architekci i historia to przykład rzadko uprawianego eseju architektonicznego. Na tom ten składają się głównie teksty poświęcone wielkim, ale często pomijanym lub zapomnianym twórcom. Dzieła architektoniczne ukazane zostały w szerszej perspektywie ideowych i artystycznych prądów epok, w których powstały; w kontekście stylistycznych inspiracji i konsekwencji. Jednocześnie autor nie zapomina, że są one dorobkiem konkretnych ludzi, a także przedmiotem osobistego, pełnego emocji spotkania. Ze zbioru wyłania się uzupełniający, by nie powiedzieć – alternatywny obraz historii architektury XX wieku. Po tej lekturze na architekturę będzie się patrzeć inaczej.
Tęsknię za tobą, Przewodniku! Duchowy przywódca, mędrzec, doradca, ktoś, kto zawsze jest o jeden krok za nami, czasem zaś nad nami — i cicho, cierpliwie, lecz nie nachalnie szepce nam do ucha. Ktoś, kto zna odpowiedzi na podstawowe pytania i chce się nimi dzielić. Ciut lepszy, nieco mądrzejszy, a może tylko trochę bardziej wrażliwy, uważniejszy na świat, który nas otacza. Autorytet. Ofiara dzisiejszych czasów. Kiedyś nieomylny, dziś codziennie po tysiąckroć zabijany tekstami radykalnych dziennikarzy reprezentujących przeciwną stronę. Atakowany w jedynie słusznych mediach. Dobijany mocnymi słowami internetowych hejterów. Obśmiewany przez ludzi, którzy „wiedzą lepiej”, choć w rzeczywistości nie wiedzą nic. Bo kto wie, ten słucha. Słucha i uczy się — od prawdziwych autorytetów. Instytucjonalny i zarazem profesjonalny autorytet to również coach, zazwyczaj specjalnie w tym celu kształcony. Kto to taki? Trener, czyli osoba ustalająca i prowadząca trening, w wyniku którego zawodnik, pracownik lub po prostu człowiek podejmujący się jakiegoś zadania ma odnieść sukces. Mentor, tutor, counselor, sponsor, coach, hr business partner odgrywają podobne role, lecz zmierzają do celu nieco innymi metodami. Niestety, zanim coaching w Polsce na dobre rozwinął skrzydła i przeszedł rozliczne choroby wieku dziecięcego, dorobiono mu gębę. Z jakiego powodu? O zróżnicowanych przyczynach takiego stanu rzeczy na kartach tej książki pisze Maciej Bennewicz. Autor skupia się także na wnioskach, które warto wyciągnąć z tej sytuacji. Proponuje skuteczne sposoby przeciwdziałania czarnemu PR-owi oraz sprawdzone metody pracy coachingowej. Efektywne — mimo oporu, jaki mogą początkowo budzić.
Czy nierówności to konsekwencja koncentracji kapitału w rękach nielicznych, których do tego często omijają podatki? Czy nierówność dochodowa odzwierciedla popyt na różne typy pracy? Czy nierówności są przenoszone na poziomie rodziny? Czy nakłady na edukację mogą zmniejszyć nierówność szans? Czy dzisiejszy system finansowy i gospodarczy w ogóle pozwala na równą dystrybucję, czy też należy poddać go gruntownej reformie? Na te i szereg powiązanych pytań odpowiada, posługując się brawurową argumentacją, najwybitniejszy francuski ekonomista, autor Kapitału w XXI wieku - Thomas Piketty.
"Uta Hagen po piętnastu latach pracy pedagogicznej napisała Szacunek dla aktorstwa. Talentu nikt nie nauczy, ale wszystko co może talentowi pomóc i wszystko, co ważne dla każdego aktora można znaleźć w tej książce. [...] Dobrze się stało, że teraz także my będziemy mogli czerpać z tej ważnej książki - jednej z najlepszych książek o aktorstwie, jakie napisano w ostatnim stuleciu - i stracimy powód, by zazdrościć Amerykanom, którzy od dwóch pokoleń korzystają ze skutecznej metody i mądrej wizji Uty Hagen". - Słowo od tłumacza, Mariusz Orski
"Szacunek dla aktorstwa nie jest grubą książką. Przy odrobinie szczęścia przeczytanie jej zajmie wam resztę życia". - Przedmowa, David Hyde Pierce
Jak to jest, że łatwiej pokłócimy się z meteorologiem niż ekonomistą? Czemu temu drugiemu ufamy właściwie bezgranicznie, skoro to właśnie jego praca przypomina wróżenie z fusów? Ha-Joon Chang, niepokorny brytyjski ekonomista, tłumaczy w jaki sposób jego koledzy i koleżanki (choć głównie koledzy, kobiety są zdecydowanie rozsądniejsze) po fachu przekonali nas, że posiedli tajemną wiedzę o funkcjonowaniu nie tylko gospodarki, ale też właściwie wszystkiego innego.
Ekonomia. Instrukcja obsługi pozwala i na udany montaż wiedzy o gospodarce w głowach czytelników, i na sprawną rozbiórkę sloganów nadużywanych przez ekonomistów.
Ha Joon Chang napisał „instrukcję obsługi” ekonomii. I to jest wreszcie instrukcja, z której można się czegoś dowiedzieć. Jakże inna od ortodoksyjnych poradników w stylu: "obniż podatki, obetnij wydatki i zdereguluj rynek. Nie działa? To może obniż podatki, obetnij wydatki i zdereguluj.."
Rafał Woś
1 września 1992 roku. Jarosław Ziętara po raz ostatni żegna się ze swoją dziewczyną i wychodzi ze swojego mieszkania w Poznaniu. Dziennikarz tropiący afery gospodarcze zostaje porwany w drodze do pracy. Do tej pory nie odnaleziono jego ciała, a śledztwo dwukrotnie umarzano. Koledzy Ziętary nie poddali się jednak i po latach doprowadzili do wznowienia postępowania.
"Sprawa Ziętary. Zbrodnia i klęska państwa" przedstawia nieznane fakty dotyczące destrukcyjnego, przestępczego wpływu tajnych służb na wyjaśnianie zbrodni. Pokazuje bulwersujące tajniki wcześniejszych nieudanych śledztw i kulisy podjętego w 2011 roku postępowania prokuratorskiego. Mówi o zacieraniu śladów i zagadkowych zgonach podejrzanych. Dowodzi, że polskie państwo poniosło klęskę, wykazując swoją bezsilność wobec sprawców i zleceniodawców zbrodni uderzającej w podstawy demokracji. Obarcza państwo współodpowiedzialnością za tę zbrodnię.
Krzysztof M. Kaźmierczak i Piotr Talaga w 2012 roku otrzymali honorowe wyróżnienie „Watergate” Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za publikacje o sprawie Jarosława Ziętary.
Wywiad-rzeka z Michelem Platinim, francuskim piłkarzem, trenerem i działaczem sportowym.
W rozmowie z genialnym sportowcem, a obecnie prezydentem UEFA Gérard Ernault odkrywa przed czytelnikami i fanami footballu najciekawsze historie tej uwielbianej gry.
Bezskutecznie staracie się o dziecko?
Lekarz powiedział wam, że nie ma innej rady, jak tylko metoda in vitro?
A jeśli nie chcecie jej stosować?
Czy to znaczy, że nie macie już żadnych szans?
Nie wszystko stracone
Jest jeszcze naprotechnologia. To metoda naturalnego poczęcia. Bez skutków ubocznych, przyjazna, nieinwazyjna, skuteczna. Jej twórcą jest amerykański lekarz, prof. Thomas Hilgers. Wieloletnia praktyka lekarska profesora Hilgersa i wielu innych lekarzy ginekologów dowiodła, że większość rzekomo bezpłodnych par jest źle diagnozowana. Naprotechnologia jest metodą szukania prawdziwych przyczyn niepłodności, daje parze szansę na rzeczywiste leczenie, a następnie na poczęcie dziecka w sposób naturalny.
Kiedy naprotechnologia daje świetne wyniki a w jakich przypadkach zawodzi?
Na czym właściwie polega?
Co to jest cykl naprotechnologiczny?
Dlaczego warto stosować naprotechnologię, nawet jeśli kobieta nie ma problemów z płodnością?
O niemal wszystkim dowiecie się z tej książki. Resztę powiedzą wam specjaliści - instruktorzy i lekarze praktykujący naprotechnologię - których dane kontaktowe znajdziecie na końcu publikacji.
Powodzenia!
Jan Subart (właśc. Stanisław Strasburger) jest pisarzem i menadżerem kultury. Zajmuje się zagadnieniami wielokulturowości, migracji i pamięci zbiorowej. Debiut Subarta „Handlarz wspomnień“ ukazał się również w Libanie i jest pierwszą od dziesięcioleci powieścią polskojęzyczną w przekładzie arabskim. Autor mieszka na przemian w Kolonii, Bejrucie i w Warszawie. Posługuje się również pseudonimem Jonasz Ryba.
K jak Kościół, N jak Niebo, P jak Prokop, T jak TVN...
Alfabet Szymona Hołowni to książka o znanym i lubianym dziennikarzu, konferansjerze, współprowadzącym programy „Mam talent!” i „Mamy Cię!”, założycielu Fundacji Kasisi i Fundacji Dobra Fabryka, człowieku, który sam o sobie mówi: „Nie jestem rzecznikiem Kościoła katolickiego w Polsce. Jestem katolikiem, który o pewnych sprawach myśli w ten czy inny sposób, ale zakłada, przyjmuje – i ma z tym pełen luz – że wielu innych ludzi, również katolików, może myśleć zupełnie inaczej, i zupełnie inaczej świat widzieć”.
Ta, ubrana w przejrzystą formę alfabetu książka, autorstwa dwóch młodych dziennikarek, to prawdziwa gratka dla fanów Szymona Hołowni – człowieka - inspiracji.
Nie tylko żyjemy dziś bardzo niewłaściwie, ale błędny jest sam sposób myślenia o naszym życiu. W tej niezwykłej, krótkiej książce Tony Judt, jeden z czołowych współczesnych historyków i intelektualistów, wyjaśnia, jak znaleźliśmy się w obecnym stanie niebezpiecznego chaosu. Po mistrzowsku krystalizuje nasze dojmujące poczucie zbiorowego dyskomfortu i wskazuje drogę wyjścia.
Jak pokazało dobitnie załamanie gospodarcze z 2008 roku, umowa społeczna, która definiowała życie w powojennej Europie i Ameryce – gwarancja bezpieczeństwa, stabilności i sprawiedliwości – przestała być rzeczą pewną. W istocie nie stanowi nawet przedmiotu rozmów. Judt proponuje nowy język do rozmowy o naszych wspólnych potrzebach, odrzucając zarówno nihilistyczny indywidualizm skrajnej prawicy, jak i skompromitowany socjalizm przeszłości.
Judt argumentuje, że aby znaleźć drogę wyjścia z obecnego trudnego położenia, musimy przyjrzeć się naszej niedawnej przeszłości i ponownie przedłożyć sprawiedliwość nad zwykłą wydajność. Zamiast ślepo wierzyć rynkowi – jak, na własną zgubę, czyniliśmy przez ostatnie trzydzieści lat – musimy stawić czoło wyzwaniom społecznym i przyjąć odpowiedzialność za świat, w którym żyjemy. Źle ma się kraj dostarcza narzędzi, za pomocą których możemy projektować nowe formy zarządzania i wyobrazić sobie lepszy sposób życia.
Ta pełna pasji, mądra, przejrzysta, ludzka rozprawa, sięgająca głęboko w przeszłość, ale i w teraźniejszość, ten skondensowany wyraz wieloletnich trosk zajmie poczesne miejsce wśród pisarstwa politycznego zarówno tej, jak i każdej innej epoki.
"Książka ta jest testamentem i manifestem zarazem. Testamentem, bo to późne dzieło Tony’ego Judta, znakomitego historyka dziejów XX-wiecznej Europy, który chorował na postępujący zanik mięśni i swe ostatnie prace dyktował, nie mogąc się poruszyć. Umarł w sierpniu 2010, mając 62 lata i żywy umysł. Jest manifestem socjaldemokratycznym, bo cały wywód Judta zmierza do przekonania czytelników, że we współczesnym życiu gospodarczym i publicznym rola państwa nie tylko nie powinna maleć, lecz przeciwnie – coraz większa staje się jego odpowiedzialność. Judt broni również strukturalnej i moralnej roli państwa jako zwornika społeczeństwa demokratycznego. Czy trzeba tłumaczyć, że stosuje się to i do naszego kraju? On także ma się nie najlepiej."
Jerzy Jedlicki
"Tony Judt porusza serca i umysły. Pokazuje, dlaczego nasze społeczeństwa idą w złą stronę. Wydajność zamiast współczucia, demontaż służb publicznych, opuszczeni przegrani, narastająca samotność i złość ludzi – to klimat naszych czasów. Jeśli chcemy żyć lepiej, musimy przywrócić państwo, które pośredniczy między ludźmi a rynkiem i łagodzi skutki działania rynku. To zadanie dla lewicy. Ten mądry testament Judta, wiwisekcję naszego codziennego zła, powinni przeczytać niezadowoleni i zagniewani. A także ci, którzy chcieliby nasz świat zmienić."
Marek Beylin
Wychowałem się na ciężkostrawnej katolicko-socjalistyczno-ateistycznej mieszance. Po trzydziestce zrozumiałem, że sam odpowiadam za wybór mojej duchowej drogi. Wybrałem buddyzm zen. Nie żałuję. Tym bardziej że dzięki zen zacząłem z wolna rozumieć przekaz Chrystusa, a nie jak wcześniej jedynie w Niego wierzyć. Te rozmowy, a potem książka, zrodziły się z dzielonej ze Współautorką potrzeby przekraczania konfliktogennych religijnych barier, szukania tego, co wspólne – i z przekonania, że Budda i Chrystus, gdyby się spotkali, z pewnością wpadliby sobie w ramiona. Zapraszam do lektury.
Wojciech Eichelberger
Nie sposób przecenić znaczenia książki Julii Fiedorczuk dla rozwoju w Polsce badań ekokrytycznych. Cyborg w ogrodzie to rzetelne i pogłębione wprowadzenie do ekokrytyki, jej ideologicznych źródeł, angloamerykańskiej historii, podstawowych założeń, terminologii, a także polemik, którymi obrosła, i ideologicznych mutacji, którym podlegała na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat, skojarzona z badaniami feministycznymi, postkolonialnymi i qeerowymi. Książka oferuje zarazem ilustracje praktyki ekokrytycznej, przedstawiając ekokrytyczne interpretacje głównie angielskich i amerykańskich, ale również kilku polskich tekstów literackich. Włączone do książki cztery wywiady przeprowadzone przez Fiedorczuk z czołowymi przedstawicielami anglosaskiej ekokrytyki, w tym z Lawrencem Buellem, uważanym za twórcę szkoły, dodatkowo podnoszą wartość publikacji. Jako że autorka profiluje te wywiady pod kątem omawianych w książce zagadnień, jej rozmówcy uzupełniają i klaryfikują jej argumentację, a dodatkowo oferują refleksje na temat specyfiki uwarunkowań, w jakich działają europejscy i polscy ekokrytycy. Cyborg w ogrodzie jest więc pozycją wyposażającą polskiego ekokrytyka-filologa we wszystkie elementarne narzędzia badawcze, obszerną anglosaską bibliografię przedmiotu oraz aparat nawigacyjny umożliwiający poruszanie się po gąszczu zagadnień i podejść wypracowanych przez tę szkołę krytyczną w ciągu ostatniego ćwierćwiecza.prof. Joanna DurczakJulia Fiedorczuk - pisarka, poetka, tłumaczka, adiunkt w Instytucie Anglistyki UW. Wydała pięć książek poetyckich, zbiór opowiadań oraz dwie powieści (ostatnio: Nieważkość). Jest członkinią ASLE (Association for the Study of Language and the Environment), interesuje się związkami między literaturą (zwłaszcza poezją) a ekologią. Jej utwory prozatorskie i poetyckie były tłumaczone na 19 języków.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprint wydania z 1924 r.: O DROGĘ HARCERSTWA
Od lat paru patrząc zblizka na pracę harcerską widzę, że przeżywa ona w chwili obecnej dość ostry kryzys. Znam jego przyczynę. Każda organizacja przechodzi różne fazy swego rozwoju — słabnie, to znowu wzmacnia się — rozwija.
W chwili obecnej jednak kryzys w Harcerstwie ma głębsze podłoże, jest prawie powszechny i chociaż w przejawach swoich postępuje powoli i nie gwałtownie, ma jednakże oznaki niepokojące.
Wynikł on z racji wyczerpania się Harcerstwa, z niemożności podołania trudnościom. — Harcerstwo przeciwstawić Życiu dziś może tylko Ideologję, a traci swą wartość jako System i Organizacja.
Sądzę, że Harcerstwu oddam usługę, objektywnie przedstawiając stan jego — co skłoni je może do wejścia na drogę zdobywania dla siebie godności i praw należnych, oraz skieruje wysiłki do stworzenia większej siły organizacyjnej; Społeczeństwu oddam też usługę, dając mu poznać stan Harcerstwa i pobudzając go do szczerej pomocy Harcerstwu pozostającemu pod Jego opieką.
W przedstawieniu materjału pozwalam sobie być swobodnym i niezależnym, wiedząc, że w stosunkach „oficjalnych” Harcerstwa ze Społeczeństwem tego właśnie jest trochę mało.
K. G.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprint wydania z 1933 r.: W PRZEDEDNIU OFENZYWY HARCERSKIEJ
Pragnąc zapoznać ogół starszyzny harcerskiej z przed- stawionym przeze mnie na zjeździe N. R. H. w dniu 29.X. 1933 r. programem działalności Głównej Kwatery Harcerzy na rok 1934 oraz z niewiele różniącemi się od niego, a zreferowanemi w dwa dni później na odprawie komendantów chorągwi wytycznemi pracy, podaję poniżej w formie jednego tekstu uzgodnioną treść obu wspomnianych przemówień.
Myślę, że opublikowanie programu i konkretnych wskazówek, zawartych w tym tekście, przyczyni się do spopularyzowania i zarazem prędszego i dokładniejszego wcielenia ich w życie — przy układaniu i realizowaniu projektów pracy poszczególnych, a zwłaszcza większych, męskich jednostek organizacyjnych Z. H. P.
Dobra zapowiedź.
Kończę apelem, aby cała starszyzna harcerska dopomogła urzeczywistnieniu przedstawionego wyżej programu, a pomoc tę będzie mogła przedewszystkiem okazać w zachowaniu prawdziwej wzajemnej, bratniej atmosfery, co będzie zarazem najlepszą podstawą do utrzymania nadal jednolitości Związku i przyczynienia się do coraz większego jego rozwoju. Za dobrą zapowiedź tego uważam te harmonijne stosunki, jakie wytworzyły się w Głównej Kwaterze, stosunki, w których serdeczność i szczerość idą w parze z istotnie głębokiem nastawieniem ideowem. Pozwala nam to niewątpliwie mocno wierzyć, że sztab nasz jest wewnętrznie przygotowany do zwycięskiego przeprowadzenia na szeroką skalę zakrojonej ofenzywy na młode pokolenie Rzeczypospolitej!
Felietony Antoniego Słonimskiego są jedyną w swoim rodzaju kroniką polskiej rzeczywistości lat 1927-1939. Lekkość pióra Słonimskiego, jego poczucie humoru, zjadliwa ironia, persyflaż i kalambur, którymi znakomicie się posługiwał, sprawiają, że jego Kroniki tygodniowe bawią, traktując o sprawach poważnych, które w wielu wypadkach nadal pozostają aktualne.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
