Autorzy publikacji zgłębiają coraz bardziej skomplikowane zagadnienia, biorąc pod lupę nie tylko same reklamy, ale i technologiczne fundamenty, na których się one opierają. Od zmian w technologii i przyszłości telewizji cyfrowej po nowoczesne środki przekazu, każdy rozdział umożliwia głębsze zrozumienie tego, jak reklama telewizyjna zmienia się wraz z postępem technologicznym. Kolejno, eksperci analizują nowe formaty reklamowe, prezentując kreatywne podejścia do wykorzystania potencjału telewizyjnego medium. Od ekskluzywnych bloków reklamowych po nowoczesne metody integracji reklamy z programem, czytelnik odkrywa różnorodność możliwości, jakie stwarza telewizyjny rynek reklamowy. Publikacja ta nie tylko skupia się na analizie obecnej sytuacji, ale także wychodzi naprzeciw przyszłym wyzwaniom. Omawia rozwój reklamy telewizyjnej w erze cyfrowej, prezentuje scenariusze przyszłości, w której personalizacja, sztuczna inteligencja i zbieranie danych od widzów odgrywają kluczową rolę. Ostatnie rozdziały koncentrują się na aspektach praktycznych i etycznych związanych z reklamą telewizyjną, ukazując, jak ważne jest uwzględnienie danych, personalizacji i poszanowania dla prywatności odbiorców w procesie tworzenia kampanii reklamowych. Wreszcie, czytelnik znajdzie w niej analizę nowych trendów społecznych i ich wpływu na reklamę telewizyjną, co stanowi kluczowy element zrozumienia dzisiejszego rynku i przygotowania się na przyszłość. Publikacja ta nie tylko dostarcza wiedzy teoretycznej, ale także praktyczne wskazówki oraz analizy, które mogą stanowić bezcenne narzędzie dla wszystkich zaangażowanych w tworzenie i zarządzanie kampaniami reklamowymi na rynku telewizyjnym. Otwiera drzwi do świata innowacyjnych podejść i inspiruje do dalszych poszukiwań w dziedzinie reklamy telewizyjnej.
Wolontariat stanowi jedną z najpopularniejszych form aktywności obywatelskiej w Polsce. W przekazach medialnych pojawiają się historie osób decydujących się na podjęcie różnych form pożytecznej działalności, które można kwalifikować jako wolontariat. Wyniki prowadzonych badań pokazują jednak, że społeczna percepcja wolontariatu może być błędna. W 2022 r. zaledwie mniej niż 10% Polaków choć raz zdecydowało się na podjęcie pracy w charakterze wolontariusza1. Tym samym wizja społeczeństwa zaangażowanego w wolontariat może być fałszywa. Z drugiej strony zaś, wydarzenia ostatnich lat, silnie rzutujące na sytuację społeczną takie jak pandemia COVID-19 czy konsekwencje wojny w Ukrainie pokazują, że Polacy są zdolni do podejmowania bezinteresownej i nieodpłatnej aktywności społecznej na ogromną skalę. Głównym celem publikacji jest ukazanie wolontariatu jako zjawiska wielowymiarowego, a następnie scharakteryzowanie jego wybranych form, które można wyróżnić, jako często występujące w polskich realiach, czy też warte uwagi z innych względów (np. użyteczności społecznej). W tym celu postawiono następujące pytania badawcze: 1) W jaki sposób ewoluowała i zmieniała się instytucja wolontariatu w Polsce? 2) Czy istniejące regulacje prawne we właściwy sposób normują badane zagadnienie? 3) Jaką rolę odgrywa wolontariat w funkcjonowaniu społeczeństwa obywatelskiego? 4) W jakich dziedzinach funkcjonowania państwa wolontariat wydaje się pomocny? 5) Jaka jest specyfika popularnych form wolontariatu? Autorzy poszczególnych rozdziałów korzystali ze zróżnicowanych metod i technik badawczych. Do najpopularniejszych z nich należy zaliczyć analizę neoinstytucjonalną, umożliwiającą badanie zachowania jednostek podejmujących aktywność wolontariacką, analizę obowiązujących norm prawnych pozwalającą opisać bieżące regulacje prawne, analizę systemową umożliwiającą ukazanie badanego zjawiska w szerszym kontekście społecznym oraz metodę historyczną, dzięki której został pokazany rozwój instytucji wolontariatu w Polsce. W przygotowanie publikacji zaangażowano grono ekspertów badaczy, których obszary zainteresowań są związane z różnymi dziedzinami życia społecznego. W gronie tym znalazły się osoby, które jednocześnie można traktować jako praktyków, posiadających szerokie doświadczenie w zakresie działalności społecznej, w tym samego wolontariatu i jego organizacji, a także współpracy międzysektorowej (zarówno z perspektywy instytucji publicznych, jak i organizacji pozarządowych).
TO NIE JEST PORADNIK dla oszustów, naciągaczy, karierowiczów, kabotynów ani Don Juanów z urojenia. To raczej kurs samoobrony dla ich potencjalnych ofiar. Zachęcam do lektury piękne panie (zwłaszcza te posażne), zasobnych panów z kompleksami i zewem "drugiej młodości", spadkodawców, konsumentów, wyborców - wszystkich, od których tak łatwo można coś wyciągnąć, w zamian zapewniając tylko zawód albo wstyd. Przedstawiam Wam katalog niecnych praktyk, taktyk usidlenia - aby wiadomo było, jak rozpoznać zawczasu to, co najpierw zdaje się tak ponętne, wciąga, a w końcu smakuje gorzko; jak nie nabierać się na miraże rozmaitych atrakcji z haczykiem, oszołamiające obietnice, pochlebstwa, podstępne przysługi, urocze zachęty do gry, z której potem nie ma jak się wycofać ani wyplątać. Wiadomo: "miłe złego początki". () () Im bardziej sugerujemy się formą zachowań, deklaracji, stosownością i poprawnością gestów, słusznością oświadczeń i zapowiedzi, gorliwością w czczeniu symboli i uczestnictwa w obrzędach - zakładając na kredyt, że ich motywacja, intencja i wymowa jest jednoznaczna, a zgodna z naszymi oczekiwaniami, tym łatwiej nabieramy się na kreacje symulantów, farbowanych lisów, koniunkturalistów i metodycznie działających, a cynicznych karierowiczów. Im bardziej jesteśmy - pod takim czy innym względem - niezaspokojeni, tym bardziej narażeni na podatność na piękne słówka, czarujące rekwizyty i próbki smakołyków; na fałszywe hołdy, na taką adorację, która tylko po to nas uszczęśliwia (do czasu), by w końcu nas zniewolić lub wykorzystać i porzucić, na interesowne przysługi-pułapki. I właśnie o tym jest ta książka. ()Jest to p o p u l a r n o n a u k o w y, nie formalnie akademicki, wykład wiedzy o przesłankach ludzkiej podatności (aż do naiwności) na manipulacyjne formy przypochlebiania się, dopieszczania, tak czy inaczej u z a l e ż n i a n i a. Uzależniania jednak nie siłą, lecz formami podstępu wdzięcznymi z początku, hołdowniczymi - lub tylko zgodnymi ze stereotypem poprawności, stosowności. /Ze wstępu Od Autora/
Publikacja jest swoistym kompendium wiedzy o świecie mediów. W przejrzysty sposób opowiada o rynku, jego transformacji do świata internetu i wyzwaniach, z jakimi musimy mierzyć się w erze rewolucji cyfrowej. " Nowe Supermedium" to przekrojowa lekcja historii i predykcja przyszłości telewizji napisana z każdej perspektywy - praktyka, eksperta oraz naukowca. Czytelnik odkrywa, jak telewizja ewoluuje w erze nowych technologii, oferując użytkownikom nowe ekscytujące doświadczenia. Telewizja nie umiera - przekształca się, a ta książka jest kluczem do nowej narracji. Publikacja porządkuje wiele wymiarów funkcjonowania świata TV: produkcji, reklamy, technologii. Praktyk rynku pozyska dzięki niej akademicką perspektywę, a teoretykom przybliży realia biznesu telewizyjnego. Publikacja jest dziełem pozwalającym spojrzeć na rynek telewizyjny w szerokim zakresie. W książce tej znajdują się artykuły naukowców, wykładowców, ekspertów i praktyków, dzięki czemu tematyka zagadnienia została ujęta bardzo szeroko. Czytając zawarte w książce prace wchodzimy w labirynt, z którego nie ma dzisiaj wyjścia. Zmiany w sferze medialnej zachodzą tak gwałtownie i tak głęboko, że współcześni badacze mogą jedynie stawiać pytania, z których najważniejszym jest pytanie - co dalej? Do czego doprowadzą zmiany technologiczne - do drugiego, nierzeczywistego świata, do powstania nowych zupełnie form odbioru? Być może, ale nikt tego nie wie na pewno. Jakie treści oferować będą media i supermedia, o których mowa w książce, jak zmienią się gatunki i formaty? W jaki sposób będą te media finansowane i w jaki sposób mierzona będzie widownia i aktywne uczestnictwo? Przecież od precyzyjnych, targetowanych mierników zależą przychody i komercyjne zyski
Monografia jest dziełem erudycyjnym, dowodzącym znajomości historii myśli politycznej, historii państwa oraz stosunków międzynarodowych. Jej cel został precyzyjnie sformułowany i skonkretyzowany w postaci przemyślanych pytań badawczych.
Zaletą rozprawy jest zakres czasowy analizy dylematów związanych z wojną: wpływ wojny na państwo i jego ewolucję oraz wpływ państwa na charakter, cele i funkcje wojny ukazane zostały na licznych historycznych przykładach od starożytności po czasy współczesne. W każdym z rozdziałów poza pierwszym, wprowadzającym, znajdują się części Wojny sprawiedliwe oraz Alternatywy dla wojny. Mrzonki o pokoju, co ułatwia zrozumienie różnic w myśleniu o wojnie w poszczególnych epokach.
Analiza przeprowadzona jest konsekwentnie wedle przyjętego klucza, który wyznaczają pytania o rozumienie alternatywy dla wojny, antropologiczne źródła wojny oraz jej ocenę. Rozróżnienie między wojną sprawiedliwą i niesprawiedliwą pozwoliło na uchwycenie dynamiki relacji między państwem i wojną. Analizując systemy polityczne starożytności, średniowiecza oraz czasów nowożytnych, autorka podkreśla znaczenie armii jako filaru gwarantującego siłę instytucji władzy wewnątrz wspólnoty politycznej, dostrzegając w niej moc i chronienia, i obalania struktur politycznych. Ukazuje zmianę, jaką w tym zakresie przyniosła nowożytna demokracja, wraz z jej zasadą cywilnej kontroli nad armią, a co za tym idzie separacji funkcji władcy i naczelnego wodza. Ważnym wątkiem jest kwestia oceny wojny, dokonywanej z punktu widzenia państw w nią zaangażowanych. Autorka nie sprowadza tej kwestii do jednowymiarowego sporu pacyfistów z »bellicystami«, dostrzegając jej złożoność, wielość kryteriów oceny wojny oraz różnorodność zdań co do przyczyn i konsekwencji wojen, traktowanych jako urzeczywistnienie bądź przeciwieństwo polityki.
To książka, którą powinni zainteresować się nie tylko naukowcy, ale także politycy i ci, którzy biorą udział w procesie kształtowania strategii, doktryny wojennej państwa. Także dziennikarze, publicyści. A przede wszystkim powinna ona stanowić lekturę obowiązkową dla licznych komentatorów toczących się aktualnie wojen i konfliktów zbrojnych. I oczywiście może (powinna) stanowić lekturę obowiązkową dla studentów, zwłaszcza politologii, stosunków międzynarodowych, dziennikarstwa.
Utworzenie po wyborach do Bundestagu 26 IX 2021 r. rządu opartego na tzw. koalicji sygnalizacji świetlnej, której częścią jest Sojusz 90/Zieloni oznaczało, że partia ta po raz drugi w swojej historii współuczestniczy w sprawowaniu władzy na płaszczyźnie federalnej. Ponad cztery dekady działalności partii to dobra okazja do podsumowań i spojrzenia na przeobrażenia w niej zachodzące - zarówno pod względem aksjologicznym, programowym, personalnym, organizacyjnym, jak również w odniesieniu do miejsca, jakie zajmuje na niemieckiej scenie politycznej. Książka z racji jej wszechstronności, różnorodności tematycznej i aktualności wnosi ważny wkład w badania i wypełni istniejącą lukę. W każdym z dziesięciu artykułów składających się na publikację autorki i autorzy, będący specjalistami w swoich dziedzinach, zajęli się różnymi aspektami funkcjonowania partii. Detaliczne opisy i wnikliwe analizy stanowią studia przypadku - niemieckich Zielonych i ich liderów - pełniąc rolę kompendium dla działalności wyborczej, programowej, mogą zostać zastosowane do budowania strategii zjednywania wyborców czy też unikania porażek. Może to być szczególnie cenne z polskiej perspektywy, gdzie zdecydowanie niedoreprezentowana na scenie politycznej (i w programach wyborczych polskich partii) jest tematyka ekologiczna. Książka może być przydatna dla praktyków życia politycznego, liderów opinii, dziennikarzy, ale także przedstawicieli akademii zajmujących się badaniem partii politycznych i przywództwa politycznego. Dla niemcoznawców jest to lektura obowiązkowa.
Najważniejszym celem badawczym pracy jest zrekonstruowanie i zdefiniowanie pozycji i roli wojewody w systemie decydowania publicznego w latach 2009–2019. Chodzi o identyfikację najistotniejszych determinantów wpływających na kształt systemu decydowania publicznego na szczeblu wojewódzkiej administracji rządowej, ocenę pozycji i roli wojewody w tym systemie, a także zasygnalizowanie kluczowych kierunków modernizacyjnych, które powinny zostać poddane pogłębionej analizie w procesie doskonalenia systemu zarządzania państwem.
Autor dokonał nie tylko wnikliwej oceny pozycji ustrojowej wojewody w systemie decyzyjnym państwa, ale również stworzył prognozę dotyczącą dalszej ewolucji tego organu w polskim systemie politycznym.. Praca ma walor nowatorskości w zakresie badań nad organami władzy publicznej i ich pozycją w systemie decydowania publicznego
Wśród niewątpliwych walorów książki jest wieloaspektowość analizy. Narracja pracy wzbogacona jest licznymi przykładami, odwołaniem do materiałów źródłowych, relacjonowanymi przykładami debat parlamentarnych , wskazaniem różnych ujęć lub interpretacji. Autor ujawnia własne poglądy, krytyczne opinie lub propozycje zmian. Nierzadko uwagi te są skorelowane z refleksją na temat obserwowanych dysfunkcji wiążących się przykładowo z nieostrością formułowanych kryteriów selekcji, archaizmem lub niespójnością norm prawnych, duplikowaniem kompetencji itp. Warte pochwały są ambicje autora nie tylko do relacjonowania wszystkich wypowiedzi spotykanych w literaturze, ale również konfrontowania sprzecznych stanowisk. Łączenie zagadnień teoretycznych z praktycznymi, rozstrzygnięć normatywnych z analizą ich funkcjonalności to też atuty pracy”.
Wydanie I tej publikacji ukazało się w 2015 r. Książka spotkała się z szerokim odbiorem i ze wszech miar okazała się publikacją społecznie użyteczną. Stało się tak dlatego, że w polskiej literaturze przedmiotu, poświęconej mowie dziecka, brak tego typu opracowań. Dwa studia zawierają - z jednej strony - przegląd teorii badań mowy dziecka, z drugiej - prezentują zagadnienia werbalnej normy rozwojowej oraz periodyzacji rozwoju mowy dziecka. Wszystko to jest uporządkowane zgodnie z koncepcją Autora, opatrzone przez niego komentarzem interpretacyjnym oraz uzupełnione własną propozycją periodyzacji mowy. W sumie więc książka profesora Józefa Porayskiego-Pomsty odgrywa rolę rodzaju przewodnika po skomplikowanych meandrach metodologii badań rozwoju mowy dziecka w jej pełnym przekroju chronologicznym, zawierając przy tym oryginalną koncepcję autorską w tym zakresie. Mowa dziecka to niezwykle interesujący poznawczo obszar badań, daje bowiem możliwość zbliżenia się do bodaj jednej z najbardziej tajemniczych właściwości istoty ludzkiej, jaka wiąże się z mową i myśleniem. []. Badając mowę dziecka, próbujemy odpowiedzieć na pytania, jakie nurtowały ludzi od zawsze: jak ukształtował się język w rozwoju gatunku ludzkiego, jaką rolę odegrał w rozwoju gatunku, jak przebiegał jego rozwój, jaki jest jego wpływ na kształtowanie się osoby, społeczeństwa, kultury, co się dzieje, kiedy człowiek mówi, jakie są skutki mówienia i inne.. Opracowanie składa się z dwóch powiązanych ze sobą merytorycznie studiów o charakterze przeglądowym: - Studium I. Badania nad mową dziecka. Przegląd kierunków i teorii badań nad mową dziecka przedstawia stan, historię oraz główne kierunki badań na tle kierunków głównie lingwistycznych; - Studium II. Zagadnienie normy rozwojowej werbalnej. Problemy periodyzacji rozwoju mowy stanowi z kolei przegląd polskich badań nad mową dziecka. Znajdują się w nim zinterpretowane przykładowo przez autora opracowania wyniki badań nad wybranymi aspektami akwizycji systemu językowego dzieci polskich przedstawionych w wybranych pracach wybitnych polskich autorów oraz autorska propozycja nowej periodyzacji rozwoju mowy dziecka.
Zagadnieniem badawczym monografii jest strategiczno-polityczna i gospodarcza współpraca w regionie Azji i Pacyfiku po zakończeniu zimnej wojny. Analizie poddane zostały struktury, procesy i uzgodnione działania, zwiększające spójność regionu pod względem politycznym i gospodarczym. Autor wyjaśnia m.in., dlaczego region Azji i Pacyfiku postrzegany jest dzisiaj jako rozwojowy fenomen, przyciągający uwagę światowego establishmentu polityczno-gospodarczego, w tym przedstawicieli biznesu i inwestorów. Szeroko przedstawione zostały wyjątkowe uwarunkowania geopolityczne regionu, w tym zaostrzająca się rywalizacja wielkich mocarstw, rozbudowa zdolności militarnych, zaostrzające się spory terytorialno-morskie, a także zarysowująca się wizja porządku sino-centrycznego. Oddawana do rąk czytelnika książka pomyślana została jako skromny wkład do wysiłków licznej grupy badaczy na rzecz rozpoznania zarówno ogólnych prawidłowości, jak i bardziej szczegółowych aspektów rozległego i wielopłaszyznowego procesu przemieszczania się globalnej grawitacji strategiczno-politycznej i gospodarczej z przestrzeni Euro-Atlantyckiej do regionu Azji i Pacyfiku. Mając na uwadze znaczenie tych dziejowych przemian dla współczesnych stosunków międzynarodowych, w tym przekształceń w regionalnym i globalnym układzie sił, autor podjął próbę zebrania i przeanalizowania ich głównych trendów i oddziałujących czynników.
Książka ma na celu określenie lojalności widzów programów telewizyjnych i dokonanie analizy wartości przedsiębiorstwa telewizyjnego działającego na rynku polskim. Punktem wyjścia jest określenie lojalności widzów programów telewizyjnych w kontekście budowania wartości przedsiębiorstwa telewizyjnego.
W książce zostały zaprezentowane badania oparte na dwóch źródłach danych. Przebadana została jedna grupa mediowa – Grupa CANAL+ Polska S.A. jako przykład przedsiębiorstwa działającego na polskim rynku telewizyjnym. Można założyć, że ograniczony czas wolny konsumentów, a także globalizacja i dostęp do wielu treści jednocześnie determinuje zachowania lojalnościowe, a tym samym wpływa na wartość przedsiębiorstwa telewizyjnego. Zaprezentowane zostało również, jak lojalność wpływa na konsumpcję treści telewizyjnych i co powinno wzmocnić wartość rynkową firm. Praca pozwala na odpowiedzenie na pytanie, czy rozwój technologii i migracja treści wideo do Internetu wpływają na oglądalność programów liniowych. Głównym celem pracy jest wykazanie potrzeby zdobycia wiedzy o zachowaniach lojalnych widzów w celu utrzymania konsumenta, a także poszerzenia swojej aktywności na wszystkie możliwe pola dotarcia do widza, niezależnie od czasu i miejsca jego wyboru, i oszacowania potencjału lojalności widzów.
To książka wprawdzie osobista, ale jest czymś więcej niż tylko prywatnym notatnikiem (stąd podtytuł). Opowiada o środowisku autora, szukaniu rodzinnych śladów, nade wszystko zaś mówi o Miejscu, które z realnego stało się mityczne. Trochę także o historii i polityce, bo nie da się dziś od tego uciec, o ludziach, o zmianach w kulturze i obyczaju na przestrzeni ostatnich siedemdziesięciu lat. Mglista pamięć, całkiem niezamierzenie, wpisuje się w ludową historię Polski, która w ostatnich latach zawładnęła naszą zbiorową wyobraźnią.
The book „The philosophy of A?ivu by Naraya?a Guru…” was written by the Author, who associated her academic career with the still not fully appreciated intellectual heritage of one of the most enigmatic figures of the Indian South as Naraya?a Guru, an extraordinary figure both because of his complex biography (philosopher, spiritual teacher, reformer, social activist) and his extraordinarily rich intellectual output of a highly varied nature that eludes clear-cut description.
The extent, nature, and character of the influence of the message of the Tamil medieval work Tirumandiram and doctrine of Kashmir Śaivism on the developing currents of thought and religious-philosophical literature (and not only such) of the region of historical and contemporary Kerala is still underestimated and is only becoming before our eyes an important new current of research, in the current of which the Author undoubtedly fits brilliantly. The original form of this influence, in the case of the work discussed by the Author, shines through the thought of mostly philosophical nature, the message of which also reveals to us an original project of the science of cognition of human nature, but also the emancipatory dimension of cognition and knowledge (the title a?ivu = knowledge), overcoming the basic limits of the human condition, the science leading to the promise of liberation, the vision of freedom in the individual, spiritual and social sense at the same time.
Due to the elements of an innovative approach as well as the importance of the subject, the new book by Hanna Urbańska deserves the full attention of the academic community and of the reader, who is keen on alternative forms of exploring the nature of human relations with the surrounding world.
Książka stanowi zbiór esejów/rozdziałów poświęconych skutkom pandemii SARS-CoV-2 w Europie. Zmiany pandemiczne analizowane są w różnych sferach życia społeczno-gospodarczego. W przypadku aspektów międzynarodowych przyjmują postać rozważań ogólnoeuropejskich, unijnych, z akcentami wyraźnie politologicznymi. W sferze gospodarczej związane są z kształtowaniem społeczno-gospodarczego ładu oraz konkretnymi przykładami zmian sytuacji rynkowej.Tezą zasadniczą publikacji jest stwierdzenie, że pandemia COVID-19 znacząco zmieniła procesy polityczne, ekonomiczne i zarządcze państw współczesnej Europy. Każdy z wymiarów funkcjonowania współczesnych państw został dotknięty skutkami pandemicznego kryzysu, nierzadko ów kryzys w poszczególnych organizacjach (UE) i państwach nawet pogłębiając.Publikacja ma układ problemowy, co znajduje odzwierciedlenie w jej strukturze. Składa się ze wstępu oraz 17 rozdziałów podzielonych na dwie części. Część pierwsza poświęcona politologicznym aspektom pandemii COVID-19 składa się z sześciu artykułów naukowych, zaś cześć druga Aspekty ekonomiczne i społeczne z 11 artykułów. Autorzy rozdziałów dokonują pogłębionej analizy badanych przez siebie zagadnień zarówno na poziomie konkretnych państw czy organizacji, jak i wybranych obszarów wypływu pandemii COVID-19. Spojrzenia Autorek i Autorów na poszczególne państwa, organizacje międzynarodowe, polityki czy obszary życia politycznego, ekonomicznego, społecznego czy zarządczego są tak różne, jak różnie oceniana i przeżywana jest sama pandemia koronawirusa. Wartością dodaną pracy jest jej wielowątkowość i wielowymiarowość, autorzy starają się pokazać pandemię COVID-19 z różnych perspektyw.
Zrozumienie procesów integracyjnych zachodzących na Starym Kontynencie to wyzwanie ważne nie tylko dla badaczy, ale także w szerszym kontekście rozpoznawania struktur władzy wpływających na życie jednostek i grup społecznych.
Jego elementem jest także refleksja, czym jest Europa w umysłach tych, którzy uczestniczą – niekoniecznie świadomie – w projekcie „Europa XXI wieku”. Takie wyobrażenia – skonkretyzowane poprzez metafory – niekoniecznie muszą mieć związek z rzeczywistością, ale mówią wiele nie tylko o obrazie struktur integracyjnych w świadomości społecznej, ale także o oczekiwaniach względem nich. Jeszcze głębiej wskazują na obawy i potrzeby społeczne – każda wyobrażona Unia/Europa ma przecież pełnić określoną funkcję, zapewniać realizację danego dobra lub zapobiegać katastrofie.
Praca koresponduje z klasycznymi już, pesymistycznymi ujęciami współczesnej roli i znaczenia Europy, co jest szczególnie widoczne w jej szóstej części. Jednak całość ma optymistyczny wyraz, jeśli chodzi o jej przyszłość. Autor pozwala czytelnikowi nie tylko na zapoznanie się z przedstawionymi, metaforycznymi prezentacjami Europy, ale poprzez ich nakreślenie daje możliwość kreacji jej realistycznego obrazu. Ma świadomość jej mankamentów, jednak nie przesądza o jej upadku. Kończący pracę rozdział zawiera nie tylko trzy wybrane przez Autora scenariusze rozwoju (ocalenia) Europy, lecz jest próbą wskazania przyczyn jej słabości.
Autor dokonuje świadomego wyboru ustroju politycznego Norwegii jako najbardziej charakterystycznego przykładu w regionie, dotyczącego nordyckiego modelu ustrojowego.Książka pokazuje Norwegię, SKANDYNAWIĘ oraz cały region, jako wyjątkowe miejsce w dziejach oraz teraźniejszości parlamentaryzmu. Joachim Osiński, kontynuując swoją pracę badawczą, podjętą przed 30stoma laty, potwierdził w tej pracy swoje niekwestionowane kompetencje jako znawcy i badacza państwa oraz regionu. Niezwykle cenna jest jego wnikliwość wynikająca ze znajomości kultury, języka oraz historii Norwegii, a także wieloletnie osobiste doświadczenia z tym związane.Punktem wyjścia analizy złożonych relacji między legislatywą i egzekutywą jest przedstawienie modelu konstytucyjnego powstałego w konkretnych warunkach historyczno-politycznych XIX-wiecznej Norwegii. Status obu władz i ich kompetencje określone na początku XIX w. ulegały w praktyce ustrojowej licznym przeobrażeniom. Ewolucja przebiegała od konstytucyjnego określenia i rozdziału kompetencji pomiędzy nimi, przez uznanie politycznej odpowiedzialności rządu i ministrów przed parlamentem, przez wzrost znaczenia egzekutywy w okresie tworzenia norweskiego państwa dobrobytu, do demokratyzacji elektoratu i przekształcenia Stortingu w forum konsensusowego uzgadniania interesów różnych sił społecznych i politycznych. W jej rezultacie powstał nowoczesny system parlamentarny, oparty po części na nowych wartościach i zachowaniach zbiorowych, odmienny w wielu aspektach od modelu zawartego w konstytucji pisanej z 1814 r. Cechami, które występowały i występują w praktyce ustrojowej pozostają: tzw. negatywny parlamentaryzm oraz parlamentaryzm mniejszościowy, choć w warstwie instytucjonalno-prawnej pojawiły się w trakcie ewolucji nowe elementy konstytutywne dla obu tych mechanizmów ustrojowych.
Kryzysy, jakie coraz częściej wybuchają na tle nieradzenia sobie z żywiołowością procesów migracyjnych, w tym uchodźczych, zmuszają do podejmowania nowych zespolonych i synergicznych inicjatyw i przedsięwzięć o charakterze regulacyjnym, prewencyjnym i adaptacyjnym. Ostatnie stulecie pokazuje, że rozwój ochrony traktatowej nie był w stanie polepszyć losu milionów wygnańców, uchodźców i migrantów. Wiele wyobrażeń pochodzących z przeszłości wymaga zatem rewizji i przewartościowań, aby dopasować wiele standardów normatywnych i instytucjonalnych do wyzwań obecnej sytuacji.Książka stanowi istotny wkład do debaty wokół tych zagadnień. To całościowe i spójne ujęcie problematyki międzynarodowego obrotu osobowego, w którym mieści się szeroko pojęta problematyka migracyjna. Taka perspektywa pozwala umieścić przepływy mas ludzkich we właściwych proporcjach między państwami i zagranicą, rozróżniać status swoich i obcych, obywateli i cudzoziemców. Szczególnie wartościowe poznawczo jest spojrzenie na migracje przez pryzmat rozmaitych koncepcji teoretycznych, pozwalających Autorce wejrzeć w przyczyny i motywy masowego przemieszczania się ludności, określić kierunki, skalę i dynamikę, a także odczytać rysujące się w czasie i przestrzeni prawidłowości. Równie interesujące jest zdiagnozowanie konsekwencji migracyjnych, zwłaszcza na tle obrony tożsamości ludzi, którzy zmienili miejsce swojego życia.Problem badawczy został sformułowany w pytaniu: czy międzynarodowy obrót osobowy jest szansą, czy zagrożeniem dla jego uczestników, czyli dla państw, do których kierują się migranci, dla państw, z których pochodzą i dla samych migrantów?Autorka próbuje też nakreślić perspektywy rozwoju międzynarodowego obrotu osobowego w cywilizacyjnie podzielonym świecie. Niezadowolone z poziomu życia w swoich państwach jednostki i, coraz częściej, duże grupy ludzi, uciekające przed prześladowaniami z powodu wojen, konfliktów i nieprzestrzegania praw człowieka przemieszczają się do miejsc bezpiecznych, ale obcych im kulturowo i cywilizacyjnie. Jaki model społeczeństwa powstanie wraz ze zwiększającym się udziałem migrantów w populacji państw przyjmujących? Czy państwa te są przygotowane na zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego i międzynarodowego w konfrontacji z napięciem między kulturami i cywilizacjami?
Autorka monografii nie stawia przed sobą zadania analizy miejsca instytucji ochrony praw i wolności obywatelskich w systemie politycznym, ograniczając się do opisu rozwiązań organizacyjnych. Stanowi on dogodny punkt wyjścia dla dalszych, pogłębionych teoretycznie i empirycznie badań porównawczych. Główną zaletą pracy jest geograficzny zasięg rozważań i objęcie opisem także i tych państw, które rzadko przyciągają uwagę prawników czy politologów jak np. państwa basenu Morza Karaibskiego, Afryki Subsaharyjskiej lub Oceanii. W sumie otrzymujemy deskrypcję kompletną, z której wyłączona została jedynie Europa, stosunkowo dobrze opisana w literaturze. Pozwala ona na porównanie rozwiązań stosowanych w rozwiniętych demokracjach (USA, Kanada, Australia, Nowa Zelandia, Japonia, Izrael), kulejących demokracjach (Brazylia, Indie, Gruzja) i mniej lub bardziej zaawansowanych autokracjach (Rosja, Turcja, Iran, Irak, Filipiny, Wenezuela)..Systemy ochrony prawnej przyjęte w poszczególnych państwach zostały opracowane według określonego schematu, obejmującego reprezentatywne instytucje tego rodzaju i według logicznej kolejności. Uwzględniono więc: organy wymiaru sprawiedliwości (sądy), instytucje kontroli konstytucyjności prawa, instytucje egzekwujące odpowiedzialność konstytucyjną, instytucje ombudsmana, organy kontroli państwowej oraz inne instytucje ochrony prawnej. Autorka omówiła obowiązujące w konkretnych państwach systemy władzy sądowniczej, strukturę i kompetencje sądów, statusy sędziów, sądownictwo konstytucyjne lub inne organy powołane do kontroli konstytucyjności prawa, sądy wojskowe, specjalne (np. sądy wyborcze w Chile), organy związane z sądownictwem, a także procedury egzekwowania odpowiedzialności konstytucyjnej, instytucję ombudsmana, inne organy powołane do ochrony praw człowieka i obywatela, organy kontroli państwowej (np. Izby Obrachunkowe), prokuraturę, adwokaturę. Przyjęta systematyka prowadzenia rozważań jest tą optymalną do prezentacji rozwiązań w poszczególnych państwach, decyduje o przejrzystości i czytelności tekstu, także ułatwia przeprowadzenie komparatystyki opisywanych instytucji i rozwiązań.
Monografia stanowi przegląd zróżnicowanych problemów i zjawisk zachodzących w polskiej przestrzeni samorządowej wokół osi bezpieczeństwo-ekonomia-rozwój. Pracę tworzą dwie, komplementarne względem siebie części. Pierwsza swoją uwagę skupia na kwestiach ochrony środowiska, zdrowia oraz planowania na rzecz bezpieczeństwa w perspektywie lokalnej. Rozpoczyna ją artykuł dr Joanny Podgórskiej-Rykały oraz Liliany Podwiki dotyczący sposobów realizacji zadań z zakresu bezpieczeństwa i porządku publicznego na szczeblu lokalnym. Wydaje się to być szczególnie ważny temat zwłaszcza w sytuacji rosnącego napływu uchodźców wojennych do kraju, poszukujących bezpiecznego schronienia. Kolejny artykuł, autorstwa Pawła Ostachowskiego wpisuje się również w problematykę bezpieczeństwa lokalnego, tym razem w wymiarze ekologicznym. Porusza on kwestię dostępu mieszkańców regionu świętokrzyskiego do gazu ziemnego, pokazując przede wszystkim istniejące wciąż w tym regionie braki infrastrukturalne, uniemożliwiające szersze wykorzystanie tego paliwa do transformacji energetycznej regionu. Kolejne dwa artykuły części pierwszej pracy to odniesienie się ich autorek do istoty prawa do ochrony zdrowia w perspektywie art. 68 ust. 1-3 Konstytucji RP (Magdalena Sroka) oraz znaczenia dokumentów planistycznych dla kształtowania bezpieczeństwa lokalnego ze szczególnym uwzględnieniem strategii rozwoju gmin (dr Sabina Sanetra-Półgrabi). Autorzy części drugiej pracy skupiają swoją uwagę na wielopodmiotowej współpracy jako elementowi działalności samorządu terytorialnego na rzecz bezpieczeństwa lokalnego. Artykuł Marii Śliwy porusza tu kwestię istoty działań prewencyjnych oraz współpracy z lokalną społecznością. Rafał Gałka prezentuje zaś metody zapobiegania zagrożeniom bezpieczeństwa w gminach oraz działania zmierzające do likwidacji skutków ich wystąpienia. Współpracy mieszkańców wymagają również referenda lokalne modyfikujące lokalne systemy bezpieczeństwa, co szeroko omawia w swym artykule dr Barbara Węglarz. Pracę wieńczy wątek ukraiński autorstwa dr. Mateusza Kamionki, pokazujący stosunek ukraińskiej młodzieży studenckiej do wybranych działań administracji mających na celu zwalczanie pandemii w jej początkowym okresie.
Publikacja która stanowi zbiór najważniejszych prac naukowych Profesora Zbigniewa Kiełmińskiego (1944-2020), uznanego i cenionego badacza ustrojów współczesnych państw oraz nauczyciela akademickiego, wieloletniego pracownika Uniwersytetu Warszawskiego.Był naukowcem zainteresowanym wieloma kwestiami natury ustrojowej i politycznej. Z wielką pasją zajmował się badaniem zachowań wyborczych, partycypacji politycznej, rządów i opozycji w systemach parlamentarnych, parlamentów, relacji deputowanych z ich okręgami, współczesnych ustrojów politycznych, w tym badaniami porównawczymi systemów rządów w demokracjach zachodnich. Był wybitnym znawcą systemu ustrojowego i politycznego Stanów Zjednoczonych. Zajmował się również badaniem frekwencji wyborczej, problematyki rządów koalicyjnych.W prezentowanej książce Czytelnik może prześledzić ścieżki karierynaukowej Profesora Zbigniewa Kiełmińskiego, znajdzie tu zebrane Jego najważniejsze prace naukowo-badawcze, stanowiące Jego dorobek naukowy, który powstawał od początku lat 70. XX wieku.Ponadto w niniejszym tomie znalazły się również wspominania Przyjaciół i Współpracowników z Zakładu, Instytutu i Wydziału.
Przedstawione w tomie badania obejmują kilka dziedzin badań orientalistycznych: arabistykę, turkologię, ałtaistykę, indologię (z jej wewnętrznym zróżnicowaniem: sanskrytologię, tamilistykę i kulturę hindi), koreanistykę, sinologię i japonistykę.
Książka podzielona została na dwie części, w których w kolejnych rozdziałach: Mit, obraz, metafora w literaturze oraz Mit, obraz, metafora w kulturze i religii uwzględniono 17 tekstów. W sposób raczej niezamierzony tytuły obu części, odzwierciedlając ich zawartość merytoryczną, pokrywają się z dwiema spośród trzech wiodących wśród orientalistów dyscyplinami. Niniejszy tom odzwierciedla bardziej „tradycyjne” pojmowanie orientalistyki, skoncentrowanej na kwestiach przede wszystkim literackich i kulturowych, choć mamy tu także do czynienia z tekstami o charakterze inter- czy też transdyscyplinarnym, uwzględniającym kwestie sztuki, religii i filmu.
Autorzy poszczególnych opracowań zatrzymują się na kwestiach szczegółowych, które obecnie są przedmiotem ich badań. Zaprezentowane analizy jasno wskazują, że nie istnieje jedno zrozumienie ani mitu, ani obrazu, ani metafory zarówno od strony metodologicznej, jak i w kontekście poszczególnych dziedzin badań orientalistycznych. Po raz kolejny zatem potwierdza się znana wśród orientalistów opinia, że jeden Orient nie istnieje. Podobnie z mitem – może być po prostu elementem jakiegoś tradycyjnego systemu mitologicznego, może być czynnikiem umacniającym tożsamość czy też wprost tę tożsamość tworzącym. Obraz z kolei może być zrozumiały wprost, ale może także posiadać moc mitu czy też symbolu i przez to być zamknięty na odbiorców, którzy nie są gotowi na jego pojęcie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
