“LEKTURA OBOWIĄZKOWA dla lekarzy oraz zmotywowanych laików, którzy poszukują faktów i odpowiednich wskazówek, a nie politycznej strategii udającej naukową prawdę”. - Dr Thomas E. Levy Obecny harmonogram zalecanych szczepień jest tak przepełniony, że lekarze podają dzieciom kilka szczepionek podczas jednej wizyty – nawet do ośmiu w jednym zastrzyku. Rodzice – oraz lekarze – często zapominają, że szczepionki są lekami. Jak często osoby dorosłe przyjmują tak wiele leków w jednym czasie? Czy przyjęcie 5, 6, 7 lub nawet 8 antygenów jednocześnie jest bezpieczne i konieczne? Czy istnieje jakaś alternatywa? Oto rzetelny przewodnik po szczepionkach, który został napisany z myślą o zaniepokojonych rodzicach. Każdy z rozdziałów tej publikacji poświęcony został innej infekcji i szczepionce, którą się na nią podaje. Bazując na wielu źródłach i wynikach badań, dr Eisenstein omawia w książce zarówno częstość występowania danej choroby, czynniki zwiększające ryzyko jej wystąpienia, a także skład szczepionek mających chronić przed infekcją oraz skutki uboczne, jakie mogą wywoływać. Znalazły się tu również autentyczne opinie rodziców, których dzieci są ofiarami chorób poszczepiennych. Dodatkowo, autor podaje możliwe do wdrożenia środki ostrożności, jakie mogą podjąć rodzice, aby uchronić swoje dzieci przed chorobami zakaźnymi. To jedna z najbardziej szczerych, obiektywnych publikacji poświęconych szczepieniom, wsparta ogromną bazą bibliograficzną i polecana przez wielu lekarzy w USA. Wyposażony w zawartą w książce wiedzę rodzic, może podjąć świadomą decyzję o szczepieniu swojego dziecka.
Lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce dobrze przygotować syna do dorosłości.
Każdy rodzic nastoletniego chłopca wie, że musi porozmawiać ze swoim synem o różnych ważnych sprawach. Ale często odkłada tę rozmowę na później – albo w ogóle jej nie podejmuje – bo po prostu nie wie, jak zacząć. Tim Hawkes, znany na całym świecie ekspert w dziedzinie wychowania i kształcenia nastolatków, w praktyczny, przystępny i mądry sposób radzi, jak to zrobić.
By pomóc rodzicom odnaleźć się w trudnym świecie nastolatków, Tim Hawkes podejmuje w swoim niezwykle przydatnym poradniku dziesięć kluczowych tematów: miłość, tożsamość, wartości, przywództwo, osiągnięcia, seks, pieniądze, zdrowie, życie w społeczności i radzenie sobie w trudnych sytuacjach. Podsuwa rodzicom pomysły, w jaki sposób mogą się podzielić z synami swoim doświadczeniem, wartościami i wiedzą.
Książka składa się z trzech części zatytułowanych: 1. Biblioteki w ujęciu współczesnym: fakty, liczby, koncepcje, 2. Kultura czytelnicza nastolatków w świetle badań oraz 3. Zachęcić do czytania: o sposobach na rozbudzanie zainteresowań czytelniczych nastolatków. Zamieszczono w niej artykuły zarówno przedstawicieli świata nauki jak i praktyków, autorów polskich i zagranicznych. Publikacja jest adresowana do badaczy kultury poświęcających uwagę czytelnictwu nastolatków i instytucjom, które mają na nie wpływ, a ponadto do: bibliotekarzy, nauczycieli, socjologów, psychologów, pedagogów, studentów kierunków humanistycznych oraz tych, których zainteresowania oscylują wokół kultury czytelniczej dzieci i młodzieży. Wszystkich zainteresowanych problematyką zachęcamy również do zapoznania się z tekstami zamieszczonymi w książkach Media a czytelnicy oraz Kultura czytelnicza dzieci i młodzieży początku XXI wieku wydanymi w 2013 roku przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Jeśli nie wiesz, co zrobić, gdy:
- Twoje dziecko dostaje ataku furii w hipermarkecie, ignoruje wszelkie zakazy i wdaje się w bójki
- ciągle gdzieś ucieka, nie chce opuścić placu zabaw, odmawia jedzenia lub się nim bawi
- ma trudności z zasypianiem lub miewa nocne koszmary
… ten poradnik został napisany właśnie dla Ciebie!
Gdy bezradnie zadajemy sobie pytanie, czy takie postawy to przejaw buntu i arogancji dziecka, Isabelle Filliozat podpowiada: a może przyczyna leży zupełnie gdzie indziej? Ta znakomita francuska psychoterapeutka dowodzi, że to, co bierzemy za marudzenie i bezpodstawną agresję, tak naprawdę wynika najczęściej z danego etapu rozwoju mózgu i psychiki dziecka.
Co się stanie, jeśli nie dasz dziecku klapsa?
Dla żadnego rodzica nie jest tajemnicą, że uroczy maluch, którego widok wzrusza dziadków i skłania ciocie do wydawania z siebie nieustających „ochów” i „achów”, potrafi swoim zachowaniem doprowadzać do pasji. Tłumienie złości, krzyku i nieodparta chęć trzaśnięcia drzwiami, by pozostawić krnąbrne dziecko same – to uczucia znane wszystkim rodzicom.
Książka "Moje dziecko doprowadza mnie do szału", stanowi kompendium wiedzy o psychicznym rozwoju dziecka oraz skutkach, jakie wywołują w nim reakcje rodziców. Isabelle Filliozat krok po kroku przygląda się kolejnym etapom rozwoju dzieci, tłumacząc w przejrzysty sposób zawiłe różnice między spojrzeniem na świat rodzica, a postrzeganiem otoczenia przez jego pociechę. Dowodzi, że klaps i krzyk wcale nie są najlepszymi sposobami na kształtowanie osobowości małego człowieka.
Marek trenuje strzały do bramki i cały czas pudłuje, a za chwilę ma ważny mecz. Boi się, że przez niego przegra jego drużyna, koledzy będą mieli pretensje, a dziewczyny go wyśmieją. Podejmuje decyzję, że nie weźmie udziału w meczu. Czy to dobre rozwiązanie? Jak zakończy się ta historia? Autorka wyjaśnia, że myśli decydują o uczuciach i zachowaniach, czyli kontaktach dziecka ze światem. Które myśli dają siłę, a które ją odbierają? Czy nad szkodliwymi myślami można zapanować? Warto tak myśleć, by lubić siebie, świat i ludzi, samemu być lubianym i – szczęśliwym.
Wszystkie dzieci odczuwają emocje. Będą szczęśliwe, jeśli potrafią je zaakceptować i rozpoznać ich ukryty sens. Dzięki tej mądrej książeczce, obfitującej w zabawne i pouczające ćwiczenia rysunkowe, mali czytelnicy nauczą się, że uczucia są dobre i pożyteczne. Czasem motywują do działania, a czasem przestrzegają przed niebezpieczeństwem. Dzieci dowiedzą się, że wszystkie emocje trzeba szanować i nie można się ich bać. Wspólne rysowanie z dziećmi to świetna, pouczająca zabawa także dla dorosłych! Dzięki niej lepiej poznają swoje dziecko, jego ukryte niepokoje i radość z przeżywania świata.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: Paris, Les Presses Rapides, [1945]. "Szkoła za lasem", Program kształcenia starszyzny Harcerstwa Podziemnego.
Z książki: "Szkoła za lasem“ — to kryptonim kursów podharcmistrzowskich podziemnego Związku Harcerstwa Polskiego, tak zwanych Szarych Szeregów. Powstała ona w Chorągwi Warszawskiej wiosną 1942 roku: jako pierwsi, kursy te przechodzili późniejsi bohaterowie „Kamieni na szaniec“). Przez całe lato wyjeżdżały „piątki“ drużynowych i hufcowych do lasów podwarszawskich — do Podkowy Leśnej i do Zalesia — gdzie odbywały się kursy podharcmistrzowskie Chorągwi Warszawskiej. Na wiosnę 1943 roku program „Szkoły za lasem“ obowiązywał w całej Polsce, docierał wszędzie tam, dokąd mogli dotrzeć wizytatorzy Głównej Kwatery Harcerzy — do chorągwi Częstochowskiej, Kieleckiej, Krakowskiej, Lubelskiej, Mazowieckiej, Poznańskiej, Łódzkiej, Bydgoskiej, Zagłębiowskiej i wielu innych ośrodków. Właśnie w czasie wojny, w czasie gdy Polska była rozdarta między różne okupacje, gdy życie narodowe musiało toczyć się zupełnie inaczej w Polsce zachodniej, inaczej w środkowej, a jeszcze inaczej we wschodniej — właśnie wtedy Harcerstwo dążyło zdecydowanie do kształtowania jednego typu instruktora harcerskiego w całej Polsce.
Wyjątkowy tandem damsko-męski. Katarzyna Miller, znana i lubiana psycholożka oraz Miłosz Brzeziński, niekonwencjonalny psycholog rozmawiają o relacjach między współczesnymi kobietami a mężczyznami. Każde postrzega je na swój sposób. Z humorem, często kontrowersyjnie rozprawiają się z mitem, że kobiety i mężczyźni zawsze żyją ze sobą jak przysłowiowy pies z kotem.
Autorzy analizują wyzwania we współczesnych związkach, w których obowiązują zupełnie inne zasady niż te utarte przez wieki. Zastanawiają się także, jak mimo różnic, zbudować udany i trwały związek.
Książka porusza wiele problemów obecnych w codziennym życiu: agresję, seksualność, uświadamianie dzieci, emancypację. Jedną z konkluzji jest to, że w dzisiejszych, trudnych czasach granice między rolami społecznymi mężczyzn i kobiet się zacierają.
Rozmowa obydwojga specjalistów zajmujących się relacjami czasem prowokuje, czasem zastanawia, ale na pewno - bawi.
Katarzyna Miller – znana, lubiana i chętnie czytana psycholożka, poetka i psychoterapeutka z ponad trzydziestoletnią praktyką terapeutyczną w zakresie terapii indywidualnej, małżeńskiej i grupowej. Wykładowczyni na podyplomowych Gender Studies na Uniwersytecie Warszawskim oraz na licznych warsztatach rozwojowych dla kobiet. Autorka książek – m.in.: „Nie bój się życia”, „Kup kochance męża kwiaty”, „Blaski życia” oraz trzech tomików wierszy. Na stałe związana ze miesięcznikiem „Zwierciadło".
Miłosz Brzeziński – ceniony coach i psycholog biznesu, autor książek dotyczących wdrażania zmian w życiu osobistym i zawodowym z humorem prowokuje do przemyśleń nad uporządkowaniem życia. Twierdzi, że woli inspirować, niż radzić. Nie daje gotowych rozwiązań, ale pomaga czytelnikom odnaleźć własne ścieżki . Nakładem Wydawnictwa Zwierciadło ukazały się dotychczas jego dwie książki „Biznes czyli sztuka budowania relacji” oraz „Życiologia czyli o mądrym zarządzaniu czasem”.
Problem bezpieczeństwa w szkole może być percypowany z bardzo wieku punktów widzenia. Na obraz szkoły bezpiecznej składa się szereg obszarów, na które wpływ jest zróżnicowany.
Wymiar instytucjonalny to prawo, organizacja pracy, sposób zarządzania, bezpieczeństwo ekonomiczne. Można stwierdzić, że lista uwarunkowań bezpieczeństwa szkoły jest dość długa.
Z Wprowadzenia
Wszystkie zamieszczone w publikacji teksty tworzą spójną i logiczną całość, wnosząc nowe spojrzenie na omawiane tematy. Wielopłaszczyznowość badawcza pozwala wypracować nowe wnioski i nakreślić dalsze kierunki dociekań naukowych. W tym kontekście recenzowane wydawnictwo spełnia wyznaczone mu cele merytoryczne.
prof. nadzw. dr hab. Edmund Juśko
Dzieciństwo i rodzicielstwo — spraw, by były szczęśliwe!
Rodzinna filozofia, czyli jak ustalić priorytety w relacjach z dziećmi i innymi członkami rodziny
Budowanie więzi, czyli jak znaleźć czas, poświęcić uwagę i poważnie traktować dziecko
Wychowywanie, czyli jak sprawić, by dziecko czuło się kochane, akceptowane i cenione
Wychowywanie dzieci jest jednym z najtrudniejszych zadań, jakie stawia przed nami życie. Zwłaszcza jeśli chcemy potraktować to zadanie z taką powagą, na jaką zasługuje. Kochającym, troskliwym rodzicom nie chodzi przecież o to, by jakkolwiek wychować swoje dziecko: chcą za to, by wyrosło na szczęśliwego, odpowiedzialnego, pewnego siebie dorosłego. Chcą także, by ich więź z dzieckiem była wolna od niepotrzebnych konfliktów, mocna i wartościowa — ale nie zawsze wiedzą, jak osiągnąć ten cel. Wszyscy, którzy czują, że powinni zacząć doskonalić swoje kompetencje rodzicielskie, powinni sięgnąć po tę wyjątkową książkę.
Brian Tracy i Alec Forstrom pokazują w niej, jak warto i należy traktować swoje dziecko, aby zasłużyć na jego miłość i zaufanie. Podkreślają rolę czasu przeznaczonego na kontakt z dzieckiem i korzyści z codziennej komunikacji. Podpowiadają, jak zaangażować się w życie szkolne, ułatwić dziecku odrabianie lekcji i pomóc w odnoszeniu sukcesów. Nie pomijają trudnych kwestii, takich jak zły wpływ kolegów czy problemy z narkotykami. Nie ograniczają się też do pustych sloganów: każda ich sugestia ma odzwierciedlenie w naszej rzeczywistości. Autorzy książki dobrze wiedzą, że wciąż brakuje nam czasu, że często jesteśmy zmęczeni i łatwo się rozpraszamy. Ale wiedzą też, że nie ma na świecie nic ważniejszego niż wychowanie wspaniałego młodego człowieka!
Wyzwania rodzicielstwa
Jak postępuje skuteczny rodzic?
Nauczenie dziecka odpowiedzialności
Komunikowanie się z dziećmi
Tworzenie okazji do budowania więzi z dzieckiem
Szkoła — świat pracy Twojego dziecka
Jak wychować dziecko tak, aby odnosiło sukcesy?
Jak uchronić dziecko przed używkami?
Jak sprawić, żeby dziecko było zawsze pełne energii?
Życie rodzinne
Wychowywanie superdziecka
25 rzeczy, których prawdopodobnie nie wiedzieli Twoi rodzice
Wychowaj
Podjęta w monografii problematyka opieki i pomocy instytucjonalnej dla dzieci porzucanych stanowi ważny fragment toczącego się współcześnie dyskursu nad jakością i efektywnością działań w modernizowanym systemie opieki nad dzieckiem oraz pomocy rodzinie, szczególnie tej narażonej na ryzyka socjalne.
Doktor Michel Cohen jest jednym z najpopularniejszych (i najmodniejszych!) amerykańskich pediatrów. Jego nowojorska klinika oblegana jest od lat przez dzieci i rodziców, cieszy się ogromnym uznaniem wśród gwiazd i celebrytów.
Wszystko na temat rozwoju dziecka, odżywiania, zaburzeń snu; rozwiane wątpliwości na temat karmienia piersią oraz/lub butelką. Objawy chorób, uporczywe kolki, groźne zapalenia ucha. W książce znajdują się odpowiedzi na pytania, które najczęściej zadają troskliwi rodzice.
W bardzo przystępnej i zrozumiałej formie, w porządku alfabetycznym, doktor Cohen pisze o najważniejszych sprawach związanych ze zdrowiem dziecka. Bez zadęcia i skomplikowanej terminologii wyjaśnia wiele wątpliwości. Nie jest zwolennikiem faszerowania dzieci lekami, zwłaszcza antybiotykami, za to dużo pisze o domowych sposobach leczenia. Ale przede wszystkim ma dla wszystkich rodziców jedną radę – „Nie przejmujcie się tak bardzo!”.
Program szkolenia dla rady pedagogicznej zawiera informacje na temat:
-różnic pomiędzy agresją a przemocą,
-rozpoznawania objawów przemocy stosowanej przez uczniów
-rozpoznawania sprawcy oraz ofiary przemocy,
-świadka przemocy,
-przeciwdziałania przemocy,
-reagowania na zachowania przemocowe,
-rozmów z ofiarą i sprawcą przemocy.
Do programu dołączone zostały scenariusze lekcji wychowawczych, ankiety ewaluacyjne, materiały szkoleniowe dla rodziców oraz arkusze obserwacyjne.
Prezentacja w przystępny i ciekawy sposób wyjaśnia najważniejsze zagadnienia związane z nękaniem, podszywaniem się czy grożeniem w sieci.
Program szkolenia zawiera:
-porady, jak reagować na cyberprzemoc,
-wskazówki na temat zapobiegania agresji w sieci,
-wyniki badań dotyczących agresji elektronicznej
-wyjaśnienie najważniejszych zjawisk.
Seria wydawnicza 'Przywrócić Pamięć' ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939. Reprinty: reprint wydania, [1912]. "Ćwiczenia i zabawy skautowe". Niechaj, kogo wiek zamroczy, Chyląc ku ziemi poradlone czoło, Takie widzi świata koło, Jakie tępemi zakreśla oczy. Młodości! ty nad poziomy Wylatuj, a okiem słońca Ludzkości całe ogromy Przeniknij z końca do końca. Mickiewicz: Oda do młodości. Dopiero mała garstka ciekawych u nas zrozumiała treść słowa: »skauting«, a i ci dość często na pytanie: »czem jest skauting«, nie znajdują wyczerpującej, ani dość szybkiej odpowiedzi. Skauting u Anglików jest nową szkołą wychowania fizycznego, etycznego i intellektualnego, nie przez pedagogię starożytną, ani średniowieczną, która rozwój całej ludzkości w sztuczne ścisnęła ramy, ale przez pedagogię, która dla rozwoju człowieka szuka dróg naturalnych w odpowiedniem wychowaniu dziecka, zgodnem z ogólnoludzkim instynktem samozachowawczym. Skauting to nie żaden sport, ani zabawa, której celem kołysanka leniuszka przy ognisku i biwaku, ale powrót do natury, nie znającej, co to słabość lub bojaźń, rozkosz smaku lub ciepła przy ognisku domowem, wygoda gazu, elektryki i wodociągów, sybarytyzm materaców i sprężyn, samochodów elektrycznych i benzynowych, słowem tych przyjemności i wygódek, które wymyśliła cywilizacya w wielkomiejskich zespołach ludzkich. Ta twarda szkoła pracy, prężącej mięśnie i nerwy, które skutkiem siedzenia i ślęczenia nad książką w dusznych i ciemnych salach szkolnych uległy degeneracyi i osłabieniu (neurastenii), albo które w pracowniach, przy maszynie lub warsztacie, będąc jednostronnie ćwiczone, uległy spaczeniu. To szkoła kształcąca równomiernie sprawność wszystkich zmysłów, które wypaczyła lub stępiła kultura, przez jednostronne kształcenie mózgu, zwłaszcza jego centrów myśli, mowy, wyobraźni i abstrakcyi. To szkoła hartująca ciało i ducha przez tępienie nałogów i przywar toczących współczesną ludzkość, a niemniej przez wyuczenie karności, zbratania i ofiarności. Słowem jestto szkoła, z której mają wyjść pełni ludzie, którzy nietylko, że fizycznie, etycznie i intellektualnie będą zdolni do podjęcia pracy w ogólności, ale nadto ufni w dodatni wynik swego dzieła i chętni do ofiar na rzecz swego społeczeństwa, z zapałem i wiarą w lepszą przyszłość, staną do pracy około dobra i na chwałę Ojczyzny. Tak skauting pojęli Anglicy i takie filary i podpory wychowują dla swego ogromnego, przez kilkowiekową konstytucyę, kolonie i handel, na silnych podstawach ugruntowanego państwa.
Seria wydawnicza 'Przywrócić Pamięć' ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1928]. "HARCERSTWO W OBOZACH".
O CZEM SPOŁECZEŃSTWO WIE ZA MAŁO.
Obozowanie i większe wycieczki lądem i wodą, te wysokiej wartości środki wychowawcze, a zarazem świetne sporty, nazbyt mało jeszcze Polska zna i uprawia. Zwłaszcza obozowanie, zagranicą 'camping“ w Czechach 'taborowani“, poza Harcerstwem nie ma bodaj u nas zwolenników, a Harcerstwo nie widzi w społeczeństwie dostatecznego ocenienia i zrozumienia tej roli, jaką spełniło, będąc pionierem obozowania w Polsce i umożliwiając tysiącom młodzieży spędzanie co roku już dziś całych dziesiątków tysięcy 'harcerzodni“ w obozach.
Z małych początków obozowania rozwinął się ten ruch szeroko, o czem świadczą liczby i pogłębił się, o czem świadczy poziom obozów, stwierdzony przez wizytacje i sprawozdania.
Ten rozwój był przedewszystkiem wynikiem dużej i ofiarnej pracy starszyzny harcerskiej. Na początku jego stoją obozy w Skolem, stamtąd poszła inicjatywa i pierwsze próby.
Dorobek ideowy i metodyczny pierwszych kursów —
obozów skautowych, przechował się przez czas wojny, a podjęty przez Związek Harcerstwa, wzrasta z roku na rok dzięki obozom chorągwi i związkowym. Niektóre zwłaszcza chorągwie wykazują wskutek ciągłości i pracy stałe ulepszanie swych obozów.
Zwiedzanie obozów zagranicznych, jak w roku 1922 we Francji z okazji Konferencji Międzynarodowej w Paryżu, w roku 1924 obozu zlotu Międzynarod. w Kopenhadze — dalej udział naszych harcmistrzów w kursach międzynarodowych — przyczynia się również do wzbogacania metod. Dążność do oparcia się na pierwiastkach rodzimych wyraża się w poszukiwaniu i wprowadzaniu motywów słowiańskich. Cały ten dorobek z kursów przechodzi na obozy drużyn i obejmuje szerokie sfery młodzieży.
Dla pogłębienia metody obozowania i rozszerzenia jej, miała doniosłe znaczenie pomoc państwa w organizowaniu kursów starszyzny harcerskiej i to nietylko od szeregu lat wydatna w tej dziedzinie pomoc materjalna, ale i poparcie w różnej formie.
Za to Harcerstwo winno wdzięczność przedewszystkiem Ministerstwu Spraw Wojskowych (w r. 1927 Państwowemu Urzędowi Wych. Fiz. i Przysp. Wojsk.), oraz Ministerstwu Wyzn. Rel. i Oświecenia Publ. Ministerstwa te od chwili wskrzeszenia państwowości polskiej dopomagały Harcerstwu zasiłkami pieniężnemi, pomocą w sprzęcie i przyborach, również nieraz siłami instruktorskiemi i wizytacjami. W r. 1927 Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego przyznał na kursy harcerskie pomoc w wysokości przeszło tysiąca sześciotygodniowych porcyj żywnościowych, co ogromnie ułatwiło akcję kursową.
Pomocy w zakresie organizowania obozów udzielały także: Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej (Wydział Opieki Społecznej i Urząd Emigracyjny), Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Departament Zdrowia), Ministerstwo Kolei, szereg Dowództw Okr. Korpusowych, województw, instytucyj samorządowych i niektóre organizacje społeczne. Osobna wzmianka należy się Korpusowi Ochrony Pogranicza, który już od kilku lat gości na swym terenie coraz wzrastającą ilość drużyn męskich i żeńskich, dając młodzieży sposobność zbliżenia się z kresami i pracy społecznej.
Wszystkim instytucjom i osobom, które dopomogły w akcji obozowej Związek Harcerstwa Polskiego wyraża głęboką wdzięczność.
Więcej przeczytacie w książce... zapraszamy!
Seria wydawnicza 'Przywrócić Pamięć' ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: Por. Tadeusz Kawalec, [1921]. "Z bojów Harcerskiego Baonu. Wilna i kresów wschodnich".
Groźne chmury przysłoniły jasny horyzont wojenny. Pierwsze niepowodzenie i coś nakształt niewiary w własne siły, zaczęło wnikać w niezachwiane dotąd szeregi.
Żołnierz bił się jeszcze i siła wydanych rozkazów utrzymywała go w karbach karności, ale wyczuć można już było niezdrową atmosferę zdenerwowania i lęku przed czemś strasznem co się zbliżało, a czego wstrzymać już nie było można. Zawodzić zaczynali najlepsi. Czyżby stalowa moc w jaką zdawały się zaklinać naszego żolnierza wypadki, miała nie ostać się przed nową, cięższą może niż dotąd próbą. Czyżby te pełne jakiegoś żywiołowego rozpędu boje i ten szary wysiłek, co nowe laury do już zdobytych dodawał, miały się stać jeno wspomnieniem przelotnem, bo nie umocnionem stałością?
Dźwięczał i drgał bólem serdecznym głos wewnętrzny, który mówił, że załamała się dusza żołnierska i blednąć zaczyna gwiazda zwycięstw. A przecież nie tak to dawno jeszcze odnajdywaliśmy szlaki, któremi ongiś szła fala rycerstwa polskiego na sławne boje ze Wschodem i jeszcze w świeżej pamięci pozostawał ów moment, gdy przez kijowską bramę wjeżdżały hufce Odrodzonej Polski.
Więcej przeczytacie w książce... zapraszamy!
Seria wydawnicza 'Przywrócić Pamięć' ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1937]. "Pierwsze ćwierćwiecze harcerstwa żeńskiego".
Książka ta ma odsłonić przeszłość Harcerstwa Żeńskiego w Polsce taką, jaką w kilkuletnim wysiłku udało się odtworzyć.
Pełno w niej luk, niedociągnięć, niedopatrzeń oświetleń zbyt jednostronnych lub zbyt suchych i kronikarskich. Każdy rozdział ma inną formę, o jednych terenach i czasach można dowiedzieć się dużo i szczegółowo, o innych mało i tylko ogólnie. Wielu rzeczy szukać się będzie daremnie.
Więc po co było wydawać taką historię Harcerstwa?
Otóż właśnie dlatego, aby dać odpowiedź na to pytanie, wyjaśniam od razu, że ta książka nie jest 'historią Harcerstwa“, lecz tylko po raz pierwszy opublikowanymi materiałami do historii.
To, co udało się zebrać, zdobyć, wyprosić nieraz, jest tu ułożone tak, jak powstawało przez nasze pierwsze ćwierćwiecze. W stosunku jednak do tego, co było, niewiele się zebrać dało.
Podczas pracy nad tą książką cisnęły się i cisną teraz pytania, na które brak odpowiedzi. Archiwa zostały w czasach wojennych i późniejszych zniszczone, rozproszone po strychach i piwnicach, służących im za przytułek. Wszak wiemy: przez te całe 25 lat nie mieliśmy ani w stolicy, ani w Chorągwiach własnych domów, tułaliśmy się, kątem gnieżdżąc pod mniej lub więcej gościnnymi dachami. Dziś posiadamy jedynie szczątki dowodów piśmiennych naszej służby i — nauczkę na przyszłość.
Czyż zatem niemożliwe jest dokładne odtworzenie naszej historii?
Jest możliwe, bo żyją wśród nas te, które tę historię własną pracą, własną młodością tworzyły, jest możliwe, bo są obecne młode harcerki, pragnące swoje zdobywanie przyszłości oprzeć na znajomości tego, co było. One winny nawiązać kontakt 'między dawnymi i nowymi laty“.
Niech ta książka przyjdzie z pomocą.
Niech będzie kanwą, na której dalej snuć będziemy nasze dzieje według ram organizacyjnych i terenów, uzupełniając to, co już zostało zebrane.
Trudno, niejednokrotnie zbyt trudno jest taką pracę zaczynać od początku, nie mając podstaw, nie mając zarysów chociażby ogólnych. Łatwiej, choć bynajmniej nie łatwo, jest dalej prowadzić zaczętą robotę, opierać się na osiągniętym już dorobku, uzupełniać, poprawiać, rozwijać. Może ta książka przyjdzie z pomocą.
Nie tylko myśl o przeszłości była przyczyną jej powstania.
Pisana była ta książka przez instruktorkę z myślą o instruktorkach.
Oddaję ją im z życzeniem, by świadomość tego, co było i jak było, pomogła budować to, co będzie, by cenne zdobycze pierwszego ćwierćwiecza żyły nadal w naszej pracy, by popełniane błędy ostrzegały przed ich powtórzeniem.
Czasy się zmieniały, ludzie jedni odchodzili, ustępując miejsca nowym, młodszym, inni trwają od zarania po dziś dzień i nadal.
Ona jedna, sprawa nasza, harcerska służba Polsce, żywa była przez te wszystkie lata i nadal kieruje niezmiennie naszymi krokami.
Niech nam ta książka pomoże czuwać, by zawsze gotowymi, czynić nieprzerwanie.
Więcej przeczytacie w książce... zapraszamy!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
