Wątroba to u kręgowców jeden z podstawowych narządów, którego wielo-funkcyjność przyczynia się do naszego przetrwania. Znajduje się w jamie brzusznej, poniżej przepony i żeber. Jest największym gruczołem, produkującym żółć, co ułatwia procesy trawienia i emulgowanie lipidów, posiada funkcje filtrowania i usuwania toksyn z organizmu ludzkiego, syntezę białek, produkcję aminokwasów, konwersję glukozy do glikogenu i jego składowania, jak również jego utrzymanie w organizmie, produkcję hormonów i mocznika, przechowywanie witamin i minerałów, podział cząstek żywności i inne metaboliczne działania, niezbędne do przetrwania. Będąc tak ważnym organem, jest również narażona na wiele chorób, które mogą powstrzymać jej funkcjonowanie i uczynić ją słabą. Ból wątroby może mieć wiele przyczyn, takich jak gromadzenie nadmiaru tłuszczu na wątrobie, zapalenie wątroby, marskość wątroby wywołana alkoholem i inne przypadki jej uszkodzenia, czyli zespół Gilberta, choroba Wilsona, zapalenie wątroby, przypadki chorób autoimmunologicznych. Większość z tych chorób występuje wtedy, gdy nie dbamy o jeden z najważniejszych narządów, istniejących w naszym ciele. POŁOŻENIE I BUDOWA WĄTROBY Wątroba to największy narząd gruczołowy ludzkiego organizmu. Waży około 1,5 kg, przy czym wątroba mężczyzny jest średnio większa i cięższa od wątroby kobiety. Ma kolor czerwono-brązowy i jest podzielona na cztery płaty o różnej wielkości i nieco odmiennym kształcie. Konsystencja wątroby jest miękka, sprężystość nieznaczna. Miąższ wątroby jest bardzo kruchy, toteż przy upadkach lub urazach narząd ten łatwo pęka. Wątroba leży w prawej górnej części jamy brzusznej, tuż poniżej przepony. Jej większa część znajduje się w prawym podżebrzu, równocześnie zajmuje również górne części nadbrzusza i lewego podżebrza, sięgając aż do linii sutkowej. U osoby dorosłej zdrowa, niepowiekszona wątroba jest w całości przykryta prawym łukiem żebrowym, jednak u dzieci może wystawać poza łuk, a u noworodków zajmuje dużą część jamy brzusznej. Od góry i z przodu graniczy z przeponą, z dołu i z tyłu z jelitami oraz żołądkiem. Wątroba jest wyczuwalna na jeden-dwa palce poprzecznie ułożone pod prawym łukiem żebrowym. Lekkie uciśnięcie zdrowej wątroby nie boli. Krew przenoszona jest do wątroby za pomocą dwóch dużych naczyń, zwanych tętnicą wątrobową i żyłą wrotną. Tętnica prowadzi bogatą w tlen krew z aorty (główne naczynie w sercu), natomiast żyła wrotną prowadzi krew zawierającą przyswajalne składniki odżywcze z całego przewodu pokarmowego, a także ze śledziony i trzustki. Tak więc krew doprowadzana jest do wątroby na dwa sposoby: poprzez żyłę wrotną wątroby (płynie nią natleniona krew ze śledziony, żołądka i jelit, bogata w składniki odżywcze i sole mineralne, które wątroba przechwytuje i przetwarza) oraz tętnicę wątrobową właściwą (doprowadzającą krew bogatą w tlen, tzw. krew odżywczą). Warto jednak zauważyć, że pomimo iż żyła wrotną zawiera natlenioną krew, więcej tlenu jest dostarczone właśnie przez tętnicę wątrobową, a nie żyłę wrotną - ze względu na stosunek ilości dostarczanej krwi (3:1). Odprowadzana jest natomiast trzema żyłami wątrobowymi, poprzez żyłę główną dolną, do prawego przedsionka serca. Wątroba składa się z dwóch części - lewej i prawej, oddzielonych od siebie linią, przebiegającą od pęcherzyka żółciowego do żyły głównej dolnej (tak zwana linia Cantliego). Każdy płat składa się z czterech segmentów, które dostarczają krew do lewej i prawej gałęzi żyły wrotnej i tętnicy wątrobowej. Segmenty i płaty wątroby oddzielone są od siebie przegrodami łącznotkankowymi. Segmentaryczne i płatowe układy naczyń i przewodów żółciowych nie wykazują na ogół wzajemnych połączeń. Wyjątek stanowią gałęzie żył wątrobowych, które przebiegają przez całą wątrobę. Mimo to segmenty wątroby są od siebie oddzielone, co jest niezwykle istotne w chirurgii: można usunąć jeden segment bez szkody dla innych części wątroby. Wątroba ma wypukłą powierzchnię przeponową i wklęsłą powierzchnię trzewną (dolną). Na powierzchni trzewnej, na granicy obu płatów wątroby, widoczna jest wnęka (tak zwane wrota wątroby), przez którą wchodzą naczynia krwionośne: tętnica wątrobowa, zaopatrująca wątrobę w utlenioną krew i żyła wrotna, doprowadzająca krew żylną, zawierającą produkty trawienia jelitowego: białka i węglowodany oraz produkty rozpadu krwinek czerwonych ze śledziony. Opuszczają natomiast wnękę przewody wątrobowe prawy i lewy, które zaraz łączą się w przewód wątrobowy wspólny. Obok tętnicy i żyły wrotnej we wrota wątroby wchodzi także przewód żółciowy. Te trzy elementy tworzą triadę wątrobową i występują w każdym najmniejszym elemencie wątroby, czyli zraziku - podstawowej jednostce anatomicznej wątroby. Żółć produkowana w wątrobie jest zbierana w kanalikach żółciowych, które łączą się, tworząc drogi żółciowe. Żółć zostaje przetransportowana bezpośrednio do dwunastnicy, za pośrednictwem przewodu żółciowego, lub jest tymczasowo przechowywana w pęcherzyku za pośrednictwem przewodu pęcherzykowego. W budowie wątroby można wyróżnić łącznotkankowy zrąb (stroma) oraz miąższ (parenchyma), który tworzą podstawowe jednostki struktu-ralno-czynnościowe wątroby: hepatocyty. Narząd ten dzieli się także na zraziki, które można zobaczyć dopiero pod mikroskopem. Pomiędzy zra-zikami znajduje się tkanka łączna, zawierająca tętnice, żyły i przewodzi-ki międzyzrazikowe. W środku zrazika znajduje się żyła środkowa, która zbiera krew z naczyń włosowatych i oddaje ją do żyły podzrazikowej. Podstawowym i najmniejszym elementem budowy wątroby są jednak wspomniane już hepatocyty, które układają się w blaszki wątrobowe, oplecione naczyniami krwionośnymi i przewodami żółciowymi. Blaszki odchodzą promieniście od żyły środkowej, która znajduje się wewnątrz płacika anatomicznego. Hepatocyt jest komórką żyjącą około l roku. Poza nimi w wątrobie występują także, wchodzące w skład naczyń zatokowych, luźno ułożone komórki wrzecionowate i gwiazdkowate (mają one własności żerne i nazywają się komórkami Browicza-Kupffera) oraz lipocyty lub komórki Ito (gromadzące tłuszcz). Natomiast całość wątroby pokryta jest błoną surowiczą, w tym przypadku otrzewną, wyściełającą również ściany jamy brzusznej. Blaszki otrzewnej tworzą więzadła, na których zawieszona jest wątroba. To elastyczne rusztowanie sprawia, że cały narząd jest w znacznym stopniu ruchomy, a co za tym idzie - podatny na zranienia. Wątroba Profilaktyka Choroby Żywienie Dieta Spis treści: WSTĘP POŁOŻENIE I BUDOWA WĄTROBY FUNKCJE WĄTROBY POWIĄZANIA WĄTROBY Z INNYMI ORGANAMI Wątroba a dwunastnica Stany zapalne, wrzody, refluks Wątroba a drogi żółciowe Stany zapalne, kamica, nowotwór, choroba Carolego Wątroba a trzustka Stany zapalne, torbiele, nowotwór, cukrzyca Wątroba a jelita Stany zapalne, nowotwór CHOROBY WĄTROBY: ROZPOZNANIE I OBJAWY Marskość wątroby Oddziaływanie toksyn i metody detoksykacji Pasożyty Infekcje wirusowe Zaburzenia wrodzone Komplikacje pochorobowe REGENERACJA WĄTROBY DIETA WĄTROBOWA NOWOCZESNE METODY LECZENIA Najnowsze urządzenia i badania Medykamenty Ziołolecznictwo Ośrodki leczenia PYTANIA I ODPOWIEDZI BIBLIOGRAFIA

Diagnoza: cukrzyca. Dlaczego ja? Dlaczego moje dziecko?... Nie myślcie teraz o tym! Wasze dziecko potrzebuje wyjaśnień i pomocy. Od tej pory jesteście przewodnikami Waszych pociech, a przewodnicy nie patrzą wstecz - kierują się do przodu. Ten poradnik pomoże Wam w podejmowaniu pierwszych decyzji: od wyboru glukometru, po przygotowania na wakacje. Dowiecie się, jak "działa" cukrzyca, jak potoczy się Wasze życie po jej zdiagnozowaniu, jak radzić sobie w codziennych sytuacjach i co gotować Waszym pociechom. Znajdziecie tutaj mnóstwo dokładnych przepisów kulinarnych, adresy działających stowarzyszeń pomocy cukrzykom oraz podstawowe informacje o cukrzycy, podane w przystępny sposób. Przestańcie się bać - bądźcie podporą dla swoich dzieci.

Nowe, szóste wydanie podręcznika przedstawia najnowsze osiągnięcia z zakresu wiedzy o układzie odpornościowym. Omówiono tu nie tylko zagadnienia ogólne, dotyczące podstaw immunologii i mechanizmów funkcjonowania układu odpornościowego, ale również powiązania tego układu z innymi układami, między innymi z układem pokarmowym, ośrodkowym układem nerwowym i układem rozrodczym. Włączone są również rozdziały z dziedziny immunologii klinicznej i immunopatologii. Wiele rozdziałów napisali nowi autorzy, specjaliści z danej dziedziny. Nowością tego wydania jest ostatni rozdział omawiający w sposób przystępny najpopularniejsze techniki immunologiczne wykorzystywane zarówno w nowoczesnej diagnostyce laboratoryjnej, jak i w badaniach naukowych. Rozdział ten zawiera również informacje dotyczące podstawowych metod badania układu odpornościowego człowieka. Kolejną nowością jest uzupełnienie każdego rozdziału wykazem zalecanej literatury. Podręcznik jest przeznaczony nie tylko dla studentów medycyny, biologii, biotechnologii, weterynarii, ale może służyć do wzbogacenia wiedzy lekarzom medycyny wielu specjalności, między innymi alergologom, hematologom, reumatologom, onkologom, dermatologom, a także lekarzom weterynarii. Podręcznik będzie też niewątpliwie cennym źródłem dla naukowców, nie tylko immunologów, ale także badaczy zajmujących się szeroko pojętymi naukami o życiu - biologów, mikrobiologów, genetyków.

Materiały zawarte w książce zostały zaprezentowane podczas konferencji, która odbyła się 9 i 10 listopada 2010 roku w Lubelskim Towarzystwie Naukowym. Prace obejmują takie dyscypliny naukowe jak: historia literatury, medycyna, filozofia, historia, prawo itp. We wszystkich sytuacjach, które zostały przedstawione i opisane, liczył i liczy się przede wszystkim dawny i współczesny człowiek - oraz jego nieustająca walka o życie. W literaturze polskiej, podobnie jak w innych literaturach, już od starożytności istnieje wiele przykładów opisów walki o godne umieranie, zwłaszcza wówczas, kiedy panowały zarazy i epidemie, a także wojny, od dawna dziesiątkujące społeczeństwa europejskie.

Pełne ujęcie problematyki chorób zakaźnych i pasożytniczych (z uwzględnieniem nowych chorobotwórczych czynników bakteryjnych i chorób tropikalnych)/ Aktualne dane dotyczące patogenezy, diagnostyki i leczenia uzupełnione o informacje na temat lekooporności w zakażeniach o różnej etiologii 12 nowych rozdziałów i obszerny atlas rycin kolorowych.

Pełne ujęcie problematyki chorób zakaźnych i pasożytniczych (z uwzględnieniem nowych chorobotwórczych czynników bakteryjnych i chorób tropikalnych)/ Aktualne dane dotyczące patogenezy, diagnostyki i leczenia uzupełnione o informacje na temat lekooporności w zakażeniach o różnej etiologii 12 nowych rozdziałów i obszerny atlas rycin kolorowych.

Książka Techniki terapeutyczne w fizjoterapii neurologicznej stanowi ogniwo między patofizjologią zaburzeń neurologicznych a całą gamą technik wykorzystywanych w celu poprawy możliwości ruchowych pacjenta. W podręczniku zawarto informacje dotyczące roli rehabilitacji neurologicznej w leczeniu osób dorosłych i dzieci z chorobami układu nerwowego, wiadomości z zakresu neuroanatomii, procesów kontroli ruchu, a także przebiegu rozwoju ruchowego. W książce czytelnik znajdzie podstawowe informacje na temat stosowanych technik i ćwiczeń w rehabilitacji neurologicznej, a także opis przypadków klinicznych, na których przykładzie można prześledzić przebieg badania pacjenta i proces technologiczny.

Jedzenie źródłem dolegliwości Coraz więcej dzieci cierpi z powodu alergii, biegunek, wysypek i innych schorzeń, które wydają się być czymś powszechnym i nieuniknionym. Choć niewielu rodziców zdaje sobie z tego sprawę, sami są odpowiedzialni za powstawanie tych dolegliwości. Dr Dorfman postanowiła otworzyć oczy ludziom na całym świecie i wskazać, w jaki sposób mogą uczynić swoje dzieci szczęśliwymi i zdrowymi. Co więcej, podpowiedziała, jak to zrobić bez wydania choćby złotówki na leki. W książce Dlaczego Twoje dziecko choruje? autorka ujawnia związki między żywieniem, a chronicznymi dolegliwościami wieku dziecięcego. Jednocześnie proponuje rodzicom proste i skuteczne rozwiązania, których potrzebują, by pomóc pociechom zdrowo się rozwijać. Ukazuje znaczenie cynku w diecie i proponuje sposoby na uniknięcie problemów wynikających z nietolerancji glutenu i kazeiny. Podpowiada, jak leczyć zaburzenia snu melatoniną, nadpobudliwość magnezem, a niepokój olejem rybnym. Będziesz także mógł skorzystać z łatwego w zastosowaniu programu żywieniowego, dzięki któremu zoptymalizujesz dietę swoich pociech. Od teraz unikniesz faszerowania dzieci antybiotykami i innymi niezdrowymi środkami. Dr Kelly Dorfman specjalizuje się w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych poprzez odżywianie. Prowadzi wykłady na temat diety oraz jest autorką wielu artykułów na temat zdrowia i rozwoju dzieci. Teraz pragnie pomóc niezliczonym polskim rodzinom. Niech Twoje dziecko je na zdrowie! Dlaczego Twoje dziecko choruje? Rozdział 10. O dziecku, które nie chciało zasypiać Czy tobie lub twojemu dziecku brakuje snu? Czy wiele godzin tygodniowo spędzasz, leżąc obok swojego maleństwa, z na­dzieją, że twoja obecnos'ć ułatwi mu wejście do krainy snu? Czy może pozwalasz dziecku na samodzielne przygotowywanie się do snu, czyli na wykonywanie skoków na łóżku lub conocne wielogo­dzinne wędrówki dookoła pokoju? Oto historia dla każdej z was, przeciwniczki Metody Ferbera (a dobrze wiecie, że nimi jestes'cie.) Nie ma nic gorszego, niż niewysypianie się. Niedostatek snu to ulubiona forma tortur w wielu stuleciach, dlatego że ludzie dosłownie przez to wariują, a ofiary takich tortur zrobią niemal wszystko, by choć na chwilę zmrużyć oko. W poważnych przy­padkach brak snu prowadzi do halucynacji i psychozy. U więk­szości z nas zbyt mała ilość snu zakłóca normalne funkcjonowa­nie psychiczne, czyni nas bardziej podatnymi na choroby, obniża zdolności poznawcze oraz naszą produktywność. Wszyscy rodzice pamiętają „mgłę", w jakiej żyli przez pierwsze kilka miesięcy ży­cia swojego dziecka. Jednak u niektórych ta mglistość może trwać jeszcze długo po okresie niemowlęctwa. Kiedy w domu jest niemowlę, można się spodziewać niewyspa­nia, ale co, jeśli problemy ze snem dziecka w wieku sześciu czy sied­miu, a nawet ośmiu lat wpływają na życie całej rodziny? Oczywiście dzieciaki nie powinny co wieczór być na nogach do samej północy. Jednak dokładnie o tej porze zasypiała sześcioletnia Annabel. BEZSENNE NOCE ANNABEL Osiemnastomiesięczną Annabel adoptowano z Chin. Jej obecni rodzice, Peter i Lucy, pobrali się późno i okazało się, że fizyczne rodzicielstwo jest w ich przypadku niemożliwe. Dowiedzieli się wówczas, że Chiny zbierają wnioski o adopcję od osób starszych i ku swojej wielkiej radości tuż po pięćdziesiątce zostali rodzicami. Nigdy wcześniej nie czuli się szczęśliwsi niż w chwili, gdy odebrali swoją nieśmiałą, maleńką córeczkę z wiejskiego chińskiego siero­cińca. Ich przyjaciele, którzy w większości mieli już starsze lub całkiem dorosłe dzieci, zastanawiali się, jak Peter i Lucy poradzą sobie w ich wieku z wyzwaniami, jakie postawi przed nimi opie­ka nad małym dzieckiem. Ale ponieważ kultura Chin zachęca do wczesnego rozwoju umiejętności samodzielnego dbania o siebie, a Annabel miała już półtora roku, mieli niewiele problemów - to znaczy do chwili, kiedy należałoby kłaść się spać. Annabel nie potrafiła się ułożyć do snu. Nieważne, jak była zmęczona ani co robili rodzice, samodzielnie nie potrafiła zasnąć. Leżała w swoim łóżeczku i nie zasypiała, dopóki jedno z rodziców nie położyło się obok niej i nie nakłoniło jej do snu. Początkowo jej trudności z zasypianiem rodzice zrzucali na karby procesu adaptacji do nowego domu. Utrzymywali kontak­ty z innymi rodzinami, które także udały się do Chin po dzieci w tym samym czasie i większość z nich także opowiadała o pew­nych problemach związanych z przeniesieniem dziecka do nowe­go środowiska. Jako starsi rodzice, wręcz ekstatycznie podchodzili do swojego szczęścia i byli zdeterminowani, by cieszyć się posia­daniem dziecka w sposób, w jaki często nie udaje się to nawet młodszym parom. Ich złote lata na emeryturze miały wiązać się z wychowywaniem dziecka, więc lepiej, by się im to podobało! Poza tym ich wiek dawał im odpowiednią perspektywę, więc byli bardziej odprężeni niż ich o wiele młodsi koledzy-rodzice. Zachwycało ich wszystko, łącznie z wygodą poleżenia z Annabel przed jej zaśnięciem. Kiedy dziewczynka rosła, czytali jej do snu. Mówili sobie: no tak, potrzebuje dużo czasu, by zasnąć; to pew­nie faza raczkującego dziecka, z której wyrośnie. Miała przecież być ich jedynym dzieckiem, więc chcieli zrobić dla niej wszystko. Ale jej wydłużony rytuał wieczorny i jednoczesne późne zasypia­nie zaczęły zbierać swoje żniwo. Nikt się nie wysypiał, a Annabel w ciągu dnia stawała się coraz bardziej rozemocjonowana. Gdy rozwijały się umiejętności werbalne Annabel, dziewczynka zaczęła w różnych momentach mówić o tym, że czuje się przygnębiona i zalękniona. Lucy słuchała cierpliwie; sądziła, że kryje się za tymi słowami jakiś prawdziwy problem związany ze szkołą lub codziennym życiem, którym należy się zająć. Jednak nie udawało się jej namierzyć żadnej konkretnej kwestii. Z czasem Lucy do­szła do wniosku, że nastrojowość Annabel wynika z przemęczenia. A może, zasugerował ktoś inny, u Annabel rozwijają się jakieś za­burzenia lękowe. Rodzice dziewczynki sami byli już tak zmęczeni, że cała ta kwestia zaczęła dla nich stanowić jedno wielkie pomie­szanie z poplątaniem. Miesiące przeszły w lata, a Annabel nadal żałośnie płakała, jeśli żadne z nich nie mogło spędzić z nią co najmniej godziny w ocze­kiwaniu, aż zaśnie. Na tym etapie ich zachwyt nową sytuacją zdecydowanie już minął. Kiedy czytali jej do snu, często zasypiali w połowie czytanego zdania, ponieważ dziewczynka potrzebowa­ła aż tak dużo czasu, by się uspokoić. Próbowali już wszystkiego: przekąsek przed snem, a nie po kolacji. Pozwalali jej spacerować po domu, a gdy i to nie pomagało, ograniczyli jej przechadzki do obszaru jej pokoju. Próbowali też ścisłej ferberyzacji, spędza­li więcej czasu na zabawie z dzieckiem w ciągu dnia, upraszczali jej plan dnia, przesuwali godzinę pójścia do łóżka oraz zwiększali czas poświęcony na ćwiczenia fizyczne. Wyglądało na to, że żadna z tych metod nie przyniosła skutku. Raz Peter stracił panowanie nad sobą: nawrzeszczał na Annabel i kazał jej po prostu spać. Tej nocy jednak, kiedy dziewczynka zasnęła z płaczem, czuł się okrop­nie, choć miał nadzieję, że może tym razem przełamał się pewien wzorzec. Znów próbowali ferberyzacji, ale zamiast nauczyć się sa­modzielnie uspokoić przed snem, Annabel stała się jeszcze bardziej pobudzona i zaczęła miewać napady złości i histerii, gdy rodzice nie siadali przy niej, by pomóc jej zasnąć. Czasami w ciągu dnia była tak zmęczona, że wręcz pękała i kipiała z gniewu.[...] Dlaczego Twoje dziecko choruje? Spis treści:   Podziękowania Przedmowa Wstęp Część pierwsza Praktyczne odkrywanie prawdy o odżywianiu Rozdział 1. Jak ważne jest odżywianie? Na ratunek przychodzi odżywianie Skąd jestem? Co nauka mówi o żywieniu W idealnym świecie... Rozdział 2. Jak zostać detektywem diety Myśl jak detektyw O czym przeciętny lekarz wiedzieć powinien? Wykluczanie podejrzanych Siedem obowiązkowych pytań detektywa diety Najciemniej jest pod latarnią Otyłość: problem żywieniowy czy kulturowy?' Jak się dzielić informacjami z lekarzem Rozdział 3. Tajemnica grymasów Tomek na huśtawce... nastrojów Czy grymaszenie wpływa na IQ? W poszukiwaniu wskazówek Co znaczą te wskazówki Przejmij kontrolę Rozdział 4. Czym jest i jak działa program E. A.I? Program E.A.T. Co zrobić, aby E.A.T. zadziałał - kilka wskazówek Suplementy - wsparcie dla grymaśnika CZĘŚĆ DRUGA Kiedy ciało jest niegrzeczne Rozdział 5.0 maluchu, który ciągle wymiotował Dlaczego refluks jest tak powszechny? Lekarstwo Molly Alergia czy raczej nietolerancja? Czy refluks twojego dziecka jest spowodowany podrażniającym pokarmem? Rozdział 6.0 dziewczynce, którą zawsze bolał brzuch Shane i jej bolący brzuch Kłopot w chlebaku Dieta bezglutenowa Czym wias'ciwie jest gluten i dlaczego tak trudno go uniknąć? Dylemat Charlotty „Zmyłka" Rozdział 7.0 chłopcu, który nie chciał rosnąć Liam: gdy rozmiar ma znaczenie Bioindywidualizm Wszystko o badaniach hormonalnych Pracując z Liamem Dlaczego cynk jest ważny? Czy powinnaś się martwić wzrostem twojego dziecka? Rozdział 8.0 małej okrężnicy, która nie mogła Częsta sprawa: zaparcie Sara - historia zbyt dobrze znana Kiedy z błonnikiem jest cos' nie tak Czy zaparcia u twojego dziecka wynikają z reakcji na mleko? Rozdział 9. Przypadek gęsiej skórki Tajemnicza wysypka Roberta Chemiczna budowa tłuszczów Poznaj pozostałe tłuszcze Wyrównywanie braków kwasów tłuszczowych u Roberta Szukaj, dopóki nie znajdziesz Część Trzecia Dzieciaki i ich niezliczone nastroje Rozdział 10.0 dziecku, które nie chciało zasypiać Bezsenne noce Annabel Coraz gorzej Pomagając mózgowi zasnąć Co to jest melatonina i jak działa? Czy jest jakiś minus? Czy melatonina uzależnia? Nocne lęki Rozdziału. Nadpobudliwy i Nieznośny: czyli Tyler i Oskar Tyler tasmański Związek pomiędzy cukrem a nadpobudliwością Tyler przechodzi na dietę Co to, do licha, jest DMAE? Poskromienie Tylera Oskar - wielbiciel Oreo Rozdział 12. Dziecko z zaburzeniami dwubiegunowymi Chaotyczne zachowanie Jessiki Ostatnia deska ratunku Jak stwierdzić czy to celiakia? Zwariowany świat testów wykazujących nietolerancję glutenu Pojawia się prawdziwa Jessica Rozdział 13. Wiecznie zatroskana Zatroskana Evie Nerwowe dorastanie Aminokwasy i leki Nieznane aminokwasy Badania tłuszczów omega-3 Co zrobiłyśmy z Evie? CZĘŚĆ CZWARTA Uczenie się oraz zachowanie dzieci Rozdział 14. Dwa przypadki chronicznej infekcji ucha Bolące uszy Emilii Rozwój słuchu Kulisy ADHD Daniela Czy częste infekcje uszu są wczesnym czynnikiem ryzyka dla późniejszego ADHD? Rozdział 15. Opowieści o Chucku i Dale Chuck i jego truskawki Trucizna na naszych roślinach Dale: fabuła się komplikuje Sztuczne barwniki Rozdział 16.0 dziecku, które nie potrafiło mówić pełnymi zdaniami Słowa bez mowy Kiedy rozwój mowy jest opóźniony Czy moje dziecko jest zwyczajnie niezdarne, czy też cierpi na dyspraksję? Jaka chemia sprzyja uczeniu się? Najlepszy Program Leczenia Dyspraksji na Świecie Kiedy olej rybny nie działa Rozdział 17.0 nadwrażliwym dziecku Wrażliwy Isaac Odmitologizowane przetwarzanie sensoryczne SPD - zaburzenia semantyczno-pragmaryczne a dieta Powolne, ale stałe postępy Jak zostać zaklinaczem żywności u dziecka z SPD Ograniczenia żywieniowe Rozdział 18. Często zadawane pytania Uwielbiam swojego lekarza, ale... Witaminy, minerały, suplementy, o rany... Co przeszkadza w zmianie diety? Ekstremalni grymaśnicy Myślenie perspektywiczne Posłowie Bibliografia  

Dr Klimczak dzieli się z Czytelnikiem swoim olbrzymim doświadczeniem, nie skąpiąc wielu przydatnych w codziennej praktyce rad, których trudno szukać w innych pozycjach echokardiograficznych. Warto podkreślić, że w czasach doplera tkankowego, echokardiografii trójwymiarowej dr Klimczak nie zapomina o „starej”, ale jakże przydatnej prezentacji jednowymiarowej, która obecnie wzbogacona prezentacją anatomiczną i zakrzywioną przeżywa drugą młodość. Książka zawiera wiele starannie dobranych ilustracji, a liczne przydatne informacje zebrano w postaci przejrzystych tabel oraz schematów. Autor ma wyjątkowy dar pisania o trudnych zagadnieniach prosto i zrozumiale i dlatego jego najnowsza pozycja powinna znaleźć się w ręku każdego lekarza zaczynającego swoją przygodę z echokardiografią. Doświadczeni echokardiografiści również znajdą w książce wiele ciekawych spostrzeżeń autora.

Redaktorzy tomu - obecnie doktoranci w Instytucie Filozofii UMK w Toruniu - w ramach działalności Koła Naukowego Filozofii Praktycznej podjęli się zorganizowania konferencji naukowej pt.: „Białe ściany czy orszak Dionizosa? Zrozumieć szaleństwo - między psychologią a filozofią", która odbyła się w dniach 22-23 kwietnia 2010 roku. Szczególnie mocny akcent chcieliśmy położyć na interdyscyplinarność omawianego problemu, co potwierdziły napływające do nas propozycje wystąpień. Kluczowym zadaniem konferencji stało się więc wyeksponowanie polifoniczności paradygmatów, w ramach których zachodzi naukowy namysł nad zjawiskiem szaleństwa. Ramy merytoryczne przygotowanego programu skierowały naszą uwagę na następujące kwestie: zjawisko szaleństwa w kulturze (przejawiające się jako np. praktyki magiczne, rytuały czy popędy), w religii (jako przeżycia mistyczne, droga do sacrum, ekstatyczne połączenie z bóstwem), w sztuce (jako kategoria piękna dionizyjskiego czy jako „szał twórczy"), a także szaleństwo przejawiające się w relacjach międzyludzkich (jako negatywnie aksjologiczny stosunek wobec określonych grup społecznych, np. trędowatych czy prostytutek). Uwidacznia się ono także pod postacią ascetycznej ucieczki od bodźców cywilizacji, wizjonerskich, pełnych symboliki stanach nadświadomości, wywołanych za pomocą środków halucynogennych, praktykowanych przez ludzi chcących wyzwolić się z okopów Kartezjańskiego „cogito". O szaleństwie mówiono już wiele i różnymi językami, za każdym razem pozostawiając słuchaczy z dużym niedosytem. Niedosyt ten wzbudził w nas, redaktorach niniejszej książki, ogromny zapał do kroczenia ścieżką kolejnych spekulacji, do postawienia pytań na nowo i dotarcia do nowych odpowiedzi.

Publikacja przedstawia najważniejsze wytyczne i badania kliniczne minionego roku, które mają największe implikacje kliniczne dla codziennej praktyki lekarskiej, oraz badania, które przyczyniły się lub przyczynią do zmian w wytycznych, z których wnioski nierzadko rewidują dotychczasowy punkt widzenia. W założeniach autorów książka ta stanowi początek cyklicznych pozycji, które będą pojawiały się co roku, stanowiąc podsumowanie, i jednocześnie ułatwiając dotarcie do wytycznych i badań, których w danym momencie będziecie Państwo potrzebować.

Przewodnik traktujący zagadnienie zwyrodnienie plamki związanej z wiekiem od genezy choroby, poprzez aspekty terapii, ujmujący nowe kierunki w leczeniu i omawiający psychologiczne następstwa utraty wzroku w zwyrodnieniu plamki.

Niniejsza monografia to pierwsza w polskim piśmiennictwie pozycja tak szeroko opisująca problemy psychologiczne będące następstwem zachorowania na stwardnienie rozsiane. Przedstawiono w niej poglądy neurologów, psychiatrów i psychologów. Skierowana jest przede wszystkim do lekarzy powyższych specjalności, ale także lekarzy rodzinnych, często na co dzień i przez wiele lat opiekujących się chorymi na stwardnienie rozsiane. Autorzy są przekonani, że wiele zawartych w książce treści przyczyni się do lepszej współpracy lekarzy i chorych na SM.

Książka ta prezentuje wybrane zagadnienia praktyczne charakterystyczne dla pracy pielęgniarek oddziałów onkologicznych, uzupełniających wiedzę i pozwala na zdobycie nowych umiejętności niezbędnych w procesie leczenia pacjentów z chorobami nowotworowymi. Multidyscyplinarne podejście czyni z niej pozycję szczególnie przydatną dla studentek i studentów pielęgniarstwa.

W monografii przedstawiono obecny stan wiedzy o migrenie oraz metodach jej leczenia. Książka przeznaczona jest dla lekarzy neurologów oraz innych specjalności, dla których wiedza o bólach głowy może mieć istotne znaczenie praktyczne.

W opracowaniu tym podjęto próbę przeglądu i usystematyzowania zarówno starszych, jak i najnowszych doniesień piśmiennictwa, które odzwierciedlają procesy ewoluowania wiedzy o wrażliwości na leki. Zestawiono i scharakteryzowano w tej monografii zarówno najważniejsze, najcięższe osutki polekowe, jak i te najrzadsze, często omawiane mniej szczegółowo. Odrębne rozdziały poświęcono najistotniejszym (głównie z punktu widzenia dermatologii) grupom leków będących przyczyną natychmiastowych i opóźnionych reakcji nadwrażliwości.

W niniejszej książce z serii ABC lekarza rodzinnego autorzy wykorzystują swoje bogate doświadczenie i przybliżają problem powikłań nadciśnienia tętniczego, częstość ich występowania, patogenezę, leczenie, a także informują o tym, co należy zrobić, by im zapobiegać. Zwracają uwagę lekarzy na potrzebę skutecznego leczenia nadciśnienia, znajomości aktualnych wytycznych i schematów postępowania terapeutycznego. Szczegółowo przedstawiają temat, który dość często jest pomijany w monografiach poświęconych nadciśnieniu tętniczemu.

W książce znajdują się zarówno definicje, informacje z zakresu etiologii i patomechanizmu omawianych w nim jednostek chorobowych, dane epidemiologiczne, wskazówki dotyczące diagnostyki różnicowej czy koniecznych badań diagnostycznych, jak i zasady postępowania leczniczego. Leksykon obejmuje zatem relatywnie szeroki zakres zagadnień istotnych dla każdego lekarza klinicysty.

Z Przedmowy: „Zawroty głowy to jedna z najczęstszych dolegliwości człowieka. Prawie każdy lekarz spotyka się z pacjentami, którzy cierpią na tę dolegliwość, ale większość z tych osób dociera najpierw do lekarzy pierwszego kontaktu, podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarzy rodzinnych. Muszą oni być na to odpowiednio przygotowani, aby mogli od razu podejmować wobec osób dotkniętych zawrotami najwłaściwsze w danym przypadku decyzje. Wprawdzie zawroty – dolegliwość przykra – w większości nie są sygnałem poważniejszego zagrożenia, ale mogą nim być u pewnego odsetka (być może jest to ok. 10%) chorych. Ten właśnie fakt stanowi główne wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne dla lekarzy. Tak się składa, iż zawroty głowy, dolegliwość – jak już wspomnieliśmy – bardzo częsta, nie są przedmiotem szczególnej troski w czasie studiów lekarskich, praktyk okołodyplomowych, a nawet specjalizacji. Ustępują tu miejsca np. chorobom układu krążenia, zakażeniom, nowotworom, cukrzycy, zaburzeniom nerwicowym lub depresji. Oczywiście zawroty głowy nie stanowią jednostki chorobowej, lecz subiektywną dolegliwość występującą z rozmaitych przyczyn. Trzeba zwrócić baczniejszą uwagę lekarzy na tę dolegliwość i poprawić sytuację – zrozumiano to już dawno. (...) Wszystko, co powiedziano wyżej, wyjaśnia cele i zakres niniejszej książki. Pragniemy w sposób krótki, zrozumiały, bez zbytniego bagażu teoretycznego przedstawić zasadnicze problemy kliniczne związane z zawrotami głowy. Mamy nadzieję, że skorzystają z niej pozytywnie obie strony: pacjenci, zaniepokojeni swoimi objawami, i lekarze, którzy chcą im pomóc, bo jest to ich zasadnicze i priorytetowe zadanie.” Autorzy

W ostatnich latach zakończono wiele badań z randomizacją oceniających wpływ leków hipotensyjnych na redukcję powikłań sercowo-naczyniowych i śmiertelność leczonych chorych. Wyniki tych badań mają istotne znaczenie dla racjonalnej terapii nadciśnienia tętniczego. Trudno jest jednak śledzić lekarzowi bieżące, z czasem zmieniające się tendencje dotyczące terapii, wynikające z badań będących podstawą medycyny opartej na faktach. Czytelnik niniejszego opracowania może zapoznać się z aktualnymi zasadami leczenia nadciśnienia opartymi na tych badaniach, a lektura poszczególnych rozdziałów ułatwi podjęcie decyzji terapeutycznych.