Na szlaku wygnańczym z Polski do Polski od roku 1940 do 1947, poprzez stepy i mroźny Sybir, upalny Uzbekistan i uroczą Persję, pustynie Iraku, cudowną i bogatą w pamiątki najdroższą sercu Ziemię Świętą (krainę niegdyś „mlekiem i miodem płynącą”), a obecnie uginającą się pod dużą ilością gajów (pardesów) pomarańczowo-cytrynowych, dalej przez Egipt, Atlantyk i Morze Północne, Szkocję i Anglię, kanał La Manche i Francję, Belgię, Niemcy i Włochy…
S.M. Laureta Wilczyńska
Zasadniczym argumentem przemawiającym za upowszechnieniem wspomnień niepokalanki – siostry Laurety (Zofii) Wilczyńskiej (1898–1985) – jest ich historyczna wartość i unikatowość. Są niezwykle oryginalnym w treści dokumentem czasu II wojny światowej, obejmującym trzy perspektywy spojrzenia na przeszłość – z punktu widzenia zesłańca, żołnierza, ale zawsze i przede wszystkim siostry zakonnej. Stanowią kolejny, niewątpliwie ważny głos-świadectwo minionego czasu, poprzez wpisanie historii własnej w historie tysięcy ludzi, te wypowiedziane i przelane na papier, ale również te niedokończone i niewypowiedziane. Wspomnienia siostry Laurety Wilczyńskiej pozwalają poczuć trudny czas wojny, definiowany w kategoriach dehumanizacji, destrukcji i chaosu, dotknąć go, wejść w lokalne i ponadlokalne relacje podążając za faktograficzną, literacką narracją wojennej tułaczki głównej bohaterki. Zapis wydarzeń stał się dla niej sposobem na zapamiętanie miejsc i spotkanych w czasie drogi na wygnańczym szlaku ludzi, ale również na radzenie sobie z próbami osamotnienia, obcości czy utraty bliskich. Pomimo piętrzących się trudności siostry Laurety Wilczyńskiej nie opuszcza radość życia, wiara w Boga i ludzi, a nade wszystko nadzieja na powrót do wolnej Ojczyzny.
Opracowanie Joanna Lusek
MOJE MARZENIA CZĘSTO SIĘ SPEŁNIAJĄ - TO PRZEKLEŃSTWOI BŁOGOSŁAWIEŃSTWO.W latach 90. jej wizerunek jako blond seksbomby był wszechobecny. Odkryta na trybunach podczas meczu futbolu kanadyjskiego, szybko stała się supergwiazdą, ulubioną dziewczyną z okładki "Playboya", symbolem hollywoodzkiego przepychu i seksapilu. Pamela Anderson jaką znamy, powstała raczej wskutek zbiegu okoliczności niż szczegółowo zaplanowanej ścieżki kariery. Love, Pamela przedstawia jej prawdziwą historię, opowieść o dziewczynie z małego miasteczka, która zaplątała się we własne marzenia. Córka młodych, żywiołowych rodziców nie miała łatwego dzieciństwa, rozwinęła w sobie jednak głęboką miłość do natury i zapełniła swój świat odmieńcami, niewidzialnymi przyjaciółmi i rannymi zwierzętami. W końcu przezwyciężyła wrodzoną nieśmiałość i pozwoliła, by niespokojna wyobraźnia popchnęła ją do życia, o którym niewiele osób może pomarzyć - zamieszkała w rezydencji "Playboya" w Hollywood. W miarę, jak rosła jej popularność, wzmagało się także zainteresowanie tabloidów, a były to czasy, w których paparazzi bezlitośnie niszczyli wizerunek i poczucie własnej wartości. Młoda seksbomba z wdziękiem brnęła naprzód, znalazła schronienie w zamiłowaniu do sztuki i literatury, spełniała się jako oddana matka i aktywistka. Teraz - po pamiętnym występie w roli Roxie w Chicago na Broadwayu - wraca na wyspę swojego dzieciństwa i opowiada historię nieposkromionej wolnej kobiety, która z każdym krokiem odkrywa siebie na nowo.Napisana żywą prozą przeplataną wierszami autorki książka Love, Pamela jest pełnym pokory, wzruszającym i ciekawym pamiętnikiem.Pamela Anderson. Osoba najczęściej wyszukiwana w internecie w latach 1995-2005. Ikona pewnej epoki. Urzeczywistniona fantazja. Kanadyjka, która stała się uosobieniem seksownej blondynki. Była jedną z najczęściej oglądanych kobiet w telewizji, a serial Słoneczny Patrol z jej kultową rolą C.J. Parker w szczytowym momencie był emitowany w 142 krajach. Zagwarantowała sobie stałe miejsce w popkulturze, choć pozostaje zarówno sławna, jak i tajemnicza. To ostatnia wielka playmate, która ustanowiła rekord i czternaście razy pojawiła się na okładce "Playboya".
Czy dziecko może zmienić świat? Czy może wpłynąć na rząd, państwo, dorosłych? Owszem, dzieci umieją walczyć o swoje sprawy, potrafią też nakłonić dorosłych, by ci angażowali się w ważne akcje, i odnoszą na tym polu niemałe sukcesy. Książka, którą trzymasz w ręku to zapis życia i działalności niezwykłych młodych ludzi, którzy swoją postawą wpływali i nadal wpływają na poprawę warunków życia dzieci na całym świecie. Publikacja porusza ważne, a zarazem bardzo trudne kwestie, np. walkę o prawo do nauki, walkę z głodem i ubóstwem, walkę z nierównościami społecznymi i śmiertelnymi chorobami. Osoby, których historie zostały opowiedziane w książce to m. in. Nkosi Johnson, Thandiwe Chama, Mayra Avellar Neves, Francia Simon, Kesz Valdez, Malala Yousafzai, Abraham Keita, Anna Frank, Hector Pieterson, Jan Mela.
Maria Skłodowska-Curie była fascynującą osobą.Wielu uważało, ze jest zbyt poważna - a ona była po prostu refleksyjna i bardzo skupiona - początkowo na nauce, potem na pracy naukowej. W jej czasach w Polsce kobiety nie mogły studiować na uniwersytecie, więc sama zarobiła na studia i wyjechała do Paryża, uczyć się na Sorbonie. Nie dbała o stroje (do ślubu poszła w granatowej, bardzo praktycznej sukience), obiady dla męża gotowała na laboratoryjnym palniku, a wkrótce po otrzymaniu Nagrody Nobla zaczęła jeździć z córką na front I wojny światowej, robiąc zdjęcia rentgenowskie rannym żołnierzom - tym samym wykorzystując swoje odkrycie w praktyce.Zawsze miała swoje zdanie i wiele niekonwencjonalnych pomysłów. Była dociekliwa i pracowita. Oryginalna, nietuzinkowa. Poznajcie jej niezwykłe życie!
"Brak pieniędzy, perspektyw; stres - sam wiesz, jak jest". Rap to muzyka miejsc, ludzi i czasów, która jak żaden inny gatunek odbija szarą i niekiedy trudną rzeczywistość. Dlatego bezpańskie dzieci polskiej transformacji znalazły w rapie otuchę i świadomość, że są też inni, którzy widzą świat takim, jaki jest naprawdę. Autentyczność była bowiem w rapowym środowisku największą wartością, ostatecznym sprawdzianem tego, komu można wierzyć.Filip Kalinowski niczym osiedlowy kronikarz prowadzi nas przez historię warszawskiego rapu lat dziewięćdziesiątych, pokazując, że to właśnie w tej muzyce jak w soczewce skupiło się wszystko, co na podwórka przyniosły pierwsze lata III RP. Zręcznie lawiruje między ciemną i jasną stroną stołecznego rapu, pisząc zarówno o tych, którzy spisywali kolejne strony "chuligańskiego raportu z osiedla", jak i o tych, którzy spontanicznie i lekko bawili się słowem. Wszystko to na tle największych bolączek ostatniej dekady XX wieku - drapieżnego kapitalizmu, zorganizowanej przestępczości, epidemii brown sugar, policyjnych nadużyć i innych "osiedlowych akcji".Książka Kalinowskiego to pasjonująca podróż przez Warszawę lat dziewięćdziesiątych i opowieść o tych, którzy "niechciani, nielubiani" czuli się nie bez powodu, a swoją prawdę i bunt mogli wyrazić w rymach i bitach.
Najsłynniejsza powieść Charlotte Bronte, która przyniosła jej międzynarodową sławę. Bronte opowiada historię młodej dziewczyny, która po stracie obojga rodziców, trafia do domu brata swojej matki. Nie potrafi jednak obudzić uczuć u ciotki, która gdy tylko nadarza się okazja pozbywa się dziewczynki, wysyłając ją do szkoły dla sierot, słynącej z surowego rygoru. Jane daje sobie jednak radę, zdobywa wykształcenie i wreszcie znajduje pracę jako guwernantka, w domu Edwarda Rochestera, samotnie wychowującego przysposobioną córkę. Wydawałoby się, że tu wreszcie znajdzie prawdziwe szczęście. Jednak los upomni się zadośćuczynienia za winy z przeszłości jej ukochanego pana. Jane nocą ucieka szukać swojej własnej drogi Dziwne losy Jane Eyre to powieść, o której po jej opublikowaniu gazety angielskie pisały codziennie, do tego niemal w samych superlatywach, a taki publiczny zachwyt nie zdarza się często. Książka Charlotte Bront rzeczywiście porwała tłumy. Po latach pozostaje powieścią kultową i choć epoka wiktoriańska dawno przeminęła, Jane Eyre wciąż żyje w umysłach czytelników. W czym tkwi jej fenomen? Wydaje się, że w wierności samemu życiu. Charlotte Bront była pisarką, której nigdy nie myliło się ono ze sztuką. Bez względu na epokę, w której człowiek żyje, samotność, tęsknota i cierpienie są zawsze takie same i zawsze tak samo przeżywane. Zwłaszcza jeśli jest to samotność wśród ludzi, tęsknota za zwykłym ciepłem drugiego człowieka i cierpienie wynikające z odtrącenia przez innych. Czy działo się to dawno temu, czy działo się wczoraj trauma odrzucenia pozostaje ta sama, a lekcja miłości do odrobienia. Tymczasem Dziwne losy Jane Eyre ukazały tę drogę nie tylko jako możliwą do przezwyciężenia, ale pewną, przykładem własnej osoby ręcząc, że sprawiedliwość istnieje, a cierpienie zostaje wynagrodzone.
W 1501 roku piętnastoletnia hiszpańska księżniczka, Katarzyna Aragońska, najmłodsza córka legendarnych Władców Katolickich, opuściła okazały pałac w Alhambrze i udała się w podróż do odległej Anglii, by poślubić księcia Walii Artura Tudora, a ostatecznie stać się kluczową postacią w historii królestwa jako pierwsza małżonka Henryka VIII. Poddani gorąco pokochali pełną odwagi Katarzynę, a upór, z jakim królowa przeciwstawiała się rozwodowi i atakom ze strony Anny Boleyn, znajdując się tym samym w centrum bezwzględnych walk o władzę, na zawsze zmienił jej przybraną ojczyznę. Nowa biografia autorstwa Gilesa Tremletta to pierwsza publikacja prezentująca ponad cztery dekady z życia tej niezłomnej kobiety. Pełna odkrywczych informacji zaczerpniętych z hiszpańskich, niepublikowanych dotąd archiwów, pozwala spojrzeć na te dramatyczne czasy oczami samej Katarzyny. Autor w obrazowy sposób odtwarza losy jednej z najważniejszych postaci XVI wieku, czyniąc Katarzynę Aragońsą jedną z najdoskonalszych biografii dynastii Tudorów.
Ekscytująca biografia ikony polskiej fotografii XX wiekuZofia Chomętowska - fotografka, której zdjęcia stały się unikatową kroniką ubiegłego stuleciaŚwiatłoczuła to opowieść o pasji i odwadze, by podążać własną ścieżką i szukać światła w czasach mroku.Zofia Chomętowska - eksperymentatorka, zapalona automobilistka, patrząca na świat przez wizjer swojej ulubionej leiki - urodziła się w 1902 roku na Polesiu. Dorastała w rodzinie ziemiańskiej, bywała na międzywojennych salonach Warszawy, jako jedna z pierwszych polskich fotografek przecierała międzynarodowe szlaki.Wierna marzeniom, wolna i niezależna, nowoczesna w myśleniu, szybka w działaniu, przełamywała stereotypy obyczajowe. Czujna obserwatorka rzeczywistości dokumentowała życie na Polesiu, międzywojenną Europę, modernizującą się Warszawę Starzyńskiego i powojenną Warszawę w ruinach, pełną nadziei na odbudowę. Jej fotografie stanowią bezcenne archiwum życia w Polsce, ale także Argentynie, dokąd wyemigrowała w 1947 roku.W swojej najnowszej książce Ula Ryciak po raz kolejny buduje bliską i wielowymiarową relację ze swoją bohaterką. Po bestsellerowych biografiach Potargana w miłości. O Agnieszce Osieckiej oraz Niemoralna. Kalina, w Światłoczułej przedstawia życie Chomętowskiej tak, aby czytelniczki i czytelnicy mogli obserwować artystkę przez obiektyw aparatu i czyni ich wspólnikami spojrzenia w postrzeganiu przez nią rzeczywistości. Zmysłowym i wizualnym językiem zaprasza do świata, który ocalał, dzięki fotografiom.
Niesamowita historia życia jednego z najsłynniejszych awanturników wszech czasów Casanova zdobył tyle kobiet, że jego nazwisko stało się w wielu językach synonimem uwodziciela. Jego pełne wzlotów i upadków życie obfitowało w przygody, podróże i miłosne podboje. Zwiedził prawie całą Europę i mieszkał w wielu osiemnastowiecznych stolicach, gdzie poznał najsłynniejszych ludzi tamtej epoki – Woltera, Fryderyka Wielkiego czy carycę Katarzynę. Bogacił się i bankrutował. Siedział w więzieniu, aresztowany pod zarzutem uprawiania czarów, a później był przyjmowany na dworach możnych tego świata, między innymi przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jednak i w Polsce nie obeszło się bez skandalu – Casanova pojedynkował się z powodu kobiety z magnatem Franciszkiem Ksawerym Branickim. Pamiętniki są fenomenalnym obrazem epoki – obyczajów, niepohamowanych namiętności, szalonych miłości i zaciekłych nienawiści. Casanova z wielkim literackim talentem przedstawia nam barwną galerię postaci, od królów i filozofów do najgorszych szumowin, i odmalowuje żywy portret tamtych dalekich czasów – z brzękiem szabel, hukiem pistoletowych wystrzałów, tętentem kopyt, napadami bandytów i stukiem sztonów na karcianych stolikach.
Przed Państwem debiutancka powieść biograficzna OPOWIEŚCI Z PRZESZŁOŚCI autorstwa Teodozji Miśkiewicz, która w sposób przystępny i ciepły snuje historię swojego dzieciństwa, dojrzewania i dorosłości. Każdy z nas odnajdzie tu cząstkę siebie oraz rzeczywistości czasów socjalistycznej Ojczyzny - Polski biednej, siermiężnej i “kalekującej”. W tym świecie przypdało właśnie autorce przeżywać dzieciństwo, młodość i pierwszą miłość. A w tej powieści odkrywa nam siebie - swoje ja, delikatną naturę, przemyślenia, wiarę w przyszłość, że będzie piękna. Przy okazji zaprasza nas do miejsc jej młodości, a tak naprawdę do miejsc niezwykłych, w tamtym, komunistycznym systemie nieraz niedostępnych. Czytając tę niezwykle ciekawą powieść biograficzną, nieraz czujemy smutek, innym razem radość, że udało się jej pokonać chorobę. Że poznała wielu ciekawych ludzi, znalazła wielką miłość, założyła rodzinę, urodziła wspaniałego syna, że w chorobie z wielką miłością dba o męża.
Biografia to sposób, w jaki chcemy zaprosić do naszego życia drugiego człowieka. Niezależnie od tego, czy chcemy powiedzieć rozmówcy wszystko, czy tylko część naszej historii, ważne jest, aby napisać ją tak, aby inni chcieli ją przeczytać.
Czy to się udało Teodozji Miśkiewicz w OPOWIEŚCIACH Z PRZESZŁOŚCI?
Myślę, że tak i zapraszam do lektury!
O Autorce:
Urodziłam się i spędziłam dzieciństwo w wiosce w Beskidzie Żywieckim. Ukończyłam Liceum Pedagogiczne w Żywcu i pracowałam jako nauczycielka w szkole podstawowej w górskiej wiosce. Po kilku latach ukończyłam studia na UAM w Poznaniu i kontynuowałam nauczanie dzieci i młodzieży, a następnie objęłam stanowisko dyrektora szkoły. Moje Uzdolnienie artystyczne zaowocowały zbieraniem góralskiego folkloru i wystawianiem widowisk folklorystycznych. A uzdolnienia pedagogiczne pozwoliły na wprowadzanie nowości w dydaktyce i dbanie o rozwój szkolnictwa.
Po przejściu na emeryturę założyłam Biuro Podróży i Turystyki Amico Tur, które zakończyło działalność w 2020 roku. Praca inspiruje mnie do tworzenia i uwidaczniania rzeczywistości w wierszach. Znajduję też czas na pisanie wierszy o treści, które podpowiada mi serce i dusza. Jednak ani praca, ani pisanie wierszy nie ograniczają mojej miłości do Rodziny, ludzi, świata, przyrody.
Nadal piszę i w roku 2021 w Wydawnictwie Astrum ukazał się mój tomik poetycki NIE TRAĆ MIŁOŚCI..
Jestem też współautorką wydanych przez Wydawnictwo Astrum antologii poezji współczesnej: Spieszmy się kochać bliskich. Ed. 3; Wiersze sercem pisane. Ed. 16; Wiersze dla dzieci. Ed. 10 oraz Antologii poezji Dotyk piękna II i Antologii poezji Czas na debiut II - Wydawnictwo Andrzej Krzysztof Melasa.
Moje utwory zostały również zamieszczone w publikacji Boski chór Aniołów KSIĘGA OSTATNIEJ NOCY i Boski chór Aniołów KSIĘGA EROIKA - Dzieło Zbiorowe Autorów Symfonii, Poetów, Pisarzy i Artystów.
Publikuję także swoje wiersze na wielu portalach poetyckich na FB.”
Teodozja Miśkiewicz
Stron 102
okładka kolorowa, oprawa miękka
Zeszyt, który zawierał rękopis „Zwierzeń”, znajdował się w naszym domu od wielu lat.
Mama zachęcała wszystkich, żeby zabrali się za lekturę dzieła. Bezskutecznie. Zapiski Dziadka Szulca przeczytałem dopiero na ekranie monitora. Po lekturze zrozumiałem, że warto je opublikować. Książka została początkowo wydana w liczbie trzydziestu egzemplarzy z myślą o przekazaniu wartościowych doświadczeń kolejnemu pokoleniu. Szybko się okazało, że ta historia, w bliższej i dalszej rodzinie, została przeczytana bardzo chętnie. Dzięki temu moja Mama zdecydowała się ją wydać w profesjonalny sposób. Przy tej okazji wzbogaciła ją o własne zapiski z czasu, kiedy mój Dziadek po raz drugi wyruszył na II wojnę światową.
Wincenty Zakrzewski OCist
Pamięć, która żyje. Historia, którą każdy z nas czuje. To, co przeżyli nasi ojcowie i dziadkowie,
porusza, przypomina o korzeniach. Wszyscy Polacy są w tej historii, a głosy z przeszłości to małe cegiełki, które budują naszą tożsamość.
Korespondencja kompozytora stanowi świadectwo jego żywego intelektu i nietuzinkowej osobowości. Na kartach listów artysta relacjonował m.in. przebieg swych studiów kompozytorskich i pracy twórczej, dlatego też nierzadko są one jedynym źródłem informacji na temat nieznanych wcześniej czy też niezachowanych do naszych czasów kompozycji […]. Treść listów artysty ujawnia także wiele interesujących faktów o współczesnych mu osobach, w tym wybitnych muzykach, kompozytorach, wykonawcach i pedagogach.
Z zachowanych dokumentów wyłania się złożony portret psychologiczny człowieka, który z pełną determinacją – pomimo rozlicznych przeciwności – kreuje swój artystyczny los. Droga Paderewskiego wiodła od mało satysfakcjonującej – w jego mniemaniu – działalności pedagogicznej, poprzez niekwestionowane i szczególnie przezeń upragnione osiągnięcia kompozytorskie, do zapewniającej mu fortunę kariery uwielbianego przez tłumy wirtuoza.
Książka jest pierwszą w Polsce publikacją popularnonaukową dotyczącą Jakoba Steinhardta, artysty pochodzenia żydowskiego, który urodził się w 1887 r. w Żerkowie. Pochodzący z małego, wielkopolskiego miasteczka Steinhardt swoją pasję zaczął rozwijać jako pięciolatek. Po rozpoczęciu nauki w berlińskim gimnazjum rozwijał zamiłowanie do malarstwa odwiedzając muzea i czytając czasopisma poświęcone sztuce. Po powrocie do Żerkowa, pomimo tego, iż rodzinie zależało na tym, by Jakob skierował swoje kroki w stronę kupiectwa, jego rysunki trafiły w ręce Ludwika Kaemmerera, wykładowcy historii sztuki w Akademii Królewskiej w Poznaniu, dyrektora Muzeum im. Cesarza Fryderyka w Poznaniu. Po otrzymaniu stypendium (1906 r.) mógł w latach 1907-1909 studiować w berlińskim Kunstgewerbe Museum, a w trakcie studiów mógł jednocześnie podjąć naukę w malarskiej pracowni Lovisa Corintha, prekursora ekspresjonizmu i pracowni graficznej Hermanna Strucka. Jakob Steinhardt całe swoje życie związał ze sztuką. Zmarł 11 lutego 1968 r. w Nahariji. Jego prace można podziwiać w Muzeum Żydowskim w Berlinie. Publikacja napisana została na podstawie dostępnych materiałów źródłowych, przy wykorzystaniu Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego im. E. Ringelbluma, Muzeum Żydowskiego Instytutu Historycznego, a także przy wsparciu Muzeum Żydowskiego w Berlinie.
Chopin und Wien jest publikacją zawierającą wybrane referaty wygłoszone podczas międzynarodowej konferencji chopinologicznej, która została zorganizowana w Wiedniu w dniach 19-21 kwietnia 2010 r. Dwukrotny pobyt w Wiedniu był dla Chopina ważnym doświadczeniem, które miało znaczący wpływ na jego osobowość artystyczną. Stolica Austrii była pierwszym zagranicznym miastem, w którym ukazała się drukiem kompozycja Chopina (Wariacje B-dur op. 2) , tutaj też kompozytor odniósł swój pierwszy wielki sukces jako pianista.
Zebrane referaty ujmują wielostronnie związki polskiego kompozytora z Wiedniem, ukazując wydarzenia w kontekście muzycznym, społecznym, politycznym i socjologicznym. Publikacja zawiera teksty w języku niemieckim i angielskim, a całość wstępem opatrzył prof. Theodor Kanitzer (prezes Międzynarodowego Towarzystwa Chopinowskiego w Wiedniu).
A jak Apollo. Biografia Alfreda Cortota autorstwa Anny Chęćki to pozycja rozpoczynająca nową serię monografii najwybitniejszych pianistów XX w. W jej ramach przedstawione zostaną sylwetki słynnych wirtuozów, którzy zaliczani są do panteonu światowej pianistyki – tacy jak Alfred Cortot, Vladimir Horowitz, Artur Rubinstein, Józef Hofmann i inni.
Prezentowana książka to pierwsza wydana w języku polskim biografia Alfreda Cortota, wybitnego pianisty i pedagoga, który zasłynął przede wszystkim jako interpretator muzyki Chopina i Schumanna oraz założyciel École normale de musique – wyższej uczelni muzycznej uznawanej za jedną z najbardziej renomowanych w Europie. A jak Apollo. Biografia Alfreda Cortota opisuje życie artysty od dzieciństwa, poprzez lata nauki w Konserwatorium i międzynarodowe sukcesy aż po zmierzch kariery. Jeden z rozdziałów poświęcony jest budzącej kontrowersje sprawie związku Cortota z rządem Vichy w czasie II wojny światowej. Niezwykle intersująca jest część omawiająca metodę doskonalenia techniki gry opracowaną przez Cortota, o której autorka pisze: „Kiedy umysł oswoi w ćwiczeniu daną strukturę, uniezależniając prawą rękę od lewej, wówczas zostanie ona pokonana. Oto metoda zaproponowana przez kogoś, kto nie dostał się za pierwszym razem do konserwatorium, a jego ręka z trudem obejmowała oktawę. Ten sam człowiek kilkanaście lat później był koncertującym na całym świecie artystą. Zawsze jednak zmagał się z własnymi ograniczeniami. Dążył do kontroli i tracił ją, odsłaniając na scenie, w nagraniach i życiu własną słabość”.
Anna Chęćka jest doktorem habilitowanym nauk humanistycznych (estetyka i filozofia muzyki), pianistką, literatką, pedagogiem, adiunktem w Instytucie Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa – Zakładzie Estetyki i Filozofii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego. Zetknęła się z metodą Cortota na studiach pianistycznych w Paryżu, gdzie kształciła się u Bernarda Ringeissena.
Życiorys Ludwika Marszałka to przykład dramatycznych losów pokolenia akowskiego walczącego o niepodległość Polski z okupantami niemieckim i sowieckim, a po wojnie zdziesiątkowanego przez terror komunistyczny. „Zbroja” był harcerzem, zawodowym oficerem piechoty i lotnictwa Wojska Polskiego, podczas wojny szkoleniowcem i komendantem Obwodu Dębica AK. Później działał w strukturach organizacji „NIE”, Delegatury Sił Zbrojnych oraz Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” na Rzeszowszczyźnie i Dolnym Śląsku. Był poszukiwany przez NKWD i bezpiekę. Zdradzony przez łącznika, aresztowany, przeszedł ciężkie śledztwo. W procesie grupowym został skazany przez komunistyczny trybunał wojskowy na śmierć. 27 listopada 1948 r. zginął zamordowany przez czekistów polskich w więzieniu przy ul. Kleczkowskiej we Wrocławiu. Pośmiertnie awansowany na stopień podpułkownika.
Kto uwolnił kobiety z gorsetów?Kim była matka chrzestna stylu punk?Dlaczego zginęli Maurizio Gucci i Gianni Versace?Którego ze słynnych projektantów nazywano Małym Księciem mody? Biografie wybitnych projektantów są często nie mniej ciekawe niż tworzone przez nich kreacje. Wielki świat mody to przede wszystkim pokazy, wybiegi i haute couture, ale również nazwiska znanych kreatorów, których wizje zmieniają oblicze branży i styl ubierania się milionów ludzi. Któż nie zna takich postaci jak: Chanel, Dior, Gucci, Versace czy Yves Saint Laurent czy zmarła niedawno Vivienne Westwood? Projektanci mody to zazwyczaj osoby nietuzinkowe, utalentowane, o dużej wyobraźni, silnej osobowości i o życiorysach często naznaczonych traumą. Najnowsza książka Iwony Kienzler opowiada o najważniejszych dyktatorach światowej mody, ich sukcesach, wzlotach i upadkach, odsłaniając jednocześnie kulisy ich prywatnego życia. To drugie, zaktualizowane wydanie tej bestsellerowej pozycji. Dyktatorzy mody są książką znakomitą na prezent, bogato ilustrowaną, wydaną w starannej szacie graficznej.
Wspomnienie autorki o losach jej babki Żydówki w czasie wojny, o wyjściu z getta warszawskiego i przetrwaniu na fałszywych papierach trzymanych w tytułowej czarnej torebce.
Al Capone i mafia amerykańska IWONA KIENZLERLata dwudzieste ubiegłego wieku to narodziny amerykańskiej mafii. Siły nabrała dzięki prohibicji, która sprowadziła handel alkoholem do podziemia. Stolicą ówczesnego świata przestępczego było Chicago, a najważniejszym człowiekiem w tym mieście - syn włoskich imigrantów: Al Capone.Jaka była jego historia? Jak syn fryzjera i szwaczki, który ukończył zaledwie kilka klas, doszedł na sam szczyt mafijnych struktur? Jakim cudem jeden człowiek mógł mieć w kieszeni urzędników, sędziów, polityków i policję?O tym, jak Al Capone stał się ikoną, pisze autorka ceniona wśród fanów książek o historii innej niż ta ze szkolnej ławki.
"Zginę w górach" - mówiła. Dotrzymała słowa - według dokumentów sądowych zmarła 13 maja 1992 roku. Dzień wcześniej zaginęła na górze Kanczendzonga w Himalajach. Jej śmierci nikt nie widział, jej ostatniego słowa nikt nie słyszał, jej ciała nikt nie odnalazł. Na początku XXI wieku do Izby Pamięci Jerzego Kukuczki zapukała para turystów, która twierdziła, że w jednym z klasztorów w Tybecie spotkała postać przypominającą zaginioną przed laty himalaistkę... Jej odejście, tak jak wiele zdarzeń z jej życia, do dziś pozostaje tajemnicą.Trzecia kobieta i pierwsza Europejka na Mount Evereście. Pierwsza kobieta, która zdobyła szczyt K2. Od małego słynęła ze "żmudzkiego" uporu. Szybko musiała dorosnąć, by wesprzeć matkę w domowych obowiązkach. Ojcu chciała z kolei zastąpić pierworodnego syna, który zginął śmiercią tragiczną. Najpierw dźwigała ciężar niełatwej historii rodzinnej, później sprawy "na dole" zawsze pozostawiała na drugim planie. Żyła od wyprawy do wyprawy. Nigdy nie zdecydowała się na macierzyństwo. Rozpadły się jej dwa małżeństwa. Najważniejsza była dla niej wolność. Jej prawdziwą miłością były góry.Nieznane dotychczas dokumenty, niepublikowane wcześnie fotografie oraz bliscy, którzy po raz pierwszy zgodzili się na rozmowę. Po olbrzymim sukcesie książki Simona. Opowieść o niezwyczajnym życiu Simony Kossak Anna Kamińska przybliża czytelnikom życie najsłynniejszej polskiej himalaistki. Wanda. Opowieść o sile życia i śmierci. Historia Wandy Rutkiewicz to znacznie więcej niż biografia. To opowieść o pokonywaniu własnych demonów, przełamywaniu swoich słabości i o wielkiej, życiowej pasji, która, dając niebywałą siłę, może również spalać.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Cybulski. Podwójne salto [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/cybulski-podwojne-salto-2025.jpg "Cybulski. Podwójne salto [2025]. Autor: Karaś Dorota. Dobreksiazki.pl")
