Każda kobieta, która siada przed lustrem, korzysta z wynalazków Maxa Factora - tusz do rzęs ze szczoteczką, cienie do powiek, wodoodporny makijaż. To on wymyślił słowo "make-up". Jego firma kosmetyczna odniosła globalny sukces. I to on pokazał całemu światu, jak za pomocą makijażu wydobyć prawdziwe piękno.Jako siedmiolatek sprzedawał przekąski w teatrze w Łodzi. Ambitny chłopiec został pomocnikiem aptekarza i perukarza, a potem fryzjerem. Dzięki tym doświadczeniom zaczął eksperymentować z kosmetykami, co pozwoliło mu później zrewolucjonizować świat makijażu. Na dworze Romanowów dbał o wizerunek carskiej rodziny, ale prawdziwa kariera zaczęła się, gdy wyjechał do Hollywood.Dla Fabryki Snów wymyślił podstawy filmowej charakteryzacji. Kreował wizerunek największych gwiazd kina i był ich bliskim przyjacielem. Swoim pudrem uratował karierę Rudolfa Valentino, Rita Hayworth zawdzięcza mu rude loki. I tylko on potrafił (po polsku!) okiełznać kapryszącą Polę Negri. Twarzami jego marki zawsze są największe gwiazdy: Marylin Monroe, Elizabeth Taylor, Priyanka Chopra.Dzięki chłopakowi z Polski sekrety piękna ekranowych gwiazd są dostępne dla wszystkich kobiet.
Nowe wydanie porywającej, nagradzanej książki, która podbiła zarówno serca krytyków, jak i czytelników. Ocalały z Shoah emigrant z Polski przybywa do Stanów Zjednoczonych, by robić karierę w Hollywood. Wygrywa casting organizowany przez wytwórnię Metro-Goldwyn-Mayer i zostaje aktorem. Wygląda na to, że ziszcza się amerykański sen. Sprawy komplikują się jednak, gdy przeszłością Hersha zaczynają interesować się agenci FBI. Czy nie jest on przypadkiem uczestnikiem międzynarodowego, komunistycznego spisku?
Zawsze po stronie prawdy. Zawsze po stronie najsłabszych. Zawsze całym sobą.Dla jednych był najukochańszym "dziadkiem", fantastycznym szefem i świętym kapłanem, dla innych atakującym Kościół samozwańczym inkwizytorem, pragnącym zemsty ukrainożercą i skłóconym ze wszystkimi cholerykiem.Na jego pogrzebie pojawiły się osoby niepełnosprawne intelektualnie, działacze narodowi, polscy Ormianie, opozycjoniści z okresu PRL i dziennikarze, od lewej do prawej strony. Najmniej było przedstawicieli hierarchii kościelnej.Przez całe życie był niczym ogień, jakby wziął sobie do serca wezwanie z Apokalipsy: "Obyś był zimny albo gorący". I ten ogień wielu parzył: Służbę Bezpieczeństwa PRL, jej tajnych współpracowników, kościelnych karierowiczów i tych, którzy - jak uważał - w imię politycznej zgody postanowili zapomnieć o zbrodni na rodakach. Wielu mogło liczyć na jego pomoc, na rozmowę, na słowa wsparcia, na pomoc materialną, ale najwięcej poświęcił osobom upośledzonym intelektualnie. Zamieszkał z nimi w Radwanowicach i to było miejsce, gdzie najczęściej się uśmiechał.Pierwsza biografia ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego to opowieść o człowieku, który - nawet za cenę odrzucenia i materialnego ubóstwa - żył w zgodzie z własnym sumieniem, odważnie i radykalnie."Wielu wolałoby omijać szerokim łukiem nierozwiązane problemy z przeszłości Kościoła i Polski, ale on nie potrafił milczeć, nie umiał zejść z tej drogi. Płacił za to ogromną cenę samotności i niezrozumienia" - powiedział na jego pogrzebie bp Damian Muskus.
Krzysztof Medyna, nestor polskiego jazzu, urodził się 18 kwietnia 1949 roku w Jeleniej Górze. Wychowywał się w rodzinie o wieloletnich tradycjach muzycznych. Jego dziadek, Aleksander Szwarc, był przedwojennym dyrygentem Reprezentacyjnej Orkiestry Wojska Polskiego. Matka studiowała pianistykę w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie (dziś: Uniwersytet Muzyczny im. Fryderyka Chopina). W latach siedemdziesiątych był członkiem m.in. Quidam Jazz Quartet oraz współzałożycielem grupy Breakwater. W tym czasie był także kierownikiem zespołu akompaniującego Jerzemu Połomskiemu na trasach w Polsce, Czechosłowacji, NRD i Związku Radzieckim. Do USA wyjechał w styczniu 1982 roku, gdzie jako profesjonalny saksofonista nawiązał współpracę z hermetycznym środowiskiem jazzowym Nowego Jorku. W lutym 2007 roku wraz z kwintetem Komeda Project wziął udział w nagraniu płyty Crazy Girl. W 2009 roku koncertował wspólnie z wybitnym polsko-amerykańskim pianistą jazzowym Adamem Makowiczem.
UWIELBIANA, POŻĄDANA I SAMOTNA. PORYWAJĄCA BIOGRAFIA LEGENDARNEJ DIWY
Była jedną z najbardziej pożądanych kobiet swoich czasów. Jej zachwycające arie operowe rzucały na kolana tłumy.
Jaka jest prawda?
Ukochana primadonna, schodząc ze sceny, stawała się porywcza i wybuchowa. Z wyrachowaniem zdradzała męża. Los nie pozostawał jej dłużny. Arystoteles Onassis - najbogatszy wówczas człowiek na świecie - zmusił Callas do ukrywania ciąży, a później dziecka, które zmarło kilka dni po porodzie. Wreszcie porzucił ją dla Jacqueline Kennedy. Życie Callas to opowieść o wzlotach i upadkach. O licznych skandalach, samotności i odrzuceniu. O złotej erze opery, triumfach na legendarnych scenach La Scali i Metropolitan Opera oraz o współpracy z największymi artystami epoki.
Suarez. Najlepsi piłkarze świata Luis Suarez, zwany najbardziej zabójczym snajperem na świecie, to jeden z najlepszych środkowych napastników XXI wieku. Kibice go uwielbiają. A on robi to, co kocha najbardziej: gra w piłkę i zdobywa bramki. Co o nim wiadomo? Że pochodzi z Urugwaju, ma za sobą długą i krętą drogę na szczyt, pełną wzlotów, upadków, łez, gniewu i ciężkiej pracy. Jego historia stanowi wspaniałą inspirację dla młodych fanów futbolu! Na kartach tej książki znajdziesz prawdziwą opowieść o Suarezie. Dowiesz się, jakim był dzieckiem - zadziornym, walecznym kilkulatkiem, który za wszelką cenę chciał wygrywać nawet ze starszymi i silniejszymi chłopakami. Prześledzisz ścieżkę jego kariery, pierwsze treningi z wujkiem El Chango, a później kolejne kluby: Urreta, Nacional, Groningen, Ajax... Zobaczysz, jak ciężką pracą nad doskonaleniem naturalnego talentu przekuwał marzenia w mistrzowską grę. W życiu Luisa były także mroczniejsze chwile, popełniał poważne błędy, zdarzały mu się bolesne upadki. Jednak najważniejsze było to, w jaki sposób się z nich podnosił i stawał coraz silniejszy i dojrzalszy. Dzięki tej książce przekonasz się, że upartemu Urugwajczykowi sukcesy nie zawsze przychodziły łatwo. Ale nawet w trudniejszych chwilach, gdy musiał płacić za błędy, wiedział jedno. Był piłkarzem. To wszystko, czego był pewien. Był winien kibicom i kolegom z drużyny, aby dać z siebie wszystko. Żaden z obrońców nie miał szans. Luis był dla nich zwyczajnie zbyt szybki!
Modrić. Najlepsi piłkarze świata Wczesne dzieciństwo Luka Modrić spędził na zboczach gór Welebitu, gdzie z ukochanym dziadkiem wypasał kozy. Te spokojne dni skończyły się wraz z wybuchem wojny. Po tragicznej śmierci dziadka rodzina przeprowadziła się do najbliższego miasta. I tam osamotniony chłopiec odkrył swoją miłość: piłkę nożną. Jeśli tylko było w miarę bezpiecznie, Luka całymi dniami ćwiczył z piłką na hotelowym parkingu. Był świetny. Cierpliwie szlifował swój talent. Aż któregoś dnia trenerzy lokalnego klubu zaprosili go na trening. I to był początek. Ta książka opowiada o chłopcu, który dzięki wielkiej determinacji stał się prawdziwą supergwiazdą takich klubów jak Dinamo Zagrzeb, Tottenham czy Real Madryt, którego barwy reprezentuje nieprzerwanie od 2012 roku. Luka już jako dziesięciolatek miał marzenie: grać w reprezentacji Chorwacji i przynieść jej chwałę. Sukcesy nie przychodziły jednak od razu. Był dobry, ale musiał być wybitny, aby osiągać swoje cele. Codziennie więc trenował i sumiennie wykonywał wszystkie zalecenia trenerów. I uczył się zachowywać spokój w ogniu walki. Nie bać się o wiele większych i silniejszych chłopców. I nawet po zwycięstwie Luka powtarzał sobie: Mogę być jeszcze lepszy. Mogę myśleć jeszcze szybciej... Modrić udowadnia, że jeśli jest się wytrwałym, można spełnić każde marzenie. Ten filigranowy pomocnik wiele razy słyszał, że jest za mały, za słaby. A przecież sprostał każdemu wyzwaniu. Z tej emocjonującej opowieści dowiesz się, jak wielkim hartem ducha wykazuje się Luka, który doskonale wie, że w piłce nożnej najważniejsza jest umiejętność gry zespołowej. Aby zwyciężyć, potrzebna jest cała drużyna! Modrić: Przyjęcie, zwód w prawo i strzał!
Iniesta. Najlepsi piłkarze świata Andres Iniesta jest uważany za jednego z najlepszych piłkarzy swojego pokolenia i jednego z najwspanialszych pomocników wszech czasów. Jego dominacja w środku pola jest bezdyskusyjna. Ma na koncie wiele świetnych asyst i pięknych goli, a lista jego trofeów jest długa: dziewięć tytułów mistrzowskich La Liga, cztery puchary Ligi Mistrzów, Piłkarz Roku UEFA, Najlepszy Zawodnik Mistrzostw Sezonu, Drużyna Roku UEFA i ścisła czołówka w dwóch plebiscytach Złota Piłka. Doprowadził Barcelonę do zdobycia wielu tytułów mistrzowskich. Dzięki tej książce odkryjesz początki niezwykłej kariery hiszpańskiego pomocnika. Dowiesz się, jak szybko ujawnił się talent Andresa, który już jako sześciolatek był uważany za najlepszego piłkarza w rodzinnej Fuentealbilli. Wkrótce stanął przed ogromną szansą: otrzymał miejsce w La Masii, młodzieżowej akademii klubu FC Barcelona. Był wtedy małym chłopcem, bał się rozłąki z rodziną, ale już wiedział, co chce robić w życiu. Trenować, grać, zwyciężać. I cały czas uczyć się od najlepszych. Przeczytasz również, jaki Iniesta jest naprawdę: pracowity, konsekwentny, czasami nieco zbyt skromny, wciąż dążący do doskonałości. Jego marzenia spełniały się wielokrotnie, ale zawdzięczał to swojej pracy i ciągłym, niekończącym się treningom. I zawsze widział, że ma do osiągnięcia coś więcej. Przekonasz się też, co w prawdziwym futbolu rzeczywiście się liczy i jak to się dzieje, że zawodnicy w drużynie wydają się rozumieć bez słów. Katalońskiemu pomocnikowi zdobywanie trofeów nigdy się nie znudzi!
Książę Józef Poniatowski. Romantyczna legenda
W roku 2024 mija 211 lat od bohaterskiej śmierci Księcia Józefa Poniatowskiego w Bitwie Narodów pod Lipskiem. Były oficer austriacki, zakończył życie jako Marszałek Francji, żołnierz i wódz polski, stając się symbolem patriotyzmu i honoru. Jego los, pełen odwagi i poświęcenia dla Ojczyzny, zainspirował do stworzenia tej książki. Książka powstała z tęsknoty za wzorcem osobowym, typem romantycznego bohatera – patrioty, którego próżno by szukać we współczesnych czasach. Autor snuje opowieść o życiu Księcia Józefa, opierając się na swojej prywatnej kolekcji pamiątek. Kolekcjonowanie stało się dla niego nie tylko pasją, ale i hołdem wobec historii – próbą przywrócenia pamięci o człowieku, który w czasach upadku Rzeczypospolitej pozostał wierny wartościom, które dziś tak łatwo zanikają.
Sara Schenirer (1883–1935) była inicjatorką i założycielką sieci nowoczesnych szkół ortodoksyjnych dla dziewcząt Bejs Jakow. Pochodziła z krakowskiej rodziny, w której ojciec był zwolennikiem cadyka z Bełza. Wykształcenie zdobyła w polskiej szkole powszechnej. W domu pogłębiała swą wiedzę z zakresu religii żydowskiej, a na wykładach publicznych zdobywała świecką edukację. Pierwszą szkołę dla żydowskich dziewcząt założyła we własnym mieszkaniu w 1917 r. Pod koniec lat 30. działało już ponad 250 placówek Bejs Jakow (także poza granicami Polski), w których kształciło się ponad 40 tys. dziewcząt. SaraSchenirerjako inicjatorka ruchu jużza życia stała sięlegendą w środowisku ortodoksyjnym. Jej postać była otoczona czcią, nazywano ją matką sukcesu szkół Bejs Jakow. Tom zawiera następujące dokumenty osobiste Sary Schenirer: 1) niepublikowany dotychczas rękopis polskojęzycznego dziennika z lat 1908–1913 (edycja na podstawie rękopisu pozostającego w zbiorach prywatnych); 2) pamiętnik z lat 1883–1927, opublikowany w jidysz w Gizamlte szriftn (Łódź 1933 r.) częściowo pod tytułem Bleter fun majn lebn (Kartki z mojego życia),a częściowo Funfcejn jor fun Beis Jakow (Piętnaście lat Bejs Jakow); 3) ostatni list Schenirer do uczennic, napisany tuż przed śmiercią, który można traktować jako jej testament, opublikowany w jidysz w drugim wydaniu Gizamlte szriftn. Polskojęzyczny dziennik to sensacyjny dokument ujawniający pewne fakty konsekwentnie przemilczane w oficjalnej biografii Szenirer. Z kart dziennika Schenirer wynurza się wizerunek młodej, ambitnej kobiety, niezależnej finansowo (pracuje jako krawcowa). Przywiązuje dużą wagę do wszechstronnego rozwoju intelektualnego, poprzez uczestnictwo w polskich wykładach publicznych (w tym feministycznych), kursach oraz lektury. Ma przekonanie o powołaniu do spełnienia pewnej misji wśród kobiet żydowskich, ale patrząc szerzej widać u niej ogromną chęć bycia użyteczną dla społeczeństwa (odbywa kursy sanitarne). Jest głęboko wierząca i sprawy religii traktuje bardzo poważnie, jednak jest w stanie zbuntować się przeciw tradycji, jeśli ta ogranicza ją zbyt mocno i uniemożliwia realizację głównych celów życiowych. Poza tym Schenirer na kartach dziennika jawi się jako osoba niepokorna, dowcipna, nieunikająca rozrywek (teatr, regularne jeżdżenie do kurortów, uprawia turystykę, nawet uczy się grać w karty). Ważnym wątkiem jest także swatanie jej przez rodziców i ślub z człowiekiem, którego nie kocha oraz rozpad tego związku. Natomiast pamiętnik jidyszowy wraz ze wspomnieniem podsumowującym 15 lat pracy Bejs Jakow stanowią zarys dziejów ruchu widzianych z perspektywy jego założycielki. Prawdopodobnie do stworzenia oficjalnej wersji swojego życiorysu Schenirer wykorzystała prowadzone w języku polskim zapiski w dzienniku, ale poddała je daleko idącemu opracowaniu. Tekst pamiętnika pisany jest z punktu widzenia twórczyni nowych koncepcji edukacyjnych, pragnącej historią swego życia wyjaśnić kierujące nią ideały oraz podstawowe założenia proponowanych rozwiązań. Jego twórczyni i przywódczyni szkół religijnych dla dziewcząt w pełni utożsamiając się ze stworzonym przez siebie dziełem i traktując swój pamiętnik jako rodzaj pouczenia dla uczennic, exemplum właściwej drogi życiowej, autobiograficzne fragmenty poddaje ostrej autocenzurze. Brak tu szczegółów z życia osobistego: w ogóle nie wspomina o nieudanym małżeństwie i rozwodzie, wydarzeniach stanowiących obszerną część dziennika, nie ma też zapisków zabarwionych poczuciem humoru, charakterystycznych dla tekstu polskojęzycznego. Publikacją pamiętnika autorka chciała dokonać podsumowania swego życia i przekazać potomnym najważniejsze myśli. Przy opracowaniu powyższych dokumentów uwzględniony został wykorzystywany dotychczas w niewystarczającym stopniu materiał archiwalny dotyczący Schenirer i jej najbliższej rodziny, taki jak akty USC, rejestry ludności oraz inne dokumenty.
Debiut literacki Macieja Łopuszyńskiego to pozycja niezwykła pod wieloma względami. Zabiera czytelników wporuszającą podróż po zakamarkach świata osoby, która napoczątku lat dwutysięcznych trafia dowarszawskiego Mokotowskiego Oddziału Dziennego Mokotowskiego Centrum Zdrowia Psychicznego przy ul. Grottgera. Autor opisuje świat, wktórym muzyka splata się zblokowiskami lat dziewięćdziesiątych, relacje zkobietami imiłość zchaosem ihałasem doświadczanym wraz znawrotami choroby, acodzienne życie znieustającą walką osiebie. Autor, jak sam mówi, należy dojednego procenta społeczeństwa, uktórego zdiagnozowano schizofrenię paranoidalną. Ta choroba wcale nie jest taka straszna podkreśla nakartach powieści, odkrywając przed czytelnikami arkana doświadczanego przez siebie świata, niekiedy niepokojącego, niekiedy pełnego spokoju, aniekiedy bardzo uważnej obserwacji... Świata jedynego wswoim rodzaju.
Stanisław Wyspiański, nazywany czwartym wieszczem, to postać, która niezmiennie fascynuje kolejne pokolenia. Choć jego życie było krótkie – zmarł w wieku 38 lat – pozostawił po sobie niezwykle bogaty dorobek artystyczny. Jego prace, pełne oryginalnych pomysłów i nowatorskich rozwiązań, do dziś inspirują, zaskakują i zmuszają do refleksji nad ich przesłaniem. Był twórcą wszechstronnym, łączącym różne dziedziny sztuki: malarstwo, rysunek, projektowanie witraży i wnętrz, architekturę, a także grafikę użytkową, jak typografia czy plakaty. Nie ograniczał się jednak do sztuk plastycznych – równie istotne miejsce w jego twórczości zajmowały dramaty, poezja oraz przekłady literackie.
Wyspiański wyprzedzał swoją epokę zarówno w treści, jak i formie. Jego wizjonerskie podejście do sztuki uwidaczniało się w dążeniu do jej integracji – idei szczególnie propagowanej przez twórców czasów secesji. Łączył w swoich dziełach różnorodne środki wyrazu, tworząc artystyczne wizje, które można określić mianem całościowych i wielowymiarowych. Jego twórczość, pełna innowacji, symboliki i subtelnych odniesień, stała się nie tylko świadectwem epoki Młodej Polski, ale i inspiracją dla przyszłych pokoleń.
Album, napisany i opracowany graficznie przez historyczkę sztuki Lubę Ristujczinę, to wciągająca opowieść o życiu i pracy jednego z najwybitniejszych artystów polskiego modernizmu. Publikacja odkrywa tajemnice jego twórczości, przybliża źródła inspiracji i detale warsztatu, a liczne reprodukcje, w tym także mniej znane dzieła, pozwalają spojrzeć na jego twórczość z nowej perspektywy.
Krzysztof Kloc nie tylko wychodzi daleko poza najczęściej przywoływaną przez badaczki i badaczy Wyprawę w Dwudziestolecie , odwołując się do wielu nieznanych lub marginalizowanych wypowiedzi noblisty, ale także daje dowód znakomitej znajomości epoki, swoistego zmysłu historycznego, pozwalającego mu umieszczać losy swojego bohatera w wcale nieoczywistych kontekstach, dokonuje ciekawych porównań np. zestawiając postaci Józefa Mackiewicza, Jerzego Stempowskiego z Czesławem Miłoszem. Choć tekst, jak zastrzega Autor, nie jest pełną intelektualną biografią Miłosza, stanowi jednak, to moje dopowiedzenie, ważny głos w dyskusji o jego miejscu w kulturze polskiej, w jej różnych, korespondujących ze sobą wymiarach. Prof. dr hab. Rafał Stobiecki, Uniwersytet Łódzki Krzysztof Kloc zastrzega, że jego książka jest skromnym, niecałościowym zbliżeniem: jest to wyraz uczciwości intelektualnej i pokory, stanowi ona bowiem oryginalną formalnie z prawdziwego zdarzenia biografię intelektualną (gatunek u nas raczej mało popularny). Niby ramy to Dwudziestolecie, niby nie mówi się w książce o poezji Miłosza a jednak: mamy tu Miłosza z krwi i kości. Do tego, pokazanego bezkompromisowo i świeżo, uczciwie. Dr Jacek Hajduk, Uniwersytet Jagielloński To naukowy esej, rzeczowy i treściwy, zarazem bardzo przyjazny czytelnikowi. Język wykładu w każdym miejscu pozostaje wzorcowy, świadomie podarchaizowany, podobnie składnia, jak u starych mistrzów, ale bez wpadania w przesadę. Książka do wielokrotnego czytania i powrotów. Nie jest to pieśń pochwalna ku czci, ale może rozkochać w Miłoszu. Można też Poetę po tej lekturze znienawidzić. Dr Robert Spałek, Instytut Pamięci Narodowej Spis treści Od autora 1 Polska, Polacy, Polskość 2 Wilno: ni to Polska, ni to nie Polska, ni to Litwa, ni to nie Litwa 3 Piłsudski i państwo 4 Dmowski i nacjonalizm 5 Inteligencja i intelektualiści 6 Katastrofizm i marksizm Bibliografia Krzysztof Kloc (ur. 1989), historyk, profesor w Instytucie Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Interesuje się historią Polski XX w., ze szczególnym uwzględnieniem dziejów Dwudziestolecia i obozu piłsudczykowskiego, losami polskiej inteligencji i historią środowiska Kultury Jerzego Giedroycia oraz biografistyką tego okresu. Autor m. in. wielokrotnie nagradzanej biografii ambasadora Michała Sokolnickiego (2018) oraz wydanej w Ośrodku Myśli Politycznej książki Piłsudski. Studium fenomenu Komendanta (2021). Edytor i wydawca źródeł.
Maria Sierotwińska-Rewicka (1937-2011) – działaczka opozycji niepodległościowej, dziennikarka i nauczycielka języka polskiego. W 1980 r. znalazła się w gronie założycieli NSZZ „Solidarność” w Małopolsce. Pracowała w Sekcji Informacji, pisała do „Gońca Małopolskiego”, tygodnika małopolskiej „Solidarności”. Internowana 13 grudnia 1981 r., mimo bardzo złego stanu zdrowia była przetrzymywana w więzieniach przez 7,5 miesiąca. Po zwolnieniu, z powodu poważnej choroby córki i niemożności jej skutecznego leczenia w Polsce, wraz z dzieckiem oraz mężem wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Przez cały czas pobytu w USA pracowała na rzecz polskiej opozycji solidarnościowej (działała w Ruchu Społeczno-Politycznym „Pomost”, pisała artykuły do nowojorskiego „Nowego Dziennika”, była stałą korespondentką Radia Wolna Europa oraz lektorem wiadomości w Polskiej Stacji Radiowej w Los Angeles). Wróciła do kraju 13 grudnia 1991 roku i rozpoczęła działalność w strukturach Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności. W 2004 r. została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2008 r. – Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2015 r. pośmiertnie otrzymała Krzyż Wolności i Solidarności.
Berenika Rewicka – absolwentka kulturoznawstwa na Wydziale Filozoficznym UJ oraz filologii angielskiej na UP w Krakowie. Przez lata mieszkała w Kalifornii w USA, gdzie skończyła liceum oraz studia wyższe. Kilka lat spędziła też w Norwegii. Pracuje jako starszy wykładowca w Jagiellońskim Centrum Językowym UJ.
JAKIE JESZCZE GRZECHY UKRYWA KOŚCIÓŁ?
Turyn, rok 1963. Do miasta przyjeżdża Francesca, córka ubogich włoskich rolników. Nie będzie tu jednak cieszyć się życiem i spędzać czasu w urokliwych kafeteriach. Dziewczyna musi zniknąć - jest niezamężna i w ciąży, a to plama na honorze rodziny.
Francesca trafia do prowadzonego przez zakonnice ośrodka, licząc na pomoc ze strony Kościoła. Krótko po porodzie słyszy jednak, że jej synek został już adoptowany przez "dobrą" rodzinę w Ameryce. Od tej chwili nie jest już jego matką.
Nigdy nie wyraziła na to zgody.
Jej los podzieliło wiele młodych Włoszek żyjących w świecie opętanym obsesją na punkcie dziewictwa i czystości. Od lat 50. do 70. amerykańskie rodziny za pośrednictwem kościelnych organizacji nielegalnie adoptowały tysiące włoskich dzieci, nieświadomie budując swoje szczęście na tragedii ich matek.
Maria Laurino ujawnia ogromną skalę procederu zorganizowanego przez wysokich rangą księży i zakonnice. Dziennikarka wysłuchała opowieści rozdzielonych rodzin, aby teraz odsłonić kolejne ciemne karty współczesnej historii Kościoła katolickiego.
Nadszedł czas, by rozliczyć Watykan z lat milczenia.
"Zakonnice odrywają dzieci od matek. Urzędnicy fałszują akty urodzenia, a księża wysyłają dzieci za ocean jako sieroty wojenne. Tam adoptują je niczego nieświadomi amerykańscy rodzice. Jak to możliwe? Maria Laurino przez pięć lat prowadzi śledztwo na dwóch kontynentach i nie tylko odsłania przed nami tajemnice Kościoła, ale przede wszystkim z empatią opowiada historie ludzi, którzy padli ofiarą tego procederu. To opowieść o radzeniu sobie z utratą i niegasnącej nadziei, dzięki której dorosłe dziś dzieci odkrywają prawdę o swoim pochodzeniu."
Marta Abramowicz
"Kościół, państwo i społeczeństwo odebrały kobietom ich autonomię i kontrolę nad losem własnym oraz swoich dzieci. To w tych warunkach - biedy, braku dostępu do legalnej antykoncepcji oraz pogardy wobec kobiecej seksualności - mógł powstać program wizowy dla rzekomych włoskich sierot wojennych, de facto bezprawnie rozdzielający tysiące dzieci i matek. Ten wciągający reportaż mówi o stracie, tęsknocie i szukaniu tożsamości, ale też o kłamstwie i przemocy państwa i Kościoła. To również przestroga, bo niestety odbieranie kobietom prawa do decyzji to nie tylko historia."
Zuzanna Radzik, teolożka i publicystka
Książka Ignacy Loyola, sam i na piechotę została uznana za jedną z najbardziej wartościowych biografii tego niezwykłego człowieka i założyciela Towarzystwa Jezusowego (jezuitów).Autor opisuje Ignacego jako człowieka z krwi i kości, cierpliwego i wyrozumiałego psychologa oraz przewodnika dusz. Jednocześnie obala mity i stereotypy określające go jako manipulatora i despotę. Nazywa go raczej Don Kichotem "w boskim stylu", ponieważ całe swoje życie poświęcił walce o ideały. Ignacy potrafił zamieniać marzenia w czyn. Przykładem życia pociągał za sobą innych. Początkowo jeszcze pielgrzym bezustannie podążający za głosem Bożego wołania i szukający swego miejsca w świecie. Z czasem osiadł w Rzymie, gdzie za pomocą korespondencji próbował objąć opieką rozrastające się Towarzystwo Jezusowe rozproszone w wielu zakątkach świata.Jos Ignacio Tellechea Idgoras (1928-2008) - hiszpański duchowny, historyk i teolog z Kraju Basków. Podczas studiów na Uniwersytecie Gregoriańskim przyjaźnił się z Angelo Roncallim, przyszłym papieżem Janem XXIII. Przez długie lata był kierownikiem katedry Historii Kościoła Uniwersytetu Papieskiego w Salamance. Jako historyk specjalizował się w epoce hiszpańskiego Złotego Wieku (XVI-XVII w.). Jest autorem ponad 100 książek, w tym wartościowych biografii, . Filipa II Habsburga, Franciszka Ksawerego, fray Bartolomgo Carranzy, a także Ignacego Loyoli.
Maligna w pojęciu medycznym oznacza stan zaburzenia świadomości, majaczenie, nadchodzącą agonię. To pomieszanie, rodzaj splątania. Maligna to także stan dzisiejszego świata. W którym kierunku odwrócić wzrok, aby nie narazić się na niebezpieczeństwo?Problemy geopolityczne widziane z szerokiej perspektywy finalnie skupiają się na losie jednostki. Opowieści bohaterów książki, funkcjonujących w rodzimych krajach w poczuciu notorycznego lęku, a tym samym braku stabilizacji życiowej, stają się odzwierciedleniem stanu świata, w którym na ważne decyzje nie mają wpływu zwykli ludzie.Książka jest reporterskim zapisem wydarzeń związanych z kryzysem humanitarnym w Polsce. Autorka, odwiedzając pogranicze w latach 2021-2022, rozmawiała zarówno z wolontariuszkami, lekarzami, jak i mieszkańcami Podlasia, którzy, stając się świadkami nieszczęść przybywających do Polski uchodźców, nieśli pomoc humanitarną pomimo własnych obciążeń. Opisuje także inne, równie dramatyczne, epizody migracyjne na świecie. Problemy toczące poszczególne regiony świata poznajemy dzięki relacjom bohaterów, którzy, przytaczając własne przeżycia, przybliżają nas do rzeczywistości, od której uciekają. Niestety, szukających lepszego życia uchodźców z Afganistanu, Iraku czy krajów Sahelu dotyka kolejne zło, a finał ich wędrówek niejednokrotnie okazuje się tragiczny. Publikacja ma przede wszystkim zwrócić uwagę na poszanowanie praw człowieka. Jest także próbą analizy reakcji społecznych na styku kultur. Rzeczywistość przygraniczna okazała się trudna dla wszystkich. Kto zapłacił najwyższą cenę?
Tomasz Sianecki, dziennikarz o ciętym języku i niepodrabialnym poczuciu humoru, zaprasza w osobistą podróż przez historię jednej z najbardziej rozpoznawalnych audycji telewizyjnych ostatnich lat.Szkło kontaktowe miało nie przetrwać jednego sezonu. Jego twórcom obiecywano odwet, choćby na piłkarskim boisku. A byli i tacy, którzy posądzali ich o antypolskość. Przetrwali jednak dwadzieścia lat i wciąż robią swoje, tworząc jedyną w swoim rodzaju społeczność, a może nawet telewizyjną rodzinę.Ta książka to nie tylko hołd dla fenomenu Szkła kontaktowego i jego widzów, lecz również pełna ciepłego humoru opowieść o jego twórcach. Tomasz Sianecki pisze o swojej drodze do telewizji, o tym, co go ukształtowało, a także o przyjaźni i pracy z Grzegorzem Miecugowem.Dowiedz się, jak rodził się ten kultowy format, dlaczego wciąż budzi tak wiele emocji i co na ten temat ma do powiedzenia jeden z jego najsłynniejszych gospodarzy.
Wacku drogi, jak dobrze, że jesteś! Byłeś najwspanialszym obserwatorem, kronikarzem i przyjacielem artystów zawsze blisko kulturalnych wydarzeń w naszym Krakowie. Pisałeś prawdziwie, rzetelnie, z życzliwością o spektaklach, recitalach, koncertach Ocaliłeś od zapomnienia wiele osób, zdarzeń, ważnych i pięknych chwil. Czytam "Kulturałki" i wraca młodość, radość Czuję się szczęśliwa, że dane mi było żyć w czasie, gdy Ty pisałeś o moim świecie. Dziękuję Ci za to. ANNA DYMNA Strażnik dobrego gustu i smaku. Mistrz małych i większych form dziennikarskich. W "Kulturałkach", które są swoistym raptularzem pewnego okresu w dziejach krakowskiej kultury, wykazuje się znawstwem poruszanych tematów i lekkością stylu a także dużą swobodą, cechującą wytrawnych publicystów. JÓZEF BARAN "Kulturałki" czyta się "jednym tchem". Ta książka to prawdziwa kronika życia kulturalnego i towarzyskiego Krakowa. Lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników kultury, zwłaszcza obdarzonych poczuciem humoru. Polecam. JÓZEF "ŻUK" OPALSKI Kim w "Kulturałkach" był Wacław Krupiński? Czy nie zuchwałym mnichem z literackim talentem? Tak. Był. I dzięki jego wędrówkom po istotnych miejscach, wydarzeniach, spotkaniach otrzymujemy zapis naszych wzruszeń i rozczarowań. Podziękujmy i pokłońmy się Kronikarzowi kultury. Bardzo zachęcam. JAN KANTY PAWLUŚKIEWICZ Wacław Krupiński - dziennikarz z ponad 40-letnim stażem (obecnie stypendysta ZUS-u), z czego ponad 30 przepracował w "Dzienniku Polskim", kierując kilkanaście lat działem kultury. Pisał o kulturze estradzie, teatrze, kabarecie, literaturze. Efektem są książki: Głowy piwniczne (WL), Moje woperowstąpienie. Rozmowy z Jadwigą Romańską (PWM), Pszczoła, Bach i skrzypce, wywiad-rzeka ze Zbigniewem Wodeckim (Prószyński i S-ka), Jan Kanty Osobny, wywiad-rzeka z Janem Kantym Pawluśkiewiczem (WL), Cytaty z młodości. Rozmowy z ludźmi kultury (Universitas). Współautor wydawnictw z okazji 50. Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy Zdroju oraz 100-lecia krakowskiego Teatru Bagatela. W 2005 r. uhonorowany Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, w 2008 Złotym Laurem "za mistrzostwo w sztuce publicystyki kulturalnej", przyznawanym przez Filię Krakowską Fundacji Kultury Polskiej. Otrzymał także dziennikarskie trofea: Złotą Gruszkę, coroczną nagrodę Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy w Krakowie (2010) i Grand Prix Nagrody Dziennikarzy Małopolski (2014).
Kanony piękna, sztuka i władza z tej intrygującej mieszanki powstała pełna kontrastów opowieść o renesansowych kobietach, ich urodzie, sile i kreatywności.
Co opowiedziałyby nam o swoich czasach kobiety z obrazów Botticellego, Michała Anioła i Tycjana?
Czym Lukrecja Borgia wymawiała się od nudnych przyjęć i do czego Katarzyna Sforza używała kremów z rtęcią?
Jill Burke, zafascynowana poradnikiem modowym wydanym w Wenecji w 1562 roku, wyruszyła śladami renesansowego przemysłu beauty od tętniących życiem targowisk do pałaców elit, gdzie uroda była potężną bronią i mogła decydować o losach królestw. Autorka odkrywa też historie kurtyzan, artystek i pisarek, dla których dbanie o ciało było przestrzenią eksperymentów, wolnej ekspresji i buntu.
XVI-wieczne przepisy na upiększające mikstury, destylaty i ziołowe ekstrakty świadczą o imponującej wiedzy ówczesnych chemiczek i botaniczek wykorzystywanej również do tworzenia receptur kosmetyków, które niosły śmierć
Kanony piękna, sztuka i władza z tej intrygującej mieszanki powstała pełna kontrastów opowieść o renesansowych kobietach, ich urodzie, sile i kreatywności.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
