Był rok 1978, a ja znalazłem się na życiowym zakręcie.Wszystkie moje życiowe zakręty zwykle powodował "ktoś". Tym razem tym "kimś" był Jan Byrczek. To dzięki niemu wsiadłem wtedy w samolot do Nowego Jorku, ściskając w ręku paszport i półroczną wizę. Facet zmienił mi życie i dlatego ta moja nowojorska opowieść musi zacząć się chwilę wcześniej, w Warszawie w połowie lat 70.Kiedy się wówczas poznaliśmy, Byrczek był redaktorem naczelnym pisma "Jazz Forum".O swoich trudnych początkach w Nowym Jorku i o rozwijaniu skrzydeł, o ludziach, których tam spotykał, i o obrazach, które tam tworzył - pisze Rafał Olbiński dowcipnie, z rozbrajającym humorem, z dystansem do siebie. Jest jazz, jest polska szkoła plakatu, jest Kosiński, Głowacki i cała tratwa artystów, polonijnych rozbitków czasów stanu wojennego, są wreszcie zaskakujące zbiegi okoliczności.
Żadne inne dzieło Kafki nie odsłania pisarza tak bardzo, jak jego intymne listy do Mileny Jesenskiej.
Widzieli się dwa razy w życiu - pierwszy raz, żeby się zakochać; drugi - by się rozstać. Pisali do siebie niemal codziennie przez cztery lata, aż do śmierci Franza.
On - śmiertelnie chory, zagubiony, pełny lęków i namiętności, jeszcze mało znany pisarz.
Ona - dziesięć lat młodsza, nieszczęśliwie zamężna, początkująca dziennikarka. Jako jedna z pierwszych osób dostrzegła jego geniusz.
Listy do Mileny to nie tylko pamiętnik wielkiej miłości, ale również najważniejszy klucz do rozszyfrowania skomplikowanego świata Kafki. Tylko w nich niczym się nie zasłania i dociera do najgłębiej ukrytych zakamarków swojego umysłu. I nawet wtedy, tak bardzo odkryty, w każdym calu pozostaje pisarzem.
TYLKO KAFKA Z PRYWATNYCH LISTÓW POTRAFI STWORZYĆ ARCYDZIEŁO LITERATURY
Pierwsze kompletne wydanie uzupełnione o brakujące listy, korespondencję z Maxem Brodem oraz wybór felietonów Jesenskiej.
„Afirmacja życia, jakie by ono nie było, jego trudnego piękna – przyciąga do tych opowieści czytelnika gotowego zaświadczyć, że tak wtedy wyglądał świat, że tak się żyło. Ufamy nostalgii autora, gdyż identyczna trawi nas samych. Te słowa z całą odpowiedzialnością stawiam tutaj ja, poeta z rocznika 1960. Opowieść Piotrowicza ma wymiar uniwersalny i dotyczy nas wszystkich, jemu, i ówczesnej Polsce, rówieśnych. Pozostali mogą przyglądać się z wyrozumiałym uśmieszkiem, jeszcze nie wiedząc, że rytuały tak pracującej pamięci wkrótce również ich będą dotyczyć.”
Karol Maliszewski – poeta, krytyk literacki, prozaik, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego.
Zaczęła się ciężka codzienność okupacji… Nie było ani strachu, ani nienawiści, tylko po prostu pustka. Krewni, wliczając w to i ojca, przez cały czas aktywnych działań wojennych ukrywali się w zimnej piwnicy, a ja zostałem, żeby grzać i pilnować domu, nocując z dzieckiem na korytarzu, tam, gdzie nie ma okien. Jak tylko ostatni wrogi KraZ przejechał obok mojego podwórka, pobiegłem ogrodami, by ostrzec krewnych…
fragment Dziennika okupacyjnego
Dziennik, który udało się wydobyć z ziemi 24 września 2022 roku, ma tylko trzydzieści sześć stron. Papier jest zawilgocony i w żaden sposób nie umiem go wyprostować. Nierówny charakter pisma, wiele skreśleń, czarny i czerwony atrament. Pierwsze odczytuję słowa na ostatniej stronie: „Wierzę w zwycięstwo”. Usłyszał je Wakułenko w klangorze żurawi nad okupowaną ziemią 21 marca 2022 roku. Właśnie wtedy powstał ostatni zapis.
Wiktoria Amelina, ze wstępu Historia pewnego zwycięstwa
Antoine de Rivarol (1753-1801) był jednym z najciekawszych francuskich myślicieli schyłku XVIII wieku. Zyskał sławę, stając w intelektualne szranki z tuzami epoki oświecenia. Wyróżniał się błyskotliwością umysłu i bezkompromisowością pióra. Należał do grona najgłośniejszych krytyków rewolucji francuskiej. Kładł podwaliny pod myśl konserwatywną tego burzliwego okresu, choć z czasem został w dużej mierze niesłusznie zapomniany. Jego postać przypomniał po ponad 150 latach czołowy pisarz dwudziestego stulecia Ernst Jünger (1895-1998). Odnalazł on w dorobku Rivarola – także w prezentowanych w tym tomie jego maksymach – nie tylko wielką literacką klasę, ale i aktualność rozważań o postawie konserwatywnej w przełomowych czasach. Pisząc o nim, Jünger przedstawiał zarazem także swoje własne idee i przekonania. Dzieło to jest zatem ważną prezentacją myśli dwóch wybitnych i wciąż inspirujących autorów.
„Osobliwość idei Rivarola nie zasadza się na ich nowości ani na zaskakującym charakterze rozwiązań. Są raczej ideami wykształconego Europejczyka tamtej epoki. W wielu jej najlepszych umysłach i najbardziej odpowiedzialnych duchach odnajdziemy, jak u Rivarola, życzenie, aby zachować więź z przeszłością i budować dalej na podstawowych konturach dawnej kultury. To życzenie ożywia się coraz bardziej wraz z rozwojem sił rewolucyjnych i wraz z obserwacją wydarzeń paryskich. Tu zaznacza się ssący wir, który zdaje się prowadzić ku bezgraniczności, być może ku barbarzyństwu. Koncentracja jest tak przemożna, że da się przewidzieć ogromne eksplozje, wielkie zniszczenia. Swój cień rzucają już przyszłe wojny narodowe. W tym chaosie załamania, ale i początków, w których uwalniają się idee teologiczne, filozoficzne, narodowe, społeczne, romantyczne, próbując tworzyć systemy, klasyczna postawa należy do tych, które w najmniejszym stopniu liczyć mogą na namiętną akceptację. W swoim dążeniu do zachowania równowagi między więzią a wolnością musi narazić się zarówno lewicy, jak i prawicy".
Przekładu dokonał i epilogiem opatrzył prof. Wojciech Kunicki.
Wielki projektant i wielki dom domy. Takie połączenie musi odnieść sukces. Tak też się stało w przypadku współpracy Karla Lagerfelda z marką Chanel. Kiedy w 1983 roku zdecydowano, żeby powierzyć stery słynnego paryskiego domu mody niemieckiemu ekstrawaganckiemu projektantowi, rozpoczął się nowy rozdział w historii tej marki. Lagerfeld postanowił zachować jej cechy charakterystyczne, jednocześnie dekonstruując jej tradycyjną estetykę i dodając do niej nieco nonszalancji. Przywrócił do łask popularny w latach 50. materiał boucle ikobiecy garnitur, a także spopularyzował perły i łańcuchy, stanowiące kwintesencję stylu słynnej Coco Chanel. Karl Lagerfeld sprawił, że marka odzyskała dawną świetność, i nadał jej luksusowy charakter, a jednocześnie dzięki tej współpracy potwierdził swój status ikony w świecie mody, podkreślany ponadprzeciętną osobowością i charakterystycznym wizerunkiem.Książka Lagerfeld dla Chanel autorstwa Emmy Baxter-Wright to przewodnik po kadencji Karla Lagerfelda w domu mody Chanel. Począwszy od jego znakomicie dopracowanych kreacji, na przewrotnych, zapierających dech w piersiach pokazach kolekcji skończywszy. Znajdziemy tu duży wybór zdjęć ukazujących najciekawsze projekty, kadrów z widowiskowych pokazów, a także zdjęcia przedstawiające samego Lagerfelda.
Na sztuce miłości podobno najlepiej znają się Francuzi, ale randkowanie do perfekcji opanowali... Japończycy. W czasie pobytu w Tokio młoda paryżanka Vanessa Montalbano postanawia poznać ich tajniki. Zakłada konto na Tinderze, a relacje, które za jego pośrednictwem nawiązuje, okazują się prawdziwą skarbnicą wiedzy o Japończykach i ich kulturze.
W tym miłosnym labiryncie odwiedza love hotele i bary z tajemniczą klientelą. Odkrywa istnienie wszechobecnych lokali seks branży, wirtualnychchłopaków i świątyń, w których pielgrzymujący proszą o zgrabne nogi czy większe piersi. Dowiaduje się też, że przyszłego partnera można rozpoznać po tym, jak pakuje swój lunch do pracy.
Czemu Japończycy nie chcą umawiać się z "mięsożernymi kobietami"?
Jaki wpływ na związek może mieć grupa krwi?
Dlaczego na pierwszej randce nie można spacerować pod jednym parasolem?
TokyoCrush to nie tylko zabawny, lekki, a miejscami zaskakujący reportaż o japońskim świecie randkowania. To także książka, która zmieni wasze spojrzenie na sztukę uwodzenia i zainspiruje was do miłosnych poszukiwań!
To inspirująca autobiografia Katarzyny Cichos, pełna wyzwań – nie tylko w świecie polityki – i osobistych refleksji. Autorka otwarcie dzieli się swoją historią z perspektywy osoby dorastającej w Polsce lat transformacji, zmagającej się z dylematami pokolenia, które próbowało odnaleźć swoje miejsce w kraju pełnym nadziei, ale i narastających podziałów społecznych i politycznych.
Książka to opowieść o osobistych sukcesach i porażkach, ale także wgląd w kulisy polskiej polityki, ukazujący jej dynamiczny, a często też brutalny charakter. Cichos z niezwykłą szczerością opisuje swoje zmagania z systemem, w którym konflikty i brak zaufania hamują rozwój kraju. To również refleksja nad współczesnymi wyzwaniami, przed którymi stoi Polska – potrzebą dialogu, jedności oraz odpowiedzialności społecznej. Autorka snuje historię o młodej kobiecie, która nie wpisuje się w ramy tradycyjnych podziałów politycznych, lecz poszukuje wartości i rozwoju, stając się głosem pokolenia wolności i świadkiem zmian społecznych.
To lektura dla wszystkich, którzy szukają odpowiedzi na pytanie, jak być aktywnym obywatelem pomimo przeszkód i rozczarowań. To książka, która z pewnością zainspiruje do przemyślenia własnej roli w społeczeństwie i pokaże, że osobista historia może stać się źródłem siły dla innych.
Piotr Jerzy Frassati urodził się 6 kwietnia 1901 roku w Turynie. Kochał Boga, bliźnich i góry, studiował inżynierię górniczą, był sportowcem, oddanym bratem i wiernym przyjacielem. Jego zainteresowania były typowe dla młodych ludzi, głodnych życia i przygód. Ale dla Piotra Jerzego ważniejszy od wszelkich uciech i rozrywek był Bóg i każdego dnia starał się spotykać Go w modlitwie, Eucharystii i drugim człowieku, zwłaszcza tym biednym i potrzebującym. Jako młody człowiek stawiał sobie wysokie wymagania, a przede wszystkim nieustannie pracował nad sobą. Piotr Jerzy po ukończeniu politechniki pragnął pracować wraz z górnikami w kopalniach. To było jego wielkie marzenie, które jednak nie zostało zrealizowane, ponieważ Piotr Jerzy zmarł w wieku 24 lat zarażony wirusem polio podczas odwiedzin u chorego. Ludzie z różnych środowisk przybyli wtedy do jego rodzinnego domu, aby złożyć mu hołd. Ten młody włoski student i tercjarz dominikański promieniował gorącą miłością płynącą z żarliwej wiary. Został beatyfikowany w 1990 roku przez Jana Pawła II, który stawiał go za wzór dla młodych ludzi. Piotr Jerzy Frassati został ogłoszony patronem alpinistów, sportowców, studentów i Światowych Dni Młodzieży.Ten barwny komiks zaprasza wszystkich młodych ludzi do zaprzyjaźnienia się z bł. Piotrem Jerzym Frassatim i wspinania się wraz z nim ku górze, coraz wyżej... aż do nieba!
Niezwykłe świadectwo odwagi i patriotyzmu. Doskonały portret kobiety silnej i imponującej swą bezkompromisową postawą wobec zła. Karolina Lanckorońska (1898–2002) o swoich dramatycznych i heroicznych losach z okresu II wojny światowej opowiedziała we Wspomnieniach wojennych. Zaczynają się one z chwilą zajęcia Lwowa przez wojska radzieckie w 1939 roku, a kończą zwolnieniem z obozu koncentracyjnego w Ravensbrück w kwietniu 1945. Pokazują niezwykłą osobowość autorki, jej temperament, zaradność, lwią odwagę i umiejętność działania w ekstremalnych sytuacjach. Autorka była ostatnią przedstawicielką znakomitego rodu Lanckorońskich z Brzezia. Jako jedyna dziedziczka gromadzonej w XIX i XX wieku kolekcji w 1994 roku przekazała rodakom niezwykły dar – dzieła sztuki, których wartość artystyczna i historyczna nie ma sobie równej w Polsce.
Ta książka nie jest tylko fascynującą biografią jednego z najbardziej kontrowersyjnych reżyserów w historii polskiego teatru. To także opowieść o narcyzmie artysty i kosztach, jakie za tę cechę charakteru ponosi on i jego zespół. Czy narcyzm w sztuce jest do zaakceptowania? Każdy i każda z nas będzie mieć swoją odpowiedź. Polecam tę książkę nie tylko miłośnikom teatru. MARIUSZ SZCZYGIEŁ Józef Szajna to wielki wizjoner teatru. Jego inscenizacja Boskiej Komedii o tytule Dante wstrząsnęła mną i pozostawiła ślad na moich pracach. Tylko Jego szaleńczej odwadze zawdzięczam próbę adaptacji Odysei Homera, w której Itaką był cały Teatr Studio, Hadesem stały się tajemnicze podziemia Pałacu Kultury, Ikarusy wiozły widzów nad Wisłę, a barką z żeglarzami Odysa płynęło się do wysp Syren, Heliosa, Kirke i Kalipso. Nieukończony spektakl w Warszawie kilka lat później znalazł swoje miejsce na londyńskiej Tamizie i otworzył mi, dzięki Szajnie, drzwi na świat. LECH MAJEWSKI Dlaczego kiedy Józef Szajna, reżyser o ogromnym dorobku, odchodził z Teatru Studio w 1982 roku, nie mógł być spełnionym artystą? W swoim reportażu o Józefie Szajnie Berlin´ska przygla?da sie?, jak artysta i reżyser najpierw w miejscu „zwykłego” Teatru Klasycznego powołał do istnienia otwarty na eksperyment artystyczny Teatr Studio, a potem doprowadził do powstania Centrum Sztuki, nowoczesnej, multiartystycznej instytucji, poro´wnywanej z paryskim Centre Pompidou. Autorka nie proponuje jednak rocznicowej monografii czy historycznego kompendium, ale reporterska? opowies´c´ o Szajnie i Studio, tkana? z rozmów przeprowadzonych z artystami, krytykami, widzami i uczestnikami życia kulturalnego Warszawy lat siedemdziesiątych. Wśród ponad kilkudziesięciu rozmówców Berlińskiej są znani aktorzy i aktorki, reżyserzy, postaci kultury i sztuki, krytycy oraz rodzina i współpracownicy Szajny (m.in.: Stanisław Brudny, Irena Jun, Józef Wieczorek, Helena Norowicz, Marian Opania, Łukasz Szajna, Zygmunt Krauze, Waldemar Dąbrowski, Lech Majewski), a także ci, którzy z różnych stron świata przyjechali do Polski, aby z bliska obserwować Szajnę przy pracy. Z ich opowieści wyłania się artysta niejednoznaczny – naznaczony doświadczeniem Zagłady, uwikłany w relacje z władzą, przekonany o słuszności swoich wyborów – który konsekwentnie kreował wizerunek „jednego z najbardziej kontrowersyjnych twórców polskiego teatru”. „Szajna, Szajnisko” pozwala poznać z bliska i odkryć na nowo tego niespokojnego, poszukującego artystę, jego otoczenie i szczególne czasy, gdy tworzył – to opowieść o twórcy, który próbuje wydostać się z dusznej atmosfery PRL-u i zrewolucjonizować sztukę. Agnieszka Berlińska – teatrolożka i reporterka, specjalizująca się w wywiadach z twórcami i uczestnikami kultury; w latach 1999-2003 sekretarz literacki Teatru Narodowego; w latach 2010-2011 redaktorka naczelna serwisów internetowych Europejskiego Kongresu Kultury i Krajowego Programu Kulturalnego Polskiej Prezydencji. Autorka książki „Komuna Otwock. Przewodnik Krytyki Politycznej”.
Bogato ilustrowana opowieść o Simonie Kossak (1943-2007), wybitnej biolożce, badaczce, profesor nauk leśnych, która dzięki swej pasji dokonała przełomu w dziedzinie zoo psychologii. Była niekwestionowaną królową Puszczy Białowieskiej. Całe życie poświęciła zwierzętom i działaniom dla ich ochrony oraz lepszego zrozumienia. Jak to się stało, że dziewczynka, która tak bardzo chciała zasłużyć na miłość rodziców i udowodnić, że potrafi trzymać pędzel i ma talent jak jej ojciec, dziadek i pradziadek słynni polscy malarze, dwadzieścia lat później znalazła się w prawdziwym dzikim lesie? Wyrosła na odważną kobietę malującą słowem, autorkę wielu wspaniałych książek i bezkompromisową obrończynię przyrody. Zamieszkała w samym sercu puszczy, w drewnianej leśniczówce bez prądu i bieżącej wody, w otoczeniu zwierząt, które ją bezgranicznie kochały i nie musiała im niczego udowadniać. Ci, którzy nauczą się współodczuwać z rośliną i zwierzęciem, potrafią zrozumieć innych i będą lepsi dla siebie, to znaczy nic nie uczynią wbrew swojej naturze. [Simona Kossak] Maria Strzelecka doktor sztuk plastycznych, malarka, ilustratorka, autorka książek dla dzieci oraz filmów animowanych. Absolwentka, a obecnie wykładowczyni warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wielbicielka dalekiej Północy i całkiem bliskiego Beskidu Niskiego. Mama dwójki dzieci i opiekunka psa malamuta. Zdobywczyni wielu nagród literackich i graficznych, m. in.: Nagrody Literackiej m. st. Warszawy, Nagrody im. Ferdynanda Wspaniałego dla najlepszej książki dziecięcej oraz kilkukrotnie nagrody w konkursie Książka Roku Polskiej Sekcji IBBY. Jej poprzednie książki to: Beskid bez kitu, Beskid bez kitu. Zima, Hajda. Beskid bez kitu i Nikifor.
Szybka i brutalna jak napad na bank, ryzykowna jak wyprawa do kasyna, trudna do wyobrażenia jak albański raj. Dla dam, dla królów, dla tych, co wciąż nie zrozumieli, że showbiz to gnój, tym cięższy, im dalej w Polskę ruszysz. Szere mere, chociaż toż to, zaraz czytasz!FILIP KALINOWSKIIch klipy rozbiły bank na polskim YouTubie, a muzyka dobiegała z samochodów, osiedlowych okien i rozbujanych klubów. Gang Albanii - muzyczny projekt Rozbójnika Alibaby, Borixona i Popka - szybko stał się ogromnym komercyjnym sukcesem, napędzanym dobrą zabawą oraz licznymi kontrowersjami.Napad na bank to zakulisowe historie, wspomnienia z tras koncertowych i otwarte wyznania po latach od rozpadu jednego z największych projektów polskiej sceny muzyki rozrywkowej. Nie brakuje tu brudnych opowieści. Nie brakuje nieprzyjemnych obrazków. Ale inaczej o Gangu Albanii mówić się nie da.Marcin Misztalski przeprowadził godziny szczerych wywiadów między innymi z Rozbójnikiem Alibabą, Primo Menem, Claysteerem i Forxstem. Rozmawiał także z ludźmi, którzy od lat obserwują polską scenę muzyczną, wyjaśniając skalę fenomenu i komercyjnego sukcesu Gangu, przy okazji obnażając zakulisowe działania tej branży.***To nie jest książka, w której rozwalam teksty Borixona i Popka na części i próbuję je zrozumieć. To książka o kulisach działań zespołu i polskiego show-biznesu. W błędzie jest ten, kto myśli, że Gang to tylko trójka solistów. Za zespołem stał sztab ludzi i każdy z nich miał coś do powiedzenia. Niektórzy z nich mają dziś dobrze prosperujące firmy, są doktorami wykładającymi na uczelniach czy ludźmi działającymi przy klipach dla gwiazd amerykańskiego hip-hopu - mają po prostu fajne życie. Oczywiście nie wszyscy, jednak nie jest to na pewno książka o patologii. To opowieść o ludziach, którym w życiu przydarzył się Gang Albanii. W środku znajdziecie dużo mięsa i historii z ciężkich melanży, bo w tym przypadku nie dało się inaczej. Jednak więcej jest chyba smutku, bezradności i historii o tym, jak można spieprzyć życie swoje i - przede wszystkim - swoich bliskich.To nie jest grzeczna książka, do której wypowiada się tabun nudnych polskich raperów, analizujących każde słowo w wywiadzie. Tutaj nie ma autocenzury i myślenia pod tytułem: "Usuń to jednak, bo ktoś się obrazi". Jest wręcz odwrotnie. Wiem, że stworzyliśmy bardzo ciekawy dokument, który bazuje na opowieściach ludzi z krwi i kości.BIOGRAMMarcin MisztalskiDziennikarz muzyczny związany obecnie z portalem Newonce. Przez kilka lat współpracował też z Red Bullem Muzyka czy "Gazetą Wyborczą". Jego materiały publikowane były w portalu Vice, Interii, "Gazecie Magnetofonowej" czy hiphopowym magazynie "Vaib". Od wielu lat prowadzi autorską stronę Dusty Room. Jest współautorem książki: Zajawka. Śląski hip-hop 1993-2003. Przeprowadził wywiady z czołówką polskiej sceny rapowej oraz z ludźmi z szeroko pojętej kultury i sportu. Rozmawiał m. in. z Igą Świątek, Agnieszką Holland, Joanną Jędrzejczyk, Adamem Małyszem, Jakubem Żulczykiem, Aleksandrem Kwaśniewskim, Michałem Urbaniakiem czy Maciejem Orłosiem.
Specjalna jubileuszowa edycja wspomnień reżysera nominowanych do Oscara „Nocy i dni”, przygotowana na 95-lecie urodzin przez samego Autora. Jego życie to historia polskiego filmu, teatru, a także barwna opowieść malowana emocjami. Wrażliwy Czytelnik nie oprze się tej lekturze – to szczera autobiografia oparta na magicznej osnowie kresowej wrażliwości, duchowości, wiary w sny i przeznaczenie, pełna miłości do sztuki, barwnych ludzi i ukochanych zwierząt. Świat wspomnień Jerzego Antczaka urzeka i wciąga, a książkę „czyta się” jednym tchem.
Jerzy Antczak jest legendą kina i Teatru Telewizji. Za „Noce i dnie” dostał nominację do Oscara, został odznaczony Krzyżami Odrodzenia Polski, Kawalerskim, Oficerskim, jest zdobywcą m.in. Diamentowych Lwów za „Noce i dnie” na 40-lecie Festiwalu Filmowego w Gdyni, gdzie film wygrał w plebiscycie publiczności na Najlepszy Film 40-lecia, a wcielająca się w rolę Barbary Jadwiga Barańska zyskała tytuł Najlepszej Aktorki 40-lecia.
Porywająca historia wielkiego talentu, żądzy zwycięstwa, determinacji, miłości do tenisa i kontrowersji.
Najbardziej aktualna i najobszerniejsza biografia Novaka Djokovicia przybliża zarówno jego osobistą historię, jak i najważniejsze momenty z jego dotychczasowej kariery. Ta fascynująca książka, pełna kolorowych zdjęć, śledzi losy Djokovicia od jego burzliwego dzieciństwa w rozdartym wojną Belgradzie, poprzez początki kariery turniejowej, decyzję o przejściu na zawodowstwo, pierwszy tytuł Wielkiego Szlema, życie rodzinne i kontrowersje, które towarzyszyły zawodnikowi.
Iris Barrel Apfel była jedną z najbardziej oryginalnych osobowości świata mody i projektowania wnętrz. Kolekcjonerka i znawczyni dawnych tkanin, współzałożycielka Old World Weavers, międzynarodowej firmy specjalizującej się w rekonstrukcjach starych tkanin dla ekskluzywnych klientów, konsultantka w zakresie wystroju wnętrz Białego Domu dziewięciu prezydentur. W 2005 roku Instytut Kostiumologii Metropolitan Museum of Art zorganizował poświęconą jej wystawę. Od tego czasu Iris Apfel była bohaterką licznych publikacji, współpracowała z wieloma markami na całym świecie, a także sprzedawała własną linię odzieży i dodatków. Była wykładowczynią gościnną na Uniwersytecie Teksasu oraz laureatką wielu nagród. Zmarła w 2024 roku, w wieku 103 lat.Książka Przypadkowa ikona autorstwa Iris Apfel jest wyjątkowym, bogato ilustrowanym zbiorem jej błyskotliwych opowieści i anegdot na własny temat, ale też rozmaitych refleksji związanych ze stylem, modą i życiem. Apfel stworzyła zabawną, prowokującą do myślenia, wizualnie zachwycającą i ekscytującą książkę, zawierającą osobiste fotografie i pamiątki, zdjęcia najlepszych fotografów mody, a także dzieła znanych ilustratorów. Ten odważny, niezwykle kolorowy, projekt, zachwycający lekką formą oraz dowcipną, a przy tym bardzo inspirującą treścią, doskonale oddaje witalność, kreatywność oraz poczucie humoru niezapomnianej ikony mody, która nadal ma rzesze fanów w każdym wieku na całym świecie.
Wspaniały hołd dla twórczości Depeche Mode - rozszerzone wydanie kultowego albumu MonumentDepeche Mode. Monument to prawdziwy fanowski artefakt ilustrujący niesamowitą historię sukcesu zespołu od 1981 do 2017 roku. Zawiera bogatą kolekcję ekskluzywnych materiałów Alana Wildera, Daryla Bamonte i Herberta R. Kollischa (Intercord) - ponad tysiąc obrazów, w tym nigdy wcześniej niepublikowane zdjęcia, plakaty z koncertów i okładki albumów oraz wywiady między innymi z Gtzem Alsmannem, Anne Haffmans (Mute), Olafem Zimmermannem (radioeins), Svenem Plaggemeierem (depechemode de) i innymi osobami.Rozszerzone wydanie zawiera także 40 nowych stron, w tym wywiad z założycielem Mute i ojcem sukcesu zespołu, Danielem Millerem. Po raz pierwszy w całości zaprezentowane zostały także solowe projekty członków zespołu, a także album studyjny Spirit.Polskie wydanie zostało również wzbogacone o dwa posłowia rodzimych fanów Depeche Mode, opisujące aktualne wydarzenia wokół zespołu. Depeche Mode. Monument to najbardziej wszechstronna, najbardziej aktualna i najpiękniejsza historia zespołu Depeche Mode na całym świecie.
PIŁKARZ. WOJOWNIK. I PRZEDE WSZYSTKIM CZŁOWIEKZaczęło się klasycznie. Piłkarski mały geniusz z ubogich przedmieść Rio de Janeiro, którego rodzice nie mają na plecak, buty i opłatę za klub. Który, by dojechać na treningi, spędza w autobusach 3 godziny dziennie. I który ponad wszystko chce grać w piłkę. A dziś?Idol milionów młodych ludzi na świecie i niekwestionowana gwiazda Realu Madryt. Dwukrotny triumfatorLigi Mistrzów, a przy okazji autor goli w obu finałach. Wreszcie - drugi w historii zawodnik nagrodzonyprestiżową Nagrodą Sócratesa za działalność charytatywną. Piłkarz, który swoim życiem udowadnia, że futbol to coś więcej niż sam sport.Dlaczego Zindine Zidane miesiącami nie widział go w wyjściowym składzie? Czemu Vincius zainwestował miliony w instytut swojego imienia i brazylijski e-sport? Skąd wyszedł, że ma tak magiczne umiejętności dryblera i waleczny charakter? Od wielkiej biedy na same szczyty futbolu - choć historia Vinego przypomina bajkę, na początku wcale bajką nie była.Dowiedz się, co WYDARZYŁO SIĘ NAPRAWDĘ.
W części 1 sagi rodzinnej Kossaków autorka przedstawia dom dziadków w Siąszycach oraz pobyt młodych Kossaków, Zofii i Juliusza, w Paryżu, gdzie urodzili się bliźniacy: przyszły malarz Wojciech i ojciec autorki, Tadeusz. W części 2 Kossakowie z dziećmi wracają do Warszawy, gdzie poznajemy środowisko artystyczne miasta oraz klimat społeczny i polityczny przed wybuchem powstania styczniowego. W części 3 opisanych jest pięć miesięcy powstania ,jego wybuch i przebieg w różnych rejonach kraju.
Zapewne część z Czytelników, spoglądając na okładkę tej książki, pomyśli, że będę zachęcał do kolejnej ekranizacji Lalki Bolesława Prusa i proponował nazwiska aktorów, którzy powinni zagrać Stanisława Wokulskiego. Nic z tych rzeczy. Wystarczą dwie wspaniałe dotychczasowe ekranizacje, a Mariusz Dmochowski i Jerzy Kamas w rolach Wokulskiego wydają się być niedoścignieni.
Bohaterem książki jest Leon Krupecki, kupiec warszawski z drugiej połowy XIX wieku, zesłaniec syberyjski. Elementy jego barwnej i ciekawej biografii oraz cechy charakteru skłoniły mnie do uznania go za najbliższego bohaterowi Lalki. Prus nie mógł o nim nie słyszeć. Może nawet odwiedzał jego sklepy?
Rafał Skąpski
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
