Czwarta książka z serii BIBLIOTEKA NARODOWA wydana przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Filozofia człowieka to centralny punkt pisarstwa ks. Józefa Tischnera. Chciał on wydobyć z chrześcijaństwa to, co mogłoby stać się atrakcyjną propozycją dla człowieka końca XX w. W jego poszukiwaniu prawdy o człowieku główne miejsce zajmowały pojęcia nadziei i wartości.
Inspirację dla własnych przemyśleń znajdował nie tylko w dziełach filozofów: Platona, Arystotelesa, św. Augustyna, Kartezjusza, czy przede wszystkim Husserla, ale też w tekstach literackich: Szekspira, Dostojewskiego, Tołstoja i Norwida.
Zebrane w prezentowanym tomie teksty pochodzą z następujących dzieł ks. J. Tischnera: "Świat ludzkiej nadziei", "Myślenie według wartości", "Etyka wartości i nadziei", "Filozofia dramatu" oraz najważniejszej i najbardziej oryginalnej pracy: "Spór o istnienie człowieka".
We wstępie prof. Aleksander Bobko przedstawia podstawowe zręby filozofii człowieka ks. prof. J. Tischnera oraz uzasadnia swój wybór tekstów.
Tytuł – dyskretnie parafrazujący, a może (zgodnie z rozpoznawanymi w całej książce dominantami "kultury śmiechu" jako swego rodzaju strategii obronnej intelektualistów) pastiszujący słynną formułę Michela Foucault "słowa i rzeczy", od razu wciąga czytelnika w intertekstualną grę. Wszyscy pamiętamy bowiem, że książka Francuza ma podtytuł "Archeologia nauk humanistycznych", od razu więc ciekawiśmy, jaką to poprawkę do owej archeologii – ze szczególnym skupieniem na genezie nowoczesnego literturoznawstwa – wprowadzi autorka "Słów i ludzi". W pewnym sensie odpowiedź zawiera się już w podtytule tej książki, który mówi o "antropologii filologicznej". Bowiem książka Ulickiej na archeologii wcale nie zamierza poprzestać: dotyka najważniejszych kwestii dzisiejszej humanistyki, stale nawiązuje dialogi z głównymi jej nurtami, aby ukazać, jak w poszukiwaniu tożsamości robiły gębę protoplastom, aby się od tak spreparowanego podłoża oddzielić grubą kreską. Tymczasem... (z recenzji Profesora Krzysztofa Kłosińskiego)
Mamy do czynienia z bogato utkaną i ze swadą rozwijaną narracją o "ludziach, słowach, książkach i instytucjach". Połączenie nowatorskiej perspektywy teoretycznej z detektywistycznym wręcz zacięciem w odtwarzaniu losów ludzi i słów zaowocowało książką dalece wykraczającą poza standarty praktykowane w rodzimej humanistyce. (z recenzji Profesor Anny Zeidler-Janiszewskiej)
"Antropologia filologiczna", do której zarysowania pretendują poszczególne szkice, nie konkuruje ani z antropologią filozoficzną, ani kulturową, ani z antropologią słowa. Jeśli wchodzi z nimi w zatarg, to tylko ze względu na odwrócenie perspektywy. Stawką w niej jest słowo konkretne, nieanonimowe, przynajmniej w punkcie wyjścia – czyjeś, które można komuś przypisać, nawet jeśli w kulturze nie jest Adamowym słowem pierwszym. Taka antropologia nie stosuje "skali globalnej", lecz widzi "człowieka poszczególnego". (ze wstępu "Zapomniane w biografii")
Badania dowodzą, że zabawa nie tylko sprzyja nauce, ale jest wręcz niezbędna, by skutecznie przyswoić sobie wiedzę. Zabawa rozwija, upiększa i ulepsza życie. Przynosi radość, odprężenie i twórcze pomysły. O najbardziej nietypowych rozrywkach można przeczytać prawie w każdym numerze miesięcznika „Focus” – w tym tomiku znajdziecie najlepsze teksty na ten temat. Z tej książki dowiecie się m.in.: - Jak stać się niewidzialnym? - Czego boimy się w horrorach? - Dlaczego szkoły powinny być fajne? - Czy nadal buduje się piramidy? - Co mówią o nas ulubione piosenki?
Jest nas już ponad siedem miliardów, ale każdy jest inny. Żyjemy w różnych warunkach i społecznościach, mamy rozmaite poglądy i nastawienie do życia, obowiązują nas odmienne prawa. Ta książka zawiera najlepsze artykuły miesięcznika „Focus”, opisujące różne aspekty bycia człowiekiem. Czegokolwiek byśmy się nie nauczyli, nawet o całym społeczeństwie i tak nie zrozumiemy całej ludzkości. Ale warto próbować. Z tej książki dowiecie się m.in.: - Dlaczego niektórzy mają ciągle pecha? - Jak wygląda subkultura więzienna? - Czy warto się mścić? - Czyje testamenty narobiły zamieszania? - Kogo opętały liczby?
Książka powstała we współpracy z Mazowieckim Centrum Profilaktyki Uzależnień, Szkołą Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz Śląską Wyższą Szkołą Zarządzania im. gen. Jerzego Ziętka w Katowicach.
W przygotowaniu:
Narkotyki i kierowcy
Dziecko a multimedia
Marihuana - fakty i mity
Na początku lat 50. Erich Fromm zajął się intensywnie zagadnieniem, czy człowiek żyjący we współczesnym społeczeństwie przemysłowym jest jeszcze zdrowy psychicznie. Ztego względu wykorzystywał różne zaproszenia na wykłady iodczyty do wypowiadania się na ten temat. Szczególnie jego nowy socjopsychologiczny punkt wyjścia [social psychoanalytic approach] wrozważaniach umożliwił mu przekształcenie metody psychoanalitycznej wrozległą krytykę patologii ,,normalnego"", przystosowanego społecznie człowieka. Tym samym mógł poddać gruntownej analizie rozpowszechnione usilne dążenia [passionate strivings], które dominują wzachowaniach wspołeczeństwie iprzez to kształtują obraz normalności. Fromm odpowiedział na nowo wwyczerpujący sposób na pytanie, co naprawdę sprzyja zdrowiu psychicznemu [mental health], aco wywołuje uczłowieka chorobę. Zamiarem Fromma jest powiązanie usilnych dążeń kształtujących zachowania zwarunkami gospodarczymi ispołecznymi [economic and social necessities], tak że cechy charakteru niezmiernie powszechne wspołeczeństwie mogą być pojmowane jako wynik procesu dostosowania się do danej sytuacji społeczno-ekonomicznej. Metoda ta doprowadziła Fromma wlatach 30 do odkrycia autorytarnego charakteru społecznego [authoritarian social character], pod koniec lat 40 do odkrycia charakteru marketingowego [marketing character], ana początku lat 60 do odkrycia nekrofilnego charakteru społecznego [necrophilic social character]. Z przedmowy Rainera Funka
Książka stanowi zbiór żywych, humorystycznych dialogów i anegdot, które składają się na niezwykły, wielowymiarowy obraz mężczyzny we współczesnym społeczeństwie. Osho we właściwy sobie sposób, stylem żartobliwym, lecz pełnym emocji, analizuje różne strony osobowości mężczyzny i wiele pełnionych przez niego ról. Ukazuje wpływ, jaki na społeczeństwo wywierają postawy mężczyzn. Wyjaśnia, w jaki sposób energie, zwykle wyrażane poprzez destrukcję i negatywne zachowania, można twórczo transformować. Przedstawia też techniki medytacyjne, które stanowią praktyczną pomoc w procesie przemiany. Adam ma w sobie Ewę, Ewa zaś Adama. W rzeczywistości nikt nie jest tylko Adamem ani jedynie Ewą. Jest to jedno z najważniejszych odkryć. Osho OSHO – charyzmatyczny mistrz duchowy pochodzący z Indii. Znakomity mówca swobodnie posługujący się zarówno wschodnimi tradycjami mistycznymi, jak i zachodnią psychoterapią. Jego nauki dotyczą nie tylko indywidualnego poszukiwania sensu, lecz także najbardziej palących spraw społecznych i politycznych.
Druga płeć to traktat o sytuacji kobiety. Beauvoir swoje opus magnum - poświęca interpretacjom faktów i mitów narosłych wokół "kobiecości". Bada kształtowanie się kobiety w kobiecie, żeńskość i dialogi płci. Dowodzi, iż świat został fałszywie zbudowany na prawach mężczyzn, a męski punkt widzenia funkcjonuje wciąż jako dominujący. Posługując się bogatym materiałem erudycyjnym, demaskuje uprzedzenia, usprawiedliwienia i ostatecznie wiedzie ku wyzwoleniu. Książka jest gruntowną analizą kobiecości, jednym z fundamentów dyskursu feministycznego.
„Krajobrazy” to cykl 6 tomów, w których autor zadaje i stara się dać odpowiedź na fundamentalne psychologiczno-filozoficzne zagadnienia metafizyczne, epistemologiczne i ontologiczne dotyczące człowieka. To sokratejski przewodnik po tym, co ludziom znane i nieznane, czego chcieliby się dowiedzieć o sobie samych, a co często leży na pograniczach i peryferiach ludzkiej świadomości. Co leży w zakresie naszego poznania, a co być może na zawsze pozostanie tajemnicą.
Czego mogę się spodziewać po przekroczeniu trójwymiarowego ekranu śnienia?
Dlaczego są podróże z których niczego nie mogę zapamiętać?
Czym jest Dom Niepamięci?
Kim był Jezus, Budda i im podobni?
Czy istnieje zło osobowe i czym właściwie jest zło dla Świadomości?
W jaki sposób stajemy się mężczyzną?
Na to pytanie - które dziś wydaje się niezbyt politycznie poprawne - odpowiada antropolog, Franco La Cecla, zabierając nas w podróż po różnych kulturach. We wszystkich różnica płciowa jest podstawą społeczności ludzkiej. Tożsamość mężczyzny, podobnie jak tożsamość kobiety, jest kulturowym konstruktem, tak samo jak języki, którymi się posługujemy, Renesans, czy indyjska muzyka. Tożsamość mężczyzny często jest konstruowana z męskiej zazdrości o kobiecą zdolność dawania życia. Podczas gdy kobiety doskonale wiedzą, do czego są zdolne, mężczyźni muszą to cały czas udowadniać, stąd tożsamość męska jest bardziej płynna, niestała, w stanie kruchej równowagi. To z kolei tłumaczy mechanizmy dominacji, które mężczyźni uruchamiają w wielu społeczeństwach.
Wychodząc od najnowszych ustaleń antropologii, ale też opierając się na myśli Foucaulta, Levinasa i Illicha, La Cecla wyjaśnia, że czysto polityczne bądź czysto moralistyczne podejście do kwestii różnic płciowych nie odsłania całego ich bogactwa. Kobiety odpowiadają na męskie strategie innymi strategiami i w ten sposób dialektyka płci nie ustaje. Nawet "trzecie płcie", queer i homoseksualiści czerpią pełnymi garściami z dorobku różnicy płciowej.
Ta polemiczna książka, o której głośno było we Włoszech, Francji, Stanach Zjednoczonych, jest odpowiedzią na wyzwanie rzucone przez Simone de Beauvoir, która ogłosiła swego czasu, że mężczyźni nie są w stanie mówić o męskiej tożsamości.
Franco La Cecla – antropolog, pisarz, reżyser i wykładowca Istituto di Studi Superiori, Universita di Bologna. Wykładał antropologię w Wenecji, Bolonii, Mediolanie, Berkeley, Paryżu, Barcelonie, a obecnie w Istambule (ITU). Ostatnio wydał: "The Culture of Ethics" (razem z Piero Zanini), Chicago University Press 2013; "Ivan Illich e la sua eredita", Medusa , Milano 2013; "Il Punto G dell'uomo", Nottetempo, Roma, 2011; "Indian Kiss", ObarraO , Milano 2012: "Il Malinteso, antropologia dell'incontro", Laterza, Bari 2010. Jego film dokumentalny pt. "In other sea" został nagrodzony na San Francisco Film Festival w 2010r.
DNA pasjonuje nas od czasu jego odkrycia. Przez stulecia nie wiedzieliśmy nawet od jego istnieniu. Od kilkudziesięciu lat staramy się poznać moc informacji zapisanych w tej niezwykłej podwójnej helisie. Dopiero teraz, za sprawą niniejszej książki, nastąpił jednak prawdziwy przełom.
Mieszkając pośród peruwiańskich Indian, antropolog Jeremy Narby zgłębił ich wiedzę dotyczącą roślin i reakcji biochemicznych. Najbardziej zaintrygowało go stwierdzenie, że bogata wiedza pozornie niezaawansowanego ludu nie została zdobyta metodą prób i błędów, lecz była przekazywana bezpośrednio, kiedy Indianie znajdowali się pod wpływem pozyskiwanej z roślin substancji halucynogennej o nazwie ayahuasca. zdobyte w Peru, po uzupełnieniu ich przez najnowsze odkrycia biologii molekularnej, neurologii oraz starożytne przekazy szamańskie i mitologiczne doprowadziły do szokującego świat naukowy wniosku.
Okazało się, że wiedza naszych przodków została nam przekazana w kodzie DNA. Teraz to potężne źródło informacji może być eksplorowane przez każdego z nas. Narby przedstawia niezbite dowody na poparcie przedstawianych w publikacji tez. Okazało się bowiem, że struktura kodu genetycznego i sam kształt zawierającej go podwójnej helisy był znany starożytnym Egipcjanom i rdzennym Aborygenom na stulecia przed odkryciem jej przez współczesną naukę. Co więcej, udowodniono, że zarówno DNA, jak i zapisane w nim życie na każdym poziomie komórkowym posiada świadomość.
Odkoduj przeszłość – poznaj prawdę.
Wśród starożytnych religii misteryjnych szczególne miejsce zajmował kult Demeter i Persefony, Matki i Córki, którego manifestacją były coroczne misteria w attyckiej miejscowości Eleusis. Udziałem inicjowanych, którzy doświadczyli błogosławionej wizji, miała stawać się szczęśliwość zarówno na tym, jak i na drugim świecie. Mówiąc słowami Cycerona, w Eleusis objawiano, jak żyć w radości oraz umierać z nadzieją. Misteria eleuzyjskie przetrwały niemal dwa tysiące lat – ich kres nastąpił dopiero w czasach bizantyjskich, z rozpowszechnieniem chrześcijaństwa. Słyszał o nich każdy, kto mówił po grecku, choć istoty obrzędów pilnie strzeżono przed profanami. Co zdecydowało o tak wielkim znaczeniu Eleusis dla duchowych potrzeb Greków? Odpowiedzi szukać można jedynie w próbach określenia nie tylko charakteru, okoliczności i składników eleuzyjskiej wizji, lecz przede wszystkim tego, kim bądź czym były Demeter i Kore i jaka była treść prawdziwej tajemnicy misteriów — eleuzyjskiego arreton. Kerényi Kerényi analizuje kult dwóch bogiń, poczynając od interpretacji mitu o porwaniu Persefony i żałobie jej matki Demeter, poprzez zastosowanie teorii archetypów (boginie jako archetyp Matki i Córki), aż po refleksje nad treścią tajemniczych obrzędów, by wykazać, że w pewnym, najbardziej uniwersalnym, sensie sekretne znaczenie eleuzyjskiego kultu dotrwało do naszych czasów i jest nam dostępne.
KARL KERÉNYI (1897–1973), wybitny węgierski filolog klasyczny, religioznawca i badacz mitologii, w wyjątkowy i nowatorski sposób łączył w swych studiach wątki i pojęcia z wielu dziedzin nauki: akademickiej filologii, historii religii, teologii, antropologii i psychologii (zwłaszcza teorii archetypów), z olbrzymią erudycją korzystając ze świadectw literatury, sztuki i architektury. Celem, jaki przyświecał mu w pracy, było „oświetlenie wielkich mitologicznych skarbów ludzkości w sposób uwzględniający całą egzystencję ludzką”. Książki takie jak Eleusis, pasjonujące także dla osób nie należących do specjalistów w żadnej z wymienionych wyżej dziedzin, dowodzą, że zamiar ów się powiódł
Mimo zgłębienia wielu tajemnic związanych z biologicznymi początkami życia ludzkiego, wciąż jeszcze jesteśmy na początku drogi w poznaniu genezy człowieka. (…) Zaistnienie ludzkiego ciała to jeden z wielu aspektów zaistnienia człowieka w ogóle. Zatem spojrzenie na genezę człowieka winno być zakresowo szersze (maksymalistyczne) i treściowo bogatsze niż to proponują nauki przyrodnicze, a jej wyjaśnienie wymaga też wskazania racji ontycznych - koniecznych i ostatecznych.(Ze Wstępu)
Monografia stanowi autorską próbę podporządkowania rzeczywistości społeczno-kulturowej pedagogice, nieco inaczej rozumianej, niż to ma miejsce w jej potocznym i naukowym odniesieniu. Tak pojęta Pedagogika (pisana z wielkiej litery) jest konceptem filozoficznym, antropologicznym i kulturowym, który na sposób edukacyjny, a więc i kształtujący, decyduje o przemianach, jakie dokonują się w świecie rzeczywistym, określanym jako paideutyczny. Istotnym elementem tak pojętej „światowości” jest człowiek, który w takiej sytuacji jako homo paedagogicus jest stwarzany na sposób pedagogiczny i Pedagogiczny, ale „elementem” aktywnym, samotworzącym się, współprzyczyniającym się do „dziania się dziejów” i samokreacji. Relacyjny związek stawania się istotą ludzką a rzeczywistością paideutyczną polega na tym, że dopełnia się on w kształtowaniu ludzkiej osobowości i ujawnianiu podmiotowości, które składają się na uniwersalne rozumienie pedagogiki jako nauki o „prowadzeniu”, której zadaniem powinno być wszechstronne badanie procesów zachodzących w jednostce ludzkiej pod wpływem czynników wewnętrznych, jak i zewnętrznych, z uwzględnieniem kontekstów historycznych. W tym celu podjęto próbę opracowania podstaw pod pedagogikę wiedzy, dokonano zarysu badania tak swoiście pojętej rzeczywistości poprzez metodę określaną jako fenomenoagologia oraz dokonano pewnych przewartościowań w podejściu do pedagogiki ogólnej, jako tej subdyscypliny, która ma badać podstawy myślenia i działania pedagogicznego.
Motywem przewodnim, który autor systematycznie i logicznie rozwija, jest pytanie o kondycję ludzkiej wolności w rozwijającej się cyberkulturze, jej specyfikę oraz wpływ wzorów transmitowanych i tworzonych przez uczestników cyberprzestrzeni, głównie we wspólnotach wirtualnych, coraz częściej przenoszonych na naszą realną rzeczywistość społeczną. [...]
Książka jest niewątpliwie bardzo wartościową i ciekawą pod względem naukowym publikacją odzwierciedlającą całą gamę współczesnych problemów z dziedziny antropologii kulturowej, które pojawiły się w związku z nowymi doświadczeniami wynikającymi z obcowania człowieka z rzeczywistością wirtualną.
Z recenzji prof. dr. hab. Ignacego Fiuta
Problemy związane ze zmieniającą się pod wpływem rewolucji technologicznej rzeczywistością doczekały się wielu opracowań. Jednak nieliczne zastanawiają się jaki ma ona wpływ na duchowy wymiar człowieka. Tę lukę w sposób doskonały wypełnia książka Łuksza Trzcińskiego. Autor stara się na nowo przedefiniować najważniejsze, z filozoficznego punktu widzenia, formy funkcjonowania człowieka w świecie. [...]
Kim jest, i czy w ogóle istnieje, współczesny bohater mityczny? Czy cyberkultura potrzebuje bohatera, sztuki, filozofii, dążenia do wolności? To wszystko są zagadnienia, które pokazują, że konieczne jest zbudowanie nowej antropologii. I najnowsza książka Łukasza Trzcińskiego inicjuje ów proces.
Z recenzji prof. dr hab. Marty Kudelskiej
Książka stanowi przykład bardzo dobrej monografii antropologicznej, posiadającej solidne podstawy teoretyczne, metodologiczne i bogatą warstwę empiryczną. Autorka dokonuje w niej analizy etnicznych aspektów tożsamości Łużyczan, opierając się na przeprowadzonych samodzielnie badaniach terenowych z użyciem jakościowych metod i narzędzi badawczych. Przeprowadza tę analizę w sposób kompetentny i twórczy, formułując w konsekwencji interesujące wnioski o charakterze teoretycznym. Publikacja posiada walor nowości naukowej gdyż, wypełnia lukę w dotychczasowych badaniach nad Łużyczanami. Brakuje w nich bowiem tak kompleksowych analiz, uwzględniających w bardzo szerokim zakresie perspektywę badanej zbiorowości. Ponadto zazwyczaj są one prowadzone w oparciu o dane zastane i mają charakter opisu losów Łużyczan z perspektywy zewnętrznego obserwatora. Z recenzji dra hab. Dariusza Niedźwiedzkiego
Międzynarodowy bestseller, kultowa książka Naomi Klein, nazywana często „biblią alterglobalistów”.
W ciągu ostatnich dziesięciu lat, które upłynęły od pierwszego wydania "No Logo", książka została uznana za absolutny fenomen kulturowy i stała się manifestem wszystkich krytyków ekspansywnego światowego kapitalizmu.
Każda istota elementarna żyjąca w minerałach, roślinach i zwierzętach musi wnieść się do wyższego bytu niż ten, jaki mogłaby mieć w obecnych minerałach, roślinach i zwierzętach. Może to jednak osiągnąć tylko za pośrednictwem człowieka. Człowiek tak naprawdę jest na świecie nie tylko po to, by tworzyć zewnętrzną kulturę, ma on w całym rozwoju świata kosmiczny cel, związany z wyższym rozwojem każdej istoty elementarnej, która w ziemskim bycie stoi na niższym stopniu, ale przeznaczona jest wyższemu stopniowi bytu. Te z nich, do których człowiek podejdzie z odpowiednim nastawieniem, mogą dojść do wyższego stopnia rozwoju. R. Steiner (1861 - 1925)
Artykuły zamieszczone w monografii (...) zawierają zarówno rozważania teoretyczne, wyniki badań własnych autorów jak i analizy zastanych materiałów. Wielość poruszanych zagadnień pokazuje złożoność problematyki medycznej i szerzej - biologicznego wymiaru życia społecznego, ale także - konieczność ich socjologicznego oglądu.
Z recenzji wydawniczej dr hab. prof. nadzw. SAN Jolanty Kopki
W tematyce życia i śmierci adwokatem prawdy jest matematyka, a uprawomocnieniem jej tez i ich związku z rzeczywistością jest analiza oparta na naszej fizyczności. Pierwsze słowa o tematyce życia i śmierci w perspektywie matematycznej, nie zaś roszczeniowej, czy osobistej, mogą być zaskakujące. Kreacja par symetrii. Podwójna natura naszej fizyczności. Omega. Natura funkcji, zdarzenia elementarne i nasza fizyczność kreślą nowy obraz naszego istnienia.
Klucz do tajemnicy naszego istnienia tkwi w matematyce.
(A. Bronowski, „Gatunek. Ponadfizyczne pochodzenie”, fragment wstępu)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
