Księga powstała z okazji jubileuszu Profesor Ewy Nowickiej. Zebrane w niej teksty autorstwa najwybitniejszych polskich antropologów, historyków i socjologów (m.in. Wojciecha J. Burszty, Iwony Kabzińskiej, Grzegorza Babińskiego, Haliny Grzymały-Moszczyńskiej, Marcina Kuli, Elżbiety Hałas) składają się na niezwykle interesujący tom, którego autorzy zabierają czytelnika w podróż po całym świecie: od Łemkowszczyzny przez Śląsk i Kaszuby aż po Japonię, Ałtaj czy kraje byłego ZSRR. Książka zawiera pełną bibliografię prac Ewy Nowickiej.
Publikacja z zakresu antropologii społecznej poświęcona Buriatom zachodnim, analizująca przemiany społeczno-kulturowe dotykające mniejszościowych grup narodowościowych zamieszkujących Syberię. Buriaci, do niedawna określani mianem ?ludów rdzennych?, doświadczywszy konsekwencji nowoczesności w wersji radzieckiej komunistycznej modernizacji, przestali odgrywać rolę społeczeństw pierwotnych żyjących w stanie dziewiczej izolacji względem świata nowoczesnego. Badaczy interesują gwałtowne przeobrażenia, jakim poddane zostały rdzenne ludy w XX wieku, czemu towarzyszyła wzrastająca dyskursywizacja ich własnej kultury. Wiele miejsca poświęcono w książce nośnikom współczesnej tożsamości buriackiej, takim jak język buriacki, pamięć społeczna i praktyki mnemoniczne oraz szamanizm będący religijnym wyróżnikiem Buriatów zachodnich. Praca przynosi bardzo ciekawy materiał etnograficzny i socjologiczny.
Swoistym "logo" filozofii Jadwigi Mizińskiej jest twierdzenie, że dobro jest ciekawsze od zła, bardziej skomplikowane, wyrafinowane, finezyjne. Odrzuca się w jej paradygmacie aksjologicznym lekceważenie dobra, utożsamiające je często z naiwnością, słabością, wrodzonym instynktem, łatwowiernością itp. Dobro nie jest tu czymś prostym. mdłym, biernym. Jest czynne, energiczne, pomocne, intensywne. Pomijając już postać średniowieczną , św. Franciszka, a sięgając choćby do Alberta Schweitzera mamy do czynienia z wieloma postaciami i przejawami wcielonego w człowieka Dobra, które w dziełach Mizińskiej jest nie tylko wyższą wartością niż Prawda czy Piękno (co już przyjmował Platon), ale też jest twórcze, subtelne, niebanalne, intrygujące, tajemnicze, skomplikowane.
Dave Logan, John King i Halee Fischer-Wright w swojej książce podkreślają znaczenie plemion we współczesnym świecie i przywódców, którzy stoją na ich czele. Wychodzą z założenia, że jednostka może dobrze się czuć i skutecznie działać jedynie jako część zintegrowanej grupy. Przywództwo plemienne omawia zatem najbardziej twórcze interakcje międzyludzkie i rolę przywódców w budowaniu relacji społecznych.
W książce można znaleźć wiele intrygujących spostrzeżeń, dotyczących m.in.:
funkcjonowania organizacji, w których nie ma ducha plemiennego,
stopniowego przechodzenia od perspektywy "ja" do perspektywy "my",
efektywności relacji "w trójkach" w porównaniu z kontaktami dwojga ludzi,
nieograniczonych możliwości prawdziwych plemion.
Książka jest wynikiem 10 lat badań prowadzonych z udziałem 24 tysięcy osób w 24 organizacjach. Autorzy zamiast tabel i liczb przedstawiają konkretne osoby, których sylwetki i losy ilustrują ich wnioski. Ich zdaniem przywódcy dobrze prosperujących organizacji dbają o wzmacnianie związków "plemiennych", nie zaś samodzielnego działania. Ich spostrzeżenia dotyczące grup można odnieść nie tylko do środowiska firm, ale też do całego życia społecznego.
Mężczyźni i kobiety to jedna z najważniejszych prac autorki, jej publikacja w Polsce wypełnia lukę w modnych obecnie gender studies. Bowiem ta książka jest na świecie uznawana za absolutnie klasyczną, fundamentalną w tej dziedzinie wiedzy (choć wielu publicystów - rzadziej naukowców - kwestionuje naukowość gender studies), która stara się odpowiedzieć na zasadnicze pytanie: Co tak naprawdę znaczy być mężczyzną czy kobietą? Mężczyźni o kobiety to książka o społecznych i kulturowych uwarunkowaniach płci. Książka absolutnie niezbędna dla każdego, kto zajmuje się tematyką społecznej roli kobiety i mężczyzny, gender studies, współczesnego feminizmu, ale przecież także książka dla każdego myślącego czytelnika/czytelniczki - wszak wszyscy (prawie) jesteśmy mężczyznami lub kobietami.
Pierwsza w Polsce praca antropologiczna dotycząca nowych technologii reprodukcyjnych. Autorka przeprowadza analizę dyskursu medialnego i interpretuje dane uzyskane na podstawie wywiadów etnograficznych. Książka jest przeznaczona nie tylko dla środowiska naukowego, ale także dla wszystkich osób zainteresowanych społecznym wymiarem polskiej debaty o in vitro, w obiektywny i naukowy sposób analizuje społeczny dyskurs dotyczący nowych technologii reprodukcyjnych.
Książka zawiera dziewięć tekstów przedstawicieli antropologii kulturowej, socjologii, pedagogiki, historii oraz psychologii klinicznej. Zbudowanie zespołu złożonego z reprezentantów tych dyscyplin było możliwe dzięki temu, że wszyscy oni pracują metodami jakościowymi. Wychodzą od swoich doświadczeń badawczych, koncentrując się wokół jednego zagadnienia, tytułowych ?tematów trudnych?, które połączyło wszystkich na różnych etapach ich pracy.
?Tematy trudne? to metafora opisująca sytuacje, z którymi można się spotkać uprawiając badania zorientowane na poznawanie świata poprzez interakcję z innym człowiekiem. Składają się na nie cudze traumy i problemy lżejszego formatu, których badacze stają się świadkami lub nawet powiernikami oraz często pomagają je pokonać. ?Tematy trudne? oznaczają także teren, gdzie uczony wpada w swoisty system manipulacji i rozgrywek wewnętrznych często poza swoją wolą oraz świadomością. Mogą to być miejsca i sprawy związane z różnego rodzaju konfliktami i napięciami.
W tekstach przedstawiono właśnie tego typu sytuacje i zmienne, które znacząco wpływają na warsztat badawczy. W poszczególnych rozdziałach pokazano jak naukowcy przekraczają znane im możliwości poznawcze, ponieważ sytuacje ?trudne?, w jakich się znaleźli, czasami wymagają od nich zarówno zmiany postawy, przemyślenia metodologii, weryfikacji praktyki badawczej, jak i refleksji nad wymogami etycznymi towarzyszącymi ich pracy. Autorzy mierzą się z barierami poznania, rozumienia i opisu ? dowodzą tym samym rozwoju wiedzy.
W publikacji odsłonięto zaplecze pracy naukowej. W ten sposób powstał opis nauki ?żywej?, która niemal ?dzieje się? na oczach czytelników. Autorzy przybliżają obszary i grupy społecznie wykluczone i stygmatyzowane oraz tereny konfliktogenne, m.in. w sensie etnicznym. Zajmują się np. tym, jak od wewnątrz funkcjonują następujące struktury: więzienie, schronisko dla bezdomnych, azyl dla uchodźców. Większość autorów nadal pracuje nad opisywanymi tutaj zagadnieniami. Dzięki opisowi własnych doświadczeń badawczych wykraczają poza kwestie czysto teoretyczne.
Książkę można rekomendować jako literaturę pomocniczą studentom kierunków humanistycznych, gdzie ważne są metody jakościowe. Do dyscyplin tych należą: antropologia kulturowa, socjologia, pedagogika, psychologia, psychologia międzykulturowa, historia, także zarządzanie, resocjalizacja i pomoc społeczna oraz specjalności zajmujące się organizacjami.
Przekład Septuaginty, czyli greckiej wersji Biblii, na język polski to wydarzenie prawdziwie historyczne. Jest tak zarówno dlatego, że stanowi pierwsze tego typu i niezwykle ambitne przedsięwzięcie w naszej kulturze religijnej oraz teologicznej, jak i z tego względu, iż Septuaginta to dzieło absolutnie wyjątkowe, wpisane w samo sedno historii zbawienia utrwalonej na kartach ksiąg świętych biblijnego Izraela. Dobrze, że ks. prof. Remigiusz Popowski SDB, wielce zasłużony autorytet naukowy, autor przekładu Nowego Testamentu na język polski wydanego w Wielkim Jubileuszu Roku 2000, podjął się żmudnego trudu przetłumaczenia na polski całej pierwszej części Biblii chrześcijańskiej z jej czcigodnej wersji greckiej. Otrzymaliśmy dzięki temu dzieło pionierskie i wyjątkowe, potrzebne nie tylko do zestawiania i porównywania z Biblią Hebrajską, kilkakrotnie w ostatnich dekadach przełożoną na nasz język, lecz również do ukazania wielopostaciowości i bogactwa judaizmu biblijnego, który poprzedził zaistnienie oraz rozejście się dróg chrześcijaństwa i judaizmu rabinicznego. Biorąc do ręki Septuagintę czyli Biblię Grecką, sięgamy do wspólnych korzeni obu siostrzanych religii, czyli do korzeni Kościoła i Synagogi, lepiej poznając to, co nas łączy, oraz to, co nas dzieli. Dzięki temu możemy też jeszcze lepiej wsłuchać się w głos Boga, który ponad dwa tysiące lat temu ,,przemówił po grecku"", zaś od tamtej pory niestrudzenie przemawia do wszystkich ufnie otwierających się na dary Ducha Świętego, który w dzień Pięćdziesiątnicy zstąpił na zebranych w jerozolimskim Wieczerniku. ks. prof. zw. dr hab. Waldemar Chrostowski Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego Przewodniczący Stowarzyszenia Biblistów Polskich
Pięknie ilustrowany leksykon duchów, zjaw i upiorów straszących w polskich miastach i zamkach. Autorzy odszukali w polskiej historii i legendach postaci najbardziej znanych, ale też tych zapomnianych, a ciekawych duchów i widm.
Przez trzy dekady, od kiedy odkryłem Bohatera o tysiącu twarzy, książka ta nie przestaje mnie fascynować i inspirować. Joseph Campbell przygląda się badawczo kolejnym wiekom i pokazuje, że wszystkich nas łączy podstawowa potrzeba słuchania opowiadań i zrozumienia samych siebie. Książkę czyta się wspaniale, rewelacyjnie oświetla ona meandry ludzkiej kondycji.
Etniczność i nacjonalizm są wszechobecne we współczesnym świecie. W jakiej mierze etniczność jest rezultatem różnic kulturowych, a w jakiej jest uzależniona od praktycznego wykorzystania owych różnic oraz od wiary w ich istnienie? Thomas Hylland Eriksen pokazuje, że etniczność nie jest bynajmniej niezmienną właściwością grup, lecz dynamicznym i zmiennym aspektem stosunków społecznych. Odwołując się do całego szeregu klasycznych i najnowszych badań, Eriksen dokonuje klarownej i wszechstronnej analizy związków między etnicznością, klasą, płcią kulturową i narodowością.
Niniejsze wydanie Etniczności i nacjonalizmu to lektura obowiązkowa dla wszystkich studentów antropologii społecznej i dla każdego, kto pragnie zrozumieć zjawiska etniczne. Niniejsze wydanie zostało rozszerzone o zagadnienia prawa własności kulturowej, roli genetyki w powszechnym rozumieniu identyfikacji, komercjalizacji tożsamości oraz znaczenia Internetu.
?najlepsze znane mi wprowadzenie do antropologii lingwistycznej, które znajdzie szerokie zastosowanie w dydaktyce akademickiej
Dr hab. Grzegorz Godlewski, prof. UW, Uniwersytet Warszawski
Antropologia lingwistyczna jest bez wątpienia jedną z najciekawszych propozycji wydawniczych ostatnich lat w swojej dziedzinie, publikacja, którą należy jak najszybciej wprowadzić do polskiego obiegu naukowego.
Dr hab. Marcin Brocki, Uniwersytet Jagielloński
Autorka wyraźnie ma talent do trafnego omawiania skomplikowanych zagadnień w sposób, który jest zrozumiały dla jej zamierzonych odbiorców. Oprócz tej godnej pochwały umiejętności ma też cudowny talent do barwnego streszczania badań etnograficznych zarówno precyzyjnie, jak i interesująco (?) Książka jest ?nowoczesna? w najlepszym znaczeniu tego słowa. Omawia lub wspomina główne tematy i motywy najbardziej pasjonujących obecnie prac w dziedzinie antropologii lingwistycznej.
Douglas Glick, Binghamton University
Antropologia lingwistyczna. Wprowadzenie jest jasnym i przystępnym kompendium najważniejszych problemów teoretycznych współczesnego użycia języka podejmowanych przez antropologię lingwistyczną i stanowi dla studentów przyjazny wstęp do wiedzy o języku funkcjonującym w rzeczywistych kontekstach społecznych na całym świecie. Łącząc klasyczne badania nad językiem w kontekstach społecznych ze współczesną wiedzą i najnowszymi tendencjami, Ahearn daje nam całościową syntezę badań w antropologii lingwistycznej i rozważa perspektywy badań w tej dziedzinie.
W książce język jest omawiany w nierozerwalnym związku z kulturą i życiem społecznym, a teoria, łącząca się z przykładami współczesnego zastosowania języka, służy badaniu sposobu, w jaki język tworzy, podtrzymuje, kwestionuje i przekształca hierarchie społeczne. Wśród tematów poszczególnych rozdziałów znajdują się: płeć kulturowa, rasa i etniczność, przyswajanie języka i socjalizacja, wykonanie, praktyki piśmienne oraz wielojęzyczność i globalizacja. Ahearn przedstawia fascynujący obszar antropologii lingwistycznej, a zarazem podkreśla wartość etnograficznie ugruntowanego podejścia do badań języka.
Laura M. Ahearn jest profesorem antropologii amerykańskiego uniwersytetu Rutgers i autorką książki Invitations to Love: Literacy, Love Letters, and Social Change in Nepal (2001).
Tom zawiera teksty trzech książek. Od pierwszego wydania opowieści O miłości romantycznej minęło niemal sto lat. Kolejne części: Klasztor i Kobieta oraz Pod urokiem zaświatów ukazały się dokładnie dziewięćdziesiąt lat temu. Wszystkie te książki łączy poza stylem gawędziarskiej narracji postać głównej bohaterki czyli KOBIETY. W średniowieczu krępowanej ślubami zakonnymi, obowiązkiem bezwzględnego posłuszeństwa najpierw ojcu, potem mężowi, zaś na przełomie XVIII i XIX wieku nieco wyemancypowanej, starającej się mieć wpływ (za pośrednictwem wpływowych kochanków) na wielką politykę.
Autorzy: Magdalena Barbaruk, Adam Wodnicki, Szymon Uliasz, Janusz Bohdziewicz, Wiesław Szpilka, Paweł Próchniak, Dariusz Czaja, Zbigniew Benedyktowicz, Agnieszka Wolny-Hamkało, Magdalena Zych, Justyna Chmielewska, Dorota Majkowska-Szajer, Tomasz Szerszeń, Małgorzata Czapiga, Joanna Sarbiewska, Aleksandra Janus, Roma Sendyka, Monika Sznajderman, Hubert Francuz, Łukasz Baksik, Katarzyna Kuszyńska.
Książka jest zbiorem esejów mieszczących się w pojemnej formule: antropologia przestrzeni. Wspólnym dla autorów punktem wyjścia była, dobrze obecna w humanistycznym dyskursie, kategoria nie-miejsca.W rozumieniu Marca Augé odnosi się ona do tych miejsc, które są antytezą przestrzeni domowej i oswojonej; to światy bez pamięci, bez imienia i bez historii, punkty tranzytowe i ziemie niczyje. Według francuskiego etnologa, nie-miejsca stały się wyrazistym emblematem i miarą naszej współczesności. Autorzy prezentowanych tekstów poddają wspomnianą kategorię znaczącej redefinicji: rozumiana jest ona nie tyle jako pojęcie obciążone negatywną treścią, ile raczej jako użyteczny instrument poznania, jako poszerzająca spojrzenie metafora, a czasem jako wielowartościowy symbol. Opisywane w książce inne przestrzenie oraz inne miejsca wymykają się ścisłym, zwłaszcza pejoratywnym, kwalifikacjom. Przywoływane w interpretacjach nie-miejsca przedstawiane są w całej ich wieloznaczności, bogactwie i skomplikowaniu. Poszczególne teksty rozumiane są jako poręczne m a p y, z którymi podróżować można po nieznanych (albo słabo znanych) realnych t e r y t o r i a c h. Autorzy szukają nie-miejsc w miejskiej zabudowie, wyprawiają się na przedmieścia i peryferie, odsłaniają drugie dno znajomych miejsc podróżnych, wchodzą na nieużytki, ruiny, ziemie niczyje, odnajdując w nich bogate pokłady znaczeń, wreszcie, śledzą różne formy żydowskiej (nie)obecności w powojennych topografiach. Tom ma charakter interdyscyplinarny, jego autorami są antropolodzy, literaturoznawcy, kulturoznawcy i filmoznawcy.
Warto sięgnąć po tę książkę! Choćby po to, by radykalnie zmienić swoje spojrzenie na rolę, jaka przypada w społeczeństwie artystom i sztuce. Od dawna przywykliśmy do myśli, że wolność i demokracja to pojęcia nierozłączne. A jednak Caroline Levine zamierza nas przekonać, że może być wręcz przeciwnie. Demokratyczna większość potrafi skutecznie tłumić to, co niepopularne lub niewygodne, a stąd już prosta droga do zniewolenia. Potrzebuje wyzwań, przed jakimi stawiają ją awangardowi artyści, aby nie mogła sobie wyobrażać, że jej `wola jest absolutna czy uniwersalna`. Koniec awangardy historycznej nie zamyka owego współoddziaływania, ponieważ to, co Levine nazywa logiką awangardy, regularnie powraca w przestrzeni publicznej. Według niej logika awangardy buduje także związek między sferą sztuki, która ukazuje nowe światy, uczy pokory, inspiruje, i sferą prawa, które nieustannie szuka złotego środka między człowiekiem a otaczającym go światem. Levine sięga po przykłady. Przywołuje wydarzenia artystyczne będące swego czasu przyczyną publicznych skandali: wykonany w latach dwudziestych minionego wieku przez Jacoba Epsteina pomnik ku czci pisarza Williama Henry`ego Hudsona, oblewany przez oburzonych farbą, rzeźba Richarda Serry, która miała stanąć na placu przed budynkiem federalnym w Nowym Jorku, Ptak w przestrzeni Constantina Brancusiego w 1926 roku uznany przez amerykańskich celników za tłuczek do kartofli, takie dzieła jak Ulisses czy Kochanek Lady Chatterley, głośne utwory Henry`ego Millera i wiele innych. A wszystko to przedstawia z urokliwą swobodą i zadziwiającą konsekwencją.
Czy małpy są moralne, czy też moralność jest wynalazkiem ludzkim?
Czy moralność jest tylko cienką zasłoną, którą kultura narzuca naszej zwierzęcej naturze?
Czego filozof może się nauczyć, obserwując zachowanie małp?
Prowokacyjna książka Fransa de Waala, światowej sławy prymatologa, podejmuje problem źródeł i ewolucji moralności. De Waal zwalcza pogląd, który określa mianem ?teorii zasłony?, głoszący, że ludzie są z natury egoistyczni, a moralność jest jedynie cienką zasłoną, którą narzuca nam społeczeństwo. W oparciu o ustalenia wieloletnich badań nad zachowaniem naczelnych, de Waal przekonuje, że źródeł naszej moralności szukać należy w ewolucyjnej przeszłości człowieka i u naszych najbliższych ewolucyjnych krewnych. Książka zawiera także polemiki z poglądami de Waala autorstwa Petera Singera, Christine M. Korsgaard, Philipa Kitchera oraz Roberta Wrighta.
Normy moralne nie są odciśnięte w ludzkim genomie (?). Nie rodzimy się z żadnymi zaprogramowanymi zasadami moralnymi, ale ze zdolnością do odróżniania, jakie informacje należy przyswoić. Pozwala nam to zrozumieć, a w konsekwencji zinternalizować moralną tkankę społeczności, w której przyszło nam żyć.
Fragment książki
Frans de Waal jest profesorem psychologii na Uniwersytecie Emory i dyrektorem Living Links Center w Atlancie. Jest autorem kilkunastu książek i kilkuset artykułów naukowych, publikowanych w najbardziej prestiżowych czasopismach. W 2007 r. magazyn Time uznał go za jedną za stu osób, które kształtują nasz świat.
Dlaczego spośród kilkunastu żyjących niegdyś gatunków hominidów przetrwał właśnie homo sapiens? Co właściwie tak mocno odróżnia nas od wszystkich innych istot z którymi dzielimy planetę? Kiedy i jak doszło do tego odróżnienia?
„Kim więc jesteśmy my, gatunek malarzy i poetów? Jak do tego doszliśmy? Jak to się stało, że ci bezimienni artyści z jaskiń południowej Europy trafili tam, by uprawiać swoje rzemiosło tak dawno temu? Skąd przybyli? Dlaczego, spośród wszystkich gatunków w historii, tylko oni wpadli na to, by zostawić po sobie te subtelne ślady? I, to być może najciekawsze pytanie, dlaczego je zostawili?”
Książka ta jest odyseją, wyprawą przez mgły czasu do zamierzchłej przeszłości. Co właściwie tak mocno odróżnia nas od wszystkich innych gatunków z którymi dzielimy planetę? Jak, biorąc pod uwagę, że nasze początki nie różnią się niczym od początków wszystkich innych żywych istot, dochodzi w trakcie ludzkiego życia do pojawienia się tych różnic. W którym momencie ewolucji człowieka powstało to, co oddziela nas od pokrewnych nam stworzeń? I, pytanie które chyba najbardziej dręczy Autora, dlaczego to właśnie nasz rodowód okazał się tak znakomity?
„Znakomicie napisana, mocna, prowokacyjna książka, którą świetnie się czyta” (Wall Street Journal)
„Niezwykle przystępny i aktualny opis ewolucji człowieka spod pióra jednego z najwybitniejszych psychologów ewolucyjnych w Wielkiej Brytanii” (Guardian)
„Robin Dunbar to jeden z najbardziej twórczych badaczy ewolucji człowieka i jego książka dobitnie to udowadnia” (Robert Foley)
Robin Dunbar jest brytyjskim antropologiem i profesorem psychologii ewolucyjnej Uniwersytetu w Oxfordzie, cenionym za „książki pełne erudycji, ale również szacunku dla zwykłego czytelnika” (Guardian). Napisał między innymi „Kłopoty z nauką”, „Pchły, plotki i ewolucja języka” i „Ilu przyjaciół potrzebuje człowiek?”. Słynie też z teorii dotyczącej maksymalnej ilości stabilnych relacji międzyludzkich jednej osoby, czyli tzw. liczby Dunbara.
Pierwszy tekst autorstwa Łukasza Serwińskiego zatytułowany Ekspresja intuicji religijnej w europejskim malarstwie naskalnym epoki paleolitu dotyczy dyskusyjnego zagadnienia religijnego aspektu aktywności twórczej człowieka paleolitu. Artykuł jest udaną próbą uzasadnienia tezy, iż główną przyczyną kontrowersji badawczych i interpretacyjnych jest upatrywanie i rozważanie przez naukowców wyłącznie utylitarnego podłoża aktu twórczego naszych przodków, przy ograniczeniu aspektu religijnego wyłącznie do szamanizmu.
Tekst Wandy Pilch zacytowany Trudności dialogu z osieroconym dzieckiem na dialog patrzy z perspektywy doświadczenia Innego. W opinii autorki dopiero ten sposób spotkania się dwóch podmiotów dialogu rokuje nie tylko optymalną komunikację ludzi między sobą, ale przede wszystkim generuje zrozumienie i umożliwia budowanie więzi psychiczno - emocjonalnych.
Przedstawiony do recenzji tom Między mową a ciałem, czyli człowiek w swych odsłonach pod red. Malwiny Zamojskiej-Król dokumentuje interdyscyplinarną aktywność naukową doktorantów Akademii Ignatianum w Krakowie, posiada wartość naukową i popularyzatorską.
Prof. zw. dr hab. Dariusz Rott
Rodzimy się przedwcześnie, nadzy, bezbronni i nieprzystosowani do życia. Liczne cechy naszej anatomii i fizjologii będące oznaką spowolnienia rozwojowego powodują, że przypominamy pod wieloma względami dojrzały płciowo embrion szympansa. W punkcie wyjścia jesteśmy zatem nie tyle inteligentną, uduchowioną istotą, lecz wybrakowanym biologicznie zwierzęciem zdanym na długotrwałą opiekę. Kontrast między naszą ułomnością a niemającym precedensów w świecie przyrody sukcesem ewolucyjnym, między pierwotną niemocą a niebywałą kreatywnością kulturową stanowi paradoks, który leży u podłoża refleksji Arnolda Gehlena, współtwórcy klasycznej antropologii filozoficznej.
W dostępnej w Polsce dość obszernej literaturze etnologicznej na temat magii nie ma podobnego opracowania. Jego niezwykłością są dwie warstwy narracji informacyjnej, a obydwie mają walor dydaktyczny i naukowy, których nie sposób od siebie oddzielić.
Jest to przede wszystkim doskonały pokaz etnograficznej metody naukowego rozważania problemu i badań terenowych. Autorka ukazuje skomplikowanie i wagę problemu, któremu poświęciła wiele miesięcy studiów i prawie trzy lata badań w terenie. Krok po kroku prowadzi czytającego przez gąszcz opinii na temat czarownictwa i magii, prezentowanych przez folklorystów, psychiatrów, okultystów, dziennikarzy, a potem zgłębia światową literaturę antropologiczną, etnologiczną, etnograficzną. Pokazuje dokładnie trudności z formułowaniem pytań badawczych, z rozumieniem sensu uzyskanych odpowiedzi, wreszcie z czynnym uczestniczeniem w wiejskim odczynianiu uroków. Tu ma znaczenie przede wszystkim proces postępowania naukowego, wyraźnie i jasno przedstawiony przez autorkę. I właśnie to jest wyjątkowo cenna instrukcja postępowania w badaniu terenowym, w prezentacji materiału i w próbach jego wyjaśniania - ta książka to gotowy plan zajęć z metodyki terenowej eksploracji.
Drugą, nie mniej ważną warstwą książki jest faktografia. Obraz magii w wioskach francuskiej prowincji pokazany jest tu na tle kulturowym tego regionu. W Polsce nie ma nie tylko książek, lecz w ogóle informacji o współczesnym stanie kultury tradycyjnej (czy ludowej) w Europie Zachodniej, nie wspominając już o Francji. W książce został utrwalony szkic poczynań ludzi ścierających się z codziennością i skazanych niejako na rozwiązywanie jej problemów za pomocą dawnych sposobów, w tym także magii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
