Każdy człowiek świadomy swojego istnienia pyta o to, kim jest, jaki jest jego sens życia i cel. Pójście za powierzchownymi odpowiedziami to droga donikąd. Stąd musimy słuchać Mistrzów, których życie, misja, mądrość pozwalają odkrywać prawdę o człowieku i jego tożsamości. Tym Mistrzem był bez wątpienia ks. Janusz St. Pasierb – kapłan, poeta, uczony. Słuszna więc wydawała się próba „wskrzeszenia” słów niegdyś wypowiedzianych przez niego pod natchnieniem Ducha, bogatych w treść, inspirujących i pełnych Bożej mocy. W sposób porywający i ponadczasowy wciąż daje nam on niezwykłą „instrukcję obsługi” człowieka nie tylko swoich czasów, ale także współczesnego – ciebie i mnie. Książka ta jest zapisem tych jakże wartościowych i ciekawych przemyśleń ks. Pasierba głoszonych w homiliach, które w tej publikacji po raz pierwszy są zanalizowane i opatrzone rzetelnym komentarzem. Warto przeżyć swoiste rekolekcje, czytając tę książkę i słuchając oryginalnych nagrań homilii ks. Pasierba dołączonych do tej publikacji na płycie CD. Idąc za tropem tego wyjątkowego Kaznodziei, z pewnością odkryjemy na nowo swoją ludzką tożsamość, tożsamość człowieka, który wie, kim jest, skąd przychodzi i dokąd zmierza.
Mimo wszechobecnej mimikry ptaków i ludzi, zachowawcze podręczniki ornitologii nadal nie wspominają nic o procesie wzajemnego upodobniania się człowieka i tych pięknych zwierząt! To plama na honorze prawdziwych, zaangażowanych ornitologów! Tę niecną tradycję chcielibyśmy przełamać niniejszym leksykonem ptaków. Nie wydamy go w piorunującej liczbie egzemplarzy, bo chcemy mu zapewnić status białego kruka. Każdy, kto go otrzyma, będzie musiał potwierdzić ten fakt, stawiając ptaszka przy swoim nazwisku na liście obdarowanych. Nie wiadomo jednak jak długo taki ptaszek postoi.
Do naszej ptaszarni nie było łatwo trafić. Jak wiemy, jest 9350 gatunków ptaków, w tym około 250 pojawia się w Polsce. Nie mieliśmy nawet zamiaru charakteryzowania wszystkich z nich. Dlatego przyjęliśmy prostą zasadę: omówiliśmy tylko te gatunki, które za to zapłaciły. Który ptak bystry był i grosza nie sępił, to o sobie poczyta. Jak z kolei kasy żałował albo czytać nie umie, to o sobie nie poczyta. Najmniej, rzecz jasna, od skrzacika czapowego wzięliśmy, bo on mikry taki, że aż żal było z niego zdzierać. O nim oczywiście mało napisaliśmy.
W leksykonie nie będziemy ukrywać podobieństwa ludzi i ptaków. Jednak na pytanie o to, skąd wzięło się tak wielkie ich pokrewieństwo do człowieka i czy już doszło
do krzyżowania się z nimi, nie odpowiemy wprost. Rozsądny czytelnik sam sobie to wyjaśni.
Drugi tom bogato ilustrowanej trylogii, opisującej dzieje ludzkiego ciała od renesansu aż po współczesność. Ciało fizyczne, materialne, które można dotknąć, poczuć, obejrzeć. Naukowcy manipulują nim i wnikają w nie. Mierzą jego masę, gęstość, objętość i temperaturę. Analizują, jak się rusza i jak pracuje. Ale to ciało anatomów, fizjologów i gimnastyków radykalnie różni się od ciała, które cierpi lub się cieszy, odczuwa przyjemność i ból. Autorzy tej książki próbują przywrócić równowagę między tymi dwiema perspektywami, kładąc akcent na takie aspekty ludzkiego ciała, jak narodziny nowoczesnej medycyny anatomiczno-klinicznej i anestezji, wpływ religii na stosunek do cielesności, powstanie seksuologii, rozwój gimnastyki, sportu i higieny czy wyniszczanie ciał robotników w dobie rewolucji przemysłowej i percepcja ciała ułomnego.
W niniejszej książce przedstawiam moje poszukiwania dotyczące gatunku ludzkiego, egzystencji i zachowania w różnym czasie historycznym. Pragnę w prosty sposób udostępnić zebrane przeze mnie informacje na temat początków życia na Ziemi i spróbować dać odpowiedzi na pytania, jak kształtowała się proza życia oraz postawa ludzka widziana przez starożytnych filozofów, jak zachowywał się człowiek na początku i do czego doprowadziła ewolucja oraz natura. Do jakiego etapu doszliśmy w chwili obecnej, a co może jeszcze się wydarzyć. Czy się zmieniamy i jak się zmieniamy w konsekwencji postępu cywilizacyjnego oraz globalizacji. Do jakiego etapu możemy dojść, co myślą o ludzkiej przyszłości naukowcy. Przecież człowiek i jego życie pomimo wielu lat poszukiwań, badań i doświadczeń jest wielką niewiadomą, nieodgadnionym punktem w istniejącym świecie i otaczającej go przyrodzie. Wydaje nam się, że jesteśmy panami tego świata i całego wszechświata, a przecież jako gatunek istniejemy dopiero dosłownie chwilkę i pomimo wielu osiągnięć, które wydają się nam wprost rewolucyjne, niewiele wiemy. Może nawet jeszcze nic o sobie nie wiemy. Wszystko dopiero przed nami, a i tak nie wiadomo, czy osiągniemy wyższy poziom cywilizacyjny, czy jesteśmy na to gotowi i czy jest nam to potrzebne.
Autorki dzięki temu, że pokazują antropologię osoby chorej i umierającej ? w różnych fazach jej życia i rozlicznych przypadkach cierpienia ? otwierają przed studentem pedagogiki nieznaną mu ani z wcześniejszej, ani z akademickiej edukacji perspektywę egzystencji utraconej nadziei i nieodgadnionego sensu. Pragną zwrócić studenta twarzą ku tej perspektywie, by oswoić go z myśleniem o trudności w pokonywaniu uzależnień i słabości, niemożności przezwyciężenia choroby nieuleczalnej czy wprost niemocy w obliczu nieuchronnej śmierci.
Studentowi pedagogiki należy się ten wykład o osobie w jej nieszczęściu, po pierwsze dlatego, że taka jest jego jako opiekuna społecznego wobec osoby chorej powinność ? w myśl normy o bezinteresowności udzielanego dobra przez osobę dla osoby ? ale także i z tego powodu, iż studentowi ponowoczesnego hedonizmu ? usprawiedliwianego ideologią nadczłowieka wszechmocnego i niezniszczalnego i jedynie młodego oczywiście ? wytrąca się myśl etyczną o godności moralnej osoby słabej, niedołężnej, chorej czy po prostu starej.
Zasługą wielką spółki autorskiej jest więc to, że myślenie o godności osoby człowieka chorego, słabowitego i umierającego może zostać studentowi przywrócone.
Prof. zw. dr hab. Andrzej Pawłucki
Niewątpliwie w przypadku tak złożonego problemu, jaki podejmują autorzy pracy – a jest nim „kultura” jako wytwór człowieka/jego umysłu, a zarazem „człowiek/jego umysł” jako wytwór kultury – badania tego rodzaju są niezbędne. Praca właśnie je oferuje. Zasadniczo jest ona pomyślana jako studium interdyscyplinarne, na co wskazują, choć nie wprost, redaktorzy, wymieniając dyscypliny reprezentowane przez poszczególnych autorów. Znajduję w niej także próby (poznawczo interesujące) o charakterze namysłu multidyscyplinarnego, co wydaje się oczywiste, albowiem niektóre z tych podejść czynione są z perspektywy dyscyplin, które (jak np. najnowsza antropologia czy kognitywistyka) pojawiły się jako niemalże naturalny efekt tendencji do uprawiania nauki w – jeśli tak można rzec – paradygmacie multidyscyplinarności. Przyjmuję założenie redaktorów (i autorów) książki, że oferowana przez nią perspektywa „multidyscyplinarnych analiz”, choć ukryta, powinna „ujawnić się na horyzoncie czytelnika”. Liczę, że trafi ona do takich czytelników.
dr hab. Lech Zdybel, prof. nadzw. UMCS
Erich Fromm (1900-80) – amerykański socjolog, psycholog i filozof pochodzenia niemieckiego, twórca psychoanalizy humanistycznej, intelektualista uznawany za jednego z najwybitniejszych humanistów XX wieku, autor kilkudziesięciu książek, w tym tak ważnych jak „Ucieczka od wolności”, „Zapomniany język”, „Mieć i być”, „Patologia normalności”, „Zdrowe społeczeństwo”, „Pasje Zygmunta Freuda” czy właśnie „O byciu człowiekiem”. Trzeba przy tym pamiętać, że Fromm był nie tylko wybitnym humanistą, uczonym, ale także człowiekiem niezwykle zaangażowanym w bieżące społeczne problemy. Jak pisze Mirosław Chałubiński jego twórczość to zintelektualizowana artykulacja lęków nurtujących współczesne społeczeństwa, a zarazem rodzaj przewodnika po trudnych sprawach współczesnego świata. Dodajmy może – nie tylko przewodnik, ale może nawet poradnik – jak zachować godność we współczesnym świecie, co powinno nas skłaniać ku humanzmowi, a co nas we wsp. świecie odrzucać i dlaczego. I choć Fromm pisał tę książkę blisko 40 lat temu to pozostaje ona ciągle niezwykle aktualna.
„O byciu człowiekiem” Ericha Fromma to niepublikowany dotąd w Polsce zbiór esejów, wykładów a nawet mów przygotowanych przez autora na potrzeby kampanii prezydenckiej w USA. Większość tekstów obraca się wokół tematu zmian zachodzących w społeczeństwach krajów uprzemysłowionych i choć teksty te pisane są z perspektywy lat 60. ubiegłego wieku, w większości zaskakują swą aktualnością i trafnością diagnozy. Wizja zbiurokratyzowanego, podporządkowanego technologii społeczeństwa jest wizją mocno pesymistyczną, Fromm poddaje jednak rozwadze czytelnika propozycje zmian, które w jego odczuciu są w stanie "uchronić cywilizację, a być może i ludzkość przed zagładą". I choć wojna termojądrowa nie wydaje się być już dzisiaj aż tak namacalnym zagrożeniem jak w czasach ścierania się krajów Zachodu z ideologią sowiecką, to przecież także we współczesnym świecie mamy do czynienia z globalnymi konfliktami, na które humanizm, tytułowe "bycie człowiekiem", może stanowić receptę.
CIELESNOŚĆ CZŁOWIEKA UTKANA JEST Z DUCHA
Fabrice Hadjadj pokazuje, że sama rzeczywistość płci jest bardziej uduchowiona niż wiele uczonych dysput i naszych wyobrażeń na jej temat. Z wnikliwością analizuje zależność między płciowością a duchowością, udowadniając, że relacja fizyczna i duchowa są ze sobą ściśle powiązane. Co więcej, nie boi się włączyć w ten temat wiary, mówiąc o pojmowaniu ciała przez różne religie i poszukując śmiało odpowiedzi na odważne pytania, na przykład: Czy gdziekolwiek ludzka nagość jest bardziej uderzająca niż w konfesjonale?
Księga powstała z okazji jubileuszu Profesor Ewy Nowickiej. Zebrane w niej teksty autorstwa najwybitniejszych polskich antropologów, historyków i socjologów (m.in. Wojciecha J. Burszty, Iwony Kabzińskiej, Grzegorza Babińskiego, Haliny Grzymały-Moszczyńskiej, Marcina Kuli, Elżbiety Hałas) składają się na niezwykle interesujący tom, którego autorzy zabierają czytelnika w podróż po całym świecie: od Łemkowszczyzny przez Śląsk i Kaszuby aż po Japonię, Ałtaj czy kraje byłego ZSRR. Książka zawiera pełną bibliografię prac Ewy Nowickiej.
Publikacja z zakresu antropologii społecznej poświęcona Buriatom zachodnim, analizująca przemiany społeczno-kulturowe dotykające mniejszościowych grup narodowościowych zamieszkujących Syberię. Buriaci, do niedawna określani mianem ?ludów rdzennych?, doświadczywszy konsekwencji nowoczesności w wersji radzieckiej komunistycznej modernizacji, przestali odgrywać rolę społeczeństw pierwotnych żyjących w stanie dziewiczej izolacji względem świata nowoczesnego. Badaczy interesują gwałtowne przeobrażenia, jakim poddane zostały rdzenne ludy w XX wieku, czemu towarzyszyła wzrastająca dyskursywizacja ich własnej kultury. Wiele miejsca poświęcono w książce nośnikom współczesnej tożsamości buriackiej, takim jak język buriacki, pamięć społeczna i praktyki mnemoniczne oraz szamanizm będący religijnym wyróżnikiem Buriatów zachodnich. Praca przynosi bardzo ciekawy materiał etnograficzny i socjologiczny.
Swoistym "logo" filozofii Jadwigi Mizińskiej jest twierdzenie, że dobro jest ciekawsze od zła, bardziej skomplikowane, wyrafinowane, finezyjne. Odrzuca się w jej paradygmacie aksjologicznym lekceważenie dobra, utożsamiające je często z naiwnością, słabością, wrodzonym instynktem, łatwowiernością itp. Dobro nie jest tu czymś prostym. mdłym, biernym. Jest czynne, energiczne, pomocne, intensywne. Pomijając już postać średniowieczną , św. Franciszka, a sięgając choćby do Alberta Schweitzera mamy do czynienia z wieloma postaciami i przejawami wcielonego w człowieka Dobra, które w dziełach Mizińskiej jest nie tylko wyższą wartością niż Prawda czy Piękno (co już przyjmował Platon), ale też jest twórcze, subtelne, niebanalne, intrygujące, tajemnicze, skomplikowane.
Dave Logan, John King i Halee Fischer-Wright w swojej książce podkreślają znaczenie plemion we współczesnym świecie i przywódców, którzy stoją na ich czele. Wychodzą z założenia, że jednostka może dobrze się czuć i skutecznie działać jedynie jako część zintegrowanej grupy. Przywództwo plemienne omawia zatem najbardziej twórcze interakcje międzyludzkie i rolę przywódców w budowaniu relacji społecznych.
W książce można znaleźć wiele intrygujących spostrzeżeń, dotyczących m.in.:
funkcjonowania organizacji, w których nie ma ducha plemiennego,
stopniowego przechodzenia od perspektywy "ja" do perspektywy "my",
efektywności relacji "w trójkach" w porównaniu z kontaktami dwojga ludzi,
nieograniczonych możliwości prawdziwych plemion.
Książka jest wynikiem 10 lat badań prowadzonych z udziałem 24 tysięcy osób w 24 organizacjach. Autorzy zamiast tabel i liczb przedstawiają konkretne osoby, których sylwetki i losy ilustrują ich wnioski. Ich zdaniem przywódcy dobrze prosperujących organizacji dbają o wzmacnianie związków "plemiennych", nie zaś samodzielnego działania. Ich spostrzeżenia dotyczące grup można odnieść nie tylko do środowiska firm, ale też do całego życia społecznego.
Mężczyźni i kobiety to jedna z najważniejszych prac autorki, jej publikacja w Polsce wypełnia lukę w modnych obecnie gender studies. Bowiem ta książka jest na świecie uznawana za absolutnie klasyczną, fundamentalną w tej dziedzinie wiedzy (choć wielu publicystów - rzadziej naukowców - kwestionuje naukowość gender studies), która stara się odpowiedzieć na zasadnicze pytanie: Co tak naprawdę znaczy być mężczyzną czy kobietą? Mężczyźni o kobiety to książka o społecznych i kulturowych uwarunkowaniach płci. Książka absolutnie niezbędna dla każdego, kto zajmuje się tematyką społecznej roli kobiety i mężczyzny, gender studies, współczesnego feminizmu, ale przecież także książka dla każdego myślącego czytelnika/czytelniczki - wszak wszyscy (prawie) jesteśmy mężczyznami lub kobietami.
Pierwsza w Polsce praca antropologiczna dotycząca nowych technologii reprodukcyjnych. Autorka przeprowadza analizę dyskursu medialnego i interpretuje dane uzyskane na podstawie wywiadów etnograficznych. Książka jest przeznaczona nie tylko dla środowiska naukowego, ale także dla wszystkich osób zainteresowanych społecznym wymiarem polskiej debaty o in vitro, w obiektywny i naukowy sposób analizuje społeczny dyskurs dotyczący nowych technologii reprodukcyjnych.
Książka zawiera dziewięć tekstów przedstawicieli antropologii kulturowej, socjologii, pedagogiki, historii oraz psychologii klinicznej. Zbudowanie zespołu złożonego z reprezentantów tych dyscyplin było możliwe dzięki temu, że wszyscy oni pracują metodami jakościowymi. Wychodzą od swoich doświadczeń badawczych, koncentrując się wokół jednego zagadnienia, tytułowych ?tematów trudnych?, które połączyło wszystkich na różnych etapach ich pracy.
?Tematy trudne? to metafora opisująca sytuacje, z którymi można się spotkać uprawiając badania zorientowane na poznawanie świata poprzez interakcję z innym człowiekiem. Składają się na nie cudze traumy i problemy lżejszego formatu, których badacze stają się świadkami lub nawet powiernikami oraz często pomagają je pokonać. ?Tematy trudne? oznaczają także teren, gdzie uczony wpada w swoisty system manipulacji i rozgrywek wewnętrznych często poza swoją wolą oraz świadomością. Mogą to być miejsca i sprawy związane z różnego rodzaju konfliktami i napięciami.
W tekstach przedstawiono właśnie tego typu sytuacje i zmienne, które znacząco wpływają na warsztat badawczy. W poszczególnych rozdziałach pokazano jak naukowcy przekraczają znane im możliwości poznawcze, ponieważ sytuacje ?trudne?, w jakich się znaleźli, czasami wymagają od nich zarówno zmiany postawy, przemyślenia metodologii, weryfikacji praktyki badawczej, jak i refleksji nad wymogami etycznymi towarzyszącymi ich pracy. Autorzy mierzą się z barierami poznania, rozumienia i opisu ? dowodzą tym samym rozwoju wiedzy.
W publikacji odsłonięto zaplecze pracy naukowej. W ten sposób powstał opis nauki ?żywej?, która niemal ?dzieje się? na oczach czytelników. Autorzy przybliżają obszary i grupy społecznie wykluczone i stygmatyzowane oraz tereny konfliktogenne, m.in. w sensie etnicznym. Zajmują się np. tym, jak od wewnątrz funkcjonują następujące struktury: więzienie, schronisko dla bezdomnych, azyl dla uchodźców. Większość autorów nadal pracuje nad opisywanymi tutaj zagadnieniami. Dzięki opisowi własnych doświadczeń badawczych wykraczają poza kwestie czysto teoretyczne.
Książkę można rekomendować jako literaturę pomocniczą studentom kierunków humanistycznych, gdzie ważne są metody jakościowe. Do dyscyplin tych należą: antropologia kulturowa, socjologia, pedagogika, psychologia, psychologia międzykulturowa, historia, także zarządzanie, resocjalizacja i pomoc społeczna oraz specjalności zajmujące się organizacjami.
Przekład Septuaginty, czyli greckiej wersji Biblii, na język polski to wydarzenie prawdziwie historyczne. Jest tak zarówno dlatego, że stanowi pierwsze tego typu i niezwykle ambitne przedsięwzięcie w naszej kulturze religijnej oraz teologicznej, jak i z tego względu, iż Septuaginta to dzieło absolutnie wyjątkowe, wpisane w samo sedno historii zbawienia utrwalonej na kartach ksiąg świętych biblijnego Izraela. Dobrze, że ks. prof. Remigiusz Popowski SDB, wielce zasłużony autorytet naukowy, autor przekładu Nowego Testamentu na język polski wydanego w Wielkim Jubileuszu Roku 2000, podjął się żmudnego trudu przetłumaczenia na polski całej pierwszej części Biblii chrześcijańskiej z jej czcigodnej wersji greckiej. Otrzymaliśmy dzięki temu dzieło pionierskie i wyjątkowe, potrzebne nie tylko do zestawiania i porównywania z Biblią Hebrajską, kilkakrotnie w ostatnich dekadach przełożoną na nasz język, lecz również do ukazania wielopostaciowości i bogactwa judaizmu biblijnego, który poprzedził zaistnienie oraz rozejście się dróg chrześcijaństwa i judaizmu rabinicznego. Biorąc do ręki Septuagintę czyli Biblię Grecką, sięgamy do wspólnych korzeni obu siostrzanych religii, czyli do korzeni Kościoła i Synagogi, lepiej poznając to, co nas łączy, oraz to, co nas dzieli. Dzięki temu możemy też jeszcze lepiej wsłuchać się w głos Boga, który ponad dwa tysiące lat temu ,,przemówił po grecku"", zaś od tamtej pory niestrudzenie przemawia do wszystkich ufnie otwierających się na dary Ducha Świętego, który w dzień Pięćdziesiątnicy zstąpił na zebranych w jerozolimskim Wieczerniku. ks. prof. zw. dr hab. Waldemar Chrostowski Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego Przewodniczący Stowarzyszenia Biblistów Polskich
Pięknie ilustrowany leksykon duchów, zjaw i upiorów straszących w polskich miastach i zamkach. Autorzy odszukali w polskiej historii i legendach postaci najbardziej znanych, ale też tych zapomnianych, a ciekawych duchów i widm.
Przez trzy dekady, od kiedy odkryłem Bohatera o tysiącu twarzy, książka ta nie przestaje mnie fascynować i inspirować. Joseph Campbell przygląda się badawczo kolejnym wiekom i pokazuje, że wszystkich nas łączy podstawowa potrzeba słuchania opowiadań i zrozumienia samych siebie. Książkę czyta się wspaniale, rewelacyjnie oświetla ona meandry ludzkiej kondycji.
Etniczność i nacjonalizm są wszechobecne we współczesnym świecie. W jakiej mierze etniczność jest rezultatem różnic kulturowych, a w jakiej jest uzależniona od praktycznego wykorzystania owych różnic oraz od wiary w ich istnienie? Thomas Hylland Eriksen pokazuje, że etniczność nie jest bynajmniej niezmienną właściwością grup, lecz dynamicznym i zmiennym aspektem stosunków społecznych. Odwołując się do całego szeregu klasycznych i najnowszych badań, Eriksen dokonuje klarownej i wszechstronnej analizy związków między etnicznością, klasą, płcią kulturową i narodowością.
Niniejsze wydanie Etniczności i nacjonalizmu to lektura obowiązkowa dla wszystkich studentów antropologii społecznej i dla każdego, kto pragnie zrozumieć zjawiska etniczne. Niniejsze wydanie zostało rozszerzone o zagadnienia prawa własności kulturowej, roli genetyki w powszechnym rozumieniu identyfikacji, komercjalizacji tożsamości oraz znaczenia Internetu.
?najlepsze znane mi wprowadzenie do antropologii lingwistycznej, które znajdzie szerokie zastosowanie w dydaktyce akademickiej
Dr hab. Grzegorz Godlewski, prof. UW, Uniwersytet Warszawski
Antropologia lingwistyczna jest bez wątpienia jedną z najciekawszych propozycji wydawniczych ostatnich lat w swojej dziedzinie, publikacja, którą należy jak najszybciej wprowadzić do polskiego obiegu naukowego.
Dr hab. Marcin Brocki, Uniwersytet Jagielloński
Autorka wyraźnie ma talent do trafnego omawiania skomplikowanych zagadnień w sposób, który jest zrozumiały dla jej zamierzonych odbiorców. Oprócz tej godnej pochwały umiejętności ma też cudowny talent do barwnego streszczania badań etnograficznych zarówno precyzyjnie, jak i interesująco (?) Książka jest ?nowoczesna? w najlepszym znaczeniu tego słowa. Omawia lub wspomina główne tematy i motywy najbardziej pasjonujących obecnie prac w dziedzinie antropologii lingwistycznej.
Douglas Glick, Binghamton University
Antropologia lingwistyczna. Wprowadzenie jest jasnym i przystępnym kompendium najważniejszych problemów teoretycznych współczesnego użycia języka podejmowanych przez antropologię lingwistyczną i stanowi dla studentów przyjazny wstęp do wiedzy o języku funkcjonującym w rzeczywistych kontekstach społecznych na całym świecie. Łącząc klasyczne badania nad językiem w kontekstach społecznych ze współczesną wiedzą i najnowszymi tendencjami, Ahearn daje nam całościową syntezę badań w antropologii lingwistycznej i rozważa perspektywy badań w tej dziedzinie.
W książce język jest omawiany w nierozerwalnym związku z kulturą i życiem społecznym, a teoria, łącząca się z przykładami współczesnego zastosowania języka, służy badaniu sposobu, w jaki język tworzy, podtrzymuje, kwestionuje i przekształca hierarchie społeczne. Wśród tematów poszczególnych rozdziałów znajdują się: płeć kulturowa, rasa i etniczność, przyswajanie języka i socjalizacja, wykonanie, praktyki piśmienne oraz wielojęzyczność i globalizacja. Ahearn przedstawia fascynujący obszar antropologii lingwistycznej, a zarazem podkreśla wartość etnograficznie ugruntowanego podejścia do badań języka.
Laura M. Ahearn jest profesorem antropologii amerykańskiego uniwersytetu Rutgers i autorką książki Invitations to Love: Literacy, Love Letters, and Social Change in Nepal (2001).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?