Autor podejmuje problematykę tak zwanych niskich obiegów współczesnej polskiej muzyki popularnej (muzyka emitowana na pocztówkach dźwiękowych, weselna, szeroko pojmowana muzyczna twórczość samorodna, disco polo, przyśpiewki stadionowe, amatorski rock). Analizuje upodobania muzyczne polskiej klasy ludowej oraz społeczne funkcjonowanie charakterystycznych dla tych upodobań gatunków i stylów muzyki, uwzględniając szczególne momenty w polityce kulturalnej i najważniejsze przełomy historyczne: „odwilż” 1956 r., skutki wydarzeń 1968 r., rodzimy model kultury masowej w latach 70., sytuację po stanie wojennym, transformację systemową. ****** The Musical Adventures of Folk Taste. Polish Popular Music in Society After 1956 The author discusses the problem of the so-called low circulation of contemporary Polish popular music (music released on flexi discs, wedding music, a broad range of amateur music production, football chants, amateur rock music). He analyses music tastes of the Polish working class and the social functioning of genres and styles of music, characteristic of these tastes, reflecting on the crucial moments in cultural policy and the most important turning points in history: “Polish thaw” in 1956, the consequences of the 1968 events, the indigenous model of mass culture in the 1970s, the situation after the martial law and the transformation of the political system in 1989.

Nosi je każdy z nas. Niektórzy swoje bardzo lubią, inni mają dość wiecznych próśb o przeliterowanie albo powtarzających się pomyłek. Najczęściej jednak nie poświęcamy mu zbyt wiele uwagi. A szkoda! Czy wiesz, że w NAZWISKACH drzemią historie, które mówią wiele o naszych przodkach? Kto z nas miał w rodzinie Czecha, a kto piekarza nieudacznika? Czyj prapradziad był kowalem, a czyj - sołtysem? Jaki ród zapoczątkował przystojniak? Kto może podejrzewać swojego przodka o przydeptywanie innym butów? A kto być może ma przodków o niezwykle wybuchowej naturze? By odczytać te historie, potrzeba trochę wiedzy, bo nazwiska bywają też... zagadkowe, nietypowe lub mylące. Wiedzę tę w Podbipięcie przedstawia dzieciom Michał Rusinek, niestrudzony detektyw językowy, ilustracje zmalowała zaś Joanna Rusinek. Jak można wnioskować po nazwisku, przodek autora i ilustratorki (czyżby wspólny?), pochodził z Rusi (czyli z terenów dzisiejszej Rosji, Ukrainy lub Białorusi). A co brzmi, dźwięczy, bawi, intryguje lub domaga się odkrycia w twoim nazwisku? Chomicz, Sznajder, Rykała i Palimąka już wiedzą! A ty?Powyższy opis pochodzi od wydawcy

Czarnoksięstwo i praktyki magiczne fascynują ludzkość od zarania dziejów.Oto jedyne takie opracowanie o czarach i naukach tajemnych w dawnej Polsce.Roman Bugaj koncentruje się na problematyce magii i nauk tajemnych na przestrzeni dziejów naszego kraju. Rysuje obraz ich postrzegania i praktyk od czasów najdawniejszych, poprzez średniowiecze, po renesans. Przywołuje i przybliża ciekawe postacie, jak choćby doktora Johanna Fausta słynnego średniowiecznego maga i alchemika posądzanego o kontakty z szatanem. Omawia również polskie procesy o czary i praktyki czarnoksięskie stosowane między innymi na dworze Stefana Batorego.Obszerną część Bugaj poświęca Panu Twardowskiemu. Najsłynniejszy polski czarnoksiężnik potrafił ponoć odmładzać i leczyć ciężkie choroby. Był prawdziwym specjalistą w kontaktach z zaświatami, najbardziej znanym z tego, że podpisał cyrograf z diabłemNauki tajemne w dawnej Polsce to książka napisana z pasją, ale i ogromnym znawstwem omawianych tematów. To ogromne źródło wiedzy o tym, jak wielki wpływ magia i czary miały na życie Polaków na przestrzeni wieków.

Lepiej nie oceniać treści książek po okładkach – a jednak budzą one w czytelnikach żywe emocje: od zachwytu do odrazy, od ciekawości po niechęć. Gdy prawie dekadę temu Patryk Mogilnicki, ilustrator, projektant i miłośnik literatury ujrzał w księgarni szczególnie brzydkie wydanie swojej ulubionej powieści, podzielił się swoją frustracją na Facebooku i założył stronę Kupiłbym tę książkę, gdyby nie okładka. W ciągu kilku dni zdobyła liczne grono zagorzałych fanów: ludzi, dla których książki to więcej niż treść: to wierni towarzysze naszego życia. Dla takich jak Wy powstał niniejszy tom. Autor zebrał w nim doborowe grono osób, które książki tworzą. Przedstawia najważniejsze projektantki i projektantów, rozmawia na temat szczególnie znanych i udanych realizacji, a niektórych wypytuje bardziej szczegółowo: o pracę w branży, największe sukcesy, najdotkliwsze porażki i niezrealizowane projekty, z których sporo można zresztą tutaj można zobaczyć. Obowiązkowa lektura dla wszystkich, którzy lubią książkami się zachwycić!

Monografia Polscy wiccanie. Studium religii przeżywanej stanowi portret członków pewnej społeczności sporządzony na podstawie kilkuletnich badań terenowych. Joanna Malita-Król, kierując się dyrektywą metodologiczną religii przeżywanej, pokazuje, jak wicca jako religia wydarza się w życiu jej rozmówców. Opisuje, czym są dla nich rytuały, jak rozumieją pełnione przez siebie funkcje oraz jakie konsekwencje miała dla nich inicjacja do wybranego kowenu (zgromadzenia czarownic). Autorka analizuje także narracje konwersyjne polskich wiccan i udowadnia, że w kraju nawet nie tyle sekularyzującym się, ile coraz bardziej „odkościelniającym” żyją ludzie poszukujący misterium, którego nie znaleźli w Kościele katolickim. Książka Polscy wiccanie stanowi ciekawe i bardzo rzetelne opracowanie poświęcone współczesnej wicca (tradycyjnej), a w szczególności charakterystyce środowiska jej polskich wyznawców. W Polsce ukazało się niewiele opracowań dotyczących wicca, więc propozycja Joanny Mality-Król będzie cennym uzupełnieniem. [… ] To wciągająca i dobrze napisana lektura. Z recenzji dr hab. Marty Zimniak-Hałajko Dr Joanna Malita-Król – kulturoznawczyni i religioznawczyni, absolwentka Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji i Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Bada przejawy magii i religii pogańskich we współczesnym świecie. Zajmuje się także popkulturą i kulturą Japonii, zwłaszcza Genji monogatari. Jest redaktorką, aca-fanką, aktywistką zaangażowaną w działalność oddolnych inicjatyw miejskich i proklimatycznych.

Czy Bóg jest dla nas żywą rzeczywistością, czy też tylko frazesem bez żadnych konsekwencji? Czy rzeczywiście liczymy się z Jego mocą? Czy Bóg jest wśród nas rozpoznawalny? Jak, pomimo wszystkich ludzkich zaciemnień, sprawić, abyśmy w Kościele my sami, ale też ludzie znajdujący się na zewnątrz, mogli Boga doświadczać i dostrzegać? Ewangelizacja – misja każdego chrześcijanina Często postrzegamy głoszenie Dobrej Nowiny jako przedsięwzięcie, do którego wciąż nie jesteśmy należycie przygotowani – jako zadanie, które ciągle nas przerasta, ponieważ zbyt mało wiemy o Bogu. George Augustin zachęca do zmiany takiego sposobu myślenia: zadaniem chrześcijanina nie jest to, żeby się dowiedzieć wszystkiego o swojej wierze czy perfekcyjnie znać teorię, ale żeby po prostu głosić Ewangelię. Opowiada o możliwych modelach życia misyjnego i perspektywach ewangelizacji oraz dostarcza inspiracji do głoszenia Słowa Bożego na co dzień. George Augustin SAC (ur. 1955) – profesor teologii fundamentalnej i dogmatyki, założyciel i dyrektor Instytutu Teologii, Ekumenizmu i Duchowości im. Waltera Kaspera w Vallendarze, konsultor Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. W Wydawnictwie WAM ukazały się jego książki: Powołany do radości. Twoje życie w kapłaństwie (2015), Moc miłosierdzia. Źródło duchowego odrodzenia (2020) oraz Powołani do miłości. Małżeństwo i rodzina po chrześcijańsku (2021).

Siedemdziesiąt pięć lat. Czy jest to okres na tyle długi, by o dorobku kultury pisać z odpowiednim dystansem? Opinie w tym względzie byłyby zapewne różne. Jeśli jednak chodzi o literaturę polską w Szczecinie i na Pomorzu Zachodnim, zaczęła się ona właśnie siedemdziesiąt pięć lat temu.Postanowiliśmy przyjrzeć się ponownie, nierzadko po wielu latach, twórczości dwudziestu związanych ze Szczecinem pisarzy i pisarek. Wszyscy z nich są już po drugiej stronie losu. Nie znaczy to jednak, że domknęły się ich biografie. Są ich książki, choć może w mroku bibliotecznych półek i magazynów, przytłoczone współczesnością. Być może są jeszcze nie wydane rękopisy i maszynopisy, listy, dzienniki, pamiętniki. Po książki trzeba sięgać głębiej, nierzadko odkurzać (również dosłownie!), otwierać po latach nieotwierania, kierując się choćby zwykłą ciekawością, co kryją, ale i chęcią odpowiedzi na pytanie, co mówią dziś? Czy mają w sobie dość siły, by współkomponować przestrzenie naszego języka i naszą współobecność?Artur Daniel LiskowackiBogdan Twardochleb

Diabły – wrogowie Boskiego ładu, wichrzyciele i buntownicy. Nieustannie piętrzą przeszkody i uciekają się do przemyślnych forteli, aby szkodzić człowiekowi i zdobyć jak najwięcej dusz. Często tak dobrze ukrywają się w fałdach ludzkich mózgów, że mało kto dopatrzy się w naszych złych czynach oraz wydarzeniach historycznych diabelskich inspiracji. Od kilku wieków coraz częściej i głośniej powątpiewa się w istnienie złych duchów, a to dla nich sytuacja wymarzona. Legendy zaprezentowane w tym tomie – będącym kontynuacją Aniołów w legendach polskich – osadzone są w konkretnej przestrzeni historycznej, powiązane z prawdziwymi wydarzeniami i osobami kształtującymi dzieje Polski, co pozwala lepiej zrozumieć poszczególne opowieści i oświetlić ich bogate konteksty. „Życzę wszystkim odbiorcom, aby przytoczone tu legendy oraz materiały objaśniające skłoniły ich do refleksji nad sprawami niewidzialnymi. Może każą zastanowić się nad udziałem niewidzialnych mocy w kulturze materialnej oraz duchowej naszego narodu?” Autor

Najnowsza mitologiczna książka Stanisława Stabryły opowiada o dziejach Edypa, jego synów, córek i wnuków. Rozwijając i przetwarzając motywy zaczerpnięte ze skarbca mitologii greckiej, autor zbudował tutaj pełną napięcia powieść mitologiczną, w której zostały ukazane dramatyczne losy trzech pokoleń przeklętego rodu królów tebańskich. Na tę pasjonującą opowieść składa się pięć kolejnych części: Kim jesteś, Edypie? Gaj Eumenid, Wojna, Pobojowisko i Epigoni, które przynoszą barwny i przejmujący obraz wydarzeń tworzących burzliwe dzieje bohaterów tego najbardziej wstrząsającego mitu greckiego. Książka w całości została zbudowana w oparciu o oryginalne teksty dzieł greckich i rzymskich, jak tragedie Sofoklesa Król Edyp i Edyp w Kolonos czy Tezeida Stacjusza.

Spójrz na naturę z zupełnie innej perspektywy, dzięki temu przepięknie ilustrowanemu zbiorowi mitów i mądrości inspirowanych przyrodą.Czy wiesz, że kiedyś ludzie wierzyli, że zajęcze uszy drgają w kierunku, z którego nadchodzi burza? I że kielichy konwalii majowej to tak naprawdę kubki leśnych wróżek? Albo że mniszek lekarski zabrany do domu spowoduje, że zmoczysz łóżko w nocy?Odkryj mądrość płynącą z natury. Poznaj ją z perspektywy zwierząt, ptaków, insektów; różnych typów kwiatów, roślin i drzew; ze zjawisk atmosferycznych i ruchów ciał niebieskich. Dowiedz się, czym są dobre lub złe omeny i jak działają talizmany.Książka Dzikie mity uczy nas tolerancji i uznania dla innych kultur oraz szacunku dla otaczającej nas przyrody. Tradycyjne wierzenia pomagają nam zrozumieć, w jakiej relacji z naturą byli nasi przodkowie i ukazują nam przyrodę z zupełnie innej perspektywy.Tekst uzupełniony jest ilustracjami inspirowanymi sztuką ludową.

Czy sami sobie podkładamy nogę? Jeszcze nie tak dawno uzbrojeni w oszczep polowaliśmy na mamuty, dziś spacerujemy po Księżycu, rozbijamy atomy i serfujemy po internecie. Ciągle jednak podlegamy skomplikowanym prawom ewolucji. Czy jesteśmy gotowi na nowoczesność? Brytyjski naukowiec Adam Hart udowadnia, że ewolucja przygotowała nas do życia w świecie, który właściwie już nie istnieje, a biologiczne adaptacje często działają na naszą szkodę. Otyłość jest spuścizną czasów, w których nauczyliśmy się gromadzić w organizmie tłuszcz, by przetrwać okresy głodu. Stres, czyli ratująca życie reakcja zachodząca w obliczu ataku niedźwiedzia, może teraz powodować bóle głowy i problemy z sercem. W toku ewolucji staliśmy się istotami skłonnymi do nieakceptowanej obecnie przemocy. Gnębią nas nietolerancje laktozy i glukozy… Ale nie wszystko stracone! Autor Niedostosowanych przekonuje, że skuteczne terapie, bazujące na wiedzy o ewolucji, pomogą nam pozbyć się tych problemów. I może już wkrótce będziemy lepiej „dostosowani”? Czy wiesz, że: zmiana diety człowieka neolitu doprowadziła do stłoczenia zębów, w których pojawiła się próchnica? mutacja genetyczna umożliwiająca dorosłym picie mleka bez przykrych kłopotów żołądkowych wystąpiła 3500 lat temu? gen otyłości odkryty u mieszkańców Samoa zmniejsza ryzyko zachorowania na cukrzycę? Adam Hart pokazuje z ożywczo nowatorskiej perspektywy, jak to jest wieść życie w nowoczesnym świecie, dysponując ciałem z epoki kamienia. Ta książka to ewolucjonistyczny majstersztyk, frapujący, demaskatorski i skłaniający do refleksji. Jules Howard, zoolog, popularyzator nauki, autor książki Death on Earth Tak, jest to niezwykle wnikliwa analiza niezgodności między naszą starożytną biologią a nowoczesnym światem; tak, jest to książka wypełniona po brzegi obserwacjami naukowymi; ale przede wszystkim, dzięki potoczystemu i przystępnemu językowi, jakim operuje Adam Hart, jest to naprawdę znakomita lektura! Rick Edwards, dziennikarz radiowy i autor podcastu Science-ish Lektura obowiązkowa dla tych, którzy pragną zrozumieć, co zrobiliśmy źle i czy możemy mieć nadzieję, że kiedykolwiek uda się nam wszystko naprawić. Matthew Wright, dziennikarz radiowy Niezwykle aktualna i dająca do myślenia książka, napisana inteligentnie i przystępnie; jedna z najlepszych, jakie kiedykolwiek czytałam. Helen Pilcher, autorka książek popularnonaukowych, m.in. Life Changing Adam Hart jest entomologiem oraz wykładowcą komunikacji naukowej na Uniwersytecie Gloucestershire. Współpracuje z BBC Radio 4 i BBC World Service, dla którego realizuje audycje dokumentalno-naukowe. Jest jednym z narratorów wielu popularnych cykli telewizyjnych programów dokumentalnych, w tym Planet Ant: Life Inside the Colony (BBC 4), Life on Planet Ant (BBC 2) i Hive Alive (BBC 2). Jest także autorem ponad stu publikacji naukowych. Jego poprzednia książka popularnonaukowa ukazała się w 2015 roku i nosiła tytuł The Life of Poo (Życie kupy).

Obszerne i solidne kompendium wiedzy na temat motywu diabła w kulturze polskiej()co by się stało z naszymi dziełami sztuki i katedrami, gdyby wszystko, co się do diabła odnosi, nagle z nich znikło. Leszek KołakowskiDiabeł w kulturze polskiej zajmuje bardzo ważne miejsce. W podaniach ludowych oraz legendach czartów nie brakuje włóczyły się po pustkowiach, czyhały na rozstajach dróg, przemierzały mokradła, zajmowały opuszczone młyny, domy, a nawet całe dwory i zamczyska. Nie pogardzały też wiatrakami i wiekowymi wierzbami.Jak pisze Michał Rożek, w niniejszej książce koncentrujący się na różnych aspektach istnienia wysłannika piekieł: Diabły, lęgnące się na polskiej ziemi z przeróżnych opowieści i podań, zawsze napawały pobożny lud przerażeniem. Zło, którego symbolem jest szatan, zawsze ekscytowało, a czasem też przerażało.Autor pokazuje, jak mocno postać i motyw diabła zakorzenione są w kulturze śródziemnomorskiej i w tradycji judeochrześcijańskiej, z elementami zapożyczonymi z Persji. Przedstawia historię czarta dosłownie, począwszy od ustaleń kulturowych, historię diabła na etacie, a także dzieje motywów diabelskich i postawy czarciej w wyobrażeniach życia społecznego.Diabeł w kulturze polskiej to książka, która dokładnie wyczerpuje temat, a przy okazji pochłania bez reszty.

Bujne, rozgałęziające się na wszystkie dziedziny życia, obustronnie korzystne kontakty Polaków i Włochów przewijały się przez całe stulecia, od zarania dziejów. Bardzo rozległe powiązania polsko-włoskie trudno ogarnąć w pełni: to temat-rzeka, porywista i szeroko rozlana, w której wyłaniają się coraz to nowe nurty jedne wciągają nas w swoją głębię, a inne zaledwie muskają. [...] Z ogromu materiału autorka starała się wydobyć to, co najistotniejsze, zarazem zarysowujące całokształt sprawy: jakie historyczne dary o nieprzemijającej wartości złożyli sobie nawzajem Polacy i Włosi i jak wiązały się ich dzieje.

Trzeci tom Europejskiego kina gatunków kontynuuje prezentację dokonań filmowców Starego Kontynentu tworzących filmy gatunkowe. Tym razem prym wiodą teksty penetrujące kino z naszej części Europy, stale obecne w filmowej produkcji, ale właśnie dziś odkrywane przez filmoznawców i miłośników X muzy. Polskie dzieła science fiction, środkowoeuropejskie horrory, zachodnio- i wschodnioniemieckie ersatz-westerny, filmy wojenne z krajów byłej Jugosławii, czechosłowackie i rosyjskie obrazy historyczne czy wreszcie kino sportowe, realizowane również przez kinematografię polską, węgierską lub rosyjską, to teksty kultury powstające nie tylko ku uciesze masowego widza, lecz często także skrywające pokłady zaskakujących symboli i znaczeń. Kino gatunkowe kręcone zwłaszcza w demoludach, ale i dziś kreowane w określonej sytuacji geopolitycznej, z jednej strony zaspokaja zapotrzebowanie na atrakcyjną wizualnie i treściowo filmową rozrywkę, z drugiej zaś staje się medium propagandowym albo wprost przeciwnie demonstrującym oficjalny, politkulturowy dyskurs. Jednak Europejskie kino gatunków 3 to przede wszystkim podróż do barwnego, kinematograficznego królestwa westernów, kinowej fantastyki, historii i sportu na ekranie, realizowanego przez europejskich filmowców nie tylko zapatrzonych w hollywoodzkie wzorce, ale też wypracowujących swój własny, oryginalny idiom kina gatunkowego.Piotr KletowskiWchodzące w skład tomu artykuły wpisują się w przeważającej większości w refleksję nad kinem Europy Środkowo-Wschodniej. Już sam ten fakt przekłada się na znaczenie publikacji. Jeśli wziąć pod uwagę, że jej problematyka zdecydowanie pozostaje w obrębie kina popularnego (a nie artystycznego, w jakim rozważane są z reguły kinematografie Europy Środkowej i Wschodniej), potwierdza to doniosłość całego przedsięwzięcia. Książka ta wypełnia bowiem istniejącą lukę na polskim rynku wydawniczym. Co ważne, wpisuje się w zainteresowania szczególnie młodszych pokoleń filmoznawców. Jej odbiorcą może być jednak nie tylko środowisko akademickie. Powinna ona również zainteresować wielbicieli kina europejskiego nieograniczających się do nurtu artystycznego oraz miłośników kina popularnego i kina gatunków czy historii X muzy.Z recenzji dr hab. Elżbiety Durys, prof. UW

Książka W stronę Królestwa Bożego na ziemi jest dziełem merytorycznie wartościowym zarówno pod względem formy, jak i treści. Dotychczas badaczom nie udało się dostatecznie skupić uwagi na okolicznościach, które formowały myśl społeczno-polityczną mariawitów, raczej ją bagatelizowali. W niniejszej publikacji po raz pierwszy zajęto się tym problemem. Należy też podkreślić kompetentność ustaleń, poprawność warsztatową i obiektywność zawartych w niej ocen. Z recenzji prof. dra hab. Antoniego Mironowicza Niniejsza monografia [… ] jest rzetelna, oryginalna oraz niezwykle potrzebna pod względem poznawczym. Została napisana z dużym znawstwem tematu i polotem. Podziwiam autorów za ich wnikliwość i drobiazgowość. Z recenzji prof. dra hab. Tomasza Sikorskiego Andrzej Dwojnych (ur. 1976), doktor nauk humanistycznych, absolwent Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego i Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor książki Endecja na Mazowszu północnym a Kościół katolicki 1898–1939 (Kraków 2008). Zawodowo związany z samorządem terytorialnym. Rafał Łętocha (ur. 1973), politolog i religioznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor książek Katolicyzm a idea narodowa (Lublin 2002), „Oportet os nasci denuo”. Myśl społeczno-polityczna Jerzego Brauna (Kraków 2006), O dobro wspólne. Szkice z katolicyzmu społecznego (Kraków 2010) oraz Ekonomia współdziałania. Katolicka nauka społeczna wobec wyzwań globalnego kapitalizmu (Kraków 2016).

Strój, obok języka wymysiöeryś, jest najważniejszym wyróżnikiem kulturowej odrębności Wilamowian. Wilamowice – położone na południu Polski miasteczko, zostało założone jeszcze w średniowieczu przez germańskich osadników. Ich potomkowie zajmowali się tkactwem, a także odbywali podróże kupieckie do odległych zakątków Europy. Przywozili z nich m.in. materiały, wzory i krawieckie pomysły, które wzbogacały lokalne stroje, czyniąc z nich nie tylko ważny element budujący wilamowską tożsamość, ale i przedmiot zainteresowania polskich oraz niemieckich badaczy i propagandzistów. W pierwszych latach po II wojnie światowej strój wilamowski był tępiony, a noszące go osoby poddawane represjom. W PRL-u starano się go sprowadzić do roli kostiumu scenicznego, co po części się udało. Dziś lokalni aktywiści i badacze podejmują starania, by przywrócić wiedzę o wilamowskich strojach, uchronić przed zniszczeniem ich stare elementy, ale tworzyć też nowe z dostępnych współcześnie materiałów. W niniejszej książce autorzy starają się opisywać te różne procesy, przedstawić ich najważniejszych aktorów oraz społeczną recepcję ich działań. Zgodnie z tytułem „Wilamowianie i ich stroje” jest publikacją o relacji człowieka ze strojem, człowieka z rzeczą. Zarówno materialna, jak i antropologiczna sfera tej relacji, znalazły miejsce w analizach okraszonych bogatym materiałem ilustracyjnym. Autorzy tomu to badacze reprezentujący różne podejścia metodologiczne. Wśród nich szczególne miejsce zajęli naukowcy z Wilamowic będący jednocześnie użytkownikami stroju. Stworzyli oni nowy sposób opisu tego elementu kultury. ****** Vilamovians and their clothing Aside from their language, Wymysiöeryś, clothing is the main feature of cultural distinctiveness for the inhabitants of Wilamowice, a small town in southern Poland. It was founded in the Middle Ages by Germanic settlers, whose descendants practiced weaving but also traveled as merchants to remote parts of Europe. From their journeys were brought fabrics, patterns and sartorial ideas that enriched local attire, which in consequence became not only an important element constituting Vilamovian identity, but also a subject of interest for Polish and German researchers and political activists. In the years following the World War 2 Vilamovian clothing was eradicated and its users were repressed. During communist rule in Poland there was an attempt to reduce it to a stage costume, and these efforts were partially successful. Today, local activists and researchers endeavor to restore knowledge of Vilamovian apparel, protect their old garments from destruction, but also to create the new ones from contemporary accessible materials. The authors describe these processes and present the crucial actors involved as well as the social responses to their actions. As the title suggests, “Vilamovians and their clothing” is a book about the relation between people and clothing, between human beings and things. The analysis of this relation, encompassing both the material and the anthropological sphere, is accompanied by a wealth of illustrations. Among the authors of the publication, researchers representing different methodological perspectives, a special place is held by researchers from Wilamowice. As users themselves of the traditional clothing, they have created a new way of describing this element of culture.

Młot na czarownice. Tom I. H. Krammer, J. Springer, łaciński tytuł ""Malleus Maleficarum"" - tłumaczenie z łaciny na język polski! Pierwszy tom dzieła przełożonego przez Jakuba Zielonkę, który skrupulatnie przetłumaczył oryginał i szczegółowo omówił temat, uzupełniając tekst o opracowanie, ryciny oraz ponad 1000 przypisów. Pozwoli to w lepszy sposób zrozumieć całość dzieła współczesnemu czytelnikowi! Młot na czarownice to dzieło napisane przez dominikańskiego inkwizytora Heinricha Krammera i Jacoba Sprengera w 1487 r. Jedno z ważniejszych dzieł na temat czarów i demonologii, w którym autorzy połączyli dawne wierzenia ludowe związane z czarną magią z kościelnym dogmatem herezji. Książka została nazwana podręcznikiem dla łowców czarownic. Doczekała się wielu wznowień, w pierwszych wydaniach był nawet poprzedzony papieską bullą Innocentego VIII. Przetłumaczona została na język francuski, włoski, angielski i polski. Do tej pory dostępne było jedynie tłumaczenie, wykonane w roku 1614 przez Stanisława Ząbkowice, jedynie wybranych fragmentów i stanowi bardziej opracowanie jak rzetelny przekład. W oryginale dzieło zostało spisane w trzech tomach - Pierwsza część mówi o konieczności zrozumienia przez rządzących istoty zbrodni czarnoksięskich. Druga część zawiera opisy praktyk czarownic i metody walki z nimi. Trzecia część zawiera zasady postępowania prawnego przeciwko czarownicom, czyli krótko mówiąc, wymierzanie kary przez ówczesny wymiar sprawiedliwości.

Wszystko, co żyje - podobnie jak my, ludzie - do czegoś dąży. Uznanie tego stanu rzeczy należy do istoty człowieczeństwa i w liczącej przeszło dwa tysiące lat tra­dycji filozoficznego myślenia zadomowiło się jako stały temat refleksji. Poznanie dziejów Ideologicznego myślenia, które w tej książce zostały po raz pierwszy tak obszernie, wnikli­wie i dokładnie przedstawione, pozwoli podważyć scjentystyczny przesąd, przywracając naturalnemu podejściu do przyrody poczucie pewności. Stawianie pytania "Po co?", za którego sprawą czu­jemy się zadomowieni w przyrodzie, nie jest kwestią przy­musu, ale też nie jest mniej uprawnione niż pytania "Skąd?" i "Jak?", które musimy sobie stawiać, aby móc nasze panowanie nad przyrodą utrzymać i potęgować. Pogląd, że interpretowanie naturalnych procesów jako ukierunkowanych na cel jest niedopuszczalnym przenoszeniem charakteru kierowanych przez wolę dzia­łań człowieka na dziedzinę życia organicznego, jest prze­sądem tyleż nieuzasadnionym, co zatwardziałym. Ustanawianie z rozmysłem celów możliwe jest dlatego tylko - to jedna z głównych tez Roberta Spaemanna - że z samej natury jesteśmy już tacy, że do czegoś dą­żymy. Wykazuje on Jasno, że wszelkie próby wyelimino­wania teleologii, lub też zastąpienia jej tolerowaną przez scjentyzm formułą "Jak-gdyby", wikłają się nieuchron­nie w sprzeczności, obciążając nasz stosunek do przy­rody zgubnymi konsekwencjami. Przemawia więc za tym, by leżące u podłoża tych prób scjentystyczne przesądy przemyśleć na nowo. s. 158-160

Kino Polityka SuwerennośćJeśli podejrzewasz, że geopolityka to nie tylko geografia, że można podbijać narody i cywilizacje nawet z nimi nie granicząc, powinieneś przeczytać tę książkę. Sprawdź projekcję siły Hollywood aż od jej skromnych początków. Propaganda american way of life płynąca z ekranu miała przekonać rządzące elity świata o wyjątkowości USA jako wzoru kulturowego i ekonomicznego rozwoju.Do roku 1910 Francja, Włochy i Dania były wiodącymi eksporterami filmów. Gdy jednak nastała era modernizacji i uprzemysłowienia, centrum produkcji filmowej przeniosło się na Zachodnie Wybrzeże USA.Związek Sowiecki w latach 60. usiłował kontrolować kulturę poprzez instytucje - UNESCO i Ruch Krajów Niezaangażowanych, Stany Zjednoczone skupiły się zaś na ekspansji filmowej. Nowoczesność, nawyki żywieniowe i styl ubierania trafiały do zacofanych miast i wsi Panamy, Chile, Egiptu i Filipin, promując system kapitalizmu północnoamerykańskiego, wraz z jego filozofią konsumpcji masowej.Międzynarodowe zarządzanie mediami global media governance przyczyniło się w XIX w do powstania Powszechnej Unii Pocztowej i Międzynarodowej Unii Telegraficznej a w XX stuleciu do podpisania Karty Hawańskiej i układu GATT. Dziś o przepływie dóbr kultury decydują postanowienia Rady Europy i Światowej Organizacji Handlu (WTO).A Hollywood? Czy nie steruje tym procesem z tylnego fotela? Kinowego fotela?Dr Mateusz KryckiEkspert w obszarze komunikacji strategicznej, dyplomacji publicznej i bezpieczeństwa kulturowego. Konsultant w zakresie public relations i public affairs. Realizował projekty m.in. dla Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Instytutu Adama Mickiewicza, Komisji Europejskiej, a także międzynarodowych koncernów, polskich firm i NGO's. Współpracował z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Akademią Sztuki Wojennej (kierując Katedrą Komunikacji Publicznej). Stypendysta European Network for Canadian Studies, członek Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej.

Mądry głupiec - pasjonująca historia postaci błazna na przestrzeni wiekówDziwna postać błazna całe wieki fascynowała ludzi. Zarówno wielkich twórców jak i prostych kaznodziejów, natchnionych średniowiecznych mistyków, drobnych kupców i potężnych książąt, teologów i filozofów. Ogniskowały się w niej lęki i marzenia człowiecze, strach, agresja i wszelkie możliwe dewiacje. W błazeńskim kostiumie i kapturze z dzwoneczkami chadzały śmiech i gorzka ironia, obsceniczny żart i bolesna prawda.Błazen. Dzieje postaci i motywu to niezwykła praca omawiająca nawet te najstarsze wizerunki błazna. Dzięki niej mamy szansę zajrzeć do starożytnego Egiptu, do Grecji i Rzymu, a także poznać dzieje błaznów dworskich i wiejskich wesołków bohaterów ludowej kultury śmiechu, w której ważną rolę odgrywa Arlekin, błazen w kostiumie zszytym z kolorowych rombów.