Książka Szczepana Kutrowskiego, artysty rzeźbiarza, pedagoga, socjologa, badacza kultury, jest obrazem jego doświadczeń artystycznych i badawczych w kontekście kondycji człowieka i warunków, jakie dają mu możliwość samorealizacji lub nie. Poszukiwania teoretyczne Autora w powiązaniu z jego pracą artystyczną tworzą swoisty punkt spojrzenia na sztukę oraz jej wymiar społeczny, edukacyjny w wymiarze kondycji człowieka i jego samodzielności doświadczania świata przez pryzmat sztuki. Kształt sztuki jest obrazem emocjonalnym autorów prac, na który nakładają się emocje odbiorców. Sztuka jest autonomiczna, ale jednocześnie uwikłana w rzeczywistość jej po-wstania i rzeczywistość jej odbiorców. Niektóre wątki dotyczące sztuki i jej codzienności poruszone w pracy Autor ocenia bardzo krytycznie, do czego ma prawo. Skłania czytelnika do własnej oceny zjawisk społeczno-artystycznych, do refleksji, do której zmusza sztuka. [...] Książka jest pisana językiem rymowanym, ironicznym w niektórych jej fragmentach, co jest intrygujące dla czytelnika, który podejmuje dialog z Autorem.
Fragment recenzji prof. dr hab. Urszuli Szuścik
W swojej monografii Katarzyna Stelmach zwraca uwagę na zagrożenie związane z przenikaniem propagandy do cyberprzestrzeni. Stawia tezę, że nowe media nie tylko pozostają wolne od oddziaływań propagandowych, lecz także w wielu aspektach technologicznych, psychologicznych i komunikacyjnych sprzyjają krzewieniu propagandy w jej ujęciu przedmiotowym i czynnościowym. Przy wy-korzystaniu złożonej metodologii definiuje, czym jest i jak się przejawia propaganda polityczna w nowych mediach, oraz bada obecność, charakter, techniki i metody politycznego oddziaływania propagandowego w polskim internecie.
"Zapisy z grudnia 1970 r. zrobiłem w małym notesie. Były to tylko dość krótkie opisy. Natomiast tekst dotyczący lat 1980–1983 zapisałem w grubym (liczącym 500 stron) zeszycie, ze stronami w kratkę, oprawionym w czerwoną okładkę. Zawierał on nie tylko syntetyczne opisy, ale niekiedy także dość szczegółowe opisy zdarzeń, których byłem świadkiem. Niewielką część swoich zapisków opublikowałem w „Biuletynie IPN”, gdzie zamieszczono moje notatki tylko z jednego dnia, 30 stycznia 1982 r.1 Tak więc prezentowany w książce tekst jest w całości po raz pierwszy publikowany.
Zawiera nie tylko zapisy dotyczące wydarzeń, których byłem osobiście świadkiem. Zanotowałem także informacje o różnych wydarzeniach, których świadkami były inne osoby lub jedynie słyszały one o tych wydarzeniach. Zawsze starałem się określić, kto jest autorem tych przekazów. Czyniłem także na bieżąco różne uwagi, dotyczące m.in. stopnia wiarygodności tych informacji. Ze względu na cenzurę oraz interes polityczny PZPR o wielu z tych wydarzeń brak było jakichkolwiek danych w oficjalnych środkach masowego przekazu w Polsce. Niezwykle ważnym źródłem informacji były więc wówczas także serwisy informacyjne radiostacji zagranicznych podawane w języku polskim."
Co stało się z teatrem XXI wieku? Odpowiedzi na to pytanie Kazimierz Braun szuka, rozważając, jak funkcjonują w teatrze pamięć oraz różnorodne tradycje; jakie są mechanizmy tworzenia metafor w widowisku; jakim przemianom podlegała sztuka reżyserii. Na tym tle autor sytuuje przypuszczenia, jakie są przyczyny radykalnych przemian teatru kultury Zachodu.
Książkę szczególnie polecam sportowcom, ich rodzinom, działaczom, kibicom i uczestnikom konkursów. W ogóle jest ona owocem wieloletnich zainteresowań i benedyktyńskiej pracy Zbigniewa Grochowskiego, cenionego w Polsce i poza jej granicami toruńskiego historyka. Trzeba również zauważyć rolę plebiscytu w integracji środowiska związanego ze sportem.
Fragment recenzji wydawniczej Wojciecha Kaczmarka,
wybitnego działacza sportowego, twórcy turnieju w siatkówce „Plaża Gotyku”,
byłego wieloletniego członka Rady Sportu przy Prezydencie Torunia
W monografii podjęto wszechstronna analizę kluczowych zagadnień związanych ze starzeniem się społeczeństwa. Praca ta obejmuje szczegółowe rozważania na temat ubóstwa dotykającego osoby starsze, ich wykluczenia społecznego, a także różnorodnych form aktywności społecznej seniorów. Ponadto, znacząca część monografii poświęcona jest roli mediów w życiu osób starszych, badając zarówno ich wpływ, jak i sposoby korzystania z mediów przez seniorów. Nie mniej istotnym elementem jest omówienie wyzwań związanych z polityką senioralną, które mają na celu zapewnienie godnych warunków życia starzejącej się populacji. Analiza ta stanowi przykład kompleksowego podejścia do wyjaśnienia dynamicznych procesów społecznych i ekonomicznych, które kształtują życie osób starszych w współczesnym społeczeństwie [...]. "Obrazy starości. Analiza interdyscyplinarna" to wartościowa monografia, która dzięki interdyscyplinarnemu podejściu i solidnej bazie naukowej wnosi istotny wkład w badania nad starością. [...]. Monografia ta może być z powodzeniem wykorzystywana w dalszych badaniach naukowych, a także w kształtowaniu polityk publicznych dotyczących seniorów.
Z recenzji dr.hab.Tomasza Czapiewskiego
Książka przedstawiająca historię, zabytki i życie parafialne w tak wyjątkowo przystępnej dla czytelnika formie jest dla wiernych i całej społeczności wyrzyskiej ogromnym darem. Daje kompendium wiedzy o miejscu, w którym się modlą, przyjmują sakramenty, umacniają swoją wiarę, przybliżają się do Boga. Sprawia, że w łatwy sposób można odpowiedzieć innym o swojej małej ojczyźnie, o swoim pochodzeniu, a także o przemianach, które miały miejsce. Pozwala być dumnym z osiągnięć kolejnych pokoleń wyrzyskich wiernych świeckich i duchownych, ludzi miłujących Boga i oddających Bogu to, co najlepsze i najwartościowsze. Jestem wdzięczny Zbigniewowi Grochowskiemu, pomysłodawcy i autorowi tego dzieła, za podjęcie się zadania zebrania w całość wiedzy o wyrzyskiej parafii i parafialnym kościele, za wszelką życzliwość i sympatię do tego miejsca i ludzi tu mieszkających. [...] Wszystkim czytelnikom życzę owocnej lektury i jak najczęstszego sięgania po tę książkę.
Fragment wstępu ks. Mariusza Stachowiaka, proboszcza parafii św. Marcina Biskupa w Wyrzysku
Książka jest poprawioną i rozszerzoną wersją pracy poświęconej udziałowi kobiet w odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. Jej pierwsze wydanie ukazało się w 2001 r. Przedstawia różne formy zaangażowania Polek w działalność zorganizowanego i kierowanego przez Józefa Piłsudskiego ruchu paramilitarnego i wojskowego, m.in. funkcjonującej w okresie rewolucji 1905 r. Organizacji Bojowej PPS, żeńskich jednostek strzeleckich tworzonych w Krakowie i Lwowie przed wybuchem I wojny światowej, a po jej rozpoczęciu – służby sanitarnej, intendenckiej i kuriersko-wywiadowczej Legionów oraz Oddziałów Żeńskich Polskiej Organizacji Wojskowej. Omawia także losy legionistek służących na froncie pod męskimi pseudonimami, ich relacje z kolegami z oddziału i oficerami, dyskusje na temat kobiecej służby wojskowej, w tym niejednoznaczne w tej kwestii stanowisko Piłsudskiego. Jego negatywne wypowiedzi dotyczące obecności kobiet „na linii” kontrastowały z praktyką, ponieważ to on właśnie był autorem koncepcji prowadzenia przez kobiety wywiadu wojskowego, a spotkanym w okopach żołnierkom dawał pozwolenie na kontynuowanie służby frontowej. Książka podejmuje ponadto próbę rekonstrukcji dziejów Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego oraz Ligi Kobiet Galicji i Śląska, dwóch największych polskich stowarzyszeń kobiecych związanych z obozem piłsudczykowskim, ich działalności propagandowej i udziału w mobilizowaniu niepodległościowej opinii publicznej na ziemiach polskich, a także aspiracji politycznych liderek, które próbowały wywierać wpływ na ówczesne wydarzenia polityczne, w tym na ujawniony w sierpniu 1915 r. konflikt Piłsudskiego z szefem Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego Władysławem Sikorskim.
Polish geopolitical concepts, at least from the Jagiellonian era onwards, emphasised solutions based on the integration of Central and Eastern European countries. Depending on the international political situation, they proposed federation and confederation (specifically, a union of existing states rather than a new entity). Whatever the form of integration, its purposes included: 1) ensuring security and the countries’ significant position within the European order; 2) creating a common economic area necessary to maintain a combat-efficient army, welfare of societies and deliver an increase in labour productivity; 3) pursuing complementary relations between three aspects, i.e., security, the status of regional economic and military power, and the formation of civic society based on the democratisation of social, legal, religious, and identity-based relations.
From the Introduction
„A więc wojna…”, to propozycja krytycznego spojrzenia na nierzadko dobrze już znane zjawiska i problemy oraz sprowokowanie do dyskursu.
Dialogiczność to credo, które Jacek Chrobaczyński przyjmuje od samego początku w swej najnowszej pracy jako postawę badawczą. To wielka zaleta przygotowywanej publikacji. Książka to owoc „wielolecia” krakowskich badań autora prowadzonych także przed rokiem 1989 w warunkach politycznej cenzury. Równocześnie to książka, która narodziła się w czasie pandemii i została tą nieoczekiwaną sytuacją sprowokowana, co autor obszernie wyjaśnia we wstępie. Liczne odniesienia do tej nowej dla nas wszystkich kryzysowej sytuacji stanowią kolejną niezwykłą, w zestawieniu z „klasycznymi” studiami historycznymi, cechę książki.
Pandemia pobudziła badacza nie tylko do szerszej refleksji nad tytułową kwestią książki oraz do próby podsumowania swego dotychczasowego dorobku w tym zakresie, ale i do szeregu komentarzy odnoszących się do aktualnej sytuacji politycznej w Polsce. Towarzyszą one od początku do końca lekturze książki, a autor nie ukrywa swych krytycznych poglądów na temat rządzącego dziś w Polsce układu politycznego.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Jacek Purchla
Helena Grossówna – jedna z najwybitniejszych gwiazd polskiego kina przedwojennego, zaangażowana w działalność konspiracyjną podczas II wojny światowej, uczestniczka powstania warszawskiego – jest bohaterką kolejnej książki Zbigniewa Grochowskiego, napisanej w ramach serii Wielkie Osobowości. Publikacja oparta na najnowszych ustaleniach w przystępny i ciekawy sposób przybliża postać znakomitej aktorki, piosenkarki i tancerki – „Helenki z Torunia”. Jest wartościowym źródłem informacji o jej życiu i filmach, w których grała.
Z recenzji wydawniczej prof. Krzysztofa Mikulskiego,
dyrektora Instytutu Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu,
prezesa Polskiego Towarzystwa Historycznego, prezesa Towarzystwa Miłośników
Torunia, doktora honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
i Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie
This publication is a text of considerable importance in the study of the interconnected topics of trust and social capital, as it manages to combine an in-depth analysis of the theories about the aforementioned concepts developed by two renowned social scientists (Putnam and Fukuyama ) – but including specific references to other important scholars (Banfield, Bourdieu, Simmel, Sztompka, etc.) – with an innovative and original approach which connects them to the most recent political, social, economic, technological and even “epidemiological” developments in the European history. In doing so, this work revitalises topics which are always important in themselves from a sociological point of view, also considering that the results of the empirical studies carried out by the authors turn out to be rather singular and unexpected, refuting prejudicial conjectures on the attitude that could be expected from the different segments of the Polish society regarding these issues.
Opiniowana książka ma niebagatelny walor źródłowy, dokumentacyjny i faktograficzny - nie tylko w zakresie historii bibliotek, ale i międzywojennych dziejów Wilna i Wileńszczyzny. Uzupełnia i wzbogaca dotychczasową wiedzę lub rekonstruuje nieznane dotąd fakty z przeszłości wileńskiej książnicy. Wypełnia zatem istotną lukę - zważywszy także na to, że dzieje bibliotek ważnych dla nauki, kultury i oświaty polskiej, które wskutek II wojny światowej pozostały poza granicami Polski, dalej czekają na pełne opracowanie. Publikacja powinna zainteresować nie tylko bibliologów czy bibliotekoznawców, ale również m in. historyków i kulturoznawców.
Z recenzji prof.dr.hab.Jacka Puchalskiego
Spośród różnych ogniw książki wyróżniłabym opisy konstrukcji dramaturgicznej utworów. Są zręczne językowo, ciekawe, dają rzeczywisty obraz przebiegu dramaturgicznego (z zaznaczeniem sytuacji i zwrotów akcji) i muzycznego (z zaznaczeniem detali instrumentacji) z cytatami z tekstu libretta (...). . Treść monografii Anety Derkowskiej jest bardzo interesująca, wartościowa (bo nowatorska) pod względem naukowym, merytorycznie i metodologicznie poprawna, oparta na szerokim zasobie właściwie dobranych lektur, a jednocześnie na samodzielnych i wnikliwych badaniach. Z recenzji dr hab. Małgorzaty Komorowskiej, prof. UMFC Pierwszy rozdział książki w całości prezentuje się jako niezwykle rzetelne studium poświęcone różnorakim gatunkom dramatycznym, muzycznym, dramatyczno-muzycznym oraz wokalno-instrumentalnym w perspektywie ich definicji źródłowych. Autorka, ujawniając wartą zauważenia i podkreślenia erudycję, przeprowadza czytelnika przez meandry i zawiłości mnożonych przez twórców różnych epok i kultur definicji dramatu, opery, baletu, oratorium i kantaty. Satysfakcja poznawcza, jaką wynieść można z lektury tego fragmentu monografii, jest niewątpliwa (...). . Trudno wyszczególnić wszystkie zalety zaprezentowanych przez Autorkę książki analiz. Każda z nich cechuje się skrupulatnością i drobiazgowością naukowego wywodu na wszystkich trzech - koniecznych w badaniach nad operą - płaszczyznach: muzykologicznej, teatrologicznej i literaturoznawczej. Nie tracąc z pola widzenia żadnej z tych perspektyw, Aneta Derkowska dokonała wszechstronnego oglądu wybranych oper, formułując każdorazowo dobre, płodne naukowo konkluzje (...). . Publikacja ta skłania do naukowej dyskusji i otwiera perspektywy twórczego rozwinięcia postawionych w pracy tez i zawartych konkluzji. Książkę Operowe laboratorium. Hybrydy gatunkowe w polskiej twórczości operowej drugiej połowy XX wieku uznaję za bardzo rzetelne studium przedmiotu i ważne ogniwo pro-wadzonych na gruncie polskiej muzykologii i teatrologii badań nad operą i teatrem operowym.
z recenzji dr hab.. Aliny Borkowskiej-Rychlewskiej, prof.. UAM
Książka stanowi bardzo istotny wkład do naszej wiedzy o dziejach teatru w Toruniu przed rokiem 1920. Autor [...] wykorzystał swoją wiedzę, kompetencje badawcze i możliwość dotarcia do źródeł, aby wyjaśnić trudne relacje między niemieckim zarządem miasta a polskim środowiskiem kulturalnym w latach zaborów, a także uważnie przyjrzeć się procesowi tworzenia teatru polskiego po odzyskaniu niepodległości. Wartość monografii Marka Podlasiaka wynika przede wszystkim z tego, że Autorowi udało się przełamać dwudzielność opowieści o teatrze toruńskim. Podobnie jak w innych miastach, na przykład w Łodzi, badacze podążali dotychczas oddzielnymi śladami niemieckim i polskim. W niniejszej publikacji te dwa ślady natomiast się przenikają, co tłumaczy z jednej strony obcość władz wobec kultury polskiej w czasach zaborów, z drugiej zaś trudności z utworzeniem zawodowego teatru polskiego w Toruniu po 1919 roku.
W roku 2012 ukazał się tom pierwszy publikacji pod tytułem „Dylematy współczesnej Gruzji. Wywiady z przedstawicielami elit społecznych i politycznych przeprowadzone w latach 2010–2011”.
Książka zawierała zapisy rozmów z takimi uczestnikami życia społecznego jak Katolikos – Patriarcha całej Gruzji Eliasz II, były prezydent Gruzji Eduard Szewardnadze czy założyciel obecnej partii władzy w tym kraju, Bidzina Iwaniszwili. Obecnie do rąk czytelników trafia tom drugi – tym razem wywiady przeprowadzono w latach 2015 i 2016. W publikacji znajdziemy wywiady między innymi z Konstantinem Gamsachurdią, synem pierwszego prezydenta Gruzji, Sandrą Roelefs, żoną znanego polityka i byłego prezydenta Micheila Saakaszwilego czy Iraklim Ceretelim, jednym z najwybitniejszych gruzińskich dysydentów z czasów ZSRR, a następnie polityka w odzyskującej niepodległość Gruzji lat 90. XX wieku. Publikacja przygotowana została przez niezależnego badacza, analityka i eksperta, Marcina Olejnika, na co dzień współpracującego z Gruzińskim Instytutem Studiów Geostrategicznych i Euroatlantyckich w Tbilisi. Materiał zawarty w książce, stanowi doskonałe źródło informacji dla politologów, historyków, prawników, socjologów i dziennikarzy, których interesują relacje bezpośrednich uczestników wydarzeń politycznych w Gruzji oraz ich zindywidualizowany punkt widzenia na wiele wydarzeń z najnowszej historii tego państwa. Bardzo często wbrew przekazowi tak zwanego głównego nurtu w Polsce – zarówno medialnego, ale bardzo często również naukowego.
Transformacja energetyczna RP stanowi obszar integrujący wokół swoich wyzwań przedstawicieli tak wielu odległych dziedzin i dyscyplin naukowych. Mamy zatem do czynienie z niekonwencjonalną, wręcz unikalną monografią, która pod jednym tytułem połączyła tak liczne, interdyscyplinarne obszary rozwoju OZE, w tym nauki inżynieryjno-techniczne, nauki rolnicze, nauki ścisłe i przyrodnicze (ze szczególnym uwzględnieniem nauk chemicznych) oraz nauki społeczne, a w ramach nich liczne dyscypliny, ze szczególnym uwzględnieniem nauk prawnych, nauk o polityce i administracji czy nauk o bezpieczeństwie. Fragment wstępu.
W muzeach naukowych i centrach nauki na całym świecie wielu edukatorów przyjmuje i bawi gości na różne sposoby. Są oni obecni w salach wystawowych, często noszą kolorowe t-shirty, odpowiadają na pytania odwiedzających, tłumaczą, w jaki sposób eksponaty muszą być używane, aby dobrze działały. W przypadku grup zorganizowanych animatorzy zazwyczaj biorą je pod swoją opiekę i towarzyszą im podczas wizyty oraz korzystania z różnych atrakcji. W laboratoriach edukacyjnych przeprowadzają demonstracje lub zajęcia eksperymentalne, śledzą ich wykonanie, podpowiadają kolejne czynności. Z okazji np. festiwali lub wystaw organizują publiczne występy, ich praca przypomina czasami działania animatorów czasu wolnego lub artystów scenicznych. [...] Kompetencje informatyczne, pragmatyczne, komunikacyjne, współdziałania łączą się z kreatywnymi oraz moralnymi i są potrzebne każdemu edukatorowi wspierającemu podopiecznych w poznawaniu świata.Fragment Wstępu
Lektura niniejszego opracowania powinna być intensywnie propagowana w społeczeństwie, gdyż w sposób wysoce profesjonalny włącza zawód zaufania publicznego - lekarza weterynarii w ramy uregulowań prawa powszechnego, co jest charakterystyczne dla całej gamy tego rodzaju zawodów w naszym kraju. Umożliwia tym samym czytelnikowi właściwe zrozumienie istoty funkcjonowania zawodów zaufania publicznego. Problematyka naukowa opisana w monografii jest tematem istotnym, zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia, w medycynie weterynaryjnej i prawie. Na doniosłość omawianego zagadnienia wskazuje wkomponowanie się podjętej problematyki w ramy szeroko rozumianej ochrony weterynaryjnej zwierząt realizowanej przez lekarzy weterynarii podczas świadczenie swoich usług. Fragment recenzji prof.ucz.dr.hab.n.wet.Piotra Listosa, dr.n.prawnych
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
