Autor przyjmuje informacyjną jednorodność rzeczywistości, u podstaw której tkwi tytułowe Słowo pełniące rolę ontologicznej prazasady. Wyznacza ono uporządkowany oraz warstwowo nadbudowany system zależności i połączeń nazwanych w tekście „siecią”. Słowo przyjmuje nieskończoną mnogość postaci manifestacji, a język i mowa stanowią niektóre spośród licznych form jego ekspresji. Człowiek jako istota poszukująca sensu wraz ze swoją świadomością może być włączony w powyższe mechanizmy.
Ten sposób myślenia uzupełniony został o charakterystykę interakcji międzyludzkich, w tym zwłaszcza dialogu, sfery aksjologicznej oraz miłości. Obszary te są ważne dla Jana Wadowskiego, ponieważ występuje on z pozycji antyredukcjonistycznych i holistycznych, zmierza do komplementarności oraz zintegrowania wszystkich wymiarów bytowych i egzystencjalnych.
Jan Wadowski napisał książkę rzadką i wyjątkową, bo oryginalną i nie naśladowczą. To propozycja wartościowa i potrzebna, bowiem nowatorska, zawierająca indywidualny koncept teoretyczny.
Z recenzji prof. UAM dr. hab. Mariusza Morynia
Helena Grossówna – jedna z najwybitniejszych gwiazd polskiego kina przedwojennego, zaangażowana w działalność konspiracyjną podczas II wojny światowej, uczestniczka powstania warszawskiego – jest bohaterką kolejnej książki Zbigniewa Grochowskiego, napisanej w ramach serii Wielkie Osobowości. Publikacja oparta na najnowszych ustaleniach w przystępny i ciekawy sposób przybliża postać znakomitej aktorki, piosenkarki i tancerki – „Helenki z Torunia”. Jest wartościowym źródłem informacji o jej życiu i filmach, w których grała.
Z recenzji wydawniczej prof. Krzysztofa Mikulskiego,
dyrektora Instytutu Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu,
prezesa Polskiego Towarzystwa Historycznego, prezesa Towarzystwa Miłośników
Torunia, doktora honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
i Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie
This publication is a text of considerable importance in the study of the interconnected topics of trust and social capital, as it manages to combine an in-depth analysis of the theories about the aforementioned concepts developed by two renowned social scientists (Putnam and Fukuyama ) – but including specific references to other important scholars (Banfield, Bourdieu, Simmel, Sztompka, etc.) – with an innovative and original approach which connects them to the most recent political, social, economic, technological and even “epidemiological” developments in the European history. In doing so, this work revitalises topics which are always important in themselves from a sociological point of view, also considering that the results of the empirical studies carried out by the authors turn out to be rather singular and unexpected, refuting prejudicial conjectures on the attitude that could be expected from the different segments of the Polish society regarding these issues.
Opiniowana książka ma niebagatelny walor źródłowy, dokumentacyjny i faktograficzny - nie tylko w zakresie historii bibliotek, ale i międzywojennych dziejów Wilna i Wileńszczyzny. Uzupełnia i wzbogaca dotychczasową wiedzę lub rekonstruuje nieznane dotąd fakty z przeszłości wileńskiej książnicy. Wypełnia zatem istotną lukę - zważywszy także na to, że dzieje bibliotek ważnych dla nauki, kultury i oświaty polskiej, które wskutek II wojny światowej pozostały poza granicami Polski, dalej czekają na pełne opracowanie. Publikacja powinna zainteresować nie tylko bibliologów czy bibliotekoznawców, ale również m in. historyków i kulturoznawców.
Z recenzji prof.dr.hab.Jacka Puchalskiego
Spośród różnych ogniw książki wyróżniłabym opisy konstrukcji dramaturgicznej utworów. Są zręczne językowo, ciekawe, dają rzeczywisty obraz przebiegu dramaturgicznego (z zaznaczeniem sytuacji i zwrotów akcji) i muzycznego (z zaznaczeniem detali instrumentacji) z cytatami z tekstu libretta (...). . Treść monografii Anety Derkowskiej jest bardzo interesująca, wartościowa (bo nowatorska) pod względem naukowym, merytorycznie i metodologicznie poprawna, oparta na szerokim zasobie właściwie dobranych lektur, a jednocześnie na samodzielnych i wnikliwych badaniach. Z recenzji dr hab. Małgorzaty Komorowskiej, prof. UMFC Pierwszy rozdział książki w całości prezentuje się jako niezwykle rzetelne studium poświęcone różnorakim gatunkom dramatycznym, muzycznym, dramatyczno-muzycznym oraz wokalno-instrumentalnym w perspektywie ich definicji źródłowych. Autorka, ujawniając wartą zauważenia i podkreślenia erudycję, przeprowadza czytelnika przez meandry i zawiłości mnożonych przez twórców różnych epok i kultur definicji dramatu, opery, baletu, oratorium i kantaty. Satysfakcja poznawcza, jaką wynieść można z lektury tego fragmentu monografii, jest niewątpliwa (...). . Trudno wyszczególnić wszystkie zalety zaprezentowanych przez Autorkę książki analiz. Każda z nich cechuje się skrupulatnością i drobiazgowością naukowego wywodu na wszystkich trzech - koniecznych w badaniach nad operą - płaszczyznach: muzykologicznej, teatrologicznej i literaturoznawczej. Nie tracąc z pola widzenia żadnej z tych perspektyw, Aneta Derkowska dokonała wszechstronnego oglądu wybranych oper, formułując każdorazowo dobre, płodne naukowo konkluzje (...). . Publikacja ta skłania do naukowej dyskusji i otwiera perspektywy twórczego rozwinięcia postawionych w pracy tez i zawartych konkluzji. Książkę Operowe laboratorium. Hybrydy gatunkowe w polskiej twórczości operowej drugiej połowy XX wieku uznaję za bardzo rzetelne studium przedmiotu i ważne ogniwo pro-wadzonych na gruncie polskiej muzykologii i teatrologii badań nad operą i teatrem operowym.
z recenzji dr hab.. Aliny Borkowskiej-Rychlewskiej, prof.. UAM
Jak to uwypukliła Recenzentka książki, prof. dr hab. Urszula Szuścik z Uniwersytetu Śląskiego, tam, gdzie pojawia się człowiek, którego autor książki ma głównie na uwadze, tam zawsze można na drodze do porządku idealnego odnaleźć:
realne i mityczne przeżycia człowieka,
jego twórczość,
perspektywy uzdalniania się do ponoszenia odpowiedzialności,
wydobywania się spośród sprzeczności,
osiągania satysfakcji,
szukania wspólnego języka z innymi,
autentycznego udamawiania się,
traktowania się wzajemnie z szacunkiem,
liczenia się z różnicami dzielącymi ludzi,
nieprzechodzenia obojętnie wobec przemocy,
przestrzegania poprawności językowej,
wyczulenia się na manipulacje,
uzdalniania się do zarządzania wyborami,
do tolerancji,
do samokontroli.
Książka stanowi bardzo istotny wkład do naszej wiedzy o dziejach teatru w Toruniu przed rokiem 1920. Autor [...] wykorzystał swoją wiedzę, kompetencje badawcze i możliwość dotarcia do źródeł, aby wyjaśnić trudne relacje między niemieckim zarządem miasta a polskim środowiskiem kulturalnym w latach zaborów, a także uważnie przyjrzeć się procesowi tworzenia teatru polskiego po odzyskaniu niepodległości. Wartość monografii Marka Podlasiaka wynika przede wszystkim z tego, że Autorowi udało się przełamać dwudzielność opowieści o teatrze toruńskim. Podobnie jak w innych miastach, na przykład w Łodzi, badacze podążali dotychczas oddzielnymi śladami niemieckim i polskim. W niniejszej publikacji te dwa ślady natomiast się przenikają, co tłumaczy z jednej strony obcość władz wobec kultury polskiej w czasach zaborów, z drugiej zaś trudności z utworzeniem zawodowego teatru polskiego w Toruniu po 1919 roku.
W roku 2012 ukazał się tom pierwszy publikacji pod tytułem „Dylematy współczesnej Gruzji. Wywiady z przedstawicielami elit społecznych i politycznych przeprowadzone w latach 2010–2011”.
Książka zawierała zapisy rozmów z takimi uczestnikami życia społecznego jak Katolikos – Patriarcha całej Gruzji Eliasz II, były prezydent Gruzji Eduard Szewardnadze czy założyciel obecnej partii władzy w tym kraju, Bidzina Iwaniszwili. Obecnie do rąk czytelników trafia tom drugi – tym razem wywiady przeprowadzono w latach 2015 i 2016. W publikacji znajdziemy wywiady między innymi z Konstantinem Gamsachurdią, synem pierwszego prezydenta Gruzji, Sandrą Roelefs, żoną znanego polityka i byłego prezydenta Micheila Saakaszwilego czy Iraklim Ceretelim, jednym z najwybitniejszych gruzińskich dysydentów z czasów ZSRR, a następnie polityka w odzyskującej niepodległość Gruzji lat 90. XX wieku. Publikacja przygotowana została przez niezależnego badacza, analityka i eksperta, Marcina Olejnika, na co dzień współpracującego z Gruzińskim Instytutem Studiów Geostrategicznych i Euroatlantyckich w Tbilisi. Materiał zawarty w książce, stanowi doskonałe źródło informacji dla politologów, historyków, prawników, socjologów i dziennikarzy, których interesują relacje bezpośrednich uczestników wydarzeń politycznych w Gruzji oraz ich zindywidualizowany punkt widzenia na wiele wydarzeń z najnowszej historii tego państwa. Bardzo często wbrew przekazowi tak zwanego głównego nurtu w Polsce – zarówno medialnego, ale bardzo często również naukowego.
Transformacja energetyczna RP stanowi obszar integrujący wokół swoich wyzwań przedstawicieli tak wielu odległych dziedzin i dyscyplin naukowych. Mamy zatem do czynienie z niekonwencjonalną, wręcz unikalną monografią, która pod jednym tytułem połączyła tak liczne, interdyscyplinarne obszary rozwoju OZE, w tym nauki inżynieryjno-techniczne, nauki rolnicze, nauki ścisłe i przyrodnicze (ze szczególnym uwzględnieniem nauk chemicznych) oraz nauki społeczne, a w ramach nich liczne dyscypliny, ze szczególnym uwzględnieniem nauk prawnych, nauk o polityce i administracji czy nauk o bezpieczeństwie. Fragment wstępu.
Książka w przystępny i ciekawy sposób przybliża postać Williama Szekspira, jednego z najsłynniejszych pisarzy wszech czasów. Jest wartościowym źródłem informacji nie tylko o jego życiu, ale także twórczości i czasach, w których tworzył, czyli okresie panowania w Anglii Elżbiety I Wielkiej i Jakuba 1. Publikacja została napisana z pasją oraz widoczną i uzasadnioną fascynacją Williamem Szekspirem, którego dorobkiem Zbigniew Grochowski interesuje się od ponad 40 lat. Z recenzji wydawniczej prof.. Krzysztofa Mikulskiego
W muzeach naukowych i centrach nauki na całym świecie wielu edukatorów przyjmuje i bawi gości na różne sposoby. Są oni obecni w salach wystawowych, często noszą kolorowe t-shirty, odpowiadają na pytania odwiedzających, tłumaczą, w jaki sposób eksponaty muszą być używane, aby dobrze działały. W przypadku grup zorganizowanych animatorzy zazwyczaj biorą je pod swoją opiekę i towarzyszą im podczas wizyty oraz korzystania z różnych atrakcji. W laboratoriach edukacyjnych przeprowadzają demonstracje lub zajęcia eksperymentalne, śledzą ich wykonanie, podpowiadają kolejne czynności. Z okazji np. festiwali lub wystaw organizują publiczne występy, ich praca przypomina czasami działania animatorów czasu wolnego lub artystów scenicznych. [...] Kompetencje informatyczne, pragmatyczne, komunikacyjne, współdziałania łączą się z kreatywnymi oraz moralnymi i są potrzebne każdemu edukatorowi wspierającemu podopiecznych w poznawaniu świata.Fragment Wstępu
Lektura niniejszego opracowania powinna być intensywnie propagowana w społeczeństwie, gdyż w sposób wysoce profesjonalny włącza zawód zaufania publicznego - lekarza weterynarii w ramy uregulowań prawa powszechnego, co jest charakterystyczne dla całej gamy tego rodzaju zawodów w naszym kraju. Umożliwia tym samym czytelnikowi właściwe zrozumienie istoty funkcjonowania zawodów zaufania publicznego. Problematyka naukowa opisana w monografii jest tematem istotnym, zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia, w medycynie weterynaryjnej i prawie. Na doniosłość omawianego zagadnienia wskazuje wkomponowanie się podjętej problematyki w ramy szeroko rozumianej ochrony weterynaryjnej zwierząt realizowanej przez lekarzy weterynarii podczas świadczenie swoich usług. Fragment recenzji prof.ucz.dr.hab.n.wet.Piotra Listosa, dr.n.prawnych
Monografia ta stanowi ważny i aktualny głos w dyskusji na temat obecności dialogu w przestrzeni edukacyjnej współczesnej szkoły na różnych jej poziomach, w tym również na poziomie szkoły wyższej. Z zaprezentowanych analiz, przywołanych wyników badań i refleksji Autorek wyłania się obraz instytucji edukacyjnych ograniczonych niemocą, brakiem dobrej woli i strachem ludzi je tworzących i w nich funkcjonujących. (...) Monografia będzie interesującą pozycją dla wszystkich osób. którym leży na sercu dobro dzieci, młodych ludzi i nauczycieli we współczesnych instytucjach edukacyjnych. Z recenzji wydawniczej dr hab. Kingi Kuszak, prof UAM w Poznaniu
Niniejsza publikacja stanowi studium teoretyczno-empiryczne na temat edukacji w kontekście kształtowania się tożsamości supraindywidualnej oraz cywilizacyjno-kulturowej środowiska polonijnego na obszarze Stanów Zjednoczonych Ameryki. Problematyka badawcza osadzona została z udziałem paradygmatu całości, a nie części, oraz niezależnie od jej uwarunkowań wewnętrznych i zewnętrznych związanych z analizą historyczno-społeczną i sytuacją ekonomiczno-gospodarczą. W pracy wskazano na istotne dymensje kształtujące tożsamość w postaci: identyfikacji narodowej, pokrewieństwa, miejsca zamieszkania, warstwy społecznej, wspólnoty religii oraz preferowanej ideologii. Właściwości konstytutywne z kolei oddziałują na predykatory substancjonalne, mające wpływ na tworzenie morfologicznej struktury badawczej wspólnoty. Należy do nich zaliczyć: etniczność, rodowód emigracyjny, funkcjonowanie w warunkach wieloetniczności, długotrwałość istnienia oraz asymilację etniczną.
Niniejsza monografia to trzeci, ostatni tom z serii wydawniczej "The Peculiarity of Man" związany z interdyscyplinarnym projektem pod ogólnym tytułem: Człowiek-Społeczeństwo-Świat. Jego celem było zbadanie ludzkiej działalności w obrębie komunikacji ze szczególnym uwzględnieniem takich jej składowych, jak podmiot, informacja oraz proces kreowania, przekazywania i odbioru komunikatów, a także zestawienie i usystematyzowanie istniejących koncepcji komunikacji. W poprzednich dwóch tomach zespól filozofów i naukowców zajmował się problemem Podmiotowości oraz Informacji, zaś w tym, podsumowującym, kwestią Interakcji społecznych. Obszerne odniesienie się redaktora do treści prac składających się na tę monografię Czytelnik odnajdzie w artykule wprowadzającym. W tym miejscu zaznaczę tylko, że autorami artykułów są reprezentanci różnych dziedzin wiedzy i kultur. Tom składa się z szesnastu prac badaczy z trzech krajów spisanych w czterech językach. Fragment Wstępu.
W książce podjęto problem źródeł wiedzy o sobie, znaczenia diagnozy oraz oddziaływań terapeutycznych z perspektywy osób w spektrum autyzmu. O tych ważnych kwestiach związanych z tożsamością człowieka autorzy piszą używając słów wypowiedzianych przez osoby neuroatypowe, a także prezentują ich przemyślenia oraz wskazówki dotyczące różnych form wsparcia. Pierwsza i druga część książki zostały ukierunkowane na ukazanie szerokiej perspektywy dotyczącej spektrum autyzmu oraz na ustalenia terminologiczne dotyczące samowiedzy, jej źródeł, a także etapów rozwoju wiedzy o sobie. W części metodologicznej uzasadniono wybór paradygmatu interpretatywnego, a także opisano przyjętą fenomenograficzną perspektywę opracowania materiału badawczego. Kolejne części książki odpowiadają na problemy badawcze oraz ukazują źródła samowiedzy, znaczenie diagnozy spektrum autyzmu, a także rolę oddziaływań psychoedukacyjnych dla wiedzy o sobie dorosłych osób neuroatypowych. Pracę kończy syntetyczne ujęcie uzyskanych wyników badań w kontekście dotychczasowych ustaleń na temat samowiedzy osób ze spektrum autyzmu, a także rekomendacje dla praktyki. Książka polecana jest pedagogom, psychologom, socjologom,a także osobom w spektrum autyzmu i ich rodzicom.
Zgodnie z tytułem, opracowanie zawiera alfabetycznie ułożony zbiór istotnych dla funkcjonowania mediów terminów, opatrzonych krótkimi zwykle komentarzami wyjaśniającymi. Ich lektura dowodnie pokazuje, jak skomplikowany jest proces komunikowania, z jak wielu technologii korzysta, jakie są powiązania pomiędzy filozofią, etyką, psychologią a przekazem medialnym. Autorzy poszczególnych haseł oferują czytelnikowi obszerny przegląd pojęć, mających znaczenie objaśniające nie tylko dla osób związanych z mediami. Każdy, kto ten „Leksykon terminów medialnych” weźmie do ręki, znajdzie wyjaśnienie zwrotów przydatnych w zrozumieniu otaczającej rzeczywistości. Opracowanie ma bowiem znacznie szerszy walor edukacyjny, nie ograniczający się do tytułowego zakresu. Jest to więc lektura warta polecenia!
Prof. dr hab. Ewa Nowińska, Uniwersytet Jagielloński
Leksykon terminów medialnych powinien zawierać przedstawienie najważniejszych pojęć, tematów i obszarów badawczych, odnoszących się do szeroko pojętego pola medialnego. Powinien też zapewniać podstawowe informacje dla tych, którzy po raz pierwszy spotykają się z danym pojęciem ze sfery medialnej. Czasem ta podstawowa informacja jest definicją, a czasem zwięzłym omówieniem. Powinien wreszcie uświadamiać polityczną, społeczną, ekonomiczną, kulturową rolę spełnianą przez media i ich wpływ na samego człowieka. Leksykon ten wszystkie te warunki spełnia. Wyrażam przekonanie, że może on nie tylko przyczynić się do popularyzacji pojęć medialnych, ale także stać się inspiracją i zachętą do zintensyfikowania badań medioznawczych w szybko zmieniającym się w tym kierunku społeczeństwie polskim. Dlatego pochwalić należy Redaktorów za odwagę podjęcia tego ważnego zadania przygotowania takiego Leksykonu. Decyzja taka z pewnością nie była łatwa. Z pewnością zostanie on też dobrze przyjęty przez środowisko badaczy mediów, ale też będzie cenną pomocą dla studentów, dając kompetentne, pluralistyczne i oryginalne spojrzenie na sferę medialną współczesnej kultury. Ma też nieocenione walory dydaktyczne, może być wykorzystany jako podstawa do ćwiczeń i seminariów w zakresie medioznawstwa i kulturoznawstwa. Prof. dr hab. Marek Szulakiewicz, Uniwersytet Mikołaja Kopernika
W natłoku coraz to nowszych, atrakcyjniejszych metod uczenia się gwarantujących sukces edukacyjny warto dostrzec, że podstawą każdej działalności człowieka jest prawidłowe funkcjonowanie jego organizmu jako całości. Niniejsza publikacja jest próbą spojrzenia na edukację, w szczególności uczniów doświadczających niepowodzeń szkolnych na I etapie nauczania, z perspektywy możliwości, jaką oferuje neuroedukacja. Wiedza płynąca z badań nad ludzkim mózgiem może być podstawą do modyfikowania działalności edukacyjnej nauczycieli, ale również samych uczniów. Autorka przedstawia wyniki badań w działaniu prowadzonych wraz z uczniami uczęszczającymi na dodatkowe zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze. Propozycje zawarte w tej publikacji mogą być podstawą samodzielnego konstruowania lekcji dostosowanych do potrzeb ich odbiorców. Oddając głos uczniom, pozwalamy, żeby stali się oni ekspertami oraz żeby wypracowane pomysły mogły być implikowane i modyfikowane w każdej szkolnej rzeczywistości.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki [Nie]moc dialogu w edukacji w perspektywie filozoficzno-pedagogicznej. Wybrane konteksty](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000079/niemoc-dialogu-w-edukacji-w-perspektywie-filozoficzno-pedagogicznej-wybrane-konteksty.jpg "[Nie]moc dialogu w edukacji w perspektywie filozoficzno-pedagogicznej. Wybrane konteksty. Autor: Ewa Kochanowska, Miczka-Pajestka Monika. Dobreksiazki.pl")
