W roku 2012 ukazał się tom pierwszy publikacji pod tytułem „Dylematy współczesnej Gruzji. Wywiady z przedstawicielami elit społecznych i politycznych przeprowadzone w latach 2010–2011”.
Książka zawierała zapisy rozmów z takimi uczestnikami życia społecznego jak Katolikos – Patriarcha całej Gruzji Eliasz II, były prezydent Gruzji Eduard Szewardnadze czy założyciel obecnej partii władzy w tym kraju, Bidzina Iwaniszwili. Obecnie do rąk czytelników trafia tom drugi – tym razem wywiady przeprowadzono w latach 2015 i 2016. W publikacji znajdziemy wywiady między innymi z Konstantinem Gamsachurdią, synem pierwszego prezydenta Gruzji, Sandrą Roelefs, żoną znanego polityka i byłego prezydenta Micheila Saakaszwilego czy Iraklim Ceretelim, jednym z najwybitniejszych gruzińskich dysydentów z czasów ZSRR, a następnie polityka w odzyskującej niepodległość Gruzji lat 90. XX wieku. Publikacja przygotowana została przez niezależnego badacza, analityka i eksperta, Marcina Olejnika, na co dzień współpracującego z Gruzińskim Instytutem Studiów Geostrategicznych i Euroatlantyckich w Tbilisi. Materiał zawarty w książce, stanowi doskonałe źródło informacji dla politologów, historyków, prawników, socjologów i dziennikarzy, których interesują relacje bezpośrednich uczestników wydarzeń politycznych w Gruzji oraz ich zindywidualizowany punkt widzenia na wiele wydarzeń z najnowszej historii tego państwa. Bardzo często wbrew przekazowi tak zwanego głównego nurtu w Polsce – zarówno medialnego, ale bardzo często również naukowego.
Transformacja energetyczna RP stanowi obszar integrujący wokół swoich wyzwań przedstawicieli tak wielu odległych dziedzin i dyscyplin naukowych. Mamy zatem do czynienie z niekonwencjonalną, wręcz unikalną monografią, która pod jednym tytułem połączyła tak liczne, interdyscyplinarne obszary rozwoju OZE, w tym nauki inżynieryjno-techniczne, nauki rolnicze, nauki ścisłe i przyrodnicze (ze szczególnym uwzględnieniem nauk chemicznych) oraz nauki społeczne, a w ramach nich liczne dyscypliny, ze szczególnym uwzględnieniem nauk prawnych, nauk o polityce i administracji czy nauk o bezpieczeństwie. Fragment wstępu.
W muzeach naukowych i centrach nauki na całym świecie wielu edukatorów przyjmuje i bawi gości na różne sposoby. Są oni obecni w salach wystawowych, często noszą kolorowe t-shirty, odpowiadają na pytania odwiedzających, tłumaczą, w jaki sposób eksponaty muszą być używane, aby dobrze działały. W przypadku grup zorganizowanych animatorzy zazwyczaj biorą je pod swoją opiekę i towarzyszą im podczas wizyty oraz korzystania z różnych atrakcji. W laboratoriach edukacyjnych przeprowadzają demonstracje lub zajęcia eksperymentalne, śledzą ich wykonanie, podpowiadają kolejne czynności. Z okazji np. festiwali lub wystaw organizują publiczne występy, ich praca przypomina czasami działania animatorów czasu wolnego lub artystów scenicznych. [...] Kompetencje informatyczne, pragmatyczne, komunikacyjne, współdziałania łączą się z kreatywnymi oraz moralnymi i są potrzebne każdemu edukatorowi wspierającemu podopiecznych w poznawaniu świata.Fragment Wstępu
Lektura niniejszego opracowania powinna być intensywnie propagowana w społeczeństwie, gdyż w sposób wysoce profesjonalny włącza zawód zaufania publicznego - lekarza weterynarii w ramy uregulowań prawa powszechnego, co jest charakterystyczne dla całej gamy tego rodzaju zawodów w naszym kraju. Umożliwia tym samym czytelnikowi właściwe zrozumienie istoty funkcjonowania zawodów zaufania publicznego. Problematyka naukowa opisana w monografii jest tematem istotnym, zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia, w medycynie weterynaryjnej i prawie. Na doniosłość omawianego zagadnienia wskazuje wkomponowanie się podjętej problematyki w ramy szeroko rozumianej ochrony weterynaryjnej zwierząt realizowanej przez lekarzy weterynarii podczas świadczenie swoich usług. Fragment recenzji prof.ucz.dr.hab.n.wet.Piotra Listosa, dr.n.prawnych
Monografia ta stanowi ważny i aktualny głos w dyskusji na temat obecności dialogu w przestrzeni edukacyjnej współczesnej szkoły na różnych jej poziomach, w tym również na poziomie szkoły wyższej. Z zaprezentowanych analiz, przywołanych wyników badań i refleksji Autorek wyłania się obraz instytucji edukacyjnych ograniczonych niemocą, brakiem dobrej woli i strachem ludzi je tworzących i w nich funkcjonujących. (...) Monografia będzie interesującą pozycją dla wszystkich osób. którym leży na sercu dobro dzieci, młodych ludzi i nauczycieli we współczesnych instytucjach edukacyjnych. Z recenzji wydawniczej dr hab. Kingi Kuszak, prof UAM w Poznaniu
Niniejsza monografia to trzeci, ostatni tom z serii wydawniczej "The Peculiarity of Man" związany z interdyscyplinarnym projektem pod ogólnym tytułem: Człowiek-Społeczeństwo-Świat. Jego celem było zbadanie ludzkiej działalności w obrębie komunikacji ze szczególnym uwzględnieniem takich jej składowych, jak podmiot, informacja oraz proces kreowania, przekazywania i odbioru komunikatów, a także zestawienie i usystematyzowanie istniejących koncepcji komunikacji. W poprzednich dwóch tomach zespól filozofów i naukowców zajmował się problemem Podmiotowości oraz Informacji, zaś w tym, podsumowującym, kwestią Interakcji społecznych. Obszerne odniesienie się redaktora do treści prac składających się na tę monografię Czytelnik odnajdzie w artykule wprowadzającym. W tym miejscu zaznaczę tylko, że autorami artykułów są reprezentanci różnych dziedzin wiedzy i kultur. Tom składa się z szesnastu prac badaczy z trzech krajów spisanych w czterech językach. Fragment Wstępu.
W książce podjęto problem źródeł wiedzy o sobie, znaczenia diagnozy oraz oddziaływań terapeutycznych z perspektywy osób w spektrum autyzmu. O tych ważnych kwestiach związanych z tożsamością człowieka autorzy piszą używając słów wypowiedzianych przez osoby neuroatypowe, a także prezentują ich przemyślenia oraz wskazówki dotyczące różnych form wsparcia. Pierwsza i druga część książki zostały ukierunkowane na ukazanie szerokiej perspektywy dotyczącej spektrum autyzmu oraz na ustalenia terminologiczne dotyczące samowiedzy, jej źródeł, a także etapów rozwoju wiedzy o sobie. W części metodologicznej uzasadniono wybór paradygmatu interpretatywnego, a także opisano przyjętą fenomenograficzną perspektywę opracowania materiału badawczego. Kolejne części książki odpowiadają na problemy badawcze oraz ukazują źródła samowiedzy, znaczenie diagnozy spektrum autyzmu, a także rolę oddziaływań psychoedukacyjnych dla wiedzy o sobie dorosłych osób neuroatypowych. Pracę kończy syntetyczne ujęcie uzyskanych wyników badań w kontekście dotychczasowych ustaleń na temat samowiedzy osób ze spektrum autyzmu, a także rekomendacje dla praktyki. Książka polecana jest pedagogom, psychologom, socjologom,a także osobom w spektrum autyzmu i ich rodzicom.
Zgodnie z tytułem, opracowanie zawiera alfabetycznie ułożony zbiór istotnych dla funkcjonowania mediów terminów, opatrzonych krótkimi zwykle komentarzami wyjaśniającymi. Ich lektura dowodnie pokazuje, jak skomplikowany jest proces komunikowania, z jak wielu technologii korzysta, jakie są powiązania pomiędzy filozofią, etyką, psychologią a przekazem medialnym. Autorzy poszczególnych haseł oferują czytelnikowi obszerny przegląd pojęć, mających znaczenie objaśniające nie tylko dla osób związanych z mediami. Każdy, kto ten „Leksykon terminów medialnych” weźmie do ręki, znajdzie wyjaśnienie zwrotów przydatnych w zrozumieniu otaczającej rzeczywistości. Opracowanie ma bowiem znacznie szerszy walor edukacyjny, nie ograniczający się do tytułowego zakresu. Jest to więc lektura warta polecenia!
Prof. dr hab. Ewa Nowińska, Uniwersytet Jagielloński
Leksykon terminów medialnych powinien zawierać przedstawienie najważniejszych pojęć, tematów i obszarów badawczych, odnoszących się do szeroko pojętego pola medialnego. Powinien też zapewniać podstawowe informacje dla tych, którzy po raz pierwszy spotykają się z danym pojęciem ze sfery medialnej. Czasem ta podstawowa informacja jest definicją, a czasem zwięzłym omówieniem. Powinien wreszcie uświadamiać polityczną, społeczną, ekonomiczną, kulturową rolę spełnianą przez media i ich wpływ na samego człowieka. Leksykon ten wszystkie te warunki spełnia. Wyrażam przekonanie, że może on nie tylko przyczynić się do popularyzacji pojęć medialnych, ale także stać się inspiracją i zachętą do zintensyfikowania badań medioznawczych w szybko zmieniającym się w tym kierunku społeczeństwie polskim. Dlatego pochwalić należy Redaktorów za odwagę podjęcia tego ważnego zadania przygotowania takiego Leksykonu. Decyzja taka z pewnością nie była łatwa. Z pewnością zostanie on też dobrze przyjęty przez środowisko badaczy mediów, ale też będzie cenną pomocą dla studentów, dając kompetentne, pluralistyczne i oryginalne spojrzenie na sferę medialną współczesnej kultury. Ma też nieocenione walory dydaktyczne, może być wykorzystany jako podstawa do ćwiczeń i seminariów w zakresie medioznawstwa i kulturoznawstwa. Prof. dr hab. Marek Szulakiewicz, Uniwersytet Mikołaja Kopernika
W natłoku coraz to nowszych, atrakcyjniejszych metod uczenia się gwarantujących sukces edukacyjny warto dostrzec, że podstawą każdej działalności człowieka jest prawidłowe funkcjonowanie jego organizmu jako całości. Niniejsza publikacja jest próbą spojrzenia na edukację, w szczególności uczniów doświadczających niepowodzeń szkolnych na I etapie nauczania, z perspektywy możliwości, jaką oferuje neuroedukacja. Wiedza płynąca z badań nad ludzkim mózgiem może być podstawą do modyfikowania działalności edukacyjnej nauczycieli, ale również samych uczniów. Autorka przedstawia wyniki badań w działaniu prowadzonych wraz z uczniami uczęszczającymi na dodatkowe zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze. Propozycje zawarte w tej publikacji mogą być podstawą samodzielnego konstruowania lekcji dostosowanych do potrzeb ich odbiorców. Oddając głos uczniom, pozwalamy, żeby stali się oni ekspertami oraz żeby wypracowane pomysły mogły być implikowane i modyfikowane w każdej szkolnej rzeczywistości.
Nie było niczym nadzwyczajnym, że Lanbo było skłonne przeznaczyć w rozwój tego miejsca górę pieniędzy. Tak ogromny potencjał turystyczny mogła stworzyć tylko natura. Co również nie mogło w obliczu tego widoku dziwić, to fakt, że mieszkańcy za nic nie chcieli opuścić rodzinnych stron. Leżąc u styku morza i gór, Błękitny Port mógł w pełni cieszyć się najlepszym, co przyroda miała człowiekowi do zaoferowania.
-Jak tu jest cudnie! - Shulei nie był w stanie wyjść z podziwu. Zmartwienia, gnębiące jego umysł jeszcze przed kilkoma momentami, rozpierzchły się gdzieś i zniknęły bez śladu.
Widząc jak oczarowany był Shulei, Zhenghai podchwycił temat: -Wyspa Lan to klasyczny przykład struktury geologicznej uformowanej przez abrazję. Dookoła głównej wyspy porozrzucanych jest jeszcze sto dwadzieścia sześć małych wysepek i ponad czterysta skalistych raf, wynurzających się ponad powierzchnię. Te dwie kolumny skalne to jeden z najbardziej charakterystycznych i najpiękniejszych symboli wyspy...
Fragment książki
Słońce już zaszło, nim Shulei zdążył dotrzeć z powrotem za wyspę. Po wieczornym niebie ponad Lan dryfowała delikatna mgła. W ciągu ostatnich ni spędzonych w swoim nowym, wyspiarskim domu Shulei zrozumiał, skąd wywodzi się nazwa Lan. Ta unosząca się właśnie nad nim delikatna mgła , przypominająca ciągnący się z wolna ku górze dym, była często widoczna ponad morzem okalającym wyspę, częstokroć wkradając się również ponad ląd.
Fragment książki
Publikacja stanowi podsumowanie prowadzonych przez autorkę badań i przedstawia rezultaty terapii muzyką w pracy z dziećmi wykazującymi zaburzenia w rozwoju. Autorka wskazała zarówno na różnorodność możliwości oddziaływań muzykoterapeutycznych, jak i wynikających z jej stosowania ograniczeń, prezentując osiągnięcia w obszarze rozwoju społecznego dziecka poprzez podejście pragmatyczne. (...) Zadaniem przygotowanej publikacji było przedstawienie walorów muzykoterapii w pracy z dziećmi z zaburzeniami w rozwoju. Autorka dobrze wywiązała się z tego zlecenia. Podjęła również trud zachęcenia zainteresowanych do realizacji i poszerzania zakresu badawczego nad tą dziedziną arteterapii oraz zaakcentowała potrzebę upowszechniania wśród pedagogów terapeutów i opiekunów dzieci uzyskanych rezultatów, wskazując korzyści współpracy z muzykoterapeutami. (...) Dzieląc się osiągniętymi rezultatami, autorka pracy przyczynia się do upowszechniania muzykoterapii i zachęca do wdrażania jej w większej liczbie placówek terapeutycznych, edukacyjnych i zdrowotnych. Fragment recenzji dr. hab., prof. UŚ Mirosława Kisiela
Przedłożona czytelnikowi praca w aspektach politycznych, religijnych i kulturowych stanowi próbę wypełnienia luki w badaniach nad Orientem i Okcydentem. Autor relacjonuje w niej tajemnicze zabójstwo Ludwika I Wittelsbacha z Kelheim w 1231 r. Odczytamy w niej także przegląd najważniejszych wydarzeń z końca XII oraz początku XIII w. Złożyły się na nie relacje polityczne między Stolicą Apostolską a Cesarstwem Rzymskim Narodu Niemieckiego, czyli papieżem Innocentym IV a cesarzem Fryderykiem II. Praca stanowi próbę poszerzenia badań naukowych, w których przybliża motywy tajemniczego zabójstwa Ludwika I Wittelsbacha. Kwintesencją monografii jest wyjaśnienie motywów tego skrytobójstwa oraz połączenie go z politycznymi wydarzeniami i konsekwencjami, zwłaszcza że do chwili obecnej temat ten w opracowaniach polskich historyków został przepracowany marginalnie. I chociaż źródła łacińskie z tego okresu, a także papież Innocenty IV oskarżyli o ten czyn cesarza Fryderyka II, wiele poszlak, badań i argumentacji przede wszystkim w pracach niemieckich historyków drugiej połowy XIX i początku XX w. sprawstwo mordu przypisywało jego synowi, królowi Rzeszy Henrykowi VII Hohenstaufowi. Monografia jest pokłosiem pracy akademickiej prowadzonej w Zakładzie Historii Średniowiecznej AP w Słupsku pod kierunkiem prof. dr. hab. Jerzego Hauzińskiego i jemu in memoriam jest dedykowana.
Autonomiczne myślenie o sztuce to stawianie jej pytań o to m.in., czy uczestniczy w pomaganiu ludziom, jak żyć, tworząc ?wspólnoty estetyczne?, podwyższanie progów tego, co naganne nawet przy pomocy utopii, przezwyciężanie iluzoryczności spostrzegania, przezwyciężanie poczucia beznadziei, uczestniczenie na co dzień w wynoszeniu na piedestał tych, którzy otwierają się na Drugiego, tworzenie alternatywy dla profesjonalizacji na każdym kroku, podnoszenie w oczach wielu znaczenia indywidualności, reprezentującej zarówno porządek rozumu, jak i porządek serca. Odnosząc się do tejże filozofii myślenia o sztuce zaprezentowanej w niniejszej książce prof. dr hab. Urszula Szuścik z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach w swej recenzji napisała, że przebija w niej stawianie w centrum zainteresowania człowieka, i to wielowymiarowo, jako tego, kto przezywa, doświadcza, zachwyca się światem, krytykuje go, nienawidzi i kocha, a przeto, ujmując go zarówno jako kogoś realnego, jak i prezentującego się fantastycznie, a nawet mitycznie. Język rozprawy niniejszej jest we fragmentach rymowany, trochę ironiczny, zarazem dowcipny, podkreśla przez to fascynację i ekspresywność wypowiedzi autora. W książce poznajemy głębię procesu twórczego Artysty, który udowadnia, że sztuka wypływa z życia, z wiedzy, z fascynacji, z pracy i wzajemnych relacji miedzy tymi obszarami doświadczeń życiowych i twórczych, które go kształtowały i kształtują. Praca twórcza Artysty, do której odnosi się książka, jest wielkim trudem, który on pokonuje w swojej życiowej i arty-stycznej drodze.
Książka Spacerkiem po dawnym Chełmnie przybliża mieszkańcom i turystom to przepiękne, urokliwe miasto. Czytając o kościołach i ciekawych budowlach, możemy pogłębić wiadomości na temat tego, co minęło, oraz dowiedzieć się czegoś nowego o miejscach, obok których dotychczas przechodziliśmy obojętnie, nie znając ich losów. Jest to lektura nie tylko dla pasjonatów historii, ale również dla tych, którzy za nią nie przepadają być może dzięki tej publikacji na nowo odkryją Chełmno?
Akademik to była pierwsza, prawdziwa szkoła życia. Mimo wielu niedogodności życia codziennego bardzo dobrze wspominam lata w nim spędzone. Zawdzięczam to moim współmieszkańcom. Z niektórymi z nich miałem lub mam kontakt do dziś. Innych nigdy więcej nie spotkałem już po skończeniu studiów i nie zawsze tego żałuję. Wszyscy zasługują jednak na wspomnienie, chociaż niektórzy na odrębną uwagę ze względu na swą oryginalność. Podobnie wspominam też personel akademika, w tym jego administrację oraz portierów i sprzątaczki. To samo dotyczy pań zatrudnionych w studenckich stołówkach oraz bibliotekach, a także w studenckiej spółdzielni pracy „Puchatek”.
Fragment Wstępu
AIBO podniósł głowę i popatrzyła na zebranych. Był to sygnał na oklaski, które oznaczały akceptację tego, co powiedział i wspólnego działania w strategii. Dziwne były te oklaski, zupełnie inne niż u ludzi. Miały wyższy ton, jakby metaliczny. Nagle zaczęły się i równo skończyły. Robiły wrażenie, jakby były co do sekundy zaprogramowane. Fragment książki
Zasadniczy problem zawarty w niniejszym opracowaniu związany jest z tezą, że większość ludzi żyjących we współczesnym świecie jest przez różne systemy oraz instytucje ? najczęściej w sposób ukryty ? manipulowana, wykorzystywana oraz oszukiwana (zniewalana). Obszerne fragmenty tej książki z jednej strony poświęcone są zagadnieniu ludzkiej ? dobrej ? natury, a więc systemowi niejako wpisanych w nią podstawowych, etycznych wartości, które wraz ze wspomnianą naturą są wskaźnikami prawdziwego człowieczeństwa. Z drugiej strony ponad połowa zawartych w książce treści odnosi się do ujawniania, lub wręcz demaskowania działalności kilku podstawowych systemów oplatających współczesnych ludzi, m.in.: cyberprzestrzeni, państwa i władzy, neoliberalnej ekonomii, Kościoła i instytucji religijnych, czy wreszcie edukacji i kultury. Można bowiem sądzić, że systemy te, najczęściej zresztą wzajemnie ze sobą powiązane ? obok działań ukierunkowanych na zaspokajanie potrzeb oraz rozwoju człowieka ? w miarę osiągania monopolistycznego etapu rozwoju jednocześnie usiłują stosować (najczęściej ukryte oraz nietyczne) metody zmierzające do podporządkowania sobie społeczeństwa przez okradanie ludzi z ich człowieczeństwa oraz wyrobienia w nich postaw konformizmu i serwilizmu. Dzięki tego typu próbom zniewalania oraz czynienia z ludzi ?ludzkich robotów? można niemal dowolnie nimi sterować w celu osiągania oraz pomnażania głównie własnych korzyści prestiżowo-materialnych. W tym kontekście wiele stron tego opracowania poświęcono omówieniu zarówno nieludzkich charakterów osób sprawujących władzę, jak i ofiar ich ?edukacyjnej? działalności. Jako jeden z bardziej jaskrawych przykładów edukacyjnych sukcesów ?prania mózgów? przywołano szerokie poparcie rosyjskiego społeczeństwa dla zbrodniczej napaści Rosji na Ukrainę. Końcowe rozdziały odnoszą się do refleksji w zakresie możliwości oraz szans obrony ludzkich wartości czy ludzkiego (demokratycznego) społeczeństwa przed działalnością nieludzkich systemów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki [Nie]moc dialogu w edukacji w perspektywie filozoficzno-pedagogicznej. Wybrane konteksty](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000079/niemoc-dialogu-w-edukacji-w-perspektywie-filozoficzno-pedagogicznej-wybrane-konteksty.jpg "[Nie]moc dialogu w edukacji w perspektywie filozoficzno-pedagogicznej. Wybrane konteksty. Autor: Ewa Kochanowska, Miczka-Pajestka Monika. Dobreksiazki.pl")
