NIEMAL WSZYSTKIE WIERSZE I ROZMOWY PRZEMYSŁAWA DAKOWICZA – ZEBRANE W JEDNYM TOMIE.
Teksty z książek poetyckich Albo–Albo, Place zabaw ostatecznych, Teoria wiersza polskiego, Łączka, Boże klauny, Ćwiczenia duchowne. Poematy.
Wśród rozmówców Tomasz Burek, Jarosław Marek Rymkiewicz, Jan Stolarczyk, Wojciech Kass, Barbara Schabowska, Robert Rutkowski i Maciej Robert.
Skoro już jesteśmy przy nazwiskach współczesnych proroków, na chybił-trafił: Baudrillard, Derrida, Deleuze, Lyotard… Nasi literaturoznawcy bardzo lubią te wszystkie imaginaria pojęciowe. No, nie udawajmy, że nie przejawiam żadnej skłonności w tym kierunku… W kontekście symulakrów i symulacji proszę zajrzeć do szóstej części Ćwiczonego, w ogóle cały poemat poświęcony jest owemu splotowi zagadnień: języka, rzeczywistości, metafizyki, wiary. Podobnie w Wyrzygnąć (podtytuł: Traktat o całości). A schizoanaliza, a kłącze, a para pojęć: krytyka i klinika? Wszystko to Pan u mnie znajdzie – oczywiście, przede wszystkim w „schizofrenicznym” dyptyku Boże klauny/Ćwiczenia duchowne. Nawet Teoria wiersza polskiego jest projektem rizomatycznym… [...]
Po drugiej stronie tego wszystkiego jest świadomość, że niemal każdą z uprzywilejowanych koncepcji filozoficznych współczesności dałoby się uznać za rodzaj „nakładki”. Nakładki na co? Na nicość? Co jest niżej, pod spodem? Ten oszalały świat jest moim światem, bo nieustannie rozbija (i na powrót scala) moją świadomość, a ja, nie odrzucając żadnego z języków (imaginariów pojęciowych), którymi chcąc nie chcąc mówię (organizuję przestrzeń wyobrażoną), próbuję pozostać chrześcijaninem, próbuję ocalić moje pierwotne – rodzinne, biograficzno-historyczne, może nawet, o zgrozo!, etniczne – zakorzenienie. Ale, wbrew własnej woli (?), rozpadam się na kawałki i z tej fragmentacji, z tego rozproszenia nie potrafię się pozbierać.
[fragment rozmowy z Kamilem Suskiewiczem]
To one są „przy łóżku” pacjenta, stale poddane ocenie – pacjentów, rodzin, lekarzy. Wzbudzają skrajne emocje – od uwielbienia, poprzez lekceważenie, po agresję. Młode i stare, wykształcone i przyuczone, entuzjastyczne i zgorzkniałe. Zbyt nisko opłacane. Przepracowane.
Przestały milczeć. Opowiadają o sobie, o trudnych warunkach pracy, o chorych relacjach ze zwierzchnikami, o wzajemnych konfliktach.
Z tych opowieści wyłania się portret środowiska, który każe nam się bać. Bo etap spolegliwych „sióstr” po prostu się skończył. Pielęgniarki chcą być traktowane przez system jak profesjonalistki, jeśli nie… tym gorzej dla systemu.
Marianna Fijewska, absolwentka dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim, jedna z najzdolniejszych, młodych autorek Wirtualnej Polski. Każdego dnia zadaje trudne pytania, odkrywa fakty i zbiera opinie w najbardziej gorących, poruszających historiach społecznych. Zazwyczaj „idzie pod prąd”, dlatego jej teksty stale wywołują dyskusje i polemiki. Dziennikarka prowadzi też program wideo w serwisie WP Kobieta "#11 Pytań" poruszający ważne tematy, takie jak śmierć, choroba czy konflikty z prawem.
To prawdziwa historia męża, mordercy, zakonnika
patronat medialny GOŚĆ NIEDZIELNY
fragment książki:
„Drzwi zatrzasnęły się za nim z głuchą ostatecznością, zamykając go w więzieniu. W ten sposób został zamknięty także pewien rozdział jego życia – życia pełnego przemocy i okrucieństwa, strachu i walki o przetrwanie, opuszczenia i osamotnienia. Kiedy przekraczał te wrota, jedyne, co mógł dostrzec, to ślepy zaułek. Żałował , że nie jest martwy. Miał dwadzieścia lat”.
Recenzja:
To rewelacyjna literatura faktu. Nie ma większej radości od tej, gdy ktoś moralnie martwy wraca do żywych. Nie jest łatwo wybaczyć tym, którzy nas skrzywdzili, ale jeśli zamiast cieszyć się z przemienionych serc naszych krzywdzicieli, szukamy zemsty, sami stajemy się krzywdzicielami. Ta historia to dowód na istnienie nieba już tu na ziemi. Jeżeli go nie odczuwasz, to tylko dlatego, że zatrzasnąłeś swoje serce na Miłosierdzie. Przeczytaj tę książkę i żyj wiecznie!
Rafał Porzeziński, autor programu „Ocaleni” w TVP
Oddajemy czytelnikom kolejny tom będący efektem spotkań z twórcami gdańskimi i pomorskimi, w którym uwadze interpretacyjnej związanej z wybranymi tekstami towarzyszą rozmowy/dyskusje z kolejnymi bohaterami spotkań: Tadeuszem Dąbrowskim, Andrzejem Kasperkiem, Kazimierzem Nowosielskim, Jerzym Limonem, Teresą Ferenc i Zbigniewem Jankowskim, Aleksandrem Jurewiczem oraz Adamem Kamińskim. Ich tematykę w dużym stopniu zdominowały zagadnienia związane z tajemnicą, źródłami aktu twórczego, przemianami konwencji literackich, formami uczestnictwa w kulturze, problemami swojskości i obcości, ale rytmem przewodnim okazała się specyfika obecności/nieobecności w przestrzeni kulturowej poezji (literatury) jako sztuki słowa i tworzonych przez nią znaczeń o wymiarze niejednoznacznym, poddającym w wątpliwość funkcjonujące potocznie sensy.
Sax Club Pana Dyakowskiego to wywiad-rzeka z ikoną trójmiejskiej sceny jazzowej, saksofonistą Przemkiem Dyakowskim. To pełna anegdot opowieść o życiu zawodowym i prywatnym artysty wywodzącego się z ziemiańskiej rodziny o wielkich tradycjach. Dyakowski wspomina dzieciństwo w podkrakowskiej Masłomiącej i dorastanie w Zakopanem, współpracę z Piwnicą pod Baranami i odkrycie Ewy Demarczyk, koncerty w gdańskim Żaku, wyjazdy zagraniczne i występy z zespołem Rama 111, tworzenie gdańskiego Sax Clubu, animowanie jazzowej sceny w Trójmieście i współpracę z Radiem Gdańsk.
Sax Club Pana Dyakowskiego to także opowieść o przyjaźni i współpracy Dyakowskiego z innymi ikonami jazzu: Wojciechem Karolakiem, Adamem Makowiczem, Leszkiem Możdżerem, Maciejem Sikałą, Michałem Urbaniakiem czy Janem Ptaszynem Wróblewskim.
Współautorem autobiografii jest dziennikarz Radia Gdańsk Kamil Wicik, któremu pomagał Mariusz Nowaczyński. Stworzyli pierwszą książkę dokumentującą nie tylko dokonania Przemka Dyakowskiego, ale także historię sceny muzycznej Trójmiasta
Twoja droga do szczęścia
#Być sobą zaczyna się od powrotu do dzieciństwa, do własnych marzeń z tamtego okresu. Z czasu poprzedzającego ten, w którym zaczęło się udawanie i dopasowywanie do wizji - rodziców, nauczycieli, szefa w pracy, kultury i społeczeństwa. By odzyskać szansę na bycie autentycznym, a przez to szczęśliwym i spełnionym, trzeba usiąść w samotności i skupić się na pierwszych duchowych przeżyciach. Kim chciałeś być we wczesnym dzieciństwie, nim życie wmówiło Ci, że Twoje plany są nie do zrealizowania? Może odkrywcą nowych lądów? Może pragnęłaś być dzielną księżniczką, która celnie strzela z łuku? Usiądź wygodnie i zastanów się - o czym marzy Twoje wewnętrzne dziecko? A o czym marzysz Ty - człowiek dorosły?
Uświadomienie sobie własnych autentycznych pragnień to pierwszy krok na drodze do szczęścia. Na drodze do bycia sobą. Podążą nią ci, którzy wiedzą, że ich bycie na tej planecie ma głębszy sens, niż tylko przeżyć.
Poszczególne kroki będziesz wykonywać przez kolejne pięćdziesiąt pięć dni. Towarzyszyć Ci będzie ta niezwykła książka - Twój przewodnik bycia sobą w każdej dziedzinie życia i w każdym jego przejawie: od relacji z własnym ja, poprzez spotkania z innymi ludźmi w domu, w pracy i w przestrzeni publicznej, po sprawy wielkie, takie jak filozofia szczęścia, męska i żeńska energia wszechświata, spełnienie rozumiane odmiennie w różnych kulturach. Przygotuj się na niezwykłą, oszałamiającą i inspirującą podróż, z której powrócisz jako inny człowiek. Prawdziwy człowiek. Jako Ty.
W książce znajdziesz też przemyślenia innych osób o szczęściu. O radości życia autorka rozmawiała między innymi z Grażyną Wolszczak, Bartkiem Jędrzejakiem, Rayem Wilsonem, Katarzyną Werner, Tomaszem Zimochem, Anną i Szymonem Brodziakami
Czy improwizacji bliżej jest do sparingu bokserskiego czy buddyjskiej medytacji? Jak gumowe żabki przysłużyły się muzyce nowej? Czy w sporze o folklor rację ma profesor K. czy H.? Po co grać instrumentalną wersję elektronicznego noise'u? Co to są muzyczne dokumenty i ile zarabiają kompozytorzy? Jak wytrzymać spojrzenie Meduzy i pisać współczesną operę o bogach? Odpowiedzi na wszystkie te pytania, i sto innych, znaleźć można na kartach tej książki.Zbiór 16 tekstów i wywiadów towarzyszących 16. festiwalowi Sacrum Profanum porusza szerokie spektrum tematów, od klasyki muzyki XX wieku i jej najwybitniejszych polskich przedstawicieli po średnie i młode pokolenie kompozytorów i improwizatorów, przez współczesne oblicza aranżacji, problematykę emigracji i tożsamości, władzy i protestu, doświadczenia zmysłowego sztuki dźwiękowej oraz jej możliwych ról społecznych.
Trwają na przeciwnych krańcach spectrum – jeden jest światowej sławy pisarzem, autorem „Imienia róży” i samozwańczym człowiekiem świeckim; drugi, hierarchą Kościoła Katolickiego, wymienianym w gronie potencjalnych następców obecnego papieża. W tej przyjacielskiej, lecz zaciętej szermierce listów i idei, Umberto Eco i Carlo Martini dyskutują nad kwestią aborcji, rolą kobiet w Kościele, etyką i Apokalipsą. Stawiają czoła najtrudniejszym dylematom nowego milenium, świadomi dzielących ich różnic, wiary i niewiary. Rezultat? Jest oszałamiający. Jakie bowiem są granice wiary? I w co wierzy ten, kto nie wierzy?
Jeśli mamy wieść dialog, to musi on obejmować także obszary, na których nie ma zgody. Ale to nie wszystko; jeśli na przykład laik nie wierzy w "rzeczywistą obecność", katolik zaś - co naturalne - i owszem, to fakt ten nie oznacza wzajemnego niezrozumienia, lecz po prostu szacunek dla przekonań partnera.
Umberto Eco: „Słusznie przywołuje Pan cel tej naszej epistolarnej rozmowy. Chodzi nam mianowicie o zakreślenie wspólnego dla laików i katolików pola dyskusji obejmującego również punkty, w których nie ma zgody. Zwłaszcza te, z których powstają głębokie nieporozumienia, znajdujące wyraz w konfliktach na płaszczyźnie politycznej i społecznej.”
BYDGOSZCZ MOVIE to zbiór kilkunastu wywiadów z reprezentantkami i reprezentantami życia filmowego Bydgoszczy – twórcami, badaczami i animatorami. Z tych rozmów wyłania się portret miasta o interesującej filmowej historii i ludzi, którzy otwierają nową kartę tej opowieści. Dużo się na stronach tej książki dzieje, ale też dużo marzy i wspomina. Duchologiczna i kinofilska wyprawa w głąb Bydgoszczy ma charakter osobisty i anegdotyczny.
Są pocałunki w ciemnych kątach Pomorzanina i składki na wspólny bilet. Wolność, Bałtyk, Polonia, Orzeł, Gryf, kino samochodowe, letnie w Myślęcinku i „budki” na Dworcowej, które przypominają darkroomy. Nagie kobiece piersi w domu katechetycznym, Zorro, towarzysz Gierek i etos robotniczy. Filmowe bezdroża i szerokie asfaltówki. Zabijanie nudy i wymarzone wakacje z kinem objazdowym. Niedaleko Mulholland Drive z Davidem Lynchem. Na drogę szwedzka lektura, a na miejscu VHS ze stadionu Chemika. Zawsze w doborowym towarzystwie: Poli Negri, księżniczek Disneya i Bruce’a Lee. James Bond jest mało ekscytujący, a musicale okropne! Horror w bydgoskiej scenerii zdarzył się, choć szyj kinomanów nie pogryzły wcale wampiry. Titanic w wersji męsko-męskiej z barką na Brdzie, storyboardy do Gwiezdnych wojen z bydgoskim rodowodem, last but not least – studnia życzeń w Orle i niespodzianka w Pałacu Młodzieży. Jedna scena i wbijający w fotel finał.
Magdalena Wichrowska – filmoznawczyni, filozofka i dziennikarka, doktor nauk humanistycznych, kierowniczka Zakładu Kultury Audiowizualnej przy Katedrze Przemysłów Kreatywnych WSG w Bydgoszczy, autorka książek Szukając prawdy. Problem poetyki w polskim filmie dokumentalnym po roku 1989, Toruń. Miasto kobiet oraz programu edukacji filmowej Movie Mówi Project.
Dlaczego sztuka przeszła z sanktuariów do galerii? Jaka jest jej droga pojednania z wiarą? Czy pustka nowoczesnych kościołów przeszkadza im być ikonami Kościoła? Jakie wyzwania stają dzisiaj przed sztuką liturgiczną? Jaka więź istnieje pomiędzy życiem w Duchu, życiem liturgicznym, a językiem artystycznym. Czy jedyną drogą powrotu sztuki sakralnej na Zachodzie jest spotkanie ze Wschodem?
Na te i inne pytania odpowiada Marko I. Rupnik w rozmowie z Natašą Govekar. Przekonuje, że w czasach, kiedy chrześcijaństwo Europy zdaje się przeżywać kryzys, a Kościół poszukuje nowych form ewangelizacji, dobrze pojęta sztuka sakralna może stać się wyjątkową przestrzenią doświadczania Boga i spotkania z człowiekiem.
Sztuka Rupnika określana jest przez krytyków jako „teologia chrześcijańska w bizantyjskich formach”. Proponowana przez niego ikonografia, która wypełniła przestrzeń architektoniczną wielu świątyń, pokazuje mowę obrazów zrozumiałą nie tylko na Wschodzie, lecz również na Zachodzie. Można więc powiedzieć, że to swoista sztuka ekumeniczna, która posługuje się językiem rozumianym przez wszystkich wierzących w Chrystusa, bez względu na przynależność konfesyjną.
O autorze:
Marko I. Rupnik – słoweński jezuita, artysta, teolog, kierownik duchowy. Studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie i teologię w Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Jest dyrektorem Centrum Studiów i Badań „Ezio Aletti”– ośrodka badania relacji kulturalnych i religijnych między Wschodem i Zachodem Europy oraz Atelier Sztuki Centrum Aletti, które zajmuje się sztuką liturgiczną. Razem z artystami tworzącymi zespół Centrum Aletti wykonał mozaiki w wielu miejscach w Europie, Ameryce i na Bliskim Wschodzie. Jest też wykładowcą na papieskich uczelniach w Rzymie, konsultorem Papieskiej Rady ds. Kultury, Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji, Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów i Kongregacji ds. Duchowieństwa.
Nataša Govekar pochodzi ze Słowenii, studiowała teologię i język słoweński na Uniwersytecie w Lubljanie, uzyskała doktorat w Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Jest członkiem zespołu Centrum Aletti w Rzymie, gdzie zajmuje się teologią obrazów oraz Wydawnictwem Lipa. W 2016 roku papież Franciszek mianował ją dyrektorem departamentu teologiczno-duszpasterskiego w watykańskim Sekretariacie ds. Komunikacji.
Ennio Morricone jest moim ulubionym kompozytorem. Kiedy mówię „kompozytorem”, chcę postawić go obok Mozarta, Beethovena, Schuberta. Quentin Tarantino
Autoportret geniusza, który zmienił oblicze muzyki filmowej
Barwna, wciągająca i pełna anegdot opowieść Ennia Morricone o jego życiu: od początków kompozytorskich przez współpracę z najważniejszymi reżyserami włoskimi i światowymi – jak Leone, Pasolini, Bertolucci, Almodóvar – aż po Oscara otrzymanego w 2016 roku za muzykę do filmu Tarantino.
Razem z Mistrzem zerkamy za kulisy show-biznesu. Dowiadujemy się, jak wielkie znaczenie w życiu artystycznym Ennia Morricone ma żona, czy wytoczono mu proces o plagiat i które gwiazdy rocka otwierają swoje koncerty jego muzyką. Maestro opowiada o przypadkach odrzucenia i o momentach, kiedy sam odmówił współpracy z gwiazdami. O tym, który wielki twórca filmowy zbył jego twórczość całkowitą obojętnością, a który pokochał go namiętnie. I o tym, dlaczego nie stworzył ścieżki dźwiękowej do Mechanicznej pomarańczy.
Bez cienia wątpliwości to najlepsza z powstałych na mój temat książek, najbardziej autentyczna i szczegółowa, najlepiej dopracowana. I najbliższa prawdzie. Ennio Morricone
Alessandro De Rosa (ur. 1985 w Mediolanie) – kompozytor, zaczął studia muzyczne zachęcony przez Morricone, ukończył konserwatorium w Hadze, współpracował z Jonem Andersonem z grupy Yes. Ostatnio pracuje dla RSI (Radiotelevisione Svizzera di lingua Italiana).
Ennio Morricone – obchodzi właśnie swoje 90. urodziny, skomponował muzykę do ponad 500 filmów i spektakli. Tworzy także, o czym niewielu melomanów wie, kompozycje z własnej inspiracji, które sam nazywa muzyką absolutną.
Pamiętam jak pierwszy raz usłyszałam zdanie : „ proszę pani, ona będzie ciężko upośledzona. Proszę się skupić na starszej córce, bo z niej nic nie będzie”. Pani doktor użyła dokładnie tych słów.
Choć mogłam w to uwierzyć, podjęłam walkę sama ze sobą, żeby nie dojść do głosu lękowi. Kilka razy zmieniałam rehabilitantów, szukając takiego, który nie kładzie na niej przysłowiowego krzyżyka. Kilka razy Obecnie Tosia chodzi, mówi i jest najpiękniejszym darem o życia, któremu poświęciłam tę książkę
Moja książka to opowieść o sile miłości, o wątpliwościach, lęku i strachu.
O tym jak sobie radzić, żeby nie zwariować lub kiedy prosić o pomoc, gdy do wariactwa coraz bliżej.
O tym jak dbać o siebie i nie czuć z tego powodu wyrzutów sumienia. W końcu- jak uwierzyć, że wraz z narodzinami chorego dziecka, nasze życie wcale się nie skończyło, zaś największe ograniczenia to te, które sami sobie narzucamy.
Tak Cię Kocham! To książka składająca się trzech części: pamiętnika, lekkich i często niezwykle zabawnych felietonów oraz wywiadów z gośćmi- psychoterapeutką Zuzanna Celmer oraz dietetyk kliniczną Mileną Nosek.
Książka objęta Patronatem Fundacji Dzieciom Zdążyć z Pomocą oraz Fundacji Anny Dymnej Mimo Wszystko.
Zaskakująca opowieść o Bogu, który uzdrawia, umacnia i… spełnia marzenia.
Zapraszamy czytelników do fascynującej lektury wywiadu z pełnym pasji człowiekiem, który zamarzył, by w jego małym mieście wydarzyły się cuda znane z Dziejów Apostolskich. Historia niestrudzonego dążenia Marcina Zielińskiego do spełnienia marzenia o osobistym doświadczeniu mocy Ducha Świętego to jednak nie sensacyjny materiał dla świata mediów, choć i on zafascynował się niezwykłą posługą lidera małej wspólnoty modlitewnej ze Skierniewic. To przede wszystkim poruszające świadectwo głębokiej wiary, wytrwałej modlitwy i młodzieńczego entuzjazmu, który przyciąga do Jezusa tłumy ludzi pragnących prawdziwej odnowy życia.
Wsłuchaj się w słowa Marcina i odkryj przepełniony modlitwą świat, w którym każdego dnia możesz oczekiwać bliskości Boga, mającego realny wpływ zarówno na Twoje życie, jak i na życie innych. Jest to świat, w którym wszystko jest możliwe, ponieważ przemierzasz go z Bogiem, który jest wszechmogący.
Z tej porywającej rozmowy dowiesz się nie tylko, jak spełnić marzenia, lecz również:
co zrobić, by doświadczyć cudu,
dlaczego potrzebujesz trwania w uwielbieniu,j
akie jest znaczenie cierpienia w życiu chrześcijanina,
czy każdy może zostać uzdrowiony,
jak utrzymać dary, które ofiarowuje nam Bóg,
czego można się nauczyć od braci innych wyznań,
jaką rolę w życiu charyzmatyka odgrywa Maryja,
a także...
czy piłka nożna może pomóc w drodze do zbawienia…
Marcin Zieliński – lider skierniewickiej Wspólnoty Uwielbienia „Głos Pana”, znany ze swego zaangażowania w posługę uzdrawiania i głoszenia Słowa Bożego. Z Dobrą Nowiną o Bogu, który pragnie zbawić każdego człowieka, dotarł już do setek miejsc w Polsce i za granicą. Prywatnie absolwent AWF, zafascynowany piłką nożną.
Kolekcja mody jest trochę jak książka, w której poukrywane są zaskakujące pomysły, znaczenia i historie. Pod podszewką można często znaleźć o wiele więcej, niż widać na pierwszy rzut oka.
Pod podszewką to opowieści, stroje i fotografie pisarzy. Autorki asystowały bohaterom w procesie tworzenia. Powstało kilkanaście human stories, które pozwalają wejść do świata pisarza od kuchni, a w tym przypadku – od strony szafy. Co w niej wisi? I dlaczego? Rozmowy dotyczą poszukiwania siebie, wizerunku i poglądów na życie. Sukience z granatowego jedwabiu z wyłaniającą się halką przedstawiającą rycinę, w której Olga Tokarczuk odbierała nagrodę Bookera, towarzyszy cała opowieść. I tak jest w przypadku wszystkich autorów. Każdy prezentowany tu strój jest częścią niepowtarzalnej i unikatowej kolekcji literackiej.
W ramach projektu powstała cała garderoba – od kapelusza do skarpetek (m.in. trencz jak z kryminału; marynarka z wszytym wierszem; koszula w paski z biblii Gutenberga; czerwona suknia z pajęczyną na plecach; kimono; damski garnitur i męska bielizna z haiku Basho). Projektanci kolekcji to nie tylko wspaniali pisarze – to też osoby, dla których wizualna sfera istnienia jest ważna, którzy świetnie potrafią się zaprezentować i robią to z pełną świadomością. I nie boją się o tym mówić.
W ubieraniu zawarty jest akt twórczy.
Olga Tokarczuk
Krawata nie noszę. Po to zostałem artystą, żeby być wolnym od tego rodzaju przymusu. Mam ogromną sympatię do spodni dresowych, nie ma ubrania, którego bym bardziej nie kochał
Łukasz Orbitowski
Po co kobietom sukienki? Dla mnie jest to kwestią zmysłowego bycia w świecie. Wszystkie potrzebujemy piękna. I pięknych sukienek, żeby bez wstrętu patrzeć na siebie w lustrze.
Joanna Bator
„Nie mam co na siebie włożyć” jest jakimś refrenem, który pojawia się w naszym życiu.
Anna Dziewit-Meller
Sukienka to mój pancerz, rodzaj tarczy. Żeby mnie nikt nie zranił. Mam oddzielny pokój dla moich sukienek. Każdy kto do mnie przyjdzie, myśli, że jestem kompletną dewiantką. Jestem, a to jest nałóg. Sukienek mam 500!
Katarzyna Bonda
Życie jest zbyt krótkie, żeby nosić brzydkie sukienki!
Sylwia Chutnik
Dla mnie ubiór nie jest istotny. Lubię po prostu się dziwnie ubierać.
Jacek Dehnel
Sylwia Stano i Zofia Karaszewska, pisarki, dziennikarki i krytyczki literackie. Współpracowały m.in. z Polskim Radiem i miesięcznikiem „Elle”. Obecnie piszą o literaturze i czytaniu w „Przekroju”. Autorki literackiego bloga „Książniczki mają zdanie”. Współorganizatorki festiwalu Stolica Języka Polskiego w Szczebrzeszynie. Projektowanie nadzorowała: Justyna Ołtarzewska. Pisarzy i zaprojektowane przez nich ubrania sfotografował: Michał Jaworski
Odważna książka o tym, o czym wielu kapłanów nie mówi, a świeccy boją się zapytać!
Oto intrygujące wywiady czterech szanowanych księży z archidiecezji gdańskiej. Kapłani bez patosu mówią o swoim życiu, odpowiadają na trudne pytania i podejmują niewygodne tematy. Opowiadają również anegdoty o zabawnych wpadkach i o kolegach z seminarium m.in. o eleganckim kleryku Henryku Jankowskim i późniejszym cudzie za jego sprawą, o spotkaniu z pewnym biskupem w ubłoconych butach, który po latach został papieżem, o obradach Soboru Watykańskiego widzianego z ukrycia i o przemianach, jakie przyniósł. Nie brakuje też opowieści z czasów współczesnych!
Dlaczego zostałem księdzem?
Czego wierni nie wybaczą kapłanowi?
Czy możliwa jest przyjaźń wśród księży?
Ksiądz - elegant czy dziad?
O inwigilacji i kontaktach księży z SB
Co mówią księża o celibacie?
Czy w intencjach mszalnych chodzi o zgarnianie kopert?
O karierze i karierowiczach w Kościele
Czy zdjęcie koloratki pozwala się „wylogować”?
Ile trzeba mieć w sobie siły, by w ostatniej chwili odbić się od dna? Warszawa, końcówka lat dziewięćdziesiątych i początek nowego wieku - przełom tysiącleci. Cała Polska żyje wojnami stołecznych gangów. Prasa, radio i telewizja niemal codziennie donoszą o strzelaninach, egzekucjach, krwawych rozprawach między ludźmi z przestępczego półświatka. Znani gangsterzy jeden po drugim tracą życie albo - jeśli mają szczęście - lądują na długie lata w więzieniu. Niektórzy idą na współpracę z policją i sypią dawnych kumpli, inni zostają świadkami koronnymi. Prawda zaczyna obrastać w legendy i kłamstwa - i staje się obiektem manipulacji. Ostatni to nie tylko prawdziwa relacja świadka tamtych wydarzeń, opowieść o lojalności wobec wspólników, walce z policją, uzależnieniach, seksie, samotności i lęku - ale przede wszystkim przejmująca historia człowieka. Do czego jesteśmy zdolni? Dlaczego wybieramy w życiu takie, a nie inne drogi? Co wpływa na nasze losy? Czy na zmianę nigdy nie jest za późno? O autorze Piotr Mudyn, żołnierz żoliborskiej grupy przestępczej, brał udział w wielu akcjach znanych z doniesień medialnych. Gangsterka dała mu siłę, pieniądze i tożsamość. A potem odebrała wszystko i wszystkich.
Książka dla starych i młodych, aktywnych i biernych, tolerancyjnych i tych mniej elastycznych, akceptujących siebie oraz tych, którzy potrzebują uwierzyć, żeSEXY ZACZYNA SIĘ W GŁOWIE.NIE TYLKO DLA DZIEWCZYN.Poruszamy wcale nie TRUDNE tematy, tylko normalne, codzienne i takie, na które trzeba się otworzyć i zacząć na nie rozmawiać.Dlaczego?Bo ludzie nie rozmawiają ze sobą tyle co kiedyś, nie zadają pytań, uciekają często od konsekwencji, które są wynikiem naszych działań. Obecnie komunikacja międzyludzka zdecydowanie szwankuje.Pytamy więc za Was, niezależnie od tego, kim i skąd jesteście. Mamy nadzieję, że te szczere wywiady dodadzą Wam siły do tego, abyście mogli zgłębiać wiedzę o sobie, swoich potrzebach i będą impulsem, by iść do przodu, by zgodnie z planem realizować swoje marzenia!Paula i Karolina - dwa różne charaktery, są jak ogień i woda, ale... obie są SEXY, odniosły SUKCES i wiedzą, że WSZYSTKO zaczyna się w głowie.Co to znaczy? Odpowiedź znajdziecie w środku!
„Po co światu mnich” to wywiad rzeka z ojcem Michałem Zioło, trapistą, który szczerze opowiada o tym, co się dzieje za klasztornym murem. Nieczęsto tego typu publikacje pojawiają się na polskim rynku wydawniczym. Trapiści to zakon o bardzo surowej regule życia. Mają kilkadziesiąt klasztorów na całym świecie, w których mieszka obecnie ok. 1600 mnichów. Zakonnicy rozpoczynają każdy dzień modlitwą o godz. 3.30 rano, żyją w milczeniu, nie opuszczają klasztoru, zachowują całoroczny post, utrzymują się z tego, co zarobią własną pracą. Michał Zioło jest w zakonie trapistów od 1995 roku, mieszka we wspólnocie Aiguebelle w Południowej Francji, wcześniej był dominikaninem, cenionym duszpasterzem, rekolekcjonistą i autorem książek. W rozmowie z Katarzyną Kolską i Romanem Bieleckim opowiada o codziennym życiu mnichów, modlitwie, pracy, samotności, o radzeniu sobie z różnymi pokusami, z oderwaniem od świata, tęsknotą. Nie ucieka przed trudnymi pytaniami, nie unika odpowiedzi. Pokazuje jaką wartość ma życie mnisze, które współczesnemu człowiekowi może się wydawać zupełnie bezużyteczne.
Każdy dzień ks. Jarosława Cieleckiego wypełnia pasja głoszenia Ewangelii. Jego parafią jest samochód, a przewodnikiem – św. Szarbel. Uczył się od prawdziwych mistrzów: był bliskim współpracownikiem słynnego świadka Fatimy, bp. Pawła Hnilicy i przyjacielem o. Gabriele’a Amortha. Dzięki pracy w Watykanie był blisko św. Jana Pawła II i Benedykta XVI, których codzienne przeżywanie wiary wywarło na niego wielki wpływ.
W szczerej rozmowie opowiada Tomaszowi P. Terlikowskiemu o dwudziestu pięciu latach kapłańskiego życia, w trakcie których Bóg nieustannie zaskakiwał go pomysłowością. To historie cudów i niezwykłych zdarzeń nierzadko z pogranicza życia i śmierci. To opowieść człowieka, który codziennie pyta: „Jezu, co dzisiaj dla mnie przygotowałeś?”.
HISTORIA, KTÓRA WSTRZĄSNĘŁA POLSKĄ
Pierwsza szczera i wzruszająca rozmowa z Tomaszem Komendą. O tym, jak silnym trzeba być, by wytrzymać wyroki mediów, piekło polskiego więzienia, walkę o wolność i dobre imię.
Poznaj kulisy procesu Tomasza Komendy, w wyniku którego odebrano mu osiemnaście lat życia. Pierwszy raz ujawniamy skandaliczne dokumenty, absurdalne zeznania świadków, nieporadne akty oskarżenia, których ofiarą padł niewinny chłopak z Wrocławia.
To historia człowieka, który nie poddał się w walce z bezdusznym aparatem państwa. Stawił czoła systemowi, wobec którego przeciętny obywatel pozostaje bez szans.
Ujawniamy tajemnice, które miały nie ujrzeć światła dziennego. Dowiedz się, kto i jak rozbił prokuratorsko-sądowy układ. Przekonaj się, kto dotarł do prawdy o tragedii niesłusznie skazanego za gwałt i morderstwo człowieka.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ta książka pozwala spojrzeć na sprawę z innej perspektywy, niż dotąd mieliśmy okazję. Jest nie tylko zapisem cierpienia niewinnego człowieka, ale i najlepszym dowodem w sprawie Tomasza Komendy. Pokazuje, jak kruche jest prawo w obliczu ludzkich zaniedbań.
Prof. Zbigniew Ćwiąkalski
Grzegorz Głuszak
Z dziennikarstwem związany od 20 lat. Siedmiokrotnie nominowany do nagrody Grand Press, wyróżniony na festiwalu Camera Obscura. Ulubiona tematyka – przestępczość zorganizowana i meandry polskiego wymiaru sprawiedliwości. Autor reportażu o Tomaszu Komendzie oraz pierwszy dziennikarz, który uwierzył, że w więzieniu siedzi niewinny człowiek.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
