Jak czerpać prawdziwą przyjemność z pracy, jedzenia, seksu, zabawy, sportu, zakupów, czy... gier liczbowych?Gdzie jest granica, za którą kończy się przyjemność i zaczyna uzależnienie, a pasja staje się obsesją?W wywiadzie przeprowadzonym przez Irenę A. Stanisławską z Robertem Rutkowskim terapeuta wyjaśnia, jak ważną umiejętnością w życiu społecznym, rodzinnym i zawodowym jest sprawne zarządzanie przyjemnościami. Chociaż wydaje się, że wszyscy ją posiadamy, pacjenci psychoterapeutów są dowodem na to, że nie zawsze tak jest.
Wywiad z Robertem Rutkowskim przeprowadzony przez Irenę A. Stanisławską. Terapeuta zdecydował się ku przestrodze powierzyć kawałek siebie czytelnikom. W swoim życiu sporo przeszedł. Doświadczył wielu sytuacji, które mogły go zniszczyć. Jednak tak się nie stało. A na dodatek udało mu się zostać szczęśliwym, spełnionym człowiekiem. [...] Nie ma poczucia misji, żeby ratować całą ludzkość, jednak jeśli choć jeden człowiek zmieni się dzięki jego historii, to uważa, że warto tę książkę napisać. Jemu też kiedyś pomogła czyjaś historia, dzięki której zrozumiał i poczuł, że zmiana jest możliwa. Sięgnął po narkotyki, mając 18 lat. Od razu wpadł w uzależnienie od heroiny. To był pierwszy narkotyk, jaki poznał – jeden z najsilniejszych znanych narkotyków. Wziął z bezsilności, z rozpaczy, ale również z ciekawości. Bardzo doskwierało mu życie. Robert Rutkowski jest psychoterapeutą, wykładowcą i pedagogiem. Prowadzi sesje terapeutyczne dla osób mających problemy z uzależnieniami od substancji i zachowań, kryzysami zawodowymi lub rodzinnymi. Pomaga jako opiekun psychologiczny sportowcom – zajmuje się motywacją, relaksacją oraz usprawnianiem skuteczności działania. Pomaga rodzinom mającym kłopoty ze swoimi dziećmi lub w relacjach między sobą. Irena A. Stanisławska jest dziennikarką. Jej publikacje ukazywały się m.in. w magazynach: „Kino”, „Film”, „Film na świecie”, „Playboy”, „CKM”, „Komandos”, „Zdrowie”, „Kobieta i Życie”, „Poradnik domowy”.
Dlaczego Kościół nie kocha wszystkich boskich stworzeń, choć chrześcijaństwo jest ponoć religią miłości? Dlaczego wyklucza zwierzęta? Dlaczego godzi się na rzeźnie, polowania i sprowadza czujące istoty do roli pożywnego posiłku? Czemu nie ma poszanowania dla ekologii planety w jej stworzonej przez Boga nieskalanej doskonałości? Skąd się bierze lęk kleru przed traktowaniem kobiet jako pełnoprawnych osób? Skąd taki problem z ludzkim podejściem do uchodźców, osób niepełnosprawnych, czy homoseksualnych? Czy Kościół może się jeszcze zmienić?Z Dorotą Sumińską, najsłynniejszą polską doktor weterynarii i Animalpastorem Tomaszem Jaeschke, duszpasterzem ludzi i zwierząt, rozmawia Irena A. Stanisławska.Nieboskie stworzenia. Jak Kościół wyklucza to inspirująca rozmowa o Kościele, zwierzętach, ekologii, kobietach i braku wspólnego języka, ale też zaproszenie do dyskusji. Czy Kościół będzie gotowy ją podjąć?
Sprawne zarządzania przyjemnościami, to ważna umiejętność w życiu społecznym, rodzinnym i zawodowym. Chociaż wydaje się, że wszyscy ją posiadamy, pacjenci psychoterapeutów są dowodem na to, że nie zawsze tak jest. Jak czerpać prawdziwą przyjemność z pracy, jedzenia, seksu, zabawy, sportu, zakupów, czy... gier liczbowych? Gdzie jest granica, za którą kończy się przyjemność i zaczyna uzależnienie, a pasja staje się obsesją?
Nie da się stworzyć skutecznej instrukcji obsługi dziecka, ale zawsze warto się doskonalić w roli rodzica! Aby dziecko miało szczęśliwe dzieciństwo, potrzebuje nie tylko kochających, ale spokojnych, w miarę pewnych siebie rodziców. Bycia rodzicem – nie idealnym, ale wystarczająco dobrym – można się nauczyć. Jeśli zatem zastanawiasz się nad tym, jakie błędy popełniasz, będąc kochającym, pełnym dobrych intencji rodzicem, jeśli nie chcesz być rodzicem nadmiernie surowym, wymagającym albo – wprost przeciwnie – ochraniającym dziecko ponad miarę i chcesz rozsądnie posługiwać się nagrodami i karami w wychowaniu – ta książka jest dla Ciebie. „Doktor Aleksandra Piotrowska to mądry człowiek. I bardzo mądry psycholog. Mądrych ludzi trzeba szanować, słuchać i czytać. Może wtedy i nam przybędzie rozumu. Dlatego czytam wszystko, co Ola napisała. Tak będzie i teraz. Na pewno dzięki niej jestem trochę mądrzejszą matką.” - Dorota Wellman
Wywiad z Robertem Rutkowskim przeprowadzony przez Irenę A. Stanisławską. Terapeuta zdecydował się ku przestrodze powierzyć kawałek siebie czytelnikom. W swoim życiu sporo przeszedł. Doświadczył wielu sytuacji, które mogły go zniszczyć. Jednak tak się nie stało. A na dodatek udało mu się zostać szczęśliwym, spełnionym człowiekiem. [...] Nie ma poczucia misji, żeby ratować całą ludzkość, jednak jeśli choć jeden człowiek zmieni się dzięki jego historii, to uważa, że warto tę książkę napisać. Jemu też kiedyś pomogła czyjaś historia, dzięki której zrozumiał i poczuł, że zmiana jest możliwa. Sięgnął po narkotyki, mając 18 lat. Od razu wpadł w uzależnienie od heroiny. To był pierwszy narkotyk, jaki poznał jeden z najsilniejszych znanych narkotyków. Wziął z bezsilności, z rozpaczy, ale również z ciekawości. Bardzo doskwierało mu życie.Robert Rutkowski jest psychoterapeutą, wykładowcą i pedagogiem. Prowadzi sesje terapeutyczne dla osób mających problemy z uzależnieniami od substancji i zachowań, kryzysami zawodowymi lub rodzinnymi. Pomaga jako opiekun psychologiczny sportowcom zajmuje się motywacją, relaksacją oraz usprawnianiem skuteczności działania. Pomaga rodzinom mającym kłopoty ze swoimi dziećmi lub w relacjach między sobą.Irena A. Stanisławska jest dziennikarką. Jej publikacje ukazywały się m.in. w magazynach: Kino, Film, Film na świecie, Playboy, CKM, Komandos, Zdrowie, Kobieta i Życie, Poradnik domowy.
Wiele lat temu, gdy rozmawiałam z moim sercem, zapytałam:Kim jestem "". Otrzymałam odpowiedź: Jesteś przypominaczem"". Przychodzę do was, aby przypominać wam o tym, kim jesteście. A tym samym zapraszam was, abyście wrócili do domu."" Mary Earle
Dzięki tej książce porozumienie między lekarzem a pacjentem stanie się łatwiejsze.
Książka dotyczy relacji lekarz – pacjent i pacjent – lekarz. Relacja ta jest szczególna, ponieważ uruchamia mnóstwo projekcji, przeniesień, uczuć. Warto o nich wiedzieć, gdyż wtedy łatwiej sobie z nimi radzić. Obie strony mogą z książki dowiedzieć się, na co w tym trudnym kontakcie zwracać uwagę, by przebiegał w miarę bez zakłóceń i służył leczeniu. Bo na wynik leczenia ma wpływ zarówno lekarz, jak i pacjent – to wspólna odpowiedzialność. Dlatego relacja między nimi musi być uświadamiana i w sposób mądry, celowy podporządkowana leczeniu.
Z książki skorzystają zarówno lekarze, personel medyczny, studenci medycyny i nauk pokrewnych, jak i pacjenci.
Wybrany fragment książki
PRZEDMOWA
Profesora Cezarego Szczylika
Pierwsze wrażenie - wreszcie ktoś to opisał! Opisał dwa światy funkcjonujące obok siebie. Świat chorego i świat lekarza. Światy, którym w polskiej rzeczywistości nie dane jest się spotkać, gdyż oba nie są nauczone sztuki porozumienia. Pacjent boi się choroby i wszystkiego co się z nią wiąże -szpitala, inwazyjnej diagnostyki, lekarzy, pielęgniarek i salowych. A lekarz?
Współczesna Polska po odzyskaniu niepodległości, uwolnieniu się z tyranii nakazowego myślenia burzy dotychczasowe stereotypy. Stereotyp darmowej opieki medycznej, nieomylności lekarzy, wyglądu pacjentów „opakowanych" we wszechobecne szaro-niebieskie szpitalne piżamy, identyczne z tymi w więzieniach i wojsku. Ale nie tylko to wspominam z tej już zamierzchłej przeszłości. Pamiętam moje akademickie podręczniki - wiele z nich przypominało treścią książki telefoniczne; zakuwanie tysięcy terminów, nazw organów, niezliczonych przyczepów mięśni i więzadeł. Rozszerzone i skrócone zalecenia badania lekarskiego, podmiotowego, przedmiotowego. Wszystkiego się nauczyłem, dostałem wybitnie dobre oceny i... Gdy po raz pierwszy stanąłem przy *óżku chorego, zdałem sobie sprawę, że całe to akademickie wyposażenie jest niekompletne. Brak mi języka porozumie-nią, brak mi wiedzy o drugim świecie, o świecie chorego i cierpiącego pacjenta. Dziś wiem też, że to ja powinienem być profesjonalnie przygotowany do rozmowy z moim p cjentem, że to dla mnie - studenta, a później lekarza - powinny istnieć podręczniki przygotowujące do pracy z chorym.
Podręczników dla chorych o tym, jak się przygotować do rozmowy z lekarzem, nie ma.
To po mojej stronie, po naszej lekarskiej stronie, jest przygotowanie się do pracy z pacjentem, do rozmów o bólu, stra-j chu, wstydzie, samotności. Może też Państwo nie uwierzycie, ale po przeczytaniu spisu treści stanęło mi przed oczami moje całe zawodowe życie, blisko czterdzieści lat pracy. Czterdzieści lat i świadomość że nikt takiego podręcznika dotychczas nie napisał. Przecież ten podręcznik powinienem dostać właśnie czterdzieści lat temu. Z pewnością byłbym lepszym lekarzem. I uczucie ulgi, katharsis. Wojciech Eichelberger z Ireną Stanisławską opisują wspomniane dwa światy - ze zrozumieniem, empatią i delikatnością. Jest w tej książce mądrość i szacunek. Jest ta książka swoistym memento, zachętą do zastanowienia, refleksji. Dla mnie jest też bardzo osobista, bo wiem, że wszystko, co opisali, jest we mnie gotowe.
Polecam tę książkę rektorom i dziekanom wszystkich uczelni medycznych. Od tej książki, od tego podręcznika powinniśmy zaczynać swą przygodę z medycyną.
prof. dr hab. n. med. Cezary Szczylik
Kierownik Kliniki Onkologii
Wojskowego Instytutu MedycznegoPRZEDMOWA Profesora Jerzego Woy-Wojciechowskiego 7
PRZEDMOWA Profesora Cezarego Szczylika 11
1. LĘK, BÓL, CIERPIENIE 13
2. WSTYD 25
3. DOTYK 37
4. SŁOWA, DIAGNOZA, PRAWDA 49
5. TRUDNY PACJENT 65
6. PACJENT W SZPITALU 79
7. MŁODY PACJENT 87
8. ODDANIE BLISKIEJ OSOBY 97
9. CHOROBY PRZEWLEKŁE I TERMINALNE 105
10. NARODZINY I UMIERANIE 121
11. WSPÓŁODCZUWANIE 133
12. ODPOWIEDZIALNOŚĆ, WYPALENIE 143
Moje dziecko Część 1
Moje dziecko to książka niezwykła. Książka, w której Dorota Zawadzka, najbardziej znana i uznana specjalistka od wychowania najmłodszych odpowiada na najczęściej zadawane przez rodziców pytania.
Więcej...
Moje dziecko Część 2
Książka pomaga odpowiedzieć na pytania: Co to znaczy: jestem rozżalony? Co znaczy: jestem zdenerwowany? Dlaczego bywam smutny? Kiedy jestem wściekły, a kiedy zadowolony? Podpowiada, jak radzić sobie w grupie. Co można powiedzieć pani w szkole lub koledze, a czego absolutnie mówić nie wolno. Jak reagować na przejawy przemocy, ale także, jak się zachowywać wśród rówieśników, jeśli ktoś sprawi dziecku przykrość. Dorota Zawadzka przygotowuje także rodziców do zmian, jakie zajdą w życiu całej rodziny i w pełen optymizmu sposób tłumaczy jak w miarę bezboleśnie wejść w nową rzeczywistość.
Więcej...
Dorota Zawadzka znana z programów "Superniania", "Świat według dziecka", a ostatnio także bohaterka... "Tańca z gwiazdami" podpowiada, jak radzić sobie z problemami dzieci w wieku 6-12 lat. Porusza tematy, z którymi najczęściej borykają się rodzice - zarówno te, związane ze sferą emocjonalną jak i fizyczną. Mówi o dojrzewaniu, okazywaniu uczuć, podejmowaniu samodzielnych decyzji, uzależnieniu od internetu, o tym jak rozwijać w dziecku pasje, jakie stosować wobec niego kary i nagrody i jak być dla niego autorytetem. Sporo miejsca poświęca także szkole, której początek bywa dla dziecka często dużą traumą.
Wskazówki zawarte w książce mogą pomóc rodzicom i dziecku posiąść przede wszystkim samowiedzę na temat własnych i cudzych odczuć oraz tego, jak sobie z nimi radzić.
Książka pomaga odpowiedzieć na pytania: Co to znaczy: jestem rozżalony? Co znaczy: jestem zdenerwowany? Dlaczego bywam smutny? Kiedy jestem wściekły, a kiedy zadowolony? Podpowiada, jak radzić sobie w grupie. Co można powiedzieć pani w szkole lub koledze, a czego absolutnie mówić nie wolno. Jak reagować na przejawy przemocy, ale także, jak się zachowywać wśród rówieśników, jeśli ktoś sprawi dziecku przykrość. Dorota Zawadzka przygotowuje także rodziców do zmian, jakie zajdą w życiu całej rodziny i w pełen optymizmu sposób tłumaczy jak w miarę bezboleśnie wejść w nową rzeczywistość.
Pierwsza książka na rynku, która tak dogłębnie zajmuje się problemami wychowania dzieci w wieku wczesnoszkolnym.
Kup zestaw książek Moje dziecko - Dorota Zawadzka, Irena Stanisławska. Razem taniej!
Moje dziecko część II
Spis treści
1. Moje dziecko idzie do szkoły 7
4. Moje dziecko nie jest takie jak ja 90
5. Moje dziecko nikogo nie kocha 109
6. Moje dziecko chce mieć wszystko 130
7. Moje dziecko staje się samodzielne 151
8. Moje dziecko mnie oszukuje 172
9. Moje dziecko źle się zachowuje 192
10. Mojemu dziecku zawalił się świat 225
11. Moje dziecko zaczyna dojrzewać 249
Otrzymaliśmy ze wszech miar pomocną, odważną, inspirującą i pobudzającą do dyskusji książkę o tym, o czym ciągle nie potrafimy mówić i z czym sobie od wieków nie radzimy. Obowiązkowa lektura dla wszystkich.
Ze Wstępu Wojciecha Eichelbergera
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
