Książka ukazuje mnogość społecznych i kulturowych problemów, z jakimi chorzy na raka muszą zmierzyć się podczas terapii i nie tylko - okazuje się bowiem, że rak to choroba, która zmusza ludzi do głębokiej rekonstrukcji życia także po leczeniu.
W książce czytelnik znajdzie wnikliwe analizy materiału etnograficznego zebranego przez autora w środowisku pacjentów oraz zapozna się z literaturą dotyczącą kulturowego i społecznego wymiaru chorób onkologicznych.
Tom stanowi pierwszą w Polsce kompleksową próbę opisania i zrozumienia świata osób dotkniętych chorobami onkologicznymi za pomocą narzędzi i kategorii oferowanych przez etnografię i antropologię kulturową. Jest także próbą wyjścia poza medyczny i psychologizujący język opisu tych chorób - autor kładzie nacisk na subiektywne doświadczenia i narracje samych chorych. Zastosowana metodologia, jak również tematyka pracy - antropolodzy w Polsce niezwykle rzadko zapuszczają się na tak egzotyczny teren jak medycyna i choroby - czyni tę pozycję nie tylko na swój sposób wyjątkową, ale także pożyteczną.
Czy choroby onkologiczne to problem stricte medyczny?
Czy antropolog kultury może je badać?
Jak chorzy i ich bliscy rozumieją choroby onkologiczne i doświadczają ich?
Ilustrowany podręcznik Jana Amosa Komeńskiego (łac. Comenius, 1592-1670) Orbis sensualium pictus, czyli Świat w obrazach rzeczy dostępnych zmysłom (pierwsze wydanie: Norymberga 1658) uważany jest za pierwowzór współczesnych podręczników szkolnych. Niniejsze wydanie to reprint pierwodruku, a zarazem pierwszy od 200 lat nowy przekład tekstu łacińskiego na język polski.
Znalazła tu zastosowanie sformułowana wcześniej przez Komeńskiego zasada poglądowości - tak zwana złota zasada dla uczących, ?ażeby, co tylko mogą, udostępniali zmysłom?: nauczania zintegrowanego, nauczania języka ojczystego równolegle z językiem obcym na zasadzie praktycznej komunikacji językowej, równoczesnego poznawania języka i wiedzy o świecie rzeczy.
W ciągu ponad 350 lat lat ukazało się ponad 200 wydań tego dzieła i tłumaczeń na 20 języków, co najlepiej świadczy o jego niezwykłej popularności wśród małych i dużych odbiorców z kolejnych epok.
Studia Judaica to założony w 1997 r. półrocznik Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich. Pismo publikuje artykuły z szeroko pojętej problematyki studiów żydowskich i judaistycznych, a więc - między innymi - z zakresu historii, literatur żydowskich, lingwistyki, archeologii, kultury i religioznawstwa. Zamierzeniem pisma jest przedstawianie najlepszych i zarazem reprezentatywnych wyników badań wszystkich obszarów studiów polsko-żydowskich, przy czym definicja ?polskiej judaistyki? obejmuje zarówno prace judaistów polskich, jak i tworzone poza Polską, ale traktujące o szeroko pojętej historii i kulturze Żydów polskich. W czasopiśmie drukowane są artykuły naukowe w językach polskim, angielskim, niemieckim lub rosyjskim.
Publikacja przygotowana na Wydziale Psychologii UW dla uczczenia dorobku naukowego i dydaktycznego prof. dr hab. Danuty Kądzielawy. Książkę otwierają teksty opisujące dzieje życia i drogi zawodowej Jubilatki, a także prezentujące Jej dokonania zarówno z perspektywy wiedzy i doświadczeń zawodowych, jak i bezpośrednich, koleżeńskich kontaktów. Znaczną część tego tomu stanowią artykuły napisane przez najwybitniejszych polskich specjalistów, poświęcone wybranym zagadnieniom z zakresu diagnozy i terapii neuropsychologicznej, obejmujące badania osób dorosłych z uszkodzeniami mózgu oraz dzieci z dysfunkcjami rozwojowymi.
Na piąty „Zeszyt” Stowarzyszenia im. Stefana Żeromskiego składają się następujące części: "Stefan Żeromski, pisarz i człowiek", "Z życia Stowarzyszenia" oraz uzupełnienie do listy publikacji poświęconych życiu i twórczości Stefana Żeromskiego, które ogłoszono w ostatnim czasie. Ponadto, jak w każdym zeszycie drukowany jest mało znany utwór pisarza. Tym razem jest to "Puszcza jodłowa" z 1925 roku, który stanowi piękne wspomnienie dzieciństwa i młodości, a zarazem – akt utożsamiania się z Ziemią Świętokrzyską, jej naturą i historią, zakończony swoistym testamentem - zniszczyć Puszczy „Nie pozwalam!”.
Zeszyt wychodzi w roku 2015, w którym 20 listopada minie 90. rocznica śmierci pisarz
Jest to pierwsze opracowanie materiału, jaki przyniosły badania nad antysemityzmem w okresie 20 lat budowania demokracji w Polsce. Prezentuje wyniki z 2012 roku porównane z danymi z roku 1992 i 2002. Wyniki wskazują, że z jednej strony demokracja sprzyja odrzucaniu wrogości wobec Żydów - odsetek antysemitów spadł znacząco w porównaniu z 2002 rokiem. Z drugiej jednak strony - co głosi podstawowa teza raportu - antysemityzm stał się częścią szerszego światopoglądu ideologicznego, nazwanego światopoglądem narodowo-katolickim. Wyniki wskazują także smutny fakt, że polska religijność i wielu przedstawicieli Kościoła wyraźnie wpływają na utrzymywanie się postaw antysemickich.
Publikacja obejmuje ok. 2000 pozycji katalogowych, stanowiących ok. 1/3 zasobów muzykaliów AKP. Zawiera niezbędne dane służące do identyfikacji dzieła. Obejmuje też informacje o współtwórcach dzieła, czasie jego powstania, aparacie wykonawczym, objętości nutowego zapisu utworu, zawartości dzieł cyklicznych, proweniencji i sygnaturze. Autorka uwzględniła zarówno pojedyncze utwory (i ich fragmenty), jak i całe spuścizny kompozytorskie, wielkie dzieła uznanych twórców i utwory amatorów.
Przekład łacińskojęzycznego traktatu Lorenzo Valli z 1440 r. Autor zajmuje się kwestią autentyczności tak zwanej Donacji Konstantyna, dokumentu pochodzącego rzekomo od cesarza Konstantyna Wielkiego, a w rzeczywistości powstałego - jak się go obecnie datuje - na przełomie VIII i IX w.
Dokument ten utrzymuje, że Konstantyn podarował Kościołowi rzymskiemu całą zachodnią część Cesarstwa Rzymskiego. Traktat ma formę ?mowy w obronie prawdy?, Valla posługuje się w nim całym wachlarzem argumentów z zakresu prawa, historii i historiografii, religii, polityki itp.., żeby wykazać niemożliwość przeprowadzenia takiej darowizny.
Tematem książki jest migracja zarobkowa macedońskojęzycznych muzułmanów z Macedonii do Włoch. Tytuł odzwierciedla zmiany, jakie zachodzą w ich codziennym życiu. Materiały zebrane podczas badań etnograficznych posłużyły do analizy doświadczenia migracji, a zwłaszcza tego, jak różni się ono w wymiarze płciowym i międzypokoleniowym. Badanie transnarodowych czy translokalnych praktyk jest bardzo dynamiczne, książka pokazuje zatem pewien moment w indywidualnych i zbiorowych życiach Torbeš?ów, przefiltrowany przez własne doświadczenie badaczki.
Wielowątkowa rozprawa poświęcona najważniejszym problemom badawczym
dotyczącym średniowiecznych widowisk religijnych i kultury tego okresu. Autor omawia zagadnienia źródeł teatru misteryjnego, relacji między dramatem a teatrem, tekstem a widowiskiem oraz liturgią a przedstawieniem, snuje rozważania na temat przestrzeni teatralnej, techniki teatralnej, dekoracji i aktorstwa, funkcji religijnej i społecznej misteriów, ich aspektu teologicznego, dodatkowo zaś na temat konfliktów religijnych, stosunku protestantów do teatru, ikonoklazmu, a także kontekstu gospodarczego, ekonomicznego i prawnego.
Książka stanowi przyczynek do rozumiejących analiz współczesnego transformowania kultury. Zawarte w niej studia obejmują zmiany kulturowe, widoczne szczególnie w zmianach semantycznych dotychczasowych znaczeń i przejawiające się w konfliktach symbolicznych w różnych obszarach kultury, stanowiąc wskaźnik przemian ponowoczesnych. Autorka podejmuje próbę rekonstrukcji głównych problemów widocznych w nowych orientacjach w socjologicznej teorii kultury. Pokazuje, jak ważne są sposoby udzielania odpowiedzi na pytania: "?Jaka wiedza kulturowa??" i "?Po co nam wiedza kulturowa?"?.
Pierwsza polska krytyczna edycja dzieła Jerzego Joachima Retyka Narratio prima (Relacja pierwsza) – pierwszego drukowanego wykładu astronomii heliocentrycznej, napisanego w Lubawie i we Fromborku, u boku Kopernika, a wydanego w 1540 roku w Gdańsku. Jerzy Joachim Retyk przeszedł do historii nauki światowej jako jedyny uczeń Mikołaja Kopernika i człowiek, który w decydujący sposób przyczynił się do wydania rewolucyjnego dzieła De revolutionibus (O obrotach) – fundamentu nauki nowożytnej. Retyk odegrał też kluczową rolę przy przekonaniu Kopernika, aby ten opublikował De revolutionibus, i przy przygotowaniu tekstu do druku. Ostatecznie to Retyk zawiózł rękopis swego mistrza do norymberskiego drukarza i nadzorował pierwsze etapy druku. Jeszcze za życia Retyka, bo w 1566 roku ukazało się w Bazylei drugie wydanie De revolutionibus – do dzieła Kopernika dołączono tekst jego ucznia, właśnie Narratio prima.
Prezentowany tu pierwszy kompletny przekład dzieła Retyka na język polski, autorstwa Ignacego Lewandowskiego, został opatrzony obszernym wstępem i komentarzem przez Jarosława Włodarczyka.
Prof. dr hab. Ignacy Lewandowski, filolog klasyczny związany z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Badacz literatury rzymskiej i jej recepcji w Polsce. Spod jego pióra wyszły polskie przekłady rzymskich historyków: Florusa, Justynusa, Eutropiusza, Aureliusza Wiktora, Ammiana Marcellina, a także autorów średniowiecznych, Pawła Diakona czy anonimowej Żeglugi świętego Brendana.
Prof. dr hab. Jarosław Włodarczyk pracuje w Instytucie Historii Nauki PAN w Warszawie i Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Bada dzieje dawnej astronomii oraz związki nauk ścisłych z kulturą różnych epok. Jest redaktorem naczelnym serii "?Studia Copernicana"?.
Zbiór artykułów prezentujących problematykę zdrowia i obrazu ciała – na przykładach takich grup, jak dzieci z dysfunkcją słuchu, osoby rozważające możliwość wszczepienia implantu ślimakowego, chorzy na reumatoidalne zapalenie stawów, ludzie cierpiący na choroby zapalne jelit - przyjmując perspektywę interdyscyplinarną, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia czynników psychologicznych, społecznych oraz kulturowych. Zebrane tu teksty są owocem badań nad zjawiskami związanymi z postrzeganiem zdrowia, choroby i niepełnosprawności, a także nad czynnikami warunkującymi radzenie sobie w sytuacji występowania problemów zdrowotnych i zmian w obrazie własnego ciała. Publikacja adresowana do psychologów, socjologów, pedagogów, lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów, pracowników socjalnych oraz wszystkich osób zainteresowanych społeczno-kulturowym kontekstem zdrowia i obrazu własnego ciała.
Esej o malarstwie Diderota jest jednym z najgłośniejszych tekstów o sztuce w pisarstwie francuskim. Był podsumowaniem kilkuletniego okresu życia Diderota, w dużej mierze poświęconego sztukom pięknym, poprzedzonego z kolei latami rozważań nad fizjologicznymi uwarunkowaniami odbioru i studiami nad psychologią twórczości.
Bardzo szybko po ukazaniu się (1795) wszedł do międzynarodowego obiegu myśli o sztuce i już u progu romantyzmu należał do kanonu wypowiedzi o malarstwie.
Esej… stanowi wyjątkowe zjawisko w XVIII-wiecznym pisarstwie o sztuce, wyprzedzając wielkie realizacje eseistyki XIX w.
Esej o malarstwie pojawił się w przełomowym momencie dziejów sztuki francuskiej. Apogeum popularności osiągnęli właśnie ulubieni malarze Diderota: Chardin, Jean-Baptiste Greuze i Claude-Joseph Vernet, a także najbardziej przezeń zwalczany artysta francuski, François Boucher. Sztuka rokokowa powoli dożywała swoich dni, pojawiały się już pierwsze zapowiedzi przemian w kierunku klasycyzmu, skłonność do dzieł bardziej surowych, antycznej „prostoty” i „spokojnej wielkości”. Coraz silniejszy dyktat rynku kolekcjonerskiego sprzyjał też przyspieszeniu rozkładu tradycyjnej hierarchii tematów i gatunków w sztukach przedstawiających, gorliwie zresztą podważanej przez Diderota, m.in. właśnie w Eseju.
Specyfika postawy Diderota wynikała z faktu, że rozważania natury estetycznej, koncepcje fizycznych uwarunkowań tworzenia i odbioru sztuki pisarz łączył z osobistym doświadczeniem zdobywanym w pracowniach i na wystawach. Sprawy techniki malarskiej czy np. specyfiki percepcji rzeźb nie dawały się oddzielić od spekulacji teoretycznych. Oczytany w starożytnej literaturze odnoszącej się do sztuk oraz dziełach brytyjskich i francuskich estetyków i artystów, Diderot nie przestawał patrzeć. Znajdziemy więc w jego Eseju o malarstwie wiele passusów dowodzących zachwytu nad dziełem często nieznanym albo zniechęcenia wytworem pędzla uznanej sławy.
W wielu wypowiedziach zawartych w Eseju o malarstwie Diderot jawi się jako znawca różnych tradycji pisarstwa o sztuce oraz tradycyjnych poglądów, ale także jako ich wyznawca. Niekiedy zajmuje stanowisko zdeklarowanego klasycysty, w sumie jednak można czytać Esej… jako tekst pisany z pozycji juste milieu, w kilku tylko miejscach iskrzący na styku z konwencjami teorii sztuki.
Studia Judaica to założony w 1997 r. półrocznik Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich. Pismo publikuje artykuły z szeroko pojętej problematyki studiów żydowskich i judaistycznych, a więc - między innymi - z zakresu historii, literatur żydowskich, lingwistyki, archeologii, kultury i religioznawstwa. Zamierzeniem pisma jest przedstawianie najlepszych i zarazem reprezentatywnych wyników badań wszystkich obszarów studiów polsko-żydowskich, przy czym definicja ?polskiej judaistyki? obejmuje zarówno prace judaistów polskich, jak i tworzone poza Polską, ale traktujące o szeroko pojętej historii i kulturze Żydów polskich. W czasopiśmie drukowane są artykuły naukowe w językach polskim, angielskim, niemieckim lub rosyjskim.
Badania zaprezentowane w książce pokazały, że zdrowi neurologicznie seniorzy w wieku około 80 lat różnią się profilami neuropsychologicznymi i że można w tych profilach wyróżnić osłabione oraz zachowane wymiary poznawcze. Mocną stroną funkcjonowania tych osób okazało się też rozumienie i zapamiętywanie dyskursu narracyjnego. W neuropsychologii starzenia się dostrzegalny jest brak prac naukowych, w których pokazuje się nie tylko deficyty, ale też obszary, gdzie nie zachodzą zmiany skojarzone z wiekiem. Wyniki badań opisanych w niniejszej książce wypełniają ową lukę. Książka sytuuje się we współczesnych trendach teoretyczno-badawczych z dziedziny neuropsychogeriatrii, której przedmiot obejmuje problemy neurobiologicznego procesu starzenia się organizmu człowieka wraz z jego następstwami w sferze psychicznej, społecznej, cywilizacyjnej. [...?] Przeanalizowano związki między stanem mózgu, poziomem funkcjonowania poznawczego mierzonego w próbach neuropsychologicznych i strukturą wypowiedzi, analizowanych zgodnie z zasadami modelu dyskursu. [...?]. Profile neuropsychologiczne seniorów opisane w pracy mogą mieć znaczenie w przyszłych badaniach z zakresu neuropsychologii klinicznej. prof. dr hab. Anna Herzyk Badania opisane w książce są jednymi z pierwszych w Polsce badań nad funkcjonowaniem poznawczym i komunikacyjnym seniorów w 8-9 dekadzie życia - potwierdzających istnienie zdrowego lub nawet pomyślnego starzenia się, co ma szczególne znaczenie w kontekście zmian demograficznych określanych jako zjawisko "siwienia społeczeństw" w krajach rozwiniętych. prof. dr hab. Danuta Kądzielawa
Publikacja złożona z tekstów prezentujących problem zanieczyszczenia świetlnego w podejściu interdyscyplinarnym (astronomicznym, ekologicznym, edukacyjnym i infrastrukturalnym), będących pokłosiem I Ogólnopolskiej Konferencji na ten temat, która odbyła się na Uniwersytecie Warszawskim w 2013 roku. Teksty można podzielić na trzy bloki tematyczne. Pierwszy służy wyjaśnieniu znaczenia światła i zdefiniowaniu zjawiska zanieczyszczenia świetlnego wraz z opisem metod jego pomiaru. Drugi ukazuje wpływ zanieczyszczenia świetlnego na organizmy żywe: autorzy kolejnych artykułów analizują ekologiczne i biologiczne konsekwencje tego zjawiska dla roślin i zwierząt oraz wskazują istotne zmiany w fizjologii i zachowaniu organizmów (w tym na modyfikacje powiązań biocenotycznych) oraz proponują konkretne rozwiązania. Ostatni blok tematyczny omawia korzyści związane z zakładaniem tzw. parków ciemnego (gwiaździstego) nieba. Publikacja adresowana jest do studentów i pracowników naukowych wydziałów astronomii i ochrony środowiska oraz miłośników astronomii i ekologii, a także do osób zatrudnionych w instytucjach odpowiedzialnych za ochronę środowiska i rozwój infrastruktury technicznej oraz w organach samorządowych.
Michał Kowalski przedstawia dzieje współpracy badaczy społecznych z wojskiem i wywiadem od czasów wypraw Jamesa Cooka, przez rywalizację kolonialną mocarstw europejskich, I i II wojnę światową, okres zimnej wojny aż do współczesnych interwencji militarnych w Iraku i w Afganistanie. W przystępnej i porywającej narracji ukazuje jawne i niejawne przykłady kooperacji antropologów z wojskiem i wywiadem, funkcjonujące przykrywki tajnej działalności, a także towarzyszące temu dylematy etyczne i rozbieżne oceny środowiska naukowego. Z ciekawej perspektywy prezentuje działania takich antropologów brytyjskich i amerykańskich, jak m.in. Thomas E. Lawrence, Margaret Mead czy Gregory Bateson. Opisuje także niesławną współpracę antropologów niemieckich z władzami nazistowskimi, a w części poświęconej programowi HTS, realizowanemu w Iraku i Afganistanie, pokazuje m.in., w jak zaawansowany technologicznie sposób wykorzystywane są współcześnie dane pozyskiwane przez "antropologów w mundurach".
Kowalski przedstawia proces kształtowania się standardów etycznych związanych z uprawianiem zawodu antropologa oraz dowodzi, że zgodnie z nimi wszelkie wojenne zaangażowanie antropologów musi być postrzegane jako "brudne" nadużycie badań społecznych.
[...] książkę Michała Kowalskiego, uznaję [...] za dzieło o wysokiej wartości merytorycznej, ważne także dla dydaktyki akademickiej w zakresie antropologii, socjologii, politologii, dziennikarstwa i stosunków międzynarodowych. Jest to pozycja na polskim rynku wydawniczym absolutnie wyjątkowa, nie ma bowiem jeszcze porównywalnej syntezy na ten temat.
dr hab. Maciej Ząbek, prof. UW
Autorowi udało się przedstawić w sposób obszerny, drobiazgowy i przejrzysty rozliczne - historyczne i współczesne - przykłady zaangażowania reprezentantów antropologii w działalność instytucji wojskowych i wywiadowczych wielu państw. [...?] Zdarzenia, o których traktuje praca, mają niekiedy posmak opowieści sensacyjnych, nic dziwnego, że lektura tekstu wciąga.
dr hab. Marcin Lubaś
Książka pokazuje specyficzną skandaliczność pojednania w epoce nowożytnej (gdzie normą jest raczej konflikt wartości) oraz ekstatyczność związaną z zalecaną metodą pojednania (gdzie ekstaza rozumiana jest jako konieczne do pojednania wyjście ku drugiemu człowiekowi). Apel o równouprawnienie płci w Nowym Feminizmie wiąże się z koniecznością zniesienia dominacji jednostronnej męskiej normy w wielu obszarach życia społecznego późnej nowożytności na rzecz normy komplementarnej, gdzie nie dość cenione dotychczas wartości uświadamiane mężczyznom przez kobiety, jak receptywność i relacyjność, powinny być uznane społecznie za normy ogólnoludzkie.
Publikacja omawia stanowisko inspirowane teologią katolicką, jednocześnie pokazując uniwersalność przesłania pojednawczego i dialogicznego. Omówienie tematu z pogranicza kilku dyscyplin (socjologii teoretycznej, filozofii społecznej i teologii) jest teoretycznym wkładem autorki w pojednanie interdyscyplinarne w naukach społecznych i humanistycznych.
Jak można spojrzeć na zagadnienie pojednania, które w obliczu konfliktów jednostek, zbiorowości i ich wartości zaleca powrót do pewnego rodzaju jedności? Autorka próbuje znaleźć odpowiedź na to pytanie, śledząc argumentację na temat pojednania w nauczaniu i inicjatywach Jana Pawła II, a zwłaszcza w zainspirowanym tym nauczaniem Nowym Feminizmie. Nurt ten zawiera społecznie doniosły potencjał do swoistego pojednania kobiet i mężczyzn, natury i kultury/społeczeństwa, płci biologicznej i płci kulturowej, cielesności i świadomości itd.
"Pojawiło mi się w głowie coś. Zadzwoniłem do znajomego lekarza, specjalisty intensywnej opieki. Szybko zdiagnozował i nazwał ten przypadek. W mózgu powstał projekt. Trzeba go przekształcić w grant. Proste. W tym się wyraża nowoczesność, chyba nauki. Także gospodarki. Zreformuję gospodarkę. Skończyłem śniadanie. Otworzyłem drzwi wejściowe. Wyszedłem. Zobaczyłem napis informujący, że z restauracji nie wolno niczego wynosić. Sprawdziłem, w rękach niczego nie miałem. Spojrzałem w lustro. Przepełniona głowa nie różniła się od pustej. Wiedza jest niewidoczna."
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
