"„Wszystko, co nas spotyka na świecie, dobrego i złego, zapisane jest w górze”
Tak twierdzi tytułowy bohater powiastki filozoficznej autorstwa francuskiego pisarza i filozofa Denisa Diderota. Nie bez przyczyny otrzymał więc przydomek fatalisty. Jednak pomimo niezachwianego przekonania o nieuchronności losu, opowiada się on przeciwko złu i wierzy, że dobro musi zwyciężyć.
Podczas niezliczonych wędrówek Kubuś i jego pan poruszają wiele fundamentalnych kwestii m.in. problem wolności jednostki, przyjaźni, stosunków społecznych. Dużą część humorystycznych dialogów bohaterów poświęcają relacjom damsko-męskim - gównie dzięki Kubusiowi czytelnicy poznają szereg historii miłosnych.
Barwne rozmowy Kubusia i jego pana przez dwie dekady bawiły nielicznych posiadaczy odpisu rękopisu Diderota, a ukazały się dopiero po śmierci autora w 1796 r. I po dziś dzień - mimo tego, że świat przeszedł prawdziwą rewolucję - nadal potrafią skłonić do refleksji."
A travers les aventures de Jacques et de son maître, cavaliers à la destination inconnue, Diderot nous livre un exemple savoureux de la littérature d'idées des philosophes des Lumières.
Nie ma lepszej roli przy boku możnych niż rola błazna. Przez wiele wieków był tytularny błazen królewski, nie było zaś tytułu królewskiego mędrca. Mądry nie potrzebowałby błazna. Kto więc ma błazna, nie jest mądry; jeśli nie jest mądry, to jest błaznem swego błazna. Zresztą proszę pamiętać, że w przedmiocie tak zmiennym jak obyczaje nie ma niczego absolutnie, istotnie i powszechnie prawdziwego i fałszywego, bo trzeba być takim, jakim interes być każe: dobrym lub złym, mądrym lub błaznem, poważnym lub śmiesznym, uczciwym lub występnym; gdyby cnota prowadziła do majątku, to byłbym cnotliwy albo udawałbym cnotę jak inni. Chciano, żebym był śmieszny, i stałem się nim; jeśli jestem występny, to sama natura na to łożyła. Jeśli mówię występny, to jedynie używam pańskiego języka; gdyby bowiem doszło do wyjaśnienia sobie tych spraw, to mogłoby się zdarzyć, że pan nazywasz występkiem to, co u mnie jest cnotą, a cnota u pana to u mnie występek.
Kubuś Fatalista i jego pan jest powiastką filozoficzną napisaną przez oświeceniowego filozofa i encyklopedystę Denisa Diderota. Książka opisuje wędrówkę i przygody tytułowych bohaterów, którzy nie ustają w ciągłej debacie na wszystkie tematy, począwszy od dysputy na temat spotykanych osób i zachodzących zdarzeń, a skończywszy na najpoważniejszych problemach filozoficznych.
Lektura dla szkół średnich
Słynna, napisana w formie zabawnych dialogów powiastka filozoficzna Denisa Diderota, twórcy Wielkiej Encyklopedii Francuskiej. Zarówno humor, jak i rewolucyjność formy i treści tego utworu nic nie straciły na aktualności, mimo że pierwsze wydanie Kubusia Fatalisty i jego pana ukazało się w 1796 roku.
Kto nie słyszał o słynnym Kubusiu!? Jego pocieszne historie, które opowiada swemu panu podczas niekończącej się podróży, bawią i bawiły już miliony. Jego specyficzne, fatalistyczno-deterministyczne podejście jest już niemal przysłowiowe. W historie owe (opowiedziane nie bez pewnych perypetii) wplata on i zapoznaje nas ze swoją niecodzienną filozofią, niejednokrotnie nie szczędząc krytyki sobie współczesnemu światu.
Esej o malarstwie Diderota jest jednym z najgłośniejszych tekstów o sztuce w pisarstwie francuskim. Był podsumowaniem kilkuletniego okresu życia Diderota, w dużej mierze poświęconego sztukom pięknym, poprzedzonego z kolei latami rozważań nad fizjologicznymi uwarunkowaniami odbioru i studiami nad psychologią twórczości.
Bardzo szybko po ukazaniu się (1795) wszedł do międzynarodowego obiegu myśli o sztuce i już u progu romantyzmu należał do kanonu wypowiedzi o malarstwie.
Esej… stanowi wyjątkowe zjawisko w XVIII-wiecznym pisarstwie o sztuce, wyprzedzając wielkie realizacje eseistyki XIX w.
Esej o malarstwie pojawił się w przełomowym momencie dziejów sztuki francuskiej. Apogeum popularności osiągnęli właśnie ulubieni malarze Diderota: Chardin, Jean-Baptiste Greuze i Claude-Joseph Vernet, a także najbardziej przezeń zwalczany artysta francuski, François Boucher. Sztuka rokokowa powoli dożywała swoich dni, pojawiały się już pierwsze zapowiedzi przemian w kierunku klasycyzmu, skłonność do dzieł bardziej surowych, antycznej „prostoty” i „spokojnej wielkości”. Coraz silniejszy dyktat rynku kolekcjonerskiego sprzyjał też przyspieszeniu rozkładu tradycyjnej hierarchii tematów i gatunków w sztukach przedstawiających, gorliwie zresztą podważanej przez Diderota, m.in. właśnie w Eseju.
Specyfika postawy Diderota wynikała z faktu, że rozważania natury estetycznej, koncepcje fizycznych uwarunkowań tworzenia i odbioru sztuki pisarz łączył z osobistym doświadczeniem zdobywanym w pracowniach i na wystawach. Sprawy techniki malarskiej czy np. specyfiki percepcji rzeźb nie dawały się oddzielić od spekulacji teoretycznych. Oczytany w starożytnej literaturze odnoszącej się do sztuk oraz dziełach brytyjskich i francuskich estetyków i artystów, Diderot nie przestawał patrzeć. Znajdziemy więc w jego Eseju o malarstwie wiele passusów dowodzących zachwytu nad dziełem często nieznanym albo zniechęcenia wytworem pędzla uznanej sławy.
W wielu wypowiedziach zawartych w Eseju o malarstwie Diderot jawi się jako znawca różnych tradycji pisarstwa o sztuce oraz tradycyjnych poglądów, ale także jako ich wyznawca. Niekiedy zajmuje stanowisko zdeklarowanego klasycysty, w sumie jednak można czytać Esej… jako tekst pisany z pozycji juste milieu, w kilku tylko miejscach iskrzący na styku z konwencjami teorii sztuki.
Jedno z najpopularniejszych dzieł literatury światowej, napisane przez francuskiego filozofa i pisarza Denisa Diderota w 1776 roku (wydane 20 lat później). Podczas podróży przez XVIII-wieczną Francję służący Kubuś opowiada swemu panu zabawne historie ze swego życia. 9 godzin 56 minut (1CD, Mp3) 2 rozdziały czyta: Paweł Kutny
Ułożona w formie zabawnych dialogów powiastka filozoficzna Sprytny, zaradny Kubuś zwany fatalistą (ponieważ głosi przekonanie, że zdarza się nam tylko to, co jest z góry przypisane) mimo wszystko nie godzi się na zło tego świata i szczerze wierzy, że dobro wreszcie zatriumfuje. Można by rzec, że Kubuś fatalista i jego pan to opowieść drogi. Tytułowi bohaterowie wiodą nas przez świat, gdzie granica między panem i sługą została prawie całkowicie zatarta. Wędrując nieustannie rozmawiają i nieustannie nas bawią. Bowiem Kubuś jest prawdziwą skarbnicą zabawnych historyjek, anegdot i przewrotnych opowieści.
„Mistrzowie słowa” – wielcy aktorzy czytają wielką literaturę.
Każdy z 20 tomów zawiera bogato ilustrowaną książkę przedstawiającą sylwetkę danej aktorki czy aktora oraz krótki opis na temat pisarza i jego dzieła.
20 książek, których nie sposób było lepiej napisać, ale które można było jeszcze lepiej przeczytać.
20 wybitnych interpretacji dzieł literackich nagranych w formacie MP3.
Denis Diderot (1713-1784), jeden z największych pisarzy i myślicieli francuskiego Oświecenia, uznawany jest też za jednego z ojców krytyki artystycznej. W jego obfitym pisarstwie poświęconym sztukom plastycznym wyróżniają się pisane w latach 1759-1781 Salony, recenzje z regularnych wystaw sztuki francuskiej w Paryżu. Salon 1765 roku to arcydzieło nowego języka wypowiedzi o malarstwie i błyskotliwy utwór literacki. Humor i pasja, cięty język Diderota, oryginalne koncepty w tworzeniu pisarskiego ekwiwalentu dla malarstwa sprawiają, że tekst ten nadal budzi podziw i denerwuje, rozśmiesza i daje do myślenia.
Denis Diderot, jeden z najważniejszych filozofów oświecenia, był żywo zainteresowany sprawami teatru, którym poświęcił niemało miejsca w swoich pismach. Niniejsza antologia zawiera teksty Diderota poświęcone przede wszystkim dramaturgii, sztuce aktorskiej i inscenizacji. Diderot przemawia w nich zarówno jako wytrawny praktyk, rozprawiając na przykład o technikach pisania dramatów, jak i wnikliwy teoretyk, zainteresowany sztuką aktorską, rozumianą przezeń jako akt kreacyjny, lub tableau scenicznym, który to koncept można z kolei uznać za jedno z teoretycznych źródeł współczesnej reżyserii. Nawet jeżeli nie zwraca się bezpośrednio do Melpomeny, badając na przykład zjawisko iluzji w oku człowieka, stara się objaśnić, na czym polega iluzja sceniczna, będąca podstawą zrozumienia natury teatru.
Lektura z opracowaniem
Notatki na marginesie, cytaty, które warto znać, streszczenie.
Opracowanie
Biografia Denisa Diderota
Kalendarium życia i twórczości
Oświecenie - wiek filozofów
Geneza utworu
Bohaterowie - charakterystyka
Kompozycja powieści
Narrator i narracja
Problematyka powieści
Gatunek literacki
Cytaty, które mogą się przydać
Indeks komentarzy do tekstu
Objaśnienia
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
