Obecnie można zaobserwować transformację cyfrowej gospodarki, która oddziałuje praktycznie na każdy aspekt życia gospodarczego. Zjawisko to kształtuje nową przestrzeń rynkową, wymuszając konieczność wprowadzenia zmian przez każdego z uczestników rynku. W takich warunkach niezbędne jest nowe spojrzenie na rynek i determinanty budowania przewagi konkurencyjnej. Przewaga ta ma współcześnie charakter dynamiczny, dlatego przedsiębiorstwa, które nie otworzą się na cyfrową przemianę, utracą swoją pozycję konkurencyjną lub nawet znikną z rynku. W efekcie poszukują one sposobów umożliwiających im lepszą adaptację do obserwowanych zmian. Nie dziwi zatem ich coraz większe zainteresowanie technologiami cyfrowymi, które – tak jak ekosystem internetu rzeczy – są postrzegane jako kluczowe w dalszej ewolucji rynku.
Na podstawie rozważań oraz badań empirycznych wykazano, że większość badanych firm postrzega rolę ekosystemu internetu rzeczy w budowaniu przewagi konkurencyjnej jako znaczącą. Powodem może być możliwość jego implementacji zarówno w zakresie funkcji, jakie zapewnia w swoich różnych konfiguracjach technologicznych, jak i w każdym z kluczowych obszarów działania przedsiębiorstwa. Jego rola jest zróżnicowana w zależności od wielkości, sektora, wiodącego charakteru działalności, branży oraz stopnia dojrzałości cyfrowej danego przedsiębiorstwa.
Zweryfikowane założenia monografii, sformułowane na ich podstawie wnioski oraz zaproponowane rekomendacje dla biznesu stanowią punkt wyjścia do dalszych badań i dyskusji związanych z budowaniem przewagi konkurencyjnej współczesnych przedsiębiorstw. Są także pewnym strategicznym drogowskazem dla firm planujących implementację ekosystemu internetu rzeczy oraz rozszerzenie swojej działalności.
Dla wielu ludzi w Polsce termin Społeczna Gospodarka Rynkowa (SGR) jest nieznany i niejasny, choć koncepcja la w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej została podniesiona do rangi zasady ustrojowej. Sporo osób zapewne zadaje sobie podstawowe pytanie: jak w jednej koncepcji połączyć to, co społeczne, z tym, co rynkowe? Problematyka SGR była przedmiotem analiz prowadzonych głównie przez naszych zachodnich sąsiadów. W Polsce zainteresowanie nią znacznie wzrosło po akcesji naszego kraju do Unii Europejskiej, lecz polscy autorzy wydają się mniej krytyczni niż badacze niemieccy. Rekonstrukcja SGR dokonana w tej monografii nasuwa jednak myśl, że nie jest to doktryna tak spójna intelektualnie i efektywna gospodarczo, jak życzyliby sobie tego jej orędownicy.
Rozprawa przedstawia historię sukcesów i porażek powojennego projektu filmowej współpracy między Polską a Czechosłowacją. Opisuje proces jego realizacji, kluczowe momenty, które miały decydujący wpływ na przebieg projektu, oraz analizuje przyczyny, dla których niektóre aspekty współpracy były realizowane z nadmiarem, a inne zakończyły się niepowodzeniem. Rozważa również, jakie konsekwencje przyniosła ta współpraca dla obu krajów. Tematem książki jest transfer kulturowy pomiędzy dwoma krajami socjalistycznymi w okresie zimnej wojny. W tym czasie współpraca filmowa między Polską a Czechosłowacją obejmowała wspólne produkcje filmowe, uczestnictwo w wydarzeniach branżowych i stowarzyszeniach, wymiany edukacyjne oraz wspólne uczestnictwo w festiwalach filmowych. Działania te tworzą zrekonstruowany z perspektywy czasu tzw. socjalistyczny internacjonalizm filmowy, czyli zestaw praktyk i postaw odzwierciedlających uczestnictwo w socjalistycznej kulturze filmowej, charakterystycznej dla krajów będących pod wpływem radzieckiej soft power. Praca dowodzi, że choć socjalistyczny internacjonalizm filmowy nie spełnił założeń politycznych, przejawił się w działaniach praktycznych: w zawodowych kontaktach, w realizowanych i niezrealizowanych projektach filmowych oraz we współtworzeniu wydarzeń kształtujących socjalistyczną kulturę filmową. Projekt ten wspierał modernizację polskiej kinematografii, wzmacniał symboliczny prestiż filmów, umożliwiał zdobywanie wiedzy i rozwijanie kontaktów zawodowych przez studentów, filmowców i pracowników branży filmowej, a także przyczyniał się do budowania wizerunku aktorów i aktorek.
Tomasz Stegliński. Łodzianin. Od 1990 roku związany z Wydziałem Filozoficzno‑Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie pracuje w Katedrze Historii Filozofii. Zawodowo zajmuje się myślą francuską XVII wieku. Jest autorem kilku przekładów z języka francuskiego i monografii poświęconych Descartes’owi oraz jego następcom. Należą do nich: Świat albo Traktat o świetle (2004) Descartes’a; Traktat o umyśle ludzkim (2011) De La Forge’a; Sześć rozpraw o rozłączności oraz unii duszy i ciała (2016) De Cordemoy oraz książki: Ratio et physis. Fizyka teoretyczna Kartezjusza jako realizacja projektu „mathesis universalis” (2005), Mistrz i kontynuator. René Descartes i Louis De La Forge (2013), Cogito jako ekspresja cielesności, czyli o roli medycyny w koncepcie Descartes’a oraz w ujęciu kilku jego następców (2020). Od lat 80. Stegliński interesuje się także muzyką i sztukami plastycznymi – zwłaszcza malarstwem oraz fotografią. Wiele podróżuje, utrzymując nieprzerwane związki z Hiszpanią, której dedykuje swoją powieść Południe. Publikacja ta nawiązuje do wielu aktywności autora, ale przede wszystkim odnosi się do filozofii, będąc realizacją głównych postulatów ideowych, które tej dziedzinie wyznaczyła najwybitniejsza hiszpańska filozofka María Zambrano (1904–1991). W najbliższych planach – książka dotycząca Jacques’a Rohaulta, następcy Descartes’a w fizyce, oraz Północ, będąca drugą częścią Południa.
Książkę wyróżnia mocny fundament metodologiczny, a w drugiej kolejności – szeroka baza źródłowa, która obejmuje niepublikowane archiwalia, dane ilościowe oraz zapisy rozmów z byłymi pracownikami studia Se-Ma-For. We wstępnej części pracy drobiazgowo przedstawiono założenia i realizację grantu, który stał u podstaw tej publikacji, oraz charakterystykę metody naukowej łączącej elementy socjologii, production studies, tradycyjnej historii kina, prozopografii z niewielką domieszką antropologii.
Monografia uderza w rozmaite mity narosłe wokół działalności Se-Ma-Fora. To przede wszystkim opowieść o przełamywaniu kryzysów, o konieczności funkcjonowania w gospodarce niedoboru, o niekończącym się paśmie problemów z zatrudnieniem, pieniędzmi, sprzętem, lokalami i partnerami. W tak opowiedzianej historii filmy schodzą na dalszy plan, a na pierwszy wysuwają się twarde dane z archiwów, relacje świadków, liczby i zestawienia. Z tej perspektywy nie widać co prawda zbyt wielu filmów ani tym bardziej anegdot, ale możemy w zamian dostrzec ukryte mechanizmy produkcyjne, nieoczywiste relacje między pracownikami, krzyżujące się intencje rozmaitych grup interesu, innowacyjne rozwiązania na planie filmowym.
Z recenzji prof. Pawła Sitkiewicza
Nie mamy tutaj do czynienia z powodzią faktów historycznych, lecz bardzo przemyślanym studium, w którym wydobyte na plan pierwszy zostały aspekty najistotniejsze: baza materiałowa i techniczna, relacje wewnątrz (i nie tylko wewnątrz) zespołu, współpraca z innymi konfiguracjami produkcyjnymi, trwałość i charakter zatrudnienia czy usprawnienia procesu realizacji filmów. Wartość rozprawy oraz wyjątkowo twórczo zaprojektowana warstwa metodologiczna czynią zeń pracę wzorcową dla badaczy i badaczek. Można bowiem wykorzystywać wypracowane w zespole instrumentarium do badań innych instytucji produkcji filmowej.
Na potrzeby tego projektu zastosowano oryginalne połączenie metodologiczne, nie tylko inspirowane badaniami produkcyjnymi, lecz także socjologią sztuki, socjologią twórczości, refleksją nad sieciowością, badaniami wytwórni filmowych, komparatystyką czy wreszcie prozopografią. Ten miks metodologiczny cechowały harmonijne połączenia, funkcjonalność i okazał się on ostatecznie płodny poznawczo.
Z recenzji prof. Marcina Adamczaka
Geneza Multi Level Marketingu (MLM) sięga XIX wieku. W praktyce biznesowej mylony jest z marketingiem bezpośrednim, franczyzą, sprzedażą bezpośrednią lub networkingiem. Często przywołuje też skojarzenie z piramidą finansową. W rzeczywistości między tymi pojęciami występują istotne różnice. Pejoratywny obraz MLM nie sprzyja podejmowaniu studiów nad nim. Wiedza na temat tego zjawiska oparta jest głównie na treściach pochodzących z poradników wydawanych przeważnie przez praktyków tej formy biznesu. Ich propagandowy charakter często powoduje wiele niejasności wywołanych choćby niespójnością definicji MLM. Tymczasem w warunkach coraz większej niepewności, rosnących wymagań i oczekiwań rynku MLM powinien być postrzegany jako dobry przykład stymulowania przedsiębiorczości wśród społeczeństwa, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę taką jego zaletę, jak niewielki kapitał początkowy potrzebny do rozpoczęcia działalności w oparciu o już dobrze sprawdzony i przetestowany produkt. W kontekście rosnącego znaczenia MLM w Polsce dogłębne badanie jego istoty wydaje się ważne zarówno dla nauki, jak i praktyki biznesowej. Rzetelna analiza tej formy działalności może przyczynić się do zrozumienia uwarunkowań sprzyjających dalszemu rozwojowi tego zjawiska zarówno na poziomie makro- (branża MLM), mezo- (przedsiębiorstwo MLM) i mikroekonomicznym (przedsiębiorca MLM).
Publikacja zawiera oryginalny opis teoretyczny oraz empiryczny Multi Level Marketingu w odniesieniu do czynników, które wpływają na sukces działania przedsiębiorstwa na rynku. Zawarte w niej wnioski mogą być wykorzystane w praktyce, szczególnie w odniesieniu do podmiotów MLM, sprzedaży bezpośredniej i sieciowej. Może też służyć w procesie dydaktycznym na kierunkach związanych z biznesem, zarządzaniem, marketingiem, sprzedażą. Jej oryginalność zasadza się na szerokim naświetleniu tematyki oraz sfomułowaniu oryginalnych wniosków wynikających z własnych badań ilościowych oraz jakościowych. W tym sensie to praca innowacyjna. Książka wypełnia też istniejącą na rynku wydawniczym lukę w odniesieniu do marketingu bezpośredniego.
Z recenzji prof. dr. hab. Henryka Mruka
„Każda łodzianka” mierzy 165 cm wzrostu, waży 55 kg (lub utrzymuje, że tyle waży), ma śliczne nóżki na wysokich obcasach. Posiada ona śliczne utlenione włoski, zawinięte wieczną ondulacją w kokieteryjne loczki. Czasem, ale to bardzo rzadko, zdarzy się spotkać coraz to bardziej zanikający gatunek: łodziankę-brunetkę. „Każda łodzianka” ma wymanikurowane rączki o mocno czerwonych paznokciach, karminowe (dzięki Ritzowi) usteczka, cerę zrobioną na brzoskwiniowo i główkę, w której tkwi jedno tylko, ale za to prawdziwie hamletowskie pytanie: „Co jest teraz modne?”.
Magda Fink, Każda łodzianka, „Głos Poranny” 1936, nr 11
Autentyczność stanowi jedną z podstawowych kategorii organizujących życie (po)nowoczesnej kultury. W zasięgu jej wpływów znajdują się bardzo różne praktyki: od ruchów rewolucyjnych, które rozwijają metafory jurydyczne, poprzez wielopostaciową mizantropię, różne formy eskapizmu i zwrotu ku naturze, po wywyższenie intymności. Piotr Wąsowski zakreśla bardzo szerokie pole badawcze, a następnie problematyzuje tytułowy termin, wychodząc od pism Rousseau i wydobywając z nich centralny paradoks: naturalności nie sposób osiągnąć poza obszarem kulturowej sztuczności. Korzysta on z rozmaitych słowników nowoczesnej humanistyki, by naświetlić powiązanie autentyczności ze szczerością i samostanowieniem podmiotu oraz jej konflikt z konwencjami społecznymi. W ten sposób przygotowuje grunt pod szczegółowe analizy, poświęcone odpowiednio melancholijnemu pisarstwu podróżniczemu Andrzeja Stasiuka, antyhipokrytycznej prozie Doroty Masłowskiej, post-utopijnej fantazji urbanistycznej Magdaleny Tulli oraz powieści Marka Bieńczyka, która transponuje te kwestie na teren refleksji o Zagładzie. Rozprawa łączy w sposób udatny dociekania literaturoznawcze z refleksją antropologiczną, socjologiczną i kulturoznawczą oraz proponuje intrygujące interpretacje najnowszej literatury polskiej.
Z recenzji dr. hab. Jerzego Franczaka, prof. UJ
Książkę Piotra Wąsowskiego czyta się z przyjemnością i pożytkiem poznawczym. Jest napisana eleganckim stylem o zacięciu eseistycznym. Autor proponuje refleksję nad nową literaturą polską (przede wszystkim z okresu dwudziestolecia 1989–2010) z użyciem kategorii mało obecnych w dotychczasowych badaniach i choć podejmuje się odczytań pisarzy posiadających spore już biblioteczki opracowań, pisarzy głośnych a wręcz modnych, to udaje mu się zająć w dociekaniach i interpretacjach stanowisko własne. Kompetencje filozoficzne autora są wyższe niż od literaturoznawcy można wymagać. Wszystkie rozdziały interpretacyjne demonstrują umiejętność tworzenia efektownych formuł krytycznoliterackich, takich jakich oczekujemy od dobrej recenzji lub szkicu krytycznoliterackiego, albo też właśnie eseju literaturoznawczego.
Z recenzji dr. hab. Piotra Sobolczyka, prof. IBL
Dlaczego tak wiele osób uwielbia ogrodnictwo? Co mówi o Tobie Twój ogród? Czym jest ogrodnictwo partyzanckie? Psychologia ogrodnictwa dogłębnie analizuje ogrom korzyści zdrowotnych i emocjonalnych, jakie niesie ze sobą ogrodnictwo oraz to, w jaki sposób wpływa ono na całą publiczną służbę zdrowia. W książce tej pokazano również, co nasze ogrody mówią o naszej osobowości, jaka jest relacja pomiędzy ogrodnictwem a uważnością i odnową oraz co motywuje ludzi do zastania profesjonalnymi ogrodnikami. Zważywszy, że ogrodnictwo zawsze stanowi popularną rozrywkę, Psychologia ogrodnictwa stanowi fascynujący wgląd w naszą relację z ogrodami.
Znaczenie social media marketingu w branży filmowej to pierwsze kompleksowe opracowanie, w którym szczegółowo przeanalizowano tytułowe zagadnienie w oparciu o badania empiryczne. Autorka połączyła teorie marketingowe z praktycznymi aspektami funkcjonowania branży filmowej i wykazała, w jaki sposób social media marketing może wpływać na sukces komercyjny filmów. Nowatorskie podejście uwzględniające specyfikę wskaźników marketingowych w mediach społecznościowych, a także elementy moderujące związane na przykład z gatunkiem filmu czy budżetem produkcji zaowocowały opracowaniem modelu uwypuklającego kluczowe czynniki wpływające na box office. Dzięki temu książka dostarcza zarówno naukowych, jak i praktycznych rekomendacji dla badaczy, studentów i praktyków działających w obszarze marketingu kultury, szczególnie marketingu filmowego, pomagając w pełni wykorzystać potencjał mediów społecznościowych do zwiększenia widowni i zysków z box office.
Publikacja stanowi nowatorskie opracowanie w polskiej politologii, dotyczące postpamięci (pamięci drugiego pokolenia) kategorii analitycznej szeroko eksplorowanej na płaszczyźnie różnych dyscyplin naukowych, ale najczęściej kojarzonej z literaturoznawstwem, zwłaszcza w kontekście analiz podejmujących tematykę Ocalałych z Holocaustu. Autorka, bazując na wieloletnich badaniach jakościowych, stworzyła pogłębioną analizę stosunków etnicznych w Bośni i Hercegowinie z perspektywy drugiego pokolenia, które nie doświadczyło wojny, ale pielęgnuje pamięć o konflikcie. Pamięć ta ma istotny wpływ na skomplikowane stosunki społeczno-etniczne w tym państwie. Monografia, choć napisana głównie z perspektywy politologicznej, jest interdyscyplinarnym ujęciem kategorii postpamięci. Autorka odnosi się do dorobku socjologii, historii, stosunków międzynarodowych oraz prawa, co przyczynia się do lepszego zrozumienia sytuacji w regionie Bałkanów. Monografia jest niezwykle ważnym dziełem w badaniach nad szeroko rozumianą kwestią relacji, a także stosunków narodowościowych i etnicznych w kontekście polityki historycznej, prawa międzynarodowego i stosunków międzynarodowych oraz geopolityki Bałkanów. Z recenzji dr. hab. Andrzeja Krzaka, prof. UJD
Inicjatywa cyklicznego publikowania prac w ramach serii Twórczość i Edukacja wyrosła z potrzeby stworzenia miejsca spotkania badaczy i praktyków zainteresowanych rozwijaniem oraz wspieraniem zdolności twórczych dzieci, młodzieży i osób dorosłych. W serii publikowane są prace poruszające problematykę edukacyjnych oraz społeczno-kulturowych uwarunkowań rozwoju szeroko pojętej aktywności twórczej w różnych dziedzinach. W publikacji kierowanej zarówno do badaczy, jak i studentów oraz pedagogów oraz psychologów zainteresowanych edukacyjnymi uwarunkowaniami rozwoju kreatywności autor przedstawia wybrane dylematy związane z tą młodą dyscypliną naukową. Dotyczą one: samego pojęcia kreatywności i prób jego poszerzenia na działalność zbrodniczą, problemów edukacyjnych związanych z rolą autorytetu i wzoru wychowawczego odgrywaną przez twórców, znaczenia nagród dla rozwoju twórczej produktywności, a także zagadnień metodologii badań nad twórczością, profesji pedagoga twórczości oraz nauczania umiejętności twórczych. Czytelnik znajdzie tu także wyniki badań i refleksje dotyczące tabu w twórczości. Kolejne rozdziały książki autor, twórca teorii twórczego myślenia pytajnego, kończy pytaniami pobudzającymi odbiorcę do głębszej głębszej refleksji nad prezentowaną tematyką. Publikacja jest skierowana do czytelników, którym leży na sercu rozwój osoby przez twórczość w szerokim jej rozumieniu zarówno artystycznym, edukacyjnym i codziennym. Autor nie boi się prowokować czytelnika do dyskusji, twórczego sporu o obronę dobra, prawdy i piękna.Z recenzji prof. dr hab. Urszuli Szuścik Z racji polemicznego charakteru pracy, jej oryginalności oraz nowości tez będzie ona bardzo atrakcyjnym dopełnieniem istniejących publikacji na temat twórczości, zdolności i wybitności. Na podkreślenie zasługuje wielka erudycja autora, znajomość i wyczucie współczesnych dylematów, związanych z recepcją i kanonami twórczości, problemami kształcenia akademickiego, rozwojem osobowym i kulturowym młodego człowieka.Z recenzji dr hab. Iwony Czai Chudyby, prof. UKEN
Celem książki jest przybliżenie najbardziej popularnych i najczęściej stosowanych teorii w obrębie krytycznych studiów nad mężczyznami i męskościami. Wybrane teorie zostały przybliżone, przeanalizowane i zobrazowane przykładami badań. W rozdziale pierwszym opisano rozwój studiów nad mężczyznami i męskościami w Polsce na tle kultury Zachodu. Ponadto wskazano perspektywy oraz teorie wykorzystywane w polskich socjologicznych studiach nad mężczyznami i męskościami. W kolejnych rozdziałach scharakteryzowano założenia kolejnych koncepcji, przedyskutowano i zniuansowano ich specyfikę, omówiono krytykę. Przybliżono: teorię męskości hegemonicznej, założenia męskości toksycznej, teorię męskości hybrydowych, męskości inkluzywnej, męskości opiekuńczych, kobiecych męskości i koncepcję otwartych i zamkniętych męskości.
Prezentowana publikacja wielojęzyczna jest efektem długoletniej pracy adeptów łódzkiej slawistyki. Zawiera uporządkowany materiał językowy dotyczący sektora turystycznego – przydatne podczas podróżowania wyrazy, frazy, zdania, a także cenne informacje, takie jak na przykład numery telefonów polskich ambasad w poszczególnych państwach. Ze względu na praktyczne walory książka może być wykorzystywana podczas zwiedzania Bułgarii, Czech, Serbii i Słowenii.
*
Glosariusz to przejrzyste kompendium leksykalne, które umożliwia relatywnie swobodną komunikację w podróży i życiu codziennym z użytkownikami czterech języków słowiańskich – bułgarskiego, czeskiego, serbskiego i słoweńskiego.
Z RECENZJI DR HAB. BARBARY RODZIEWICZ, PROF. US
Po Glosariusz mogą sięgnąć nie tylko Polacy uczący się języków słowiańskich, lecz także turyści czy pracownicy polskich instytucji publicznych.
Z RECENZJI PROF. DR. DALIBORA SOKOLOVICIA (UNIWERSYTET BELGRADZKI)
Przedmiotem rozważań jest odczuwanie piękna i brzydoty przez antycznych Greków. Egzemplifikacją tych pojęć stają się ukształtowane przez kulturę grecką toposy: topos pięknej Heleny oraz topos graus methyse – anus ebria, czyli „starej pijaczki”. Podobnie jak poglądy na temat piękna i brzydoty, tak i funkcjonujące na przestrzeni wieków toposy zmieniają się, ulegając najrozmaitszym modyfikacją. Oznacza to, że mają one charakter dynamiczny. Odzwierciedlają bowiem zjawiska historyczne, społeczno-polityczne czy religijne właściwe danym czasom. Zmiany, jakie zachodzą w obrębie tych zjawisk determinują równocześnie sposób ich naświetlania w tekstach kultury. Te zaś są bowiem czułą membraną, zwierciadłem, w którym odbija się dynamiczne życie polis we wszelkich jego przejawach.
Podjęte w książce analizy dwu wymienionych toposów: pięknej Heleny i graus mythyse zmierzają do odpowiedzi na pytanie, czy w pięknie kryje się brzydota, a w brzydocie piękno. Z przedstawionych rozważań wynika, że Helena, jako ikona piękna, staje się uosobieniem jego zgubnej, niszczącej siły, zasługującej jedynie na negatywną waloryzację. Analiza postaci graus methyse – anus ebria prowadzi natomiast do wniosku, że topos ten odwraca tradycyjny sposób postrzegania piękna i brzydoty. Następuje w nim zaskakująca relatywizacja, a nawet odwrócenie utartych pojęć, natomiast w kontekście dionizyjskim topos ten nabiera głębokiego, symbolicznego sensu.
Konkludując, możemy zatem powiedzieć, że o sposobie waloryzowania przez antycznych Greków piękna i brzydoty decydowały nie tyle przesłanki zewnętrzne, ile raczej treści, które były w nie wpisywane, a więc to, czego stawały się symbolem, ikoną czy paradygmatem.
Scenariusze zajęć w dostępny i łatwy sposób pomogą w znalezieniu najlepszej formy aktywizacji seniorów z zaburzeniami neuropoznawczymi. Ułatwią nawiązanie kontaktu oraz wyjaśnią i nadadzą kierunek pracy terapeutycznej. Autorka jasno i szczegółowo wyjaśnia, jak przeprowadzić zajęcia, aby zainteresować i zaktywizować swojego podopiecznego. Metoda Montessori Senior, której inspiracje widoczne są w treści podręcznika, jest metodą przyjazną, opartą na uważności i życzliwości, jaką należy obdarzyć seniora podczas pracy. Przedstawione pomysły sprawdzą się w pracy grupowej oraz podczas zajęć indywidualnych na przykład w zaciszu domowym. Scenariusze zostały podzielone na trzy grupy tematyczne. Dział pierwszy Poznajmy się przedstawia zajęcia mające na celu poznanie seniorów przez prowadzącego i innych uczestników tego, co lubią robić, jakie mają cechy osobowości, czym się zajmowali zawodowo. Dział drugi Obchodzimy święta zawiera pomysły na prace utrwalające orientację w czasie oraz zwiększające odczuwanie radości związanej z przeżywaniem świąt. Najobszerniejszy trzeci dział Praca twórcza i manualna to inspiracje na zajęcia plastyczne, służące wyrażaniu uczuć poprzez działania kreatywne, przyczyniające się do poprawy nastroju, a także wpływające na utrzymanie sprawności manualnej. Wszystkie scenariusze są proste do wykonania, dostosowane do możliwości osób z zaburzeniami neuropoznawczymi, a także wykorzystujące niedrogie i łatwo dostępne materiały. Załącznikami do części scenariuszy są szablony oraz inne potrzebne do ich realizacji pomoce, które dzięki zachowaniu odpowiednich proporcji można z łatwością skopiować.
The presented book focuses on the commanders of the early Byzantine army during the reign of Emperors Zeno and Anastasius I. The publication is divided into five main parts. The first part presents the Byzantine army, the command of which was the basis for the position of the commanding staff in society. The second part was devoted to the policies of Zeno and Anastasius I regarding the appointment to the highest positions in the Byzantine army, that is, the magistri militum in praesenti, per Orientem, per Illyricum and per Thracias. In the third, the main opponents of the Byzantine troops and of their commanders were characterised, in general terms (the Ostrogoths, Persians and Bulgars). The fourth part traces the activity of military elites during important political events, such as usurpations and military rebellions. The fifth and final part was devoted to ten selected as examples representatives of the military elites of the era of Zeno and Anastasius I.
*
I have no doubt that the reviewed book will be wormly received in the international Byzantine community.
From the review of prof. Ireneusz Milewski University of Gdańsk
The authors of the publication managed to combine the scientific nature of the argument with an interesting style. The argument is logical, and the theses are complete and consistent with the state of research.
From the review of prof. Szymon Olszaniec Nicolaus Copernicus University in Toruń
W pierwszym odruchu dziewiętnaste stulecie zdaje się być pozbawione poczucia humoru. Emocjonalny odbiór epoki przywodzi skojarzenia z obrazami cierpienia, niezgody, buntu, smutku, tęsknoty. Wyobrażenie o stanie psychiki społeczeństwa polskiego pod zaborami najczęściej wiążemy z melancholią – wynikającą z poczucia utraty wolności, mienia, bliskich osób, emigracji, będącą konsekwencją braku ojczyzny. A jednak Polacy w okresie budowania swojej tożsamości narodowej, walk narodowowyzwoleńczych, represji popowstaniowych, dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości pod wpływem przemian społecznych, cywilizacyjnych, modernizacyjnych, gospodarczych i demograficznych nie byli pozbawieni poczucia humoru. Przeciwnie, humor, umiejętność prowadzenia dowcipnych konwersacji i zabawnych ripost były wysoko cenioną cechą mieszkańców ziem polskich. Humor i satyra pozwalały na oswojenie trudnej rzeczywistości i nierzadko stawały się formą oporu wobec autorytarnych systemów zaborczych. Śmiech stanowił narzędzie wyrażające cały wachlarz emocji: od radości i akceptacji po ironię, kpinę, szyderstwo, negację. Był to ważny i ceniony komponent „towarzyskości”. Przez szkiełko ironii obserwowano zmieniającą się rzeczywistość: wynalazki, innowacje techniczne, rozwój kolei, przenikające z Zachodu trendy kulturowe, modę, emancypację kobiet, ruchy polityczne i społeczne. W satyrze przedstawiano również trudne warunki egzystencjalne. Śmiech niwelował strach, krzepił Polaków w obliczu trudnych sytuacji, jednoczył. W prezentowanym tomie zachęcamy do spojrzenia na życie prywatne dziewiętnastowiecznych Polaków „cum humor”. Książka ukazuje, co w dziewiętnastym stuleciu Polaków bawiło, z czego żartowano, jakie były formy i rodzaje żartu, jakie zdarzenia prezentowano w obiektywie satyry, wreszcie jaką rolę odgrywały żart, dowcip, anegdota, satyra w życiu codziennym, prywatnym i publicznym.
Czy katastrofa klimatyczna, która obecnie ma miejsce, jest realnym zagrożeniem dla ludzkości? Jak powinniśmy postępować i jakie podejmować decyzje, by mieć rzeczywisty wpływ na odwrócenie tych negatywnych trendów? Prezentowana książka jest wyrazem poszukiwań odpowiedzi na te pytania. Prowadzone badania naukowe oraz współpraca z samorządami lokalnymi pozwoliły nakreślić obraz miasta i jego mieszkańców w warunkach kryzysu klimatycznego, dostrzeganych zagrożeń oraz pogarszającej się jakości życia mieszkańców. Wskazano, że miasta są polem wdrażania wielu innowacyjnych rozwiązań i strategii, a mieszkańcy mogą odgrywać aktywną rolę w budowaniu neutralności klimatycznej obszarów zurbanizowanych poprzez swoje codzienne wybory, zachowania, edukację, zaangażowanie społeczne i wpływ na procesy polityczne.
Publikacja ta, będąca efektem współpracy naukowców i praktyków z różnych dyscyplin, ośrodków naukowych i miast oraz przedstawicieli administracji samorządowej, adresowana jest do wszystkich zainteresowanych miastem i problematyką adaptacji do zmian klimatu.
Praca dotyczy problematyki potencjału inicjatyw społecznych dla zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich. […] stanowi wkład zarówno do rozważań teoretycznych w tym zakresie, a więc może być interesująca dla społeczności akademickiej, ale przede wszystkim jest ważna dla praktyki.
Z recenzji dr. hab. Dariusza Pieńkowskiego,
prof. Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
Na podkreślenie zasługuje pogłębiony charakter publikacji. Relatywnie rzadko się zdarza, żeby treść monografii była w tak adekwatnym do potrzeb zakresie oparta na (międzynarodowej i polskiej) literaturze, ale jednocześnie żeby zachowywała w większości treści mocne za-akcentowanie poglądów własnych Autorów. […] wywód jest niezwykle ciekawy i wartościowy naukowo.
Z recenzji dr. hab. Macieja Nowaka,
prof. Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie
Książka jest dobrze przygotowanym podręcznikiem, który może być pomocą dydaktyczną zarówno dla studentów, jak i wykładowców. Konstrukcja tekstu jest przejrzysta, a ilustracje pozwalają zrozumieć omawiane zagadnienia. Zwiększająca się z roku na rok liczba dzieci z wrodzonymi, a także czynnościowymi wadami postawy wymaga dobrego przygotowania osób, które będą mogły uczestniczyć w procesie korygowania tych zmian. Sedenteryjny tryb życia, będący niestety cechą charakterystyczną obecnych czasów, zwiększa zapotrzebowanie na dobrze przygotowanych specjalistów z tego zakresu. Autorka opracowała trafną koncepcję przedstawienia treści teoretycznych i praktycznych przyszłemu Czytelnikowi. Z recenzji prof. Danuty Umiastowskiej Publikacja stanowi spójne tematycznie, oryginalne i twórcze opracowanie naukowe prezentujące zagadnienia z zakresu wad postawy, ich diagnozy i korekcji. Została opatrzona właściwym aparatem naukowym (bibliografią, przypisami), a tym samym spełnia kryteria monografii naukowej. Nie sprawia trudności w zrozumieniu jej treści, wskazuje tematy ważne oraz zawiera elementy praktycznego przygotowania, dlatego może być dobrym podręcznikiem akademickim. Z recenzji prof. Anny Lipert
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
