Połączenie kunsztu analitycznego i dogłębnej znajomości literatury przedmiotu przyniosło znakomite efekty. Monografia bowiem obfituje w wiele oryginalnych ustaleń pojęciowych i filozoficznych. Ujmując rzecz krótko, lektura książki dr. Ciszewskiego to prawdziwa intelektualna przyjemność dla czytelnika ceniącego analityczny sposób uprawiania filozofii. Z recenzji wydawniczej prof. Wojciecha Załuskiego To znakomita praca, bardzo erudycyjna, oparta na obszernej i wnikliwej kwerendzie bibliograficznej, napisana precyzyjnie i z analityczną dociekliwością. Spełnia ona, moim zdaniem, nawet najbardziej wyśrubowane kryteria pracy doktorskiej na czołowej uczelni. Z recenzji prof. Wojciecha Sadurskiego dr Wojciech Ciszewski – adiunkt w Katedrze Teorii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz doktorant w Instytucie Filozofii UJ. Autor kilkudziesięciu prac z zakresu współczesnej filozofii politycznej, teorii prawa oraz etyki, w tym monografii Zasada neutralności światopoglądowej państwa (2019).
Należy z cała mocą podkreślić, że książka ta jest wyjątkowo aktualną propozycją na rynku wydawniczym. Czas otaczającej nas zewsząd mowy nienawiści, hejtu, manipulacji i propagandy to czas, kiedy potrzeba antidotum, potrzeba recepty czy choćby diagnozy. Z całą pewnością praca Doroty Korwin-Piotrowskiej ma w sobie wszystkie te elementy. Czytelnik dostaje nie tylko przemyślenia i rozważania na temat dobrej rozmowy, języka jako siły sprawczej i wpływu interakcji komunikacyjnej na funkcjonowanie w środowisku społecznym, ale także konkretne wskazówki, jak osiągnąć postulowany w całej książce dobrostan komunikacyjny. Ta część z powodzeniem może być wykorzystana przez wszystkie osoby, które uczą właściwego porozumiewania się – psychologów, terapeutów, trenerów czy nauczycieli. Z recenzji dr hab. Anety Załazińskiej, prof. UJ Dr hab. Dorota Korwin-Piotrowska, prof. UJ, jest literaturoznawczynią, od lat zajmuje się pograniczem poetyki i językoznawstwa, wykłada poetykę oraz kompozycję z elementami retoryki dla studentów elektronicznego przetwarzania informacji na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ. Autorka książek naukowych: Białe znaki. Milczenie w strukturze i znaczeniu utworów narracyjnych (Na przykładach z polskiej prozy współczesnej) (2015), Poetyka – przewodnik po świecie tekstów (2011), Powiedzieć świat. Kognitywna analiza tekstów literackich na przykładach (2006), Problemy poetyki opisu prozatorskiego (2001), a także literackich: Tak patrzeć (2017), Podróż do Oddo (2008), Witajcie w realu! (2005), Kolor tego, co nie istnieje (2002).
Niniejsza książka opowiada o dwóch dziełach. Pierwszym z nich jest obraz XVI-wiecznego włoskiego artysty Francesca Mazzuoli (Mazzoli), zwanego Parmigianinem (małym parmeńczykiem) lub po prostu Parmezanem. Drugim — poemat napisany przez współczesnego amerykańskiego poetę Johna Ashbery'ego. Obydwa noszą ten sam tytuł wyrażony w dwóch różnych językach: Autoritratto entro uno specchio convesso, Self-Portrait in a Convex Mirror (Autoportret w wypukłym lustrze). Dzieli je blisko czterysta pięćdziesiąt lat— pierwszy zainicjował europejski manieryzm, drugi powstał w najlepszym okresie amerykańskiego postmodernizmu. Artysta i poeta — każdy na swój sposób — mierzą się z podobnymi wyzwaniami. W jaki sposób „uchwycić" siebie i swoje życie, skoro co chwilę wymykają się nam z rąk? Jak ochronić się przed tym, co przychodzi ze strony innych i świata, nie wpadając przy tym w pułapkę solipsyzmu? Jak patrzeć w lustro, by rozpoznać siebie, a zarazem nie ulec samozwrotnej namiętności? Szukając odpowiedzi na powyższe pytania, Parmigianino i Ashbery próbują za pomocą malarstwa oraz poezji przekształcić siebie i otaczającą ich rzeczywistość. Nie tylko po to, by przeprowadzić artystyczny czy literacki eksperyment, ale przede wszystkim po to, by „żyć dalej". Grzegorz Jankowicz (ur. 1978) — filozof literatury, filolog, eseista, redaktor, krytyk i tłumacz. Dyrektor programowy Festiwalu Conrada. Redaktor działu kultury „Tygodnika Powszechnego". Dyrektor programów literackich Fundacji Tygodnika Powszechnego. Juror Nagrody Conrada oraz Nagrody Literackiej Unii Europejskiej. Opublikował między innymi: Po co jest sztuka? Rozmowy z pisarzami (2013), Gombrowicz–Loading. Esej o formie życia (2014), Uchodźcy z ziemi Ulro. Eseje (2015), Życie na poczytaniu. Rozmowy o literaturze i reszcie świata (201 7), Blizny. Eseje (2019). Współtwórca akcji społecznej „Tygodnika Powszechnego" Lekcje czytania z... oraz pomysłodawca działającej przy Krakowskim Biurze Festiwalowym Szkoły Czytania, w ramach której prowadzi warsztaty czytelnicze z dziećmi, młodzieżą, seniorami i osadzonymi.
Pytanie o dobra edukacji to swoiste wyzwanie dla środowiska akademickiego pedagogów w Polsce i za granicą. Podejmujemy je, przyjmując szerokie rozumienie edukacji jako wychowania i kształcenia (w koniunkcji), bądź węższe – jako kształcenia (wychowującego), z odwołaniem zarówno do rodzimej, jak i europejskich tradycji i koncepcji: Bildung oraz education. Z perspektywy pedagogiki bowiem prezentuje się ona na trzech poziomach: po pierwsze, jako znacząca praktyka społeczna, wyróżniająca się spośród innych praktyk ześrodkowaniem starań o jakość zarówno kształcenia, jak i wychowania; po drugie, jako idea odnawiana dzięki filozoficznej refleksji i teoretycznemu namysłowi nad nią; po trzecie, jako przedmiot badań empirycznych. Zakłada się, że takie ujęcie edukacji, w którym wychowanie przegląda się w kształceniu i na odwrót, pozwala wydatniej uchwycić relacyjność obu procesów i ich wzajemne powiązania – tak ważne dla pedagogiki i jej tożsamości. Łatwiej też zadać pytania o wyróżniki edukacji – jej dobra. Co ją odróżnia od innych praktyk i w czym jest nie do zastąpienia? Czym dysponuje – jakimi aktywami? Za co ją cenimy? W co wyposaża i co umożliwia? Czego od niej oczekujemy? W czym jest pomocna? Są to pytania o dobra nieosiągalne poza praktyką wychowania i kształcenia. Staraliśmy się na nie odpowiedzieć w niniejszym tomie. Zapraszam do lektury! Dr hab. Katarzyna Wrońska, prof. UJ – absolwentka pedagogiki i filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Kierownik Zakładu Pedagogiki Ogólnej i Filozoficznej w Instytucie Pedagogiki UJ. Prowadzi badania w obrębie filozofii edukacji, pedagogiki ogólnej oraz historii myśli i praktyk pedagogicznych. Wybrane publikacje: Osoba i wychowanie. Wokół personalistycznej filozofii wychowania Karola Wojtyły-Jana Pawła II (Kraków 2000), Pedagogika klasycznego liberalizmu w dwugłosie John Locke i John Stuart Mill (Kraków 2012), Liberal education w Polsce – między kształceniem ogólnym a edukacją liberalną („Paedagogia Christiana” 2014, nr 1), Wychowanie a wolność. Próba wglądu w myślenie pedagogiczne Józefa Tischnera („Paedagogia Christiana” 2018, nr 1).
Obowiązkowa pozycja dla wszystkich specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego PDM-2. Podręcznik diagnozy psychodynamicznej został opracowany przez klinicystów i badaczy reprezentujących tradycję psychoanalityczną. Przedstawiony w nim model diagnostyczny uwzględnia trzy wymiary funkcjonowania jednostki: wzorce osobowości (oś P), profile funkcjonowania psychicznego (oś M) oraz sposoby doświadczania objawów (oś S). Stworzony z myślą o opracowaniu przypadku i planowaniu terapii, PDM-2 może służyć klinicystom jako ugruntowana empirycznie alternatywa systemów DSM i ICD lub jako ich dopełnienie. Autorzy systematycznie omawiają problemy zdrowia psychicznego w okresie niemowlęctwa, dzieciństwa, adolescencji, dorosłości i starości, biorąc pod uwagę postępy kliniczne, empiryczne i metodologiczne, jakie dokonały się w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Ilustracją omawianych zagadnień są liczne opisy przypadków, w tym pełne profile PDM-2. Ponadto w całej książce przedstawiono szczegółowe porównania PDM-2 z systemami klasyfikacyjnymi DSM-5 i ICD-10-CM. Trzeci tom PDM-2 skupia się na kwestiach zdrowia psychicznego w okresie dzieciństwa, niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa; omówiono w nim także narzędzia do przeprowadzenia diagnozy według modelu PDM-2 oraz przykłady kliniczne i profile PDM-2 przydatne w opracowaniu przypadku. W części dotyczącej niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa zastosowano odmienne podejście wieloosiowe niż w pozostałych częściach ze względu na wyjątkowe cechy tego stadium życia. Do organizacji sponsorujących PDM-2 należą m.in.: Międzynarodowe Towarzystwo Psychoanalityczne, Sekcja Psychoanalizy Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, Amerykańskie Towarzystwo Psychoanalityczne, Międzynarodowe Towarzystwo Psychoanalizy i Psychoterapii Relacyjnej czy Amerykańskie Towarzystwo na rzecz Psychoanalizy Klinicznej. „PDM-2 dał wreszcie klinicystom »taksonomię ludzi« zamiast »taksonomii zaburzeń«. Chociaż już pierwsze wydanie było monumentalnym osiągnięciem, drugie robi jeszcze większe wrażenie”. Morris N. Eagle, Ph.D., A.B.P.P., instruktor, School of Graduate Psychology, California Lutheran University „Mistrzowskie dzieło… Redaktorzy pozyskali czołowych przedstawicieli tej dziedziny z różnych stron świata do stworzenia tego ważnego podręcznika”. Miriam Steele, Ph.D., Department of Psychology, The New School for Social Research Vittorio Lingiardi, M.D. jest profesorem psychologii dynamicznej i byłym dyrektorem programu psychologii klinicznej na Sapienza University of Rome. Jego zainteresowania koncentrują się na zagadnieniach diagnozy i leczenia zaburzeń osobowości, na badaniach nad procesem i skutecznością psychoanalizy czy psychoterapii oraz na problematyce tożsamości płciowej i orientacji seksualnej. Jest autorem wielu prac z tych dziedzin, w tym artykułów publikowanych m.in. w: „The American Journal of Psychiatry”, „Contemporary Psychoanalysis”, „The International Journal of Psychoanalysis”, „Psychoanalytic Dialogues”, „Psychoanalytic Psychology”, „Psychotherapy”, „Psychotherapy Research” oraz „World Psychiatry”. Nancy McWilliams, Ph.D., A.B.P.P. jest profesorem wizytującym w Graduate School of Applied and Professional Psychology na Rutgers University – stanowym uniwersytecie New Jersey; prowadzi też prywatną praktykę we Flemington w New Jersey. Zasiada w komitecie redakcyjnym „Psychoanalytic Psychology” i jest autorką książek poświęconych psychoterapii, w tym podręcznika Opracowanie przypadku w psychoanalizie. Jest honorowym członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego; była stypendystką w Instytucie Eriksona w Austen Riggs Center w Stockbridge w stanie Massachusetts. Laureatka licznych nagród w środowisku psychologicznym, uznana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne za „wybitnego lidera w dziedzinie psychologii”.
Przejmujący obraz Japonii, jakiej nie znamy. Kazu nie żyje i jako duch nawiedza park w pobliżu stacji Tokio Ueno. Choć mężczyzna urodził się w tym samym roku, co cesarz – a to uznaje się za błogosławieństwo – jego życie było pełne bólu i nierzadko doskwierała mu samotność. Od kiedy przyjechał do Tokio, by jako robotnik pracować przy budowie obiektów sportowych na Igrzyska Olimpijskie w 1964 roku, zaczął tracić najbliższych, a pod koniec życia, po tragicznym tsunami w 2011 roku, zamieszkał w parku Ueno w ogromnym miasteczku bezdomnych. Czy po takim życiu Kazu zazna ukojenia? Stacja Tokio Ueno pokazuje nieznane oblicze Japonii, w której bezdomność i bieda dotykają znacznej części społeczeństwa, zwłaszcza osób w podeszłym wieku. W swej przejmującej powieści Yu Miri oddaje głos wykluczonym, udowadniając, że literatura piękna ma ogromną moc uwrażliwiania na palące problemy społeczne. Yu Miri potrafi pisać. W Japonii uważana jest jednocześnie za społeczną outsiderkę i gwiazdę literatury. Twórczy geniusz. „New York Times” Pisząc o ludziach z marginesu, Yu Miri wykazuje się dużą empatią i wrażliwością. Przez umieszczenie akcji swojej książki w parku Ueno odsłania hipokryzję japońskiego społeczeństwa, którego członkowie uchodzą za życzliwych, uczynnych i gościnnych. Jej pisarstwo – zwięzłe, dziwne i zapadające w pamięć – jest absolutnie wyjątkowe. „The Spectator” Yu Miri – japońska pisarka, dramatopisarka i eseistka koreańskiego pochodzenia. W swojej twórczości podejmuje aktualne problemy społeczne, opisuje przede wszystkim sytuację mniejszości etnicznych w Japonii. Po trzęsieniu ziemi i tsunami w 2011 roku przeprowadziła się do miasta Minamisoma w prefekturze Fukushima. Obecnie prowadzi audycję radiową – zaprasza do niej osoby, które przeżyły katastrofę. W 1997 roku otrzymała nagrodę im. Akutagawy za powieść Kazoku Sinema (Kino familijne).
Praktyczny przewodnik dla psycho- i fizjoterapeutów oraz osób zmagających się z przewlekłym stresem i depresjąStanley Rosenberg, specjalista w zakresie terapii czaszkowo-krzyżowej z ponadtrzydziestoletnim doświadczeniem, przekonuje, że stany psychiczny i emocjonalny człowieka zależą przede wszystkim od prawidłowego działania nerwu błędnego. Opierając się na teorii poliwagalnej, autor udowadnia, że liczne powszechnie występujące problemy psychiczne i fizyczne od lęku przez depresję po migreny i ból pleców świadczą o nieprawidłowym funkcjonowaniu tego nerwu.Terapeutyczna moc nerwu błędnego zawiera proste ćwiczenia do samodzielnego wykonywania, które umożliwiają regulację działania nerwu błędnego w celu osiągnięcia stanu głębokiego odprężenia, poprawy jakości snu i regeneracji po urazie lub traumie. Proponowane przez autora metody pracy z ciałem można również z powodzeniem stosować w terapii zaburzeń ze spektrum autyzmu. Rosenberg pokazuje, jak dobre funkcjonowanie autonomicznego układu nerwowego pozwala uzyskać wewnętrzny spokój i równowagę oraz pozytywnie wpływa na relacje z innymi.Nerw błędny jest nerwem czaszkowym łączącym obszary pnia mózgu z kilkoma narządami wewnętrznymi. Twórca teorii poliwagalnej, Stephen W. Porges, udowadnia, że funkcjonowanie tego nerwu ma ogromny wpływ na ludzką psychikę. Autor niniejszej książki wykorzystuje teorię poliwagalną w fizjoterapii, a zaproponowane przez niego techniki znajdują zastosowanie w zaburzeniach lękowych, terapii traumy i depresji oraz pracy z osobami z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.Stanley Rosenberg, specjalista w zakresie terapii czaszkowo-krzyżowej z ponadtrzydziestoletnim doświadczeniem. Przez wiele lat uczył się pod kierunkiem Alaina Gehina, odbywał szkolenia w Instytucie Upledgera, uczestniczył w kursach prowadzonych przez Giorgię Milne, badał zastosowania terapii czaszkowo-krzyżowej w pracy z dziećmi wraz z Benjaminem Shieldem oraz uczestniczył w kursach osteopatii prowadzonych przez Jeana-Pierre'a Barrala. Przez wiele lat prowadził w Danii szkołę, w której uczył integracji strukturalnej, masażu powięziowego, masażu blizn, biomechanicznej terapii czaszkowo-krzyżowej, masażu wisceralnego i biotensegracji.
Wacław Rapak czyta teksty Michaux z tego okresu (1927--1929) systematycznie i niespiesznie, respektuje następstwo diarystycznych notacji, rekonstruuje bardzo swoistą logikę tego wymykającego się wszelkim gotowym kategoriom dzieła, które określa mianem egzystencjalnego i literackiego do-świadczenia"", czyli świadczenia o tym, czego się doświadczyło"". Rozwija przy tym (naprzemiennie bądź równolegle) kilka komplementarnych strategii interpretacyjnych.Z recenzji prof. Jerzego FranczakaWacław Rapak, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego związany od czterdziestu lat z Instytutem Filologii Romańskiej. Literaturoznawca, w swojej działalności naukowej zajmuje się głównie nowoczesną i współczesną literaturą francuską. Wśród jego zainteresowań warto wymienić również teorię literatury i metodologię badań literackich. Znawca twórczości Henriego Michaux, któremu poświęcił do tej pory wiele artykułów, zagranicznych wykładów i wystąpień na naukowych konferencjach. W zamyśle autora Henri Michaux - dzieło wyobraźni. Czas wielkich podróży (1927-1929) ma stanowić kontynuację poprzedniej poświęconej temu poecie i artyście książki (Henri Michaux - dzieło wyobraźni. Okres zielony"" 1922-1927) o początkach jego twórczości.
Ślady teatru. Księga ofiarowana Joannie Walaszek wpisuje się w najlepsze tradycje tomów jubileuszowych i stanowi dowód wielogłosowości polskich badań nad teatrem, widowiskami i sztukami performatywnymi. Powstała spójna, a zarazem utrzymana w dialogicznym duchu całość, dająca obraz współczesnej polskiej teatrologii jako dyscypliny, która nie zapomina o swych tradycjach, a jednocześnie otwiera się na nowe tematy i nowe metodologie. Z recenzji dr hab. Ewy Partygi, prof. IS PAN Różnorodność materiału badawczego jest ogromna, tak jak zróżnicowane są poetyki tekstów – od krótkich szkiców i przyczynków do historii teatru, przez eseje, studia przypadków i wspomnienia, po artykuły przekrojowe czy o charakterze syntez. Twórczość Swinarskiego, przywoływana po latach i na nowo interpretowana, stanowi mocne ogniwo książki, nic więc dziwnego, że została wyodrębniona jako osobna część. Jako całość książka Ślady teatru jest niezwykle wartościowa, przynosi wiele cennych odkryć, oryginalnych interpretacji oraz sporo materiału do przemyśleń. Z recenzji prof. dr hab. Ewy Wąchockiej Na książkę składa się dwadzieścia siedem tekstów napisanych z myślą o Joannie Walaszek oraz jej ofiarowanych. Autorami są przede wszystkim jej przyjaciele, często wybitni naukowcy z różnych ośrodków uniwersyteckich i teatralnych w Polsce. Największy blok tekstów dotyczy Konrada Swinarskiego. Nowe świadectwa (niepublikowane listy), nowe odczytania pozwalają po raz kolejny spojrzeć na życie i twórczość tego reżysera. Kolejne rozdziały książki – „Przedstawienia”, „Aktorzy”, „Nowe przestrzenie”, „Obyczaje” – zawierają interesujące teksty dotyczące historii, krytyki i teorii teatru. Tytuł tomu – Ślady teatru – w oczywisty i bezpośredni sposób nawiązuje do zbioru recenzji Joanny Walaszek Ślady przedstawień, wydanego w 2008 roku. Punkt wyjścia obu książek jest podobny – ocalamy ślady. Przy tym, pisząc recenzje, komponując teksty naukowe, ślady po sobie też pozostawiamy... Od redaktorów tomu
Il y a des tetes assiégées de visions extravagantes et d’idées qui éclairent jusqu’a bruler l’esprit de celui qui les avait allumées. La vie de l’esprit dessine un cercle, vicieux ou vertueux, ou les cerveaux s’agitent beaucoup, mais ou, en fin de compte, les pensées tournent en rond. Au milieu du XIXe siecle, il n’y plus de doute qu’on vit une époque de pulsions cognitives non unifiées et ou nul modele d’entendement ne peut clôturer la théorie de la démarche des esprits. Sinon celui de Jacques le Fataliste : « on suit sa fantaisie qu’on appelle raison, ou sa raison qui n’est souvent qu’une dangereuse fantaisie qui tourne tantôt bien, tantôt mal ». Placée dans le giron d’une archéologie des figures changeantes d’intellection au XIXe siecle, la présente étude se propose de garder un oeil attentif sur la représentation littéraire d’une force de corrosion sociale qu’exerce une pensée insolite, ou extravagante, dans la période allant du romantisme au Second Empire. Dans ce cadre chronologique, il s’agit d’étudier les figures des francs-tireurs de la pensée, des génies avortés, des hommes a projets qui évoluent aux bornes du pathologique, ainsi que les stratégies de détournement et de contournement que les écrivains mettent en place, avant que le serpent de l’intelligence ne revete une autre peau : celle du loufoque. Agnieszka Kocik. Docteur es lettres et maître de conférences a l’Université Jagellonne de Cracovie. Ses recherches portent sur les rapports entre littérature, philosophie morale et savoirs humanistes a l’époque romantique et post-romantique.
Nieocenione źródło wiedzy dla psychoterapeutów pracujących z ciałem. Niniejsza książka to pierwsza na polskim rynku publikacja dotycząca teorii poliwagalnej, skierowana do psychoterapeutów. Teoria sformułowana przez autora już w 1994 roku jest rezultatem jego wieloletnich badań klinicznych i obserwacji. Zakłada ona, że życie emocjonalne człowieka ma podłoże biologiczne, a doświadczenia psychiczne jednostki ściśle wiążą się z procesami zachodzącymi w ciele. Stephen W. Porges przywiązuje szczególną wagę do nerwu błędnego, udowadniając, że jego funkcjonowanie ma ogromny wpływ na ludzką psychikę. Książka nie tylko prezentuje podstawowe pojęcia teorii poliwagalnej w przystępnej formie glosariusza. Zawarte w niej wywiady autora z klinicystami wskazują również możliwe zastosowanie jego teorii w praktyce terapeutycznej. Książka Porgesa pokazuje, jak opracować strategie terapeutyczne mające na celu przywrócenie równowagi biologiczno-behawioralnej poprzez interakcje społeczne. Koncepcje autora można z powodzeniem zastosować nie tylko w terapii traumy i depresji, lecz także w terapii autyzmu. Teoria poliwagalna to rewolucja w terapii. Porges wyjaśnia przejrzyście, jak to, co dzieje się w naszym ciele, wpływa na nasze zachowanie i zdolność do relacji z innymi ludźmi. Dorota Hołówka, prezes Stowarzyszenia Nowa Psychologia W swojej książce Stephen Porges z powodzeniem osiąga to, co udaje się niewielu badaczom: przekształca zawiłe koncepcje naukowe w przystępne pojęcia zrozumiałe dla pacjentów, lekarzy, terapeutów i wszystkich osób niemających pojęcia o medycynie. Autor w przyjazny sposób wyjaśnia subtelności teorii poliwagalnej będącej dziełem jego twórczego geniuszu, my zaś dostrzegamy w nowym świetle wpływ układu autonomicznego na ludzkie zachowania i widzimy, jak wiele trudności, z którymi borykają się pacjenci i lekarze, ma podłoże neurobiologiczne. Pat Ogden, założycielka i dyrektorka Sensimotor Psychotherapy Institute w Boulder, Kolorado, USA Tom zawiera: ¦ Neurobiologia poczucia bezpieczeństwa. ¦ Teoria poliwagalna a terapia traumy. ¦ Samoregulacja a zaangażowanie społeczne. ¦ Jak teoria poliwagalna wyjaśnia skutki traumy w odniesieniu do mózgu, organizmu i naszych zachowań. ¦ Wskaźniki bezpieczeństwa i zdrowia a teoria poliwagalna. ¦ Przyszłość terapii traumy z perspektywy teorii poliwagalnej. ¦ Perspektywy somatyczne w psychoterapii.
The backbone of this book on books is a history of a most unusual concept of the book that developed in South Asia with reference to the Veda. By the 19 century, regional cultures of print showed an uneven and spatially discontinuous development across the Indian subcontinent. They variously fed on regional patterns of communication, configurations of power, patronage, and a new economic regime. Their development formed part of tremendous transformations in the structures of power, statecraft, authority, and communication that the subcontinent was going through while being gradually absorbed into the globalizing orbit of the emerging British Empire. The period witnessed a general shift of knowledge-production sites and relocation of distribution and text-circulation networks towards new urban centres. This book tries to understand how the emerging regional cultures of print created conditions for, inspired, and accommodated differently configured projects of bringing out printed editions of Vedic texts while leaving distinct traces of their respective nature on their editorial principles, book format, typographic form, and publishing ideology.
W ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat na świecie wyginęło osiemdziesiąt procent motyli. Widok modraszka, polowca szachownicy czy pazia królowej staje się już dzisiaj rzadkością. Czerwończyk żarek i paź żeglarz również znikają z naszych łąk. Zabijają je pestycydy, nawozy sztuczne i uprawy monokulturowe. Niemiecki biolog ewolucyjny Josef H. Reichholf przestrzega przed zbliżającą się katastrofą ekologiczną, jednocześnie przybliżając fascynujący świat motyli. Podglądając je w naturze, opowiada o ich niezwykłych zwyczajach, śledzi ich cykl życiowy i tłumaczy, skąd się wzięły ich nazwy. Reichholf proponuje również konkretne rozwiązania, które mogą uchronić motyle przed wyginięciem, jak chociażby budowę w każdej gminie biotopów, czyli specjalnych siedlisk. Książka Motyle. Opowieści o wymierających gatunkach oprowadza nas po kolorowym królestwie tych pięknych, kruchych i bezbronnych zwierząt, których wkrótce może zabraknąć. Josef H. Reichholf, zoolog i biolog ewolucyjny, do 2010 roku kierował zbiorem kręgowców bawarskiego muzeum zoologii. Profesor Ekologii i Ochrony środowiska na Uniwersytecie technologicznym w Monachium. Laureat Treviranus-Medaille, najwyższego wyróżnienia dla niemieckich biologów, oraz nagrody Grüterów dla popularyzatorów nauki. W 2007 roku otrzymał Nagrodę im. Zygmunta Freuda za najlepszą książkę popularnonaukową przyznawaną przez Niemiecką Akademię Języka i Literatury.
Stwórz dom przyjazny dla autyzmu Dwie kobiety, matka dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz terapeutka mowy i języka, dzielą się swoimi doświadczeniami oraz praktycznymi radami pomagającymi wspierać rozwój dzieci autystycznych w środowisku domowym. Tara Leniston, oprowadzając czytelników po kuchni, sypialni czy salonie, pokazuje, w jaki sposób można zaadaptować kolejne pomieszczenia, bez zbędnych kosztów i rezygnowania z własnych upodobań. Autorka radzi, jak wykorzystać wspólną przestrzeń do wzmacniania więzi z dzieckiem i pomóc mu prawidłowo się rozwijać. Opisane przez Tarę rozwiązania zostały uzupełnione komentarzami Rhian Grounds, terapeutki mowy i języka specjalizującej się w pracy z dziećmi autystycznymi. Wyczerpujące wskazówki terapeutyczne pokazują praktyczne zastosowanie technik komunikacyjnych odpowiednich dla dziecka, uczą budowania i umacniania z nim więzi oraz zachowania przestrzeni dla siebie i innych członków rodziny. W książce znajdziesz porady, jak: • przygotować sypialnię, by stała się miejscem wyciszenia; • wprowadzić wieczorne rytuały, które mogą pomóc Twojemu dziecku uspokoić się i zrelaksować przed snem; • nauczyć dziecko korzystania z toalety i utrzymywania codziennej higieny; • przekształcić dowolny kąt swojego domu w miejsce sensorycznej zabawy i nauki; • zagospodarować przestrzeń do odpoczynku i regeneracji dla rodziców, niezbędną do ich funkcjonowania. Tara Leniston jest aktorką i matką trójki dzieci. U jej syna Dylana zdiagnozowano zaburzenia ze spektrum autyzmu. Mieszka w Brighton w Wielkiej Brytanii. Rhian Grounds jest terapeutką mowy i języka. Pracuje z dziećmi i młodzieżą z autyzmem w Londynie i Walii.
Wyznacz granice swoim trudnym rodzicom Czy twój rodzic cię lekceważy, nieustannie krytykuje lub domaga się ciągłej uwagi? Czy martwisz się, że w końcu będziesz musiał zrezygnować z kontaktów z rodzicami? Czy marzysz o bliskiej osobie, z którą można otwarcie porozmawiać? David M. Allen, psychoterapeuta z czterdziestoletnim stażem, udowadnia, że można na nowo zdefiniować wzorce rodzinne, uzdrowić wzajemne stosunki i stworzyć satysfakcjonujące relacje. Czerpiąc z metod psychoterapii integracyjnej, autor uczy, jak dotrzeć do przyczyn powstawania krzywdzących zachowań rodziców, które najczęściej mają swoje źródło w przeszłości. Przedstawione w książce techniki i strategie ? poparte licznymi przykładami ? pokazują, jak dbać o własne potrzeby, wyznaczać granice i bronić się przed dysfunkcyjnym zachowaniem rodziców. Podstawą wszystkich działań jest wypracowanie asertywności i dostosowanie postępowania do konkretnej sytuacji. Naprawa relacji z bliskimi jest wstępem do życia zgodnie z własnymi wyborami, a nie pod dyktando rodziców. Ten wartościowy poradnik otwiera drogę do samorealizacji i pomaga zbudować nową, satysfakcjonującą więź w rodzinie. „Allen przedstawia jasno i przystępnie, jak dochodzi do uwikłania dzieci w style relacyjne rodziców, oraz wyjaśnia na praktycznych i przydatnych przykładach, co można zmienić w swoim postępowaniu, aby uwolnić się z tej splątanej sieci emocji”. dr Gregg Henriques, profesor psychologii, James Madison University „Wnikliwość Davida Allena pomaga nam zrozumieć trwały wpływ wywierany przez krytycznych rodziców na życie swoich dzieci również wtedy, gdy osiągną wiek dorosły. Allen opisuje skuteczne strategie pomagające dorosłym dzieciom poradzić sobie z tym trudnym dziedzictwem”. Serge Prengel, LMHC, redaktor podcastu Somatic Perspectives on Psychotherapy „Posługując się przejrzystym językiem i zrozumiałymi przykładami, David Allen pokazuje, jak skutecznie radzić sobie ze skomplikowanymi relacjami z rodzicami oraz innymi osobami. Czyni to z przekonaniem, że relacje te są wartościowe, warto je więc podtrzymywać oraz przekształcać, tak by satysfakcjonowały zarówno dzieci, jak i rodziców”. Dr George Stricker, profesor psychologii, American School of Professional Psychology at Argosy University „Niewielu naukowcom udało się odnieść taki sukces, jak Davidowi Allenowi – napisać łatwą w odbiorze i niezwykle przydatną książkę adresowaną do szerokiego kręgu odbiorców, stanowiącą potencjalne źródło pomocy dla członków rodzin dysfunkcyjnych oraz służącą wypracowywaniu bardziej satysfakcjonujących relacji rodzinnych. Szczerze polecam!”. Dr Andre Marquis, profesor doradztwa psychologicznego i rozwoju człowieka Uniwersytetu w Rochester, autor kilkunastu publikacji, w tym Integral Psychotherapy DAVID M. ALLEN, MD, emerytowany profesor psychiatrii, przez szesnaście lat kierował szkoleniami podyplomowymi ze specjalizacji psychiatrycznej w Centrum Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Tennessee w Memphis. Autor książki How Dysfunctional Families Spur Mental Disorders oraz kilku innych publikacji z dziedziny psychoterapii.
Kolejna książka autora bestsellera Człowiek, który nie mógł przestać Co by było, gdyby twój poziom inteligencji okazał się wyższy, niż ci się wydaje? Czy w twojej głowie kryje się geniusz, który tylko czeka, żeby się ujawnić? A może chciałbyś zażyć pigułkę, która zwiększy twój potencjał intelektualny? Badacze na całym świecie pracują nad sposobami poprawy działania naszego mózgu, byśmy stawali się coraz bystrzejsi i zdolni do większej koncentracji. David Adam próbuje odpowiedzieć na pytania: Czym jest inteligencja? W której części mózgu się znajduje? I przede wszystkim: Czy można ją zmienić i ulepszyć? Autor na własnej skórze sprawdza skuteczność rewolucyjnych „pigułek na rozum” i elektrostymulacji, opowiada o mrocznych dziejach testów na inteligencję oraz spotyka się z sawantami i hakerami mózgów. W ironiczny sposób opisuje też Mensę, której jest członkiem, bezlitośnie obnażając słabości tej instytucji. David Adam zadaje ważne pytania o to, czy i w jaki sposób nauka powinna klasyfikować ludzi ze względu na inteligencję oraz jak daleko można się w posunąć w próbach podwyższania poziomu inteligencji. To błyskotliwa i ironiczna książka, która daje do myślenia… David Adam rzeczywiście sprawia, że czytelnicy stają się inteligentniejsi. Adam Rutherford, BBC Radio 4 Brawurowo napisana książka o tym, czym jest inteligencja i jak można zwiększyć jej poziom. „Sunday Times” W tej przystępnie napisanej książce Adam opowiada mnóstwo fascynujących anegdot, chociażby o powstaniu testów na inteligencję. Przedstawia też przezabawną, a momentami niepokojącą historię badań nad mózgiem i sposobów mierzenia inteligencji. Dzięki niej dowiecie się, co niesie z sobą przyszłość, w której poprawianie zdolności kognitywnych będzie na porządku dziennym. „Library Journal” David Adam uważnie przygląda się testom na inteligencję powstającym od ponad stu lat. Ukryty geniusz to świetna książka. Trevor Robbins, „Nature” David Adam – doktor inżynierii chemicznej i niezależny dziennikarz popularnonaukowy. Były redaktor naczelny „Nature”, wcześniej korespondent specjalny dziennika „The Guardian”. Za swoje teksty poświęcone zagadnieniom nauki, medycyny i ochrony środowiska otrzymał tytuł publicysty roku nadawany przez Stowarzyszenie Brytyjskich Dziennikarzy Naukowych. W dziennikarskich podróżach dotarł do Antarktyki, Arktyki, Chin i w głąb amazońskiej dżungli. Jego poprzednia, wielokrotnie nagradzana, książka, Człowiek, który nie mógł przestać, znalazła się na liście bestsellerów „Sunday Times”.
Liryczna opowieść o ludzkim geniuszu i potędze muzykiTrwają przesłuchania do międzynarodowego konkursu pianistycznego w japońskim Yoshigae. Dotychczas żaden z kandydatów nie zachwycił jurorów. Kolejnym uczestnikiem jest Jin Kazama, nikomu nieznany młody pianista z rekomendacją od jednego z największych wirtuozów fortepianu. Jego występ nie tylko wpłynie na przebieg konkursu, lecz także odciśnie głębokie piętno na życiu bohaterów tej historiiPszczoły i grom w oddali to wielowątkowa powieść z galerią fascynujących postaci. Dwudziestoletnia uczestniczka konkursu Eiden Aya niegdyś cudowne dziecko fortepianu wraca na scenę po śmierci matki. Masaru Carlos, Peruwiańczyk japońskiego pochodzenia, po wielu latach odnajduje osobę, dzięki której w dzieciństwie zapałał miłością do muzyki. Takashima Akashi pracownik sklepu muzycznego startuje w konkursie, by udowodnić coś sobie i innym.W książce Riku Ondy, przepełnionej pięknymi opisami muzyki, splatają się losy wszystkich postaci, na jaw wychodzą kolejne fakty z ich przeszłości, a napięcie rośnie w miarę zbliżającego się rozstrzygnięcia konkursu.Riku Onda urodziła się w Aomori w 1964 roku. Studiowała na Uniwersytecie Waseda w Tokio. Na polu literackim zadebiutowała na początku lat dziewięćdziesiątych. Laureatka wielu japońskich nagród literackich, między innymi Nagrody Eijiego Yoshikawy dla debiutujących autorów i Hon'ya Taish przyznawanej przez japońskich księgarzy. Za Pszczoły i grom w oddali autorka otrzymała w 2017 roku prestiżową Nagrodę Naoki. Jej powieści doczekały się licznych adaptacji filmowych i telewizyjnych. Na podstawie tej książki w 2019 roku powstał film z udziałem Andrzeja Chyry Listen to the Universe w reżyserii Keiego Ishikawy.
Skuteczne techniki dopasowane do indywidualnych potrzeb Twojego dziecka.
Wychowanie dziecka z autyzmem to jedno z najtrudniejszych zadań, przed jakim może stanąć rodzic. Niełatwo nadążyć z wypełnianiem codziennych obowiązków, robiąc jednocześnie wszystko co się da, by odpowiednio stymulować rozwój swojego dziecka. Victoria M. Boone, certyfikowana analityczka behawioralna, dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniami z rodzicami i terapeutami dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Autorka w przystępny sposób przedstawia zasady stosowanej analizy zachowania (SAZ) oraz wyjaśnia skuteczność jej zastosowania w terapii osób z autyzmem. Pokazuje narzędzia do stworzenia spersonalizowanego planu zmiany zachowania, służącego wzmocnieniu pozytywnych zachowań i eliminowaniu zachowań niechcianych lub trudnych. Wskazówki zawarte w książce pomogą Wam w wypracowaniu pozytywnych strategii opierających się na mocnych stronach dziecka, które pozwolą mu rozwinąć ważne dla niego umiejętności. Zastosowanie ich w codziennym życiu umożliwi mu poczynienie postępów, które będą dla wszystkich źródłem radości i zadowolenia.
„To świetne wprowadzenie do stosowanej analizy zachowania dla rodziców dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, w panice poszukujących skutecznych strategii wychowawczych. Drodzy Rodzice, spokojnie, po prostu przeczytajcie tę książkę!”.
Mark R. Dixon, PhD, terapeuta, autor książki PEAK Relational Training System
Dzięki tej książce:
• lepiej zrozumiesz powody występowania niektórych zachowań twojego dziecka;
• bardziej dostroisz się do jego trybu komunikacji i potrzeb;
• nauczysz je nowych, skuteczniejszych metod komunikowania się;
• pomożesz mu w nabywaniu umiejętności życiowych;
• zachęcisz dziecko do rozwijania zachowań prospołecznych;
• wzmocnisz zachowania pozytywne i zredukujesz trudne.
This book presents an analysis of the foundations organised by the Birla family in India. Several generations were involved in the renovation and establishment of sanctuaries, temples and other sacral buildings. As a result, between 1933 and 1998, nineteen Birla Mandirs were established, mainly in northern and central India. All the temples have the capacity to surprise with their various decorative motifs, not seen in other places, which – apart from their aesthetic function – above all bear important symbolic content. Therefore, is it possible to treat the Birla Mandirs as a specific medium – the carrier of a particular message that is not only religious, but with a significance that permeates other layers of social and political discourse. This message, as the authors of the book claim, have a bearing on the socio-political thought of India – supported by the creation and propagation of ideas related to identity and a national art. It also conveys the idea of hierarchical Hindu inclusivism which, although considering all religions as equal, treats Hinduism in a unique way – seeing within it the most perfect form of religion, giving man the opportunity to learn the highest truth. The book also examines whether the temples founded by the Birla family and the religious activities undertaken therein apply the concept of “inventing” tradition, and whether traditions created (or “modernised”) in contemporary times are a way of enhancing the appeal of the message conveyed from temple to society.
“The Vastness of Culture” is a series of publications presenting cultural studies and emphasizing the role of comparative research and analyses that reveal similarities, differences and intercultural influences. In our publications, cultures and civilizations are in a state of constant flux, engaging in dialogue, creating new understandings, competing for meaning under the influence of global content, without any clear boundaries, but with a vastness that forces questions to be raised.
Prof. Marta Kudelska is the Chair of the Centre for Comparative Studies of Civilisations, Jagiellonian University in Krakow. Her research interests include Indian philosophy and Sanskrit literature.
Prof. Dorota Kamińska-Jones is a lecturer in the Faculty of Fine Arts at the Nicolaus Copernicus University in Torun. She is also lecturer of Indology at the University of Warsaw. Her research interests include the art and culture of India and Great Britain, above all from the period of the Empire, feminism, colonialism and intercultural relations; she is particularly concerned with issues related to womanhood.
Dr Agnieszka Staszczyk is an assistant professor in the Centre for Comparative Studies of Civilisations at the Jagiellonian University in Krakow. Her research concerns the art of the Indian subcontinent—especially early iconography, the origin and cultural function of religious representations, and the architecture of modern temples.
Dr Agata Świerzowska is an assistant professor in the Centre for Comparative Studies of Civilisations at the Jagiellonian University in Krakow. Her field of interest covers the theory of religion and contemporary changes in religion and spirituality seen from an inter-cultural perspective.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
