Niniejsza książka zawiera opracowanie wybranych zagadnień z psychologii zdrowia, a przedstawiona w niej analiza nie stanowi zwartego i systematycznego ujęcia problemu. Starano się jednak przybliżyć czytelnikowi podstawowe kwestie z psychologii zdrowia, a w pewnym zakresie też psychosomatyki – zwłaszcza te, które ujmują tę problematykę z uwzględnieniem holistycznego podejścia do zdrowia człowieka. Opracowanie składa się z jedenastu artykułów dotyczących różnych wymiarów zdrowia: psychologicznego, fizycznego, duchowego, społecznego oraz publicznego. Pozwala zatem spojrzeć na zdrowie jako na jedną z największych wartości dla większości ludzi w sposób uwzględniający dostosowanie się do dynamicznych zmian zachodzących w życiu człowieka. Monografia skierowana jest do szerokiego grona odbiorców zainteresowanych psychologią zdrowia i psychosomatyką, a szczególnie do studentów takich kierunków, jak psychologia, medycyna, pielęgniarstwo, rehabilitacja, fizjoterapia, pedagogika i socjologia. Redaktor Ewa Wilczek-Rużyczka
Czytać czy nie czytać? W odniesieniu do prezentowanej publikacji odpowiedź jest jednoznaczna: czytać i zachęcać innych do czytania. Co również podkreśla w Słowie wstępnym JM Rektor UJ, prof. dr. hab. n. med. Wojciech Nowak: „Przedstawiam Państwu publikację niezwykłą, powstałą dzięki zaangażowaniu ludzi dobrej woli i wielkich serc, zdeterminowanych, aby nieść pomoc osobom najbardziej potrzebującym. Integralna troska o chorego u kresu życia to książka, którą zdecydowanie warto zauważyć i dołączyć do lektur obowiązkowych, jest bowiem próbą odpowiedzi na potrzebę prezentacji tego rodzaju zagadnień w przestrzeni publicznej. Już sam tytuł sugeruje treści w niej zawarte, które – stwierdzam to jako lekarz – wciąż stanowią w społeczeństwie temat tabu. Choroby terminalne, opieka nad ludźmi u schyłku życia, odchodzenie i śmierć są najtrudniejszymi tematami dla większości z nas”. Autorzy monografii wieloautorskiej Integralna troska o chorego u kresu życia, powstałej pod redakcją Agnieszki Bertman-Wierzchowskiej, Wojciecha Kochana i Józefa Stali, podejmują poszukiwania naukowe i refleksje nad trudnymi, ale niezwykle ważnymi zagadnieniami. Ból, cierpienie, choroby terminalne, potrzeba opieki nad osobami u schyłku życia, proces odchodzenia, lęki i obawy z nim związane oraz sama śmierć to bardzo trudne kwestie, już dotyczące wielu z nas, a kiedyś każdego. Niniejsza publikacja stanowi z jednej strony doskonałe kompendium wiedzy przekazanej przez lekarzy i innych ekspertów, zaś z drugiej obrazuje praktykę opieki paliatywnej i hospicyjnej. Dlatego jest interesująca nie tylko dla przedstawicieli personelu medycznego: lekarzy, pielęgniarek, studentów kierunków medycznych, psychologów, pracowników socjalnych, wolontariuszy, ale również członków rodzin podejmujących opiekę nad osobą chorą lub w stanie terminalnym. Jej wartość docenia także Pani prof. Alina Rynio, która w recenzji wydawniczej podkreśla, że: „Jasność i prostota języka zastosowanego w publikacji powodują, że jest ona zrozumiała dla każdego. Dodatkowym walorem monografii są zawarte w tekstach wykazy bibliograficzne ułatwiające dalsze poszukiwania literatury”. Autorzy prezentowanej publikacji starają się udzielić odpowiedzi na bardzo ważne pytania: czy lepiej podejmować leczenie bólu w domu chorego czy raczej w szpitalu? Czy podstawowa opieka paliatywna jest dostępna dla wszystkich? Z jakimi problemami zmagają się osoby opiekujące się osobami w stanie terminalnym? Kto i w jakim zakresie może pomóc w holistycznym podejściu do opieki nad pacjentem? Zatem nie jest to publikacja skierowana wyłącznie do ekspertów, ale do wszystkich, którzy chcą pomagać osobom słabszym i chorym. Przypomina o tym też prof. W. Nowak: „Szanowni Czytelnicy, niniejsza monografia jest swojego rodzaju podsumowaniem, klamrą spinającą pięć wspomnianych konferencji tematycznych. Obrazuje zaangażowanie, determinację i ogromną pracę organizatorów z Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego – Collegium Medicum, Towarzystwa Przyjaciół Chorych „Hospicjum im. św. Łazarza” w Krakowie z Panią Prezes Zarządu Towarzystwa na czele, a także Samorządu Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz wszystkich ludzi dobrej woli realizujących w praktyce motto Prymasa Tysiąclecia: Włącz się w społeczną pomoc bliźnim. Otwórz się ku ubogim i chorym. Użyczaj ze swego… Zachęcam Państwa do działania, zachęcam do aktywnego uczestnictwa w realizowaniu idei zamykającej się w najprostszym przekazie: Pomagam – bo chcę. Życzę Państwu dobrej, ubogacającej lektury”. „Należy docenić podjętą przez Autorów i Redaktorów problematykę oraz pragnienie dotarcia do jak największej grupy odbiorców.
Geniusz książki Simon tkwi w połączeniu globalnego, uogólnionego oglądu, potrzebnego do opisu wielkich przemian historycznych i mechanizmów kulturowych, z oglądem punktowym, lokalnym, który pozwala odsłonić czyjąś prawdę, stworzyć ciekawe studium przypadku. Przekład, jak pokazuje Simon, potrzebuje obu tych perspektyw badawczych. Książka imponuje erudycją i pomysłowością. Jako nieszablonowe studium wielojęzyczności oraz praktyki przekładowej i twórczej zachwyci nie tylko przekładoznawców, lecz również badaczy literatury i kultury. Z recenzji dr hab. Agaty Hołobut Sherry Simon proponuje wielokontekstową analizę relacji językowych istniejących we wspólnotach, jakie tworzą złożone pod względem komunikacji kulturowej wielkie organizmy miejskie: Kalkuta, Triest, Barcelona i Montreal. Jej uzupełnieniem są mapy i fotografie ukazujące obszary, gdzie wielojęzyczność i wielokulturowość nie prowadzą do wielkich konfliktów i wojen, lecz stanowią przestrzeń współżycia ludzi o różnym pochodzeniu i statusie społecznym, sferę nieustannego przełączania kodów i negocjowania znaczeń, które przekładają się na utrwalone i zinstytucjonalizowane formy wspólnej egzystencji. Badaczka świadomie rezygnuje z szerokiej perspektywy oglądu ustawianej w kategoriach narodowych, by skoncentrować się na makro- i mikrostrukturach miejskich i zaproponować wnikliwe analizy obserwowanej w ich ramach dynamiki przekładowej. Z recenzji dr. hab. Tomasza Bilczewskiego, prof. UJ Sherry Simon jest autorką licznych prac poświęconych szeroko rozumianemu funkcjonowaniu języka i pamięci w miastach – od Montrealu po Barcelonę, od Triestu po Kalkutę, we Lwowie i Czerniowcach. Jej ostatnie publikacje w tym zakresie obejmują Translation Sites. A Field Guide [Miejsca tłumaczenia. Przewodnik terenowy] z 2019 roku, Cities in Transation z 2012, czyli książkę stanowiącą podstawę niniejszego wydania, oraz Translating Montreal [Tłumacząc Montreal] z 2006 roku. Simon jest również autorką przełomowej książki Gender in Translation [Gender w przekładzie] z 1996 roku oraz esejów o kulturze Québecu. Członkini Royal Society of Canada i L’Académie des lettres du Québec. Pracuje na Uniwersytecie Concordia w Montrealu jako Distinguished Research Professor.
The metaphor in which the accumulation of life experiences by a human being is compared to the act of packing luggage before a long, difficult and unpredictable journey is well known. All negative, painful life experiences constitute the overwhelming weight of metaphorical luggage; while positive experiences are meant to make this load lighter, and the travel – safer and more predictable. The presented metaphor indirectly describes the basic premise of the monograph, illustrating how the greatest simplification can characterize the formation of self-esteem and resilience in man, identifying them with the synergistic effect of experience (including primarily the impact of family and social environment) and biologically conditioned features. “The reviewed texts offer a lot of interesting information, based on solid empirical studies, and introduce new, relatively little-known methods of psychological research. All texts also have a practical dimension (…). In particular, they relate to the issues of resilience, autism, coping with stress and quality of life. The edited collection may be of particular interest to psychologists dealing with health issues or working in the field of clinical psychology, but also to people associated with educational and developmental psychology. It may be helpful to psychology graduates, as well as to some students of social sciences – including psychology, health sciences and, in a way, pedagogy”. dr hab. Krzysztof Mudyń, prof. Jesuit University in Kraków Krzysztof Gerc, Ph.D., Assistant Professor at the Developmental and Health Psychology Department, Institute of Applied Psychology, Jagiellonian University in Kraków, Poland. His scientific interests and publications refer to mental development of disabled people in their lifespan and the issues of supporting the development of children and young people with developmental deficits. He also studies the issues of culture of organization, its effect and meaning in the process of management in education and health care, in the wider context of rehabilitation and educational psychology. Bogusława Piasecka, Ph.D., Assistant Professor at the Developmental and Health Psychology Department, Institute of Applied Psychology, Jagiellonian University in Kraków, Poland. She is a certified psychotherapist of the Polish Psychological Association. She works in the Psychiatry Clinical Department for Adults, Children, and Youth of the University Hospital in Kraków. She leads couples and family psychotherapy and training in systemic family therapy. She conducts research on the organization of supporting families.
W XX wieku Węgry przeszły niezwykle złożoną ewolucję w polityce zagranicznej. W chwili przejęcia władzy przez komunistów w 1948 roku Budapeszt został podporządkowany Moskwie. Zależność ta stopniowo się zmniejszała, dzięki czemu w 1968 roku János Kádár mógł pełnić funkcję negocjatora między Czechosłowacją a ZSRR. W czasie kryzysu w Polsce w latach 1980–1981 węgierscy przywódcy sceptycznie odnosili się do skutków interwencji zbrojnej w PRL, choć uważali NSZZ „Solidarność” za wroga socjalizmu. Po 1989 roku polityka zagraniczna Budapesztu na nowo stała się niezależna i wielowektorowa. Za szczególnie ważne należy uznać działania mające na celu wsparcie diaspory węgierskiej żyjącej w krajach sąsiednich. Tak zwana polityka narodowa była najbardziej widoczna w relacjach z Rumunią, Słowacją, Ukrainą i Serbią. Węgry z racji geograficznego położenia stanowią swego rodzaju pomost między Wschodem a Zachodem. Węgierskie elity uważają relacje z zachodnimi krajami za bardzo ważne, przy czym zwracają się ku Wschodowi zawsze wtedy, kiedy chcą pokazać swoją niezależność. Wschód kojarzy im się z kolebką narodu, dawną potęgą i poczuciem bezpieczeństwa. Po 1956 roku pierwszymi państwami (nie licząc demoludów), które uznały reżim Kádára, były kraje azjatyckie, a pod koniec lat 80. Budapeszt nawiązał relacje z Koreą Południową i odnowił stosunki z Chinami. W XXI wieku sztandarową koncepcją w polityce zagranicznej Węgier jest „otwarcie na Wschód”. Jako jeden z pierwszych krajów w Europie dostrzegły one potencjał w handlu i współpracy z ChRL, ale chwalenie „chińskiej drogi demokracji” i stwierdzenia, że Węgrom bliżej do Ankary, Moskwy i Pekinu, mogą budzić niepokój nie tylko w Brukseli, ale także w innych stolicach Unii Europejskiej. Krytycy uważają, że kierunek wschodni nie ma racji bytu, ponieważ realne kontakty (głównie gospodarcze) łączą Budapeszt z gospodarkami starej Unii.
Dwutomowa publikacja: Literatura a religia wyzwania epoki świeckiej to pierwsze w języku polskim kompendium wiedzy z zakresu badań nad relacją literatura a religia na miarę humanistyki XXI wieku. O jego randze decyduje międzynarodowy i różnorodny zespół, w którym znaleźli się najwybitniejsi badacze związków literatury i religii, a także światowej sławy myśliciele zajmujący się konsekwencjami procesów odczarowania. Temu pionierskiemu projektowi patronuje Charles Taylor, którego monumentalne studium A Secular Age (Epoka świecka) zrewolucjonizowało studia nad religią w XX i XXI wieku, wykazując, że modernizacja nie eliminuje religii, a świeckość wynika z opcjonalności religijnych światopoglądów, a nie z ich anachronizmu.Na drugi tom (historycznoliteracki) składają się artykuły o wybranych pisarzach polskich tworzących po 1945 roku, których twórczość wyznacza punkty orientacyjne na literackiej mapie wiary i niewiary. Pojawiają się tu autorzy odżegnujący się od religii (Gombrowicz, Lem, Szymborska), spierający się z ortodoksją (Miłosz), żarliwi katolicy (ksiądz Twardowski i Brandstaetter), ale także ci, którzy wymykają się prostej alternatywie: wierzący/niewierzący (Barańczak, Herbert, Pankowski). Całość tworzy fascynującą panoramę polskiej literatury powstającej w cieniu Auschwitz i Kołymy. Książka jest adresowana do humanistów reprezentujących różne dyscypliny (literaturoznawstwo, religioznawstwo, filozofię religii, socjologię religii), których interesuje wszechstronne i wolne od uprzedzeń ujęcie obecności religii w kulturze współczesnej.To pierwsze tego rodzaju, wszechstronne i interdyscyplinarne ujęcie obecności religii w kulturze, łączące tradycję badań nad związkami literatury i religii z perspektywą współczesnej humanistyki po tzw. zwrocie etycznym i zwrocie postsekularnym. Publikacja powinna mieć pierwszorzędne znaczenie nie tylko dla badań humanistycznych wypracowana przez autorów formuła badawcza jest bowiem otwarta na rzeczywistość społeczną i palące problemy współczesności.Prof. Joanna Zach
Książka pisana była z myślą o wszystkich tych, których ciekawi historia hiszpańskich słowników, a nie mogą skorzystać ze źródeł hiszpańskojęzycznych, ale też dla studentów hispanistów, którym te informacje mogą się przydać w wypracowaniu swojego warsztatu leksykograficznego. Jednocześnie jest to podróż w czasie: od momentu, gdy hiszpański staje się odrębnym językiem, do chwili obecnej, kiedy publikacje o leksykografii hiszpańskiej obejmują tysiące artykułów i dziesiątki monografii. To pierwszy na polskim rynku, uporządkowany chronologicznie przegląd najważniejszych osiągnięć leksykograficznych języka hiszpańskiego, wzbogacony o dwa rozdziały, które rzadko pojawiają się w dotychczasowych opracowaniach: historię leksykografii hispanoamerykańskiej oraz historię słowników polsko-hiszpańskich. Ewa Stala – autorka kilku książek i kilkudziesięciu artykułów naukowych, w tym współautorka Kieszonkowego słownika hiszpańsko-polskiego i polsko-hiszpańskiego. Jej główne obszary badawcze to historia języka hiszpańskiego, leksykologia i leksykografia hiszpańska, hiszpański Ameryki Południowej. Lubi czytać słowniki.
Eseje zebrane w książce Włodzimierza Szturca tworzą osobną całość, kontekstualizują się i ramują nawzajem, sugerując nowe, często zaskakujące odczytania. Książka została podzielona na dwie części sygnalizowane w tytule: Diapazony i Fonosfery. Terminy te, odwołując się do muzyki, ustanawiają oryginalne ramy teoretyczne dla poszczególnych analiz. Autor proponuje performatywne czytania świadectw literackich i filozoficznych, pyta o sprawczość słowa poety czy pisarza, o związki tekstu z kulturą i o kulturotwórczy wymiar literatury.Włodzimierz Szturc z równą swobodą i swadą porusza się po kulturach starożytnych co nowożytnych; pisze językiem żywym i pełnym emocji, nie ustając w proponowaniu własnych, zwykle oryginalnych interpretacji, i to nie tylko arcydzieł literackich, ale też fenomenów kulturowych.Diapazony i Fonosfery wzbogacają polskie piśmiennictwo naukowe o cenne refleksje i, mam nadzieję, zainspirują dalszy rozwój nowatorskich badań kulturowych.Z recenzji prof. dr. hab. Mirosława KocuraWłodzimierz Szturc prof. dr hab., autor kilkunastu książek poświęconych zagadnieniom dramatu i teatru, antropologii kultury oraz literaturze romantyzmu, pracuje w Katedrze Teatru i Dramatu na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Jest też dramaturgiem i autorem sztuk teatralnych.
We believe that the world is standing on the very edge of the fastest industrial revolution ever. A revolution which will rapidly increase the efficiency of many production processes. Automation (both mechanical and the one happening with computer processes) will reduce the demand for human work and release a huge amount of time we can use for further development.With this book we try to provide the reader with information about various aspects of life and the socio-economic environment. For this purpose, we have invited authors representing the leading scientific research centers in Poland and specialists from foreign universities.Piotr BułaBogdan NogalskiThe monograph stands out from the publications related to change management in the context of entrepreneurial opportunities and flexibility of the organization. The authors attempt to integrate retrospective and prognostic approaches, so they not only assess the current status, but also point to challenges for management science. The work has been prepared by scholars whose authority in management sciences is undisputed.I positively assess the empirical and methodological layer of individual chapters of the monograph. Discussing the results of their scientific and research work, the authors presented the determinants of management processes described from the perspective of entrepreneurial opportunities and flexibility of the organization.Szymon CyfertPiotr Bula, Ph.D., Associate Professor and Head of the Chair at International Management Department of Cracow University of Economics (Poland). Since 2004 Director of Cracow School of Business CUE, and since the year 2005 he has been in charge of the organization gathering School's MBA programs graduates - CSB Alumni MBA Club. He has experience related to participation in the supervisory authority of commercial companies.Awarded with the prestigious title of Polish Congresses Ambassador for his achievements in the area of promoting Poland and Cracow as a venue for international congresses and conferences (2010). Author or co-author of over 100 scientific publications, research works and implementation projects, as well as 44 press publications and expert opinions. The above mentioned scientific publications concern the scope of organization and management, particularly: risk management, internal audit, corporate governance, management strategy, logistic audit, and management of enterprises with increased risk. Author of many analyzes and publications in the field of economic consulting for enterprises and the public sector.Bogdan Nogalski Full Professor, Ph.D., Honoris Causa, Member of Committee on Organizational and Management Sciences of the Polish Academy of Sciences. Professor at the Department of Management and Finance, WSB University in Gdansk (Poland). Former Rector of University of Business and Administration in Gdynia and Director of Institute of Organization and Management, University of Gdansk (Poland).
Zbyt często zapominamy, że pojęcie obrazu nie jest z nami od zawsze. Stanowi ono intelektualny wynalazek epoki Axenzeit. Dzięki niemu świat Greka epoki klasycznej to the brave new world – staje się nie tylko rozpoznawalny, ale również interpretowalny. Ukształtowany wówczas sposób myślenia i postrzegania rzeczywistości zapoczątkowuje szczególny typ kultury diakrisis, która w swych zrębach funkcjonuje do dziś. Jej naturalność, oczywistość oraz racjonalna poręczność przesłaniają nam jednak archaiczny świat przed epoką obrazu. Pytanie, jakie warto więc zadać, brzmi: co zobaczymy, jeśli uwolnimy się od kategorii reprezentacji, podobieństwa i wizerunku? Co zobaczymy, próbując spojrzeć na świat oczami homeryckiego Telemacha? Książka ta zwraca się ku wąskiemu, lecz niezwykle ważnemu wycinkowi kultury dawnej Grecji (IX–IV w. przed Chr.), w którym nie tylko rzeczy zostały przekształcone w obrazy, obrazy w pojęcia, ale także ikoniczność, będąca dotąd formą oddziaływania, stała się wizualnością. Analiza tego procesu to cała „archeologiczna manufaktura” ukierunkowana nie tyle na zabytki, ile na ich kulturowe siedliska – eikotopie. Paradoksalnie bohaterami tej książki nie są więc wyłącznie tytułowe rzeczy i obrazy – rzeczowniki, ale również zespolone z nimi działania, praktyki i gry społeczne oraz ich światopoglądowe motywacje. Ów amalgamat zyskuje tu miano faktu ikonicznego – wytworzonej rzeczy o określonych jakościach i własnościach plastycznych, będącej jednocześnie wizerunkiem, zdarzeniem i stanem. Przeszłość oglądamy oczami antykwariusza, muzealnika – oczami pełnymi zachwytu i zrozumienia dla kształtu wylewu attyckiej wazy, dla jej technologicznej doskonałości. Widziany z tej perspektywy świat skazany zostaje na bycie przedstawieniem. To przestrzeń biernych, podległych, oswojonych obiektów. Jednocześnie ten niemy świat antycypujemy; to w nim szukamy życia, choć jest on martwy, jest nam dany już tylko jako las kamiennych reprezentacji. Cena za dostąpienie poczucia estetycznej wzniosłości, za odczucie piękna mającego niejednokrotnie posmak autoerotycznego zaspokojenia (ale czyż nie o to nam właśnie chodzi?) jest wielka. Chcąc mówić o kulturze Grecji, chcąc zobaczyć coś więcej niż tylko zachwycające, piękne szczątki, musimy jednak zmienić nastawienie. Nasze zadanie to odwrócić na chwilę proces dewerbalizacji kultury, gdyż dawna Grecja to przede wszystkim przestrzeń aktywnego oddziaływania, ucieleśnionego, uczestniczącego, sprawczego współbycia; to zastygający z czasem – w coraz piękniejszych przedmiotach – czasownik. fragment Słowa wstępnego „Reliefy rozmazane to dzieło nowatorskie i kompletne, w którym odnajdziemy fascynującą opowieść o wizualnym przełomie, jaki dokonał się w kulturze archaicznych Greków. Aby wniknąć w ów świat myślenia i działania sprzed racjonalizującej epoki Platona i Arystotelesa, autorowi nie wystarcza jednak sama biegłość praktyczna archeologa klasycznego ani filologiczna znajomość greckich tekstów. Wykorzystuje on gruntowną podbudowę teoretyczną, której dostarcza filozofia czy głęboki namysł kulturoznawczy, by ukazać nam ikoniczność w sposób dla badacza kultur starożytnych niezwykły i oryginalny. Śmiałość ta jest wielką zaletą książki, gdyż pozwala zerwać zasłonę oczywistości z naszych spekularnych przyzwyczajeń i interpretacyjnych nawyków dotyczących greckich obrazów. To również studium napisane na styku dwóch wielkich antropologicznych tradycji: frankofońskiej oraz anglosaskiej, łączące tym samym interpretacyjną świeżość z metodologiczną dyscypliną. Z pewnością będzie nie tylko cennym przewodnikiem dla starożytników, ale dzięki swej erudycyjności może także stanowić niewyczerpane źródło inspiracji dla szeroko rozumianych przedstawicieli nauk humanistycznych: kulturoznawców, filozofów sztuki, kognitywistów czy antropologów kultury”. dr hab. Gościwit Malinowski, prof. UWr
During the whole of his writing career August Strindberg was a restless canon-maker. In his capacity as writer, librarian, cultural scholar, polemicist and amateur researcher he constantly quoted sources, both historical and contemporary, included and excluded certain authors in his own work, as well as re-evaluated the boundaries of aesthetics and culture around the turn of the twentieth century. At the same time, he was a very active author in his own right, living in self-imposed exile but in close contact with cosmopolitan intellectual circles. All of this raises questions about his relationship with the literary and cultural canon. The dynamics between local and global culture define the whole of his oeuvre and make him one of those European authors who are readily interpreted in the context of Weltlitemtur.
In one way or another, crisis has always been a part of our lives and it is still a central aspect of contemporary world, ridden by recurring economic, environmental, and health threats. Faces of Crisis in 20th- and 21st-Century Prose. An Anthology of Criticism offers a unique overview of the motif of crisis tackled by 20th- and 1st-century writers. The main value of this anthology lies in its unique array of perspectives. The contributors focus on literary works which may have been analysed by other scholars, but never before have they been examined from the perspective of crisis and its different forms. Many of the discussed works were written, or rediscovered, in the last two decades. To the best of my knowledge, there is no other study like this volume. From the review by Professor Aleksandra Kędzierska, Maria Curie-Sklodowska University in Lublin
Jak włączyć dialog motywujący do terapii poznawczo-behawioralnej Na pierwszy rzut oka dialog motywujący (DM) i terapia poznawczo-behawioralna (TPB) mogą się wydawać koncepcjami sprzecznymi. Sylvie Naar i Steven A. Safren udowadniają jednak, że zintegrowana terapia łącząca metody DM i TPB daje znacznie lepsze wyniki niż stosowanie każdego z tych podejść osobno.
Autorzy, prowadząc czytelnika przez najważniejsze etapy TPB, począwszy od rozpoczęcia i ustalenia planu terapii, poprzez trening umiejętności poznawczych i behawioralnych, po utrzymanie procesu zmiany, wyjaśniają, jak skorzystać z czterech procesów DM (angażowania, ukierunkowywania, wywoływania i planowania) w zakresie każdego z tych etapów terapii. Pokazują również sytuacje, w których DM i TPB mogą wejść w konflikt, i podpowiadają terapeutom, w jaki sposób radzić sobie z takimi problemami.
Połączenie elementów DM z TPB sprawdza się w terapii większości zaburzeń psychicznych i pomaga wzmocnić zarówno motywację pacjenta, jak i relację terapeutyczną. Zawarte w książce przykłady rozmów wskazują na praktyczne zastosowanie integracji podejść w leczeniu depresji, zaburzeń odżywiania, zaburzeń lękowych czy w terapii uzależnień. Dołączone arkusze ćwiczeń uproszczą wdrożenie tych metod w codziennej praktyce psychoterapeutom, psychiatrom i wszystkim osobom, które stosują TPB lub DM.
"Metoda dialogu motywującego od wielu lat cieszy się w Polsce rosnącym zainteresowaniem, również w środowisku psychoterapeutów poznawczo-behawioralnych.
Niniejsza książka jest niezwykle wartościowa i inspirująca, pokazuje (w bardzo praktycznym ujęciu), w jaki sposób korzystać z najlepszych elementów obu - opartych na dowodach naukowych - podejść, łącząc je tak, aby zbudować jak najlepszą partnerską relację terapeutyczną i skuteczniej pomagać ludziom w pracy nad ich własną zmianą, motywacją i zaangażowaniem w terapię."
Małgorzata Adamczyk-Zientara, przewodnicząca Sekcji Dialogu Motywującego PTTPB, członek MINT Jadwiga Maria Jaraczewska, członek Rady Ekspertów Sekcji DM PTTPB, była wieloletnia przewodnicząca PTTM, członek MINT Sylvie Naar, wykladowczyni i dyrektorka sekcji nauk o zachowaniu na wydziale medycyny rodzinnej i zdrowia publicznego na Wayne State University. Bada możliwości wykorzystania DM i DM-TPB w pracy nad kształtowaniem postaw prozdrowotnych w zróżnicowanych grupach pacjentów. Ma na swoim koncie ponad 100 publikacji i jest współautorką książki Wywiad motywujący z młodzieżą i młodymi dorosłymi (WUJ, Kraków 2012). Jest członkinią Motivational Interaewing Network of Trainers (MINT) oraz prowadzi szkolenia na poziomie lokalnym, krajowym i międzynarodowym. Steven A. Safren, wykładowca psychologii na University of Miami, wcześniej związany z Harvard Medical School, dyrektor do spraw medycyny behawioralnej w Massachusetts General Hospital (MGH). Jest byłym redaktorem „Cognitive and Behavioral Practice" oraz zastępcą redaktora „Journal of Consulting and Clinical Psychology". Jego badania i liczne publikacje skupiają się na interwencjach behawioralnych nastawionych na kwestie zdrowotne i ADHD u dorosłych.
Come insegna Charles Baudelaire, camminare e passeggiare non sono esattamente la stessa cosa. Passeggiare e un’arte raffinata che richiede abilita e impegno. Un’arte che il flâneur parigino del XIX secolo praticava nel clima delle grandi rivoluzioni che hanno sconvolto la Francia e l’Europa intera. In questo libro, la flânerie e il suo ambiguo rapporto con insurrezioni e sommosse, barricate del popolo e cariche dei gendarmi, diventano oggetto di indagine della sociologia e della storia delle idee. Riccardo Campa e professore di sociologia e direttore del Centro di Ricerche sulla Storia delle Idee dell’Universita Jagellonica di Cracovia.
Wprowadzona przez Marianne Hirsch kategoria „postpamięci” bardzo szybko stała się jedną z najważniejszych opisujących kondycję powojennej kultury europejskiej. Hirsch opisuje różne sposoby, za pomocą których pamięć mogła być „przekazywana” – od rozmów, przez zachowanie rodziców, które było konsekwencją przeżyć z przeszłości (depresja, obsesje, milczenie), a także ich wpływ na kolejne pokolenie. Postpamięć zwraca uwagę nie tyle na sam transfer pamięci, choć świadomość jego przebiegu jest kluczowa dla zrozumienia całego procesu, ile sposób, w jaki zostaje ona przyswojona przez odbiorców, którzy cały czas muszą w nim aktywnie uczestniczyć. Postpamięć nie jest procesem jednolitym, ale chaotycznym, rozszczepionym na różne formy i media, poprzez które może odbywać się transmisja „pamięci” między pokoleniami. Jej wewnętrzna dynamika i brak ściśle określonych struktur sprawiają, że jest ona otwarta na modyfikacje i może przyjmować różnorodne formy w zależności od relacji, w jakiej się odbywa. W jaki sposób teatr uczestniczy w procesie transferu pamięci? Jak się do niego ustosunkowuje i z niego korzysta? Czy spektakl może generować doświadczenie postpamięci? Jakie są konsekwencje uruchomienia narracji krytycznych wobec postpamięci? Książka Marty Bryś jest próbą odpowiedzi na te pytania na przykładach spektakli Tadeusza Kantora, Jerzego Grzegorzewskiego, Moniki Strzępki oraz Krzysztofa Warlikowskiego. Proces postpamięci odbywa się w relacji między sceną a widownią. W pewnym sensie najważniejszą cechą całej analizy jest zwrócenie uwagi na ten właśnie fakt „stawania się” postpamięci w teatrze. I w tej kwestii zarówno analiza przedstawień, jak i jej konkluzje są wyjątkowo trafne i odkrywcze. Fragment recenzji prof. Krzysztofa Bielawskiego Szczególnie warte podkreślenia jest krytyczne podejście Autorki do przywołanych prac. W każdym z rozdziałów opiera ona własne interpretacje na wybranej koncepcji teoretycznej, czasem traktując ją jako inspirację dla swoich obserwacji, czasem jako cenne wsparcie metodologiczne, czasem jednak przeformułowując wersję autorską czy wręcz wchodząc z nią w polemikę. Fragment recenzji prof. Ewy Guderian-Czaplińskiej Ważną zdobyczą rozprawy jest pokazanie i dowiedzenie, że specyfika procesu postpamięci sprawia, iż „niezależnie od tego, czy dane medium zawiera komentarz (także krytyczny) do transferu pamięci, to zawsze zostaje przez niego zagarnięte i automatycznie staje się jego częścią”. W ten sposób nazwa „teatr postpamięci” otrzymuje niejako podwójne uzasadnienie: jest to teatr będący częścią procesu postpamięci, a zarazem tematyzujący, wystawiający go. Fragment recenzji prof. Dariusza Kosińskiego MARTA BRYŚ – doktor nauk humanistycznych, absolwentka teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 2011–2013 pracowała w Ośrodku Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora „Cricoteka”, w latach 2013–2014 koordynatorka programowa festiwalu Krakowskie Reminiscencje Teatralne. Wraz z dr Łucją Iwanczewską współkuratorka projektu „Biografie w teatrze” realizowanego w Cricotece. W latach 2014–2015 oraz 2016–2017 członkini komisji w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej organizowanym przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2015 roku koordynowała promocję Teatru POP-UP w Krakowie, realizowanego przez Agencję GAP, w ramach którego była również producentką autorskiego projektu SPI->RA->LA Krystiana Lupy, Piotra Skiby i Igi Gańczarczyk. W latach 2018–2019 koordynowała współpracę z artystami w Krakowskim Salonie Sztuki organizowanym przez Fundację F.A.I.T oraz Krakowskie Biuro Festiwalowe. Współredaktorka wraz z prof. Katarzyną Fazan i dr hab. Anną R. Burzyńską publikacji Dziś Tadeusz Kantor! Metamorfozy śmierci, pamięci i obecności (2014). Publikuje na łamach czasopism „Didaskalia”, „Dialog”, „Notatnik Teatralny”, „Opcje”.
Jak wyzwolić się spod wpływu niedojrzałych emocjonalnie rodziców
Kontynuacja bestselerowego podręcznika Dorosłe dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców
Dzieciństwo spędzone z nieczułymi, skupionymi na sobie i apodyktycznymi rodzicami pozostawia głębokie blizny emocjonalne, które sprawiają, że czujesz się osamotniony, masz trudności z wyrażaniem uczuć, nie potrafisz wyznaczać granic i nie radzisz sobie z budowaniem zdrowych relacji. Twoi coraz starsi rodzice wymagają od ciebie specjalnego traktowania i szacunku, jednocześnie drwią z twoich uczuć, ignorują potrzeby i podważają niezależność, a Ty nie wiesz, jak uwolnić się z sieci toksycznych relacji i zacząć żyć w zgodzie ze sobą.
Lindsay Gibson w swojej najnowszej książce pokazuje, że istnieją sposoby na wydostanie się spod wpływu szkodliwych i egoistycznych zachowań emocjonalnie niedojrzałych rodziców. Autorka opisuje skuteczne narzędzia, które pomogą zrozumieć emocjonalną niedojrzałość i pokażą, jak się przed nią bronić, oraz uczy, jak przekształcić niezdrową relację bez poświęcania własnej integralności. Wskazówki zawarte w tej książce ułatwią ci wyznaczanie granic, wzmocnią samoświadomość i pomogą odzyskać możliwość podążania własną drogą życiową.
Dzięki tej książce:
- poznasz przyczyny niedojrzałości emocjonalnej i cechy charakterystyczne jednostki niedojrzałej - nauczysz się nazywać i opisywać cechy i zachowania wynikające z niedojrzałości emocjonalnej - poznasz sposoby reagowania na zachowania osób niedojrzałych emocjonalnie oraz skutecznego wyznaczania granic - dowiesz się jak odzyskać pewność siebie i wzmocnić swoją niezależność
LINDSAY C. GIBSON jest psychologiem klinicznym prowadzącym prywatną praktykę. Specjalizuje się w terapii indywidualnej skierowanej do dorosłych dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców. Jest autorką bestsellerowej książki Dorosłe dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców, a także publicystką czasopisma „Tidewater Women”. W przeszłości pracowała jako wykładowca psychologii w College of William and Mary oraz na uniwersytecie Old Dominion. Lindsay Gibson mieszka i pracuje w Virginia Beach. Prezentując studia przypadków, interaktywne ćwiczenia oraz obszerną Kartę Praw, Gibson dodaje osobom wychowanym przez niedojrzałych emocjonalnie rodziców wiary i siły potrzebnych do tego, by w pełni odzyskać swoje prawdziwe „ja”.
Kenneth A. Siegel, PhD, psycholog kliniczny „Tym, których życie toczyło się w cieniu cierpienia ich rodzica autorka uświadamia, że są teraz kimś zupełnie innym, niż kiedyś im wpajano. Daje nam przyzwolenie na to, byśmy zostawili problemy naszych rodziców im samym – i uwolnili się od odpowiedzialności za ich myśli, uczucia i zachowania. Pamela Brewer, PhD, psychoterapeutka
Niniejsza książka łączy wiedzę o aktywnościach z zakresu współczesnej performatyki miejskiej z perspektywą badawczą wyrastającą z nurtu miejskiej somatyki, ruchu ufundowanego na tzw. metodologii pierwszoosobowej, wedle której doświadczenie ucieleśnionego podmiotu stać się może źródłem samowiedzy, a także służyć poprawie jakości doświadczenia estetycznego.W ramach owego innowacyjnego ujęcia nacisk położono na materialność performansu, która zaprezentowana zostaje jako kluczowa jakość służąca do eksploracji popularnych miejskich aktywności ruchowych w ujęciu środowiskowym.Skateboarding, freerunning i parkour pokazano jako dyscypliny somatyczne nakierowane na praktykę środowiskowej homeostazy w realiach współczesnej, płynnej miejskości.Jakub Petri filozof, estetyk, pracownik Zakładu Estetyki Instytutu Filozofii UJ. Specjalizuje się w interdyscyplinarnych badaniach przestrzeni miejskiej, integrujących środowiska naukowe, miejskich aktywistów i artystów. Autor i redaktor książek dotyczących estetycznych aspektów miejskości oraz artykułów poświęconych współczesnym miejskim aktywnościom, takim jak graffiti, street art, parkour czy freerunning.
Kompleksowe źródło wiedzy dla terapeutów pracujących z dziećmi i młodzieżą Drugie, zmienione wydanie podręcznika światowej sławy specjalistów zawiera wszystkie narzędzia potrzebne do prowadzenia skutecznej terapii dzieci i młodzieży. Niniejszy tom uwzględnia również najbardziej aktualne udoskonalenia i adaptacje metod leczenia oraz przedstawia dodatkowe interwencje oparte na dowodach. Najważniejszą część podręcznika stanowią zwięzłe rozdziały poświęcone konkretnym programom psychoterapii. Autorzy poszczególnych metod omawiają ich teoretyczne podstawy, opisują sposób przeprowadzania interwencji sesja po sesji, podsumowują wyniki badań na temat skuteczności terapii oraz wskazują nierozwiązane problemy, z którymi należy się uporać. Ten kompleksowy podręcznik będzie przydatny zarówno dla psychologów zajmujących się dziećmi i młodzieżą, jak i dla psychiatrów i specjalistów z pokrewnych dziedzin (niezależnie od orientacji teoretycznej), badaczy i studentów. Podręcznik zawiera metody leczenia: lęku, depresji, zaburzeń stresu pourazowego, anoreksji psychicznej, moczenia się, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, opozycyjno-buntowniczych i zaburzeń zachowania, ADHD, zaburzeń ze spektrum autyzmu, zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych samouszkodzeń i myśli samobójczych, bulimii psychicznej oraz zanieczyszczania się kałem- nieuwzględnionych w poprzednim wydaniu „Weisz i Kazdin są uznanymi na świecie autorytetami w dziedzinie opartych na dowodach psychoterapii dzieci i młodzieży, a ich książka jest lekturą obowiązkową. To wydanie różni się od poprzednich znacznie szerszym zakresem oraz wnikliwością w ocenie dowodów. Chociaż omawiane problemy są dość złożone, całość napisana jest w sposób potoczysty i przystępny. Każdy, kto interesuje się tymi zagadnieniami, będzie czerpał przyjemność z lektury tej książki, a jednocześnie znacznie poszerzy swoją wiedzę”. Michael Rutter, M.D., Instytut Psychiatrii, Psychologii i Neurobiologii, King’s College London, Wielka Brytania
Opowieść o wojnie, odwadze i miłości do książekNa Darajję syryjskie miasto niedaleko Damaszku od samego początku konfliktu spadał grad bomb i pocisków. Wszystko wokół zamieniło się w morze ruin. Głęboko pod gruzami kryło się jednak pewne sekretne miejsce. Podziemna biblioteka była oazą spokoju, podczas gdy na ulicach rozlegały się wystrzały i dochodziło do eksplozji. Wzdłuż ścian ciągnęły się długie rzędy książek syryjska poezja, teksty religijne, kryminały Agaty Christie i encyklopedie.Ryzykując życiem, mieszkańcy Darajji szukali książek w ruinach i przynosili je do biblioteki. Katalogowali tytuły, układali tomy na półkach, organizowali czytelnicze kluby dyskusyjne, a nawet szorowali podłogi. Tajny księgozbiór stał się dla nich symbolem nadziei i wiary w wartość kultury.Reportaż Thomsona to nie tylko historia niezwykłej biblioteki i wspaniałych ludzi, którzy doprowadzili do jej powstania. To także świadectwo nieprzemijającej potęgi literatury, która inspiruje i daje siłę do zmiany świata.Biblioteka w oblężonym mieście pokazuje, że czytanie to przywilej, który należy docenić. Udowadnia, że książki mają moc zmieniania świata i człowieka, nawet w najbardziej tragicznych okolicznościach. Że dają nadzieję i realnie budują lepsze jutro.Diana Chmiel ""Bardziej lubię książki niż ludzi""Przepełniona współczuciem i inspirująca.New York TimesTo poruszające świadectwo pasji czytelnictwa kierującej grupką syryjskich studentów przekonanych o dobroczynnym wpływie literaturyThe Times Literary SupplementNiewiarygodna historia, która pokazuje, jak w kraju targanym wojną rozkwitła pewna biblioteka.Woman & HomeInspirująca książka o tym, jak ludzie wznoszą się na szczyty człowieczeństwa i w ogniu walki przezwyciężają wrogość dzięki pasji i miłości do tajnej biblioteki.David NottNiesamowicie porywająca.Daily MailMike Thomson wielokrotnie nagradzany korespondent BBC zajmujący się sprawami międzynarodowymi. W swojej pracy podróżował do targanych konfliktami regionów na całym świecie. Był w Syrii, Iraku, Afganistanie, Somalii, Korei Północnej, Darfurze, Demokratycznej Republice Konga, Sierra Leone, Republice Środkowoafrykańskiej i Synaju Północnym. Potajemnie pracował w takich miejscach, jak Libia, Zimbabwe czy Mjanma, relacjonował także najważniejsze wydarzenia z całego świata, między innymi wojnę w Syrii, wybory kilku amerykańskich prezydentów, niszczycielskie trzęsienie ziemi na Haiti, upadek Mu'ammara al-Kaddafiego i pogrzeb Nelsona Mandeli.
Wszyscy mamy swoje sekrety Atrakcyjna i pewna siebie studentka Miwako Sumida pewnego dnia popełnia samobójstwo. Kilka miesięcy przed śmiercią dziewczyna wyjechała do odległej wioski w górach, zrywając kontakt z rodziną i znajomymi. Co kryło się za jej nieskazitelnym wizerunkiem? Od kogo lub czego uciekała? Czy Miwako odeszła na zawsze? Perfekcyjny świat Miwako Sumidy to powieść o dziewczynie skrywającej mroczne tajemnice. Stopniowo wychodzą one na jaw dzięki trzem bliskim jej osobom. Przyjaciółka Chie odkrywa trudną historię rodzinną Miwako. Nieszczęśliwie zakochany Ryusei dowiaduje się, co dziewczyna robiła tuż przed śmiercią, a jego siostra Fumi spotyka ją po śmierci. Napisana eleganckim językiem powieść Goenawan pokazuje świat, w którym każdy ma coś do ukrycia. Goenawan wypracowała własny literacki głos. W swojej książce łączy tajemnice, magię i problemy społeczne. „The Japan Times” Główna bohaterka intryguje… Minimalistyczna proza Goenawan przywodzi na myśl japońskie malarstwo, a autorka precyzyjnie oddaje skomplikowane uczucia wrażliwej dziewczyny… Jej powieść to niepokojąca i misterna zagadka. „Kirkus Reviews” Elegancki i subtelny język Goenawan buduje skomplikowane i nieszczęśliwe postaci. „Booklist” Czuła powieść o tragedii… Piękna proza Goenawan pozwala uchwycić emocje bohaterów, którzy mierzą się ze swoją rodziną, płcią i seksualnością. „Publishers Weekly” Clarissa Goenawan – singapurska pisarka pochodząca z Indonezji. Absolwentka szkoły pisarstwa Curtis Brown Creative i uczestniczka projektu mentorskiego WoMentoring Project. Jej debiutancka powieść Deszczowe ptaki została nagrodzona Bath Novel Award dla najlepszej nieopublikowanej powieści na świecie, a prawa do jej przekładu zostały sprzedane do dziesięciu krajów. Clarissa uwielbia deszczowe dni, piękne książki i gorącą zieloną herbatę.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
