Podwarszawskie podziemia. 7. tom Kryminałów przedwojennej Warszawy Najlepsza książka Aleksandra Błażejowskiego. Moskwa, Warszawa, przełom lat 20. i 30. XX w. Inżynier Stefan Barczyński przebywa na delegacji w sowieckiej Rosji. Poznaje tam piękną i zmysłową kobietę. Po powrocie spotyka dawno niewidzianego przyjaciela ze szkolnych lat, powracającego z Ameryki. Życie Barczyńskiego płynie niby spokojnie dalej, jednak znaków zapytania i zbiegów okoliczności jest coraz więcej.
Fragment książki: Jerzy Klin ciągnął swój monolog. - Pisane atramentem czerniejącym, niebieskim. Wiecznym piórem. Sherlock Holmes powiedziałby, że wieczne pióro było niedawno oddane do naprawy na ulicy brukowanej asfaltem, która ma trzy przecznice, że starszy pomocnik młodszego czeladnika w warsztacie naprawczym sepleni przy wymawianiu litery ,,s"" i przy tym szalenie lubi brunetki z pieprzykiem na lewym policzku obok nasady nosa... Pozostali milczeli. Czekali. - Pozwolicie, że odczytam wam treść tego anonimu: Albercie Godlewski. Z wiadomych Ci powodów zabiję Cię dziś wieczorem podczas kolacji u Ciebie w domu. Nie mam innego wyjścia. Jerzy Klin znów gwizdnął. - ,,Z wiadomych ci powodów"". Co to mogą być za powody, Albercie? Albert Godlewski był spokojny. - Nie mogę właśnie tego zrozumieć. - Zawiadomiłeś policję? - Nie. Przecież ciebie zaprosiłem specjalnie na dzisiejszy wieczór. I was także.
Pierwsza publikacja z serii Kryminały przedwojennej Warszawy. Książki te to autentyczne, napisane przed wojną powieści kryminalne, wznawiane po latach. Pierwszą z nich jest Czerwony Błazen Aleksandra Błażejowskiego, uznawany za najstarszy polski kryminał (napisany w 1925 roku). Jeszcze przed wojną wydany był trzy razy oraz sfilmowany w reżyserii Henryka Szaro z udziałem gwiazd polskiego kina, m.in. Eugeniusza Bodo i Nory Ney. Po wojnie Czerwony Błazen trafił na listę książek zakazanych, a o Błażejowskim zupełnie zapomniano.
Na tom Niesamowita opowieść składają się nowele publikowane pod tym szyldem już wcześniej (Kochanka Szamoty, Na tropie, Spojrzenie, W domu Sary i Przed drogą daleką), a także dwie dodane w niniejszym wydaniu: Nietykalny oraz Świadek Materna.We wszystkich tych drobnych obrazkach fabularnych pulsuje to samo tętno czegoś niewytłumaczalnego, niepoznawalnego, nieuchwytnego i niesamowitego właśnie. Erotyzm, śmierć, szaleństwo i zbrodnia to sfery przylegające do tej mrocznej komnaty i pozwalające niekiedy uchylić kotarę, by zajrzeć w głąb. Jednak, o zgrozo, uchylenie kotary nie oznacza uchylenia rąbka tajemnicy!Cóż, że poznamy realne okoliczności schadzek z Jadwigą Kalergis w willi Pod Lipami przy ul. Zielonej 8? Że odsłoni się finał i znaczenie szarego snu dręczącego przez szereg nocy nieszczęsnego W. Lasotę? Że rozsądny mizogin Władek położy kres podstępnym praktykom Sary Bragi? Że okaże się, skąd pochodziły lilie, którymi obsypane zostały zwłoki dwudziestoletniej hrabianki Walerii z Czerwonego Zamku? Niesamowite umyka tym rozpoznaniom i podąża dalej swoim szlakiem, co jakiś czas migając nam przed oczyma jak złota łuska węża wśród traw na słonecznej łące.
Przedziwnie mieszają się w tej powieści tematy i języki. Po pierwsze snują się tu dwa romanse: jeden z kręgów arystokracji, a drugi z kaszubskiej wioski rybackiej. Drugim ważnym tematem jest tytułowy klasztor: żeński, ale nawiedzany przez przeklętego mnicha i obarczony mroczną tajemnicą. Po trzecie ważnym bohaterem jest samo morze: z niego wynurzają się różne przedmioty, byty, całe wyspy, ono karmi mieszkańców nabrzeża, ale też nieustannie im zagraża, na nim dokonuje się zbrodnia, ono wreszcie jest chlubą odrodzonego państwa polskiego i jego ważną granicą (tu zaczepiony jest poboczny, choć ciekawy wątek szpiegowski).Jedną z charakterystycznych cech tej powieści Grabińskiego stanowi obecność języka kaszubskiego, a także szczegółowych opisów codziennego, znojnego życia w różnych porach roku oraz niektórych wierzeń i obyczajów Kaszubów. Pisząc Klasztor i morze (wyd. 1928 r.), autor mógł się w tym względzie po części wzorować na wcześniejszym nieco (z 1924 r.) Międzymorzu Żeromskiego; może zresztą starszy kolega po piórze ośmielił, wskazał ciekawy kierunek. W tej warstwie jest to obyczajowa powieść realistyczna, niepozbawiona zresztą liryzmu.
Wisła. Jeden z najpiękniejszych ośrodków turystycznych w Polsce, położony w sercu Beskidu Śląskiego. Jest to idealne miejsce do długich spacerów, nie tylko tych górskich. Można tu zapoznać się z lokalnym, bardzo ciekawym folklorem oraz zaobserwować unikatową kulturę górali wiślańskich.Ze względu na ważne wydarzenia historyczne, które miały miejsce na Śląsku Cieszyńskim, Wisła kryje w sobie wiele tajemnic oraz ciekawostek dostępnych na wyciągnięcie ręki w niektórych przypadkach jednakże bardzo głęboko ukrytych. W spacerowniku zawarto zabytki i kluczowe obiekty związane z kształtowaniem się miasta od początku osady aż do czasów obecnych. Opisano w nim Perłę Beskidu, nie tylko w ujęciu historycznym ale pokazuje Wisłę jako miasto kolorowe, pełne atrakcji, gdzie każdy znajdzie dla siebie odpowiednią formę wypoczynku.Informacje praktyczne umieszczone na stronach książki umożliwią staranne zaplanowanie kilkudniowego pobytu w tej miejscowości.Liczymy na to, że ciekawostki oraz osobiste wspomnienia autora, zawarte w niniejszym przewodniku sprawią że dla czytelników Wisła stanie się miejscem do którego często się powraca.
Zmysły, zmysły to zbiór felietonów autorstwa Tadeusza Boya-Żeleńskiego dotyczące tematyki różnych kwestii związanych z seksualnością: antykoncepcją i aborcją, ale także edukacją seksualną, świadomością młodzieży oraz relacjach partnerskich młodych ludzi.Boy, znany ze swoich mistrzowskich felietonów, porusza tematy związane z miłością fizyczną w sposób wolny od zbędnej pruderii, choć elegancki, humorystyczny i lekki, ale mocno uderzający w XX-wieczne realia. Autor krytykuje ściśle konserwatywne i nieugięte stanowisko, wytykając Kościołowi marginalizowanie trudnych sytuacji, niedostrzeganie faktycznych problemów społecznych i nieodpowiadanie na rzeczywiste potrzeby ludzkie. Przeciwny jest wrogiemu stanowisku wobec homoseksualistom i pragnie dostrzec, że młodzież podejmuje życie seksualne coraz wcześniej, przez co potrzebuje fachowych wskazówek, a nie kar i zawstydzania. Głos Tadeusza Boya-Żeleńskiego był na początku XX wieku jednym z najgłośniejszych w kwestii seksualności i praw oraz obyczajów z nią związanych.
Piekło kobiet to zbiór felietonów Tadeusza Boya-Żeleńskiego, powstałych w 1929 roku. Publicysta wypowiada się na temat kontrowersyjnego i głośnego tematu aborcji i praw reprodukcyjnych, przysługujących kobietom.Boy-Żeleński występuje z pozycji obrońcy praw kobiet i wskazuje na okrucieństwo regulacji prawnych, które zakładają brak możliwości terminacji ciąży i surowe karanie kobiet, które się tego czynu dopuszczą. Zwraca uwagę na sytuacje życiowe, które nie zawsze wiążą się z radością związaną z macierzyńswem oraz możliwościami zapewnienia matce i dziecku godnego życia. Przeciwnikom aborcji zarzuca zainteresowanie życiem tylko dopóty, dopóki odbywa się ono w okresie prenatalnym, późniejsze ignorowanie potrzeb i pozostawienie na pastwę losu. Felietony Boya-Żeleńskiego, głośne i niekiedy ostre, pozostają ważnym głosem w dyskusji o prawo do aborcji przez kolejne lata, aż do czasów nam współczesnych.Dziewice konsystorskie to zbiór felietonów Tadeusza Boya-Żeleńskiego, publikowanych w Kurierze Porannym, a opublikowany jako całość w 1929 roku.Publicysta zajmuje się tym razem kwestią anulowania małżeństwa problemami wynikającymi z niemożliwości zawarcia ślubu innego niż kościelny, z czym wiąże się niemożliwość otrzymania rozwodu. Boy-Żeleński zwraca uwagę na niedostosowanie prawa do realiów, obłudę w postępowaniu wielu księży, a także występuje jako obrońca praw kobiet, które najczęściej cierpią w efekcie zawarcia nieudanych małżeństw. Wyśmiewa również watykańską biurokrację i jej słabości możliwość uzyskania w konsystorzu zaświadczenia o dziewictwie (nawet w wypadku matek) przykładowo po odpowiedniej zapłacie.
„Nawiść” to historia zaciekłego wroga chrześcijaństwa, który ochrzczony siłą, pragnie… swój lud ochrzcić z własnej woli.
To czarna baśń.
Opowiadająca o przedchrzcie terenów, które długo potem nazwano Polską.
Oraz o powodach, dla których władca swoich czczonych od wieków bogów nagle chce zamienić na boga najśmiertelniejszego wroga.
To baśń skrzywiona.
Oparta na fakcie historycznym.
A także łącząca wodne legendy z Krakowa i Warszawy.
To melobaśń.
Gdzie w tle trójka młodych bohaterów walczy o swoje serca
i ciała.
Nie wiedząc o tym, że są rodziną.
Świeżo emerytowany i dopiero co rozwiedziony komisarz policji Ireneusz Waróg przyjeżdża odpocząć do wsi Jemierzyce (granica Wielkopolski i lubuskiego). Miejscowość po części żyje z letników, ale w gruncie rzeczy funkcjonuje na obrzeżu życia turystycznego. Można odnieść wrażenie, że wszystko płynie tutaj bardzo spokojnie, a nawet wieje nudą. Lecz prawda jest bardziej skomplikowana. Krótko po przyjeździe były funkcjonariusz odkrywa ślady niewyjaśnionej dotąd zbrodni sprzed ponad dwudziestu lat i podejmuje prywatne śledztwo. Wieś ma też inną tajemnicę: zaginionego kilkanaście lat temu mężczyznę. Ponadto prosperuje tutaj mocno podejrzany biznesmen. Miejscowych wiążą o wiele głębsze i skomplikowane relacje, niż na pierwszy rzut oka może sądzić przyjezdny. Do lokalnych ciekawostek wyrasta zaś historia włoskich orzechów, rosnących w wielu jemierzyckich zagrodach...
Magda zabiera szesnastoletnią siostrzenicę Polę do Sopotu na Festiwal Dwóch Teatrów, gdzie ma relacjonować to wydarzenie dla swojej gazety. Jest piątek, a w sobotnią noc znika Pola.
Zaczynają się poszukiwania zaginionej przez policję i prywatną agencję detektywistyczną. Szybko zostaje ustalone, że dziewczyna sama wyszła z dyskoteki ok. godz. 21, mimo że za wiedzą Magdy wybrała się tam z nowo poznanym chłopakiem. Ten sam się zgłasza na policję, gdy widzi na drugi dzień rozwieszone plakaty ze zdjęciem zaginionej.
Zrozpaczona Magda zasugerowana mglistymi przypuszczeniami młodej detektyw Kiry jedzie na Mazury do starego domu, który jej rodzice kupili ok. 40 lat temu i tam spędzali każde wakacje. Ten dom oddalony jest od pewnego tajemniczego pałacu zaledwie kilkanaście kilometrów, a Magda pragnie dyskretnie porozmawiać z autochtonami. Jej dociekliwość kończy się jednak tragicznie...
W „Mazurskiej sielance” splatają się cechy kryminału i thrillera psychologicznego. Czy Pola zostanie odnaleziona, czy Magda przeżyje? A jeśli tak, co dalej? Czy uwolnione młode kobiety nie zapragną zemsty?
Teresa Ewa Opoka jest autorką wielu powieści obyczajowych – m.in. Żony psychopaty, Kalinowego serca, Wyspy kobiet – oraz kilku dramatów. Tę bardziej mroczną stronę ludzkiej psychiki ukazała już w swoim debiutanckim zbiorze pt. Miłość nad życie w opowiadaniu Nóż, później w thrillerze: Umrzesz, dopiero się zacznie i w słuchowisku (Teatr Polskiego Radia, „Trójka”) – Ósma dziesięć o zmierzchu.
Dwóch studentów, Bell oraz Willetts, należą do Klubu Zbrodniarzy. Każdy z członków musi dokonać jakiegoś przestępstwa, aby należeć do klubu. Bell oraz Willetts fałszują banknot pięćdziesięciofuntowy, przy czym jeden z nich puszcza go w obieg. Po wykryciu sprawy obydwaj ulatniają się. Mijają lata. Amerykański detektyw Wentworth dostaje polecenie z ambasady, aby wytropić szajkę fałszerzy dolarów, pracującą gdzieś w Europie, przypuszczalnie w Anglii lub we Francji. W Londynie pojawia się znów Comstock Bell, tym razem jako milioner. Nikt jednak nie jest w stanie namierzyć Willettsa. Kim jest ten tajemniczy osobnik? Jednocześnie szajka fałszerzy szantażuje niejakiego Thomasa Maple'a, który opiekuje się swoją piękną siostrzenicą Verity Maple.
Franciszek Mirandola, wł. Franciszek Czcisław Pik (1871-1930) był z wykształcenia magistrem farmacji; studiował również filozofię na uniwersytetach w Krakowie, Heidelbergu, Berlinie i Paryżu. Pochodził z rodziny aptekarzy od pokoleń prowadzących aptekę „Pod Jednorożcem” w Krośnie. Jego matka była spokrewniona z wynalazcą lampy naftowej, Ignacym Łukasiewiczem. Po powrocie do kraju pracował jako farmaceuta, publikując jednocześnie swoje utwory pod pseudonimem przybranym od renesansowego pisarza Francesco Pico della Mirandoli. Jego teksty oscylują z jednej strony w kierunku fantastyki, z drugiej dając wyraz ciekawym poglądom filozoficznym autora: był zdeklarowanym darwinistą zainteresowanym zarazem działaniem podświadomości, filozofią Wschodu czy pracami Nietzschego i Schopenhauera. Był związany z ruchem socjalistycznym i PPS, jest autorem słów do pieśni Warszawianka 1905 roku oraz innych wierszy opublikowanych w antologii Lutnia robotnicza (Kraków, 1906).
W latach dwudziestych poświęcił się wyłącznie pracy przekładowej. Tłumaczył teksty wielu autorów, m.in.: Goethego, Verlaine’a, France’a, Rollanda, Kiplinga, Maeterlinka, Andersena, Knuta Hamsuna, Selmy Lagerfof, Tagore’a, oraz Edgara Wallace.
Do zbioru Tropy należy piętnaście opowiadań: Zatruta studnia, Ulica Dziwna, Wolność, Cel, Pułapka, Świt, Pociąg nadzwyczajny, Gościniec dusz, Stary dom, Zamknięte. Są to utwory przepełnione oniryzmem, sięgające niemal surrealizmu. Mirandola jawi się jako przedstawiciel nurtu fantastyki grozy, nieco odmienny niż Stefan Grabiński, Antoni Lange czy Roman Jaworski. Język jego prozy jest bardzo poetycki, doskonale współgrający z intrygującym światem fantasmagorii, który przedstawia autor. Mimo powstawania u schyłku Młodej Polski nieobce są wpływy filozoficzne epoki i rozważania traktujące w dużej mierze o kondycji człowieka i ludzkości, nieświadomości i zderzeniu z cywilizacyjnym postępem.
Dzięki drobiazgowemu śledztwu Marka Telera poznajemy m.in. losy sławnej Iny Benity, odkrywamy kłamstwa arystokraty ukrywającego się pod pseudonimem Harry'ego Corta oraz podążamy za karierą Edwarda Raquello, etatowego amanta Hollywood, a później wymagającego szefa Głosu Ameryki. Wraz z autorem postaramy się również zrozumieć zawiłe losy Luli Kryńskiej, królowej piękności, na której życiorys padł cień współpracy z III Rzeszą oraz przyjrzymy się imponującej karierze niezbyt utalentowanej aktorki Moniki Carlo.
Wydana przez portal Histmag.org i wydawnictwo CM książka „Zapomniani artyści II Rzeczypospolitej” to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośniczek i miłośników historii dziesiątej muzy. Przenosi nas do świata celuloidowych taśm filmowych, porywających rewii oraz prawdziwych osobistości polskiej kultury. Do świata, którego już nie ma.
„Wśród polskich biografów zajaśniała nowa gwiazda! Dziennikarz Marek Teler – niestrudzony i utalentowany detektyw – z niespotykaną drobiazgowością przeprowadził serię śledztw dotyczących losów polskich artystów, którzy podczas II wojny światowej opuścili krąg scenicznych reflektorów i rozpłynęli się w mroku. Po dekadach możemy poznać ich historie, które okazują się bardziej zdumiewające i zawikłane od ich filmowych i estradowych kreacji.” - Marcin Szczygielski
Marek Teler – dziennikarz, popularyzator historii, bloger. Współpracownik portalu historycznego Histmag.org i czasopisma „Focus Historia”. Interesuje się między innymi historią kobiet oraz genealogią. Autor książek: „Kobiety króla Kazimierza III Wielkiego” oraz „Kochanki, bastardzi, oszuści. Nieprawe łoża królów Polski: XVI–XVIII wiek”.
Zarząd firmy FIREX mianuje nowego dyrektora, który ma być łagodny, podporządkowany osobom władnym, dający się łatwo zmanipulować. Tymczasem dokonany wybór okazuje się być nie do końca trafiony. Zostaje zamordowany jeden z dyrektorów, a major Szczęsny nie zgadza się z oczywistym tropem. Czy uda mu się wskazać mordercę? Jaki wpływ wywrze postępowanie Milicji Obywatelskiej na zarząd firmy, który rości sobie prawa wykorzystywania państwowych pieniędzy do celów osobistych? Od wyników śledztwa zależy, czy sprawiedliwości społecznej stanie się zadość.
Młody chłopiec, syn srogiego barona-browarnika, wraca po maturze do rodzinnego dworu. Wydarzenia rozgrywają się bardzo szybko.W ciągu jednej nocy śmierć ojca i podwójna inicjacja seksualna oraz szereg dziwacznych znajomości, które zniechęcają naszego bohatera do sztuki, filozofii i religii, potem nacjonalizacja rodzinnego majątku, cios ze strony kochanki (rozbuchanej, starzejącej się femme fatale) i upadek matki w ramiona dziarskiego przedstawiciela ludu.Barwnym tłem tego dramatu jest wyuzdana political fiction: pogrążona w chaosie Polska, otoczona republikami bolszewickimi, w Rosji zwyciężyli biali, by zaraz ulec potędze bezdusznych Chińczyków. W atmosferze przygniatającej schyłkowości (upadek w różnych formach i kierunkach dotyczy wszystkich i wszystkiego), w ogólnym dojmującym nienasyceniu, wpływy zdobywa demoniczny, nieodgadniony Mąż Opatrznościowy krzywonogi Generał-Kwatermistrz Kocmołuchowicz.
"Upiór w operze" to powieść gotycka Gastona Leroux, publikowana w odcinkach w latach 1909-10. Historia została sfilmowana kilka razy i są też cztery wersje teatralne. Najbardziej znaną adaptacją materiału jest musical o tym samym tytule Andrew Lloyda Webbera i Richarda Stilgoe.
Dwadzieścia regionów i dziesiątki atrakcji turystycznych – od Pomorza Zachodniego i Podlasia, po Kotlinę Jeleniogórską i ziemię sanocką. Wszystkie te miejsca zasługują na bliższe poznanie i odwiedziny już w najbliższym czasie!
Zwiedzając nasz kraj warto rozumieć kontekst historyczny, jakże różny dla poszczególnych krain. Rzeczpospolita nie zawsze była jednolita etnicznie, jej granice ulegały zmianom, nasze ziemie zamieszkane były przez inne narody i wyznania.
Co się stało z jedynym dziełem Rubensa w naszych zbiorach? Na którym rynku stał pomnik Stalina? Gdzie znajduje się Trójkąt Trzech Cesarzy? Które miasto jest stolicą historycznego Górnego Śląska?
Autorzy - publicyści portalu historycznego Histmag.org - udzielą odpowiedzi na te i inne pytania, a także dostarczą podróżniczych inspiracji wszystkim miłośnikom przeszłości, którzy zamierzają wyruszyć na szlak śladami polskich dziejów. Liczne zdjęcia i ciekawe anegdoty sprawią, że do naszego historycznego przewodnika będziecie wracać wielokrotnie!
Lata 30. XX w. Lionel Todd, pasażer Białego Jachtu, który właśnie wyruszył w rejs do Montevideo, jest bogaty, inteligenty i przystojny. Pierwszego dnia podróży poznaje piękną Ruth, w której szybko się zakochuje, a ona zdaje się odwzajemniać jego uczucia. Ich szczęście nie trwa jednak długo, a pierwszym zwiastunem zbliżającego się nieszczęścia, jest telegram o zabójstwie najbliższego przyjaciela Lionela, Harry'ego Warda. Wkrótce okaże się, że na Białym Jachcie nikt nie jest tym, za kogo się podaje, a morderca Warda może być bliżej, niż Lionel Todd się spodziewa.1. tom nowej serii ""Stary polski kryminał"" (seria uzupełniająca ""Kryminałów przedwojennej Warszawy"")
Otello to tragedia, która powstała między 1602 a 1604 rokiem. Tytułowy bohater, który jest dowódcą weneckiej armii, poślubia Desdemonę.Kierowany przez Jagona, który pragnie się zemścić, zaczyna bezpodstawnie podejrzewać swoją żonę o zdradę.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
