Drogi Czytelniku, bliski mojemu sercu, przed napisaniem i opublikowaniem mojego świadectwa przeżywałem wiele obaw i wątpliwości. Jednak jakiś czas po tym czego doświadczyłem, często słyszałem wyraźny Głos: „Napisz książkę”.
Wtedy dopiero uświadomiłem sobie, że jestem jedynie marnym narzędziem w rękach Wszechmogącego Boga, który chce się mną posłużyć, jeśli zgodzę się wypełnić Jego wolę. Mam nadzieję, że moje świadectwo przyczyni się do pogłębienia Twojej relacji z Panem Bogiem i Maryją.
Do każdego więc, który przyzna się do
Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja
przed moim Ojcem, który jest w niebie.
(Mt 10,32)
Wymarzona praca – czym tak naprawdę jest? Spełnieniem pragnień i oczekiwań? Nagrodą za lata spędzone w szkolnych ławach, na kursach, zajęciach dodatkowych? Celem, do którego się zmierza, mającym zapewnić komfortowe życie i ciekawe wyzwania zawodowe? Tym z pewnością powinna być. Co jednak, gdy staje się prawdziwą udręka, niszczy każdy przejaw indywidualizmu, ogranicza samorozwój i wtłacza w karby korporacyjnych norm i zasad stworzonych na potrzeby regulacji relacji międzyludzkich, będących komponentem szeroko pojętego nadzoru? Wówczas zaczyna się koszmar…
Przekonuje się o tym boleśnie główny bohater opowieści Michała Jurczyńskiego „Suchy Ganges” – młody, ambitny i oczytany człowiek, który w końcu zostaje zatrudniony w wymarzonej firmie i w wyuczonym zawodzie. Początkowo próbuje chronić swoje ideały, walczyć o siebie, ale z czasem, w pewnym stopniu świadomie, ulega presji i zaczyna uczestniczyć w wyścigu szczurów – pogoni za czymś nieuchwytnym, nieosiągalnym celem, który stopniowo pozbawia świat uroku, a codzienność – najdrobniejszych nawet uciech. W jego głowie nieustannie pobrzmiewa pytanie, czy warto tak żyć. No właśnie: czy warto?
Alkoholiczka. Pijaczka. Pijanica.
W naszej tradycji i kulturze kobieta nadużywająca alkoholu to wciąż poniekąd temat tabu – alkohol od zawsze był i nadal jest domeną mężczyzn. Alkoholiczki do dziś kojarzą się natomiast z osobami rozwiązłymi, upadłymi, z nizin społecznych i ekonomicznych. Czy rzeczywiście tak jest? A co z tymi inteligentnymi, zadbanymi, zamożnymi? Czy ich ten problem nie dotyczy?
Autorka udowadnia, że alkohol, często niepostrzeżenie i podstępnie, wkracza zarówno w życie kobiet, również tych bogatych, dobrze usytuowanych, pozornie mających wszystko, pozornie szczęśliwych. Niczym najlepszy przyjaciel staje się powiernikiem sekretów, doradcą życiowym, pocieszycielem w trudnych momentach. Jego największą zaletę stanowi obecność. Zawsze JEST, podczas gdy inni zawodzą, odchodzą, zajmują się sobą i swoimi sprawami. Każdy bowiem potrzebuje bliskości, nawet jeśli jest ona pozorna, i wielu jest w stanie poświęcić dla tej ułudy wszystko. A nawet wszystkich.
„Włodkowic” opowiada o czasach średniowiecznych wojen z Krzyżakami. Postać tego skromnego polskiego kapłana znana jest niewielu, lecz gdyby nie on, zwycięstwo grunwaldzkie mogłoby zmienić się porażkę, zupełnie odmieniając bieg dziejów Europy.
Marian Grotowski – pisarz i poeta, urodzony 8 września 1956 roku. Był członkiem i przewodniczącym Literackiej Grupy PONAD. Jest współtwórcą i wiceprzewodniczącym Towarzystwa Patriotycznego Radomsko, członkiem Klubu Gazety Polskiej w Radomsku oraz Stowarzyszenia Autorów Polskich. Był twórcą wielu koncertów o tematyce patriotycznej. Za swoją działalność dla krzewienia patriotyzmu w 2020 roku został odznaczony Krzyżem Służby Niepodległości.
Dotychczas ukazały się jego książki „Lesko” i „Szewc”
Daniel Fiołkiewiski zostaje zatrudniony w dużym przedsiębiorstwie architektonicznym. Szybko odkrywa, że w tym samym miejscu ma rozpocząć pracę jego dawna przyjaciółka ze studiów, bardzo atrakcyjna Katarzyna Kwiatostan. Kobieta jest w trudnej sytuacji. Jej syn choruje na rdzeniowy zanik mięśni. Dziewczyna decyduje się przyjąć etat kelnerki w nocnym klubie, aby zdobyć pieniądze na kosztowną operację dziecka. Okazuje się jednak, że w rzeczywistości klub to dom publiczny, a dziewczyna staje się pionkiem w rozgrywce przestępców. Czy nieświadoma niebezpieczeństwa zdoła się uchronić? Komu zaufa, a kto wystawi to zaufanie na próbę? I w jaki sposób jej odnowiona przyjaźń z Danielem wpłynie na jej życie prywatne?
Każdy powie, że „Fiolet” został napisany tak jak wszystkie książki: piórem, długopisem czy na klawiaturze komputera.
A ja napisałem ją po prostu smutkiem i tęksnotą.
Kochać – to łatwo powiedzieć. Napisać też nie jest trudno. Ale napisać o miłości pięknie, szczerze, uroczo, za to bez patosu i powtarzania utartych schematów – to już sztuka. Udała się ona Andrzejowi Pytlakowi. Do swoich poetyckich opowieści o miłości zarówno metafizycznej, jak i fizycznej zaprasza w równym stopniu osoby zakochane, miłości szukające, jak i wspominające odejście jej w niebyt. W tomiku nie ma recept na wszystko, gotowych rozwiązań. Jest… miłość. Czy może być więcej?
Święty Augustyn mówił: „Wierzę, że rozumiem. Rozumiem, aby wierzyć.” Andrzej Pytlak nie tylko wierzy, ale tę wiarę pokazuje. Skromny człowiek silny siłą Najwyższego. Do przeczytania, refleksji nad tym, co duchowe…
Różaniec i Droga Krzyżowa są niezwykle ważne dla osób wierzących. Każdy szuka sam drogi do Stwórcy, ale warto podążać szlakiem zaproponowanym przez Andrzeja Pytlaka. Prawdą bowiem zawsze warto się inspirować.
„Cyberapostoł”. Tom drugi sagi pt. „Piąta siła”.
Aleksander i Olga po powrocie z wodorowej planety poddają się niezwykłemu eksperymentowi. Tylko w ten sposób mogą ostrzec Zero Drugiego, binarną osobliwość z czarnej dziury, przed zaplanowaną na nim zemstą. Para śmiałków podczas tego heroicznego przedsięwzięcia mierzy się z surrealistycznym wrogiem, który w każdej sekundzie swojego bytu rośnie w siłę niespotykaną wcześniej w całym Wszechświecie.
Janek Połczyński nie ma łatwego życia. Koledzy ze szkoły go wyśmiewają, ojciec marynarz jest wiecznie w trasie, z matką piosenkarką też nie ma najlepszych relacji. Jego smutna egzystencja diametralnie się zmienia, kiedy w lesie spotyka psa. Postanawia zaopiekować się czworonogiem, a Łapa oddaje mu całą okazaną miłość i przyjaźń.
Samotność. Pojęcie – w teorii – bardzo powszechne i ogólnie zrozumiałe. Trudne, ale dość jednoznaczne. Ale czy na pewno? Wydaje się, że jednak nie do końca… Samotność, jak się okazuje, ma bowiem bardzo różne oblicza.
Bohaterowie zbioru opowiadań Christiana Kobluka mierzą się na co dzień właśnie z poczuciem wyobcowania, inności. Każdy przeżywa to w odmienny sposób, każdy ma ku temu inne powody, łączy ich natomiast niemożebny pragnienie uwolnienia się od tego swoistego zniewolenia, które nie tylko utrudnia czerpanie radości z życia, ale i nie pozwala na rozwinięcie skrzydeł i realizowanie marzeń, celów, pragnień. Samotność bowiem, choć najdotkliwiej odczuwana jest właśnie w tłumie, gdyż unaocznia się za sprawą ludzi i ich zachowań, pozostaje najczęściej przez nich niezauważona. Zlekceważona. Zbagatelizowana. Czy słusznie?
„Nie zabijaj wszystkiego…” to powieść, która rozsadza umysł i łamie serca. Fabułę utkało życie, a inspiracją stały się historie wyrwane ze współczesnej rzeczywistości. Powieść jest splotem ekscytujących zdarzeń i zjawisk, zarówno tragicznych, jak i groteskowych. Ilustruje moc i grozę rodzicielstwa. Dla wielu wrażliwców, szczególnie kobiet, może być hipnotyzująca i mroczna. Jeśli chcecie zatrzymać się w biegu codzienności, a może zatrzymać się… żeby nie wpaść w przepaść, żeby nie zrobić tego nieodwracalnego kroku w mrok, a jednak w porę odnaleźć właściwą drogę i uchwycić pomocną dłoń… jeśli chcecie poczuć szybsze bicie serca… przeczytajcie… Książka wzrusza i porusza do głębi.
Jolanta Gasińska – matka, żona, teściowa, pedagog, terapeutka, kobieta z przeszłością i… po przejściach też… Dotknęła życia w tak różnych odcieniach, że mogła malować obrazy, ale tylko słowami, bo od dzieciństwa marzyła o pisaniu powieści, które swoją prostotą, prawdą i emocjonalnością porwą serca czytelników. Pisanie stało się dla niej pasją, źródłem radości i spełnieniem marzenia. Już w pierwszej powieści „Zatrzymać błękit” zaprosiła czytelników na karuzelę przeżyć i emocji.
Australijskie przygody zaskakują. Czy wiecie, że w grudniu na kontynencie australijskim jest lato? Australia i jej mieszkańcy są dobrym punktem wyjścia do rozmów o niesamowitej przyrodzie i kulturze. Bumerang, eukaliptus, Uluru – na pewno o nich słyszeliście. Posłuchajcie jeszcze zatem opowieści o sympatycznych zwierzątkach. W świecie pełnym rywalizacji koala Lucas i kangurek Olivier pokazują nam drogę do prawdziwej przyjaźni. Uczą akceptacji, a także zaradności, gdyż czeka ich nie lada wyzwanie. Czy uda im się uratować mamę kangurzycę?
Gdy nastoletnia prostytutka Róża trafia pod skrzydła bezwzględnego właściciela kasyn, życie, jakie znała, dobiega końca. Wraz z dwoma detektywami postanawia zawalczyć o sprawiedliwość, o dobre imię, o siebie. Czy przyjdzie jej zapłacić za tą najwyższą cenę?
Daj się porwać w świat futurystycznego cyberpunku. Miasto Cudów to neomiejska dżungla pełna zepsucia i nie moralności, w której – by przeżyć – nie można cofnąć się przedni niczym.
Dalsze przygody Piotra i Jakuba Skalskich, bohaterów książki „Prawdziwe skarby”. Tym razem bracia poznają prawdziwe wiejskie życie w nadmorskim gospodarstwie, będą uczestniczyć w wydobyciu wraków i zorganizują kolejną akcję z serii „Pomóżmy odetchnąć Ziemi”. Jednocześnie zrozumieją, jak szkodliwa dla środowiska jest przemysłowa hodowla zwierząt, dowiedzą się, czym była Bursztynowa Komnata i jak nie zrobić sobie krzywdy, wspinając się na wysokie drzewa. Jednak nie zawsze będzie im do śmiechu. Mierząc się ze stratą bliskiej osoby, dostrzegą, że najważniejszych rzeczy nie trzeba daleko szukać i że prawdziwe życie nie toczy się w Internecie czy na TikToku, ale Tu i teraz, z rodziną, najlepiej na łonie natury.
Drugi tom perypetii rodzeństwa Jakuba i Piotra. Mądra książka, która pod płaszczykiem przygód dzieci przemyca wiele interesujących informacji dotyczących historii i tradycji.
Agnieszka Michalska–Bultrowicz
„Sieć narcyza” to książka autorstwa Agaty Zych, dziennikarki i redaktorki, która od lat pracuje
w mediach, spełniając w ten sposób swoje pasje i zamiłowania, a także
pomagając innym jako psycholog i coach. Historia ta, mocno osadzona w realiach
współczesności, ukazuje trudne relacje damsko–męskie. Jej główna bohaterka, Emilia,
zwana przez wszystkich Emi, przechodzi przez zawiłą i niejednokrotnie naznaczoną
trudnościami drogę, aby w końcu poznać samą siebie, zdobyć umiejętność właściwego
rozeznawania własnych potrzeb, a przede wszystkim uświadomić sobie swój potencjał
i możliwości. Związki z mężczyznami, którzy niejednokrotnie mają na nią destrukcyjny
wpływ, a także wyraźny emocjonalizm bohaterki sprawiają, że jej przeżycia mogą
stanowić świetną i mądrą lekcję dla niejednej z czytelniczek szukających swojego
miejsca na świecie i próbujących zawalczyć o same siebie, zwłaszcza tych pragnących
wyrwać się z toksycznej sieci narcyza.
***
Emi ot każda z nas. Uwaga! Narcyz to wieczny łowca i może dopaść też Ciebie. Cieszę się, że Agata napisała tę książkę. Dziewczyny, ostrzegajmy się przed dupkami i nie pozwólmy im manipulować naszymi emocjami. Nastawmy radary i uczmy się kochać siebie i fajnych facetów. Jesteśmy tego warte.
Olga Bołądź
***
Historia Emilii Rosłaniec jest niezwykłą inspiracją, by zwrócić się w swoją stronę. Nie ma bowiem innej drogi, by wpłynąć na naszą rzeczywistość, jak poprzez zmianę siebie. Doświadczenie bohaterki może być właśnie tym impulsem, by podjąć decyzję i zacząć działać.
Emilia Komarniacka–Klynstra
***
Od lat jestem wierna sobie i swoim pasjom. Piętnaście lat pracuje w mediach jako redaktor i dziennikarz, przez pięć lat byłam właścicielką startupu, pierwszego autorskiego sklepu internetowego, i sieci sklepów stacjonarnych z kolekcjami polskich projektantów Full of Style. W swoim życiu zawodowym miałem przyjemność współtworzyć takie tytuły jak „In Style Polska”, „Fashion Magazine”, gazeta.pl, kobieta.pl, byłam również brand managerem magazynu „Elle”. Przez trzy lata pracowałam jako wydawca magazynu „VIVA”. Obecnie jestem Content Marketing Leaderem w Allegro. Oprócz wielkiej przyjemności, jaką wynoszę z pracy w redakcji, jestem również psychologiem i coachem.
Zyskując pewność swoich umiejętności, pokonując własne granice i słabości, zdobyłam doświadczenie oraz naturalną chęć pomagania innym. Tylko szacunek dla samej siebie gwarantuje sukces, a ja przeszłam taką właśnie drogę! To ona spowodowała, że nadal się rozwijam, stawiam sobie nowe wyzwania i przekazuje moją wiedzę innym! Zapraszam do lektury mojej książki!
Agata Zych
Klarę Poirot warto zaprosić na pogaduchy. Jej świat tchnie empatią, inteligencją, stanowczością i profesjonalizmem. Jeśli bliska jest Ci jej społeczna tolerancja i otwartość – poznaj Klarę. Jeśli chcesz się z nią pokłócić, zetrzeć w boju – i tak poznaj Klarę.
Krzysztof Petek, autor powieści przygodowo–sensacyjnych
Klara nie jest nowym wcieleniem Herkulesa Poirot, choć mają wspólne nazwisko oraz cechy, takie jak dokładność, błyskotliwość czy charyzma. Herkules miał wąsy i melonik, Klara ma wymykający się z kitki kosmyk włosów i zawsze pomalowane na czarno paznokcie. Gdańska policjantka zabierze Cię w świat, w którym każde kolejne śledztwo okaże się bardziej nieprzewidywalne i wciągające od poprzedniego. Czy Iza padła ofiarą homofobii? Kto i w jakim celu ukradł biżuterię żony premiera? Co takiego zrobił ubrany na biało biznesmen, aby zasłużyć na pseudoreligijną śmierć. Czy w sprawie zaginięcia amatora sztuki niemieckiego pochodzenia pomogą Klarze antyterroryści? I czy w natłoku policyjnych obowiązków uda jej się znaleźć nową miłość życia oraz spełnić marzenie o macierzyństwie? Na ile romans z kobietą da jej poczucie satysfakcji? A może będzie musiała raz jeszcze wypisać swoje życie w punktach i nauczyć się odgrywać te wszystkie role jednocześnie? Jedno jest pewne - przygotuj swoje szare komórki, bo bez nich lektura przygód Klary się nie obędzie!
Książka ta jest ostatnim tomem naszej przygody z Apokalipsą św. Jana, z której wspólnie z Apostołem dowiadujemy się, jak trafnie jego księga opisuje realia naszego życia. Chodzi raczej o to, byśmy wzięli udział w jego doświadczeniu niż poprzestali na wiedzy o treści przekazu. W tym tomie zobaczymy konflikt pomiędzy Jerozolimą a Babilonem i przekonamy się, że nie ma równowagi między dobrem i złem, oraz że dobro i zło nie funkcjonują razem na wieki. Zło – Babilon – jest nieudolną próbą małpowania dobra – Jerozolimy – przy czym próbą skazaną na samozagładę przez własną nieudolność i wewnętrzną obrzydliwość. Upadek Babilonu niesie za sobą rozwiązanie wszystkich problemów każdego człowieka, a oferta Boga ukazuje się w pełni swojej wspaniałości i atrakcyjności jako nowe miasto, mające życie w sobie.
Ostatecznie przekonujemy się, że Apokalipsa nie jest traktatem o nieszczęściach, katastrofach i uciskach, tylko wiarygodnym świadectwem Jezusa Chrystusa (Ap 1,2), ukazującym Syna Bożego w nowych odsłonach i działaniach, o których inne księgi jedynie wzmiankują. To On nadaje nową perspektywę historii, teraźniejszości i naszym osobistym doświadczeniom, zabezpieczając naszą przyszłość.
Św. Hieronim mówił: „Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa”. Poznajmy więc Apokalipsę i dzięki niej poznajmy Chrystusa.
Dr hab. inż. Mirosław Rucki, prof. UTH Radom, przez wiele lat pracował na Politechnice Poznańskiej, gdzie zdobył tytuły magistra inżyniera, doktora oraz doktora habilitowanego. Ukończył studia podyplomowe: pedagogiczne kształcenia zawodowego (Politechnika Poznańska), nauk o rodzinie (Papieski Wydział Teologiczny w Poznaniu) oraz biblijne (PWT we Wrocławiu). Obronił też doktoraty z nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa aramejskiego (Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu) oraz z nauk społecznych w zakresie nauk o rodzinie (Uniwersytet Opolski). Autor lub współautor trzech książek recenzowanych i ponad 200 artykuł w naukowych oraz referat w wygłoszonych na konferencjach z dziedziny budowy i eksploatacji maszyn, a także trzech książek i ponad 30 artykuł w naukowych z dziedziny biblistyki. Należy do Stowarzyszenia Biblistów Polskich, Society of Biblical Literature oraz Forum Chrześcijańskich Pracowników Nauki.
Mgr Karol Szymański, absolwent Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, zajmuje się badaniem tekst w Pisma św. i odniesieniem ich do życia chrześcijańskiego. Autor dwóch książek o tematyce biblijnej i kilku artykuł w naukowych.
Hroswita z Gandersheim jest z pewnością najbardziej znaną dramatopisarką średniowiecza. Jej teksty są świadectwem połączenia żarliwej pobożności oraz znakomitego wykształcenia. W jej dziełach nowatorstwo przeplata się z wtórnością. Dla dzisiejszych czytelników stanowi przykład wyjątkowej jednostki: kobiety przekraczającej granice swoich – i nie tylko – czasów.
Autorka bardzo interesująco przybliża tę niezwykłą postać. Opisuje ją z zachowaniem pełnego warsztatu naukowego, ale w sposób zachęcający do lektury nie tylko badaczy, ale wszystkich sympatyków literatury.
Aleksandra Araszkiewicz – doktor nauk humanistycznych, absolwentka filologii klasycznej i polskiej UAM w Poznaniu, nauczycielka, tłumaczka. Uczestniczyła w wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konferencjach. Jest autorką przekładu i obszernego opracowania pt. „Chrześcijański Terencjusz na scenie” (2013). Publikowała artykuły zarówno dotyczące teatru średniowiecznego, jak i wynikające z jej doświadczeń jako nauczycielki języka polskiego. Od pierwszego spotkania z Hroswitą z Gandersheim w czasie stypendium na Universita del Salento w Lecce we Włoszech zgłębia tajniki nie tylko życia, ale i twórczości tej fascynującej kobiety.
Życie tworzące powieść, a nie powieść opisująca życie.
Lucian Coon jest pisarzem, który postanawia w swojej najnowszej książce przedstawić zbeletryzowany kawałek swojego życia. Podejmuje to wyzwanie, starając się być obiektywnym, na ile obiektywny może być zarówno autor, jak i główny bohater powieści. Nieoczekiwane spotkania, rozmowy, problemy do rozwiązania przywodzą na myśl świetnie opracowaną fikcję literacką, która okazuje się prawdziwym życiem Luciana. Jak sam określa swoją powieść: Jest to raczej otwarta powieść autobiograficzna pisana na bieżąco, bez określonego celu i wizji całości.
Historia nieco skomplikowana i przewrotna - niezwykle połączenie aktu literackiego tworzenia z życiem, które także samo przez się układać może się w powieść. Skomplikowane relacje uczuciowe ukazane w opowieści doskonale obrazują złożoność ludzkiej natury. Lektura powieści zachęca do zastanowienia nad tym, w jakim stopniu dzieła literackie są fikcją, a w jakim opisywaną rzeczywistością. A życie? Czy przypadkiem nie nabiera kształtu powieści? Nie brakuje w nim przecież fikcyjnych uczuć, czy starannie zaplanowanej fabuły .
Marek Machura – mieszka w Wielkiej Brytanii, w swoim dorobku ma powieści psychologiczno-obyczajowe pt. ,,Konstelacja" (2017) oraz „Oakmore House" (2019). Publikował także w Twórczości.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
