Miłość w kratach oczu” nie będzie najpiękniejszą historią, jaką przeczytasz w swoim życiu. Ta książka jest momentami bardzo brudna, zimna, wręcz oschła i szorstka. Mimo to ta opowieść jest nam potrzebna, aby ruszyć z miejsca i iść dalej, żeby nauczyć się patrzeć głębiej.
„Za to, jak tańczysz i gotujesz, oraz że śpiewasz, gdy nakładasz make–up. Za to, jak drapiesz się po czubku nosa. Za twoje zielone oczy, które non stop pobłyskują. Za to, że się uśmiechasz, gdy ci się teraz przyglądam. Za to, jak się wygłupiasz, ale też za to, jak przewracasz oczami, gdy czujesz się bezsilna. Za to, że potrafisz być też poważna. Za to, że mnie kochasz i akceptujesz. Za wiarę we mnie – cię kocham. Za to, że jesteś sobą przy mnie. Za to, że trzymasz mnie za rękę przy swoich znajomych i ściskasz ją mocniej bądź się we mnie wtulasz, gdy chcesz wyjść. Za to, że słuchasz, co do ciebie mówię. Za to, że wiem, że czujesz się przy mnie bezpieczna. Kocham cię za to, że cieszysz się z wykonania małej rzeczy – obrania krewetki czy powieszenia obrazu na ścianie – tak samo jak z tej wielkiej. Za to, że mnie zmieniasz. Za to, że jestem przy tobie szczęśliwy. Za to, że pomimo iż wciąż nie lubisz rzeczy, które robię, to starasz się do tego przekonać. Kocham w tobie to, jak zaciskasz pięści i przygryzasz skórę na palcach, gdy się martwisz i przejmujesz.”
„Pluskolec fantasy” to opowieść o dwóch starszych kobietach, które zapadły na dziwną chorobę – przypadłość. Ich osobowości rozdwajają się, rozstrajają, przenikają. Mnogość tych zjawiskowych jaźni prowadzi do wystąpienia nadmiaru zdarzeń i dramatycznych przypadków.
Autor ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. W 1968 roku zdobył dyplom na Wydziale Ceramiki i Szkła w pracowni prof. Eugeniusza Gepperta. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków i Członkiem Narodowego Związku Artystów w Londynie (Member of National Artists Association).
Andrzej Owczarek tworzy w duchu nowej figuracji polskiej, a także kompozycje abstrakcyjne o symbolicznej wymowie. Uprawia również malarstwo plenerowe, malując pejzaże, kwiaty i portrety.
Od autora:
Pod koniec 1795 roku Austria, Prusy i Rosja dokonały trzeciego rozbioru Polski. Ziemie, które zostały przyłączone do Austrii, zaczęto nazywać Galicją, dokąd cesarz wysyłał swych zaufanych urzędników, by organizowali tam administrację na wzór austriacki. Jednym z nich był Orsen Wessler, który wraz z żoną Hertą i córką Poldą opuścił Wiedeń latem 1796 roku, udając się do tej dalekiej, nieznanej im, wschodniej krainy. Herta z niechęcią opuściła stolicę, ale jako żona radcy dworu nie miała innego wyboru. Jedyną osobą, która z entuzjazmem przyjęła wiadomość o wyjeździe do Galicji, była Polda, która, zawiedziona w miłości, miała cichą nadzieję, że ten wyjazd z Wiednia pozwoli jej wymazać z pamięci Dittmara hrabiego von Hochberga, który się do niej zalecał, ale nie ją, a jej przybraną siostrę Izoldę poprowadził do ołtarza. I rzeczywiście stało się: w czasie podróży do Lubiska, miasta leżącego gdzieś na galicyjskich rubieżach, Polda poznała niemieckiego kupca Harolda Rotta. Czas biegł szybko i wkrótce Orsen Wessler otrzymał rozkaz powrotu do Wiednia po wypełnieniu misji. Przed wyjazdem z Lubiska rodzina przeżyła wstrząs: Harold oświadczył się Poldzie, a ona - wbrew woli zrozpaczonych rodziców - zdecydowała się na ten mezalians.
A jak się potoczą losy Poldy i Harolda? Czas pokaże…
Jako czytelnicy możemy trwać przy tradycyjnej formie, do której przywykliśmy, ale możemy też rozsmakowywać się w eksperymencie, w czymś zaskakującym, nowym. „Malachitowy bursztyn" wprawia w zakłopotanie, bo wyparowała z niego niemal do cna narracja. A więc ta zmora nieprzepadających za refleksyjnym czytaniem zostaje na dobre wypędzona (a może utopiona?). Tempo nabiera jakiejś niemiarowej szybkości i choć rzekomo akcja dzieje się w XVIII w., to wehikuł wartkiego dialogu każe nam zapomnieć o archaicznej przestrzeni i czasie, bo oto ani się spostrzeżemy, a w niemilknącym towarzystwie powołanym do życia przez Irenę Sturm czujemy się jak ryby w wodzie rozplotkowanej prowincji.
Henryk Kalata
Niniejsza książka to zbiór aforyzmów, skupionych wokół zagadnień związanych przede wszystkim z ludzką egzystencją, szczęściem, miłością, przemijaniem, władzą, pieniądzem. Niektóre sentencje są optymistyczne, żartobliwe, ironiczne, inne refleksyjne, smutne i przygnębiające. Choć zawarte w zbiorze obserwacje mogą wydawać się proste i oczywiste, to poruszają ważne tematy oraz przypominają o uniwersalnych prawdach, o których coraz częściej dzisiaj zapominamy. Każdy Czytelnik z pewnością odnajdzie wśród nich inspirującą myśl.
Wiktoria odwiedza przyjaciółkę, która jest charakteryzatorką filmową w Los Angeles. Odnajdą łączącą je więź, jednak przyjaźń wielokrotnie zostanie wystawiona na próbę. Olśnienia, jakie zafunduje wycofanej młodej aktorce Hollywood, sprawią, że powrócą demony przeszłości. Na drodze do szczęścia Wiktorii u boku przystojnego aktora stanie jej własna nieśmiałość oraz perfidna rywalka.
W dzieciństwie i latach młodzieńczych autor marzył o sprawiedliwości, uczciwości i równowadze, jednak marzenia te zweryfikował twardy rynek pracy. W książce opisuje historię części swojego życia i zastanawia się nad sensem, czy też raczej bezsensem, wyścigu szczurów oraz konsekwencjami, z którymi trzeba się liczyć, uczestnicząc w nim. Przestrzega też przez zbytnim angażowaniem się w cokolwiek w życiu, czyli przez zatraceniem się.
Tego dnia urodziły się dwa lwy. Jeden umrze szybko. Jeszcze za życia w Helladzie i na wschodzie zostanie nazwany Wielkim, ale jego dzieło nie przetrwa długo. Drugi będzie długo żył na zachodzie. Dokona wielu ważnych czynów, ale nikt się o tym nigdy nie dowie. To, czego potęgę będzie budował, przetrwa wiele wieków więcej niż dzieło Wielkiego Lwa. Lwy spotkają się tylko raz, ale ich losy będą się splatały.
Fokas Koutsos, tebański lekarz, którego szczęśliwe życie zamieniają w koszmar sukcesy Aleksandra Wielkiego. Burzliwe dzieje człowieka, który po utracie wszystkiego, co kochał, robi rzeczy dobre i złe, aby przywrócić utracony świat. Los sprawia, że bohater przemierza krainy od Persji po Kartaginę, a nawet Rzym i styka się z wydarzeniami, które zmieniły losy świata. Poznaje osobiście Ptolemeusza, Antypatra, Luciusa Cursora. Czy uda mu się zrealizować marzenia? Czy wnuk mu wybaczy?
Plastyczne opisy wydarzeń historycznych, wartka fabuła oraz ciekawe wykorzystanie formy, jaką jest list, sprawiają, że nie można oderwać się od lektury.
Autor książki około piętnastu lat zmagał się z własnym alkoholizmem. Po zatrzymaniu nałogu zaczął pomagać innym. Rozpoczął nowe życie – zdobył kwalifikacje terapeuty dzięki Studium Umiejętności Psychologicznych w Czarnym Borze, Studium Terapii Uzależnień w Warszawie, Studium Terapii Uzależnień i Współuzależnienia w Krakowie, obronił certyfikat PARPA. Od 2012 roku wraz z partnerką prowadzi własny ośrodek terapii uzależnień „Strefa Trzeźwości”.
Prosiłem Boga o siłę, aby triumfować;
On dał mi słabość,
abym nauczył się smaku rzeczy małych…
Prosiłem Go o zdrowie, aby robić rzeczy duże;
On dał mi chorobę, abym robił rzeczy lepsze…
„Znakomicie potrafi wczuć się w sytuację życiową pacjenta. Posiada niezwykłą umiejętność dostrzegania, nazywania oraz uświadamiania pacjentowi sedna problemu […]."
„[…] uświadomił mi, że ja też mam problem i to wcale nie mniejszy niż mój mąż, dowiedziałam się, jakie błędy popełniałam przez całe lata, sądząc, że […] będę mogła na męża wpłynąć."
„Jest bardzo uczciwy i prawdziwy w tym, co robi, a jest to pełna perfekcja."
Michał Dezyderiusz Krak jest odważnym człowiekiem. Dzieli się z czytelnikami osobistymi przeżyciami, dołączając do nich swego rodzaju analizę psychologiczną. Jako student psychologii ma wiedzę z tego zakresu , dlatego kawałek po kawałku pokazuje poszczególne elementy relacji łączącej go z kobietą , która w rezultacie okazuje się bardzo sprytną manipulatorką.
To opowieść o emocjach, miłości, relacjach i manipulacji. To historia oparta na faktach, która może przydarzyć się każdemu z nas.
„Są to krótkie urywki historii ludzi, których nie znamy - ale ludzi prawdziwych, istniejących gdzieś tam, za którymś oknem. Wszyscy ci ludzie są jednocześnie od siebie różni, ale można dostrzec między nimi wiele podobieństw - nie tylko między sobą, ale też podobieństwa do naszego zwykłego, codziennego życia. Poruszane tematy są tak niepozornie codzienne, tak prawdziwe; nie trzeba bardzo wysilać wyobraźni podczas podążania za ich historiami; jednocześnie dając wrażenie, że przedstawione historie musiały kogoś spotkać. Bohaterem każdego opowiadania jest zwykły, prosty człowiek - taki sam jak i my. Jest niezwykle łatwo identyfikować się z każdą z tych postaci i zrozumieć to, jak się czują, oraz to, dlaczego postępują w ten i ten sposób".
„Tina" Lucjusza leskiego to zbiór opowieści „z życia wziętych". Autor przenosi nas w świat naszej codzienności. Próbuje utrwalić to, co najbardziej ludzkie, zachować rzeczy ulotne i pozornie mało ważne. Z tego powodu przywołuje różne historie: radosne, smutne, niekiedy wzruszające, czasami nieco trywialne, i łączy je w refleksji nad losem człowieka.
„Dlaczego tak się dzieje, że człowiek, zamiast być z rodziną, opuszcza miasto, dom i udaje się w nieznane? Czyżby wędrówki były wpisane w jego egzystencję? Po co poszukuje nowych wrażeń w obcym mu otoczeniu, kiedy może je znaleźć tu, gdzie się urodził, mieszka, gdzie żyją jego krewni i znajomi? Nie ma sensu zastanawiać się nad tym, ponieważ odpowiedzi jest tyle, ilu ludzi decydujących się na takie rozwiązania. Dziać się to będzie, dopóki gatunek ludzki będzie istniał".
Lucjusz Leski – urodzony w 1942 r., skończył studia techniczne w Krakowie. Dotychczas wydał książki: „Wybrani przez los", „Pamiętnik studenta", „Mazurki w tempie rubato", „Rozmowa na cmentarzu". Amatorsko zajmuje się malarstwem sztalugowym. Ceni twórczość i Isaaca Singera i Alice Munro. Związany z ziemią łódzką.
Więź między siostrami jest jedną z najbardziej trwałych, solidnych, silnych… Co jednak, gdy bliskie sobie dziewczynki, a później już kobiety, są niczym ogień i woda: różnią się od siebie niemal we wszystkim i mają w życiu zupełnie odmienne cele oraz priorytety? Gdy nie mogą – mimo najszczerszych chęci – osiągnąć upragnionego porozumienia?
Powieść Aleksja opowiada właśnie o takiej skomplikowanej relacji: to historia dwóch sióstr, które bardzo się kochają, pragną się nawzajem wspierać, ale jednocześnie nie są w stanie przezwyciężyć własnych słabości i zawalczyć o swoje szczęście. Ponadto muszą zmierzyć się z niespodziankami, jakie przygotował dla nich los, będących poniekąd próbą dla ich więzi, sprawdzianem siostrzanej miłości. Czy podołają wszystkim wyzwaniom, pokonają czyhające na nie liczne niebezpieczeństwa i na przekór wszystkiemu odnajdą tak ulotne i nieosiągalne dotąd dla nich szczęście? A może – za sprawą trudnych doświadczeń – zaczną dostrzegać wyjątkowość łączącej je więzi? Niełatwej, ale na tyle silnej, by poświęcić dla niej wiele… a może i więcej. Wszystko.
Czasem wydaje nam się, że uzależnienie to tylko nadużywanie alkoholu lub narkotyków. Nie zdajemy sobie sprawy z tego, że uzależnić można się od wielu rzeczy, a granica między nadużywaniem a uzależnieniem jest niezwykle cienka. Autorka przedstawia historie ludzi, którzy odważyli się podzielić ze światem swoimi problemami, a co najważniejsze – poprosić o pomoc.
Czy ciekawiło cię kiedyś, co tak naprawdę dzieje się za drzwiami gabinetu psychoterapeutycznego? O czym i jak opowiadają osoby szukające pomocy? Dzięki tej książce nie musisz zgadywać, nadstawiać uszu ani niepostrzeżenie uchylać drzwi w wyobraźni. Co więcej, może okazać się, że opisane tu historie są o kimś, kto jest ci bliski, lub po prostu o tobie.
Anna Janczewska
psycholog, psychoterapeutka,
wieloletnia terapeutka uzależnień
Pozostałe książki autorki:
- Cztery pory (u)roku (2011)
- Nie nazywaj mnie Pamelą (2014)
- „Zośka” moja wielka miłość. Wspomnienia Hali Glińskiej (wspólnie z Aleksandrą Prykowską (2017)
- Cudzoziemki (2019)
- Zapamiętaj imię konia (2020)
- Łączniczka „Zośki”. Wspomnienia Danuty Rossman (z Aleksandrą Prykowską) (2021)
„Jesienna burza odświeżyła powietrze, z ziemi zaczął unosić się zapach majeranku i babiego lata. Oddalająca się burza pomrukiwała jeszcze z oddali, kiedy na wschodnim niebie pojawił się niezwykle intensywny, przepiękny łuk tęczy. (…) Strumień słonecznego światła wlał się do ciemnego wnętrza katedry. Stał pośrodku ołtarza mokry, okrwawiony i brudny.”
Opowieść o św. abp. Zygmuncie Szczęsnym Felińskim – poza licznymi walorami, o których nie sposób napisać w tak lakonicznej formie – ma przede wszystkim tę ważną cechę, bez której poważna hagiografia nie może liczyć na szacunek. Ta cecha zawiera się w kluczowym słowie „kontrast”. Ale znów: nie chodzi o prostoduszne zestawienie tego, co jasne, z tym, co ciemne, tego, co piękne, z tym, co szpetne, dobra ze złem. Marian Grotowski użył swej erudycji i kompetencji do tego, by pozytywnego bohatera – tu świętego – ukazać na tle wielobarwnym, unikając dzięki temu zarzutu kazuistycznej tendencyjności.
Henryk Kalata
Marian Grotowski (rocznik 1956) – prozaik i poeta, pasjonat historii Polski, związany całym życiem osobistym, zawodowym i twórczym z Radomskiem. „Zwycięzca” jest jego czwartą powieścią historyczną po „Lesku”, „Szewcu” i „Włodkowicu”.
Ludziom jest niezwykle ciężko mówić o emocjach. A tym bardziej zagadnienie to jest trudne dla dzieci. Karolina Janik w poetyckiej formie przygotowała „podręcznik obowiązkowy” w bardzo przystępny sposób obrazujący czym są podstawowe emocje oraz jak się one objawiają. Poprzez wykreowanie chłopca o imieniu Limbisio, autorka wprowadza Czytelnika w świat radości, smutku, zaskoczenia czy złości, wyjaśniając ważne aspekty życia małego dziecka.
Prokurator Jerzy Jankowiak niespodziewanie trafia do aresztu. Nie znając powodu zatrzymania, próbuje się dowiedzieć, co mogło być jego przyczyną, będąc zdany tylko na najbliższych i przyjaciół. Kiedy po kilku miesiącach wychodzi na wolność, usiłuje rozwikłać zagadkę, ale okazuje się, że jego aresztowanie było tylko wierzchołkiem góry lodowej…
Niesamowita i trzymająca w napięciu historia z wątkami politycznymi i ekonomicznymi w tle. Misterne rozpracowywanie mechanizmów, o których niejednokrotnie nie mamy pojęcia, nie pozwala się oderwać od książki od jej pierwszej do ostatniej strony. Smaku całej powieści dodaje Kraków z jego urokliwymi zakątkami.
W codziennym trudzie, ze swoimi radościami i smutkami, karmieni medialną papką, często nie zauważamy tego, co dzieje się gdzieś obok nas. Dopiero gdy za sprawą ślepego przypadku zetkniemy się z wirem niosącym najgorsze zagrożenia lub zostaniemy wplątani w najbardziej niebezpieczne rozgrywki, odkrywamy wszechobecne zakłamanie. Wtedy, niezależnie od naszych zamiarów i działań, stajemy się śmiertelnymi wrogami dla mafijnych powiązań świata władzy i finansjery.
Jaga żyje w chatce pośrodku lasu wraz z Babką – starą kobietą, która ją wychowała. Gdy pewnego dnia Babka znika bez wieści, dziewczyna, za namową opiekuńczego ducha lasu – Leszego – rozpoczyna Duchoborową Inicjację. Kiedy na jednym z jej etapów kontaktuje się ze swoimi przodkami, okazuje się, że spoczywa na niej ogromny obowiązek uzdrowienia rodu, a może nawet i zmiana historii Polski…
Książka Konrada Tomasza „Eliasz i chrystianizm uniwersalny” jest pogłębioną refleksją na temat współczesnego życia religijnego i kondycji obecnego człowieka, jego sytuacji w odniesieniu do świata ziemskiego i w perspektywie wieczności. Autor, wychodząc z założenia, że chrystianizm jest uniwersalnym orędziem, które Bóg skierował do ludzkości, próbuje nam je przybliżyć, dotykając zagadnień, które w życiu ludzkim są najważniejsze i chyba najbardziej dramatyczne. Ta obszerna, wnikliwa, ale bardzo przystępna analiza religijnego wymiaru funkcjonowania człowieka odwołuje się zarówno do przekazu biblijnego, jak i bogatej spuścizny filozoficznej ludzkości, modnych obecnie ruchów religijnych, a tak faktycznie para–religijnych, i wierzeń oraz praktyk Wschodu. Demaskuje zagrożenia i pokusy, które czekają na człowieka, a jednocześnie wskazuje, jaką drogą podążać, aby pomyślnie przejść czas próby i nie zatracić siebie w kontekście życia wiecznego.
„Wszystko za życie” to krzyk rozpaczy. Poezja miesza się tutaj z brutalną prozą. Poruszające wyznania o cierpieniach i krzywdach doznanych w dzieciństwie budują obraz człowieka zagubionego, pogrążonego w bezsilnym poszukiwaniu własnego ja. Główny bohater to ktoś, kto próbuje zbudować swoją tożsamość i własne poczucie bezpieczeństwa. Przemoc psychiczna, pedofilia, gwałty, próby samobójcze, nałogi, a zamiast miłości puste pożądanie. Ile może znieść człowiek? Gdzie jest granica wytrzymałości? Czytając ten tekst, dostrzeżemy bezsilność i pustkę zniszczonego dziecka, które nie potrafi później, jako już dorosły, dojrzeć do ról, jakie stawia przed nim życie.
Sztuka, gra namiętności i mroczne sekrety gości hotelu mieszczącego się w XII-wiecznych murach Opactwa Cystersów. Artur, dziennikarz radiowy, otrzymuje zadanie przeprowadzenia wywiadu z piękną
i utalentowaną malarką Dianą Bars. Udaje się do monumentalnego opactwa, gdzie artystka prowadzi warsztaty. Rodzi się uczucie, któremu towarzyszyć będą niezwykle silne emocje. Miłość, zdrada,
a może zbrodnia? Co kryje się w duszach bohaterów? Czy Anita, policjantka lokalnej komendy, znajdzie klucz do rozwikłania tajemnicy tej pary? Czy zawsze to, co widzimy, jest prawdą? Czeka ją trudne zadanie, a finał totalnie ją zaskoczy.
„Każdy jest cieniem” to druga książka Amandy Marii Chudek, jej debiut to „Rywalka”. Autorka jest aktywną obrończynią praw zwierząt, działa w łódzkim Towarzystwie Opieki nad Zwierzętami. Zakochana w klasyce kryminału, zwłaszcza książkach Agathy Christie. Tworzy literaturę łączącą wątki kryminalne, miłosne i psychologiczne. Uważa, że pisanie książek jest jak podróż bez mapy – „bo nigdy nie wiadomo, dokąd zaprowadzą nas ścieżki wyobraźni”.
Dawno temu światem elfów władali bogowie, do czasu, gdy jeden z nich, Keres, zdecydował się wystąpić przeciwko rodzeństwu i sam rządzić. Nie udało mu się to, a starcie doprowadziło do Rozstępu – podziału krain. Echa tej legendy piętnują bohaterów. Caeril, Lithion, Neithan przekonują się, że walka to stan umysłu.
Czy księżniczce Caeril uda się ocalić Bellimar przed wojną z Ogravą? Jak z wyboru między honorem a przeznaczeniem wybrnie Lithion? Kim właściwie jest Neithan i skąd czerpie swoją moc?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
