Jeśli decydujemy się spędzić z kimś cały rok ? niech to będzie ktoś godny zaufania, mądry i zabawny. Myśli ojca Joachima Badeniego OP są strzałem w dziesiątkę! Ojca Joachima nie ma już niestety z nami, ale są jego słowa, anegdoty i wspomnienia o nim, które pragniemy zachować na ten rok i lata przyszłe.
Książka dla tych, którzy pragną razem z nami ocalić postać i mądrość ojca Joachima od zapomnienia, a także dla tych, którzy nie mieli okazji go poznać. Słowo, obraz i dźwięk ? ojciec Joachim Badeni OP w cytatach, fotografiach oraz na płycie. Dozwolone bez ograniczeń!
Ta książka to notes wędrowców. Stworzyli go dwaj mnisi ? Michał i Wojciech. O sobie mówią z uśmiechem, że są amatorami. Wskrzeszają w ten sposób pierwotne znaczenie tego słowa, które z łacińskiego amo oznacza tego, który kocha. Ci dwaj wędrowcy Boga miłują świat, obserwują go i opowiadają. Michał zapisuje w notesie portrety ulubionych pisarzy. Dla niego, trapisty, mało podróżującego mnicha zakonu o surowej regule, lektura jest sposobem przemierzania świata ludzkich różnorodności. Wojciech, dominikanin, częściej od Michała w podróży służbowej, zapełnia kartki kreskami szkiców, zadziwiony pięknem, kruchością i przemijaniem świata. Ich podróżny kajet inspiruje czytelnika do tworzenia własnych notesów.
Czy Bóg mówi do nas w świecie, w którym zło zwycięża i nic już nie ma sensu? Ani praca, ani rodzina, ani miłość? Skoro Bóg przedstawia nam się imieniem ?Jestem?, mamy ochotę Mu powiedzieć: ?udowodnij?. Imię ?Jestem? oznacza obietnice. A obietnica to słowo kluczowe dla wiary.
Nasze myśli – zarówno negatywne, jak i pozytywne – dostarczają nam materiału do oceniania innych i siebie. Wywierają na nas wpływ i, w taki lub inny sposób, popychają do działania. Kształtują naszą osobowość i kierują naszym zachowaniem.
Książka Joëla Pralonga nie oferuje ani żadnej techniki, ani nowej „sztuczki” pokazującej sposób uwolnienia się od niepokoju. Autor chciałby zaprosić czytelnika do tego, aby za przykładem dawnych mnichów, pozwolił Bogu „oddychać” w sobie. Nauczanie ojców pustyni chce zaprowadzić nas do hezychii, oznaczającej z gr. „równowagę, odpoczynek, pokój, łagodność, wewnętrzną ciszę, samotnię”.
Edycja książki ?Jezus z Nazaretu. Czego chciał. Kim był? opatrznościowo zbiega się z intencją Benedykta XVI, który nie z pozycji Urzędu Nauczycielskiego, ale ucznia Jezusa Chrystusa, w książce ?Jezus z Nazaretu? zaprasza teologów i wszystkich chrześcijan do namysłu nad tematem obecności Mistrza z Nazaretu we wspólnocie Kościoła. Zaproszenie zostało ponowione w liście apostolskim ?Porta fidei?, ogłaszającym Rok Wiary.
Gerhard Lohfink, znany polskiemu czytelnikowi dzięki książkom wydanym m. in. w naszej oficynie, przedstawia w sposób przystępny owoc swojej wieloletniej pracy teologa nad obrazem Jezusa. Bezsprzecznie dzieli się także swoją wiarą: ?Ktoś napisał, że nakreśliłem jakoby ?nowy obraz Jezusa?. Było to pomyślane jako pochwała, ale nie jestem z niej dumny. Wcale nie chcę przynieść światu nowego obrazu Jezusa. Chciałbym, aby dawny obraz Jezusa, który od zawsze był w posiadaniu Kościoła, zajaśniał na nowo?.
Anna A. Terruwe i Conrad W. Baars, holenderscy psychiatrzy z wieloletnią praktyką terapeutyczną, opisują przyczyny, skutki i sposoby leczenia odkrytej przez siebie jednostki chorobowej, nazwanej zespołem niezaspokojenia emocjonalnego.
Są autorami licznych książek, z których dwie ukazały się nakładem Wydawnictwa W drodze: Integracja psychiczna. O nerwicach i ich leczeniu (Terruwe i Baars) oraz Psychologia miłości i seksualności (Baars).
Ludzie jako jednostki społeczne bezwzględnie potrzebują emocjonalnego kontaktu z innymi osobami. Nie mogą oni jednak być otwarci na innych, jeśli wcześniej nie zostali obdarzeni bezinteresowną miłością. Bez tej afirmacji skazani są na niepewność własnej wartości. Żadne osiągnięcia zawodowe czy intelektualne - choćby nie wiem jak spektakularne - nie są w stanie zastąpić tego emocjonalnego niedostatku. To miejsce może zapełnić tylko bezwarunkowa miłość drugiej osoby.
Kłamstwa, kłamstwa, kłamstwa! Przychodzą zewsząd i dotyczą wszystkich dziedzin życia: rodziny, miłości, pracy, wiary, polityki… A my wierzymy! Czasami wierzymy wiedząc, że to kłamstwa. Okłamują nas inni, okłamujemy siebie sami, bo wydaje nam się, że tak będzie lepiej. Tymczasem jednak kłamstwa nas niszczą. Książka Chrisa Thurmana pomoże ci zrozumieć jakim kłamstwom wierzysz, jak niszczą one twoje życie i jak sobie z nimi radzić.
Christiane i Alexander Sautter, psychoterapeuci zajmujący się systemową terapią rodzinną, twierdzą z przekonaniem, że tym, co utrudnia życie w związku, są przede wszystkim obciążenia z przeszłości, maski, które zostały nam nałożone w dzieciństwie, a które dzisiaj mylimy z rzeczywistością. Problemy uwidaczniają się wciąż na tych samych obszarach: w komunikacji i wzorcach zachowań, w odmiennym u kobiet i mężczyzn sposobie postrzegania rzeczywistości, w projekcjach przenoszonych z domu rodzinnego, a przede wszystkim w specyficznym podejściu do samych siebie osób doświadczających traumatycznych relacji w przeszłości.
Książka odkrywająca nowe możliwości uwolnienia się od wzajemnego uzależnienia w relacjach międzyludzkich. Zawiera cenne uwagi i sugestie na temat budowania i utrzymywania dobrych związków.
Robert Hemfelt - psycholog, oraz Frank Minirth i Paul Meier – psychiatrzy i absolwenci teologii, pracują w jednej z największych klinik psychiatrycznych na świecie – Minirth-Meier w Dallas (Teksas). Stworzyli autorski, dziesięciostopniowy program terapii uzależnień i współuzależnień. Opublikowali wiele książek na ten temat.
Martin Rovers napisał tę książkę ?dla wszystkich, którzy chcą kochać i być kochani, którzy chcą poznać, jak rodzi się miłość, jak działa, jak żyje i umiera, a szczególnie dla tych, którzy chcą wiedzieć, jak żyć pełnią miłości?.
Jest to książka poświęcona rozwojowi relacji małżeńskiej. Autor odsłania, nazywa i analizuje zranienia, których doświadczają małżonkowie. Opisuje też różne strategie pomocne w tym, by miłość, która przynosi zranienia została odnowiona.
Martin Rovers jest wykładowcą na Wydziale Nauk Humanistycznych i Studiów Pastoralnych Uniwersytetu Świętego Pawła w Ottawie.
Po ukazaniu się pozycji Życie duchowe w mieście prezentujemy kolejną książkę jednego z najbardziej cenionych i najchętniej czytanych teologów prawosławnych. Podobnie, jak wcześniejsze pisma Evdokimova, daje ona poczucie zakorzenienia w wielkiej Tradycji chrześcijańskiej. Ukazuje prawosławie otwarte oraz poszukujące nowego wyrazu dla swojej wielowiekowej mądrości. W przypadku nauki o Duchu Świętym, przedstawia ją nie bez odniesienia do ""dobroczynnego przebudzenia"" jakiego doświadczyła w XX wieku teologia zachodnia, zarówno katolicka jak i protestancka. Jak podkreśla autor wstępu, wybitny polski teolog Wacław Hryniewicz OMI: pod pod wpływem ruchów pentekostalnych i charyzmatycznych, które głosiły potrzebę doświadczenia obecności i działania Ducha...samo życie uprzedziło refleksję teologów.
Dominik Duka OP to jedna z najwybitniejszych i najbarwniejszych postaci Kościoła w Czechach. Kreślarz w fabryce, ?nielegalny ksiądz? w podziemiu, bliski przyjaciel Vacláva Havla. Języka polskiego nauczył się z Radia Wolna Europa, do Polski przez góry przeprowadzali go przemytnicy traktorów. W 1998 r. został biskupem, w 2010 metropolitą w Pradze, a dwa lata później kardynałem.
Książka jest zapisem rozmów na tematy, które są bliskie praskiemu arcybiskupowi: sens tradycji, zwłaszcza katolickiej, w kontekście współczesnej historii Czech i Europy, korzenie i źródła wiary, wierność Kościoła, historia zakonu dominikańskiego i jego wkład w wielobarwność Kościoła w przeszłości i dzisiaj. Jego dzisiejsze poglądy na czeskie społeczeństwo i państwo, na stan dialogu między państwem a Kościołem.
Narcyzm oznacza umiłowanie samego siebie. Każdy człowiek potrzebuje pewnej rozsądnej dawki miłości własnej. Jest to podstawowa potrzeba człowieka i warunek zdrowych relacji międzyludzkich. Jednak miłość własna łatwo może przyjąć postać chorobliwą, prowadzącą do wewnętrznego zniewolenia.
Wiele osób dotkniętych takim zaburzeniem męczy się ze sobą i jest źródłem cierpień dla swoich bliskich. Do nich właśnie adresowana jest ta książka.
Heinz-Peter Röhr (ur. 1949) od ponad dwudziestu lat pracuje jako psychoterapeuta w klinice dla uzależnionych w Fredeburgu. Znany jest z licznych wykładów, specjalistycznych publikacji oraz książek.
„Jeśli ktoś był już kiedyś przedmiotem ataków osobnika perwersyjnego, rozpoznaje od razu ów zimny ton, który wprawia w stan napięcia i wywołuje lęk. Słowa się tutaj nie liczą, ważna jest zawarta w nich groźba. Dzieci – ofiary rodziców moralnie perwersyjnych – bardzo trafnie opisują zmianę tonu, która poprzedza agresję: »Czasami przy kolacji, gdy zwracał się do moich sióstr, głos jego stawał się bezbarwny i suchy. Wiedziałem od razu, że usłyszę jakieś raniące słowo«”.
Autorka jest psychiatrą, psychoanalitykiem, terapeutą oraz specjalistą w dziedzinie wiktymologii. Aktywnie angażuje się w walkę o poszanowanie praw jednostki. Jej książka, nagłośniona przez media i wydana w ponad dwudziestu krajach, wywołała szeroką debatę społeczną. Marie-France Hirigoyen charakteryzuje najczęściej spotykane formy agresji w związku małżeńskim, rodzinie oraz miejscu pracy. Analizuje specyficzny charakter i kolejne fazy relacji perwersyjnej oraz osobowość prześladowcy i ofiary. Refleksja na temat konsekwencji molestowania moralnego kończy się praktycznymi wskazówkami, pozwalającymi ofiarom dostrzegać, analizować i przeciwstawiać się różnym formom przemocy. Książka jest jednocześnie oskarżeniem współczesnego społeczeństwa o tolerancję czy wręcz obojętność wobec tego destruktywnego zjawiska. Ostrzega przed banalizacją tej formy agresji, wymierzonej w godność oraz integralność psychiczną jednostki.
Ta książka jest inna, dlatego zamiast koić i schlebiać, może drażnić, gorszyć, oburzać, złościć, intrygować nie znajdziesz w niej chłodnej kalkulacji, wyrachowania ani zdystansowanej obojętności, tylko żywą wiarę - drapieżną, nieokiełznaną katolicką poprawnością. Krzysztof z pasją demaskuje puste kaznodziejskie pocieszenia
Ze wstępu ks. Mariusza Pohla
Tak, wierzę w rzeczy, których nie rozumiem. Wierzę, że dzieje się ze mną coś, o czym nie wiem lub czego nie umiem nazwać. Wierzę w życie duchowe. Wierzę, że człowiek jest istotą duchową. I że duchem jest Bóg. Wierzę w rzeczy niewidzialne tak samo, jak w widzialne. Nie są wcale mniej rzeczywiste ani mniej prawdziwe. Co do stopnia ich realności, to być może przysługuje im przewaga. Bo nieśmiertelność, niepodległość wobec rozpadu, wobec czasu stanowi o tej przewadze. O tej rzeczywistości przekonuje cierpienie. Na pytanie o to, co ostatecznie jest rzeczywiste, odpowiadam: ból. Kryterium rzeczywistości jest cierpienie. Dlatego nie poddaję się łatwo diagnozie, że utraciłem kontakt z rzeczywistością.
Krzysztof Pachocki
Książka ta jest zapisem rekolekcji głoszonych w pewnej podmadryckiej parafii w pierwszy weekend października 2010 roku, w okolicach liturgicznego wspomnienia św. Teresy z Lisieux. Została w niej zawarta istota przesłania tej młodej, zmarłej w wieku dwudziestu czterech lat zakonnicy, którą Jan Paweł II ogłosił w 1997 roku Doktorem Kościoła. Autor objaśnia również na czym polega odkryta i przeżyta przez Teresę ?całkiem nowa mała droga?, ?droga ufności i miłości?, której nauczała nowicjuszki w Karmelu w Lisieux.
Autor podważa mity na temat ojcostwa:
? ojcowie wcale nie są tacy ważni
? ojcowie nigdy nie uczestniczą w życiu szkolnym dzieci
? ojcowie nie potrafią zajmować się dziećmi
? ojcowie są agresywni i niebezpieczni dla dzieci.
?Być ojcem obecnym w życiu dzieci oznacza stawać się coraz bardziej świadomym znaczenia swojej osoby i jej niezastąpionej roli w rodzinie. Wciąż bowiem zbyt wielu jest mężczyzn, którzy ? umniejszając swoje znaczenie ? uważają ojcostwo za coś zbytecznego, przydatnego jedynie wtedy, gdy przynosi się do domu wypłatę albo gdy potrzebna jest dodatkowa para rąk do pracy. OJCOSTWO STANOWI INWESTYCJĘ MĘŻCZYZNY W DOBRO RODZINY I GWARANCJĘ RADOSNEGO WZRASTANIA DZIECI?.
ANTONELLO VANNI, bioetyk, wychowawca młodzieży, wykładowca literatury. Autor publikacji na temat ochrony życia ludzkiego (Ojciec i rodzące się życie) oraz uzależnień wśród nastolatków (Młodzież ? między uzależnieniem a wolnością). Znany ze swoich wykładów ?Młodzież, media i narkotyki?, które prowadził między innymi na Wydziale Bioetyki Papieskiego Uniwersytetu Regina Apostolorum w Rzymie.
Zbiór wspomnień Anonimowych Alkoholików, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami, prawdą o swoim uzależnieniu. Opisują pewien etap swojej walki z alkoholizmem i trudnościami, które musieli przejść w walce z chorobą.
Pierwsze wydanie książki dotarło do rąk czytelników pod koniec 1986 roku i spotkało się z żywym i życzliwym przyjęciem.
Mam na imię Agata, jestem alkoholiczką. Bogu Najwyższemu dzięki za to, że nią jestem. Dziwnym dysonansem zabrzmią te słowa w uszach tych, którzy dopiero ?otarli się? o program Anonimowych Alkoholików ? ale dla tych, którzy przekroczyli próg trzeźwości, mają one swoją wymowę. I jeżeli ich nawet nie potwierdzą własnym odczuciem, to przynajmniej zrozumieją i uznają powagę i szczerość moich wypowiedzi. Dziś wiem, że ?trzeba siebie utracić, aby się odnaleźć?.
W jaki sposób przejść przez krzywdę i zranienie zachowując otwartość serca? Jak postępować, stojąc na przeciw kogoś, kto mnie zranił? Jak wybaczyć sobie zły występek i zachowania obronne, które nas zniewalają? W jaki sposób doświadczyć Boga, który zbawia nas przez przebaczenie?
?Moim pragnieniem jest, by ta książka była:
? czymś, co zbliża do siebie ludzi
? prosta i przyjemna w czytaniu
? śladem konkretnej modlitwy
? wypróbowaniem mocy przebaczenia
? pełna humoru i nadziei
? czymś do noszenia w torbie
? małym prezentem, który chcemy ofiarować przyjaciołom
? zaczerpnięciem świeżego powietrza
? wieżą Eiffla, z której można się wzbić, żeby docenić życie i śmiać się z siebie?.
Jennifer Benson dzieli się z czytelnikiem licznymi świadectwami pojednania, jakich była świadkiem w trakcie prowadzonych przez siebie rekolekcji. Proponuje praktykę codziennego nawracania się w myślach, słowach i gestach, zakorzenioną w lekturze Pisma Świętego. Dzięki narzędziom, które nam daje, możemy kroczyć ku wyzwalającej mocy przebaczenia
Jennifer Benson - urodziła się w Kalifornii. Po swoim pobycie w Indiach przy boku tybetańskiego lamy, doświadczyła spotkania z Jezusem i po nawróceniu wróciła do Kościoła katolickiego. Związana przez wiele lat z kapelanami CHUV (głównego szpitala w Lausanne) i z Caritasu uczy jak towarzyszyć osobom umierającym. Od 2000 roku prowadzi sesje, szczególnie poświęcone tematowi przebaczenia. Dzisiaj towarzyszy młodym ludziom w ich formacji duchowej.
Henry Cloud, John Townsend, amerykańscy psychologowie kliniczni, od ponad dwudziestu lat prowadzą Cloud-Townsed Resources, pomagając ludziom uzdrowić relacje z bliskimi, zmierzyć się z problemami małżeńskimi, rodzicielskimi, związanymi z wzrastaniem do pełnej dojrzałości, także duchowej.
Są autorami i współautorami wielu książek, z których kilka osiągnęło ponadmilionowe nakłady. Bardzo popularne osobowości telewizyjne i radiowe. Mieszkają i pracują w Kalifornii.
Książka dotyczy problemu więzi matka - dorosłe dziecko. Choć autorzy przedstawiają krótko proces kształtowania się tej relacji w dzieciństwie, główna ich uwaga skupia się na uzdrowieniu więzi dorosłych osób z ich matkami.
Autorzy omawiają sześć typów relacji, nazywając je kolejno: Mama Manekin, Mama Porcelanowa Figurka, Mama Kontroler, Mama Puchar Zwycięstwa, Mama Zawsze Szef, Mama Master Card. Zajmują się też opisem druzgocących dla ludzkiej psychiki skutków nieprawidłowej więzi z najważniejszą osobą w naszym życiu, wskazują drogi radzenia sobie z tym problemem w oparciu o wspólnotę, która umożliwia proces "powtórnego matkowania".
Jak uwolnić się od ciężaru przeszłości?
Jak powiedzieć mamie „nie” bez poczucia winy?
Jak zbudować zdrowe relacje z mamą?
Jak uzdrowić relacje z innymi ludźmi?
Książka ta nie jest krytyką naszych mam, ale wyjściem naprzeciw jednej z największych potrzeb współczesności: pojednaniu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
