„Jeśli ktoś był już kiedyś przedmiotem ataków osobnika perwersyjnego, rozpoznaje od razu ów zimny ton, który wprawia w stan napięcia i wywołuje lęk. Słowa się tutaj nie liczą, ważna jest zawarta w nich groźba. Dzieci – ofiary rodziców moralnie perwersyjnych – bardzo trafnie opisują zmianę tonu, która poprzedza agresję: »Czasami przy kolacji, gdy zwracał się do moich sióstr, głos jego stawał się bezbarwny i suchy. Wiedziałem od razu, że usłyszę jakieś raniące słowo«”.
Autorka jest psychiatrą, psychoanalitykiem, terapeutą oraz specjalistą w dziedzinie wiktymologii. Aktywnie angażuje się w walkę o poszanowanie praw jednostki. Jej książka, nagłośniona przez media i wydana w ponad dwudziestu krajach, wywołała szeroką debatę społeczną. Marie-France Hirigoyen charakteryzuje najczęściej spotykane formy agresji w związku małżeńskim, rodzinie oraz miejscu pracy. Analizuje specyficzny charakter i kolejne fazy relacji perwersyjnej oraz osobowość prześladowcy i ofiary. Refleksja na temat konsekwencji molestowania moralnego kończy się praktycznymi wskazówkami, pozwalającymi ofiarom dostrzegać, analizować i przeciwstawiać się różnym formom przemocy. Książka jest jednocześnie oskarżeniem współczesnego społeczeństwa o tolerancję czy wręcz obojętność wobec tego destruktywnego zjawiska. Ostrzega przed banalizacją tej formy agresji, wymierzonej w godność oraz integralność psychiczną jednostki.
Ta książka jest inna, dlatego zamiast koić i schlebiać, może drażnić, gorszyć, oburzać, złościć, intrygować nie znajdziesz w niej chłodnej kalkulacji, wyrachowania ani zdystansowanej obojętności, tylko żywą wiarę - drapieżną, nieokiełznaną katolicką poprawnością. Krzysztof z pasją demaskuje puste kaznodziejskie pocieszenia
Ze wstępu ks. Mariusza Pohla
Tak, wierzę w rzeczy, których nie rozumiem. Wierzę, że dzieje się ze mną coś, o czym nie wiem lub czego nie umiem nazwać. Wierzę w życie duchowe. Wierzę, że człowiek jest istotą duchową. I że duchem jest Bóg. Wierzę w rzeczy niewidzialne tak samo, jak w widzialne. Nie są wcale mniej rzeczywiste ani mniej prawdziwe. Co do stopnia ich realności, to być może przysługuje im przewaga. Bo nieśmiertelność, niepodległość wobec rozpadu, wobec czasu stanowi o tej przewadze. O tej rzeczywistości przekonuje cierpienie. Na pytanie o to, co ostatecznie jest rzeczywiste, odpowiadam: ból. Kryterium rzeczywistości jest cierpienie. Dlatego nie poddaję się łatwo diagnozie, że utraciłem kontakt z rzeczywistością.
Krzysztof Pachocki
Książka ta jest zapisem rekolekcji głoszonych w pewnej podmadryckiej parafii w pierwszy weekend października 2010 roku, w okolicach liturgicznego wspomnienia św. Teresy z Lisieux. Została w niej zawarta istota przesłania tej młodej, zmarłej w wieku dwudziestu czterech lat zakonnicy, którą Jan Paweł II ogłosił w 1997 roku Doktorem Kościoła. Autor objaśnia również na czym polega odkryta i przeżyta przez Teresę ?całkiem nowa mała droga?, ?droga ufności i miłości?, której nauczała nowicjuszki w Karmelu w Lisieux.
Autor podważa mity na temat ojcostwa:
? ojcowie wcale nie są tacy ważni
? ojcowie nigdy nie uczestniczą w życiu szkolnym dzieci
? ojcowie nie potrafią zajmować się dziećmi
? ojcowie są agresywni i niebezpieczni dla dzieci.
?Być ojcem obecnym w życiu dzieci oznacza stawać się coraz bardziej świadomym znaczenia swojej osoby i jej niezastąpionej roli w rodzinie. Wciąż bowiem zbyt wielu jest mężczyzn, którzy ? umniejszając swoje znaczenie ? uważają ojcostwo za coś zbytecznego, przydatnego jedynie wtedy, gdy przynosi się do domu wypłatę albo gdy potrzebna jest dodatkowa para rąk do pracy. OJCOSTWO STANOWI INWESTYCJĘ MĘŻCZYZNY W DOBRO RODZINY I GWARANCJĘ RADOSNEGO WZRASTANIA DZIECI?.
ANTONELLO VANNI, bioetyk, wychowawca młodzieży, wykładowca literatury. Autor publikacji na temat ochrony życia ludzkiego (Ojciec i rodzące się życie) oraz uzależnień wśród nastolatków (Młodzież ? między uzależnieniem a wolnością). Znany ze swoich wykładów ?Młodzież, media i narkotyki?, które prowadził między innymi na Wydziale Bioetyki Papieskiego Uniwersytetu Regina Apostolorum w Rzymie.
Zbiór wspomnień Anonimowych Alkoholików, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami, prawdą o swoim uzależnieniu. Opisują pewien etap swojej walki z alkoholizmem i trudnościami, które musieli przejść w walce z chorobą.
Pierwsze wydanie książki dotarło do rąk czytelników pod koniec 1986 roku i spotkało się z żywym i życzliwym przyjęciem.
Mam na imię Agata, jestem alkoholiczką. Bogu Najwyższemu dzięki za to, że nią jestem. Dziwnym dysonansem zabrzmią te słowa w uszach tych, którzy dopiero ?otarli się? o program Anonimowych Alkoholików ? ale dla tych, którzy przekroczyli próg trzeźwości, mają one swoją wymowę. I jeżeli ich nawet nie potwierdzą własnym odczuciem, to przynajmniej zrozumieją i uznają powagę i szczerość moich wypowiedzi. Dziś wiem, że ?trzeba siebie utracić, aby się odnaleźć?.
W jaki sposób przejść przez krzywdę i zranienie zachowując otwartość serca? Jak postępować, stojąc na przeciw kogoś, kto mnie zranił? Jak wybaczyć sobie zły występek i zachowania obronne, które nas zniewalają? W jaki sposób doświadczyć Boga, który zbawia nas przez przebaczenie?
?Moim pragnieniem jest, by ta książka była:
? czymś, co zbliża do siebie ludzi
? prosta i przyjemna w czytaniu
? śladem konkretnej modlitwy
? wypróbowaniem mocy przebaczenia
? pełna humoru i nadziei
? czymś do noszenia w torbie
? małym prezentem, który chcemy ofiarować przyjaciołom
? zaczerpnięciem świeżego powietrza
? wieżą Eiffla, z której można się wzbić, żeby docenić życie i śmiać się z siebie?.
Jennifer Benson dzieli się z czytelnikiem licznymi świadectwami pojednania, jakich była świadkiem w trakcie prowadzonych przez siebie rekolekcji. Proponuje praktykę codziennego nawracania się w myślach, słowach i gestach, zakorzenioną w lekturze Pisma Świętego. Dzięki narzędziom, które nam daje, możemy kroczyć ku wyzwalającej mocy przebaczenia
Jennifer Benson - urodziła się w Kalifornii. Po swoim pobycie w Indiach przy boku tybetańskiego lamy, doświadczyła spotkania z Jezusem i po nawróceniu wróciła do Kościoła katolickiego. Związana przez wiele lat z kapelanami CHUV (głównego szpitala w Lausanne) i z Caritasu uczy jak towarzyszyć osobom umierającym. Od 2000 roku prowadzi sesje, szczególnie poświęcone tematowi przebaczenia. Dzisiaj towarzyszy młodym ludziom w ich formacji duchowej.
Henry Cloud, John Townsend, amerykańscy psychologowie kliniczni, od ponad dwudziestu lat prowadzą Cloud-Townsed Resources, pomagając ludziom uzdrowić relacje z bliskimi, zmierzyć się z problemami małżeńskimi, rodzicielskimi, związanymi z wzrastaniem do pełnej dojrzałości, także duchowej.
Są autorami i współautorami wielu książek, z których kilka osiągnęło ponadmilionowe nakłady. Bardzo popularne osobowości telewizyjne i radiowe. Mieszkają i pracują w Kalifornii.
Książka dotyczy problemu więzi matka - dorosłe dziecko. Choć autorzy przedstawiają krótko proces kształtowania się tej relacji w dzieciństwie, główna ich uwaga skupia się na uzdrowieniu więzi dorosłych osób z ich matkami.
Autorzy omawiają sześć typów relacji, nazywając je kolejno: Mama Manekin, Mama Porcelanowa Figurka, Mama Kontroler, Mama Puchar Zwycięstwa, Mama Zawsze Szef, Mama Master Card. Zajmują się też opisem druzgocących dla ludzkiej psychiki skutków nieprawidłowej więzi z najważniejszą osobą w naszym życiu, wskazują drogi radzenia sobie z tym problemem w oparciu o wspólnotę, która umożliwia proces "powtórnego matkowania".
Jak uwolnić się od ciężaru przeszłości?
Jak powiedzieć mamie „nie” bez poczucia winy?
Jak zbudować zdrowe relacje z mamą?
Jak uzdrowić relacje z innymi ludźmi?
Książka ta nie jest krytyką naszych mam, ale wyjściem naprzeciw jednej z największych potrzeb współczesności: pojednaniu.
Rekolekcje głoszone przez dominikanina Michała Adamskiego. Niezwykłe źródło pomocy dla wszystkich tych, w których życiu pojawiają się takie dni, kiedy nie można dostrzec miłości, bo, jak pisze autor, "miłość przychodzi, choć spoźniona. Ona nas szuka, choć my ją nieustannie gubimy".
"Skoro Bóg jest Miłością i skoro doskonale zna czas i porę przychodzenia i naszego nawiedzenia, to dlaczego cała Biblia jest najeżona takimi słowami jak: ?przyjdź i nie zwlekaj?? Jeżeli ktoś wydusił z siebie prośbę zapisaną w psalmie, a pokolenia skrybów pieczołowicie przepisywały ten krzyk modlącego: ?Przyjdź, Panie, i dłużej nie zwlekaj?, czy: ?Przyjdź i się nie spóźniaj?, to znaczy, że ten wołający człowiek we własnym życiu doświadczył jednak zwlekania Pana Boga."
Michał Adamski ? dominikanin. Święcenia kapłańskie przyjął w 2003 roku. Studiował teologię w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Polskiej Prowincji Dominikanów i filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie; obecnie jest doktorantem na Uniwersytecie Warszawskim (problematyka fundamentalizmu islamskiego). Duszpasterz, przeor klasztoru św. Jacka w Warszawie. Autor książki Przejść pustynię, czyli od rozpaczy do nadziei (2006).
Drugie wydanie fundamentalnego dzieła św. Katarzyny ze Sieny.
Nasz świat jest naznaczony głodem tożsamości. Dla wielu ludzi najbardziej palącym pytaniem jest: ?Kim ja jestem??. To było pytanie Katarzyny. Współczesne poznawanie samego siebie jest często narcystycznym zajmowaniem się sobą, introwersyjną koncentracją na własnym samopoczuciu i spełnianiu się. Jednak według Katarzyny, kiedy w końcu widzę siebie takim jaki jestem, nie odkrywam małego okruchu samotnego bytu. Katarzyna opisuje siebie jako ?zamieszkałą i zadomowioną w celi poznania siebie?. Jeśli odważę się podjąć tę podróż w celu poznania siebie, wówczas odkryję jak jestem mały, nieporadny i ograniczony, lecz poznam również, że cały jestem kochany i ceniony.
Timothy Radcliffe OP, św. Katarzyna patronką Europy
Lepiej będzie dla mnie, jeśli wszyscy będą zbawieni, a ja sama będę znosić męki piekielne, bylebyś tylko mi zostawił miłość do Ciebie... Jeśli Twoja prawda i sprawiedliwość zgodzą się na to, chciałabym zupełnego zniszczenia piekła albo przynajmniej, żeby żadna dusza tam się więcej nie dostała. A najbardziej bym się cieszyła, gdybyś położył mnie na paszczę piekła, żeby ją zamknąć i żeby nikt więcej tam się nie dostał. Bo w ten sposób wszyscy moi bliźni byliby zbawieni.
z Dialogu
Niezwykła rozmowa dotycząca tego, jak widzieć i rozumieć sprzeczności, w których jest pogrążony nastolatek, jak je uszanować, nie uporządkowując ich za niego i jak ważna jest zdolność do tolerowania odmienności dziecka w okresie dojrzewania.
PHILIPPE GUTTON jest profesorem uniwersyteckim, psychoanalitykiem i psychiatrą. Pracuje także jako redaktor naczelny kwartalnika ?Adolescence?, założonego w 1983 roku, poświęconego problemom nastolatków. W swoich licznych książkach koncentruje się na kryzysie okresu dojrzewania. VINCENT VILLEMINOT jest dziennikarzem.
W książeczce tej zostały zebrane rekolekcje głoszone w 2011 roku w Domu Papieskim, w obecności papieża Benedykta XVI i członków Chóru Kaplicy Sykstyńskiej.
Idąc śladami dwu encyklik Benedykta XVI poświęconych tematowi miłości (Deus caritas est i Caritas in veritate), za punkt wyjścia obrałem pierwsze źródło miłości, Boga, ażeby w ten sposób ukazać piękno chrześcijańskiego ideału, godzącego w sobie eros i agape oraz konieczność przenikania nim wszystkich ludzkich relacji.
z przedmowy autora
Robert Józef Woźniak ujmuje objawienie z perspektywy teologii dogmatycznej, a więc wydobywa je z przestrzeni teologii fundamentalnej i właściwej dla niej teorii poznania.
Stara się pokazać istotę objawienia jako wydarzenia przynoszącego prawdę o Bogu zasadniczo innym od stworzenia, a jednocześnie respektującym odrębność i autonomię świata. Taka perspektywa pozwala zobaczyć, że tylko dzięki objawieniu człowiek zyskuje wyjątkowość ? swą inność, osobowość. Autor podkreśla tym samym, że zwrot miłującego Boga ku człowiekowi ?konstytuuje ludzkie bycie jako takie w całej jego pełni?.
Ta książka jest rozmową i spotkaniem dwóch osób, które wiele różni, ale łączy wola dialogu, pragnienie poznania i zrozumienia. To zetknięcie się dwóch światów, dwóch punktów widzenia i dwóch osobowości, które podejmują próbę określenia, czym w istocie jest niepełnosprawność i wykluczenie.
Kristeva i Vanier wierzą w potrzebę dokonania cywilizacyjnej korekty. Oboje zdają sobie sprawę, że ?Kościół podupada i zajmuje coraz mniej miejsca w naszych społeczeństwach i w umysłach ludzi?. Trzeba budować nowy humanizm, taki, w którym ?wiara religijna niekoniecznie będzie miała swoje miejsce?. Będą go tworzyć ateiści razem z wierzącymi, w imię wartości wspólnych dla humanizmu i Ewangelii. O tym mówi ta książka. Na tym polega jej rewelacyjność. Ten dwugłos nie ma odpowiedników na polskim gruncie. Vanier mówi głosem, jakiego nie słychać w naszym Kościele. Kristeva ma inną perspektywę niż polski neo-ateizm. To są głosy przyszłości, w które warto się wsłuchać.
z przedmowy Tadeusza Sobolewskiego
Julia Kristeva znana lewicowa intelektualistka pisząca po francusku i mieszkająca we Francji, zainteresowana szczególnie rolą kobiety, a także opcją na rzecz ubogich i niepełnosprawnych obecną na różne sposoby w historii Kościoła. Zaangażowana w ruch społeczny walczący o podmiotowość osób niepełnosprawnych. Prywatnie matka upośledzonego umysłowo mężczyzny.
Jean Vanier założyciel rozsianych po całym świecie wspólnot L?Arche, w których osoby upośledzone żyją i pracują razem z opiekunami różnych narodowości, kultur i wyznań. L?Arche dokonała ?przewrotu kopernikańskiego?: Do tej pory mówiliśmy, że należy pomagać ludziom ubogim, lecz L?Arche daje świadectwo o tym, że to ubodzy nam pomagają.
Każdy człowiek rodzi się spragniony. Kłopot w tym, że pragnienia nie zawsze działają zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Kiedy wymykają się spod kontroli, rezultatem może być poczucie dyskomfortu, w dalszej perspektywie czyhają jednak o wiele poważniejsze zagrożenia: przewlekła choroba, rozbite małżeństwo, zrujnowana kariera, duchowa niepewność lub całkowita autodestrukcja. Autorzy książki uważają, że kluczem do długotrwałej kontroli nad pragnieniami nie jest ich negowanie lub zastępowanie jednego drugim, lecz zrozumienie, czego pragniemy naprawdę - i szukanie tego, co rzeczywiście da nam spełnienie. Stephen Arterburn, amerykański terapeuta, jest założycielem i przewodniczącym New Life Ministries, największego w USA stowarzyszenia zajmującego się pomocą psychologiczną i duchową. Jest znaną postacią medialną, regularnie występuje w programach Good Morning America, CNN Live, ABC World News, pisuje dla ""New York Timesa"". Opublikował ponad 60 książek, z których wiele stało się bestsellerami. W Wydawnictwie W drodze ukazały się: Mężczyźni i ich sekrety (2007), Kamień przebaczenia (2009). Debra Cherry, amerykańska psycholog, zajmuje się terapią małżeńską i rodzinną, jest autorką licznych publikacji na ten temat.
Siódmy tom katechez papieskich, w którym Benedykt XVI głosi o Doktorach Kościoła. Galerię tę otwiera święta, której doświadczenie jest jednym ze szczytowych przykładów duchowości chrześcijańskiej wszystkich czasów: św. Teresy z Ávila (od Jezusa), zamyka zaś św. Teresa z Lisieux.
Jak to się stało, że Ewangelia przetrwała do naszych czasów, i w jakich warunkach może dalej żyć w przyszłości? Książka Bernarda Sesboue jest zapisem współczesnej debaty nad wiernością powołaniu chrześcijan ? głoszeniu Ewangelii. Spotkanie ze światem, do którego Chrystus posłał swoich uczniów, możliwe jest dzięki istnieniu wspólnoty wierzących. To ona kształtowała i nadal kształtuje Tradycję Kościoła. Ewangelia żyje w żywym Kościele. A to nie oznacza strażnika sztywnych formuł ? instytucji niebezpiecznie zbliżającej się do rutyny - lecz wspólnotę poruszaną mocą Ducha. Gdy jedni widzą dziś kryzys Kościoła w świecie, inni w zachodzących zmianach upatrują szansę, bo ?kontynuatorami tradycji nie są ludzie mający obsesję na punkcie przeszłości, ale ludzie najgłębsi?.
Choć obrazy pornograficzne otaczają nas na co dzień, to niewielu z nas zdaje sobie sprawę, jak okrutna i brutalna jest to branża. Współczesna pornografia nie przypomina już tej z „Playboya” czy „Penthause`a”. Ogromna konkurencja w biznesie i stopniowe przekraczanie kolejnych granic spowodowały, że obrazy z czasem stawały się coraz bardziej ekstremalne. W "Pornolandzie", Gail Dines dokonuje wiwisekcji współczesnej branży pornograficznej.Analizuje przekaz, jaki niosą prezentowane obrazy, wpływ, jaki wywierają one na naszą kulturę, na nas – mężczyzn i kobiety. Opisuje, w jaki sposób pornografia kształtuje, ale przede wszystkim ogranicza naszą wyobraźnię i zachowania seksualne. Gail Dines (ur. w Wielkiej Brytanii), doktoryzowała się na University of Salford. Pracowała jako wolontariuszka w organizacji Rape Crisis (Tel Awiw), zajmującej się ofiarami przestępstw seksualnych. W wieku 22 lat założyła ruch feministyczny Woman to Woman. Od 1986 roku mieszka w Stanach Zjednoczonych. Jest profesorem socjologii i gender studies w Wheelock College. Kieruje także katedrą Studiów Amerykańskich. Jest założycielką Stop Porn Culture – organizacji skupiającej ekspertów w dziedzinie walki z przemocą na tle seksualnym, społeczników i wszystkie osoby zaniepokojone hiperseksualizacją kultury. Wiele na ten temat publikuje („Time”, „Newsweek”), prowadzi też wykłady i spotkania, głównie z amerykańskimi studentami. Dzięki wielokierunkowej działalności Dines znacząco wpłynęła na zmianę sposobu myślenia społeczeństwa o pornografii i kulturze masowej.Mieszka w Brookline w Massachusetts. „Branżą pornograficzną rządzą, od początku do końca, ludzie biznesu, a nie innowatorzy oddani sprawie wolności seksualnej”. „Pornografia jest tak głęboko zakorzeniona w naszej kulturze, iż stała się synonimem seksu. Prowadzi to do tego, że każdy, kto ją krytykuje, natychmiast zostaje obwołany »wrogiem seksu«”. Książka zawiera treści drastyczne.
Dwóch zakonników w habitach, autostopowiczów w drodze do Macedonii, to niecodzienne zjawisko. Ta wyjątkowa podróż, która była szeroko komentowana, budziła zainteresowanie, zaskoczenie, ale też krytykę. Ojcom: Krzysztofowi i Maciejowi możemy teraz towarzyszyć we wspomnieniach z tej niezwykłej drogi do Matki Teresy. Podróż ta została przepięknie zilustrowana grafikami autorstwa Jolanty Franus.
Krzysztof Pałys, dominikanin, ur. 1979 w Sanoku. Pracował jako operator betoniarki, kopacz rowów w bieszczadzkich lasach, zamiatacz ulic, bileter na hokejowych meczach. Przez rok studiował na wydziale Wiertnictwa, Nafty i Gazu, gdzie po semestrze dyscyplinarnie wyrzucono go z akademika. Ukończył resocjalizację i teologię. Na wskutek intelektualnych deficytów wysłany przez Zakon na kolejne studia z zakresu socjoterapii. Pracuje w Fundacji Przeciwdziałania Uzależnieniom ?Dominik?. Mieszka w Łodzi.
Czy lekcja religii może być interesująca? Łukasz Malinowski w swoich wspomnieniach udowadnia, że tak. Przeczytaj, jak wyglądała religia z księdzem Twardowskim!
"Miałem to wielkie szczęście, że Ksiądz Jan Twardowski wpisał się w moje życie od najwcześniejszych lat. A cosobotnie lekcje religii w zakrystii kościoła Sióstr Wizytek w Warszawie były dla mnie tak oczywiste, jak bajka na dobranoc".
Łukasz Malinowski
Trwająca trzy lata przygoda komentowania Dobrej Nowiny na falach Radia Plus znalazła swoje odbicie w tym właśnie "Ewangeliarzu". Wybitny kaznodzieja dzieli się świadectwem tego, co się dzieje, gdy pozwolimy przemówić Słowu, wydobyć jego własny "błysk".
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
