Del Jordan, outsiderka dorastająca w latach czterdziestych na przedmieściach, spaja poszczególne opowiadania Historii dziewczyn i kobiet w jeden spójny cykl. Autorka, Alice Munro, skupiła się tu na problemie dojrzewania, wchodzenia w dorosłość, przejścia pomiędzy byciem dziewczyną a kobietą. Del ma dosyć prowincjonalnego życia w Ontario i wiejskiej mentalności. Dziewczyna żyje na farmie swojego ojca, gdzie najbliższymi jej osobami są stary kawaler, ekscentryczny przyjaciel rodziny oraz jej ordynarny młodszy brat. Kiedy Del zaczyna spędzać więcej czasu w centrum miasta, coraz częściej towarzyszy jej matka, pewna słuszności swoich poglądów agnostyczka, sprzedająca farmerom encyklopedie. Dziewczyna zaprzyjaźnia się również z energiczną lokatorką matki, Fern Dogherty, oraz jej przyjaciółką Naomi. Właśnie z nimi Del dzieli się swoimi problemami i przemyśleniami związanymi z okresem dojrzewania. W ten sposób bohaterka odkrywa blaski i cienie kobiecości. Dziewczyna staje się bacznym obserwatorem, rejestrującym rzeczywistość małomiasteczkowego życia. Powieść przemyca feministyczne idee i skupia się na postaciach kobiecych.
Początek znajomości najbardziej rozpoznawalnych bohaterów Davida Baldacciego. Michelle Maxwell, agentka Secret Service, zaprzepaściła swoją karierę - chwila jej nieuwagi wystarczyła, by kandydat na prezydenta został porwany. Michelle nie daje jednak za wygraną. Udaje jej się skontaktować z byłym agentem, który osiem lat temu znalazł się w podobnej sytuacji. Kandydat, którym opiekował się Sean King, został zastrzelony. Co łączy obydwa wydarzenia? Skompromitowani agenci muszą połączyć siły, żeby odzyskać reputację i rozwiązać tajemniczą sprawę.
Chojna dawka najlepszych składników pielewinowskich bestsellerów znów prezentuje się w pełnej krasie: fantastyka, humor, satyra polityczna i ironia, delikatnie przyprószone orientalnym mistycyzmem i szczyptą filozofii zen, dodają smaku typowym dla autora zagadnieniom, dotyczącym spraw Rosji i reszty świata. Wszystko to w formie opowiadań, które przenoszą nas z więzienia CIA do wnętrza głowy rosyjskiego przewodnika turystycznego po Indiach, i z powrotem. Efekt jest piorunujący, a apetyt na znakomitą literaturę z elementami science-fiction - zaspokojony. Tę pozycję docenią zarówno wierni fani pisarza, jak i całkiem nowi czytelnicy, którzy jeszcze nie mieli szansy zetknąć się z jego wyrafinowanym humorem, pomysłowością i ostro-gorzkim piórem. Jak smakuje napój ananasowy, kim jest Piękna Dama, co wynika z intensywnej kontemplacji własnego cienia i czym kończy się udawanie Boga? Odpowiedzi na te pytania są zawarte w opowiadaniach składających się na nową książkę Wiktora Pielewina. Oleg, rosyjski przewodnik turystyczny po Indiach, zaczyna podczas długotrwałej medytacji kontemplować własny cień, by uczyć się odeń życia. Borys, młody człowiek, który już w dzieciństwie postanowił, że będzie służyć Złu, chce wstąpić do sekty, ale sam pada jej ofiarą. Siemion, z uwagi na głęboki, pełen majestatu głos i znajomość angielskiego, zostaje zaangażowany w tajną operację organów bezpieczeństwa - udaje głos Boga. Wyobraźnia Pielewina jest nieograniczona, i także tym razem łączy fantastykę, orientalny klimat i satyrę polityczną. Tym, co dodaje smaku tym hipnotyzująco ciekawym historiom, jest świadomość, że nie są one do końca nierealistycznymi wizjami. Temu przeczuciu towarzyszy połączenie wyrafinowanego humoru z gorzkim spojrzeniem na sytuację Rosji i pozostałych części świata. Wszystko to składa się na charakterystyczny dla Pielewina klimat, który doceniły już tysiące czytelników na całym świecie. Wiktor Pielewin (ur. 1962) - stał się sławny dzięki rosyjskiej Nagrodzie Bookera za tom prozy Sinijfonar (Niebieska latarnia, 1991). Jest autorem książek: Mały palec Buddy (1996; W.A.B. 2003), Życie owadów (1997; W.A.B. 2004), Generation P (1999; W.A.B. 2002),Święta księga wilkołaka (2004; W.A.B. 2006), Hełm grozy (2005; wyd. pol. 2006), Empire V (2006; W.A.B. 2008) oraz opowiadań wydanych w zbiorach Omon Ra i inne opowieści (W.A.B. 2007) i Kryształowy świat (W.A.B. 2008). Ostatnia powieść, T, ukazała się w Polsce w 2012 roku. W swoim kraju Pielewin jest tyleż popularny, co kontrowersyjny; w 2002 roku rosyjska organizacja młodzieżowa popierająca Władimira Putina ogłosiła listę pisarzy i książek ""słusznych"" i ""niesłusznych"" - nazwisko Pielewina otwiera tę drugą.
Zaskakująca powieść kryminalna, z intrygą i napięciem właściwymi najlepszym thrillerom, a także romans historyczny z Gutenbergiem w tle!Czy Gutenberg był wynalazcą, czy oszustem, którego przestępstwa, aż do dzisiaj pozostawały w ukryciu? W klasztorze Świętego Kosza, popularnym burdelu w Moguncji, zwykła radość ustąpiła miejsca głębokiej ciszy. Zelda, jedna z najstarszych i najbardziej wymagających specjalistek odzakazanych przyjemności, została zamordowana. W mrocznym opactwie pod Strasburgiem Jan Gutenberg eksperymentuje z prasą drukarską. Kiedy udaje mu się wydrukować pierwsze egzemplarze, zostaje aresztowany pod zarzutem handlu apokryfami i zostaje uznany za falsyfikatora. Co łączy go ze zbrodnią w klasztorze?
Historie o piratach często zaczynają się w ten sam sposób: kapitan wskutek wyczerpującej walki traci swój statek oraz większość załogi. Zostają tylko ci najwierniejsi. Zaraz, zaraz - czy aby na pewno najwierniejsi, a nie ci mniej zaradni, którzy nie mieli pomysłu, aby zrobić ze sobą coś lepszego? To okazuje się zwykle w toku dalszych przygód. Kapitan Roland niby znalazł się w podobnej sytuacji, ale jednak nie do końca. Bo czy każda banda piratów, tak jak ta grasująca po Morzach Wszetecznych, rekrutuje się spośród goblinów, półgoblinów, satyrów oraz szamanów, a w dodatku wszystkich tak zaciekłych, bezlitosnych, dzikich i zgoła nie najmądrzejszych? Otóż nie. Takich awanturników jak załoga dość podejrzanego, ale za to wyjątkowo szybko znalezionego nowego statku nazwanego Błędnym Rycerzem nie spotyka się nigdzie indziej niż w okolicach dziwnie wymarłego miasta portowego Necroville. Trudno co prawda spodziewać się, że rejs pirackim okrętem może być doświadczeniem przewidywalnym, w tym jednak wypadku trzech rzeczy czytelnik może być całkowicie pewien: wartkiej akcji, krwawej jatki i salw śmiechu.
Rosja, czas Wielkiego Terroru. W kraju jest nędzna sytuacja gospodarcza: deficyt towarów, kolejki po żywność, bieda, biurokratyczna korupcja. Co więcej, panuje wszechobecny lęk o życie: ludzie tracą pracę, nie mogą wyjechać z kraju, są niewinnie aresztowani, niektórzy popełniają samobójstwa. Szukający sprawiedliwości Romaszkin kupuje na targu nielegalny rewolwer. Jednak nie jest w stanie go wykorzystać i oddaje go sąsiadowi Kostii. Ten pewnego dnia przypadkowo spotyka towarzysza Tułajewa, wysokiego urzędnika z Komitetu Centralnego. Obwiniając go o głód i nędzę, pod wpływem impulsu, zabija sprawcę masowych deportacji i czystek. Zabójstwo ważnego urzędnika jest okazją do eliminacji przeciwników politycznych Wodza. Rozpoczyna się śledztwo prowadzone na całym świecie od Moskwy, poprzez Barcelonę i Paryż do łagrów i więzień. Następują przesłuchania, oskarżenia, aresztowania, zeznania, tortury, procesy.Victor Serge, bezpaństwowiec ścigany przez stalinowskich agentów, w swojej powieści dekonspiruje mechanizmy terroru w stalinowskiej Moskwie. Powieść składa się z 10 rozdziałów, w których przedstawiani są kolejni protagoniści. Brak głównego bohatera, zastąpiono głównym tematem, jakim są stalinowskie czystki, dokonywane po zabójstwie Tułajewa. Jest to powieść o państwie totalitarnym, która pokazuje jak radzili sobie z terrorem zwykli, szarzy ludzie.
Marzena opowiada historię swojej rodziny, która jest fragmentem historii narodu polskiego i niemieckiego. Przed wojną na Kresach służąca polskich rolników rodzi na strychu dziecko i umiera. Od tego momentu rodzinie towarzyszy tajemnica, z którą zmierzyć się muszą kolejne pokolenia. Zimą roku 1939 uboga rodzina niemiecka, matka z trójką dzieci, nakazem Hitlera opuszcza Galicję i przesiedla się nad Wartę. W styczniu 1945 roku w trzaskający mróz ponownie pakuje manatki na furmankę i uciekając przed Armią Czerwoną próbuje wrócić do Rzeszy. Marzena mieszka w Anglii i rozplątuje skomplikowane losy swojej rodzinyMarzena Niemców nie lubi. Właśnie dlatego, uciekając z Polski w latach osiemdziesiątych, wybrała Anglię. Ale Polacy zawsze mają pecha (i Polki też) do mieszkania pod nią wprowadził się Niemiec i godzinami słucha starych szlagierów. Piosenki brzmią znajomo, podobne słyszała je kiedyś od ojca:Alles hat ein Ende, nur die Wurst hat zwei."" Wiele różnych piosenek nucono w jej rodzinie. Czas je sobie przypomnieć.
Nocne zwierzęta to zapis jednego weekendu z życia Tamary Mortus bezrobotnej alkoholiczki i narkomanki ? zakończonego dość absurdalnym, kończącym wieloletnie upodlenie morderstwem. Morderstwo nie jest jednak najmocniejszym akcentem powieści, jest jedynie finałem smutnego, od dawna przegranego życia Tamary. Marna egzystencja robi dużo większe wrażenie niż przypadkowa, niepotrzebna śmierć.
Drugim głównym bohaterem powieści jest Miasto. Warszawa to nie tylko scenografia, to także ? a może przede wszystkim -- przeciwnik w walce o przetrwanie
Patrycja Pustkowiak o sobie: mam 30 lat, jestem absolwentką socjologii oraz scenariopisarstwa w szkole filmowej. Pracuję w czymś, co można określić mianem rodzinnego biznesu - tak, wiem, że tego typu wypowiedzi nieuchronnie powodują skojarzenia z Rodziną Soprano. Stopień utożsamienia autora z tekstem niezbędny do celów promocyjnych: całkiem znaczny. Oba profile fotogeniczne. Mieszkam w Warszawie.
Różne odcienie miłości to temat, do którego Milan Kundera wraca ze szczególnym upodobaniem. Siedem anegdotycznych opowiadań zamieszczonych w tej książce jest sprawami miłosnymi przepełnione. Sprawami, sprawkami, flirtami, scenkami oraz kwestiami życia i śmierci. Miłość - tak duchowa, jak i fizyczna - jest przecież czymś bardzo niejednorodnym. Wśród wydarzeń opisanych w książce mamy niemal prawdziwy, grecki sympozjon rozgrywający się podczas nocnego dyżuru w jednym z czeskich szpitali, w dodatku omal nie zakończony śmiercią jednej z uczestniczek. Mamy prowadzoną ze zdumiewającą konsekwencją erotyczną grę dwojga młodych kochanków czy też wspomnienia o miłości, które niespodziewanie dla wszystkich kończą się tej miłości wskrzeszeniem i wygaśnięciem. Mamy toczoną pomiędzy partią a kościołem walkę o duszę młodego nauczyciela, której dwa punkty kulminacyjne mają miejsce w dwóch, różnych łóżkach. Mamy wreszcie historię pracownika wyższej uczelni, który niespodziewanie obok miłości traci większość rzeczy, na których mu zależało. Człowiek ten uświadamia sobie jednak, że jego przygoda ,,należała raczej do przygód komicznych niż tragicznych"" i ten fakt sprawia mu pewną ulgę. Podsumowuje on również wszystko, co Śmieszne miłości chciałyby przekazać. Powieści Kundery mają to do siebie, iż są przekorne. Nie pozwalają się przyszpilić, nie chcą się dać opracować w stosownym języku interpretacyjnym. Na różnych poziomach, wtedy wiec gdy są lekkie i pobudzają do śmiechu, i wtedy gdy są poważne i ciężkie, nieznośne do zaakceptowania, żyją własnym życiem, życiem fenomenu nie do opisania. (...) Myślę, że jego uniwersalność wyznacza jakąś nową drogę dla wciąż skazywanej na śmierć powieści. Marta Wyka Milan Kundera (ur. 1929) - jeden z najbardziej znanych pisarzy czeskiego pochodzenia. Uczestnik Praskiej Wiosny. Dwukrotnie wstępował i zostawał wydalany z Czeskiej Partii Komunistycznej. W 1975 roku wyemigrował do Francji. W 1981 roku przyjął obywatelstwo francuskie. W 1990 roku opublikował swoją ostatnią powieść w języku czeskim. Od tej pory pisze tylko po francusku i nie pozwala tłumaczyć na język ojczysty swoich nowych książek. Do najbardziej znanych dzieł Kundery należą powieści: Żart (wyd. 1967), Śmieszne miłości (1970), Księga śmiechu i zapomnienia (1978), Nieznośna lekkość bytu (1984) oraz Nieśmiertelność (1990), a także esej Sztuka powieści (1986).
Księga śmiechu i zapomnienia jest, jak chce sam jej autor, powieścią w formie wariacji. Konotacje muzyczne oznaczają, że Kundera krąży wokół nieuchwytnego tematu, snując siedem oddzielnych pod względem fabularnym opowieści. Powiedzieć, że owym głównym tematem jest śmiech i zapomnienie to w tym wypadku nie powiedzieć nic.
Pisarz prowadzi nas przez świat swojej powieści w rozpoznawalnym na pierwszy rzut oka stylu – stylu gęsto zabarwionym swobodnie potraktowanymi wątkami erotyczno-miłosnymi, stylu, w którym realizm potrafi w zaskakujących momentach nabierać cech magicznych. W tle nieodmiennie rozgrywa się historia komunistycznej Czechosłowacji. Kwestie filozoficzne i egzystencjalne są w tej książce potraktowane z lekkością i ulotnością. Mniej lub bardziej codzienne problemy bohaterów to zawsze ilustracje do jakiegoś pytania, ale każde z pytań traci ostrość od razu, gdy na horyzoncie pojawia się możliwość zadania następnego.
Z Księgi śmiechu i zapomnienia możemy dowiedzieć się choćby czym jest litost, uczucie bez zrozumienia którego, nie sposób według autora poznać ludzkiej duszy. Kundera naturalnie także jej nie poznaje, ale podczas lektury ma się wrażenie, że jest z nią zaznajomiony dość blisko.
Księga, jak dosadnie sama siebie nazywa, jest znakomita i oryginalna, napisana z niezwykłą klarownością i inteligencją, która zaprasza nas do bezpośredniego wejścia w jej świat. Jest to także powieść dziwna tą dziwnością, która przyciąga i nie chce puścić.
John Updike
Księga śmiechu i zapomnienia określa się mianem powieści, ale w rzeczywistości jest ona trochę baśnią, trochę esejem krytycznoliterackim, trochę traktatem politycznym, trochę książką muzykologiczną, a trochę autobiografią. Może jednak nazywać sama siebie jakkolwiek się jej żywnie podoba, bowiem cała jest genialna.
John Leonard, New York Times
Milan Kundera (ur. 1929) – jeden z najbardziej znanych pisarzy czeskiego pochodzenia. Uczestnik Praskiej Wiosny. Dwukrotnie wstępował do Czeskiej Partii Komunistycznej i zostawał z niej wydalany. W 1975 roku wyemigrował do Francji. W 1981 roku przyjął obywatelstwo francuskie. W 1990 roku opublikował swoją ostatnią powieść w języku czeskim. Od tej pory pisze tylko po francusku i nie pozwala tłumaczyć na język ojczysty swoich nowych książek. Do najbardziej znanych dzieł Kundery należą powieści: Żart (wyd. 1967), Śmieszne miłości (1970), Życie jest gdzie indziej (1973), Księga śmiechu i zapomnienia (1978), Nieznośna lekkość bytu (1984) oraz Nieśmiertelność (1990), a także esej Sztuka powieści (1986).
Lisa Unger – amerykańska pisarka urodzona w 1970 roku w Connecticut, wychowana w Holandii, Anglii i New Jersey, z zawodu wydawca. Napisała następujące powieści kryminalno-detektywistyczne pod nazwiskiem Miscione: Angiel Fire (2002), The Darkness Gathers (2003), Smoke (2005). W 2006 roku wydała już jako Lisa Unger swoją pierwsza powieść Piękne kłamstwa, która stała się bestsellerem „New York Timesa”.
Kolejna część przygód dziennikarki z Nowego Jorku, Ridley Jones. Kobieta odbiera z zakładu fotograficznego wywołane zdjęcia. Z początku nie dostrzega w nich nic dziwnego – dopiero potem okazuje się, że na każdej fotografii, w pewnej odległości od Jones stoi ten sam mężczyzna. Jego twarz jest rozmazana, ale przypomina on Ridley wujka Maksa. Problem w tym, że Maks nie żyje od wielu lat…
Nagle z dziewczyną kontaktuje się FBI, ktoś zaczyna ją śledzić, a rodzina jeszcze nigdy nie była tak odległa. Osamotniona Ridley znów musi zmierzyć się z własną przeszłością. Kolejne bliskie jej osoby okazują się obcymi ludźmi. Ridley, która jeszcze do niedawna rozkoszowała się spokojnym życiem dziennikarki, musi dowiedzieć się kim jest i odpowiedzieć sobie na pytanie, czy jeszcze kiedyś będzie mogła sama pokierować swoim życiem. Starając się bowiem rozwiązać zagadkę mężczyzny ze zdjęcia, trafia na trop międzynarodowej afery.
Obudziłam się w hotelowym łóżku. Czułam się lepiej. A może byłam bardziej odrętwiała, jakby ktoś mi podał środki odurzające. I miałam towarzystwo. (…) Oczy miał zamknięte, głowę wspartą na pięści, nogi trzymał na stoliku. Nie wiedziałam, czy śpi, czy nie. Robił wrażenie bladego i chorego. Zabrakło mi energii, żeby się go bać. Byłam zbyt daleka od tego wszystkiego, jakaś wyciszona, miałam uczucie, że się unoszę w powietrzu. Niewątpliwie musiałam dostać środki odurzające.
– Kim jesteś? – zapytałam; było to pytanie filozoficzne. Otworzył oczy i usiadł.
– Wiesz, kim jestem, prawda? – Zmarszczył czoło, jakby sam nie był tego pewien.
– Wiem, kim powiedziałeś, że jesteś. Wiem też, że jesteś kłamcą – Mówiłam bełkotliwie, niewyraźnie.
– Dokoła siebie masz samych kłamców – odparł. – A ja jestem najmniejszym z twoich problemów.
Fragment z książki Cząstka prawdy
Na pierwszy rzut oka wygląda to na (…) babski kryminał. Nic z tych rzeczy. Unger posługuje się gatunkiem w o wiele bardziej wyrafinowany sposób. (…) wciągająca lektura.
New York Daily News
Ekscytujący, zapierający dech w piersiach thriller pełen napięcia. Żeby w pełni docenić wszystkie zwroty i zawirowania, czytelnik będzie chciał przejść przez Piękne kłamstwa, w których Unger przedstawia Ridley… Uparta, inteligentna Ridley to postać, której warto kibicować.
Orlando Sun-Sentinel
Drugi bestsellerowy thriller sensacyjny Unger stawia ją w jednej lidze z takimi mistrzami gatunku jak Peter Straub czy Peter Abrahams… Unger chwyta czytelnika za gardło i nie puszcza… jej umiejętność prowadzenia dialogów i tempo akcji sprawiają, że to coś więcej niż zwykła powieść kryminalna i każą z niepokojem czekać na trzecią książkę.
Publishers Weekly
Akcja Unger rozpoczyna się wybuchowo i nie zwalnia tempa, gdy Ridley dopasowuje do siebie kolejne fragmenty układanki, którą jest jej przeszłość.
Booklist
Szybko poprowadzona historia, która sprawia, że ciężko się od niej oderwać.
Library Journal
Baśnie i legendy świata” to zbiór najpiękniejszych opowieści przodków, często snutych przy ogniskach i w zaciszu chaty. Książka zabierze młodego czytelnika w magiczną podróż przez wszystkie kontynenty. Publikacja opatrzona jest pięknymi i niepowtarzalnymi ilustracjami autorstwa Roberta Ingpena, które w sposób wyjątkowy i wrażliwy wprowadzają czytelnika w świat przygody i fantazji.
Biuro kotów znalezionych to opowieść o życiu i rozterkach współczesnej kociary - od pierwszego stopnia zakocenia do założenia własnego domu tymczasowego. Autorka, u zarania tego przedsięwzięcia, nie była kocim ekspertem. Owszem, koty lubiła i była wrażliwa na ich niedolę - nie miała jednak pojęcia jak funkcjonują schroniska, fundacje czy azyle dla zwierząt. Wiele musiała się nauczyć. Za sprawą innych, bardziej doświadczonych wolontariuszy, kociąt na odchowanie oraz Szarej, Ośki i Artura zostaje wprowadzona w tajniki bycia łapaczką, karmicielką, kocią opiekunką, zastępczą mamą. I pomyśleć, że wszystko zaczęło się od kichnięcia...
Jan Fabel znowu ma kłopoty. Jego partnerka oczekuje głębszego zobowiązania, zaś jego córka zamierza wstąpić do policji, za co jego była żona ma do niego pretensje. Jakby tego było mało seryjny morderca kobiet zwany Aniołem z St. Pauli dał znak życia po dziesięciu latach milczenia. W dzielnicy czerwonych latarni znaleziono angielską gwiazdę pop zmarłą wskutek kilku pchnięć nożem. Okazuje się, że ma to pewien związek z serią pozornie niepołączonych ze sobą wydarzeń: morderstwem dziennikarki w Norwegii, śmiercią serbskiego gangstera oraz długo zapomnianym projektem powziętym u szczytu Zimnej Wojny, w którego skład wchodziła świetnie wyszkolona grupa zabójczyń znanych pod kryptonimem Walkirie.Russell czeka z niespodziankami i zaskoczeniem aż do ostatniego momentu, który każe czytelnikowi złapać się za głowę z satysfakcjonującą myślą: ,,Och, jak mogłem się nie domyślić?"".,,Daily Express""Ostry styl, wiarygodnie zarysowane postacie, mistrzowsko stopniowane napięcie oraz charakterystyczne miejsce akcji dają w wyniku porywającą lekturę.,,Civvy Street Magazine""Russell łączy w jedno atmosferę, wartką akcję i smakowity czarny humor.,,The List""Craig Russell urodził się w 1956 roku w miejscowości Fife, w Szkocji. Pracował przez jakiś czas w policji, był również copywriterem i dyrektorem kreatywnym w agencji reklamowej. Russell od dawna interesuje się powojenną historią Niemiec i językiem tego kraju. Od piętnastu lat zajmuje się zawodowo powieściopisarstwem. W roku 2007 jego druga powieść, Brat Grimm, była nominowana do nagrody Duncan Lawrie Dagger (ówczesna nazwa nagrody Złoty Sztylet za najlepszą powieść kryminalną), w tym samym roku otrzymał także od policji hamburskiej nagrodę Polizeistern (Gwiazda Policyjna) za szerzenie wiedzy o pracy policjantów z tego miasta. W roku 2008 otrzymał nagrodę Dagger in the Library (Sztylet w bibliotece) za całokształt pracy.Russell zadebiutował powieścią Blond Eagle (wyd. polskie: Krwawy orzeł), która zapoczątkowała hamburskie kryminały z detektywem Janem Fablem; ostatnio w tej serii ukazał się Zmartwychwstały (2013). Drugą linię w twórczości Russella tworzą kryminały ,,szkockie"", których bohaterem jest prywatny detektyw Lennox. Nawiązują one do poetyki noir i twórczości Raymonda Chandlera.
Margo Cook oraz Max Stone sądzą, że ich życie wróciło do normy. Pracownicy Instytutu - organizacji prowadzącej eksperymenty na nastolatkach mieszkających w Wolftown - nie interesują się już poczynaniami bohaterów. Margo nie czuje działania wilczej szczepionki, a Ivette powoli powraca do zdrowia. Nagle w spokojnej leśnej okolicy pojawiają się ślady brutalnych morderstw, przywodzące na myśl atak dzikiego zwierzęcia. Czy stoi za tym Instytut, czy może jakiś wilk? Jaki sekret skrywa Aki? Dlaczego mimo ostrzeżeń policji krąży nocami po lesie? I z jakiego powodu Max nagle zaczyna się zmieniać? Margo ponownie będzie musiała stawić czoło mrocznej stronie Wolftown.
Na podstawie tej powieści powstał dramat wojenny w reżyserii Andrew Adamsona. W roli głównej wystąpił słynny Hugh Laurie! Lata 90., wyspa Bouganville. Trzynastoletnia Matylda jest świadkiem traumatycznych wydarzeń. Z powodu wojny i rządowej blokady wyspę opuścił personel medyczny, nauczyciele i urzędnicy - mieszkańcy mogą być zdani jedynie na siebie. Gdy sytuacja stabilizuje się, pan Watts, ostatni biały człowiek na wyspie, wznawia działalność szkoły. Na zajęciach, na które uczęszcza również Matylda, odczytuje dzieciom rozdziały z Wielkich nadziei Charlesa Dickensa. Uczniowie z zapartym tchem śledzą losy bohatera książki, Pipa. Na dotkniętej wojną rajskiej wyspie fascynująca historia powoli przenika do rzeczywistości. Pewnego dnia, rozmarzona Matylda zapisuje na plaży imię bohatera. Sprawujące władzę wojska rozpoczynają poszukiwania tajemniczego przywódcy rebeliantów, Pipa, którego nikt nigdy nie widział.
Druga część przygód Ferdynanda Kovalskiego zwanego Szkodnikiem i jego zwariowanej rodzinki. Przypadek sprawia, że Szkodnik może spełnić jedno z największych chłopięcych marzeń - zostać bohaterem. W jego ręce trafia niezwykły tablet. Urządzenie wyświetla informacje o wydarzeniach, które. dopiero mają nastąpić. Dzięki temu chłopak ma szansę zmienić ich bieg i zapobiec wielu nieszczęściom. Pomaga mu w tym najlepszy przyjaciel Gucio. Niestety, nie każda akcja chłopców się powiedzie. Wrogowie (Władcy nocy), którzy od dawna obserwowali poczynania rodziny Kovalskich, przejmują jej tajne Laboratorium Czasu. Kovalscy muszą odzyskać swoją siedzibę.
Na niewielkiej bałtyckiej wyspie od dwunastu lat mieszka samotnie Frederick Welin, sześćdziesięciosześcioletni emerytowany lekarz. Rytm jego życia wyznaczają codzienne poranne kąpiele w wykuwanym codziennie przeręblu. Jedynymi towarzyszami jego samotnej egzystencji są stary pies i równie wiekowy kot oraz pojawiający się od czasu do czasu hipochondryczny listonosz. Tak trwa to niezmącone niczym życie aż do momentu, w którym na otaczającym wyspę lodzie pojawia się kobieca postać, wspierająca się na chodziku. Okazuje się nią Harriet, miłość życia Fredericka, którą prawie czterdzieści lat wcześniej opuścił bez słowa. Dawna kochanka żąda spełnienia złożonej wiele lat wcześniej obietnicy – chce, żeby Frederick zawiózł ją nad leśne jezioro, o którym niegdyś opowiadał. Ruszają więc w podróż, która całkowicie zmieni starzejącego się, złamanego życiem człowieka.
Dziwaczna prośba dawnej miłości pociągnie za sobą lawinę zdarzeń i spotkań, które nie pozwolą byłemu lekarzowi wieść dawnej, wycofanej egzystencji, ale zmuszą go do powrotu do życia i rozliczenia z przeszłością.
Dziewiąta powieść znakomitej amerykańskiej pisarki kryminałów! Martha Grimes (ur. 1931) - amerykańska autorka bestsellerowych kryminałów. Studiowała na uniwersytecie w Maryland, pracowała jako nauczycielka. Obecnie mieszka w Waszyngtonie i Santa Fe; często odwiedza Anglię. W Przystani Nieszczęsnych Dusz najlepsze to, czego nie znajdziemy w klasycznych kryminałach - chociaż to Jury jest najważniejszym bohaterem, inni również mają prawo głosu, mają prawo pomóc mu w odkryciu prawdy (przy okazji opowiadając historyjki o sobie). Jury jest raczej tłem, postacią, która wzbudza zaufanie i uspokaja. Każdą z trzech zbrodni łączy to, że zginęło dziecko, narzędzie zbrodni jest także to samo - nóż, ale poza tym ślady się rozmywają. Obaj inspektorzy starają się odkryć punkt wspólny tych wydarzeń, rozmowy tocząc się w pubie Przystań Nieszczęsnych Dusz, tam również znajdą rozwiązanie zagadki...
We współczesnej Warszawie dochodzi do serii makabrycznych zdarzeń. Pod samochodem wokalistki Niny Goldfarb wybucha bomba. W fabryce wódek podczas strzelaniny ginie dwóch ludzi, a ich ciała znikają z kostnicy. Niewierna żona znajduje w mieszkaniu zmasakrowane zwłoki męża. To nie koniec brutalnych morderstw. Szybko okaże się, że zbrodnie są ze sobą powiązane, lecz tropy się gubią. Dochodzenie prowadzi wyjątkowy duet policyjny: Szubert i Szuman. Agenci obcego państwa, stara atystokracja, ciemne interesy na rynku nieruchomości... wszystko to sprawia, że śledztwo wyjątkowo się komplikuje. A tymczasem rozwija się historia, od której nie można się oderwać, rozgrywająca się w Polsce, Szkocji, Izraelu oraz ...za czasów Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Bastard, powieść senacyjna z wątkiem śledztwa w sprawie zabójstw, brawurowo przedstawia nie tylko wielką aferę kryminalną, ale i na jej tle historię dziedziców polsko-litewskich książęcych rodów. Tym razem nie mogła przyjść wcześniej. Postanowiła zaryzykować konfrontację. Już w korytarzu poczuła dziwny, metaliczny zapach. Otworzyła drzwi sypialni. Kotary były zasunięte, nic nie widziała. Zapaliła światło. Wojtek wisiał na haku od żyrandola. Cały we krwi. Na głowie miał czarny, katowski kaptur, ale Halinka nie miała wątpliwości, że to on. Przecież nikt inny nie zrobiłby jej takiego obrzydliwego kawału! Przez chwilę miała to samo absurdalne wrażenie, jakiego doświadczył Wojtek, kiedy zobaczył ją klęczącą przed tamtym facetem: że to nie dzieje się naprawdę, że jest na planie jakiegoś dziwacznego filmu. Kiedy zrozumiała, że to jednak nie film, straciła przytomność. A kiedy ją odzyskała, próbowała zdjąć ciało męża z haka. Nie dała rady, więc kuchennym nożem odcięła linkę. Położyła Wojtka na dywanie. Dopiero teraz zauważyła, że na ścianach pokoju są jakieś napisy, znaki nabazgrane krwią. Zrobiło jej się niedobrze. Pobiegła do łazienki. Zwymiotowała. Kiedy wreszcie doszła jakoś do siebie, próbowała myśleć. Była przekonana, że to jej na złość Wojtek popełnił samobójstwo, a przy okazji zapaćkał krwią cały pokój. Nie przyszło jej do głowy, że samobójcy rzadko sami się obrzezują i wycinają sobie na ciele kretyńskie symbole. (fragment) Andrzej Dziurawiec (ur. 1953) - znany scenarzysta filmowy (Karate po polsku, Zakład), dramaturg (Czarny Punkt, Trumna nie lubi stać pusta). Laureat pierwszej edycji polskiego konkursu Hartley-Merill. Publikował m.in. w ,,Frankfurter Allgemeine Zeitung"", ,,Odrze"", ,,Dialogu"", ,,Poezji"", ,,Nowym Wyrazie"". Mieszka w Warszawie i na podlubelskiej wsi. Jest autorem przezabawnej książki wspomnieniowej Późny Gomułka, wczesny Gierek (2009). Bastard to jego debiut powieściowy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
