Ta książka jest dla ludzi myślących. I ciekawych, co myślą inni. Dla takich, którzy chcą posłuchać innych, bo wiedzą, że od nich czegoś się dowiedzą. I zapoznają się z ciekawymi poglądami, nawet gdy się z nimi nie zgadzają do końca. Autor lubi rozmawiać z ludźmi. I wie, że rozmowa to przede wszystkim dialog. Gdy jeden na drugiego potrafi spojrzeć jego własnymi oczyma. O czym są te rozmowy? O teatrze, Kościele, filozofii, archeologii, literaturze i o Lublinie. O ludziach z krwi i kości, ale też o bluźnierstwie i wielkich twórcach polskiej kultury. Iskrzą te rozmowy humorem, ale są też lekcje humanistyki. Są także, a może głównie, o sposobie myślenia i tworzenia. Są bardzo osobiste i w tym ich wielka siła autentyzmu. Mówią o środowisku, a kontekstem jest miasto z jego stale tworzącą się legendą. Świat trzeba dokończyć - tytuł to przenośnia, ktoś powie, że inteligenckie zadanie. A ja słyszę w tym niedokończony projekt Boga, który człowieka prosił o kontynuację. I o tym także jest ta książka.
Tomasz Dostatni OP
Książka […] w treściwy sposób przedstawia aktualne i ważne zagadnienie, jakim jest europejska polityka kosmiczna, zawiera nowe treści w odniesieniu do istniejącej literatury i stanowi oryginalne ujęcie badanego problemu. Została napisana w oparciu o bogate źródła pierwotne i wtórne. […] z pewnością znajdzie odbiorców wśród studentów, pracowników administracji publicznej, polityków, jak również wśród innych osób interesujących się procesem integracji europejskiej, polityką kosmiczną poszczególnych aktorów stosunków międzynarodowych czy też prawem kosmicznym.
Z recenzji prof. dr hab. Justyny Zając (Uniwersytet Warszawski)
Tom jedenasty serii ""Tradycja dla współczesności"" stanowi kontynuację dwóch poprzednich, zatytułowanych Tożsamości społeczno-kulturowe - kreacja i komunikacja (t.9) oraz Współczesne konteksty tożsamości społeczno-kulturowych (t.10). Tomy te tworzą swego rodzaju tryptyk tożsamościowy, który jest efektem m. in. piątej konferencji z cyklu Tradycja dla współczesności. Ciągłość i zmiana, która odbyła się w Baranowie Sandomierskim w roku 2015. W przygotowaniu znajdują się kolejne tomy serii, poświęcone problematyce komunikacyjnego charakteru kultury, który stał się przedmiotem namysłu i dyskusji podczas baranowskiej konferencji w roku 2017.
W zebranych szkicach skoncentrowano się na przyczynach sygnalizowanych przemian, ich przebiegu, specyfice, wartościach, w szczególności zaś na walorach (rzadziej) i (częściej) skutkach niepożądanych, uświadamianych sobie bądź nie przez osoby bezpośrednio zaangażowane w proces nauczania. Obok zagadnień natury ogólnej, wskazano tu konkretne rozwiązania przedstawianych problemów, mając na uwadze ich wpływ na uczniów, nauczycieli oraz rodziców, przy czym omówiono także kwestie związane zarówno z łagodzeniem (zmniejszaniem) oddziaływania zjawisk negatywnych, jak i z doskonaleniem samego procesu dydaktycznego, co w założeniu powinno przynieść korzyści wszystkim jego uczestnikom. Niniejsza książka składa się z trzech części. Pierwsza z nich stanowi skrócony zapis dyskusji panelowej, w której cennymi uwagami na temat zmian dawniejszych i najnowszych, a także pogłębionymi refleksjami natury prognostycznej podzielili się pracownicy Uniwersytetów: Gdańskiego, Jagiellońskiego, Opolskiego, a także Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II oraz Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W częściach: drugiej i trzeciej zamieszczono dwadzieścia jeden artykułów (odpowiednio: dziesięć i jedenaście) przybliżających rolę kontekstu w zachodzących zmianach oraz takich, które mają charakter podpowiedzi kierowanej do nauczyciela. Nie są to wszystkie zgromadzone szkice. Te o nachyleniu kulturowo-literackim zostaną opublikowane w odrębnym tomie.
Książka Andrzeja Łukasika jest jednym z najlepszych wprowadzeń do filozofii fizyki kwantowej dla humanistów, łączy bowiem elementy wiedzy ścisłej zarówno z podstawami formalizmu matematycznego mechaniki kwantowej, jak i z panoramą filozoficznych problemów wynikających z tej teorii. [...] Autor ujął w pracy wszystkie najważniejsze kwestie ""filozofii kwantów"", zrobił to przejrzyście, wykazując dogłębne zrozumienie tej trudnej dziedziny.
Książka Macieja Rajewskiego jest pierwszym w polskim piśmiennictwie naukowym opracowaniem poświęconym dokonaniom badaczy brytyjskich reprezentujących orientacje dyfuzjonistyczną w antropologii kultury. Bez wątpienia wypełnia ona istotna lukę w naszej wiedzy z zakresu historii myśli antropologicznej przełomu XIX i XX wieku. Autor podejmuje ambitna próbę krytycznej rehabilitacji trzech najwybitniejszych reprezentantów dyfuzjonizmu: Williama H. R. Riversa, G. Elliota Smitha i Williama J. Perry'ego, opierając się na całości ich dorobku obejmującego prawie 100 tekstów, w tym około 20 książek. Dokonuje też wnikliwego przeglądu krytycznych analiz dyfuzjonizmu pióra badaczy historii wiedzy. Przewodnią teza rozprawy jest założenie, iż dyfuzjonizm brytyjski wypracował pełną, dynamiczną, procesualną koncepcję rozwoju społeczno-kulturowego i w związku z tym powinien być postrzegany jako nurt bardziej naukowotwórczy pod względem metodologicznym i analitycznym niż dokonania przedstawicieli szkoły ewolucjonistycznej z tego samego okresu. Oryginalność podejścia autora wyraża się między innymi w wykorzystaniu koncepcji procesualizmu w ujęciu Dorothy Emmet dla celów wnikliwej, szczegółowej analizy interpretacji myśli dyfuzjonistycznej. Publikacja jest adresowana do szerokiego kręgu czytelników zainteresowanych kumulatywnym charakterem rozwoju wiedzy, inspiracjami przedstawicieli minionych pokoleń, które okazują się standardami we współczesnym myśleniu o uprawianiu nauki. Książka jest interesującą lekturą dla antropologów, socjologów i przedstawicieli innych nauk o życiu społecznym i kulturze. [ z recenzji dr. hab. Jacka Schmidta, prof. UAM]
Zagadnienia podjęte w monografii mają nie tylko wartość poznawczą poprzez to, że ukazują wielowymiarowość cierpienia, ale mogą być też pomocne w diagnostyce klinicznej i konstruowaniu odpowiedniego wsparcia psychologicznego [...] Treść dotyczy jednego z najbardziej podstawowych - a zarazem najtrudniejszych do zrozumienia - wymiarów ludzkiej egzystencji, jakim jest cierpienie mające różne konteksty i przyczyny. [...] Monografia jest efektem współdziałania pracowników naukowo-dydaktycznych i studentów reprezentujących różne ośrodki akademickie w Polsce.Z recenzji prof. Stanisławy Steuden, KUL
Redakcja ""Arki"", określając linie ideowo-polityczną czasopisma, jednoznacznie identyfikowała ją jako antykomunistyczną. Najważniejszym przejawem antykomunizmu była wieloaspektowa i wielopłaszczyznowa krytyczna refleksja na temat Związku Sowieckiego jako źródła komunizmu. Celem badawczym prezentowanej pracy jest jakościowa analiza treści artykułów dotyczących Związku Radzieckiego. Celem poznawczym studium jest określenie głównych elementów - koncepcji, teorii, modeli, paradygmatów - krytycznego stanowiska ""Arki"" wobec ZSRR. Prezentowane opracowanie wnosi zatem wkład do dyscypliny nauk o polityce w zakresie myśli politycznej dotyczącej ZSRR, rozwijanej w podziemiu w schyłkowym okresie PRL-u i pierwszych latach istnienia III Rzeczypospolitej. Kompleks zagadnień, które omawiali autorzy artykułów zamieszczanych przez redakcję ""Arki"", swoim zakresem przedmiotowym był zbliżony do problematyki, którą zajmowali się na Zachodzie sowietolodzy.
Jubileusz ćwierćwiecza to odpowiedni czas na spojrzenie wstecz i zbilansowanie naukowych osiągnięć. Dokonania lubelskich socjologów zatrudnionych w Zakładzie Socjologii Zdrowia, Medycyny i Rodziny Instytutu Socjologii UMCS wpisują się w dorobek polskiej socjologii medycyny. Problematyka medykalizacji pojawiła się w socjologicznych rozważaniach w drugiej połowie XX wieku, jest to więc stosunkowo nowe spojrzenie na obecność medycyny w życiu społecznym. Rozwój wiedzy medycznej, trafność diagnoz antycypujących pojawienie się choroby, a także społeczne oczekiwania związane z zachowaniem zdrowia i długowiecznością stawiają nie tylko przed lekarzami nowe wyzwania. Rekomendowana przez mnie publikacja powinna zainteresować profesjonalistów z zakresu nauk społecznych i medycznych, ale również szerokie grono ludzi świadomie dbających o własną kondycję i stan zdrowia. [z recenzji wydawniczej prof. zw. dr hab. Marii Libiszowskiej-Żółtkowskiej, Uniwersytet Warszawski]
Celem zebranych w niniejszym tomie artykułów jest próba odpowiedzi na pytanie, co współcześnie pozostało z historycznego pojęcia autonomii sztuki i na czym miałaby polegać nowa formuła autonomii? Czy wypracowana przez nowożytną filozofię figura sztuki, która posiada właściwy sobie język, logikę/gramatykę, narzędzia i środki wypowiedzi jest do utrzymania? Czy jest do utrzymania towarzysząca sztuce autonomicznej i legitymizująca jej wartości filozofia reprezentująca coraz bardziej spolaryzowane stanowiska wobec tradycji filozoficznej i nowych stylów pisarstwa filozoficznego, bliskiego literaturze? Czy performatywny zwrot uderza tylko w autonomię dzieła czy też dokonuje dekonstrukcji innych składników sytuacji estetycznej? Jaką rolę w kontekście praktyk sztuki bez dzieł odgrywają dawne kategorie estetyczne, takie jak twórczość, doświadczenie estetyczne, percepcja i całkiem nowe lub na nowo zinterpretowane, jak zdarzenie czy gra i wspólnota? Jak oceniać w kategoriach filozoficznych i estetycznych, ale także społeczno-politycznych, tezę o powrocie realnego? Jak rozległe jest pole teoretyczne autonomii sztuki w obrębie nowoczesnego społeczeństwa? Czy otoczenie rynkowe, wysoka instytucjonalizacja świata sztuki, subsydia państwowe i uprawiane różne polityki kulturalne (zarówno przez władze, jak i kuratorów) pozwalają sztuce na samosterowność i wolność wypowiedzi? Jeśli w tych warunkach autonomia sztuki jest możliwa, to co miałaby ona oznaczać? Odpowiedzi udzielane są przez specjalistów wielu dyscyplin: filozofów, estetyków, kulturoznawców, filologów, kognitywistów, teatrologów, znawców performatyki, a także praktyków, artystów i muzealników.
Książka jest znakomitym przykładem jakościowych badań zaangażowanych, zrealizowanych w konsekwentnie prowadzonej strategii metodologicznej, polegającej na wcześniejszym przyjęciu obecnego w nauce rozumienia podstawowej kategorii pojęciowej, jaką jest sukces. Autorki świetnie, na najwyższym poziomie profesjonalizmu, analizują współczesne koncepcje sukcesu, dostrzegając dynamiczny, procesowy charakter zachowań z nim związanych. Problematyzują fenomen współczesnego ojcostwa, zarówno na gruncie teorii jak i własnych badań prezentują nam czytelnikom, bogaty i trudny świat ojców sprawujących po rozwodzie opiekę na dzieckiem. Pokazują różne oblicza trudnego ojcostwa, pokazują jego liczne, subiektywnie nadawane znaczenia. Swoimi społecznie zaangażowanymi badaniami stwarzają innym szansę na emancypację. Pokazują, jak można sobie radzić z trudnościami, jak walczyć o ważne dla siebie wartości, jak osiągnąć sukces i jakie są jego koszty. Na rynku wydawniczym pojawia się więc książka interesująca, nowatorska, ważna, prezentująca zaangażowane badania pedagogiczne. [Z recenzji prof. dr hab. Mirosławy Nowak-Dziemianowicz]
Celem niniejszej pracy zbiorowej jest prezentacja współczesnych trendów i koncepcji terapii pedagogicznej w pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi oraz przedstawienie wybranych form terapii i metodyki ich realizacji zgodnie z aktualnymi założeniami pedagogiki specjalnej. Publikacja podzielona została na trzy części obejmujące teksty dotyczące określonych obszarów tematycznych: Część I. Szanse, możliwości i zagrożenia w terapii pedagogicznej dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi; Część II. Współczesne tendencje w terapii pedagogicznej w pracy z dzieckiem ze specjalnymi potrzebami; Część III. Nowe oblicza sprawdzonych metod, technik i środków terapeutycznych. Publikacja, ze względu na tematykę, adresowana jest przede wszystkim do studentów kierunków pedagogicznych, zwłaszcza studentów pedagogiki specjalnej. Kierowana jest również do czynnych pedagogów specjalnych, psychologów, a także rodziców i opiekunów dzieci z niepełnosprawnością, poszukujących inspiracji i nowych możliwości działań wspierających ich codzienną pracę rehabilitacyjną.
Recenzowana praca jest bardzo dojrzałym studium badawczym uwzględniającym wszystkie elementy algorytmu metodologicznego. Zasadniczym celem eksploracji empirycznej było dokonanie analizy autopercepcji bezpośrednich oddziaływań wychowawczych społecznych kuratorów w pracy z dozorowanymi zróżnicowanymi cechami asocjalności i stopniem uzależnienia od alkoholu. W zaprojektowanych badaniach poddano weryfikacji preferowany styl, sposoby i formy oddziaływań wychowawczych społecznych kuratorów w pracy z dozorowanymi z problemem alkoholowym i oceniono trafność, trwałość, skuteczność i efektywność tejże strategii prakseologicznym wzorcem służby kuratorskiej. Dodatkowymi celami poznawczymi była próba oceny merytorycznego przygotowania społecznych kuratorów do diagnozowania i rozpoznawania cech asocjalności i symptomów uzależnienia od alkoholu u osób dozorowanych. Ponadto starano się ustalić w oparciu o zasoby i potencjały osobiste kuratorów stopień skuteczności i zasadności interwencji wychowawczych rzeczywiście zmieniających normatywność zachowania skazanych. Eksploracja badawcza Autorów opracowania ma duże znaczenie dla praktyki aparatu kuratorskiego. gdyż dostarczyła rozbudowanego materiału diagnostycznego dla programowania otwartej i poszukującej oferty resocjalizacyjnej wobec osób naruszających ład społeczny.
prof. zw. dr hab. Andrzej Bałandynowicz (z recenzji wydawniczej)
W przedstawionej pracy autor zaproponował organizację aktywności fizycznej opartej na wysiłkach o zmiennym obciążeniu i wysokiej intensywności, w porównaniu z ćwiczeniami o stałym obciążeniu i umiarkowanej intensywności. Aspekt praktyczny wykonywanych badań polega na możliwości wdrożenia otrzymanych wyników w celu optymalizacji procesu dydaktycznego i treningowego.[...] Niezwykle ważne z praktycznego i poznawczego punktu widzenia jest stwierdzenie lepszych efektów fizjologicznych po zastosowaniu programu treningowego zawierającego wysiłki o zmiennym obciążeniu i wysokiej intensywności w porównaniu ze stałymi obciążeniami o umiarkowanej intensywności.[...] Praca ma istotne znaczenie w obszarze nauk stosowanych, a jej wyniki stanowią ważną wskazówkę dla optymalizacji treningu.- z recenzji dr. hab. prof. PAN Andrzeja Ziemby
Dzisiejszy samorząd nie jest tym samym podmiotem działalności, którym był na początku ustrojowej transformacji, Funkcjonuje w nowej rzeczywistości, wynikającej z rozwoju społeczeństwa informacyjnego, coraz bardziej nowoczesnych metod komunikacji, procesów zachodzących w otoczeniu globalnym, konieczności konkurowania i bycia konkurencyjnym. Wszystko to zmusza władze samorządowe do aktywnej postawy, jeżeli chodzi o zarządzanie, starania związane z zahamowaniem odpływu mieszkańców, osiedlaniem się nowych osób, utrzymaniem bądź pozyskiwaniem inwestorów, napływem turystów, czy w przypadku ośrodków akademickich - studentów.Autorzy publikacji szukają odpowiedzi na pytania: jak wygląda wykorzystanie narzędzi marketingu terytorialnego w rzeczywistości lokalnej? Czy przedstawiciele samorządów w Polsce poza deklaratywnym zapotrzebowaniem na poznanie i wdrożenie zasad marketingu realnie korzystają z jego technik i narzędzi? Czy ograniczają się do działań doraźnych, a głównym narzędziem marketingu jest promocja? Czy są w Polsce gminy, których liderzy tkwią w przekonaniu, że nie potrzebują polityki promocyjnej?Z Wprowadzenia
Opracowanie Renaty Bednarz-Grzybek jest bardzo wartościowe. Należy wziąć pod uwagę, iż sporządzenie jakiejkolwiek bibliografii jest pracą nader żmudną, wymagającą niezwykłej dokładności i skrupulatności, a także umiejętności syntetycznego przekazania treści często obszernego artykułu. Dopracowana i przemyślana treść stanowi dużą zasługę Autorki, efekt jej niesłychanej pracowitości, co dało pożądany wynik. Z pewnością publikacja okaże się ważna dla grona badaczy w zakresie nie tylko pedagogiki i kwestii z nią związanych, ale też prasoznawstwa. Bibliografia adnotowana, podobnie jak wszelkie tego rodzaju edycje, stanowi pozycję, która nigdy się nie "przeterminuje", lecz często jest bazą wyjściową dla różnego rodzaju badań.
Z recenzji dr hab. Ewy Danowskiej
Powstała bardzo dobra, wielowymiarowa, bogata merytorycznie monografia, która przynosi wiele nowego w zakresie wiedzy o gatunku w ogóle, wzbogaca wiedzę o określonym gatunku prasowym, o jego potencji transformacji bez szkody dla tożsamości, jest źródłem wiedzy o twórczości i kreatywności genologicznej Wojciecha Tochmana nie do przecenienia. [...] Wielką zaletą monografii jest sposób prowadzenia narracji naukowej: zachowujący standardy piśmiennictwa naukowego, a jednocześnie nieunikający funkcjonalnej estetyzacji językowej. Dzięki temu czytelnik nie tylko czyta z zainteresowaniem opis twórczości Tochmana i jej interpretacyjne propozycje Autorki, ale doświadcza też przyjemności z lektury pracy, która stawia przed nim duże wymagania intelektualne (prowadząc przez kilka dziedzin nauki), ale i emocjonalne, kiedy traktuje o trudnych tematach podejmowanych przez reportażystę.z recenzji prof. dr hab. Małgorzaty Kity
Niniejsza publikacja składa się z 28 tekstów (poddanych modyfikacjom), które ukazały się drukiem w latach 1973–2014. Ich tematy oscylują wokół trzech głównych zagadnień (wprawdzie wyodrębnionych umownie, ale – w założeniu – porządkujących), spajających to, co obowiązywało w tradycyjnie rozumianym nauczaniu języka polskiego, z tym, co współtworzy polonistykę nowoczesną. Mamy tu więc, obok łączenia dawnych i nowych teorii językoznawczych, wykorzystywanie w podobnym (dychotomicznym) zestawieniu: pojęć i problemów, metod kształcenia oraz umiejętności redagowania przez uczniów określonych form wypowiedzi; w niemal każdym z artykułów obserwuje się liczne odniesienia do historii dydaktyki i systemu językowego. Omawiając kolejne kwestie, badaczka z reguły nawiązuje do preferowanych w rożnych okresach teorii naukowych i chętnie włącza w prowadzony wywód osiągnięcia wielu dyscyplin wiedzy: począwszy od strukturalizmu po holizm i antropocentryzm, od psycholingwistyki i socjolingwistyki przez pragmatykę językową po etnolingwistykę i aksjologię, jednocześnie doprecyzowując i stosując w swoich szkicach ważne terminy, np.: sprawność językowa, kompetencja komunikacyjna, kompozycja, spójność przekazu.
Protagonista to główny aktor w starożytnym teatrze greckim, najważniejszy, a czasem najwybitniejszy. W zamierzonych trzech tomach próbuje argumentować, iż istnieje nieskończona liczba podmiotów, lecz jako podmiot tylko jeden - najbardziej rzeczywiste, ruchome centrum świata, ja, czyli Protagonista. Teza jest właściwie banalna, ale jej wykazanie i pewne konsekwencje z niej wynikające, już, jak mniemam, nie. ""Ja"" w użytym powyżej znaczeniu jest tylko zaimkiem wskazującym, beztreściowym indeksem. Ogólna struktura i zawartość owego ""ja"", głównego aktora, będzie pojawiać się w trakcie prezentacji kolejnych tomów. W niniejszym przedstawiam podstawowe odróżnienia, ""drogę"" do Protagonisty i tło problemowe. Rozważania tu podjęte przeprowadziłem siedząc za stołem, czyli wykorzystując wyłącznie refleksję i wyniki namysłu innych filozofów (czego powód przedstawiam). Moje dywagacje są więc spektakularne, wątpliwe, modyfikowalne i, mam nadzieję, komuś przydatne. Ten ktoś musi być apriorycznie wrażliwy na problematykę filozoficzną i do niego właśnie ta praca jest skierowana. Zgodnie z główną tezą książkę napisałem dla siebie, ale i dala każdego, kto miewa podobne problemy. [ze Wstępu]
Mimo bogatej literatury traktującej o ludności niemieckiej w Polsce, nikt jak dotychczas nie pokusił się o całościową (obejmującą wszystkie zasadnicze sfery życia), dogłębną deskrypcję i eksplanację polityki władz polskich wobec tej społeczności w okresie od zakończenia II wojny światowej do przemian politycznych 1989 roku. Tę lukę ma za zadanie wypełnić niniejsza monografia. Autor stara się w zakresie tej polityki:
- przedstawić i zanalizować główne jej kierunki;
- ustalić jej uwarunkowania;
- wskazać podmioty odpowiedzialne za jej realizację;
- zanalizować różnice w podejściu władz centralnych i lokalnych do kwestii ludności niemieckiej;
- określić rangę tego problemu w stosunkach polsko-niemieckich;
- znaleźć odpowiedź na pytanie o przyczyny zmian identyfikacji narodowej ludności rodzimej;
Ze Wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
