Ponadczasowe idee na nasze czasy!W tym klasycznym już eseju Linda Nochlin - okryta zasłużoną sławą historyczka sztuki i pionierka feministycznych badań w tej dziedzinie - zastanawia się, w jaki sposób, począwszy od końca XVIII stulecia, rozczłonkowane, okaleczone i sfetyszyzowane wizerunki ludzkiego ciała stały się uosobieniem nowoczesnej wizji świata. "O ciele" autorstwa oryginalnej myślicielki, będącej u szczytu swych możliwości, wciąż pozostaje skłaniającą do refleksji, poruszającą lekturą.Linda Nochlin (1931-2017) dorastała w Nowym Jorku, a jej miłość do tamtejszych muzeów okazała się zapowiedzią wspaniałej, trwającej sześć dekad kariery naukowej w dziedzinie feministycznej historii sztuki. Wykładała w Vassar College, na Uniwersytecie Miejskim w Nowym Jorku, na Uniwersytecie Yale oraz w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Nowojorskiego, gdzie otrzymała tytuł Lila Acheson Wallace Professor Emerita of Modern Art. Przełomowe amerykańskie wystawy: "Artystki: 1550-1950" (1976) i "Globalne feminizmy" (2007), których była współkuratorką, pomogły wprowadzić perspektywę feministyczną do głównego nurtu i nagłośniły twórczość wielu wcześniej niedocenianych artystek. Linda Nochlin była wpływową, płodną i przystępnie piszącą autorką. Do jej publikacji należą Women, Art and Power (1988), Ciało w kawałkach (2001), Courbet (2007) i Misre (2018), a także liczne artykuły i eseje, w tym słynny tekst Dlaczego nie było wielkich artystek? (1971), wydany ponownie przez wydawnictwo Thames & Hudson w 2021 roku, w pięćdziesiątą rocznicę premierowej publikacji. Polski przekład ukazał się po raz pierwszy w roku 2023.O serii "Miniatury o Sztuce":Zaskakujące, dociekliwe, prowokacyjne i wzbogacające - "Miniatury o Sztuce" to ponadczasowe teksty ludzi, którzy ukształtowali dyskurs na temat sztuki, kultury wizualnej i historii. Ta atrakcyjna, kolekcjonerska seria uosabia to, co najlepsze, w pisaniu o sztuce.
Narcyzm grupowy to praca przełomowa, przedstawiająca nową teorię narcyzmu grupowego, czyli poglądu, zgodnie z którym grupa własna jest wyjątkowa, lecz jej znaczenie nie jest w wystarczającym stopniu doceniane przez innych. Autorka książki prezentuje to pojęcie na tle teorii tożsamości społecznej, uwzględniając wyniki związanych z tą teorią badań. Analizuje dorobek poprzedników, a także społeczne i polityczne konsekwencje narcyzmu grupowego. Omawia sposób, w jaki kiełkująca dopiero teoria tego zjawiska i prowadzone nad nią badania mogą pomóc w wyjaśnieniu dynamiki zmian psychologicznych dotyczących palących kwestii społecznych, takich jak zmniejszająca się atrakcyjność demokracji, narastający populizm, słabnąca solidarność społeczna, rosnący poziom polaryzacji społecznej i uprzedzeń, nasilanie się wrogości międzygrupowej i przemocy politycznej, nierówności społeczne, fałszywe wiadomości i wiara w teorie spiskowe. W tej niezwykle aktualnej pracy autorka odnosi się do problemów społecznych, zaostrzonych przez pandemię COVID-19, i zgłębia rozpowszechnione w społeczeństwie poglądy, widząc w nich czynniki ryzyka zapowiadające reakcje na kryzysy. Ukazuje również, jakie warunki sprzyjają rozwojowi narcyzmu grupowego. Skupiając się na swoich najnowszych badaniach nad treningiem uważności, dokonuje przeglądu interwencji osłabiających związek między narcyzmem grupowym, uprzedzeniami i odwetową wrogością międzygrupową. Książka jest cenną lekturą dla naukowców, studentów psychologii i socjologii, osób interesujących się procesami społecznymi, a także zawodowo zajmujących się wpływem narcyzmu grupowego. Agnieszka Golec de Zavala, profesorka psychologii, pracuje na Wydziale Psychologii w Goldsmiths, University of London w Wielkiej Brytanii, znacząco przyczyniła się do rozwoju wiedzy w kilku różnych dziedzinach badań, między innymi nad psychologicznymi predyktorami konserwatyzmu politycznego, rolą motywowanego poznania w konflikcie międzygrupowym, tożsamością społeczną, narcyzmem, narcyzmem grupowym i uważnością. Badaczka angażuje się w wykorzystywanie psychologii do rozwiązywania problemów społecznych, takich jak nierówności społeczne i uprzedzenia. Jest beneficjentką kilku prestiżowych stypendiów naukowych, w tym Fulbright Scholarship i Marie Sklodowska-Curie Scholarships. Często pracuje jako niezależna ekspertka przy ocenie propozycji przedkładanych Research Executive Agency (REA) przy Komisji Europejskiej.
Co trzeci z nas ma poczucie, że pieniądze się go nie trzymają, niemal wszyscy uważamy, że warto oszczędzać, ale mniej niż połowa z nas deklaruje, że to robi. A jednocześnie tylko co piąty Polak czuje się bezpieczny finansowo. W dodatku o pieniądze częściej się kłócimy, niż o nich rzeczowo rozmawiamy. W końcu dżentelmeni o pieniądzach nie dyskutują.Prof. Agata Gąsiorowska, psycholożka społeczna i badaczka psychologii pieniędzy, oraz dziennikarka Katarzyna Sroczyńska zdecydowanie nie zgadzają się z poglądem, że o pieniądzach nie wypada mówić. Powołując się na badania naukowe i ilustrując je przykładami z literatury i filmu, anegdotami z historii powszechnej i życia osobistego, przekonują, że znaczenie pieniędzy wykracza daleko poza ich funkcję ekonomiczną. To, co myślimy o pieniądzach, wpływa na to, jak postrzegamy siebie i innych ludzi, jak pracujemy i budujemy relacje, jak podejmujemy decyzje zupełnie z finansami niezwiązane. Ale z drugiej strony - jak pokazują autorki - na to, jak wydajemy pieniądze, wpływają czynniki pozaekonomiczne, choćby lęk przed przemijaniem, poczucie wdzięczności czy sposób, w jaki tworzymy bliskie związki. "Pieniądze są pewnego rodzaju soczewką, która skupia nasze wartości, symbole i przekonania, zarówno pozytywne, jak i negatywne" - mówi prof. Agata Gąsiorowska w pierwszej z dziesięciu rozmów, które składają się na książkę "Pieniądze albo życie. Jak pieniądze wpływają na nasze zachowanie, emocje i relacje". Dzięki zamieszczonemu w książce kwestionariuszowi, opracowanemu przez prof. Gąsiorowską, czytelnik może sprawdzić, jakie są jego postawy wobec pieniędzy, i dowiedzieć się, co z tego wynika.Można w niej między innymi przeczytać:- Czy tak samo wydaje się pensję i wygraną na loterii?- Co nam ułatwia oszczędzanie, a co utrudnia?- Czy pieniądze łagodzą strach przed śmiercią?- Dlaczego emerytki są bardziej zadowolone ze swojej sytuacji finansowej niż ich synowie na menedżerskich stanowiskach?- Jak bieda wpływa na funkcje poznawcze?- Czy bogaci są zdrowsi psychicznie?- Czy pieniądze mogą działać jak gaz rozweselający?- Jak pieniądze wpływają na samoocenę?- Dlaczego dzieci, które bawią się pieniędzmi, są mniej skłonne do pomagania innym?- Czy warto płacić dzieciom za dobre stopnie?- Po co psychologowie ekonomiczni badają wdzięczność, skromność i praktyki mindfulness?- Kto chętniej dzieli się tym, co ma: mniej czy bardziej zamożni?- Czy materialiści są szczęśliwi?A jaka jest Twoja postawa wobec pieniędzy? Sprawdź się w teście i przeczytaj, co z tego wynika."Pieniądze albo życie to książka nie tylko interesująca, ale także aktualna i ważna. W czasach szalejącego konsumpcjonizmu powiązanego z brakami w umiejętnościach zarządzania pieniędzmi oferuje cenną wiedzę, pozwalającą zrozumieć i potencjalnie zmienić nasze zachowania związane z finansami" - pisze w recenzji naukowej książki dr Anna Kuźmińska z Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.O autorkach:Agata Gąsiorowska - psycholożka społeczna i badaczka psychologii pieniędzy, profesorka pracująca na Uniwersytecie SWPS we WrocławiuKatarzyna Sroczyńska - dziennikarka naukowa współpracująca między innymi z OKO.Press
Pionierska książka "Artystki i surrealizm" Whitney Chadwick to najbardziej wszechstronne omówienie życia, myśli i dzieł niezwykłych kobiet, które stały się ważną częścią ruchu surrealistycznego.Leonora Carrington, Leonor Fini, Frida Kahlo, Dorothea Tanning i wiele innych artystek to ikony tamtej epoki - a zarazem odważne dziewczyny, które nie pozwoliły się zamknąć w roli modelek i muz, lecz podążyły własną ścieżką, by poprzez surrealizm osiągnąć dojrzałość twórczą oraz to, co wówczas nazywano "wyzwoleniem ducha".Historie ich życia oraz ich dokonania zostały tutaj przedstawione na tle burzliwych lat dwudziestych, trzydziestych i czterdziestych XX wieku, w cieniu wojny, która skazała surrealizm na wygnanie za ocean - do Nowego Jorku i do Meksyku.Whitney Chadwick, autorka Kobiet, sztuki i społeczeństwa, publikacji przyjętej z uznaniem zarówno przez krytyków sztuki, jak i przez czytelników, w trakcie prowadzenia swoich badań rozmawiała i korespondowała z większością bohaterek tej książki. Poza bogactwem ilustracji włączyła do niej również liczne dokumenty, nigdy wcześniej niepublikowane, do tej pory nieznane szerszej publiczności, a nawet ekspertom w dziedzinie surrealizmu.Te przełomowe badania odmieniły krytycznoartystyczne losy surrealistek i stały się podstawą do całkowitej rewizji ich historii. Książka Whitney Chadwick zaś zyskała status klasycznego opracowania poświęconego artystkom surrealizmu. Na tym źródle opierają się dzisiaj osoby, które same sztukę uprawiają, jak i te, które zajmują się jej krytyką i historią.W historii kultury surrealizm bez wątpienia był rewolucją. Dziś, gdy mija sto lat od chwili ogłoszenia słynnego manifestu Andr Bretona, przyszedł wreszcie czas na to, by również surrealistkom przywrócić należne im miejsce. Te kobiety łączyły w sobie miłość do życia z miłością do sztuki, a ich pasja jest nadal żywa, czego najlepszym dowodem stała się ta książka.
Każdy w tej książce znajdzie pytanie, które sam chciałby zadać, a co ważniejsze - uzyska na nie mądrą odpowiedź. W książce znajdują się odpowiedzi między innymi na następujące pytania:Dlaczego Polacy świętują 11 listopada, a nie 4 czerwca?Czym różni się szef partii politycznej od szefa korporacji?Czy jesteśmy społeczeństwem ludzi wyjątkowo marudnych?Dlaczego zło jest silniejsze od dobra?Kiedy nasz umysł bezlitośnie nas oszukuje?Dlaczego sądów moralnych nie można traktować poważnie?Czy demokracja liberalna przeżywa tylko chorobę, czy fundamentalny kryzys?Czy żyjemy w "międzyepoce" i co po niej nastąpi?Dlaczego dziś prawica wygrywa, a lewica przegrywa?Czy moralność opiera się na krzywdzie?Czy kult rozumu jest wielkim złudzeniem myśli Zachodu?Czy kobiety z natury są gorsze z matematyki?Dlaczego ludzie z góry zakładają, że są uczciwi?Dlaczego wszyscy ludzie mają zawyżoną samoocenę?Czy można wierzyć badaniom psychologicznym?Czy Philip Zimbardo sfałszował swój słynny "eksperyment więzienny"?Czy pewne zaczątki odróżniania dobra od zła przynosimy ze sobą na świat?Czy mózg ma płeć?Ludzie od tysięcy lat spoglądali w niebo, starając się przeniknąć tajemnice gwiazd. Tymczasem psychologia istnieje od zaledwie stu dwudziestu lat, tak jakby to, co tuż obok, pod ręką, w naszym bliskim otoczeniu, nie było aż tak interesujące. A przecież świat - zarówno ten wokół nas, jak i ten w naszych umysłach - staje się coraz bardziej skomplikowany i wciąż stawia przed nami nowe wyzwania. Do tego, by choć trochę go zrozumieć, nie wystarczy nam zdrowy rozsądek ani nasze jednostkowe doświadczenie. Potrzebna jest także dobrze udokumentowana wiedza, między innymi ta płynąca z badań psychologów.O tym, co psychologia ma dziś do powiedzenia na temat władzy, polityki i moralności, kobiet i mężczyzn, dobrych i złych ludzi, naszych zachowań, decyzji i wyborów (nie tylko politycznych), oraz o wielu innych sprawach z profesorem Bogdanem Wojciszke rozmawia Marcin Rotkiewicz.Bogdan Wojciszke - profesor psychologii, członek rzeczywisty PAN, pracownik Uniwersytetu SWPS (Sopot), stypendysta Fundacji Humboldta i Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Zainteresowania badawcze: spostrzeganie ludzi, wartości, dynamika związków interpersonalnych, psychologia moralności. Opublikowa 10 książek (między innymi Teoria schematów społecznych, Procesy oceniania ludzi, Psychologia miłości, Psychologia społeczna, Agency and Communion in Social Psychology) i ponad 160 artykułów naukowych.Marcin Rotkiewicz - dziennikarz naukowy, od 2001 roku pracuje w tygodniku "Polityka". Absolwent dziennikarstwa i filozofii na Uniwersytecie Warszawskim oraz stypendysta Knight Science Journalism Program w Massachusetts Institute of Technology (USA). Popularyzuje wiedzę przede wszystkim na temat biotechnologii, ewolucji człowieka i neuronauki. Interesuje się również teoriami pseudonaukowymi i spiskowymi. Trzykrotnie otrzymał wyróżnienie w konkursie Polskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy Naukowych na najlepszy artykuł popularnonaukowy. Opublikował wywiad rzekę z prof. Jerzym Vetulanim Mózg i błazen oraz książkę W królestwie Monszatana. GMO, gluten i szczepionki, za którą otrzymał nagrodę Redaktorów Portalu "Mądre Książki".
Osób sceptycznych wobec szczepień jest coraz więcej i w konsekwencji już nie tylko one narażone są na zachorowania, ale rośnie także ryzyko wśród tych, którzy z powodów zdrowotnych zaszczepić się nie mogą, choć chcieliby to zrobić W dodatku szczepienia, choć zmniejszają - czasem nawet zdecydowanie - ryzyko zachorowania bądź śmierci, jednak nie eliminują takiej możliwości w stu procentach. Tym samym rosnąca liczba ludzi niezaszczepionych zwiększa ryzyko rozprzestrzeniania się chorób, a wskutek tego rośnie też prawdopodobieństwo zachorowań wśród osób, które się zaszczepiły, i wśród tych, które zaszczepić się nie mogą.Z Wprowadzenia"We Wprowadzeniu do recenzowanej książki jej Redaktorzy stawiają, w moim przekonaniu retoryczne, pytanie: czy psychologia społeczna ma cokolwiek do powiedzenia w kwestii szczepień ochronnych? Dwanaście rozdziałów udziela na to pytanie jednoznacznej odpowiedzi: ma, i to bardzo wiele! Przy czym odpowiedź ta jest wnioskiem z analiz i badań prowadzonych przez ich Autorów z bardzo różnych perspektyw teoretycznych: psychologii wpływu społecznego i perswazji, analiz behawioralnych czy analiz dyskursu.[] Głównymi walorami książki są, po pierwsze, pomoc w zrozumieniu tego, dlaczego ludzie wykazują opór wobec szczepień ochronnych, a po drugie, dostarczenie wiedzy o strategiach czy interwencjach, których celem jest powstrzymanie i zmiana szkodliwych zjawisk społecznych".Prof. UMCS Wojciech Cwalina"Omawiana książka oferuje bardzo szeroki wachlarz danych pokazujących zarówno sukcesy, jak i porażki w procesie modyfikacji postaw wobec szczepień ochronnych. Przedstawia także jasne rekomendacje praktyczne, które mogą być zastosowane. Dowiemy się z niej, między innymi, jak wykorzystać metody uodpornienia, jaką rolę we wzmacnianiu oporu przed szczepieniami odgrywają typowe błędy poznawcze, jak identyfikować powszechne techniki dezinformacyjne i fake newsy, jaki wpływ na osłabianie oporu przeciw szczepieniom ma pozostawienie swobody wyboru, jaka jest rola przekonań politycznych i myślenia spiskowego oraz jakie znaczenie ma nadawanie szczepieniom sensu moralnego".Prof. Wiesław ŁukaszewskiRedaktorzy:Wojciech Kulesza - profesor psychologii, pracuje na Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Autor wielu artykułów w prestiżowych czasopismach naukowych oraz kilku książek, między innymi: Efekt kameleona, Jak pisać prace dyplomowe z psychologii (współautorstwo z Dariuszem Dolińskim).Dariusz Doliński - profesor psychologii, pracuje na Uniwersytecie SWPS we Wrocławiu. Autor wielu artykułów w prestiżowych czasopismach naukowych i kilkudziesięciu książek, między innymi: Posłuszni do bólu, Sto technik wpływu społecznego (współautorstwo z Tomaszem Grzybem), Jak pisać prace dyplomowe z psychologii (współautorstwo z Wojciechem Kuleszą).Tomasz Grzyb - profesor Uniwersytetu SWPS we Wrocławiu, psycholog społeczny, prezes Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej, autor licznych artykułów i książek, między innymi: Posłuszni do bólu, Sto technik wpływu społecznego (współautorstwo z Dariuszem Dolińskim), Psychologia społeczna (współautorstwo z Bogdanem Wojciszke).
Znany psycholog społeczny, badacz, wykładowca i autor bestsellerowej Potęgi irraconalności powraca z nadzwyczaj aktualną i zajmującą książką - odkrywczą analizą ludzkiej strony współczesnego kryzysu dezinformacji, w której stara się wyjaśnić, co sprawia, że racjonalni ludzie przyjmują całkowicie irracjonalne przekonania.Dezinformacja co dzień wpływa na każdego z nas - od mediów społecznościowych po większe wyzwania polityczne, od zdawkowych rozmów w supermarkecie po najbardziej intymne relacje. Mimo że zdajemy sobie sprawę z zagrożeń związanych z dezinformacją, należy podkreślić, że jest to problem nader złożony, któremu nie zdołamy zaradzić wyłącznie przez kontrolowanie mediów społecznościowych. Co więcej, nasze ograniczone i niezbyt skuteczne rozwiązania bardzo często są pochodną polityki partyjnej oraz indywidualnych interpretacji prawdy.W książce Nie do wiary psycholog społeczny Dan Ariely przekonuje, że aby wyjaśnić irracjonalną atrakcyjność dezinformacji, najpierw musimy zrozumieć proces przyjmowania błędnych przekonań (misbelief) - społeczno-psychologiczną podróż, podczas której ludzie przestają ufać uznanym prawdom i zaczynają wierzyć w fakty "alternatywne", a nawet w pełnowymiarowe teorie spiskowe.Dezinformacja - jak się okazuje - odwołuje się z powodzeniem do wrodzonych mechanizmów psychicznych, które tkwią w każdym z nas (niezależnie od poglądów politycznych). Co za tym idzie - tylko poprzez zrozumienie owych mechanizmów możemy osłabić jej oddziaływanie. Książka Nie do wiary, oparta na wieloletnich badaniach, a także na osobistych doświadczeniach autora, który sam padł ofiarą dezinformacji, oferuje nam odkrywczą i wszechstronną analizę czynników psychologicznych, które sprawiają, że racjonalni ludzie przyjmują całkowicie irracjonalne przekonania. Powołując się na najnowsze badania, Ariely ujawnia najważniejsze czynniki - emocjonalne, poznawcze, osobowościowe i społeczne - które wciągają ludzi w wir nieufności i fałszywych informacji, i dowodzi, że w pewnych okolicznościach każdy z nas może ulec błędnym przekonaniom.Ariely daje nam jednak nadzieję. Pokazuje, że nawet w czasach, gdy zaawansowana sztuczna inteligencja potrafi tworzyć przekonujące fake news w nieznanej dotąd skali, rozumienie sił podsycających błędne przekonania czyni nas - jako jednostki i jako całe społeczeństwo - bardziej odpornymi na ich zwodniczy czar. Zwalczanie fałszywych przekonań wymaga strategii opartej nie na konflikcie, ale na empatii. Im szybciej pojmiemy, że błędne przekonania to przede wszystkim problem ludzki, tym szybciej sami będziemy mogli stać się rozwiązaniem.Dan Ariely jest autorem takich bestsellerów, jak Potęga irracjonalności, Zalety irracjonalności oraz Szczera prawda o nieuczciwości. Jest także profesorem psychologii i ekonomii behawioralnej na Duke University i założycielem Center for Advanced Hindsight (Centrum Zaawansowanej Wiedzy Po Fakcie). Jego prace prezentowano w wielu uznanych tytułach prasowych, takich jak "New York Times", "Wall Street Journal", "Washington Post", "Boston Globe" i inne. Wraz z rodziną mieszka w Północnej Karolinie..
Kiedy Jean-Marc Sauvat, odnoszący sukcesy prawnik i najlepszy przyjaciel sędziego śledczego Aix-en-Provence, Antoine’a Verlaque’a, przyjął niewielką rolę w letniej inscenizacji sztuki Cigalon Marcela Pagnola w lokalnym teatrze, nie miał pojęcia, że główną rolę w przedstawieniu zagra słynna aktorka Liliane Poncet. Jednak podekscytowanie Jeana-Marca z powodu spotkania z legendą francuskiej sceny szybko gaśnie. Wcielający się w tytułową postać inny dawny gwiazdor filmowy, Gauthier Lesage, jest grubiański i apatyczny i nikt z obsady nie rozumie, dlaczego dostał tę rolę. Za kulisami panuje chaos, spowodowany przez roztargnioną reżyserkę. Wygląda na to, że każdy skrywa jakąś tajemnicę.
Kiedy jeden z aktorów znika na dobre, komisarz policji Bruno Paulik oraz oczekujący właśnie narodzin dziecka Verlaque muszą rozwikłać zagadkę, która z każdym dniem wydaje się coraz bardziej skomplikowana… Czy 10 tom przygód sędziego Verlaqua i dr Marii Bonet będzie naprawdę ostatnim z cyklu?
Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. Pisała o tym regionie dla „Washington Post”, „Timesa” (Wielka Brytania), „Independent” (Wielka Brytania) i czasopisma „Bon Appétit”. Jest autorką dwujęzycznego zbioru esejów Une Américaine en Provence, wydanego przez La Martiniere w 2004 roku. Czas spędza w Aix, gdzie pisze, oraz w Paryżu, gdzie prowadzi kursy pisarstwa na New York University. Przerwane próby w teatrze Vendôme to dziesiąta i ostatnia książka z kryminalnej serii „Verlaque i Bonnet na tropie”.
Na podstawie dwóch pierwszych tomów powstał serial Murder in Provence, nakręcony przez BBC i dostępny na BritBox. W serii "Verlaque i Bonnet na tropie” ukazały się:
Śmierć w Chateau Bremont;
Morderstwo przy rue Dumas;
Morderstwo w winnicy;
Morderstwo na île Sordou;
Tajemnica odnalezionego płótna Cezanne’a;
Klątwa fontanny;
Tajemnice Bastide Blanche;
Zbrodnia w Boże Narodzenie;
Zapomniane muzeum przy rue Mistral.
Przyjemna… Pełna soczystych opisów jedzenia i elementów historii kultury, to doskonały sposób na relaks w towarzystwie starych przyjaciół. – „Publishers Weekly”
Orzeźwiająca… Jej urok tkwi w lokalizacji i w czarującym towarzystwie sędziego śledczego Antoine’a Verlaque’a i jego żony Marine Bonnet. Zachwyceni czytelnicy będą chcieli zarezerwować lot. – „The Washington Post”
Rozrywkowa… Pełne wdzięku postacie uzupełniają schludną, tajemniczą fabułę. To bilet dla tych, którzy szukają zastępczych wakacji.– „Publishers Weekly”
Pełne wykwintnych dań, jedwabistych win i wystawnych domów książki Mary Lou Longworth, z ich ciekawymi tajemnicami, przeniosą Cię na południe Francji. Idealne dla smakoszy i frankofilów.– Slate
Tajemnice Verlaque’a i Bonnet… pozwolą Ci zanurzyć się w leniwy świat epikurejskich przyjemności i dobrego życia.– NPR
Powieści Longworth… to tajemnice dla smakoszy z fabułą, która zapewnia stół, na którym podawane są zachwycające posiłki i wyśmienite wina.– Booklist
NA POCZĄTKU BYŁA KREWDziwny zamach:Evie udaje się przeżyć próbę zabójstwa, do której dochodzi w jej własnym domu. Obok niej na podłodze w salonie leży martwy mężczyzna, którego nie zna. A w korytarzu siedzi nieruchomo śmiertelnie przerażona, milcząca ośmioletnia dziewczynka.Dziwne zaginięcie:Peter, cichy, przygnębiony, niepozorny mężczyzna, spłaca kredyt hipoteczny, podejmuje znaczną kwotę pieniędzy i ginie bez śladu. Półtora roku później daje znak życia: wysyła e-mail, wywołując tym reakcję łańcuchową. Następujące po sobie zdarzenia mają brutalne konsekwencje dla jego najbliższych. I dla niego samego.Dziwne życie:Mały Chris dorasta w ciemnym i ponurym domu, naznaczonym tragicznym wypadkiem: utonięciem jego siostry. Z czasem u chłopca rozwija się niezwykły stosunek do życia i śmierci. I do ludzi. Ale Chris uczy się zachowywać tak jak inni, by móc robić to, co lubi najbardziej: ZABIJAĆ.Thomas Enger wraca z "Księgą szubienic" - nowym, fascynującym thrillerem, w którym pogoń za zaginionym mężczyzną i pytania dotyczące losów młodej dziewczyny tworzą ramę niezwykłej, trzymającej w napięciu historii. Znajdziemy w niej kilka najbardziej niepokojących scen, jakie norweska literatura kryminalna ma do zaoferowania.Fragment książki:Drzwi do gabinetu ojca były zamknięte. Mały Chris zapukał, ale nie doczekał się odpowiedzi. Zapukał jeszcze raz - bo pod żadnym pozorem nie wolno mu było wejść do środka bez pukania - i pociągnął za klamkę. Drzwi otworzyły się.Stopy ojca nie dotykały podłogi. Wyglądał tak, jakby unosił się w powietrzu. Ze sznurem wokół szyi, który przyczepił do haka w suficie. Oczy miał zamknięte. Pod nim, nieco z boku, leżał przewrócony stołek. Na podłodze było mokro. Zapach przypomniał Małemu Chrisowi to, jak jego własne łóżko śmierdziało czasem o poranku.Pachniało również czymś innym.Czy ojciec zrobił kupę?Chłopiec postąpił krok naprzód, nie odrywając wzroku od ojca. Dziwnie się poczuł, widząc go z twarzą zupełnie pozbawioną koloru.Matka zawołała z kuchni:- Chodź, jedzenie stygnie!Mały Chris stał tak jeszcze przez chwilę. Nie był w stanie przestać patrzeć. Ale w końcu musiał się wycofać i wrócić, ponieważ matka zawołała go jeszcze raz.- Przyjdzie czy nie przyjdzie? - spytała, gdy chłopiec wszedł do kuchni.- Nie - odparł i usiadł.- Trudno - westchnęła, potrząsając głową. - Zjemy bez niego. Jak zwykle.Zaczął jeść. Paski wołowiny i ryż z warzywami. Smakowało całkiem nieźle.Thomas Enger (ur. 1973) jest z wykształcenia dziennikarzem i historykiem. Do czasu swojego głośnego debiutu literackiego w 2010 roku pracował w gazecie internetowej. Powieść kryminalna Letarg otworzyła serię pięciu książek, których głównym bohaterem jest dziennikarz Henning Juul. Enger napisał również wiele powieści dla młodzieży, za które aż dwukrotnie odebrał prestiżową nagrodę U-prisen. Razem z kolegą po fachu Jrnem Lierem Horstem wydał serię doskonale sprzedających się thrillerów o Emmie Ramm i Alexandrze Blixie. Prawa do książek Engera zostały sprzedane do ponad 30 krajów.
Nosimy w sobie domy, niemal gotowe do zbudowania. Wprawdzie potrzebujemy też trochę ambicji i materiałów budowlanych, ale jest się o co starać - nagrodą będzie spokojne schronienie dla nas i gościnne miejsce dla przyjaciół.Przez ostatnie lata autorzy książki zgromadzili setki opowieści i zdjęcia ponad 12 tysięcy chatek własnoręcznie wzniesionych przez ludzi, którzy robili, co mogli, by być blisko ważnych dla siebie miejsc. W niniejszej książce prezentują ponad dwieście małych domów, które wybrali ze swojego obszernego archiwum z nadzieją, że staną się one inspiracją dla Czytelnika. Ponadto, udostępnili dziesięć niezwykłych, ilustrowanych zdjęciami opowieści.Internetowy projekt Cabin Porn zapoczątkowała grupa przyjaciół, którzy budowali własne domy i szukali inspiracji. W miarę powiększania się kolekcji zdjęć, strona internetowa przyciągała coraz to nowych właścicieli chatek, którzy dzielili się swoimi historiami. Liczba pasjonatów odwiedzających stronę przekroczyła 10 milionów. Cabin Porn zaprasza, by zwolnić, wziąć głęboki oddech i poczuć harmonię panującą tam, gdzie natura styka się z prostotą konstrukcji."Istnieje tylko jedna ponadczasowa metoda budowania. Jest niezmienna od tysięcy lat. Wielkie tradycyjne budowle przeszłości, wioski, namioty i świątynie, w których człowiek czuje się jak u siebie, zawsze tworzyli ludzie, którzy trzymali się tej metody."- Christopher AlexanderZACH KLEIN jest przedsiębiorcą, projektantem i współzałożycielem Vimeo - jednego z najpopularniejszych serwisów internetowych na świecie, z którego korzysta ponad dwadzieścia milionów ludzi. Zach jest dyrektorem generalnym organizacji DIY pomagającej dzieciom nabywać nowe umiejętności. Wcześniej był pracownikiem naukowym na Wydziale Projektowania Interakcji w School of Visual Arts. Mieszka w San Fransisco i często odwiedza Beaver Brook, miejsce, w którym zaczęła się historia Cabin Porn.STEVEN LECKART jest reporterem w Wired i laureatem National Magazine Award.NOAH KALINA jest fotografikiem. Mieszka i pracuje w Nowym Jorku.
Nowy intrygujący thriller z serii o Alexandrze Blixie i Emmie Ramm autorstwa jednego z najlepszych norweskich duetów pisarskich.
Alexander Blix jest byłym szefem ekipy śledczej, który stracił wszystko: pracę i córkę. Dawni koledzy z policji trzymają go na dystans. Kiedy więc kontaktuje się z nim nieznajomy mężczyzna i ujawnia, że popełnił zbrodnię, która od dwóch lat nie daje Blixowi spokoju, były policjant zostaje z tym sam.
Jego dawna współpracowniczka i była dziennikarka Emma Ramm pracuje właśnie nad sprawą mężczyzny podejrzewanego o zabójstwo kobiety, który został aresztowany, mimo że ciała ofiary nie odnaleziono. Byli partnerzy pomagają sobie nawzajem. Ale gdy na miejscu zbrodni zostają ujawnione odciski palców Blixa, Alexander boi się, że dopadły go demony przeszłości.
Wiele wskazuje na to, że dawna ofiara przemocy podjęła specyficzną formę terapii… Ofiary to powieść kryminalna mówiąca o ranach, jakie nosimy w sobie przez całe życie, i o tym, co z nimi robimy.
„Mocno napisana i trzymająca w napięciu. (…) Przede wszystkim jest w tej powieści żar i pasja, jakich nigdy wcześniej nie czułem.” - „Dagbladet”, Norwegia
„W przypadku Engera i Horsta suma jeden plus jeden jest większa niż dwa. (…) Jorn Lier Horst i Thomas Enger stworzyli zabawną i dobrze napisaną powieść trzymającą w napięciu.” - NRK, Norwegia
„Horst i Enger wiedzą, jak się buduje solidną, pełną napięcia narrację. To lektura, której nie można przerwać. Obiecująca jest chemia między Ramm i Blixem, a zwłaszcza pogłębiony portret Emmy.”- „Göteborgs-Posten”, Szwecja
W serii kryminalnej Blix i Ramm na tropie zbrodni ukazały się dotychczas następujące książki: Punkt zero, Zasłona dymna, Nieobliczalni i Blizny.
Jorn Lier Horst (ur. 1970) i Thomas Enger (ur. 1973) połączyli siły i stworzyli rewelacyjny thriller, który zdobył międzynarodowy rozgłos. Na co dzień każdy z nich kontynuuje własną popularną serię powieści kryminalnych, których głównymi bohaterami są: inspektor William Wisting (u Horsta) i dziennikarz Henning Juul (u Engera).
"Gdy brakuje pytań nie ma potrzeby poszukiwania odpowiedzi. Pytania otwierają drogę do poznania, odpowiedzi - drogi tej nie zamykają." Wiesław ŁukaszewskiFascynującą cechą człowieka jest jego ciekawość. Dociekanie istoty rzeczy. Umiejętność zadawania pytań. I poszukiwanie odpowiedzi.Ta książka przypomina o wielkich pytaniach stawianych w psychologii. Wielkich, a także tych nieco mniejszych. Pytaniach, na temat człowieka i świata, w którym ten człowiek żyje.Pytania nieraz przez lata pozostają te same, lecz odpowiedzi ulegają nieuchronnym zmianom. Zmienia się świat, który nas otacza, zmieniają się również metody badawcze i sposób myślenia badaczy, a ich najważniejsze ustalenia dotyczące tego, kim jesteśmy i jacy jesteśmy, znajdują się właśnie tu - w tym tomie.Wśród wielkich i małych pytań psychologii można by zadać i takie: Kto mógłby napisać książkę o ludzkich zachowaniach, która byłaby niebanalna dla psychologów akademickich, a zarazem całkowicie zrozumiała dla czytelnika nieobeznanego z psychologicznymi teoriami i naukową terminologią ? Wiesław Łukaszewski zdecydowanie to potrafi. I choć nie wiem kim jesteś potencjalny Czytelniku, wiem, że to książka dla Ciebie!prof. Dariusz DolińskiProf. dr hab. Wiesław Łukaszewski - wybitny autorytet z zakresu psychologii społecznej, psychologii osobowości i psychologii motywacji. Autor wielu istotnych artykułów publikowanych w prestiżowych pismach psychologicznych. Miłośnik dobrej literatury, muzyki klasycznej i ogrodów. Obecnie profesor na Wydziale Zamiejscowym Uniwersytetu SWPS w Sopocie, w latach 1993-2003 przewodniczący Komitetu Nauk Psychologicznych PAN, obecnie członek prezydium Komitetu Psychologii PAN. Honorowy członek Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej. Znany popularyzator psychologii. Od kilkunastu lat współpracuje również z Miesięcznikiem "Charaktery".
We współczesnym świecie żyją przedstawiciele sześciu pokoleń: - cichego pokolenia, urodzeni w latach 1925–1945; - baby boomersów, urodzeni w latach 1946–1964; - pokolenia X, urodzeni w latach 1965–1979; - milenialsów (pokolenia Y), urodzeni a latach 1980–1994; - pokolenia Z, urodzeni w latach 1995–2012; - oraz jeszcze nienazwanych kohort, urodzonych po roku 2012. Mają oni bardzo różne doświadczenia życiowe, a co za tym idzie – można przypuszczać, że ich przekonania i zachowania również są zupełnie odmienne. Na czym jednak polegają te różnice, jakie są ich przyczyny i jak głęboko sięgają? Jean Twenge, profesorka psychologii i „najwybitniejsza ekspertka w dziedzinie zmian pokoleniowych” (jak ją nazwała Lisa Wade, autorka książki American Hookup), czerpie ze skarbnicy wieloletnich badań i baz danych, aby odpowiedzieć na ważne pytania: czy rzeczywiście definiują nas ważne zdarzenia historyczne, takie jak Wielki Kryzys w wypadku cichego pokolenia czy ataki z 11 września 2001 roku w wypadku milenialsów? A może – jak twierdzi Twenge – tym, co różnicuje pokolenia, jest szybki postęp techniczny? Twenge z właściwą sobie wnikliwością docieka, czego pragną od reszty życia przedstawiciele cichego pokolenia i baby boomersi; w jaki sposób pokolenie X mierzy się z wyzwaniami wieku średniego; jakimi ideałami kierują się milenialsi jako rodzice i pracownicy; oraz jak pandemia COVID-19 zmieniła członków pokolenia Z. To tylko niektóre z fascynujących tematów poruszonych w tej książce. Zaskakujące, zajmujące i pouczające, Pokolenia na zawsze zmienią sposób, w jaki patrzysz na swoich rodziców, rówieśników, współpracowników i dzieci, bez względu na to, z którym pokoleniem się utożsamiasz. Jean M. Twenge, profesorka psychologii na Uniwersytecie Stanowym w San Diego, jest autorką ponad stu publikacji naukowych i kilku książek opartych na prowadzonych przez siebie badaniach, między innymi Pokolenia, iGen i Generation Me. Jej badania opisywano w takich gazetach i czasopismach, jak „Time”, „The Atlantic”, „Newsweek”, „The New York Times”, „USA TODAY” i „The Washington Post”. Występowała również w programach telewizyjnych Today,Good Morning America,Fox and Friends i CBSThis Morning oraz na antenie National Public Radio. Recenzje książki POKOLENIA: Jej wnioski na temat postępu technicznego i indywidualizmu – oraz jej prognozy na przyszłość – przyprawią cię o utratę tchu. Co ważniejsze, autorka skłania czytelnika do refleksji nad tym, w jaki sposób zaakceptowanie różnic międzypokoleniowych paradoksalnie może pomóc nam się zjednoczyć. – Angela Duckworth, autorkabestsellera Upór. Potęga pasji i wytrwałości Fascynująca książka Jean Twenge pozwala nam zrozumieć, w jaki sposób trendy kulturowe ukształtowały dobrostan psychiczny każdego z pokoleń. To lektura obowiązkowa dla każdego, kogo niepokoi współczesny kryzys zdrowia psychicznego. – Lori Gottlieb, „New York Times”, autorka bestsellera Maybe You Should Talk to Someone Autorka książki Pokolenia,łączącej w sobie psychologię i historię, z niewielką domieszką popkultury, kreśli obraz życia członków sześciu pokoleń i wyjaśnia, skąd biorą się różnice międzypokoleniowe. Jeśli pragniesz lepiej zrozumieć swoje dzieci, swoich rodziców lub dziadków, to ta zajmująca książka zapewni Ci wgląd w ich życie, jakiego nie znajdziesz w żadnej innej lekturze. – Kathleen Vohs, University of Minnesota, przedstawicielka pokolenia X Pokolenia autorstwa Jean Twenge to prawdziwy majstersztyk. Autorka łączy własne ponad trzydziestoletnie badania nad różnicami międzypokoleniowymi z bogatym zbiorem danych, aby przedstawić wszechstronny, oparty na danych opis poszczególnych pokoleń. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto pragnie zrozumieć współczesną kulturę – specjalistom w dziedzinie zarządzania, zasobów ludzkich, edukacji i marketing, a także wszystkim tym, którzy są po prostu ciekawi. – W. Keith Campbell, autor książki The New Science of
Przełomowy esej Lindy Nochlin zapowiadał narodziny feministycznej historii sztuki, a dzisiaj wciąż ma fundamentalne znaczenie dla rozumienia sztuki. Pouczający i prowokujący od pierwszego zdania, angażuje czytelnika bez reszty i zachęca go, by odsunął na bok swe dotychczasowe założenia i zaczął poszukiwać nowych dróg. Linda Nochlin nie próbuje odpowiedzieć wprost na pytanie, dlaczego nie było "wielkich artystek" - uważa, że zostało błędnie postawione. Zamiast tego rozkłada na czynniki pierwsze samo pojęcie wielkości i wyjaśnia podstawowe założenia, które skutkowały fallocentryczną naturą geniuszu w sztuce. Z nadzwyczajną przenikliwością obnaża przy tym fakt, że przyjęcie perspektywy białych mężczyzn w historii myśli o sztuce niosło z sobą porażkę nie tylko moralną, lecz także intelektualną.W tym wydaniu, rocznicowym, esejowi Lindy Nochlin towarzyszy tekst pod tytułem Trzydzieści lat później, w którym autorka przygląda się swoim rozważaniom z perspektywy czasu. Ten tekst, napisany w epoce rozkwitu teorii feministycznej, a także teorii queer i studiów postkolonialnych, jest poruszającą refleksją nad pojawieniem się zupełnie nowego kanonu. Odwołując się do takich artystek, jak Louise Bourgeois, Cindy Sherman i wiele innych, Linda Nochlin z niezrównaną pasją i zachwycającą precyzją diagnozuje kondycję zarówno kobiet, jak i sztuki. Esej Dlaczego nie było wielkich artystek? stał się zawołaniem bojowym, które rozbrzmiewa we wszystkich warstwach kulturowych i społecznych. Przesłanie Lindy Nochlin pozostaje aktualne. Jak sama powiedziała w 2015 roku: "Przed nami wciąż jeszcze daleka droga".Wydanie z okazji pięćdziesiątej rocznicy ukazania się eseju ze wstępem Catherine GrantLinda Nochlin (1931-2017) wykładała sztukę nowoczesną w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Nowojorskiego. Jest autorką licznych publikacji dotyczących kwestii płci w historii sztuki, a także opracowań na temat dziewiętnastowiecznego realizmu. Wydała między innymi takie książki, jak Women, Art and Power; Representing Women;Courbet, Women Artists oraz Misre.Catherine Grant wykłada sztukę nowoczesną i współczesną w Courtauld Institute of Art, do niedawna zaś pracowała na Wydziale Sztuki i Kultur Wizualnych w Goldsmiths (Uniwersytet Londyński). Jest autorką wielu tekstów poświęconych wątkom feministycznym w sztuce współczesnej, a także współredaktorką książek Girls! Girls! Girls!,Creative Writing and Art History oraz Fandom as Methodology.
Urodzeni po 1995 roku. Dorastali z telefonem komórkowym, mieli konto na Instagramie, zanim poszli do liceum, nie pamiętają czasów sprzed internetu. Różnią się od każdego poprzedniego pokolenia. Mowa tu o jednej czwartej Amerykanów. To iGen (skrót od "iGeneracji") - pokolenie internetu. Właśnie nadeszło.W tej fascynującej, pełnej życia książce dr Jean Twenge maluje odkrywczy portret nowego pokolenia, które dojrzewa wolniej i wyrasta na bardziej znerwicowane - ale również bardziej tolerancyjne i bezpieczne - od poprzednich pokoleń. Jego przedstawiciele trzymają się z dala od pokus dla dorosłych, takich jak alkohol czy seks, ale też unikają odpowiedzialności wiążącej się z dorosłością - nie śpieszy im się z nauką jazdy, wyprowadzką z domu ani z osiągnięciem finansowej samodzielności. Są otwarci i postępowi, a przy tym rozważni jak żadne wcześniejsze pokolenie młodych ludzi.Cechy i trendy charakteryzujące to pokolenie mogą wydawać się zdumiewające lub nawet sprzeczne z intuicją, ale jeśli chcemy z powodzeniem nawiązywać z nim kontakty - czy to jako rodzice, pedagodzy, w pracy, czy też w relacjach handlowych - musimy zrozumieć, kim są jego przedstawiciele i dlaczego zachowują się w taki a nie inny sposób. Obecne podziały pokoleniowe są głębsze i szersze niż kiedykolwiek w historii. Właśnie dlatego rodzice, pedagodzy i pracodawcy pilnie potrzebują zrozumieć dzisiejsze pokolenie nastolatków i młodych dorosłych, dopiero co wchodzące na rynek pracy.Media społecznościowe i esemesowanie wypierają inne formy rekreacji i komunikowania się - iGen spędza mniej czasu z przyjaciółmi i rodziną, co może wyjaśniać niespotykany dotąd u młodych ludzi poziom lęku, depresji i samotności. Ale technologia to nie jedyna rzecz wyróżniająca tę generację. Korzystając ze swoich obszernych badań, odkrywczych wywiadów i głębokiej analizy danych zgromadzonych od ponad 11 milionów respondentów na przestrzeni kilku dekad, Twenge pokazuje, że wyjątkowość osób z tego pokolenia przejawia się również w sposobie spędzania czasu, zachowaniu, a wreszcie w zaskakującym stosunku do religii, seksualności i polityki.Całkowita dominacja smartfonów odbija się na każdej sferze życia nastolatków z iGen, od interakcji społecznych po zdrowie psychiczne. To pierwsze pokolenie, które miało nieograniczony dostęp do internetu - przez cały czas. Nawet jeśli ich smartfona wyprodukował Samsung, a ich tablet to Kindle, ci młodzi ludzie nadal zaliczają się do iGen. (Również w wypadku grupy o niższych dochodach: nastolatki z uboższych środowisk spędzają w sieci tyle samo czasu, co nastolatki ze środowisk zamożnych - oto kolejny efekt smartfonów).Podczas gdy ta nowa grupa młodych ludzi wkracza w dorosłość, wszyscy musimy spróbować ich zrozumieć. Ponieważ kierunek, w jakim pójdą, wyznacza kierunek naszego kraju - i całego świata.Dr Jean M. TwengeProfesor psychologii na Uniwersytecie Stanowym w San Diego, jest autorką ponad 120 publikacji naukowych i dwóch książek, które napisała w oparciu o własne badania - Generation Me oraz The Narcissism Epidemic, a także poradnika The Impatient Woman's Guide to Getting Pregnant. Artykuły na temat jej badań pojawiały się w takich gazetach, jak "Time", "The Atlantic", "Newsweek", "The New York Times", "USA TODAY" i "The Washington Post". Występowała również w programach telewizyjnych "Today", "Good Morning America", "Fox and Friends" oraz w radiostacji NPR. Mieszka w San Diego wraz z mężem i trzema córkami - przedstawicielkami iGenu.
Gdy kończyliśmy pracę nad tym poradnikiem, cztery nasze artykuły znajdowały się w recenzji (w zachodnich czasopismach: psychologicznych, medycznych, marketingowych), cztery kolejne pisaliśmy, przygotowywaliśmy trzy granty, prowadziliśmy międzynarodowe badania stanowiące podstawę kilku następnych prac, a kilka szkiców opartych na już policzonych danych czekało na dokończenie. Kiedy zaczynaliśmy przygodę z pisaniem, takie tempo było nie do wyobrażenia, gdyż przygotowanie nawet polskiego tekstu wymagało co najmniej 12 miesięcy. Napisaliśmy więc poradnik, który kiedyś, na początku naszej drogi, sami chcielibyśmy przeczytać. I podpowiadamy w nim, jak zacząć swoją przygodę z pisaniem. Ufamy, że dzięki niemu droga od „kiedyś” do „dzisiaj” nie zajmie Czytelnikowi tyle czasu, co nam: kilkanaście czy kilkadziesiąt lat. Praca dyplomowa powinna być zrozumiała nie tylko dla autora, lecz także – i przede wszystkim – dla czytelnika. Wojciech Kulesza i Dariusz Doliński piszą, w jaki sposób pracować nad pisaniem pracy dyplomowej, aby to osiągnąć. Jak powiadają: „Łatwo jest pisać trudno. Trudno jest pisać łatwo”. I pokazują, jak pisać tekst łatwy dla czytelnika. - Bogdan Wojciszke Wiele razy myślałem o tym, że łatwiej jest samemu napisać pracę naukową niż poradzić komuś, jak on taką pracę powinien napisać. Wojciech Kulesza i Dariusz Doliński – bez żadnej łopatologii – mądrze , cierpliwie i dowcipnie podsuwają przyszłym autorom prac magisterskich świetne pomysły. Jeśli studenci (co wcale nie jest pewne) przeczytają ten poradnik, to bez wątpienia napiszą bardzo porządne prace magisterskie. Czytajcie więc, bo warto! - Wiesław Łukaszewski
Motywacja bez mitów, bez tanich sztuczek, bez kokieterii i zwodzenia myśli na manowce – tak można by rozwinąć tytuł tej książki, napisanej z szacunkiem dla tych, którzy po nią sięgną. Autor zajmował się motywacją przez lata, przeczytał chyba wszystko, co na jej temat opublikowano, prowadził również własne badania i obserwacje. W poszczególnych rozdziałach dzieli się swoją wiedzą w sposób czytelny nawet dla osób, które nie mają psychologicznego wykształcenia. Każdy rozdział zaś kończy się zestawem pożytecznych wskazówek, które można od razu zastosować, by w praktyce wykorzystać zdobytą właśnie wiedzę. Owe wskazówki mogą się okazać szczególnie cenne dla tych, którzy starają się motywować innych ludzi – swoich pracowników, uczniów, a także swoje dzieci. Na co dzień chyba wszyscy jesteśmy poganiani, napominani, kontrolowani, dyscyplinowani i oceniani – w ten sposób się nas „motywuje”. Skąd jednak czerpać motywację i siły do osiągania wyznaczonych celów, skoro ludzkie zasoby jakoś nie chcą być niewyczerpane? Wielkie firmy poświęcają spore fundusze na warsztaty motywacyjne dla swoich menedżerów. W księgarniach pełno jest poradników, które podpowiadają, jak motywować siebie i innych. Szkoły próbują wykrzesać drobiny motywacji z dzieciaków, które na samym początku opowiadają o tym, czego się w nich nauczyły, a z biegiem czasu i kolejnych klas zaczynają mówić jedynie o tym, co dostały (ocenę, uwagę i tym podobne). Lektura tej książki sprzyja myśleniu, że może być inaczej, że nie trzeba koniecznie używać kija czy marchewki, że można w człowieku – małym i dużym – znaleźć to, co w nim dobre i piękne, wspierać jego naturalną ciekawość i skłonność do podejmowania wysiłku, by nieustannie poznawać, tworzyć, zmieniać świat. To fajna rzecz – książka nie jest ściśle naukowa, ale na nauce oparta. Nie jest także poradnikiem, lecz skłania do refleksji, a co więcej – daje sensowne narzędzia w postaci pytań na koniec każdego rozdziału. I choć nie skupia się na poradach praktycznych, dotyka jednak prawdziwie praktycznych problemów (takich, z jakimi zmagają się na przykład rodzice czy nauczyciele). W moim odczuciu można ją potraktować jako swoistą wycieczkę po problemach związanych z motywacją. Na dodatek wycieczkę z doskonałym przewodnikiem, który z jednej strony, jako naukowiec, zgłębił zagadnienie motywacji w swojej pracy badawczej, z drugiej zaś potrafi o niej mówić jako człowiek, opierając się na codziennych obserwacjach i życiowym doświadczeniu. - Tomasz Grzyb To świetna książka, i to pod wieloma względami. Jest bardzo merytoryczna, pełna odniesień do wyników różnych badań, a jednocześnie bardzo praktyczna – ludziom, którzy chcieliby dokonać w sobie jakiejś zmiany, udziela konkretnych i nader cennych wskazówek. Można je wykorzystać zarówno w działaniach na rzecz własnego rozwoju (jakkolwiek wyświechtana jest to fraza), jak i w pracy, w której inspiruje się innych (w tej roli zwykle występują nauczyciele i menedżerowie, ale źródłem codziennych inspiracji są także rodzice). Bardzo mi się podoba struktura i forma tej książki. Jest w niej porządek i przestrzeń, nie ma przesady ani poczucia przytłoczenia. Na pewno ją kupię i umieszczę w swojej biblioteczce, dam swoim dzieciom do przeczytania, będę z niej korzystać w swojej pracy i polecać innym. Do niczego nie potrafię się tutaj przyczepić, a tak lubię... - Ewa Jarczewska - Gerc Wiesław Łukaszewski- profesor psychologii. Autor licznych książek, między innymi: „Wielkie i te nieco mniejsze pytania psychologii”, „Mądrość i różne niemądrości” i „Pięknie się różnić, mądrze być podobnym”, wielu artykułów naukowych, a także zbioru felietonów na tematy psychologiczne „Niewielka suma szczęścia”. Znany popularyzator psychologii. W przeszłości wieloletni przewodniczący, a obecnie honorowy przewodniczący Komitetu Psychologii PAN. Miłośnik dobrej literatury, muzyki oratoryjnej i ogrodów
Lekka, urocza i doskonale odrywająca od trudów życia zagadkowa fabuła, osadzona w przesyconym słońcem i winem Aix-en-Provence. Tutaj śledztwa w sprawie morderstwa są zawsze zawieszane na czas lunchu, a jedyną rzeczą zajmującą bohaterów bardziej niż przebieg zdarzeń są widokiMorza Śródziemnego.Coś dziwnego wydarzyło się w niepozornym Muse Quentin-Savary w Aix-en-Provence. Pewnego pięknego kwietniowego poranka dyrektor placówki, Achille Formentin, z przerażeniem odkrywa, że całe muzeum zostało opróżnione. Pozostały tylko ławka, lada recepcyjna i niska paproć.Zrozpaczony, dzwoni na policję i do akcji wkraczają komisarz Bruno Paulik isędzia śledczyAntoine Verlaque. Jest to najbardziej zaskakujący przypadek, z jakim Verlaque miał do czynienia. Dlaczego ktoś mógłby chcieć ukraść porcelanowe talerzyki deserowe, jakieś stare dokumenty i kilka małych obrazów? Czy może to mieć coś wspólnego z tajemniczym rabunkiem dokonanym w mieszkaniu Madame de Montbarbon kilka tygodni wcześniej? I jak Verlaque może skoncentrować się na śledztwie, skoro on i jego żona Marine Bonnet spodziewają się dziecka?"Urocze postacie uzupełniają doskonale skonstruowaną kryminalną fabułę. To bilet lotniczy dla tych, którzy potrzebują szybkich zastępczych wakacji" - Publishers Weekly"Ekstremalne zaskoczenie w bujnej francuskiej scenerii" - Kirkus ReviewW serii ukazały się dotychczas: Śmierć w Chteau Bremont (tom 1), Morderstwo przy rue Dumas (tom 2), Morderstwo w winnicy (tom 3), Morderstwo na le Sordou (tom 4), Tajemnica odnalezionego płótna Czanne'a (tom 5), Klątwa fontanny (tom 6), Tajemnice Bastide Blanche (tom 7) oraz Zbrodnia w Boże Narodzenie (tom 8).O AUTORCE:Mary Lou Longworth mieszka w Aix-en-Provence od 1997 roku. Pisała o tym regionie dla "Washington Post", "Timesa" (Wielka Brytania), "Independent" (Wielka Brytania) i czasopisma "Bon Apptit". Jest autorką dwujęzycznego zbioru esejów Une Amricaine en Provence, wydanego przez La Martinire w 2004 roku. Czas spędza w Aix, gdzie pisze, oraz w Paryżu, gdzie prowadzi kursy pisarskie na New York University. "Zapomniane muzuem przy rue Mistral" jest ósmą książką z kryminalnej serii "Verlaque i Bonnet na tropie".
Po kilku tygodniach ulewnego deszczu ziemia osuwa się na jedną z dzielnic mieszkaniowych w Larviku, grzebiąc dziesiątki domów. Wisting dołącza do akcji ratunkowej. Do wschodu słońca następnego dnia wszyscy mieszkańcy zostają policzeni i wiadomo, że osuwisko nie pochłonęło żadnych ofiar.A jednak dwadzieścia cztery godziny później w masach piachu odnaleziono zwłoki. Koroner ustala czas zgonu na czterdzieści osiem godzin przed katastrofą. Okazuje się, że śledztwo w sprawie śmierci mężczyzny ma powiązania z kilkoma innymi toczącymi się sprawami, a Wisting zostaje zwerbowany do kierowania oddzielnym zespołem śledczym. Wkrótce jednak pojawiają się znaki wskazujące na to, że w grupie jest zdrajcaKsiążki z serii o komisarzu Williamie Wistingu zostały przetłumaczone dotychczas na 30 języków. Za powieść "Vinterstengt" ("Po sezonie") otrzymał Nagrodę Norweskich Księgarzy. Jego powieść "Jakthundene" ("Psy gończe") została uhonorowana Nagrodą Rivertona i Szklanym Kluczem ( szw. Glasnyckeln ) - nagrodą literacka, która jest przyznawana corocznie pisarzom z krajów nordyckich za najlepszą powieść kryminalną."Horst stał się mistrzem w budowaniu i podtrzymywaniu napięcia - aż do ostatniej strony." Aftenposten"Jrn Lier Horst jest bez dwóch zdań jednym z naszych najlepszych pisarzy kryminalnych. [] Fani Wistinga na pewno nie będą tą książką zawiedzeni." "Tvedestransdposten", Norwegia"Perełka, dzieło sztuki z gatunku policyjnych powieści kryminalnych. Fantastyczna historia dla nas wszystkich, którzy kochają śledztwa! Nie pamiętam, żebym czytał norweski kryminał z tak dobrze oddanym śledztwem, całkowicie skupiony na rozwiązaniu zagadki kryminalnej. [] Trzyma w napięciu do tego stopnia, że wręcz siedziałem na skraju krzesła i czytałem w każdej wolnej chwili. [] Jeśli kochasz prawdziwe kryminały - to jest Twój numer jeden!" Geir Tangen Book Blog, Norwegia"Genialna książka - od początku do końca." - Varden"Jrn Lier Horst pisze wiarygodne i wnikliwe społecznie kryminały - jest norweskim Henningiem Mankellem." - Hjorth i Rosenfeldt"Jrn Lier Horst daje nam wyjątkowo dobrze napisany i porywający kawałek zbrodni, który wciąga czytelnika od pierwszej do ostatniej strony. () Nic w tym dziwnego, że Horst znowu napisał znakomitą powieść kryminalną - rozpieszcza nas nimi od czasu swojego debiutu." - Nettavisen"Dobrze napisana i niezwykle porywająca historia." - Tvedestrandsposten"Trzeba oddać autorowi, że doskonale wie, jak stworzyć dobrą fabułę i jak powiązać ze sobą wszystkie sznurki. Łączy to z zawodową wiarygodnością. Łatwo zrozumieć, dlaczego seria o Williamie Wistingu sprzedaje się jak ciepłe bułeczki." - Verdens Gang"Książka, od której się nie oderwiesz."- Moss AvisJrn Lier Horst (ur. 27.02.1970) to norweski pisarz i dramaturg; do września 2013 pracował jako szef wydziału śledczego Okręgu Policji Vestfold, obecnie jest pełnoetatowym pisarzem. Studiował kryminologię, filozofię i psychologię. Jest autorem przedstawień dla Teater Ibsen; serii kryminałów z komisarzem Williamem Wistingem w roli głównej, od dwóch lat ukazują się również jego powieści kryminalne w tzw. serii CLUE, przeznaczone dla młodszych czytelników. Wspólnie z Thomasem Engerem jest autorem bestsellrowej trylogii "Blix i Ramm na tropie zbrodni", która ukazała się na rynku polskim nakładem Wydawnictwa Smak Słowa. Polecamy 2 sezony niezwykle emocjonującego serialu na podstawie książek Horsta "WISTING".
Nauczanie zdalne, które z powodu pandemii stało się rzeczywistością zarówno uczniów i studentów, jak też nauczycieli i wykładowców akademickich, ma swoją specyfikę. Jednym odpowiada, innym zupełnie nie. Jednak po doświadczeniach pandemicznych wydaje się niemal pewne, że kształcenie na odległość będzie coraz powszechniejsze, a nawet stanie się integralną częścią "nowej normalności". Pojawiają się również głosy, że z czasem może całkowicie zastąpić nauczanie stacjonarne. Mimo że nie znamy jeszcze długofalowych skutków edukacji zdalnej, warto przyjrzeć się jej podstawowym zaletom oraz ograniczeniom, wskazywanym przez psychologów.Autorzy książki pod redakcją Tomasza Grzyba i Anny Ziółkowskiej analizują zdalne nauczanie z perspektywy psychologicznej, technicznej i społecznej."Książka jest pokłosiem rozważań, czy edukacja zdalna jest pandemicznym złem koniecznym, z którym wypada się pogodzić i go przeczekiwać (albo szukać sposobów jej optymalizacji), czy może raczej jest szansą na rozwój, a więc szansą na wyjście poza (nawet te najlepsze) schematy edukacji tradycyjnej. Autorzy upatrują w edukacji zdalnej szansę rozwoju, choć nie lekceważą też jej ciemnych stron.Książka zawiera szeroki wachlarz zagadnień i oferuje (choć w niejednakowym stopniu) sporo praktycznych rekomendacji przydatnych w edukacji zdalnej. Może być wykorzystana z pożytkiem nie tylko przez wykładowców akademickich, ale także przez wszystkich nauczycieli pracujących online. Byłoby dobrze, aby poznali ją również uczniowie i studenci, bo daje ona wyobrażenie o złożoności problemów, jakie stają przed każdym, kto z konieczności lub z wyboru angażuje się w edukację zdalną i kto rozumie, że edukacja różni się od tankowania na stacjach benzynowych". - Wiesław ŁukaszewskiPartnerem merytorycznym wydania książki jest Uniwersytet SWPS
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
