Listy Ojca Pio, których tłumaczenie i wydanie przygotowują Kapucyni Prowincja Krakowska oraz Wydawnictwo Serafin, to cztery obszerne tomy niezwykle bogatej literatury duchowej. Ojciec Pio korespondował z kierownikami duchowymi i swymi dziećmi duchowymi oraz wieloma innymi osobami. Wśród nich wyróżnia się Raffaelina Cerase korespondencja z nią obejmuje całość II tomu Epistolarium. Zanim zostanie on zaprezentowany polskiemu czytelnikowi, pragniemy w niniejszej publikacji udostępnić wybór listów niejako próbkę naszej pracy i zapowiedź całości. Dochód ze sprzedaży tej książeczki zostanie w całości przeznaczony na tłumaczenie kolejnych części Epistolarium.Ojciec Pio i Raffaelina Cerase zanim po raz pierwszy spotkali się osobiście, przez trzy lata regularnie wymieniali listy. Zaskakują one szczerością, łatwością poruszania spraw najbardziej istotnych, dotyczących wiary oraz relacji do najbliższych ludzi. Uderza w nich serdeczność i zaufanie. Relacja jest jasna dla obojga Ojciec Pio jest kierownikiem duchowym, zaś Raffaelina poddaje się z zaufaniem jego radom i wskazówkom. Mimo tej pewnej asymetryczności wynikającej z samej natury kierownictwa duchowego w listach Ojca Pio pojawiają się ważne zwierzenia, prośby o modlitwę czy relacje dotyczące stanu jego zdrowia. Nie brak w listach napięć, które wynikały zarówno z odmienności charakterów, jak i osobistych problemów obojga, wpływających także na ich relację. Listy te jednak mają właśnie dzięki tej autentyczności wagę szczególnego świadectwa owocnego kierownictwa duchowego, opartego na wierze i prawdziwej przyjaźni.
Pamięć o łasce początków i wrażliwość, aby nie zagubić tego, co najważniejsze, oraz aby nie rozmyć istoty, pozostają warunkiem zachowania własnej tożsamości. Ponadto, jak twierdzą autorzy zgromadzonych w niniejszej publikacji konferencji, sięganie z zamiłowaniem i umiejętnością rozeznania do własnych źródeł – nawet jeśli są odległe – jest zawsze wspaniałą lekcją pokory i mądrości. Ze swoimi blaskami i cieniami nasza przeszłość wzywa nas do prawdziwej i twórczej wierności własnemu charyzmatowi oraz do mądrego i kreatywnego projektowania naszej przyszłości.
„Pio. Chłopiec, który wygrał” to przeznaczona dla dzieci opowieść o dzieciństwie jednego z najbardziej niezwykłych świętych. Opowieść pełna ciepła, humoru, marzeń ale jednocześnie dbałości o prawdę i biograficzne fakty. Dzieciństwo Franka Forgione, podobnie jak jego późniejsze życie w zakonie już pod imieniem Ojca Pio, obrosło bowiem wieloma legendami właśnie dlatego, że było naprawdę wyjątkowe. Więc żeby lepiej zrozumieć fenomen tego kapłana, mistyka i stygmatyka, warto dowiedzieć się, jak i gdzie dorastał. To dorastanie zapowiada już wszystko: wielkie rzeczy, które mu Pan uczyni dla dobra całego Kościoła oraz dla nawrócenia jego duchowych synów i córek.
Trudno oprzeć się urokowi historii Franku Forgione. Podobnie jak trudno nie podziwiać Boga za nadzwyczajny dar, jakim jest dla współczesnych święty Ojciec Pio.
Życie w rytmie wdzięczności umożliwia doświadczanie radości nie tylko w wyjątkowych okolicznościach i specjalnych wydarzeniach, ale również w prozie dnia codziennego. Nawet trud i niepowodzenia stają się cennymi lekcjami życiowej mądrości, a duchowość prowadzi do niewyczerpanego źródła szczęścia.
Notatnik, który trzymasz w ręku, służy pomocą w wykształceniu umiejętności zauważania, doceniania i celebrowania dobra obecnego już w życiu. Rozpoznawanie błogosławieństw to nie tylko skuteczne lekarstwo na współczesną epidemię narzekania i niezadowolenia. Jest ono również najlepszą strategią wzmacniania psychologicznego dobrostanu.
200-SETNA ROCZNICA NARODZIN
ŚWIĘTEGO BRATA KONRADA Z PARZHAM
Jan Ewangelista Birndorfer, bo tak nazywał się br. Konrad, wychowywał się w pobożnej rodzinie chłopskiej w Parzham, gdzie do 31 roku życia pracował na roli. W roku 1849 wstąpił do klasztoru kapucynów w Altötting, przy którym mieściło się sanktuarium Czarnej Madonny, Patronki Bawarii.
Przez 41 lat pełnił w nim pokorną i pełną miłości bliźniego funkcję furtiana. To on pierwszy witał strudzonych pielgrzymów, rozdawał posiłki ubogim i miał dobre słowo dla każdego.
„Ojciec Thomas najwyraźniej był człowiekiem Bożym, człowiekiem modlitwy – wspomina Jean Vanier. – Każdy z nas nosi w sobie sekret, wielki, ukryty, miejsce łaski. Ojciec Thomas dotykał nas w tym miejscu, w którym zamieszkuje w nas Bóg. Był jak wezwanie, stawiał nas w obecności Boga”.
„Maryja w tajemnicy paschalnej” to książka, w której ojciec Thomas wprowadza nas w głębię męki Zbawiciela, współcierpienia Maryi oraz
w światło chwały zmartwychwstania i pełnię daru Ducha. Ukazuje niezwykłą relację łączącą Syna Bożego z Jego Najświętszą Matką, którą Pan ofiarowuje Janowi i całemu Kościołowi.
Jego oryginalna myśl i przebijająca ze słów miłość poruszają serca, pomagając rozważać największe tajemnice naszego zbawienia.
Temat czystości był powodem wielu przeszkód i spowolnień w trakcie procesu beatyfikacyjnego Ojca Pio. Stygmatyk względem swoich córek duchowych nie krył nigdy uczuć ani nie stronił od wyrazów czułości. Kobiety te darzyły go głęboką czcią, lecz równocześnie nie były wolne od koncentracji na sobie, zazdrości, a nawet zawiści.
W życiu chrześcijanina Wielki Post jest czasem częstszego słuchania Słowa Bożego,
intensywniejszej modlitwy i postu, służącego głębszemu spotkaniu z Bogiem we własnej słabości i zależności od Niego.
Książeczka zawiera teksty do osobistego rozważania tego szczególnego czasu jakim jest Wielki Post.
W diecezji Chieti – Vasto, na wzgórzu Tarini (Tarigni), w Manoppello (30 km od Peskary w Abruzji) wznosi sie bazylika Boskiego Oblicza. To tutaj jest przechowywana, w bogato zdobionym ostensorium, relikwia, która ukazuje na bardzo delikatnej tkaninie oblicze cierpiącego i chwalebnego Chrystusa. Według tradycji, potwierdzonej przez najnowsze badania, mamy do czynienia z prawdziwym wizerunkiem Jezusa (veronika = vera – prawdziwa + icona – ikona), z obliczem, które nie zostało namalowane ludzką ręką (acheropita). Książka opowiada o historii i wielkim znaczeniu tego świętego wizerunku. Bracia Mniejsi Kapucyni z Abruzji przechowują Boskie Oblicze od 1638 roku, gdy zostało im ofiarowane przez doktora Donata Antoniego De Fabritiis. Do wielu pielgrzymów, którzy nawiedzili I kontemplowali Boskie Oblicze, dołączył także papież Benedykt XVI, który przybył do Manoppello 1 września 2006 roku.
Często nam się wydaje, że szczęście przywołuje wdzięczność. W rzeczywistości jest odwrotnie, to wdzięczność buduje szczęście, co potwierdzają liczne badania naukowe psychologii pozytywnej. Dlatego praktykowanie wdzięczności jawi się jako doskonałe lekarstwo na współczesne problemy człowieka, takie jak: brak radości życia, chroniczne narzekanie czy niezadowolenie. Cztery okna wdzięczności to oryginalna koncepcja ukazująca potencjał ludzkiej pozytywności, która rozpoznaje dar codzienności, widzi sens porażek oraz docenia duchowość. Pomaga odkryć istniejące w każdym z nas zasoby dobra, podpowiada, jak w pełni przeżywać radość.
1 czerwca 2014 roku na stadionie olimpijskim w Rzymie dziesiątki tysięcy ludzi z całego świata modliło się w językach nad Ojcem Świętym. Franciszek ukląkł, opierając się o krzesło, i z pokorą skłonił głowę. Dwa tysiące lat wcześniej Paweł wkładał ręce na mieszkańców Efezu, którzy nawet nie słyszeli, że istnieje Duch Święty, a ci otrzymywali Bożą łaskę i mówili językami. Tak samo czynili Piotr i Jan w Samarii. Cud daru języków służących do głoszenia dobrej nowiny i modlitewnego wielbienia Boga towarzyszył Kościołowi od dnia Pięćdziesiątnicy.
U początku XX wieku ogień charyzmatów zapłonął na nowo w środowisku protestanckim, w Topeka w stanie Kansas. Pastor Charles Parham zamienił niedokończony dom na szkołę biblijną, w której nadprzyrodzone dary pojawiły się z nieodpartą mocą. Katoliccy studenci doświadczyli podobnego błogosławieństwa podczas słynnego weekendu w Duquesne w 1967 roku. Dziś Katolicka Odnowa Charyzmatyczna oficjalnie obecna jest w ponad dwustu dwudziestu krajach.
Czy współczesne doświadczenie modlitwy w językach jest tym samym, o którym mówi Biblia? Jak przejawiał się dar języków na przestrzeni wieków historii Kościoła? Co na to psychologowie i neurolodzy? I jak modlitwa językami zmienia ludzkie życie?
Autor książki mierzy się z tymi pytaniami w dwojaki sposób: powołuje się na badania biblistów, teologów i historyków Kościoła oraz przytacza poruszające świadectwa ludzi, którzy odkryli głębię Bożej miłości, otwierając się na świat charyzmatów.
Niniejszy tom Łaska początków to owoc badań, które opierają się na świadectwie samego Franciszka z Asyżu oraz uważnej lekturze bogatej literatury poświęconej studiom franciszkańskim. Jest on jednocześnie pierwszą częścią większej całości poświęconej zagadnieniu duchowości brata Franciszka, jaka wyłania się z analizy jego pism. Zamierzeniem całego projektu zatytułowanego Wszystkim chrześcijanom i dedykowanego nie tylko osobom konsekrowanym, ale także tym, którzy chcą w codziennym życiu w sposób prosty i radosny żyć duchem Ewangelii, będzie przybliżenie w formie serii wydawniczej dynamicznie rozwijającej się duchowości Świętego z Asyżu.
Aktualne studium zainteresowane jest tajemnicą początków, czyli zrozumieniem istoty charyzmatu brata Franciszka. Próbuje ono w pierwszej części prześledzić proces jego nawrócenia aż do momentu, kiedy oświecony łaską Bożą będzie potrafił zrozumieć i przekazać innym nowość swego powołania, a następnie uwaga czytelnika zostanie skierowana na interpretację tego wydarzenia, jaką mu nada jego duchowa przyjaciółka i córka, Klara z Asyżu.
Dla lepszego przybliżenia atmosfery trzynastowiecznej Europy w pracy wykorzystano miniatury pochodzące z XV-wiecznego rękopisu przechowywanego we Franciszkańskim Muzeum Braci Mniejszych Kapucynów w Rzymie, prawdopodobnie jednego z lepiej ilustrowanych rękopisów wspólnoty braci mniejszych okresu średniowiecza. Odnajdujemy w nim bowiem ponad 180 dobrze zachowanych miniatur, których celem była ilustracja i wizualizacja dziejów Franciszka i jego towarzyszy.
W jaki sposób Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli przyczyniają się do rozwoju duchowego rekolektantów?
Jaki jest związek poszczególnych tygodni rekolekcji ignacjańskich z klasycznymi etapami rozwoju duchowego?
Jaką wizję rozwoju duchowego miał św. Ignacy?
Niniejsze opracowanie jest próbą odpowiedzi na powyższe pytania. Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli to forma rekolekcji, które w naszym kraju już od lat 80. XX wieku odprawiają nie tylko jezuici, ale i szerokie rzesze duchownych z innych wspólnot oraz osób świeckich. Cztery tygodnie Ćwiczeń, zgodnie z zamysłem ich autora, wpisują się w tradycyjny dla duchowości chrześcijańskiej podział na trzy drogi rozwoju duchowego: oczyszczającą, oświecającą i jednoczącą. Porównanie ignacjańskiej propozycji rekolekcyjnej z klasycznymi dla duchowości etapami rozwoju pozwala wydobyć oryginalność myśli św. Ignacego, jak również odkryć tajemnicę niezwykłej skuteczności formacyjnej jego Ćwiczeń. Widać to zwłaszcza z perspektywy współczesnej wiedzy psychologicznej, bo okazuje się, że kierownictwo duchowe, jakie proponuje św. Ignacy, zawiera w sobie ważny element terapeutyczny, który dopiero kilka wieków później odkryły i zaczęły stosować wyrastające jak grzyby po deszczu różne szkoły psychoterapii. Same Ćwiczenia nie ograniczają się jednak tylko do terapii, choć uzdrowienie wewnętrzne także jest wpisane w ich dynamikę. Główny cel, jaki stawia sobie ich autor to takie uporządkowanie uczuć rekolektanta, aby służyły one w jego drodze do Boga, a to już jest cel wybitnie duchowy.
Gdy tylko zaczynam się modlić, odczuwam, jak moją duszę ogarnia jakiś dziwny spokój, ukojenie, którego nie potrafię wyrazić słowami.
Zdarza się, że nawet największy hałas wokół wcale mnie nie rozprasza.
Ojciec Pio
Opowieści to świat składający się z nieskończonej liczby światów. Przestrzenie, w których ludzie żyją, wśród których przemieszczają się, również łatwo jak wichry przelatują nad morzami. To właśnie dzięki opowieściom ludzki umysł wzbija się ku wysokościom, dzięki nim tworzy, dzięki nim odkrywa. A teraz pomyśl, Cynamonie, co stanie się z człowiekiem, kiedy opowieści znikną z jego życia. Co stanie się, kiedy opowieści skarleją? Co stanie się, kiedy zostaną bezmyślnie pocięte na kawałki i tak już pozostawione? Albo kiedy fałszywie zinterpretowane przeobrażą się w końcu w coś, co będzie przeciwieństwem ich samych?”.
fragment książki
Historia zakonnika, który po 1945 roku pozostał w Związku Radzieckim, aby prowadzić tajne duszpasterstwo na rozległych obszarach Ukrainy, Kazachstanu i Syberii. Był ścigany przez policję, szkalowany w gazetach, aresztowany i zamknięty w zakładzie dla nieuleczalnie chorych, z którego uciekł. Zmarł we Lwowie w 1977 roku.
Książka oparta jest na dokumentach archiwalnych i z procesu beatyfikacyjnego, zawiera dokumenty nigdy dotąd niepublikowane. Autor - o. Ryszard Modelski OFMCap - zajmuje się procesem beatyfikacyjnym ojca Serafina Kaszuby w Rzymie z ramienia prowincji krakowskiej.
Sługa Boży Ojciec Serafin Kaszuba OFMCap (1910-1977) należy do tych heroicznych przedstawicieli Kościoła Milczenia w Związku Radzieckim, którzy w warunkach terroru ideologicznego i walki z religią byli dla wielu, nie tylko katolików, „wszystkim dla wszystkich”. Bezustannie trapiony prześladowany, mimo ciężkich przeciwności przemierzał ów „Włóczęga Boży” rozległe obszary sowieckiego imperium, od rodzinnego Lwowa i Wołynia, aż po daleki Kazachstan, stając się znakiem nadziei na nieludzkiej ziemi.
To poruszająca historia życia kapłana, niezwykłego misjonarza Wschodu, nazywanego wędrownym apostołem, który swoją posługę niósł wiernym od Krymu aż po Dźwińsk.
Droga Czytelniczko
Chrystus jet niezwykle wytrwałym Oblubieńcem. Nie uda Ci się zniechęcić Go ani zniszczyć w Nim zachwytu wobec Ciebie - Jego oblubienicy. Im trudniej będzie Cię zdobyć, im trudniej będzie Mu Ciebie w sobie rozkochać, tym bardziej będzie zdeterminowany, aby walczyć i nie ustępować ani na krok. Jego miłość jest przeogromna, a potwierdza ją nieustępliwa cierpliwość i miłosierdzie. Jednak kiedy rozpoznasz, że Twoje wątpliwości są zaproszeniem do nowego życia z Nim i uwierzysz w Jego ofiarną miłość, i pozwolisz swemu sercu rozkochać się w Nim, wtedy może stać się coś zdumiewającego. Możesz zostać niezmiernie obdarowana "Boskim spojrzeniem".
Drogi Czytelniku
Zakochaj się w Biblii! Bez wątpienia jest ona kapryśną "oblubienicą". Jako jej miłośnik będziesz musiał wykazać się wielką wytrwałością i ogromną wręcz cierpliwością, aby zdobyć jej zaufanie i przekonać ją o swej miłości. Jednak kiedy uda Ci się ta trudna sztuka i "oblubienica" uwierzy w Twoją miłość, wtedy niezmiernie Cię obdaruje, uczyni z Ciebie, swojego oblubieńca, człowieka mądrego, czyli szczęśliwego. Będziesz musiał wciąż czuwać i strzec się, aby o swej oblubienicy nie zapomnieć albo, co gorsza, nie zdradzić jej dla łatwiejszej "miłości". Jest ona bowiem zazdrosną "oblubienicą", potrafi zdemaskować niewiernego pseudomiłośnika i srogo go ukarać utratą mądrości. Dlatego ten, kto zafascynuje się jej pięknem i nie zniechęci pozorną niedostępnością, doczeka się owego ogromnego obdarowania, obdarowania głębokim poczuciem sensu samego siebie, tego, kim jest, i tego, co czyni.
Wybór modlitw, które przez lata tworzył Jan Paweł II. Teksty te zakorzenione są w Piśmie Świętym. Ich uważna lektura pozwoli odkryć bogactwo myśli Papieża-Polaka o Bogu, człowieku i świecie.
Modlitwy ułożono pod kątem ich przydatności do modlitwy osobistej. każde wezwanie zostało poprzedzone myślą Jana Pawła II, która może być inspiracją do medytacji.
Zawiera modlitwy do Trójcy Świętej i poszczególnych Osób Boskich, do Matki Bożej i wybranych Świętych Kościoła, modlitwy w intencji świata, różnych narodów i naszej Ojczyzny, modlitwy za nas samych oraz litanie, do których wezwania wybrane zostały z tekstów Papieża. Każda z modlitw poprzedzona jest myślą Jana Pawła II. Indeks pomoże dobrać modlitwy do danego okresu liturgicznego lub dokonać wyboru według własnych potrzeb.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
