Ojciec Pio zapisał się głęboko w mojej pamięci - pamiętam ten dzień w 1948 roku, gdy wieczorem kwietniowego dnia, jako student Angelicum przyjechałem do San Giovanni Rotondo, żeby zobaczyć Ojca Pio i uczestniczyć w Jego Mszy Świętej i, jeśli to możliwe, żeby się u Niego wyspowiadać.
I właśnie wtedy było mi dane po raz pierwszy widzieć na własne oczy człowieka, którego sława świętości roznosiła się po świecie. I wtedy mogłem z Nim zamienić kilka słów, mogłem nazajutrz uczestniczyć we Mszy Świętej, która trwała długo i w czasie której widziało się na Jego twarzy, że On głęboko cierpi.
Jan Paweł II, 5 IV 2002 roku.
Są trzy Egipty:
Pierwszy ? turystyczny, ze słońcem i nadmorskimi kurortami, czarem raf koralowych, magią pustyni i cudami zabytków faraońskich od Aleksandrii po Abu Simbel.
Drugi ? oficjalny, muzułmański, z tysiącem minaretów w Kairze i czternastowiekową historią islamu przenikającego wszystkie dziedziny życia kraju nad Nilem.
I trzeci ? skrywany. Wystarczy jednak zboczyć nieco z głównych ulic, a wypełza zewsząd. Egipt zapuszczonych domów, przeludnionych zaułków pełnych dzieci, śmieci, biedy i frustracji. Ale w te rejony turysta dwutygodniowy raczej się nie zapuszcza.
Ludzie gniją tam, zamiast żyć. Często bez dostępu do wody i elektryczności, bez środków do życia i żadnych perspektyw. To ognisko głębokiego przywiązania do religii i wszechmocy tradycji w życiu społeczeństwa; źródło ekstremistycznych poglądów i kipiącego gniewu z wszędobylskim sloganem na murach: islam lekarstwem na wszystko! I więcej: w dzielnicach biedy sponad hałd śmieci wyglądają też krzyże?
Dwa pierwsze Egipty są dobrze znane z filmów, książek i autopsji. I dlatego nie o nich, lecz o tym ostatnim Egipcie, kamuflowanym ? bo biednym i często chrześcijańskim ? chciałbym opowiedzieć.
Ze wstępu autora
Jest to głęboki, teologiczny tekst, ważny dla Kościoła, a zwłaszcza dla Odnowy w Duchu Świętym. Stanowi on konkretną pomoc teologiczną w rozeznawaniu zjawiska upadku w kontekście modlitwy wstawienniczej.
ks. dr Mirosław Cholewa
Kolejna pozycja z serii Dokumentów z Malines, przeznaczonych dla Odnowy w Duchu Świętym. Tym razem kard. Suenens pochyla się nad tematem walki duchowej chrześcijanina z siłami ciemności. W książce znajdziemy krótki zarys teologii dotyczący istnienia i oddziaływania Szatana na współczesny świat, jak również analizę i wskazania duszpasterskie odnoszące się do praktyki modlitwy o uwolnienie, spotykanej w kręgach Odnowy. Pomimo upływu lat praca ta pozostaje aktualna, a pewne jej sugestie (np. konieczność zrewidowania Rytuału Rzymskiego na temat egzorcyzmów) okazały się prorocze.
Książka przybliża symbolikę i duchowe znaczenie średniowiecznej ikony św. Klary z Asyżu, powstałej w niedługim czasie po śmierci Ksieni z San Damiano na prośbę jej pierwszej następczyni, Benedykty. Twórca dzieła, zwany Mistrzem od św. Klary, opierając się na powstałym w latach 1255-1257 życiorysie Świętej pióra Tomasza z Celano, obok postaci Klary przedstawia na ikonie osiem scen z jej życia. Autorzy nie tylko dokładnie opisują – powołując się na teksty źródłowe – treść i wymowę poszczególnych wydarzeń, ale zestawiają je w różnorakich kluczach, próbując wydobyć znaczenie łączących je związków.
Autor, kardynał i wieloletni arcybiskup Brukseli-Malines w kolejnym dokumencie przeznaczonym dla Odnowy w Duchu Świętym podejmuje temat relacji między naturą i łaską, psychologią i duchowością, samorealizacją i zbawieniem. Książka może pomóc wszystkim chrześcijanom poszukującym własnego rozwoju, aby wśród wielu dzisiejszych propozycji psychologicznych potrafili rozeznać, z których można bez obaw skorzystać, a które mogą być dla chrześcijanina niebezpieczne.
III Dokument z Malines podejmuje kolejny ważny temat formacyjny dla grup modlitewnych Odnowy: wrażliwość na ludzką biedę i gotowość do zaradzania różnorakim jej przejawom. Chrześcijańska wspólnota nigdy nie jest celem sama w sobie, a najlepszym kryterium jej dojrzałości jest gotowość służenia innym ludziom. Stąd pewna wrażliwość społeczna, wyobraźnia miłosierdzia - jak byśmy powiedzieli za Janem Pawłem II - jest elementem formacji chrześcijańskiej, którego nie wolno tracić z oczu.
Droga światła to nabożeństwo związane z czasem wielkanocnym. Rozważając 14 stacji spotykamy Jezusa Zmartwychwstałego, zagłębiając się w tajemnicę Jego zwycięstwa nad śmiercią i misję, jaką zleca swoim uczniom po zmartwychwstaniu, zwieńczoną Zesłaniem Ducha Świętego.
Książka zawiera szereg pomysłów, jak korzystać z konkretnych dzieł filmowych przy ukazywaniu ważnych prawd ewangelicznych. Jednak odwołuje się nie tylko do filmów, które w oczywisty sposób kojarzą się z religijnym przekazem, ale i do takich, które na pierwszy rzut oka wydają się dalekie od ducha pobożności, zważywszy na brutalne czy erotyczne sceny. Jak mówi Autor: ""Każde dzieło filmowe stanowi ważki przekaz na temat sensu ludzkiego życia, gdyż zawiera się w nim jakiś kawałek prawdy, składający się na swoistą układankę - mozaikę rzeczywistości"". Proponowane tu medytacje filmowe nie roszczą sobie pretensji do moralizowania, ale są odnajdywaniem śladów Boga w codzienności. Są w swej istocie kerygmatyczne, bowiem przepowiadają Dobrą Nowinę i wzywają do nawrócenia. Obrazy, które stały się kanwą zawartych w książce rozważań, zapraszają czytelnika do zejścia w najgłębsze warstwy egzystencji.
Brata Modestino z Pietrelciny nie trzeba przedstawiać. Znają go wszyscy pielgrzymi przybywający do San Giovanni Rotondo. Mimo podeszłego wieku pełni wciąż obowiązki furtiana klasztoru kapucynów i z uśmiechem przyjmuje wiernych, którzy każdego dnia godzinami w długiej kolejce czekają, by prosić go o modlitwę, radę czy po prostu spotkać ukochanego ucznia Ojca Pio. A brat Modestino wręcza im różańce i zachęca do modlitwy każdego wieczora o dwudziestej pierwszej, w duchowej łączności z nim, klęczącym u grobu Stygmatyka.
Książka jest poruszającym świadectwem brata Modestino z Pietrelciny o Ojcu Pio - najwspanialszym z jego rodaków. Autor w prostych słowach przywołuje z pozoru najzwyklejsze wydarzenia, które stają się cennymi pamiątkami życia ukochanego Ojca Pio i jego słów, głęboko zapadających w serce.
W sposób szczególny kładzie też nacisk na pełne uczestnictwo pierwszego stygmatyzowanego kapłana w męce Jezusa, a także na opis "tych dni pełnych smutku", gdy wokół ciała Ojca Pio gromadziły się nieprzebrane tłumy jego duchowych dzieci przybyłych z najdalszych zakątków świata.
Pierwsze wydanie książki brata Modestino ukazało się w Polsce w 2001 roku w serii "Biblioteczka Głosu Ojca Pio". Niniejsze drugie wydanie zostało przygotowane w oparciu o wspomnianą wersję, z uwzględnieniem koniecznych poprawek, oraz dostosowane edytorsko do międzynarodowej serii wydawniczej Edizioni "Padre Pio da Pietrelcina".
Przejmujące świadectwo żony alkoholika, która zmaga się z własnym współuzależnieniem. W oparciu o formację w Odnowie w Duchu Świętym oraz program 12 Kroków opisuje ona proces, który przechodziła w drodze ku duchowej wolności.
Co to znaczy wierzyć w Chrystusa? Czy sama wiara może człowieka zbawić, czy też do zbawienia potrzebne są jeszcze dobre uczynki? Co trzeba zrobić, aby uznać się za człowieka wierzącego? W jaki sposób wiara zbawia?
To tylko kilka pytań, na które stara się odpowiedzieć Raniero Cantalamessa, kaznodzieja Domu Papieskiego. Z charakterystyczną swadą podejmuje temat specyfiki wiary chrześcijańskiej na tle różnych współczesnych trendów kulturowych. Sięga przy tym do Ewangelii, Dziejów i Listów Apostolskich, pism ojców Kościoła, teologów oraz do świadectw osób, które przeżyły szczególną łaskę przebudzenia wiary.
Książka stanowi zbiór konferencji wygłoszonych przez Autora dla Domu Papieskiego w grudniu 2005 roku. Może być wielką pomocą w refleksji nad tym, w co i dlaczego wierzą chrześcijanie. Natomiast dla wierzących może stać się impulsem do odnowienia i pogłębienia wiary w Chrystusa - wiary, która zwycięża świat.
Krzyż Cię nigdy nie przygniecie:
jego ciężar może Tobą zachwiać, lecz jego moc Cię podtrzyma.
Dziękując wszystkim Autorom zawartych w tej książce rozważań wyrażam nadzieję, że będą one pomocą i natchnieniem dla wielu, którzy razem z Ojcem Pio wkroczą w swej modlitwie na krzyżową drogę Jezusa.
O. Tomasz Duszyc, kapucyn
Fragment Wstępu
Franciszkanie Odnowy - to wspólnota założona w 1987 roku w USA przez ośmiu kapucynów, którzy chcieli żyć w radykalny sposób, na wzór św. Franciszka z Asyżu. Poza modlitwą i pracą fizyczną, zajmują się pomocą bezdomnym i wyrzutkom społecznym, z których znany jest Bronx.
Pierwszy w Polsce przewodnik po miejscach franciszkańskich w Małopolsce
- szczegółowe opisy zwiedzanych miejsc
- plany miast i mapy dojazdu
- ciekawostki i anegdoty historyczne
- informacje o sławnych postaciach, świętych i błogosławionych związanych z opisywanymi miejscami
Mówiono, że oszukuje ludzi, zbija na nich majątek, nie słucha władz kościelnych. Szeptano, że jest opętany przez diabła lub przynajmniej chory psychicznie, co miałoby tłumaczyć nadzwyczajne fakty w jego życiu.
Szydziła z niego wroga religii prasa. Wyśmiewali go i oskarżali, często ograniczając się jedynie do prymitywnych oszczerstw, przedstawiciele Kościoła. Wiele z tych oskarżeń przetrwało, przybierając postać mitów, powtarzanych do dziś w mediach. Niektóre są wstydliwie pomijane w biografiach w obawie, by nie zostały źle zrozumiane.
W książce zebrano najbardziej kontrowersyjne fakty z życia świętego Ojca Pio nie po to, by szokować, ale by pokazać świętość, która rodzi się i zadziwia pomimo słabości, niedoskonałości i grzechu. Która jest na przekór utartym regułom i gotowym schematom.
Cieszący się bardzo dużą popularnością zbiór krótkich opowiadań i anegdot, których bohaterem, a czasem autorem, był Ojciec Pio. Wznowienie w nowej szacie graficznej.
Costantino Capobianco napisał książeczkę, której bohaterem jest Ojciec Pio. Na wielu stronach pozwala nam ona oddychać czystym i pełnym prostoty powietrzem na wzór "Kwiatków" świętego Franciszka. Fakt ten nie dziwi, jeśli weźmie się pod uwagę, że Ojciec Pio z Pietrelciny był wiernym wyznawcą i doskonałym naśladowcą Biedaczyny z Asyżu.
Autor, przygotowując to dziełko, mówił, że pracując nad redakcją czuł się "jak Rut, która pokornie zbiera kłosy na żyznym polu Ojca Pio".
Żyjąc w klasztorze świętej Anny w Foggi, odległej tylko o czterdzieści kilometrów od San Giovanni Rotondo, ojciec Costantino często udawał sie z wizytą do swego ukochanego ojca duchowego. Wkraczał w ten sposób bezpośrednio "na pole" Ojca Pio, w środowisko, które go otaczało, w atmosferę, którą oddychało się wokół niego. Dzięki temu mógł zebrać to wszystko, co później złożyło się na niniejszą książkę.
Ponadto, ojciec Costantino, jako kapłan zakonny z tej samej prowincji zakonnej, do której należał Ojciec Pio, był w ciągłym kontakcie z przełożonymi, ze współbraćmi i synami duchowymi czcigodnego Ojca. Z ich ust usłyszał większą część zdarzeń i wypowiedzi przytoczonych na stronach "Kwiatków".
W kształtowaniu nabożeństwa do świętego Ojca Pio potrzeba mądrej katechezy, aby z bogactwa nadzwyczajnych znaków, cudów i doświadczeń wydobyć to, co najiistotniejsze i naprawdę pomocne w drodze do Boga.
Listy, pisane w latach 1994-2001, rysują barwny i fascynujący obraz kraju zagubionego w samym centrum kontynentu, Republiki Środkowoafrykańskiej, gdzie od 1985 roku pracują polscy misjonarze z Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
