Śladami Świętych Żywoty kapucyńskich świętych i błogosławionychpod redakcją Costanza CargnoniegoLitania kapucyńskich świętych i błogosławionych nieustannie się wydłuża ze względu na kolejne kanonizacje, beatyfikacje i rozpoczynające się procesy. Święci, jak wszyscy wielcy ludzie, są różnoracy i oryginalni. Każdy jest indywidualnością, każdy ma swą własną niepowtarzalną fizjonomię. Każdy też przeszedł odmienną drogę, osobistą ścieżkę rozwoju wolną i oryginalną. Zachwycająca jest polifonia świętości, którą Duch Święty nieustannie ubogaca swój Kościół. Jest jednak coś, co łączy te nieporównywalne, choć nieoderwane od siebie postaci powstały one z tej samej gliny, wyszły spod ręki tego samego Artysty. Są kwiatami w tym samym ogrodzie, choć mienią się różnymi kolorami.Wydanie ekskluzywne - twarda oprawa ze złoceniami, w środku portrety świętych, idealna na prezent
Na modlitwie ze św. Leopoldem MandiciemNabożeństwa (Różaniec, Droga Krzyżowa, Droga Światła) inspirowane myślami św. Leopolda Mandicia, spowiednika, do którego swych penitentów odsyłał Ojciec Pio.""Żadne poddawanie się, lecz zawsze naprzód, mając pewność, że Bóg zna wszystkie wysiłki i nagradza każdy trud"" -
Ta książka będzie twoim przyjacielem, który podtrzyma cię w momentach zwątpienia, poda ci rękę po każdym upadku, pocieszy cię wtedy, gdy poczujesz się osamotniony i uleczy twoje rany. Jednym słowem: ta książka będzie dla ciebie narzędziem nieustannego nawrócenia.Zadaniem tej książki jest wzbudzenie i zdynamizowanie w czytelniku procesu przemiany, przejścia do nowego stylu życia.Jesteśmy stworzeniami, które otrzymały życie bez pytania nas o zdanie, nie wybraliśmy go. Jesteśmy ukształtowani przez osobiste cechy wrodzone a zatem bez zasługi czy winy z naszej strony przez cenne zalety i niewygodne braki, których z pewnością nie wybraliśmy.Przejście z jednego stylu życia do drugiego polega na wyzbyciu się wad, by zastąpić je krok po kroku pozytywnymi cechami Jezusa.Polega to na obumieraniu i zwleczeniu z siebie szat starego człowieka, takich jak pycha, egoizm, złość, gniew oraz przyobleczeniu się w szaty nowego człowieka, na wzór Jezusa Chrystusa, takich jak cierpliwość, pokora, miłośćObumiera w nas coś, by coś nowego mogło się zrodzić.Muszę oczyścić swe wnętrze, by mógł je wypełnić Jezus.Muszę zniknąć, by Jezus się pojawił.Jezus we mnie musi wygładzić wszystkie krawędzie, wyrównać poziomy, ukształtować nową formę.Cały program życia chrześcijańskiego polega na niekończącym się nigdy paschalnym przejściu do życia chrystusowego, na przejściu z własnego sposobu bycia do sposobu bycia Jezusa. Bez chwili spoczynku, bez momentów znużenia.
Papież Franciszek podpisał 26 września 2017 dekret o heroiczności cnót i tym samym formalnie zakończył się proces beatyfikacyjny o. Serafina Kaszuby. Odtąd przysługuje mu tytuł Czcigodny Sługa Boży. Do beatyfikacji potrzebny jest jeszcze cud.
Historia zakonnika, który po 1945 roku pozostał w Związku Radzieckim, aby prowadzić tajne duszpasterstwo na rozległych obszarach Ukrainy, Kazachstanu i Syberii. Był ścigany przez policję, szkalowany w gazetach, aresztowany i zamknięty w zakładzie dla nieuleczalnie chorych, z którego uciekł. Zmarł we Lwowie w 1977 roku. Książka oparta jest na dokumentach archiwalnych i z procesu beatyfikacyjnego, zawiera dokumenty nigdy dotąd niepublikowane. Autor - o. Ryszard Modelski OFMCap - zajmuje się procesem beatyfikacyjnym ojca Serafina Kaszuby w Rzymie z ramienia prowincji krakowskiej.
Kierownictwo duchowe Ojca Pio nadal jest bardzo pożądane. Jego współcześni czciciele i sypmatycy chętnie sięgają po korespondencję z dziećmi duchowymi. Aby ułatwić im poszukiwanie odpowiedzi na najbardziej nurtujące pytania, na bazie tych listów powstał wybór porad duchowych Ojca Pio. Dotykają one rozmaitych - istotnych - wątpliwości w wierze i prowadzeniu życia chrześcijańskiego. Są wskazówkami, jak dążyć do miłości, prawdy i piękna duchowego.
Ojciec Pio nie napisał żadnych dzieł duchowych czy mistycznych. Pozostawił jednak listy do swych duchowych dzieci. A musiał odpowiadać na bardzo wiele pytań o porady duchowe, które kierowały do niego osoby z różnych stron świata. Najważniejsze sentencje z tych listów zostały zebrane i spisane w książce wydanej nakładem wydawnictwa Serafin i zatytułowanej „Porady duchowe o. Pio”. Możemy znaleźć w niej cenne porady miedzy innymi na temat tego, jak odważnie znosić próby, prawdziwie kochać Boga, powierzyć się opiece kierownika duchowego, przywrócić spokój serca czy też jak wzrastać w miłości Boga. Warto przeczytać tę pozycję, aby przekonać się o bliskości Boga w naszym życiu mimo wielu przeciwności, co do których o. Pio daje wskazówki jak je pokonywać. Pisze między innymi: „zaufaj bezgranicznej Bożej dobroci, a im silniejsze nieprzyjaciel będzie wzmagał ataki przeciw Tobie, z tym większą ufnością powinnaś spocząć na piersi Boskiego Oblubieńca, który nigdy nie pozwoli na to, byś została pokonana” (s. 17, z listu napisanego 17 kwietnia 1914 r. w Petrelcinie do jednej z córek duchowych). Książka ta pozwoli każdemu czytelnikowi na uświadomienie sobie, że otwarcie się na łaskę Bożą w najtrudniejszych momentach życia, pozwala na działanie Jego Miłości w każdej trudnej dla nas sytuacji. - Dorota Mazur portal mojepowolanie.pl -
Często nam się wydaje, że szczęście przywołuje wdzięczność. W rzeczywistości jest odwrotnie, to wdzięczność buduje szczęście, co potwierdzają liczne badania naukowe psychologii pozytywnej. Dlatego praktykowanie wdzięczności jawi się jako doskonałe lekarstwo na współczesne problemy człowieka, takie jak: brak radości życia, chroniczne narzekanie czy niezadowolenie. Cztery okna wdzięczności to oryginalna koncepcja ukazująca potencjał ludzkiej pozytywności, która rozpoznaje dar codzienności, widzi sens porażek oraz docenia duchowość. Pomaga odkryć istniejące w każdym z nas zasoby dobra, podpowiada, jak w pełni przeżywać radość.
Trzecia część serii Psychologia Pozytywna i Wiara: ,,W świetle cienia. Trudności w drodze do szczęścia"" o. Piotra KwiatkaKsiążka mówi o tym co nam się w życiu nie udało i co można z tym zrobić.
Biografia jednego z najbardziej znanych świętych w przystępnej formie. Osoba Ojca Pio od dziesięcioleci wzbudza niesłabnące zainteresowanie. W 2018 roku będziemy obchodzić pięćdziesiątą rocznicę jego śmierci i setną otrzymania stygmatów - widocznych znaków męki Zbawiciela odciśniętych na jego ciele. Nosił je przez pół wieku, składając Bogu codziennie ofiarę ze swego życia. A było ono pełne wielu innych nadprzyrodzonych darów i niezwykłych wydarzeń, jak i codziennych epizodów oraz emocjonalnych spotkań i relacji. Niewielu naocznych świadków Ojca Pio żyje dzisiaj. Autor niniejszej książki, o. Alessandro da Ripabottoni, kapucyn z tej samej prowincji zakonnej, do której należał Ojciec Pio, zmarł w listopadzie 2002 roku. Zostawił po sobie wiele dzieł poświęconych Świętemu z Pietrelciny. Książka ta stanowi jednak opracowanie szczególne: syntetycznie, całościowo, przywołując liczne źródła, a przede wszystkim z ogromną miłością ukazuje koleje życia Stygmatyka i jego drogę do świętości. Czyta się ją jednym tchem dzięki malowniczemu stylowi autora i zdolności budowania narracji. Alessandro da Ripabottoni wiernie przedstawia najważniejsze fakty z życia Ojca Pio, kreśli jego sylwetkę, pozwala wniknąć do głębi jego duszy. Polskiemu czytelnikowi prezentujemy już drugie wydanie Szkicu biograficznego. Pierwsze cieszyło się dużą popularnością i rozeszło się w krótkim czasie. Wydanie drugie zostało poszerzone o umieszczone w nawiasach kwadratowych adnotacje redaktora, mające na celu wyjaśnienie mało zrozumiałych pojęć i wyrażeń. Niejednokrotnie poprawiono także tłumaczenie oraz usunięto dostrzeżone błędy. Ufam, że książka ta w świecie, który zapomina o Bogu, będzie mocnym głosem wskazującym na jednego z największych świadków Chrystusa i proroka naszych czasów. Ze wstępu do książkiMaciej Zinkiewicz OFMCap
Ojciec Agostino da San Marco in Lamis był długoletnim spowiednikiem i kierownikiem duchowym Ojca Pio, świadkiem jego mistycznych spotkań z Bogiem. Nikt nie poznał duszy Ojca Pio tak wnikliwie, jak właśnie on.Dziennik zawiera słowa wypowiedziane przez Ojca Pio podczas ekstaz i rzuca cenne światło na wiele wydarzeń z jego życia. Jest też świadectwem rozwijania się jego kultu.Swoje spotkania z drogim Piuccio ojciec Agostino relacjonuje lakonicznie, ale właśnie dzięki tej prostocie stylu surowego, bez upiększeń z kart dziennika przebija prawdziwe oblicze Ojca Pio: zwyczajnego człowieka i oddanego Bogu kapłana, którego Pan Bóg obdarzył nadprzyrodzonymi znakami.Zapiski ojca Agostina mają wartość dokumentalną. Są obok zbioru listów podstawowym źródłem poznania życia i duchowości Ojca Pio.Dziennik ojca Agostina da San Marco in Lamis składa się z czterech ręcznie zapisanych zeszytów. Przechowywany jest w archiwum klasztoru Braci Mniejszych Kapucynów w San Giovanni Rotondo i prawnie należy do prowincjała kapucyńskiej prowincji zakonnej w Foggii.Wspomniane zeszyty mają swoistą historię. Wraz z licznymi listami Ojca Pio oraz innymi ważnymi dokumentami były zazdrośnie strzeżone przez ojca Agostina. Przechowywał je w małej szkatułce, którą miał zawsze przy sobie. Odnaleziono je po jego śmierci, która nastąpiła w klasztorze w San Giovanni Rotondo 14 maja 1963 roku.Ojciec Agostino i Ojciec Pio poznali się w Serracaprioli pod koniec października 1907 roku. Ojciec Pio był wtedy studentem teologii. Ojciec Agostino wspomina go jako ułożonego, posłusznego, pilnego, choć nieco chorowitego. Pisze też, że nie dostrzegł w nim wówczas nic nadzwyczajnego czy nadprzyrodzonego. W następnym roku przenoszą się obaj do Montefusco. Relacja między nimi się nie zmienia: pierwszy jest wykładowcą w seminarium duchownym, a drugi klerykiem-studentem. Po kolejnym roku znajomości ojciec Agostino odwozi brata Pio do Pietrelciny, gdyż z powodu choroby lekarze zalecili mu pobyt w środowisku rodzinnym. Przybywa tam ponownie 14 sierpnia 1910 roku po wyświęceniu Ojca Pio na kapłana, by wygłosić kazanie na jego mszy prymicyjnej. Kolejny raz spotykają się w 1911 roku, tym razem w Venafro. Ojciec Agostino pracował tam jako lektor homiletyki, zaś Ojciec Pio choć był już kapłanem przyjechał się dokształcać. Właśnie wtedy ojciec Agostino po raz pierwszy zdał sobie sprawę z tego, że jego podopieczny, który zachorował na tajemniczą chorobę, doświadcza nadprzyrodzonych fenomenów mistycznych. Przez czterdzieści dni był świadkiem wielu ekstaz Ojca Pio oraz szatańskich udręk.
Ignacio Larrańaga, hiszpański kapucyn, założyciel "Warsztatów Modlitwy i Życia" proponuje proste ćwiczenia wprowadzające w doświadczenie modlitwy. Modlitwy, psalmy, cytaty biblijne odpowiadają różnym stanom ducha i różnorodnym sytuacjom życiowym, można dostosować je do okoliczności i korzystać według własnych potrzeb.
I Dokument z Malines jest próbą uporządkowania i przybliżenia najważniejszych pojęć związanych z ruchem, jakim jest Odnowa w Duchu Świętym. Czym jest chrzest w Duchu Świętym i jak ma się on do powszechnego sakramentalnego chrztu? Czy dzisiaj potrzebujemy jakieś formy inicjacji chrześcijańskiej? Jaką rolę mogą w niej pełnić dary Ducha Świętego? Czy chrześcijaninowi wystarczy sama znajomość prawd wiary, czy też potrzebuje doświadczenia jej skuteczności w życiu? Jakie znaczenie dla inicjacji chrześcijańskiej ma Odnowa w Duchu Świętym? - to tylko kilka pytań, na które starają się odpowiedzieć autorzy.
Książka zawiera także dyskusję z różnymi zarzutami, na jakie swego czasu była narażona katolicka Odnowa Charyzmatyczna. Jednocześnie ukazuje szereg wskazań duszpasterskich, które mogą stanowić cenną pomoc dla wszystkich grup modlitewnych Odnowy w Duchu Świętym.
I Dokument z Malines podejmuje wyzwanie opisania pod kątem teologicznym oraz duszpasterskim zjawiska Odnowy Charyzmatycznej w Kościele katolickim. W pracy tej, z inicjatywy kard. Leona J. Suenensa, wspomogli go liderzy Odnowy w Duchu Świętym z wielu krajów świata (m.in. Ralph Martin, Albert de Montleon, Heribert Muhlen, Kevin Ranaghan), a nad stroną teologiczną czuwali światowej sławy teologowie jak Ives Congar, Rene Laurentain oraz znany nam dziś skądinąd Joseph Ratzinger. Już same wymienione nazwiska stanowią najlepszą rekomendację tej książki.
„Młodzi ludzie w Polsce dobrze znają postać włoskiego świętego. Ma on wśród nich wielu zwolenników. Okazuje się, że polskie dzieci i młodzież doceniają świadectwo wiary Ojca Pio – o czym świadczy niniejsza publikacja. Zachwyt nad niezwykłym życiorysem Francesca Forgione i szacunek dla tej postaci są przekazywane z pokolenia na pokolenie podczas szkolnej katechezy oraz za sprawą szerzącego się kultu św. Ojca Pio w naszym kraju. Wszystko to sprzyja głębszemu poznawaniu jego biografii, duchowości i myśli. (…)
Oby inspirowała wielu na drodze świętości: ku rozpoznawaniu Boga w człowieku i zbliżaniu się do wzoru człowieka Bożego”.
fragment wstępu
Dorota Kumorek
W książce zostały zebrane wypowiedzi starszej młodzieży, które zostały uzupełnione mozaiką myśli i drobnych świadectw wybranych z wypowiedzi gimnazjalistów i licealistów. Na końcu znajdują się ułożone przez dzieci ze szkoły podstawowej westchnienia do Boga przez wstawiennictwo Ojca Pio.
„Kochaj Boga i nie bój się być szczęśliwym” to pierwsza na polskim rynku wydawniczym książka opisująca codzienne ludzkie sprawy w perspektywie doświadczenia wiary i psychologii pozytywnej. Tym, co łączy te dwa rożne wymiary, jest człowiek oraz jego odwieczna tęsknota za dobrem i szczęściem. Autor zauważa, że wiara chrześcijańska nie tylko nie stoi w opozycji do radości życia, ale tak naprawdę pełniej do niej prowadzi, ukazując dalsze horyzonty. Zarówno osoby wierzące, jak i poszukujące znajdą w tej książce wiele praktycznych wskazówek oraz interesujących podpowiedzi.
Piotr Kwiatek OFMCap – doktor psychologii i zakonnik. Wykłada psychologię ogólną i komunikację w Wyższym Seminarium Duchownym Kapucynów w Krakowie oraz interwencje pozytywne w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Sopocie – studia rekomendowane przez założyciela nurtu psychologii pozytywnej, prof. Martina E.P. Seligmana. Jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Psychologii Pozytywnej oraz The Gestalt Therapy Institute of Philadelphia.
Znakomita książka kaznodziei Domu Papieskiego. Zawiera medytacje na temat błogosławieństw ewangelicznych przeprowadzone dla Domu Papieskiego w obecności papieża Benedykta XVI, w Adwencie 2006 roku i w Wielkim Poście 2007 roku. Autor analizuje ewangeliczne teksty błogosławieństw na podstawie współczesnych badań egzegetycznych, jak również wydobywa ich duchowy sens w oparciu o teksty ojców Kościoła, świętych i myślicieli chrześcijańskich. Ukazuje błogosławieństwa ewangeliczne jako skuteczne drogowskazy do osiągnięcia szczęścia. Do błogosławieństw stosują się słowa, które św. Grzegorz Wielki mówi na temat Pisma Świętego w ogólności, tzn., że ono rośnie wraz z tymi, którzy je czytają, objawia ciągle nowe zastosowania i coraz bogatszą treść, w zależności od wyzwań i pytań z jakimi się je czyta. W takim duchu pragnę zastanawiać się nad błogosławieństwami starając się rozjaśniać życie błogosławieństwami i błogosławieństwa życiem.Wstęp, Raniero Cantalamessa OFMCap
Kiedyś w zakrystii, gdy całowałam go w rękę i nie bardzo wiedziałam, co powiedzieć, westchnęłam:
– Niech Ojciec sam powie, kim jest. Ja naprawdę Ojca nie rozumiem.
– Nie rozumiesz mnie? Jestem zakonnikiem, utrapieniem dusz i ogniem niszczącym – odpowiedział.
Dziennik napisany przez Cleonice Morcaldi to jedno z najcenniejszych źródeł poznania niezwykłej osoby św. Ojca Pio z Pietrelciny. Ich bezpośrednia znajomość rozpoczęła się od listu Cleonice do Ojca Pio z prośbą o pomoc w sprawdzianie z pedagogiki, potem przerodziła się w głęboką więź duchową. Choć nie należała do grona pierwszych córek duchowych, Ojciec Pio uważał ją jednak za swoją „pierworodną”, darzył szczególnymi względami, mówił, że jest jego odbiciem i że wybrał ją, by go zrozumiała. O ile uboższe byłoby nasze poznanie tajemnicy misji i duchowego ojcostwa św. Ojca Pio bez tych zapisków jego umiłowanej córki!
Barwna i żywo napisana opowieść, która naprawdę wciąga.
Warto popatrzeć na Ojca Pio „od kuchni”.
Ta książka wywoła wiele emocji.
Cleonice Morcaldi powierzyła się Ojcu Pio całkowicie i we wszystkim: w życiowych wyborach, relacjach z innymi, myślach, uczuciach, na drodze do Boga. On: doskonały nauczyciel, mistrz, ale także brat, przyjaciel, ojciec. Ona: doskonała uczennica, która chciała tylko tego, czego on chciał. Zawsze mu towarzyszyła i we wszystkim bez zastrzeżeń była posłuszna. Wiedział, że może na nią liczyć. Prowadził ją od maleńkości, poprzez studia, pracę pedagogiczną (była nauczycielką w szkole), w każdej codziennej aktywności.
Dbała o codzienne potrzeby Ojca Pio jak siostra. Troszczyła się o jego bieliznę i ubrania, opiekowała się nim, gdy źle się czuł. Zastępowała mu najbliższą rodzinę, której troski Ojciec Pio bardzo potrzebował, choćby ze względu na swoją kondycję zdrowotną.
Pięknie ilustrowana książka dla dzieci, przybliżająca postać pierwszego ogłoszonego przez Kościół "świętym" kapucyna, brata Feliksa z Cantalice. Brat Feliks przez wiele lat był kwestarzem w Rzymie. Dawało mu to okazję do licznych spotkań z ludźmi, którym pomagał, w sposób szczególny swoją modlitwą. Bardzo kochał dzieci, które nazywał "aniołeczkami". Do dziś w kapucyńskich klasztorach w dzień wspomnienia św. Feliksa z Cantalice, w maju, odprawia się specjalne nabożeństwa dla dzieci z obrzędem namaszczenia olejem św. Feliksa. Książka m.in ukazuje także genezę tego nabożeństwa.
Z książkami o modlitwie wiąże się pewien problem. Z jednej strony podpowiadają nam, jak dobrze się modlić. Z drugiej strony jednak wiele osób zadowala się samym zdobywaniem wiedzy o modlitwie, nie podejmując jej trudu albo praktykując ją bardzo powierzchownie.
Dlatego dobra książka o modlitwie nie tylko dostarczy kolejnej porcji ciekawych wiadomości i uraczy intelekt, ale jednocześnie dotknie naszej duszy i zapali do poszukiwania Boga z nową żarliwością. „Modlitwa, której pragnie twoja dusza” wydaje się być taką właśnie książką.
Ojciec Pio zapisał się głęboko w mojej pamięci - pamiętam ten dzień w 1948 roku, gdy wieczorem kwietniowego dnia, jako student Angelicum przyjechałem do San Giovanni Rotondo, żeby zobaczyć Ojca Pio i uczestniczyć w Jego Mszy Świętej i, jeśli to możliwe, żeby się u Niego wyspowiadać.
I właśnie wtedy było mi dane po raz pierwszy widzieć na własne oczy człowieka, którego sława świętości roznosiła się po świecie. I wtedy mogłem z Nim zamienić kilka słów, mogłem nazajutrz uczestniczyć we Mszy Świętej, która trwała długo i w czasie której widziało się na Jego twarzy, że On głęboko cierpi.
Jan Paweł II, 5 IV 2002 roku.
Są trzy Egipty:
Pierwszy ? turystyczny, ze słońcem i nadmorskimi kurortami, czarem raf koralowych, magią pustyni i cudami zabytków faraońskich od Aleksandrii po Abu Simbel.
Drugi ? oficjalny, muzułmański, z tysiącem minaretów w Kairze i czternastowiekową historią islamu przenikającego wszystkie dziedziny życia kraju nad Nilem.
I trzeci ? skrywany. Wystarczy jednak zboczyć nieco z głównych ulic, a wypełza zewsząd. Egipt zapuszczonych domów, przeludnionych zaułków pełnych dzieci, śmieci, biedy i frustracji. Ale w te rejony turysta dwutygodniowy raczej się nie zapuszcza.
Ludzie gniją tam, zamiast żyć. Często bez dostępu do wody i elektryczności, bez środków do życia i żadnych perspektyw. To ognisko głębokiego przywiązania do religii i wszechmocy tradycji w życiu społeczeństwa; źródło ekstremistycznych poglądów i kipiącego gniewu z wszędobylskim sloganem na murach: islam lekarstwem na wszystko! I więcej: w dzielnicach biedy sponad hałd śmieci wyglądają też krzyże?
Dwa pierwsze Egipty są dobrze znane z filmów, książek i autopsji. I dlatego nie o nich, lecz o tym ostatnim Egipcie, kamuflowanym ? bo biednym i często chrześcijańskim ? chciałbym opowiedzieć.
Ze wstępu autora
Jest to głęboki, teologiczny tekst, ważny dla Kościoła, a zwłaszcza dla Odnowy w Duchu Świętym. Stanowi on konkretną pomoc teologiczną w rozeznawaniu zjawiska upadku w kontekście modlitwy wstawienniczej.
ks. dr Mirosław Cholewa
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
