Pierwszy w Polsce podręcznik statystyki dla tych, którzy nie lubią matematyki. Jest to wydanie nowe, radykalnie zmienione, różni się od innych podręczników statystyki tym, iż autorzy niczego nie tłumaczą na wzorach, a wyłącznie na przykładach. Część danych to przykłady dydaktyczne, ale sporo analiz zostało wykonanych na czterech dużych zbiorach danych sondażowych (Polski Generalny Sondaż Społeczny 1992-2005, Sondaż Postaw i Zachowań Jedzeniowych 2005-2007, badania ogólnopolskiej grupy gimnazjalistów w 2006 roku). Autorzy, pamiętając o tym, że czytanie ma o wiele mniejszy wpływ na naukę niż wykonywanie ćwiczeń, przygotowali płytę CD, która jest dołączona do książki.
Autor podejmuje wszystkie istotne problemy socjologii kultury. Omawia sposoby rozumienia kultury spotykane w socjologii oraz liczne typologie zjawisk kulturowych. Charakteryzuje procesy nabywania kultury w wymiarze jednostkowym ? przez socjalizację czy akulturację, a także procesy wytwarzania się kultury w wymiarze dziejowym. Następnie zastanawia się nad znaczeniem kultury dla kształtowania się osobowości i tożsamości indywidualnej i zbiorowej. W kolejnych rozdziałach analizuje formy i przejawy uczestnictwa kulturalnego. W epoce nowoczesnej jest to przede wszystkim zagadnienie ?zanurzenia? ludzi w kulturze masowej i popularnej oraz wyłaniającym się pod koniec XX wieku społeczeństwie informacyjnym. (...) Marian Golka zaprezentował w podręczniku budzącą respekt erudycję, która sięga głęboko w przeszłość. Autor wskazuje każdorazowo historyczne korzenie i pierwsze sformułowania na temat kultury, a równocześnie uwzględnia prace nowsze i najnowsze, ukazując ewolucję teorii kultury aż do czasów dzisiejszych.
(z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Piotra Sztompki)
Punktem wyjścia jest analiza związków między poziomem rozwoju gospodarczych krajów OECD, w tym Polski, a zdobywaną i wykorzystywaną wiedzą oraz poziomem wykształcenia społeczeństwa. Dalej rozważany jest dystans dzielący Polskę od krajów Unii Europejskiej oraz korzenie zacofania naszego kraju. W ostatnim rozdziale prezentowany jest scenariusz rozwoju gospodarki do roku 2040 wraz z analizą szans i zagrożeń.
Nowatorska analiza tekstów kultury popularnej (powieści, opowiadań, filmów, komiksów itd.), które przedstawiają świat po zagładzie niszczącej cywilizację. Po przebadaniu ponad pół tysiąca dzieł Autor pokazuje, co mówią nam one o nowoczesnym społeczeństwie. W popularnych utworach dostrzega wyparte strachy i lęki, figury obcego, formy dominacji i represji, do których świadomie nikt nie chciałby się przyznać.
Książka Lecha Nijakowskiego (…) to wielkie osiągnięcie intelektualne, najpewniej pierwsza tego typu praca w krajowej humanistyce, która nie ma także wielu precedensów w literaturze światowej. Jej ukazanie się będzie gratką zarówno dla specjalistów z kręgów akademickich, jak i fanów gatunku postapo, a tzw. zwykły czytelnik dowie się z niej, że wyobraźnia socjologiczna jest - jak pisał Charles Wright Mills - ”najbardziej potrzebną cechą umysłu„.
prof. dr hab. Wojciech J. Burszta
Autor stara się w swych rozważaniach przede wszystkim przyjmować pozycję socjologa - (…) głównym przedmiotem jego zainteresowań są społeczne wyobrażenia związane z tekstami postapokaliptycznymi, ulokowanymi w przestrzeni kultury popularnej. Trzeba przyznać, że autor konsekwentnie analizuje te wątki, wydobywając ich kluczowe schematy znaczeniowe.
prof. dr hab. Eugeniusz Wilk
Lech M. Nijakowski - dr hab., kierownik Zakładu Socjologii Ogólnej w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, stały doradca Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych Sejmu RP (od 2001 roku), członek redakcji Przeglądu Humanistycznego, Studiów Socjologiczno-Politycznych oraz Zdania. Autor, współautor lub redaktor naukowy ponad 20 książek i kilkudziesięciu artykułów. Stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2004-2005), laureat m.in. Nagrody im. Stanisława Ossowskiego oraz Nagrody Naukowej Wydziału I Nauk Humanistycznych i Społecznych Polskiej Akademii Nauk im. Ludwika Krzywickiego. Ostatnio opublikował m.in.: Pornografia. Historia, znaczenie, gatunki (Iskry, 2010), Rozkosz zemsty. Socjologia historyczna mobilizacji ludobójczej (Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2013).
Intencją tej książki jest pokazanie złożoności zjawiska, a zarazem niezwykłości ludzkiego umysłu, który potrafi wykroczyć poza ramy osoby, gdzie jest zaimplementowany i kreować zarówno nieistniejące rzeczywistości, jak i przewidywać stany innych osób. Daje także możliwość zdystansowania się wobec siebie. To opowieść o różnych poziomach przyjmowania perspektywy: od tych podstawowych, automatycznych wyznaczonych cielesnością (jak mimikra i naśladowanie), poprzez te wymagające namysłu i refleksyjności.
Tytuł Z drugiej strony góry… nawiązuje do jednego z najbardziej znaczących odkryć dotyczących rozwoju poznawczego – zjawiska decentracji opisanego przez Jeana Piageta. Bez niego ta opowieść nie byłaby możliwa.
Anna Szuster, profesor psychologii, kierownik Katedry Psychologii Społecznej na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od wielu lat prowadzi badania nad uwarunkowaniami motywacji i zachowań prospołecznych. Jest autorką monografii W poszukiwaniu źródeł i uwarunkowań ludzkiego altruizmu (2005), współautorką zbioru O różnych obliczach altruizmu (2007), a także książki Rozmowy o rozwoju osobowym (wraz z M. Jarymowicz, 2014). W najnowszych pracach podjęła problematykę cyberprzemocy rówieśniczej i oddziaływań ukierunkowanych na jej ograniczanie. Część uzyskanych rezultatów opublikowała w monografii współautorskiej (wraz z J. Barlińską) Cyberprzemoc. O zagrożeniach i szansach na ograniczenie zjawiska wśród adolescentów (2014).
Książka przedstawia aktualne dyskusje programowe w europejskich partiach socjaldemokratycznych.
W debacie - obok polityków takich jak Tony Blair, Gerhard Schroeder - udział biorą wybitni filozofowie, socjologowie i ekonomiści: Ralf Dahrendorf, Anthony Giddens, Michael Ehrke, Heiner Flassbeck, Andrew Glyn, Steward Wood, Mario Nuti, Marisol Touraine, Tadeusz Kowalik.
Autorka, zarówno w aspekcie prawniczym, jak i socjologicznym, analizuje przestępczość cudzoziemców naszym kraju w latach dziewięćdziesiątych. Przedstawia ją w dwóch wymiarach: na podstawie statystyk policyjnych oraz relacjonując badania kryminologiczne przestępczości ujawnionej. Irena Rzeplińska opisuje strukturę, dynamikę, czynniki społeczne i demograficzne, ofiary popełnianych przestępstw, jak również przedstawia analogiczne zjawiska i metody ich przezwyciężania w wybranych krajach Europy Zachodniej.
To już ostatni, trzeci tom Podróży po historii filozofii, w którym autorzy omawiają najważniejsze nurty filozofii XIX i XX wieku. A że czynią to w sposób niekonwencjonalny i przystępny także dla młodszego Czytelnika, dopiero zaczynającego ową wędrówkę, niech świadczą chociażby tytuły rozdziałów: Ja, Johann Gottlieb Fichte; G.W.F. Hegel - dziejopis Pana Boga; Schelling ? romantyczny Prometeusz; Schopenhauer demaskuje rzecz samą w sobie (dramat w czterech odsłonach z udziałem autora); Religia nauki Augusta Comte?a; ”Święty racjonalizmu„ ? J.S. Mill; Oczyszczający strumień ognia: Ludwik Feuerbach, niewierny uczeń Hegla; Krytycy złudzeń filozoficznych: Marks (?Murzyn? z Trewiru), Kierkegaard (Kangur z Kopenhagi), Nietzsche (Uczeń Dionizosa); Trwanie Bergsona; Pionierzy czynu; Dwa języki Wittgensteina; Edmund Husserl bierze w nawias; Jak Martin Heidegger zatroszczył się o wszystko; Dwie twarze egzystencjalizmu; Nowe wraca (dwie wersje osoby); Twarz Levinasa; Gadamer i krytyka rozumu humanistycznego; Mroki oświecenia (krytycy z Frankfurtu); Pismo Derridy.
W tomie zgromadzono 26 studiów z zakresu socjologii i nauk politycznych, które koncentrują się wokół problematyki władzy, państwa i narodu. Obok tekstów o charakterze eseistycznym w księdze zamieszczono liczne studia empiryczne nad funkcjonowaniem współczesnych systemów politycznych.
Książka omawia problemy związane z systemem opieki zdrowotnej w Polsce, Estonii, na Litwie i Łotwie, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony zdrowia kobiet. Przedstawia wyniki monitoringu zmian i poprawek do reformy służby zdrowia w Polsce z przełomu lat 2000 i 2001. Są one ujęte w perspektywie porównawczej z reformami przeprowadzonymi w Republice Czeskiej i w Niemczech. Niestabilna sytuacja w systemie opieki zdrowotnej, pojawiające się pomysły likwidacji kas chorych wskazują na potrzebę dalszego namysłu nad kierunkami przekształceń. Redaktorka tomu profesor Bożena Chołuj ma nadzieję, że przedłożony w książce materiał przyczyni się do tego, aby realizacja zmian przyniosła jak najlepsze efekty w tak newralgicznym obszarze, jakim wciąż jest opieka zdrowotna kobiet w Polsce.
Monografia stanowi bardzo interesujące opracowanie na temat zmieniającego się obrazu i struktury wybranej wsi Przybyszew w wymiarze demograficznym, gospodarczym, społecznym, w tym edukacyjnym i socjokulturowym, wnosząc tym samym wkład metodyczny i merytoryczny w zakresie rozpoznania i oceny prawidłowości rozwojowych rolnictwa i obszarów wiejskich, z uwzględnieniem wielopłaszczyznowego kontekstu.
Prezentowane opracowanie ma charakter interdyscyplinarny. Zawiera opis, analizę i ocenę rysu historycznego badanej miejscowości i zachodzących w niej zmian. Nie jest to jednak wyłącznie opis stanów faktów czy obserwowanych zjawisk. Znajdujemy tu również pogłębiony komentarz dla zakreślonych kierunków zmian, z uwzględnieniem wpływu ogólnych uwarunkowań rozwoju społeczno-gospodarczych.
[Z recenzji prof. dr hab. Henryka Runowskiego]
W ideologicznych założeniach polskie pogranicza powinny przekształcać się w transgranicza. Jednak obrazy rzeczywistości, przedstawiane także w tym tomie, zakłócają sielankowe wizje formułowane na gruncie europeizmu. Szereg wydarzeń, poczynając od 1997 r., kiedy to Polska w ramach procesów przystosowawczych przed włączeniem do Unii Europejskiej zaczęła osłabiać relacje ze wschodnimi sąsiadami, stawia pod znakiem zapytania, to znów wspiera euromyślenie o pograniczach. Należy też pamiętać, że na procesy społeczno-gospodarcze na pograniczach istotny wpływ miało pełne włączenie Polski do strefy Schengen w 2007 r., a później uruchamianie i zawieszanie umów o małym ruchu granicznym z ograniczaniem versus poszerzaniem grupy beneficjentów.
Z Wprowadzenia
Problematyka tomu koncentruje się m.in. wokół następujących zagadnień:
• Co wniosły badania i refleksje z ostatnich lat do wiedzy o transgraniczach, efekcie pogranicza, człowieku pogranicza?
• Jak postrzegać pogranicza: kiedy jako modelowe transgranicza, a kiedy jako obszary rywalizacji o państwowo-narodowych barwach?
• Jaki jest zakres i jakie konsekwencje kontaktu kultur na pograniczach?
• Jak wzmocnić szeroko rozumiane bezpieczeństwo na pograniczach – fizyczne, społeczne i ekonomiczne?
• Jakie nowe procesy i zjawiska dały o sobie znać w ostatnim okresie na polskich pograniczach?
In this issue e.g.:
Work environment, governance and service quality in Japanese healthcare
Behaviour architects: a framework for employing behavioural insights in public policy practice
W kolejnej edycji Rzeszowskiej Diagnozy Społecznej podjęto tematykę szeroko rozumianej jakości życia w mieście. Autorzy przedstawiają następujące zagadnienia: więź mieszkańców z Rzeszowem, ocena warunków życia w mieście z perspektywy mieszkańców (tej kwestii poświęcono najwięcej uwagi), poczucie dobrostanu mieszkańców Rzeszowa, ich zachowania żywieniowe oraz samoocena stanu zdrowia, zaufanie do lokalnych polityków oraz ocena potrzeb inwestycyjnych z perspektywy mieszkańców. W końcowej części pracy przedstawiono postulaty pod adresem polityki miejskiej oraz rekomendacje dotyczące kolejnych badań poświęconych problematyce jakości życia w mieście. Główne źródło analiz stanowiły wyniki reprezentatywnego badania ankietowego przeprowadzonego na losowej próbie mieszkańców Rzeszowa. Wykorzystano też dane pochodzące ze statystyk publicznych. Wywód zilustrowano fotografiami elementów przestrzeni miejskiej. Książka adresowana jest nie tylko do osób naukowo zajmujących się problematyką jakości życia w mieście, ale także do decydentów odpowiedzialnych za kreowanie polityki miejskiej, przedstawicieli mediów oraz zwyczajnych mieszkańców.
Lokalni politycy oraz zwykli mieszkańcy otrzymują narzędzie pozwalające lepiej zrozumieć miasto i to miasto zmieniać. Rozmach tematyczny Diagnozy , dbałość o kontekst interpretowania wyników, szczegółowość analiz sprawiają, że Rzeszów zyskał materiał o dużym znaczeniu.
Z recenzji wydawniczej prof. Tomasza Nawrockiego (Uniwersytet Śląski)
Krzysztof Mętrak był cudownym dzieckiem swojej epoki. Najmłodszy członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, którym został w wieku zaledwie 21 lat, nie tylko pisał wiele, lecz także na wiele tematów. Był bardzo wrażliwym, może nawet nadwrażliwym, obserwatorem rzeczywistości społecznej, politycznej i kulturalnej swoich czasów. Spojrzenie na Mętraka jako krytyka, który stworzył własną definicję tej profesji i konsekwentnie działał w jej ramach, jako erudytę, poetę, miłośnika sportu i kultury popularnej, uczestnika oraz aktywnego członka warszawskiej elity intelektualnej okresu PRL i wczesnych lat dziewięćdziesiątych, daje portret skomplikowany, wymykający się niejednoznacznym ocenom, ale z pewnością uświadamia znaczenie tej twórczości w kształtowaniu krytyki filmowej jako domeny intelektu najwyższej próby.
Kolejne tomy serii dotyczyć będą innych ważnych dla polskiej krytyki filmowej postaci, m. in. Marii Kornatowskiej, Jerzego Płażewskiego, Bolesława Michałka, Krzysztofa Teodora Toeplitza, Zygmunta Kałużyńskiego.
Zamiarem redaktorów jest naszkicowanie obrazu krytyki oraz zrekonstruowanie roli, jaką niegdyś odgrywała. Być może okaże się to pomocne dla podjęcia dyskusji o specyfice, funkcji, a nawet zasadności istnienia krytyki filmowej w dzisiejszej rzeczywistości.
Barbara Giza i Piotr Zwierzchowski
Tajemnica Dworca Tokio to z pewnością książka godna polecenia. Całość napisana jest klarownym językiem oraz cechuje się wysokim poziomem merytorycznym. Autorka wykazuje się dużą wiedzą teoretyczną (popartą bogatą literaturą przedmiotu) oraz praktyczną (wyniesioną z pobytów w Japonii), a ponadto wprowadza na grunt polskiej humanistyki i nauk społecznych nowe, nieznane dotąd szerzej pojęcie sakariby służące interpretacji kultury japońskiej. Wszystkie te przymioty sprawiają, że monografia ta będzie stanowiła cenne źródło zainteresowania nie tylko dla japonistów, lecz także dla licznych ekspertów (socjologów, antropologów, historyków, politologów) zajmujących się problematyką miasta – urban studies – i miejsca dworca kolejowego w tej tematyce.
z recenzji dr. Jacka Splisgarta
Beata M. Kowalczyk – japonistka i socjolożka, pracuje w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu na Uniwersytecie Jagiellońskim. Absolwentka Uniwersytetu Tokijskiego, Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Paris 1 Panthe´on-Sorbonne. Bada kulturę społeczeństwa japońskiego oraz kariery zawodowe w świecie sztuki widziane w perspektywie lokalnej i transnarodowej.
Autorka błyskotliwie i jasno rekonstruuje, jak definiowano emocje oraz w jaki sposób umieszczano je w szerszym myśleniu na temat świata i moralności; jakie prezentowano typologie emocji; jak tłumaczono ich pochodzenie; jak opisywano ich związek z rozumem. To wielka praca i wielki wyczyn autorki (...), potrafiła na trzystu stronach swej opowieści przeprowadzić czytelnika po szlakach i bezdrożach myśli Platona i Tukidydesa, Jamesa i Darwina, Hobbesa i Spinozy, pokazując niuanse, paradoksy, konsekwencje ich teorii. Wędrujące pojęcie emocji i jego niepewny związek z sentymentem, afektem, wolą, kaprysem, intelektem – oto właściwy bohater tej książki. (…)
Problem postawiony w książce jest kluczowy dla zrozumienia klasycznych i współczesnych stanowisk w zakresie polityki, antropologii i socjologii emocji. Autorka słusznie szuka „emocji” w etyce i polityce i znakomicie argumentuje na rzecz tego, że emocja nie eliminuje racjonalności, lecz ją konstytuuje.
Z recenzji prof. dr. hab. Szymona Wróbla
Karolina Wigura podjęła próbę zmierzenia się z ideą, której imienia nie potrafię znaleźć, ale o której wiem, że działa, niekiedy jawnie, innym razem w ukryciu, wzruszając podstawy naszej chłodnej racjonalności, wstrząsając gruntem racji, na którym budujemy schematy codziennego wnioskowania, miażdżąc siłą zbiorowych lęków, łudząc nadziejami możliwego szczęścia. (…) Autorka przygotowała monografię, w której idea ta żyje, oddziałuje i ma swoją własną historię, opowiedzianą precyzyjnie i systematycznie.
Z recenzji hab. dr. hab. Jolanty Żelaznej
Karolina Wigura jest adiunktem w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Członkini Zarządu Fundacji „Kultura Liberalna”. W latach 2016–2018 współdyrektorka programu „Knowledge Bridges: Poland – Britain – Europe” w St. Antony’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Studiowała na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana w Monachium. Stypendystka m.in. wiedeńskiego IWM, GMF oraz Leadership Academy for Poland. Opublikowała książkę Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki (2011), wyróżnioną nagrodą im. J. Tischnera, oraz, wraz z Jarosławem Kuiszem i Wojciechem Sadurskim, Trudne rozliczenia z przeszłością (t. I i II, 2018).
Autorki prezentowanych w książce tekstów pokazują wybrane problemy nierówności i dyskryminacji ze względu na płeć w polskim szkolnictwie wyższym na tle globalnym. W ciekawy sposób analizują m.in.: niski udział kobiet w naukach technicznych i inżynieryjnych w krajach europejskich, mechanizmy marginalizujące kobiety w zawodzie chirurga, niewielki udział kobiet w kadrze uczelni plastycznych, a także przebieg studiów doktoranckich oraz dostęp do grantów badawczych przyznawanych kobietom i mężczyznom przez polskie instytucje. Omawiane aspekty przedstawiają też w perspektywie historycznej oraz dociekają przyczyn zastanego stanu rzeczy.
Przytoczone w książce dane dotyczące sytuacji kobiet w świecie akademickim świadczą o zadziwiającym wręcz utrzymywaniu się od lat pewnych prawidłowości, takich jak wolniejsze kariery mimo relatywnie długiego stażu pracy naukowej oraz nikła obecność na wyższych pozycjach w hierarchii akademickiej.
Prezentowana książka, zgodnie z postawionymi przez Autora celami głównymi i szczegółowymi, wypełnia istniejącą dotąd lukę na rynku rodzimej literatury naukowej w odniesieniu do polskiego prawosławia w Polsce Ludowej oraz III RP. […] Stefan Dudra pokazuje funkcjonowanie polskiej Cerkwi Prawosławnej kompleksowo. Uwzględnia aspekty: polityczne, historyczne, prawne, administracyjne, doktrynalne, finansowo-majątkowe, narodowościowe, edukacyjne, kulturalne, społeczne, organizacyjne, duszpasterskie, opiekuńcze, charytatywne, naukowe, demograficzne, statystyczne, ekumeniczne, medialne, a także międzynarodowe. Z uznaniem należy odnieść się do obiektywizmu i wieloaspektowej rzetelności Autora oraz jego kunsztu warsztatowego, na który składają się solidna kwerenda źródłowa archiwów państwowych i kościelnych oraz imponująca liczba książek, artykułów i innych dokumentów, będących podstawą opracowania.
z recenzji dr. hab., prof. nadzw. Pawła A. Leszczyńskiego
Z założenia jest to całościowe ujęcie, w którym podjęto próbę ukazania działań państwa polskiego po roku 1944 do chwili obecnej w stosunku do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, podjętych w ramach polityki wyznaniowej i narodowościowej.
Na rynku wydawniczym widoczny jest brak tak cennego pod względem poznawczym i analitycznym kompleksowego podejścia do tytułowej problematyki. Rozważania zawarte w prezentowanej książce mogą być interesujące dla historyków oraz badaczy rozwiązań prawno-administracyjnych.
z recenzji prof. dr. hab. Grzegorza Rydlewskiego
Stefan Dudra – historyk i politolog, profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Zielonogórskim, kierownik Zakładu Stosunków Międzynarodowych Instytutu Politologii UZ oraz Pracowni Badań nad Mniejszościami Narodowymi i Etnicznymi. Członek Komisji Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół zagadnień związanych z państwową polityką wyznaniową i narodowościową. Autor licznych publikacji w czasopismach naukowych i pracach zbiorowych.
Oddawana w ręce czytelnika publikacja pozwala spojrzeć na dzisiejszą dyplomację europejską z różnych perspektyw: od analizy procesu decyzyjnego Unii Europejskiej, przez ukazanie poszczególnych działań realizowanych w jej lokalnym, polskim wymiarze, po ekonomiczno-globalne spojrzenie na efekty poszczególnych decyzji. […] Interdyscyplinarność nauki o stosunkach międzynarodowych determinowała zastosowane w pracy podejście badawcze. Jednym z celów, które postawiła sobie Autorka, było zdefiniowanie nowego ujęcia integrującego metody badawcze z zakresu stosunków międzynarodowych i komunikowania politycznego.
z recenzji dr hab. Ilony Biernackiej-Ligięzy, prof. UMCS
Konstrukcja pracy wskazuje, że mamy do czynienia z realizacją przemyślanego zamysłu badawczego Autorki. Zwłaszcza podział pracy na część teoretyczną i weryfikację empiryczną podnosi walor publikacji do rangi wysoko ocenianych monografii prezentujących bardzo dobry warsztat naukowy, który powinien być upowszechniany w celach dydaktycznych dla kolejnych pokoleń naukowców. […] Publikacja wyróżnia się na rynku i stanowi inspirujące opracowanie o szerokich walorach poznawczych integrujących różne podejścia badawcze.
z recenzji dr hab. Marty Witkowskiej
Marta Ryniejska-Kiełdanowicz – politolog, adiunkt w Zakładzie Komunikowania Międzynarodowego w Instytucie Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego. W kręgu jej zainteresowań naukowych znajdują się takie zagadnienia, jak międzynarodowe public relations, studia nad dyplomacją publiczną i kulturalną oraz dyplomacja miast.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
