W ostatnim czasie duże zainteresowanie zaczął wzbudzać nastrój, czyli stan o tak małej intensywności, że czasem umyka naszej uwadze. Nie ma on bezpośredniego wpływu na zachowania człowieka, nie stanowi impulsu do działania, nie wybija się na plan pierwszy w naszej świadomości, ale decyduje o tym, jak postrzegamy nasze otoczenie. Nastrój zabarwia wszystkie nasze myśli i dlatego jest w nich cały czas obecny. Dość szczególne miejsce wśród różnych jego rodzajów zajmuje smutek. Właściwie zawsze w myśleniu potocznym był uznawany za uciążliwy i całkowicie niepotrzebny. Książka ujmuje smutek w kontekście najpopularniejszych modeli nastroju i pokazuje, że w wielu sytuacjach jest on o wiele bardziej użyteczny niż nastroje przyjemne. Zawsze pozostaje odczuciem uciążliwym, a czasem nawet bolesnym, ale może przynosić korzyści w postaci usprawnienia niektórych procesów poznawczych czy uodpornienia na błędy postrzegania i ewaluacji. Książka jest adresowana do studentów i badaczy zainteresowanych zależnościami między nastrojem i przetwarzaniem informacji oraz możliwościami, jakie dają w tej dziedzinie narzędzia psychofizjologiczne.
Zbiór szesnastu artykułów (…) stanowi interesującą całość z trzech powodów. Po pierwsze, umożliwia przyjrzenie się wielu zjawiskom zachodzącym współcześnie na wsi polskiej (nowe zasady produkcji żywności i ich konsekwencje społeczne oraz kulturowe, stosunek mieszkańców wsi wobec przyrody, znaczenie migracji zarobkowych czy też rozwój społeczeństwa obywatelskiego). Po drugie, daje wgląd w to, jakimi tematami zajmuje się obecnie polska socjologia wsi (jak wyżej). Po trzecie wreszcie, stawia pytania o kondycję samej dyscypliny, o stosowane w jej obrębie założenia i metody badawcze, a więc o kształt aktualnego paradygmatu badawczego.
(z recenzji I. Bukraby-Rylskiej)
Nie znika jednak z rzeczywistości społecznej specyficzny splot warunków, który bywa nazywany wymiarem wiejskim (rural). (…)
Rozwijając współpracę z przedstawicielami innych dyscyplin, socjologia wsi podejmuje więc nowe problemy badawcze i redefiniuje własny przedmiot badań. Ma to związek zarówno z zachodzącymi zmianami społecznymi, których następstwa obserwuje się także na wsi, jak i rozwojem socjologii i wyłanianiem się nowych obszarów zainteresowań. Na skutek zmian społecznych kurczy się świat społeczny, utożsamiany dotychczas z wsią i wiejskim sposobem życia. Świadczy o tym zanik wielu charakterystyk składających się na specyfikę przestrzeni wiejskiej, których występowanie umożliwiało odróżnianie wsi od miasta. Procesy społeczne, takie jak globalizacja, suburbanizacja, urban sprawl, dezagraryzacja prowadzą do kształtowania się nowych form społeczno-przestrzennych, łączących cechy obu struktur osadniczych, zamazując czytelne niegdyś granice i podziały.
(z Wprowadzenia Hanny Podedwornej)
Książka przedstawia formułowane w ramach nowego zarządzania publicznego sposoby zapewniania obywatelom najważniejszych usług publicznych. Upowszechniło ono pogląd, że proste usługi komunalne, ale także edukacja czy ochrona zdrowia to zadania, które najlepiej zrealizują podmioty prywatne (biznes i sektor pozarządowy) wyłonione przez administrację w konkurencyjnych procedurach. Jak opisywał Tony Judt, takie podejście wyzwoliło nas z przekonania, że państwo gwarantuje najlepsze rozwiązanie wszystkich problemów. Coraz częściej zaczynamy jednak dostrzegać luki i ułomności w prorynkowym nastawieniu do zarządzania publicznego. Przekonujemy się, że potrzebne jest pragmatyczne i poparte doświadczeniem spojrzenie na dylemat: ile państwa, ile rynku w sferze usług publicznych.
To praca ważna, tak dla badaczy usług publicznych, jak i tych, na których spoczywa powinność ich zapewnienia. Tym pierwszym oferuje ona użyteczną teoretyczną perspektywę analityczną. Z kolei dla tych drugich stanowić może zbiór nieocenionych wskazówek, kiedy przychodzi rozstrzygać o formie i zakresie świadczenia usług publicznych. To także pozycja, z którą koniecznie powinni się zapoznać studenci kierunków, na których wykłada się zagadnienia związane z usługami publicznymi.
z recenzji dr. hab. Stanisława Mazura, prof. Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Książka przedstawia najważniejsze wyniki uzyskane w ramach interdyscyplinarnego projektu badawczego „Nowe wzorce formowania rodziny w Polsce – kontekst społeczno-ekonomiczny, preferencje i wpływ na zadowolenie z życia” (FAMWELL). Celem projektu było pogłębienie wiedzy na temat przyczyn rozpowszechniania się nowych wzorców tworzenia i rozwoju rodzin w Polsce oraz ich konsekwencji dla dobrostanu psychicznego ludności. W kolejnych rozdziałach badamy, jak różnego rodzaju zasoby i ograniczenia, o charakterze ekonomicznym, instytucjonalno-prawnym czy społecznym, a także wyznawany system wartości wpływają na formowanie związków – w tym związków nieformalnych – i ich rozpad, na decyzje o urodzeniu pierwszego i kolejnego dziecka, a także na zjawisko bezdzietności. Praca prezentuje wartościowe rezultaty, które należy ocenić jako wzbogacające wiedzę w zakresie kształtowania się nowych wzorców formowania i rozwoju rodziny w Polsce z uwzględnieniem ich wpływu na zadowolenie z życia. Wszystko to gwarantuje, że publikacja znajdzie liczne grono nabywców wśród demografów, ekonomistów, socjologów, polityków społecznych, zainteresowanych procesami demograficznymi, ich społeczno-ekonomicznymi uwarunkowaniami i konsekwencjami oraz możliwościami aplikacyjnymi otrzymanych wyników. z recenzji dr hab. Jolanty Kurkiewicz, prof. UE w Krakowie
W Polsce proces starzenia się ludności postępuje bardzo szybko, co zmienia kształt „polskiej kultury starości”. Na potrzeby niniejszej książki termin ten definiujemy jako zestaw norm i praktyk społeczno-kulturowych – realizowanych zarówno przez osoby starsze, jak i osoby młode wobec osób starszych – szczególnie istotnych na dalszych etapach życia. W naszych badaniach skoncentrowaliśmy się na „młodych” emerytach, a więc takich, którzy formalnie przeszli na emeryturę w okresie ostatnich pięciu lat. Ich doświadczenie emerytury jest więc krótkie, można powiedzieć, że są w fazie przejściowej pomiędzy kolejnymi etapami życia – pomiędzy późną dorosłością a starością. Ale jest to okres kluczowy, jeżeli chcemy gruntownie poznać doświadczenie starzenia się i uchwycić bieg życia jednostki w całej jego złożoności. Przejście na emeryturę może być postrzegane jako znaczący moment w życiu człowieka. Ma on wpływ nie tylko na jednostkę przechodzącą na emeryturę, ale oddziaływa również na innych ludzi: członków rodziny, współpracowników, przyjaciół i znajomych. Jest więc kluczowy dla wielu wymiarów relacji społecznych. Pojawia się jednak pytanie, czy stanowi on punkt zwrotny w wymiarze tożsamościowym człowieka, czy w zasadniczy sposób odbija się na sposobie definiowania samego siebie i odnajdywania się w otaczającej rzeczywistości społecznej. Odpowiedź na to pytanie nie może być (i nie jest) odpowiedzią łatwą. Moment przechodzenia na emeryturę, jak i sam czas emerytury, nie jest bowiem doświadczeniem jednorodnym.
Kluczowe w tej książce są trzy pojęcia: tożsamość, religia i biografia. Opowieść o życiu jest świadectwem losów poszczególnej osoby i jednocześnie narracją o wspólnotach, do których przynależy. Daje wyraz nie tylko zmaganiom z określeniem siebie, lecz także wyraża „My”, w którym „Ja” jest zakorzenione. Z doświadczanym, nazywanym, nieodnajdywanym lub traconym sensem życia wiąże się właśnie tożsamość. W książce próbuję odpowiedzieć na pytanie o to, jak się kształtuje tożsamość osobista i zbiorowa, jak jest podtrzymywana i w jaki sposób podlega zmianom, a także – jaka jest rola religii w tych trzech procesach. O religii na tym pięknym półwyspie można powiedzieć, że – podobnie jak w innych miejscach poradzieckiego świata – przeżywa „renesans”, albo że obserwowana zmiana to zbiorowa konwersja z ateizmu. Czy rzeczywiście? Czym był ateizm w życiu moich rozmówców i jak widzą to teraz? Czym był Związek Radziecki? Jaki był i jaki jest obecnie status prawosławia, islamu i katolicyzmu? Odpowiedzi na te i inne pytania poszukiwałam w biograficznych narracjach, relacje zaś między doświadczeniem poszczególnych osób i grup, tożsamością, jej podtrzymywaniem i zmianą, a także rolą religii, są złożone i niejednoznaczne – jak w witrażach. Irena Borowik – prof. dr hab. w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie kieruje Pracownią Społecznych Badań nad Religią. Interesuje się socjologią religii: teoriami religii, empirycznymi badaniami religijności w Polsce i na świecie, przemianami w Środkowo-Wschodniej Europie oraz metodologią badań. Autorka wielu publikacji krajowych i zagranicznych, redaktorka kilkudziesięciu prac zbiorowych polsko i angielskojęzycznych, pomysłodawczyni i koordynatorka serii Socjologia Religii. Należy do licznych organizacji naukowych i jest członkinią komitetów redakcyjnych kilku czasopism. Od 1991 roku kieruje Zakładem Wydawniczym NOMOS.
Problem pracoholizmu pojawił się w Polsce stosunkowo niedawno. Przeglądając wpisy na forach internetowych i blogach można dostrzec, jak różne są znaczenia przypisywane pracoholizmowi. Dla jednych nadmierna praca jest źródłem satysfakcji, dla innych wynika z chęci sprostania oczekiwaniom (własnym i innych). Czasami taka dająca zadowolenie praca wypełnia całe życie, bo znaleźć w niej można wszystko, co do szczęścia potrzebne. Pracowanie może być akceptowanym sposobem ucieczki od własnych problemów. Praca ponad siły wynika niekiedy z obawy przed utratą pracy, a nieraz ze złej organizacji pracy. Pracoholizm to szkodliwy skutek nadmiernego obciążania się pracą. Dopiero wnikliwa analiza pozwala odróżnić pracoholizm od nadmiernego obciążania się pracą. Książka składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono zjawisko nadmiernego obciążania się pracą, w drugiej przedstawiono różne narzędzia badania pracoholizmu oraz przebieg i wyniki badań nad własnym kwestionariuszem, w tym osobowościowe i temperamentalne czynniki wpływające na nadmierne obciążanie się pracą. W załączniku zawarto arkusz pytań własnego kwestionariusza KONOP wraz z normami opracowanymi dla grup zróżnicowanych ze względu na płeć, wykształcenie i wiek. Niezwykle sumiennie przeprowadzona analiza istniejących koncepcji wraz z omówieniem już istniejących badań znakomicie porządkuje wiedzę na temat pracoholizmu, stanowiąc równocześnie podstawę do skonstruowania przez Autorów własnego kwestionariusza. Opisany w książce sposób konstruowania narzędzia badawczego jest wzorcowy. Począwszy od studiów literaturowych, opracowanie własnego modelu analizowanego zjawiska, przeglądu istniejących narzędzi i do konstrukcji własnego kwestionariusza z podaniem parametrów psychometrycznych dla wyróżnionych skal. z recenzji dr hab. Marii Strykowskiej, prof UAM Autorami książki są pracownicy i doktoranci Instytutu Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
W dwu ostatnich dekadach problematyka pamięci społecznej i różnorodnych form jej upamiętniania stała się jednym z najbardziej popularnych tematów dyskutowanych w publicystyce. Nie tylko zresztą w publicystyce, również w nauce obserwujemy bardzo wyraźny wzrost zainteresowań tą problematyką. Do grona nielicznych socjologów, którzy od czasów Halbwachsa i Czarnowskiego zajmowali się tymi zagadnieniami, dołączyli historycy, antropologowie, kulturoznawcy wprowadzając jednocześnie nowe terminy na określenie przedmiotu swych badań. Tak więc oprócz upowszechnionych przez Halbwachsa terminów „pamięć zbiorowa” i „pamięć społeczna” na oznaczenie badań nad fenomenami funkcjonowania przeszłości w teraźniejszości, pojawiły się nowe: „socjologia pamięci”, „antropologia pamięci” „miejsca pamięci” „historia drugiego stopnia”.
Wszystko to można by traktować jako symptomy rosnącego znaczenia problematyki przeszłości w życiu społecznym i politycznym. Problem okazuje się jednak bardziej skomplikowany, gdy przechodzimy do pytań bardziej szczegółowych, pytań o przyczyny takiego stanu rzeczy, gdy od ogólnych dywagacji na temat społeczeństwa przechodzimy do analizy społecznego zróżnicowania owego zainteresowania przeszłością. Okazuje się wówczas, że fenomen współczesnej fascynacji tym, co zdarzyło się kiedyś, jest czymś bardziej złożonym, niż podobne fascynacje ćwierć wieku temu. Jedną z przyczyn narastającego różnicowania się dyskursów przeszłościowych są zmiany sfery publicznej, w której są one prowadzone. Zasadnicza różnica między sytuacja sprzed dwudziestu pięciu – trzydziestu lat a sytuacją obecną polega na zmianie zasadniczych elementów konstytuujących sytuację komunikacyjną, w jakiej prowadzone były/są dyskusje o przeszłości, co w konsekwencji prowadzi tak do zmian mechanizmów rządzących przemianami samego dyskursu o przeszłości, jak i społecznych funkcji pamięci przeszłości.
W tomie znalazły się bardzo ważne teksty odnoszące się do pamięci zbiorowej społeczeństwa polskiego i sposobów jej przejawiania się w dyskursie publicznym.
W tomie publikują:
Kamilla Biskupska, Karolina Ciechorska-Kulesza, Joanna Gubała, Kaja Kaźmierska, Magdalena Lemańczyk, Mateusz Magierowski, Krzysztof Malicki, Jacek Nowak, Krystian Połomski, Krystyna Ewa Siellawa-Kolbowska, Andrzej Szpociński, Ludmiła Władyniak, Monika Żychlińska.
Seria wydawana wraz z Collegium Civitas oraz Instytutem Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk.
,,Książka jest próbą oceny zmian na polskiej wsi, dokonaną przez znawczynię tej problematyki. Dobrze został wybrany moment na takie podsumowanie - ponad 20 lat transformacji i prawie 10 lat przynależności do Unii. Pozwala to ukazać polską wieś w momencie, w którym już ujawniają się trwałe prawidłowości, a nie tylko perturbacje okresu przejściowego.""dr hab. Jerzy Bartkowski, prof. UW
Dobrze pomyślana, solidnie podbudowana intelektualnie i rzetelnie skonstruowana pokoleniowa refleksja nad kulturą tu i teraz, w której z pewnością rozpoznają się czytelnicy. prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta Jesteśmy świadkami przejścia ponowoczesnego, które sprawia, że kulturę przestaje się utożsamiać ze zbiorowością ludzi żyjących w jej obrębie i dzielących jednakowy system normatywny, jest ona raczej kojarzona z mnogością i różnorodnością ich wyborów. Autorzy niniejszej publikacji ukazują rozmaite paradoksy z tym związane występujące w różnych obszarach świata/życia: religijności, seksualności, przemian męskości i kobiecości, konsumpcjonizmu, korporacjonizmu, jednostkowej tożsamości, kultury masowej i sztuki. Prezentują zarazem swoistą walkę między zjawiskami takimi jak fast-food i slow food, kultura „wysoka” i popularna, heteronorma i wielość norm, a także różne praktyki oporu w ramach tych starć. Ostatecznie jednak zostawiają Czytelnika z nadzieją, że warto postrzegać przejście ponowoczesne nie tyle przez pryzmat kryzysów, jak to się powszechnie czyni, ile widzieć w nim proces – by tak rzec – dezintegracji pozytywnej w makroskali. W tomie publikują: Zuzanna Grad, Izabela Handzlik, Anna Hebda, Anna Jawor, Marta Karczewska, Lidia Lechnio, Michał Jan Lutostański, Natalia Mojzych, Magdalena Skrętkowicz, Joanna Stępniewska, Aleksander Wasiak-Radoszewski, Piotr Zańko.
Wokół migracji dorosłych dzieci w kontekście potrzeb ich starszych rodziców, konstruowane są negatywne dyskursy przybierające postać panik moralnych. W ich centrum znajdują się migrujące kobiety, szczególnie te, których rodzice wymagają pomocy w utrzymaniu higieny osobistej. Są one w większym stopniu niż migrujący mężczyźni, którzy znajdują się w podobnej sytuacji, poddane społecznym (negatywnym) ocenom w społeczeństwie wysyłającym. Zmusza je to do podjęcia dodatkowego wysiłku w państwie imigracji, aby bezpośrednią opiekę osobistą zastąpić substytutem w postaci wsparcia finansowego. Sytuacja migrujących kobiet ulega dodatkowej komplikacji, gdy są one obciążone podwójnymi zobowiązaniami rodzinnymi i opiekują się nie tylko swoimi starszymi rodzicami, lecz także własnymi dziećmi. Ta częsta w transnarodowej rzeczywistości sytuacja prowadzi do pojawienia się licznych napięć i dylematów moralnych. W swej książce zajmuję się funkcjonowaniem transnarodowego systemu opieki międzygeneracyjnej, w ramach którego realizowane są praktyki społeczno-kulturowe redukujące przynajmniej częściowo owe napięcia i dylematy.. Łukasz Krzyżowski
W dobie masowych procesów imigracyjnych państwa docelowe muszą zmierzyć się z włączeniem imigrantów w struktury społeczeństwa, gospodarki, a zwłaszcza rynku pracy. Proces inkluzji politycznej cudzoziemców stanowi wielkie wyzwanie dla całych społeczeństw oraz ich elit politycznych. Dylematy związane z warunkami nadawania obywatelstwa dotykają fundamentalnych dla państwa narodowego pytań o podstawy i reguły członkostwa we wspólnocie politycznej.
W książce oprócz wprowadzenia teoretycznego do tematu inkluzji politycznej imigrantów czytelnik znajdzie analizę doświadczeń Niemiec, Francji i Wielkiej Brytanii w tej dziedzinie. Państwa te stosują odmienne modele włączania imigrantów w system prawno-polityczny, różnią się przyjętą koncepcją wspólnoty politycznej, kultury narodowej i obywatelstwa. Książka nie tylko w interesujący sposób opowiada o tym, jak kraje europejskie stały się państwami imigracyjnymi, lecz stanowi także przyczynek do dyskusji o wyzwaniach, z jakimi Polska i Polacy będą się prawdopodobnie musieli zmagać w bliższej lub dalszej przyszłości.
Magdalena Lesińska, dr, zastępca dyrektora Ośrodka Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego oraz sekretarz Komitetu Badań nad Migracjami Polskiej Akademii Nauk. Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego (Instytut Nauk Politycznych) oraz Central European University w Budapeszcie (Nationalism Studies). Interesują ją takie zagadnienia jak: polityka państwa wobec procesów migracyjnych, transnarodowe procesy polityczne, w szczególności mobilizacja polityczna imigrantów oraz mniejszości narodowych i etnicznych, a także aktywność polityczna Polonii i Polaków przebywających za granicą.
Książka stanowi głos w debacie na temat strategii rozwoju kraju w wymiarze przestrzennym. Autorki uwypuklają społeczno-ekonomiczną stronę tego rozwoju, piszą o zasobach ludzkich, warunkach bytu oraz społecznych efektach dokonywanych zmian. Czytelnik znajdzie tu potwierdzone analitycznie oceny realizowanej w Polsce polityki spójności oraz rzeczowe argumenty przemawiające za świadomym jej kształtowaniem w przyszłości.
Stanisława Golinowska, profesor ekonomii, autorka licznych prac na temat polityki społecznej, rynku pracy oraz ekonomiki zdrowia. Od wielu lat związana z Instytutem Pracy i Spraw Socjalnych w Warszawie oraz Instytutem Zdrowia Publicznego Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie; kierowała kolejno obiema placówkami. Należy do grona założycieli fundacji CASE i jako jej fellow uczestniczy w licznych międzynarodowych projektach badawczych. Prowadzi prace eksperckie na potrzeby rządu, Komisji Europejskiej oraz ONZ, a także małopolskiego samorządu terytorialnego.
Ewa Kocot, matematyk i doktor nauk ekonomicznych, specjalizuje się w analizach ilościowych z zakresu rozwoju społeczno-ekonomicznego i ochrony zdrowia. Autorka tekstów poświęconych wskaźnikom zdrowotnym oraz determinantom i projekcjom wydatków na zdrowie. Pracuje w Instytucie Zdrowia Publicznego Collegium Medicum na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Autorowi udało się skutecznie podważyć dyskurs, w którym osadzonych jest wiele studiów na temat młodzieży. Jego badania wskazują, jak dużo miejsca w świadomościowych konstruktach młodych ludzi zajmują nierozwiązane konflikty, lęk przed odrzuceniem, lęk przed innością, strach przed przekroczeniem granic. Z badań tych wyłania się dyskurs młodzieży zalęknionej, której tożsamość jest dyscyplinowana do nie-mówienia. Książka Wojciecha Siegienia jest jedną z niewielu prac pedagogicznych inspirowanych konstruktywizmem, które zostały poświęcone problematyce młodzieży w perspektywie genderowej. z recenzji dr hab. Lucyny Kopciewicz, prof. UG Wojciech Siegień, absolwent Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył studia na Wydziale Psychologii UW oraz w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UW. W 2011 r. obronił doktorat na Wydziale Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracuje jako adiunkt w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Mieszka w Gdańsku i w Czechach Orlańskich.
Monografia przedstawia efekty serii badań prowadzonych nad związkami pomiędzy temperamentem a procesami poznawczymi, takimi jak: uwaga, pamięć robocza, inteligencja poznawcza i emocjonalna oraz metapoznanie. Po raz pierwszy do analizy procesów poznawczych zastosowano uznaną na świecie Regulacyjną Teorię Temperamentu Jana Strelaua. Prezentowane w książce oryginalne, w większości autorskie metody badawcze opierają się na pomiarze komputerowym, wspomaganym klasycznymi metodami kwestionariuszowymi. Wyniki badań pokazują znaczenie temperamentu dla aktywności umysłowej i odpowiadają na pytania, jakie konfiguracje cech temperamentu (np. wytrzymałość, wrażliwość sensoryczna, reaktywność) i inteligencji sprzyjają przebiegowi różnych procesów umysłowych.
Czy wiara ludzi w sprawczy wpływ naszych oczekiwań na życie innych jest uzasadniona? Wyniki prowadzonych od ponad 50 lat badań dowodzą, że tak. W domu, w szkole, w gabinecie lekarskim i terapeutycznym, w pracy czy w wojsku zdarza się, że ludzie zachowują się zgodnie z wcześniej przyjętymi, często fałszywymi przekonaniami na ich temat. Uruchamiany jest mechanizm samospełniającego się proroctwa.
Doskonały wybór reprezentatywnych tekstów pokazuje, że analizy wpływu oczekiwań na zachowania można prowadzić wielowymiarowo, z uwzględnieniem dynamicznej interakcji osoby i środowiska, aktora-obserwatora, osób zaangażowanych w interakcję oraz kontekstu społecznego, w jakim ona zachodzi. Moim zdaniem tylko takie podejście gwarantuje zrozumienie tak złożonego i wieloaspektowego zjawiska, jakim jest wpływ oczekiwań społecznych na zachowania ludzi. Ono właśnie czyni tę pozycję zupełnie wyjątkową.
prof. dr hab. Małgorzata Kossowska
Jestem pod wielkim wrażeniem doboru tekstów. Obok klasycznej (a właściwie już legendarnej) pracy Rosenthala i Jacobson w książce zamieszczono mnóstwo bardziej szczegółowych analiz i prac o charakterze syntetyzującym. Wszystkie teksty są nadzwyczaj wartościowe merytorycznie i poznawczo.
Książka zainteresuje nie tylko psychologów, socjologów, pedagogów i przedstawicieli innych nauk społecznych. Powinna się stać obowiązkową lekturą dla nauczycieli. Samospełniające się proroctwo (nie tylko negatywne) jest jednym z najważniejszych zjawisk, jakie wpływają na pracę nauczyciela, a zwykle są niedostrzegane i niekontrolowane.
prof. dr hab. Dariusz Doliński
W tomie publikują:
Thomas H. Anderson, Elisha Y. Babad, Meryl Botkin, Carl Braun, Jere E. Brophy, Harris M. Cooper, William D. Crano, John M. Darley, Jerome B. Dusek, Jacquelynne Eccles, Robin J. Ely, Russell H. Fazio, Thomas L. Good, Kent D. Harber, Monica J. Harris, Pamela Hazelrigg, Jacinto Inbar, Lenore Jacobson, Gail Joseph, John T. Jost, Lee Jussim, Maurice J. Levesque, Charles A. Lowe, Hermiene H. Marshall, Phyllis M. Mellon, Dale T. Miller, Steven L. Neuberg, James M. Olson, Stephen W. Raudenbush, Ray C. Rist, Neal J. Roese, Robert Rosenthal, W. Burleigh Seaver, Lee Sharp, Alison E. Smith, Richard E. Snow, Mark Snyder, Robert J. Sternberg, William B. Swann Jr, Yaacov Trope, Sławomir Trusz, William Turnbull, Rhona S. Weinstein, Charles K. West, Samuel S. Wineburg, Mark Zanna.
Socjolodzy prowadzący badania na pograniczu polsko-niemieckim pytają, czy relatywna bliskość zachodniej granicy jest okolicznością warunkującą obserwowane tam procesy i zjawiska społeczne, odzwierciedlające się między innymi w zachowaniach mieszkańców lub w strukturze ich normatywnych przekonań. Autor przedstawia hipotezę, że interakcyjne źródła normatywnych przekonań są mechanizmem socjalizacji w przestrzeni społecznej polsko-niemieckiego pogranicza. Za szczególnie ważne uznaje zniesienie kontroli granicznej po przystąpieniu Polski do strefy Schengen. Okoliczność ta rzutuje bezpośrednio na wzory życia codziennego, przeobraża pogranicze zachodnie jako przestrzeń socjalizacji i wpływa na strukturę przekonań normatywnych jego mieszkańców.
Książka ta wyrasta zarówno z osobistych upodobań i sympatii autorki, z zasłuchania w głosy i słowa śpiewających kobiet, jak i z krytycznej lektury przedstawicielek feministycznej myśli, która ulega tu konfrontacji z kobiecym doświadczeniem: artystek, obserwatorek i komentatorek kultury, a zwłaszcza – współczesnych mam, córek, żon i sióstr.
Izolda Kiec – literaturoznawczyni, teatrolożka i kulturoznawczyni, jest profesorem na Wydziale Filologii i Kulturoznawstwa Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie, a w poznańskiej Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa kieruje Katedrą Kulturoznawstwa. Pisze o poezji (Zuzanna Ginczanka, Halina Poświatowska) i piosence (Agnieszka Osiecka), o teatrze (zwłaszcza jako idei oraz projekcie egzystencji) i kabarecie (z uwzględnieniem jego najdawniejszych źródeł i tradycji).
Jakie koszty i jakie korzyści wynikają z konieczności wykonywania czynności intelektualnych wymagających od nas wysiłku? Kiedy sprawowanie kontroli nad czynnościami wysiłkowymi się załamuje, a kiedy człowiek zdolny jest do mobilizacji i zintensyfikowania wysiłku poznawczego?
Prezentowana Czytelnikowi monografia stanowi pierwszą w języku polskim, tak rozległą próbę zebrania wiedzy na temat wysiłkowych uwarunkowań sprawności funkcjonowania intelektualnego.
Człowiek, przynajmniej od czasu do czasu, musi podjąć wzmożony wysiłek. Zwykle pojęcie „wzmożonego wysiłku” wiąże się z pracą mięśni, a więc odnosi do aktywności fizycznej. Psychologów interesuje jednak także (a może przede wszystkim) wysiłek poznawczy. Mamy z nim do czynienia wtedy, gdy podmiot aktywnie przetwarza informacje, koncentruje uwagę, podejmuje złożone decyzje, czy stara się zapamiętać jak najwięcej docierających doń informacji. (…) W poszczególnych częściach monografii Sławomir Śpiewak przedstawia kolejno takie zagadnienia, jak: charakterystyka wysiłkowych procesów mentalnych z perspektywy właściwości systemu przetwarzania informacji, wysiłkowe uwarunkowania możliwości sprawowania kontroli nad kilkoma (…) czynnościami jednocześnie, oraz wysiłkowe uwarunkowania sprawności przetwarzania informacji z punktu widzenia czasowej dynamiki aktywności poznawczej… Szczególnie, moim zdaniem poznawczo wartościowa jest, poparta dowodami empirycznymi, teza Śpiewaka, że system przetwarzania informacji może w wyniku wcześniejszego wysiłku i wzrostu pobudzenia o charakterze energetycznym, mobilizować się do wysiłku, który wcześniej nie był możliwy…
(...)
Sławomir Śpiewak jest w polskiej psychologii postacią szczególną. Gruntowna znajomość klasycznie rozumianej psychologii poznawczej z jednej strony i psychologii społecznej – z drugiej, czyni go prawdziwym ekspertem w obszarze social cognition. Potrafi on bowiem „odróżnić ziarno od plew”. W recenzowanej książce rozprawia się w sposób mistrzowski z funkcjonującymi w nauce pustymi pojęciami, które niestety stały się powszechnie używanymi wytrychami do pozornego wyjaśniania pewnych prawidłowości z zakresu psychologii społecznej (nie zaś: kluczami do rzeczywistego zrozumienia zjawisk społecznych). (...) Osobną kwestią jest sposób, w jaki Autor poradził sobie z prezentacją trudnego, a zarazem bardzo złożonego materiału. Albertowi Einsteinowi przypisuje się twierdzenie, że w nauce wszystko powinno być przedstawiane tak prosto, jak to możliwe, ale … nie prościej. Uważam, że Sławomirowi Śpiewakowi udało się to (…) po prostu nadzwyczajnie.
prof. dr hab. Dariusz Doliński
Dr Sławomir Śpiewak jest psychologiem społecznym. Pracuje jako adiunkt w Zakładzie Psychologii Społecznej Instytutu Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się badaniem mechanizmów odpowiedzialnych za skuteczność wpływu społecznego, poszukiwaniem poznawczych uwarunkowań zachowań społecznych oraz badaniem wysiłkowych procesów mentalnych. Jest członkiem European Association of Experimental Social Psychology, Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej (obecnie członek Zarządu) oraz zastępcą Redaktora Naczelnego (associate editor) pisma Psychologia Społeczna.
Struktura społeczna to układ relacji między kategoriami społecznymi, instytucjami i ludźmi, przy czym dominującym aspektem tego układu jest jego wymiar hierarchiczny, który można określić mianem stratyfikacji społecznej.
W książce tej przedstawiamy:
• standardowe wskaźniki pozycji społecznej i przynależności klasowej, możliwości ich wykorzystania i problemy, które badacz powinien brać pod uwagę, dokonując wyboru między wskaźnikami;
• sposoby mierzenia nierówności, które są najczęściej utożsamiane z hierarchicznym wymiarem usytuowania w strukturze społecznej;
• kwestie pomiaru otwartości i ostrości barier społecznych ze szczególnym uwzględnieniem barier ruchliwości międzypokoleniowej, doboru małżeńskiego i wyboru bliskich znajomych;
• modele wielopoziomowe stosowane w odniesieniu do zjawisk z różnych poziomów struktury społecznej;
• sposoby analizy mechanizmów stratyfikacji i spójności społecznej na poziomie jednostek;
• metody sprawdzania porównywalności wskaźników w analizach porównawczych między krajami;
• problematykę badań ewaluacyjnych, których celem jest ocena oddziaływania interwencji publicznych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
