Magdalena Żemojtel-Piotrowska, PSYCHOLOGICZNE WYZNACZNIKI I KONSEKWENCJE ROSZCZENIOWOŚCI w perspektywie (między)kulturowej
Monografia przedstawia wyniki badań nad roszczeniowością prowadzone przez autorkę i jej współpracowników w latach 2006–2015. Autorka proponuje szerokie rozumienie roszczeniowości – jako skłonności do formułowania oczekiwań wobec innych i koncentracji na własnym interesie, zrywa z jednostronnym, pejoratywnym rozumieniem roszczeniowości, pokazując zarówno negatywne, jak i pozytywne aspekty tej postawy.
Książka zawiera liczne wyniki badań zrealizowanych na łącznej próbie ponad 20 000 osób pochodzących z 44 krajów. Autorka stawia w niej pytanie o to, czym właściwie jest roszczeniowość, jakie są jej najważniejsze przyczyny i skutki, czy polska roszczeniowość różni się czymś od roszczeniowości w innych krajach. Wreszcie, analizuje znaczenie roszczeniowości w codziennych relacjach międzyludzkich: jej wpływ na zadowolenie ze związku czy funkcjonowanie w miejscu pracy. Książka może zainteresować nie tylko psychologów, lecz także politologów, socjologów i specjalistów-praktyków, zwłaszcza pracujących z młodzieżą czy beneficjentami rozmaitych instytucji.
Dr Magdalena Żemojtel-Piotrowska, adiunkt w Zakładzie Psychologii Ekonomicznej i Organizacji Instytutu Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. Stopień doktora uzyskała w Polskiej Akademii Nauk (2006). Autorka blisko czterdziestu publikacji z zakresu psychologii międzykulturowej, społecznej i marketingu politycznego. Zajmuje się badaniami wyznaczników i konsekwencji roszczeniowości, związkami narcyzmu z dobrostanem, adaptacją i konstrukcją kwestionariuszy psychologicznych, wizerunkiem polityków z uwzględnieniem ich płci, skutkami uwikłania w skandal polityczny. Autorka książki Narzekanie i roszczeniowość a postrzeganie świata społecznego (2009). Członek-założyciel Sekcji Psychologii Międzykulturowej Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej i członek International Association of Cross-Cultural Psychology (IACCP). Członek rady redakcyjnej kilku czasopism międzynarodowych, m.in. Current Issues in Personality Psychology, Romanian Sociology Journal.
Co spis powszechny przeprowadzony w 2011 r. mówi nam o zróżnicowaniu etnicznym i językowym społeczeństwa polskiego? Szukając odpowiedzi na to pytanie, autorzy analizują przygotowania do spisu, jego przebieg i rezultaty. Czytelnik znajdzie tu nie tylko same wyniki tego największego badania ludności w Polsce, lecz także obraz społecznych postaw mniejszości wobec spisu, toczone w ich obrębie dyskusje o własnym statusie i tożsamości etnicznej. Badacze porównują również spisy ludności przeprowadzone w Polsce i w innych krajach regionu, na Litwie, Słowacji i Ukrainie. Analizują sposób formułowania pytań etnicznych oraz oceniają zastosowaną metodologię spisową, łącząca rożne źródła danych, a zwłaszcza wykorzystanie tzw. metody reprezentacyjnej.
Książka Kozłowskiego to rozprawa z zakresu filozofii społecznej. Jej głównym tematem jest równość, a raczej – jak sugeruje tytuł – jej znaki, tj. pojęcia i symbole, za pomocą których ludzie zwykli myśleć o równości i artykułować dążenia równościowe. (…)
Kozłowski prowadzi swoje wywody z wielką kulturą, unikając wszelkiej tendencyjności i doktrynerstwa. Oczywiście sam wybór problematyki równości, jak również sposób jej prezentacji, świadczą o prorównościowej orientacji Autora. Jednak zasadniczą jego intencją nie jest wykazywanie, że równość jest dobra, a nierówność zła, lecz wskazywanie na nieoczywistość roszczeń równościowych, dwuznaczność działań do równości zmierzających, skomplikowane, dialektyczne relacje między równością a nierównością w konkretnych okolicznościach historycznych.
Z recenzji wydawniczej prof. UW Marcina Poręby
Michał Kozłowski – filozof, pracuje w Instytucie Filozofii Uniwersytety Warszawskiego. Autor książki Sprawa Spinozy (Kraków 2011), a także współautor badania Fabryka Sztuki. Podział pracy oraz dystrybucja kapitałów społecznych w polu sztuk wizualnych we współczesnej Polsce (Warszawa 2014). Para się również publicystyką i organizacją życia kulturalnego.
W Co to jest myślenie? staram się za pomocą narzędzi dostarczonych przez filozofię Kanta rozjaśnić problem związku między percepcją a pojęciami, który ujmuję pod postacią tzw. problemu kierowania się regułą. Argumentuję, po pierwsze, że możemy pod pewnym względem utożsamiać myślenie i percepcję, a sam problem kierowania się regułą oddalić jako wynik źle postawionego zagadnienia badawczego. Po drugie, wskazuję na to, że warunkiem możliwości kierowania się regułą jest umiejętność odróżniania reguł istotnych i nieistotnych. Brak tej ostatniej umiejętności Kant nazywa głupotą.
Publikacja w dwóch wersjach językowych: s. 1–128 wersja polskojęzyczna;
s. 129–248 wersja angielskojęzyczna.
Praca jest dziełem oryginalnym, pionierskim i bardzo potrzebnym, o dużych walorach poznawczych, teoretycznych i utylitarnych. (…) Wypełnia lukę w literaturze przedmiotu, zwłaszcza jeśli idzie o opracowania politologiczne i socjologiczne na temat politycznej partycypacji i integracji imigrantów. O jej oryginalności i naukowych walorach przesądzają przyjęta metodologia oraz sposób interpretacji efektów uzyskanych w toku badań empirycznych. Książka ta (…) powinna dotrzeć nie tylko do specjalistów, ale również do elit politycznych i partyjnych.
Z recenzji prof. dr. hab. Józefa M. Fiszera
Niniejsza nie tylko pełni funkcję diagnostyczną, stanowi też bogaty materiał będący przesłanką do rozpoczęcia szerokiej debaty publicznej nad zakresem dopuszczalnej aktywności politycznej imigrantów w Polsce. Jest to zbiór informacji na temat omawianego zagadnienia, który powinien być przedstawiony zarówno działaczom politycznym, funkcjonariuszom publicznym, jak i publicystom podejmującym zagadnienia społeczno-polityczne.
Z recenzji dr. hab. Pawła Huta
The book is an original, pioneering and necessary work offering cognitive, theoretical and utilitarian, features. (…) It fills the gap in literature on the issue, especially within the category of books on political science and sociology. Its original and scientific character is settled by the adopted methodology and the way in which the empiric research outcomes are interpreted. (…) It should reach not only specialists but also political and party elites.
Review by Professor Józef M. Fiszer, Ph.D.
Apart from its diagnostic function, the work constitutes abundant material for starting widespread public debate over the scope of immigrants’ political activeness admissible in Poland. It is a collection of information on the discussed issue that should be presented to political activists and government officials as well as journalists involved in social and political issues.
Review by Paweł Hut, Ph.D.
Autorka przedstawia rezultaty drugiego etapu badań poświęconych psychologicznym charakterystykom wybranej grupy aktorów polskich. Bez wątpienia są to rezultaty warte opublikowania, ponieważ były to badania unikatowe i to nie tylko w skali krajowej. Nie znam drugich takich badań, w których analizie poddano relatywnie liczną grupę aktorów i prześledzono w tej grupie zmiany psychologicznych charakterystyk po upływie 20 lat. (…). Rezultaty badań podłużnych zostały przedstawione w klarowny sposób i zinterpretowane na podstawie współczesnych teorii rozwoju osobowości. Książka ma istotne walory naukowe, a jednocześnie w interesujący sposób portretuje psychologicznie środowisko aktorów. Z tego względu książka ma również istotne walory diagnostyczne, bo sądzę, że aktorzy należą do ciekawej grupy osób edukujących się niestandardowo i uprawiających swój zawód w relatywnie twórczy sposób. W toku prowadzonego wywodu Autorka w umiejętny sposób wykorzystuje dane z wielu wywiadów z aktorami. Są to ciekawe ilustracje losów i poglądów aktorów polskich, wspierające wątek badawczy i diagnostyczny książki.
prof. dr hab. Czesław S. Nosal – fragmenty recenzji
Barbara Mróz – prof. nadzw. dr hab. w dziedzinie psychologii, zatrudniona na Wydziale Zarządzania i Nauk Społecznych UZZM oraz w Uniwersytecie SWPS, przez 21 lat pracowała w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego. W trakcie pracy naukowej zrealizowała wiele projektów dotyczących psychologii osobowości, zarządzania, twórczości oraz jakości życia. Jest autorką książek: Osobowość wybitnych aktorów polskich. Studium różnic międzygeneracyjnych (2008), Poczucie jakości życia u pracowników wyższego szczebla. Uwarunkowania osobowościowe i aksjologiczne (2011), Functioning in the Workplace. Quantitative and Qualitative Psychological Research (2012), Szef X – pracownik Y. Wyzwania w zarządzaniu pokoleniem Y (red.) (2014) oraz ponad 80 artykułów.
Członkini Polskiego Towarzystwa Psychologicznego PTP oraz Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Organizacji PSPO.
Niniejsza książka jest pokłosiem zrealizowanego w 2014 roku projektu badawczego Wrocławska Diagnoza Społeczna. W zamyśle Autorów publikacja jest pogłębionym studium społecznej kondycji miasta Wrocław. Zawarte w tomie analizy są jednak nie tylko socjologiczną fotografią stolicy Dolnego Śląska, lecz także mają być głosem w dyskusji nad procesami społecznymi, których ramę stanowią polskie duże miasta.
Tytuł książki odnosi się do prezentowanych w tomie spojrzeń na miasto i jego mieszkańców. Pierwsze z nich dotyczy miasta jako formy życia społecznego, w której uczestniczą jego użytkownicy. Perspektywa konsumentów pozwala ujmować miasto jako system zbiorowej konsumpcji, z właściwym dla niego sposobem organizacji przestrzeni oraz praktyk społecznych.
W końcu miasto jest traktowane jako struktura społeczna budowana przez przestrzennie osadzone zbiorowości mieszkańców.
Janusz Beksiak już przed 1980 r. drukował swoje teksty o charakterze publicystycznym w tygodnikach i miesięcznikach o profilu ogólnym. Robił to jednak rzadko i dopiero artykuł o kryzysie gospodarczym z przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, zatytułowany O załamaniu i poprawie, wzbudził powszechne zainteresowanie. Od tego czasu Beksiak w miarę systematycznie komentował sprawy gospodarcze w wywiadach czy felietonach. (…)
Nie ma wątpliwości, że wyliczanie przez Beksiaka cech i przywar Polaków współtworzących polski dwudziestowieczny kapitalizm, takich jak nieufność do własności prywatnej, zaściankowość, skłonność do korupcji, mylenie przedsiębiorczości z oszustwem, mogłoby posłużyć jako podstawa programu badawczego nowej historii gospodarczej Polski.
z Wprowadzenia prof. Urszuli Grzelońskiej
Nowe podejście do współzarządzania i współrządzenia, zaprezentowane przez Autorów, jest ważną odpowiedzią nauki na kryzys polityki i funkcjonowania państwa. (…) Współzarządzanie publiczne przezwycięża tradycyjne podziały między domeną państwa, rynku i społeczeństwa obywatelskiego.
Potrzebna książka, interdyscyplinarna analiza naukowa na wysokim poziomie.
prof. dr hab. Jerzy Wilkin
Obszerna, wielowątkowa monografia koncepcji governance w różnych obszarach życia publicznego. Książka napisana przez zespół autorów z Katedry Gospodarki i Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, której twórcą i wieloletnim kierownikiem był prof. Jerzy Hausner. Obecnym kierownikiem tego zespołu jest redaktor naukowy monografii, prof. Stanisław Mazur. Bez wątpienia mamy w tym wypadku do czynienia z ukształtowaną już szkołą nauki o gospodarce i polityce publicznej.
prof. dr hab. Jarosław Górniak
Tym, co łączy zebrane teksty jest również waga podejmowanych tematów oraz głębokość refleksji teoretycznej. Teoretyczna dociekliwość Ziółkowskiego, która wyniosła go na pozycję jednego z najbardziej znaczących polskich socjologów, daje o sobie znać niezależnie od tego, czy analizuje on różne aspekty zjawiska władzy, czy też zastanawia się nad funkcjami pamięci zbiorowej, bądź rozpatruje indywidualne tendencje zachowań, leżące u podstaw kształtowania się nowego ładu społecznego w Polsce. Ukazując Czytelnikowi mnogość znaczeń generowanych przez powszechnie używane – by nie powiedzieć: nadużywane – pojęcia, nie stroni przy tym od zajmowania własnego stanowiska, najczęściej podbudowując je interesującymi danymi empirycznymi.
z recenzji prof. dr hab. Mirosławy Marody
Marek Ziółkowski – socjolog, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a także Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej i Instytutu Studiów Politycznych PAN. Wykładał m.in. w USA, Francji i Australii.
Autor ponad 200 publikacji, najważniejsze książki to: Znaczenie – interakcja – rozumienie, Wiedza – jednostka – społeczeństwo, Przemiany interesów i wartości społeczeństwa polskiego oraz współautorskie Zróżnicowanie językowe a struktura społeczna, Mentalność Polaków, Jednostka wobec władzy.
Był przewodniczącym Komitetu Socjologii PAN, przewodniczącym Rady Fundacji CBOS, wiceprzewodniczącym Europejskiego Towarzystwa Socjologicznego, senatorem RP oraz wicemarszałkiem Senatu.
Badania nad związkami prawa z literaturą prowadzone są od kilkudziesięciu lat w wielu krajach. W niektórych z nich, jak np. w Stanach Zjednoczonych czy w państwach skandynawskich, powstały poważne ośrodki naukowe zajmujące się tą tematyką oraz bogata literatura przedmiotu. Rezultaty tych prac stały się elementem edukacji prawniczej, a niekiedy nawet orzecznictwa sądów. W niniejszym zbiorze pisze o tym Jarosław Kuisz. (…) Nie prowadzono natomiast dotychczas zakrojonych na większą skalę systematycznych badań nad tematyką prawną pojawiającą się w polskiej literaturze w wymiarze historycznym. Prezentowany tutaj zbiór esejów, poświęcony literaturze dziewiętnastowiecznej, jest okazją do zasygnalizowania, że prace takie zostały zapoczątkowane.
Ze wstępu Marka Wąsowicza
Marianna Zieleńska
Mechanizmy reprodukcji i zmiany w administracji publicznej na przykładzie wdrażania otwartej metody koordynacji
Idzie, w największym skrócie, o to, że tzw. otwarta metoda koordynacji miała – ma zresztą nadal – stanowić taką formułę budowania „Europy socjalnej”, która nie narzuca – poprzez jurydyzację rozmaitych standardów socjalnych – podstaw tej budowli, lecz prowadzi do tego, że wyłania się ona w toku konstruowania serii wzorców wskazywanych jako godne naśladowania, poszukiwania tzw. dobrych praktyk. (…)
Sądzę, że powinien przeczytać tę książkę każdy, kto chce zrozumieć procesy europejskiej – więc także i polskiej – „governance” (…).
Prof. dr hab. Kazimierz W. Frieske
Europa i jej struktura instytucjonalna przeżywają okres niepewności. Aby zrozumieć jej źródła, aby w ogóle zrozumieć funkcjonowanie europejskich struktur, potrzebna jest konkretna wiedza, oparta na dobrych teoriach i analizach empirycznych. Takiej wiedzy w Polsce wciąż jest mało. Dlatego ta książka jest potrzebna. W moim przekonaniu stanowi dowód na to, że polskie studia nad administracją publiczną w kontekście europejskim stają się coraz bardziej profesjonalne i oparte na solidnych podstawach akademickich. Liczyć można, że praca ta znajdzie czytelników zarówno wśród praktyków administracji, jak i wśród osób zainteresowanych bardziej aspektami akademickimi.
Prof. dr hab. Andrzej Rychard
Marianna Zieleńska (ur. 1981), socjolożka, związana z Instytutem Socjologii UW. Jej zainteresowania skupiają się wokół problematyki funkcjonowania sektora publicznego, a w szczególności administracji publicznej. Prowadzi szereg badań w obszarze polityki rynku pracy, pomocy i integracji społecznej oraz edukacji. Jest krajową korespondentką European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions (Eurofound) z ramienia Instytutu Spraw Publicznych.
Robert Bartłomiejski – ur. w 1984 r., socjolog, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Szczecińskiego. Interesuje się socjologią miasta, w szczególności problematyką protestów i konfliktów społecznych dotyczących sposobów zagospodarowania przestrzeni miejskiej. Zajmuje się także socjologią morską w kontekście zawodu marynarza i rodzin ludzi morza.
Przygotowanie i przeprowadzenie inwestycji w mieście jest zadaniem trudnym i złożonym. Dylematem miasta zrównoważonego jest poszukiwanie pragmatycznego kompromisu między często sprzecznymi potrzebami i preferencjami różnych grup interesu. W sytuacji konfliktu ekologicznego w mieście, model zrównoważonego rozwoju wymusza na grupach interesu realizację zasady partycypacji, tj. konieczność dialogu i wzajemnego respektowania prawa do informacji, konsultacji społecznych i włączenia w procesy decyzyjne. Nie zawsze udaje się jednak uzyskać zadowalający kompromis. Efektem ubocznym współdecydowania o lokalizacji niechcianej społecznie inwestycji jest często samowykluczenie się protestujących mieszkańców osiedla z konsultacji społecznych. Niniejsze studium przypadku poświęcone jest próbie odpowiedzi na pytanie o uwarunkowania tak trwałej dyspozycji mieszkańców osiedla do sprzeciwu, której skutkiem staje się właśnie samowykluczenie.
Książka została napisana z myślą o tym, aby – poza walorami naukowymi – mogła być użyteczna. Członkowie lokalnych komitetów protestacyjnych i organizacji ekologicznych odnajdą tu wiele cennych wskazówek, odnoszących się do procedur konsultacyjnych. Inwestorów i administrację samorządową zainteresują dobre praktyki, mogące zapobiec lub pomóc przezwyciężyć impas w negocjowaniu kompromisu.
Badanie preferencji politycznych, mechanizmów ich powstawania, stabilności i zmiany – to królewski temat politologii i socjologii. Poważne jego traktowanie wymaga kosztownych i wieloletnich badań empirycznych. Autorzy tej książki – jak nikt w Polsce – ten warunek spełnili. Przedstawiana praca opiera się na materiale empirycznym przez nich zgromadzonym w ramach kolejnych fal Polskiego Generalnego Studium Wyborczego. Tym razem uwagę badaczy przykuły nowe zjawiska, które ujawniły się w wyborach parlamentarnych 2011 roku, w szczególności fenomen sukcesu wyborczego Ruchu Palikota.
Trzon monografii stanowią jednak dwa inne zagadnienia. Pierwsze, to wielce skomplikowany problem stosunku Polaków do partii politycznych, podjęty w perspektywie porównawczej i analizowany w ramach paradygmatu identyfikacji partyjnej, gdzie udało się daleko wyjść poza banalną tezę o powszechnej w społeczeństwie polskim niechęci do partii. Drugim, gruntownie zbadanym tematem jest kwestia głosowania ekonomicznego. Mamy dowód: w Polsce tego rodzaju determinanty preferencji wyborczych też mają znaczenie. Problem ten dał też Autorom okazję podjęcia prawdziwie ważkiej i ogólnej kwestii związków między polityką a gospodarką – problematyka klasyczna, ale rzadko empirycznie badana.
Oddawana do rąk Czytelników książka z pewnością wejdzie na trwale do kanonu lektur politologów, socjologów, psychologów społecznych i ekonomistów. Znaczenia ujawnionych prawidłowości nie pomniejszą takie czy inne wyniki przyszłych wyborów, bo to nie jest rzecz o marketingu politycznym i doraźnych społecznych nastrojach.
Nowe podejście do współzarządzania i współrządzenia, zaprezentowane przez Autorów, jest ważną odpowiedzią nauki na kryzys polityki i funkcjonowania państwa. (…) Współzarządzanie publiczne przezwycięża tradycyjne podziały między domeną państwa, rynku i społeczeństwa obywatelskiego.
Potrzebna książka, interdyscyplinarna analiza naukowa na wysokim poziomie.
prof. dr hab. Jerzy Wilkin
Obszerna, wielowątkowa monografia koncepcji governance w różnych obszarach życia publicznego. Książka napisana przez zespół autorów z Katedry Gospodarki i Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, której twórcą i wieloletnim kierownikiem był prof. Jerzy Hausner. Obecnym kierownikiem tego zespołu jest redaktor naukowy monografii, prof. Stanisław Mazur. Bez wątpienia mamy w tym wypadku do czynienia z ukształtowaną już szkołą nauki o gospodarce i polityce publicznej.
prof. dr hab. Jarosław Górniak
Stefan Szot
Opowieści sołtysa
– Ty pieronie cioski! Ty pieronie! Ty ancykrysie! – darła się Franusiowa na cały głos. – Ty pijoku! Ty łochlaptusie! – wrzeszczała tak, że słychać ją było daleko. Tak się zdenerwowała, że omal nie zaczęła swojego chłopa prać.
– Płokoz fularys! Płokoz! Gdzie mos piniodze? – darła się dalej. Franuś szklistymi oczami wpatrywał się w swoją żonę. Początkowo stał i nic nie mówił. Chwiał się lekko na boki, chociaż za wszelką cenę starał się utrzymać równowagę. (…)
– Babuś! – rzekł wreszcie Franuś. – Sprzedołem baranki, sprzedołem. I cosik wypiółem. Ale załatwiółem jedo sprawo, straśnie wozno sprawo! Łożoniółem Jasia! W świoty Michoł bedzie wesele! – podniesionym głosem oświadczył Franuś.
Gwarancją autentyzmu tych opowieści jest ciągłość zapisanej w języku pamięci kulturowej, jest znakomite posługiwanie się gwarą: w przytoczeniach cudzych wypowiedzi, charakterystykach ludzi starszego pokolenia, w słownych formułach wyrażających ludowe mądrości. Opowieści Stefana Szota, sołtysa Iwkowej, wywodzą się z tego nurtu praktyk kulturowych, w których sztuka opowiadania jest zarazem sztuką życia, gdyż śmiech jest siłą życiodajną, odnawia i kreuje świat.
Ze wstępu Rocha Sulimy
W demonstrowanej książce Janusz Hryniewicz pogłębia i konkretyzuje analizy zawarte w swej wcześniejszej pracy Polityczny i kulturowy kontekst rozwoju gospodarczego (Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2004), której publikacja odbiła się znacznym echem w środowisku socjologów, ekonomistów i historyków. W szczególności uznanie zdobyła jego teza o trwałości kultury folwarcznej w Polsce i jej negatywnych konsekwencjach dla rozwoju gospodarczego kraju.
W prezentowanym dziele pojawia się też wiele nowych pytań. Najważniejsze z nich dotyczą dynamiki integracji europejskiej i kształtowania się europejskiej polityki przemysłowej, szans budowy gospodarki opartej na wiedzy, konsekwencji postępu procesów globalizacji dla Polski i innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Autor sporo miejsca poświęca też dyskusji problemu związków między systemem politycznym a rozwojem gospodarczym. Wreszcie – i to jest novum tego typu analiz – stawia pytania o wpływ polityki praw człowieka i wielokulturowości na funkcjonowanie współczesnych społeczeństw i państw.
Można mieć krytyczny stosunek do niektórych tez dzieła Hryniewicza i sposobu ich uzasadnienia, ale pisze on o sprawach bardzo ważnych i są to myśli wielce inspirujące.
Prof. dr hab. Janusz Hryniewicz jest socjologiem, od 1992 r. pracuje w Centrum Studiów Regionalnych i Lokalnych Uniwersytetu Warszawskiego (EUROREG), autor licznych artykułów i książek z zakresu stratyfikacji społecznej, socjologii ekonomicznej, rozwoju regionalnego i lokalnego, politologii i zarządzania.
Zygmunt Bauman należy do wąskiego światowego grona najwybitniejszych współczesnych intelektualistów. W trakcie trwającej już ponad sześć dekad aktywności naukowej opublikował siedemdziesiąt książek, około dwieście artykułów naukowych, a także niezliczoną ilość esejów i felietonów. Jest cytowany przez przedstawicieli wszystkich nauk humanistycznych i społecznych, a wpływ jego twórczości już dawno wykroczył poza świat akademicki.
Dariusz Brzeziński przekonuje, że tym, co stanowi kamień węgielny całej twórczości Baumana, jest utopijne ukierunkowanie – myślenie o rzeczywistości jako o otwartym projekcie.
Niniejsza monografia jest pierwszą książką, w której twórczość Baumana została zinterpretowana w sposób całościowy, włącznie z pracami napisanymi w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Będzie z pewnością cennym źródłem wiedzy i inspiracji dla socjologów, kulturoznawców, antropologów, literaturoznawców i wszystkich tych, którzy starają się zrozumieć współczesność.
Praca wskazuje na wielką erudycję jej autora, umiejętność zarówno syntezy jak i analizy, a przede wszystkim niepoddawanie się modom oraz zachowanie krytycznego dystansu wobec przedmiotu analizy. Nie jest to łatwe – Zygmunt Bauman należy bowiem do czołówki światowej socjologii, a jego komentatorzy rzadko przyjmują postawę krytyczną, znacznie częściej – apologetyczną.
prof. dr hab. Grażyna Skąpska, Instytut Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Socjologicznego
Dariusz Brzeziński – doktor nauk społecznych, adiunkt w Zakładzie Socjologii Teoretycznej IFiS PAN. Absolwent studiów kulturoznawczych i socjologicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz europeistycznych na University of Exeter. Był stypendystą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, stypendystą Funduszu im. Stanisława Estreichera oraz laureatem I nagrody w konkursie im. Jana Józefa Lipskiego. Kieruje projektem badawczym: Twórczość Zygmunta Baumana w kontekście współczesnych teorii kultury, finansowanym przez Narodowe Centrum Nauki w ramach konkursu FUGA.
Mirosława Marody jest wyjątkową postacią polskiej socjologii. Od lat inspiruje zasadnicze dla rozwoju dyscypliny debaty i analizy. Jest wnikliwą interpretatorką przemian społecznych, mentorką i nauczycielką wielu socjologów. Jest także autorką ważnych prac naukowych.
Zasadniczym celem powstania Socjologii uspołecznienia było przedstawienie problematyki, którą od lat konsekwentnie zajmuje się Mirosława Marody, jako płaszczyzny łączącej różne gałęzie nauk społecznych. Książka składa się z czterech części: Uwikłanie badacza, W uwięzi więzi, Zakorzeniona gospodarka oraz Polityka i polityczność w procesie przemian. Nawiązują one do zagadnień, na których skupia się w swojej pracy naukowej profesor Marody. Autorami opublikowanych tu tekstów są współpracujący z nią wybitni naukowcy, a także wypromowani przez nią doktorzy.
„Autorzy Socjologii uspołecznienia podejmują najbardziej istotne dla naszej dyscypliny rozważania, których w Polsce w ostatnich kilkudziesięciu latach było jak na lekarstwo. Napisali dzieło spójne wewnętrznie, o dobrze przemyślanej strukturze”.
Z recenzji wydawniczej prof. Mariana Golki
Różnice indywidualne to książka, która jest rezultatem mojej ponadpięćdziesięcioletniej działalności badawczej i edukacyjnej. W skali krajowej, a także międzynarodowej, jest on unikatowy, obejmuje bowiem wszystkie obszary, na których koncentruje się psychologia różnic indywidualnych, z uwzględnieniem także świata zwierząt.
Książkę adresuję przede wszystkim do studentów i doktorantów psychologii, a także – ze względu na szczegółowość prezentowanej problematyki – do nauczycieli akademickich, którzy wykładają ten przedmiot na kierunku psychologia. Psychologowie praktycy znajdą w niej treści, które wzbogacą ich wiedzę przydatną w pracy zawodowej. Studenci, pracownicy naukowi pedagogiki, a także praktycy uczuleni na indywidualizację kształcenia i wychowania, dopatrzą się argumentów, które takie podejście uzasadniają wynikami badań. Polecam tę książkę także socjologom i filozofom o horyzontach wykraczających poza ich dyscypliny. Co wydaje się zaskakujące, może ona zainteresować badaczy i praktyków, którym bliskie są różnice indywidualne w zachowaniu zwierząt, w tym szczególnie koni i psów. Wreszcie adresuję tę książkę do tych osób, które oczekują odpowiedzi na pytania, pod względem jakich istotnych w życiu codziennym cech psychicznych różnimy się między sobą oraz jakie są źródła i mechanizmy leżące u podstawy tych różnic.
Jan Strelau
Jan Strelau – pracuje w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej (SWPS) w Warszawie na stanowisku profesora zwyczajnego na Wydziale Psychologii; pełni funkcję przewodniczącego Rady Powierniczej SWPS. Od roku 1957 zatrudniony na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Psychologii, gdzie stworzył Katedrę Psychologii Różnic Indywidualnych, którą kierował do przejścia na emeryturę; w roku 1998 założył Interdyscyplinarne Centrum Genetyki Zachowania UW, prowadząc je do 2001 roku. Od 2001 roku profesor emerytowany. W latach 2003–2006 był wiceprezesem Polskiej Akademii Nauk.
Najważniejsze publikacje:Temperament, personality, activity. London: Academic Press 1983 (przekł. polski – 1985, chiński – 1987); Temperament: A psychological perspective. New York: Plenum Press 1998 (przekł. polski – 1998); Temperament jako regulator zachowania. Z perspektywy półwiecza badań. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2006 (przekł. angielski – 2008); Psychologia różnic indywidualnych, seria Wykłady z Psychologii, t. 10, Wydawnictwo Naukowe Scholar 2002 (II wyd. zrewidowane – 2006); Psychologia. Podręcznik akademicki, 2 tomy (współred. naukowa Dariusz Doliński), 2008 Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2008.
Jest autorem/współautorem 285 publikacji, w tym 21 książek autorskich, 241 artykułów lub rozdziałów, oraz redaktorem/współredaktorem 21 książek.
Wybrane wyróżnieniai nagrody: Nagroda Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej 2000 w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych (tzw. „Polski Nobel”); Nagroda Prezesa Rady Ministrów za wybitny dorobek naukowy (2010); Nagroda Fundacji Humboldta Humboldt Research Award to Eminent Foreign Academics (1990); Nagroda Towarzystwa Maxa Plancka za międzynarodowe wybitne osiągnięcia badawcze (1992); nagroda New Europe Prize 1997 for Higher Education and Research; nagroda The European Association of Personality Psychology, LiIfetime Achievement Award (2012); doktor honoris causa trzech uczelni: Uniwersytetu im. A. Mickiewicza (2006), Uniwersytetu Gdańskiego (1996) i Państwowego Uniwersytetu Nauk Humanistycznych (Moskwa, 1998).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
