W demonstrowanej książce Janusz Hryniewicz pogłębia i konkretyzuje analizy zawarte w swej wcześniejszej pracy Polityczny i kulturowy kontekst rozwoju gospodarczego (Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2004), której publikacja odbiła się znacznym echem w środowisku socjologów, ekonomistów i historyków. W szczególności uznanie zdobyła jego teza o trwałości kultury folwarcznej w Polsce i jej negatywnych konsekwencjach dla rozwoju gospodarczego kraju.
W prezentowanym dziele pojawia się też wiele nowych pytań. Najważniejsze z nich dotyczą dynamiki integracji europejskiej i kształtowania się europejskiej polityki przemysłowej, szans budowy gospodarki opartej na wiedzy, konsekwencji postępu procesów globalizacji dla Polski i innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Autor sporo miejsca poświęca też dyskusji problemu związków między systemem politycznym a rozwojem gospodarczym. Wreszcie – i to jest novum tego typu analiz – stawia pytania o wpływ polityki praw człowieka i wielokulturowości na funkcjonowanie współczesnych społeczeństw i państw.
Można mieć krytyczny stosunek do niektórych tez dzieła Hryniewicza i sposobu ich uzasadnienia, ale pisze on o sprawach bardzo ważnych i są to myśli wielce inspirujące.
Prof. dr hab. Janusz Hryniewicz jest socjologiem, od 1992 r. pracuje w Centrum Studiów Regionalnych i Lokalnych Uniwersytetu Warszawskiego (EUROREG), autor licznych artykułów i książek z zakresu stratyfikacji społecznej, socjologii ekonomicznej, rozwoju regionalnego i lokalnego, politologii i zarządzania.
Zygmunt Bauman należy do wąskiego światowego grona najwybitniejszych współczesnych intelektualistów. W trakcie trwającej już ponad sześć dekad aktywności naukowej opublikował siedemdziesiąt książek, około dwieście artykułów naukowych, a także niezliczoną ilość esejów i felietonów. Jest cytowany przez przedstawicieli wszystkich nauk humanistycznych i społecznych, a wpływ jego twórczości już dawno wykroczył poza świat akademicki.
Dariusz Brzeziński przekonuje, że tym, co stanowi kamień węgielny całej twórczości Baumana, jest utopijne ukierunkowanie – myślenie o rzeczywistości jako o otwartym projekcie.
Niniejsza monografia jest pierwszą książką, w której twórczość Baumana została zinterpretowana w sposób całościowy, włącznie z pracami napisanymi w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Będzie z pewnością cennym źródłem wiedzy i inspiracji dla socjologów, kulturoznawców, antropologów, literaturoznawców i wszystkich tych, którzy starają się zrozumieć współczesność.
Praca wskazuje na wielką erudycję jej autora, umiejętność zarówno syntezy jak i analizy, a przede wszystkim niepoddawanie się modom oraz zachowanie krytycznego dystansu wobec przedmiotu analizy. Nie jest to łatwe – Zygmunt Bauman należy bowiem do czołówki światowej socjologii, a jego komentatorzy rzadko przyjmują postawę krytyczną, znacznie częściej – apologetyczną.
prof. dr hab. Grażyna Skąpska, Instytut Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Socjologicznego
Dariusz Brzeziński – doktor nauk społecznych, adiunkt w Zakładzie Socjologii Teoretycznej IFiS PAN. Absolwent studiów kulturoznawczych i socjologicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz europeistycznych na University of Exeter. Był stypendystą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, stypendystą Funduszu im. Stanisława Estreichera oraz laureatem I nagrody w konkursie im. Jana Józefa Lipskiego. Kieruje projektem badawczym: Twórczość Zygmunta Baumana w kontekście współczesnych teorii kultury, finansowanym przez Narodowe Centrum Nauki w ramach konkursu FUGA.
Mirosława Marody jest wyjątkową postacią polskiej socjologii. Od lat inspiruje zasadnicze dla rozwoju dyscypliny debaty i analizy. Jest wnikliwą interpretatorką przemian społecznych, mentorką i nauczycielką wielu socjologów. Jest także autorką ważnych prac naukowych.
Zasadniczym celem powstania Socjologii uspołecznienia było przedstawienie problematyki, którą od lat konsekwentnie zajmuje się Mirosława Marody, jako płaszczyzny łączącej różne gałęzie nauk społecznych. Książka składa się z czterech części: Uwikłanie badacza, W uwięzi więzi, Zakorzeniona gospodarka oraz Polityka i polityczność w procesie przemian. Nawiązują one do zagadnień, na których skupia się w swojej pracy naukowej profesor Marody. Autorami opublikowanych tu tekstów są współpracujący z nią wybitni naukowcy, a także wypromowani przez nią doktorzy.
„Autorzy Socjologii uspołecznienia podejmują najbardziej istotne dla naszej dyscypliny rozważania, których w Polsce w ostatnich kilkudziesięciu latach było jak na lekarstwo. Napisali dzieło spójne wewnętrznie, o dobrze przemyślanej strukturze”.
Z recenzji wydawniczej prof. Mariana Golki
Różnice indywidualne to książka, która jest rezultatem mojej ponadpięćdziesięcioletniej działalności badawczej i edukacyjnej. W skali krajowej, a także międzynarodowej, jest on unikatowy, obejmuje bowiem wszystkie obszary, na których koncentruje się psychologia różnic indywidualnych, z uwzględnieniem także świata zwierząt.
Książkę adresuję przede wszystkim do studentów i doktorantów psychologii, a także – ze względu na szczegółowość prezentowanej problematyki – do nauczycieli akademickich, którzy wykładają ten przedmiot na kierunku psychologia. Psychologowie praktycy znajdą w niej treści, które wzbogacą ich wiedzę przydatną w pracy zawodowej. Studenci, pracownicy naukowi pedagogiki, a także praktycy uczuleni na indywidualizację kształcenia i wychowania, dopatrzą się argumentów, które takie podejście uzasadniają wynikami badań. Polecam tę książkę także socjologom i filozofom o horyzontach wykraczających poza ich dyscypliny. Co wydaje się zaskakujące, może ona zainteresować badaczy i praktyków, którym bliskie są różnice indywidualne w zachowaniu zwierząt, w tym szczególnie koni i psów. Wreszcie adresuję tę książkę do tych osób, które oczekują odpowiedzi na pytania, pod względem jakich istotnych w życiu codziennym cech psychicznych różnimy się między sobą oraz jakie są źródła i mechanizmy leżące u podstawy tych różnic.
Jan Strelau
Jan Strelau – pracuje w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej (SWPS) w Warszawie na stanowisku profesora zwyczajnego na Wydziale Psychologii; pełni funkcję przewodniczącego Rady Powierniczej SWPS. Od roku 1957 zatrudniony na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Psychologii, gdzie stworzył Katedrę Psychologii Różnic Indywidualnych, którą kierował do przejścia na emeryturę; w roku 1998 założył Interdyscyplinarne Centrum Genetyki Zachowania UW, prowadząc je do 2001 roku. Od 2001 roku profesor emerytowany. W latach 2003–2006 był wiceprezesem Polskiej Akademii Nauk.
Najważniejsze publikacje:Temperament, personality, activity. London: Academic Press 1983 (przekł. polski – 1985, chiński – 1987); Temperament: A psychological perspective. New York: Plenum Press 1998 (przekł. polski – 1998); Temperament jako regulator zachowania. Z perspektywy półwiecza badań. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2006 (przekł. angielski – 2008); Psychologia różnic indywidualnych, seria Wykłady z Psychologii, t. 10, Wydawnictwo Naukowe Scholar 2002 (II wyd. zrewidowane – 2006); Psychologia. Podręcznik akademicki, 2 tomy (współred. naukowa Dariusz Doliński), 2008 Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2008.
Jest autorem/współautorem 285 publikacji, w tym 21 książek autorskich, 241 artykułów lub rozdziałów, oraz redaktorem/współredaktorem 21 książek.
Wybrane wyróżnieniai nagrody: Nagroda Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej 2000 w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych (tzw. „Polski Nobel”); Nagroda Prezesa Rady Ministrów za wybitny dorobek naukowy (2010); Nagroda Fundacji Humboldta Humboldt Research Award to Eminent Foreign Academics (1990); Nagroda Towarzystwa Maxa Plancka za międzynarodowe wybitne osiągnięcia badawcze (1992); nagroda New Europe Prize 1997 for Higher Education and Research; nagroda The European Association of Personality Psychology, LiIfetime Achievement Award (2012); doktor honoris causa trzech uczelni: Uniwersytetu im. A. Mickiewicza (2006), Uniwersytetu Gdańskiego (1996) i Państwowego Uniwersytetu Nauk Humanistycznych (Moskwa, 1998).
Michał Jan Lutostański – socjolog, doktor nauk społecznych i absolwent Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Jego działalność naukowa skupia się na młodzieży oraz muzyce. Pracownik instytutu badawczego TNS Polska, gdzie zajmuje się ilościowymi badaniami konsumenckimi. Członek Polskiego Towarzystwa Badaczy Rynku i Opinii. Autor wielu publikacji oraz wystąpień konferencyjnych. Zdobywca I miejsca w Konkursie o Nagrodę Publiczności na Najlepsze Wystąpienie podczas XIV Kongresu Badaczy Rynku i Opinii 2013 r.
Punk’s not dead. Stare hasło, które pamiętam z koncertów sprzed trzydziestu lat, powraca echem, gdy czytam książkę doktora Michała Jana Lutostańskiego. Przy czym zawołanie to odnosi się nie tylko do punk rocka, lecz także subkultur młodzieżowych jako takich.
Książka Lutostańskiego była dla mnie podróżą sentymentalną, przywołującą z pamięci to i owo. W kulturze, która zwykła traktować to, co zdarzyło się przed pięciu laty, jak zamierzchłą, paleolityczną niemal przeszłość, jest to cenne i znaczące. Po prostu.
Mariusz Czubaj
profesor Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie
Brzydkie słowa, brudny dźwięk to efekt kilkuletnich prac empirycznych nad subkulturami młodzieżowymi w Polsce. Pierwsza jej część dotyczy przyjętego modelu komunikacyjnego między muzykami a słuchaczami w tychże grupach oraz zastosowanej triangulacji metodologicznej. Druga skupia się na nadawcach oraz analizie przekazu w piosenkach ośmiu zespołów. Trzecia zaś kładzie nacisk na słuchaczy w subkulturach z uwzględnieniem stworzenia modeli idealnych ich członków, a kończy się odtworzeniem modelu łączącego nadawców i odbiorców przekazu komunikacyjnego.
Książka ta ma na celu ukazanie kluczowej roli, jaką w subkulturach odgrywa muzyka; może zainteresować nie tylko socjologów, lecz także kulturoznawców, muzykologów czy medioznawców.
Adaptacja do rodzicielstwa zakłada złożoność doświadczeń i wymaga dojrzałości – podobnie jak empatia. Oba te zagadnienia budzą w ostatnich latach szczególne zainteresowanie. Prezentowane badania ukazują specyfikę i znaczenie wymiarów empatii dla jakości stawania się rodzicami w kontekście obrazu siebie oraz doświadczeń pochodzących z rodziny pierwotnej. Formułowane wnioski dotyczą funkcjonowania par i zwracają uwagę na skłonności obojga partnerów do empatii.
Książka jest adresowana do osób zainteresowanych problematyką rodziny i rodzicielstwa, w tym do specjalistów pracujących z przyszłymi rodzicami przygotowującymi się na narodziny dziecka, jak również interesujących się zagadnieniem empatii.
Pracę przeczytałem z zainteresowaniem, poszerzając w sposób istotny swoją wiedzę na temat empatyzującego rodzicielstwa. Rekomendując książkę do druku jako dzieło kompletne, z całym przekonaniem stwierdzam, że znajdzie ona czytelników zarówno wśród nielicznych w Polsce badaczy tego problemu, jak i praktyków oraz studentów, nie tylko psychologii, lecz także innych nauk społecznych.
z recenzji prof. dr. hab. Janusza Trempały
Empatia w badaniach psychologicznych jest uwzględniana rzadko,co sprawia, że analizy przedstawione w recenzowanej pracy nabierają istotnego znaczenia. Ze względu na rozważaną w badaniach grupę, którą stanowią rodzice oczekujący narodzin dziecka i wychowujący niemowlę – ich wyniki, obok wartości teoretycznej, mogą mieć także walor aplikacyjny. W szczególności mogą zostać wykorzystane w działaniach profilaktycznych, ukierunkowanych na promowanie adaptacji do rodzicielstwa w okresie okołoporodowym.
z recenzji prof. UŁ, dr hab. Eleonory Bielawskiej-Batorowicz
Maria Kaźmierczak – psycholog, adiunkt w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. Prowadzi badania nad zagadnieniem empatii, współautorka Skali Wrażliwości Empatycznej. Jej zainteresowania naukowe obejmują również problematykę relacji w rodzinie, kwestię roli osobowości i różnic indywidualnych dla jakości relacji interpersonalnych oraz zagadnienia kobiecości i męskości. Autorka i współautorka ponad siedemdziesięciu publikacji naukowych, w tym dwóch monografii Oblicza empatii w relacjach małżeńskich. Perspektywa psychologiczna (2008) i Komunikacja w bliskich związkach. Teoria i metoda badania (2012). Laureatka m.in. Nagrody Prezesa Rady Ministrów za wyróżnioną rozprawę doktorską. Otrzymała Stypendium Naukowe „Start” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (FNP). Zasiadała w zarządzie międzynarodowego stowarzyszenia psychologicznego the International Association for Relationship Research. Pełni funkcję zastępcy redaktora naczelnego Current Issues in Personality Psychology.
Książka prezentuje wybrane nurty współczesnej filozofii społecznej i czołowych jej myślicieli. Autor m.in. omawia poglądy M. Horkheimera, K.R. Poppera, J. Habermasa, A. Giddensa, P. Wincha, wiele miejsca poświęcając na ukazanie dwóch modeli demokracji :demokracji proceduralnej oraz republikańskiej, argumentuje za przyjęciem tej ostatniej, w której respektuje się dobro wspólne, wbrew grupowym partykularyzmom, jakie przeważnie dominują w demokracji proceduralnej. Włodzimierz Kaczocha przedstawia rozbudowaną koncepcję dobra wspólnego oraz zasady polityki państwa, dotyczące realizacji wartości dobra. Nawiązuje przy tym do myśli J. Maritaina i Jana Pawła II.
Profesor filozofii Włodzimierz Kaczocha opublikował dziesięć monografii oraz trzysta artykułów i rozpraw, w których przedstawił, między innymi, zagadnienia filozofii rozwijane przez polskich myślicieli w okresie od połowy XIX do końca XX wieku, w szczególności zagadnienia filozofii kultury oraz filozofii społecznej, m.in.: Inspiracje marksistowskie w filozofii kultury w Polsce (do 1939 roku) [1984]; Kultura. Studia z historii myśli [1991, II wyd. 1999]; Demokracja. Studia z dziejów myśli [1993, II wyd. 1999]; Filozofia cywilizacji i kultury [1998]; Konta ston Hainteker ton Kafka kai Aristoteli, Eurace [2002]; Studia z filozofii XX wieku [2008]. W ostatnich latach zajmuje się współczesnymi zagadnieniami filozofii społecznej: Demokracja proceduralna oraz republikańska [2004]; Filozofia społeczna. Wybrane zagadnienia filozoficzno-teoretyczne oraz empiryczne [2015].
Psychology in Practice Among the measurable effects of the research project Adaptation of tools enabling the diagnosis of the quality of physical and social environment of development of children between the age of 6 and 36 months there are: initial identification of risk factors and favourable-development factors present in the physical and social space of small children in Poland, elaboration of a number of directions facilitating the complex diagnosis of the level of pro-developmental character of the environment, and preparation of a list of directions for people who are directly responsible for the organization and/or evaluation of the quality of physical and social space of the child’s development. The authors also describe the process of the Polish adaptation of the AHEMD questionnaire (Affordances in the Home Environment for Motor Development) and IT-HOME Inventory (Infant/Toddler Home Observation for Measurement of the Environment). The Authors of the book are researchers in the Institute of Psychology at Adam Mickiewicz University in Poznań (Poland). Angielskie, skrócone wydanie książki: Elżbieta Hornowska, Anna I. Brzezińska, Karolina Appelt, Katarzyna Kaliszewska-Czeremska Rola środowiska w rozwoju małego dziecka – metody badania Wydawnictwo Naukowe Scholar 2014
Autorka przedstawia powstanie i działalność Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych, największej organizacji związkowej zrzeszającej tę grupę zawodową. To herstory („jej historia”) tego niezwykłego związku, opowiedziana przez jego założycielki i aktywistki, poruszająca nie tylko różne aspekty działalności związkowej, lecz także utrudnienia, jakie napotykają kobiety chcące uczestniczyć w sferze publicznej. Z badań nad OZZPiP wyłania się obraz organizacji walczącej, starającej się negocjować wizerunek pielęgniarki i położnej przez zerwanie z tradycyjnie przypisywaną tym zawodom pokorą na rzecz podkreślania ich profesjonalizmu oraz niezwykłej wagi pracy opiekuńczej. Tłem rozważań jest reforma systemu ochrony zdrowia w Polsce oraz jej konsekwencje dla warunków pracy oraz możliwości świadczenia wysokiej jakości opieki przez pielęgniarki i położne.
Nowoczesność jest rozdarta, uwikłana w sprzeczności. Próbując wyrwać się z zamętu świata, odwołaliśmy się do autorytetu rozumu. Dziś świetnie już wiemy, że zamęt związany może być także z rozumem. Optymistyczne przesłanie Wieku Świateł załamało się. Symbolika Oświecenia to symbolika dobroczynnej iluminacji. Już rewolucja francuska stawia nam jednak przed oczami obraz parkosyzmów ludzkiego szaleństwa. A dzisiaj? Ze wszystkich stron wkrada się wieloznaczność i niepewność. Czy jesteśmy racjonalni? Żyjemy w gmatwaninie prawd ułomnych, mających krótki żywot. Mówimy o demokracji, z pewnością nie wypada nam już jednak mówić o rządach rozumu. Przed bezradnością bronimy się, uciekając do krainy mitów. W mętnych wodach popkultury rodzą się nowe mitologie. Walczymy z nimi orężem utopii. Obraz Miasta Słońca zastąpiła dziś utopia rozumu komunikacyjnego. Powstaje galimatias. Czy potrafimy się z nim zmierzyć?
Racjonalność terroru (obrona rewolucji przed jej wrogami, zagrożenie obleganej przez nieprzyjaciół ojczyzny) ma charakter pozorny. W istocie bowiem najważniejsza jest sama furia sponiewierania i zastraszenia, która niweczy wszelkie wymagania rozumu. Jakże inaczej mielibyśmy bowiem oceniać samą formułę obwinienia, którą przyjmowano, tworząc prawne podstawy machiny śmierci. Zgodnie z dekretem z 22 prairiala (10 czerwca) 1794 roku Trybunał Rewolucyjny mógł wydać tylko dwa wyroki – uniewinnienie lub śmierć. Na żadne niuanse nie ma miejsca. Rewolucyjny „wymiar sprawiedliwości” stanowi w istocie świadectwo manichejskiej obsesji, która sens działania odnajduje w pragnieniu oczyszczenia, dokonującego się poprzez śmierć, poprzez unicestwienie tego, co „nieczyste”.
Nauczanie psychologii w ogóle, a psychologii osobowości w szczególności, stanowi zadanie ważne i odpowiedzialne zarazem. Nie można sobie bowiem wyobrazić skutecznie pomagającego psychologa, który nie znałby teorii osobowości. Jednak znajomość teorii osobowości nie polega na jej pamięciowym opanowaniu czy choćby na umiejętności podania i zdefiniowania jej głównych pojęć, lecz na zdolności do tego, by spojrzeć przez jej pryzmat na rzeczywistość i w efekcie dostrzec rzeczy wcześniej umykające naszej uwadze.
Nauczanie teorii osobowości jest więc zadaniem trudnym. Z myślą o efektywnej jego realizacji powstała niniejsza książka. Stanowi zbiór ćwiczeń, jakie można przeprowadzić na zajęciach z psychologii osobowości lub z psychologii różnic indywidualnych. Zgodnie z założeniem Autorów, książka również może stanowić pomoc dydaktyczną do wykładów, seminariów, konwersatoriów.
Praca, którą z dużym zainteresowaniem przeczytałam, wpisuje się w rozważania nad sposobami rozwoju obszarów wiejskich i nowego [...] sposobu/modelu tego rozwoju, określanego takimi przymiotnikami jak: zrównoważony, wielofunkcyjny, neoendogenny. […] stara się odpowiedzieć na pytanie, na ile nowe instytucje – trójsektorowe partnerstwa terytorialne – są w stanie sprostać wymaganiom współrządzenia (governance), czy idąc dalej – na ile lokalne społeczności są do tego gotowe, czyli na ile chcą uczestniczyć w rządzeniu, a na ile chcą być tylko dobrze rządzone.
z recenzji prof. dr hab. Marii Halamskiej
Praca posiada bardzo solidne umocowanie teoretyczne oraz doskonałe umiejscowienie tematyki badań w ustawodawstwie polskim i unijnym. [...] Autorki pokusiły się na – w mojej opinii udane – połączenie metod ilościowych i jakościowych. Efektem jest bardzo frapujące, bogate w treść oraz mnogość inspiracji dla kolejnych badań studium kondycji LGD [...]
z recenzji dr. hab. Wojciecha Kniecia
Rozpoznanie znaczenia czynnika autorytetu gminnych władz samorządowych dla rozwoju wiejskich społeczności lokalnych może prowadzić do zmiany perspektywy w myśleniu o samorządzie. Oparte na autorytecie przywództwo jest niezbędne do ukierunkowanego i dynamicznego rozwoju społeczności lokalnej. Zrealizowane w podkarpackich gminach badania, będące empiryczną egzemplifikacją problematyki podjętej w tej pracy, ukazały m.in. znaczenie roli przedstawicieli władz samorządowych jako lokalnych liderów, których pożądaną, a nie zawsze w wystarczającym stopniu rozwiniętą cechą jest umiejętność sieciowej współpracy, tworzenia koalicji, mobilizowania wewnętrznych i zewnętrznych zasobów dla przyspieszenia procesów rozwojowych.
Agnieszka Trąbka – socjolożka, psycholożka i tłumaczka. W 2013 roku obroniła doktorat w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, obecnie pracuje na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II. Prowadziła badania w Polsce, w Niemczech oraz w Stanach Zjednoczonych w ramach stypendium na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Jej zainteresowania naukowe obejmują socjologię i antropologię mobilności, migracje oraz przemiany tożsamościowe we współczesnym świecie.
Jak przeżywają migrację osoby, które w dzieciństwie zmieniały kraj zamieszkania w związku z pracą rodziców (tzw. Third Culture Kids)? Przed jakimi wyzwaniami stają młodzi migranci? Jak sobie z nimi radzą? Dlaczego wyjazd dla jednych jest przygodą życia, a dla innych traumą? Na podstawie wywiadów biograficznych Agnieszka Trąbka analizuje przebieg adaptacji, proces budowania tożsamości oraz wpływ doświadczenia migracji na wybory życiowe w dorosłości.
Agnieszka Trąbka w swojej pracy dociera do jądra i istoty przeobrażeń współczesności, wiążących się z intensyfikacją migracji na ogromną skalę. (…) Uderza jednak nie tylko oryginalność tematu, zasadniczo niepodejmowanego na gruncie polskim, lecz także fascynujący sposób pisania Autorki. Czytanie tej pracy to nie tylko odkrywanie socjologiczno-antropologicznej istoty Third Culture Kids, ich tożsamości, ale również doświadczanie swoistej przygody międzykulturowej, poprzez biograficzne odsłanianie drogi życia uczestników i uczestniczek badania.
z recenzji prof. Krystyny Slany
Największą zaletą antologii jest to, że może ona stanowić świetną metodologiczną podstawę i inspirację do kolejnych badań nad publicznością (nie tylko) filmową. Naukowiec, który będzie chciał podjąć się eksploracji fenomenu recepcji mediów, znajdzie tu całą gamę podpowiedzi dotyczących technik i metod badawczych. Od klasycznych metod socjologicznych prezentowanych przez Emilie Altenloh czy Susan Ohmer, przez propozycję badania rankingów filmowych przedstawioną przez Josepha Garncarza, pogłębione wywiady przeprowadzone i zinterpretowane przez Annette Kuhn, analizę takich fenomenów jak rozmowy w kinie (artykuł Janet Staiger), listy pisane do reżysera (tekst Petera Krämera) czy wypowiedzi homoseksualnych fanów Star Treka (opracowanie Henry’ego Jenkinsa), badania nad wpływem kina na przemysł turystyczny (artykuły Rodanthi Tzanelli oraz Martina Barkera i Ernesta Mathijsa) czy analizę sposobów funkcjonowania amerykańskich wypożyczalni wideo (tekst Daniela Herberta), aż do opisania kultury uczestnictwa na podstawie analizy vlogów znajdujących się na portalu YouTube (Jean Burgess, Joshua Green) – czytelnik otrzymuje cały wachlarz możliwości związanych z różnorodnymi sposobami badania odbioru przekazów audiowizualnych. dr hab. Arkadiusz Lewicki Autorzy: Emilie Altenloh, Thomas Austin, Martin Barker, Jean Burgess, John Fiske, Joseph Garncarz, David Gauntlett, Joshua Green, Daniel Herbert, Henry Jenkins, Jesko Jockenhövel, Konrad Klejsa, Peter Krämer, Annette Kuhn, Ernest Mathijs, Susan Ohmer, Philipp Pohlenz, Dieter Prokop, Fritz Reusswig, Magdalena Saryusz-Wolska, Julia Schwarzkopf, Lakshmi Srinivas, Janet Staiger, Birgit Stark, Rodanthi Tzanelli, Claudia Wegener Konrad Klejsa jest adiunktem w Katedrze Mediów i Kultury Audiowizualnej Uniwersytetu Łódzkiego oraz wykładowcą Szkoły Filmowej w Łodzi. W latach 2007–2009 pracował na Uniwersytecie w Tybindze; współredagował m.in. tomy o polsko-niemieckich relacjach filmowych (wydanie niemieckie 2011; wydanie polskie 2012); za monografię Filmowe oblicza kontestacji w 2009 roku otrzymał Nagrodę im. Bolesława Michałka. Był stypendystą Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, tygodnika „Polityka” oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Magdalena Saryusz-Wolska jest adiunktem w Katedrze Mediów i Kultury Audiowizualnej Uniwersytetu Łódzkiego, pracownikiem naukowym Centrum Badań Historycznych PAN w Berlinie. Studiowała socjologię, kulturoznawstwo i filmoznawstwo w Łodzi, Moguncji i Giessen (Niemcy). Redaktorka m.in. antologii Pamięć zbiorowa i kulturowa. Współczesna perspektywa niemiecka (2009) i autorka monografii Spotkania czasu z miejscem. Studia o pamięci i miastach (2011). Zajmuje się m.in. relacjami łączącymi film i pamięć zbiorową.
Kim jest Żyd? Czy słowo to wiąże się z religią judaistyczną czy Żydem może być również ateista? Czym jest ortodoksja żydowska, judaizm humanistyczny, kim są Żydzi mesjanistyczni? Tak wiele pytań, a tylko jeden naród. Z pozoru jeden… Żydzi to mozaika narodowości i tożsamości. W książce Tożsamość żydowska a polityka imigracyjna Izraela Autorka zwraca uwagę na wielość definicji żydostwa, różne jego koncepcje, rozróżnienia. Podkreśla, że nie można współcześnie jednoznacznie określić kto jest Żydem, a kto nim nie jest. Kwestia ta ma bezpośrednie konsekwencje dla polityki migracyjnej Izraela i nastręcza wielu formalnych trudności. A trzeba pamiętać, że współczesny Izrael jest krajem wielokulturowym, którego mieszkańcy to przybysze z blisko osiemdziesięciu krajów. Anna Dudzińska – pracownik Katedry Mediów, Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Absolwentka Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej WSIiZ oraz Stosunków Międzynarodowych Wyższej Szkoły Europejskiej.
W ostatnim czasie duże zainteresowanie zaczął wzbudzać nastrój, czyli stan o tak małej intensywności, że czasem umyka naszej uwadze. Nie ma on bezpośredniego wpływu na zachowania człowieka, nie stanowi impulsu do działania, nie wybija się na plan pierwszy w naszej świadomości, ale decyduje o tym, jak postrzegamy nasze otoczenie. Nastrój zabarwia wszystkie nasze myśli i dlatego jest w nich cały czas obecny. Dość szczególne miejsce wśród różnych jego rodzajów zajmuje smutek. Właściwie zawsze w myśleniu potocznym był uznawany za uciążliwy i całkowicie niepotrzebny. Książka ujmuje smutek w kontekście najpopularniejszych modeli nastroju i pokazuje, że w wielu sytuacjach jest on o wiele bardziej użyteczny niż nastroje przyjemne. Zawsze pozostaje odczuciem uciążliwym, a czasem nawet bolesnym, ale może przynosić korzyści w postaci usprawnienia niektórych procesów poznawczych czy uodpornienia na błędy postrzegania i ewaluacji. Książka jest adresowana do studentów i badaczy zainteresowanych zależnościami między nastrojem i przetwarzaniem informacji oraz możliwościami, jakie dają w tej dziedzinie narzędzia psychofizjologiczne.
Zbiór szesnastu artykułów (…) stanowi interesującą całość z trzech powodów. Po pierwsze, umożliwia przyjrzenie się wielu zjawiskom zachodzącym współcześnie na wsi polskiej (nowe zasady produkcji żywności i ich konsekwencje społeczne oraz kulturowe, stosunek mieszkańców wsi wobec przyrody, znaczenie migracji zarobkowych czy też rozwój społeczeństwa obywatelskiego). Po drugie, daje wgląd w to, jakimi tematami zajmuje się obecnie polska socjologia wsi (jak wyżej). Po trzecie wreszcie, stawia pytania o kondycję samej dyscypliny, o stosowane w jej obrębie założenia i metody badawcze, a więc o kształt aktualnego paradygmatu badawczego.
(z recenzji I. Bukraby-Rylskiej)
Nie znika jednak z rzeczywistości społecznej specyficzny splot warunków, który bywa nazywany wymiarem wiejskim (rural). (…)
Rozwijając współpracę z przedstawicielami innych dyscyplin, socjologia wsi podejmuje więc nowe problemy badawcze i redefiniuje własny przedmiot badań. Ma to związek zarówno z zachodzącymi zmianami społecznymi, których następstwa obserwuje się także na wsi, jak i rozwojem socjologii i wyłanianiem się nowych obszarów zainteresowań. Na skutek zmian społecznych kurczy się świat społeczny, utożsamiany dotychczas z wsią i wiejskim sposobem życia. Świadczy o tym zanik wielu charakterystyk składających się na specyfikę przestrzeni wiejskiej, których występowanie umożliwiało odróżnianie wsi od miasta. Procesy społeczne, takie jak globalizacja, suburbanizacja, urban sprawl, dezagraryzacja prowadzą do kształtowania się nowych form społeczno-przestrzennych, łączących cechy obu struktur osadniczych, zamazując czytelne niegdyś granice i podziały.
(z Wprowadzenia Hanny Podedwornej)
Książka przedstawia formułowane w ramach nowego zarządzania publicznego sposoby zapewniania obywatelom najważniejszych usług publicznych. Upowszechniło ono pogląd, że proste usługi komunalne, ale także edukacja czy ochrona zdrowia to zadania, które najlepiej zrealizują podmioty prywatne (biznes i sektor pozarządowy) wyłonione przez administrację w konkurencyjnych procedurach. Jak opisywał Tony Judt, takie podejście wyzwoliło nas z przekonania, że państwo gwarantuje najlepsze rozwiązanie wszystkich problemów. Coraz częściej zaczynamy jednak dostrzegać luki i ułomności w prorynkowym nastawieniu do zarządzania publicznego. Przekonujemy się, że potrzebne jest pragmatyczne i poparte doświadczeniem spojrzenie na dylemat: ile państwa, ile rynku w sferze usług publicznych.
To praca ważna, tak dla badaczy usług publicznych, jak i tych, na których spoczywa powinność ich zapewnienia. Tym pierwszym oferuje ona użyteczną teoretyczną perspektywę analityczną. Z kolei dla tych drugich stanowić może zbiór nieocenionych wskazówek, kiedy przychodzi rozstrzygać o formie i zakresie świadczenia usług publicznych. To także pozycja, z którą koniecznie powinni się zapoznać studenci kierunków, na których wykłada się zagadnienia związane z usługami publicznymi.
z recenzji dr. hab. Stanisława Mazura, prof. Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Książka przedstawia najważniejsze wyniki uzyskane w ramach interdyscyplinarnego projektu badawczego „Nowe wzorce formowania rodziny w Polsce – kontekst społeczno-ekonomiczny, preferencje i wpływ na zadowolenie z życia” (FAMWELL). Celem projektu było pogłębienie wiedzy na temat przyczyn rozpowszechniania się nowych wzorców tworzenia i rozwoju rodzin w Polsce oraz ich konsekwencji dla dobrostanu psychicznego ludności. W kolejnych rozdziałach badamy, jak różnego rodzaju zasoby i ograniczenia, o charakterze ekonomicznym, instytucjonalno-prawnym czy społecznym, a także wyznawany system wartości wpływają na formowanie związków – w tym związków nieformalnych – i ich rozpad, na decyzje o urodzeniu pierwszego i kolejnego dziecka, a także na zjawisko bezdzietności. Praca prezentuje wartościowe rezultaty, które należy ocenić jako wzbogacające wiedzę w zakresie kształtowania się nowych wzorców formowania i rozwoju rodziny w Polsce z uwzględnieniem ich wpływu na zadowolenie z życia. Wszystko to gwarantuje, że publikacja znajdzie liczne grono nabywców wśród demografów, ekonomistów, socjologów, polityków społecznych, zainteresowanych procesami demograficznymi, ich społeczno-ekonomicznymi uwarunkowaniami i konsekwencjami oraz możliwościami aplikacyjnymi otrzymanych wyników. z recenzji dr hab. Jolanty Kurkiewicz, prof. UE w Krakowie
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
