74. numer Zeszytów Formacji Duchowej zachęca, aby powracać do przesłania Bożego Miłosierdzia, które kryją w sobie stronice Ewangelii. Włoski kameduła o. Innocenzo Gargano zaproponował lectio divina do sześciu wybranych perykop ewangelicznych, które papież Franciszek cytował w bulii Misericordiae vultus.Sześć ikon Oblicza Bożego Miłosierdzia może prowadzić do modlitwy słowem Bożym, nasycać oczy serca i karmić duszę kontemplacją Boga, który nie nuży się w swoim miłowaniu człowieka. Jego Oblicze stało się najbardziej bliskie, widzialne i dotykalne w Jezusie Chrystusie. Jezus, Jego Osoba, to miłosierdzie, które stało się Ciałem powiedział w jednej z konferencji o. Gargano.
Rany są część prawdy o nas samych. Wszyscy nosimy w sobie pęknięcie ślad po grzechu pierworodnym. To pęknięcie czyni naszą naturę kruchą, podatną na nowe zranienia, które są niczym niezagojone ślady sytuacji przecierpianych w przeszłości.Nie zawsze dobrze sobie z nimi radzimy. Nie potrafimy się nimi właściwie zająć. Czasami ukrywamy je, ponieważ przypominają nam o naszej kruchości. Zamiast poddać je leczeniu, ukrywamy je pod śnieżnobiałym bandażem. Jednak rana, która nie jest leczona, zaczyna ropieć.Amedeo Cencini stawia drogowskazy pokazując drogę do uzdrowienia i uczy, jak się na niej rozważnie poruszać. Prowadząc do spotkania z ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Jezusem, który wziął nasze rany na siebie i z ich śladami wstąpił do nieba, abyśmy mogli żyć: Ja przyszedłem po to, aby mieli życie i mieli je w obfitości (por. J 10, 10).
Kto pisze Siedem Listów? Tym prostym pytaniem bp Grzegorz Ryś rozpoczyna serię rozważań poświęconych Listom do Siedmiu Kościołów w Księdze Apokalipsy. Odpowiedź znajdujemy w pierwszych słowach Księgi: Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg. Zaledwie otwieramy Księgę dowiadujemy się, że On jest najważniejszy i że bez Niego nie przeczytamy dobrze ani jednej stronicy Apokalipsy, bez Niego nie poznamy prawd objawionych. Dotyczy to nie tylko Apokalipsy, ale wszystkich Ksiąg Biblii. Najważniejsze pytanie w Apokalipsie i w całej Biblii jest pytaniem o Jezusa Chrystusa: co Księga mówi o Nim? On, i tylko On, najpełniej objawia Boga.Apokalipsa nie jest moralizowaniem,nie jest poradnikiem do rozstrzygania kłopotów kościelnych ().Owszem, ostateczną odpowiedzią na każdy z naszych problemówjest odpowiedź na pytanie: kim jest Jezus? ()Rozpoznaję, kim On jest, i to jest pierwsza odpowiedź na moje problemy.Rozważania biblijne nad Listami do Siedmiu Kościołów cechuje prostota i żar. Pomagają zbliżyć się na nowo do Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła, poznać z bliska Autora i Adresata; poznać i na nowo pokochać. Pomagają poczuć się Kościołem, który kocha swego Pana i dlatego w swoim konkretnym położeniu, jakiekolwiek by ono nie było, tęskni i woła niezmiennie: Przyjdź, Panie Jezu! (por. Ap 22, 20).
W naszym życiu relacje międzyludzkie stanowią jeden z ważniejszych elementów. Człowiek rozwija się właściwie jedynie w relacji, a swoje ludzkie cechy może budować tylko poprzez relację z innymi osobami.Szczególną trudność w relacjach stanowią granice. Z jednej strony chodzi o obronę. Jeśli nie postawimy granic, to potem może być za późno na ich wyznaczenie. Z drugiej strony wyznaczanie granic jest postawą bardzo pozytywną, pełną odwagi i godności.Mistrzem, który pokazuje, jak stawiać granice w relacjach, jest sam Jezus. W relacji ze swoimi uczniami, ale też w relacjach z nieznajomymi, których uzdrawiał, odwiedzał, ukazuje On, jak ważne jest wyznaczanie granic. Tym samym daje przykład, że granice są czymś dobrym, pożytecznym, a niekiedy wręcz koniecznym, gdyż stanowią element zdrowej troski o siebie i drugiego człowieka.
List do Rzymian zbyt często kojarzy się z problemami teologicznymi, ze sporami pomiędzy katolikami a protestantami. Uważany jest za tekst, który trzeba zostawić teologom.W rzeczywistości jest to list do wszystkich wierzących, napisany dla bardzo prostych ludzi. Chrześcijanami Rzymu byli przede wszystkim niewolnicy, którzy nie umieli czytać ani pisać. To najpotężniejsza synteza naszej wiary, ale także najskuteczniejszy przewodnik duchowej odnowy i najlepszy plan nowej ewangelizacji.List do Rzymian napisany był niedługo po tym, jak św. Paweł, głosząc zmartwychwstanie Chrystusa, usłyszał: posłuchamy cię innym razem. Mimo tego niepowodzenia Paweł miał odwagę powiedzieć, że został powołany, by być apostołem i doprowadzić wszystkie narody do posłuszeństwa wierze.Nie miał wątpliwości, że pewnego dnia Ewangelia zostanie zaakceptowana przez wszystkie narody. Gdybyśmy mieli choć część odwagi św. Pawła, moglibyśmy zewangelizować cały nasz świat.
Celem każdej religii jest uszczęśliwienie człowieka. Dla religii małych to szczęście polega na zaspokajaniu ludzkich apetytów. Najczęściej są one związane z pożądliwością ciała, oczu i pychą żywota. Wielkie religie ukierunkowują poszukiwania w stronę wartości nastawionych na karmienie apetytów wyobraźni, rozumu i woli. Chrześcijaństwo jest jedną z wielkich religii, a szczęście, jakie Jezus ofiaruje swoim wyznawcom, jest najwyższym szczytem ludzkich pragnień. On sam ten szczyt zdobył i wytyczył szlak, który na niego prowadzi.Wielu poszło tym szlakiem i mają udział w szczęściu. Wśród nich jest św. Paweł, nawrócony Żyd, którego Bóg poprosił, aby przekazał prawdę o szczęściu zawartym w dwóch słowach: wybawić i zbawić. Jezus bowiem pragnie wybawić i zbawić każdego człowieka. Wybawienia dokonał przez odkupienie, a ludzi dobrej woli zbawia od wszystkich zniewoleń, z jakimi mamy do czynienia.
Księga Jonasza stawia nas wobec dość niepokojącej rzeczywistości. Być wierzącym nie znaczy wierzyć tylko w Boga. Oznacza też wierzyć w człowieka. Być wierzącym to nie tylko widzieć zło, które jest w braciach, ale umieć przynajmniej wyczuwać możliwości dobra, które są w każdym człowieku. Zmiana świata zaczyna się od konkretnego serca, które pierwsze potrzebuje pogodzić się z Bogiem. Chodzi o to serce, które bije w nas. Bóg wierzy, że uda Mu się je zmienić, tak jak zmienił serca Niniwitów i Jonasza, by wierzyły w Boga i w człowieka.
Warto wsłuchać się w człowieka, który całe swoje życie kapłańskie poświęcił zgłębianiu i odnowie świętej liturgii, i który przechowuje w sercu doświadczenie celebrowania Eucharystii u boku Jana Pawła II. Warto razem z nim zapytać: Jak celebrować Eucharystię? i razem z nim szukać odpowiedzi.Liturgię sprawować trzeba sercem. Zależy ona od naszych uczuć, od wiary, z którą przyjmujemy Słowo Boże, od nawrócenia serca, które się w nas dokonuje, od naszego spotkania z Chrystusem. Oprócz tego, co zapisane jest w regułach, wartość sprawowanej celebracji nadaje przemiana serca.abp P. MariniSpis treści:1. Celebracja Misterium Chrystusa2. Początki reformy liturgicznej w świetle mojego doświadczenia3. Podstawy reformy liturgicznej4. Celebrować w przestrzeni: główne miejsca celebracji5. Elementy strukturalne celebracji: wejście, złożenie Darów, Komunia6. Liturgia, piękno i świętość7. Świadectwo mistrza ceremonii papieskich moje doświadczenie z Jane Pawłem II8. Pytania i odpowiedzi
Kryzys może okazać się stanem błogosławionym, brzemiennym w potrzebne zmiany, rokujące nowe życie. To czas przełomu i przesilenia, czas domagający się decydującego zwrotu. Wskazuje na moment decydowania i wyboru; zakłada walkę i zmaganie. Jest jak czerwona kontrolna lampka, która sygnalizuje nam, że coś nie funkcjonuje, że pojawiło się niebezpieczeństwo i potrzebna jest nasza interwencja, jakaś ważna decyzja, z której nikt inny nie może nas wyręczyć; ani terapeuta, ani kierownik duchowy, ani spowiednik. Mogą pomóc, ale nie mogą nas wyręczyć w odpowiedzialności za siebie. Ucieczka przed kryzysem, przed odpowiedzialnością za obecny stan rzeczy, wcale nie oddala nas od kryzysu, lecz wprost przeciwnie - prowokuje kryzys jeszcze większy. Nawet jeśli na chwilę uda nam się go zagłuszyć, po czasie ujawni się ze zdwojoną siłą. Wypierany kryzys generuje narastający stan napięcia i niepokoju. Kryzys to nawiedzająca nas godzina prawdy, która ma otworzyć przed nami nowy czas życia stan pokoju rodzący się w zdrowiejącym sercu.
Sny wpisane są w życie człowieka. Od dzieciństwa aż po śmierć towarzyszą w jego rozwoju. Przez wielu są lekceważone, niezauważane, zbyt szybko zapominane, przez innych magicznie interpretowane i nadużywane w podtrzymaniu własnej niedojrzałości. W psychologii przyjmowane są jako cenny materiał poznania i rozumienia człowieka, szczególne zaś miejsce znajdują na kartach Biblii, gdzie niejednokrotnie są miejscem spotkania z Bogiem. Jak przyjąć i wykorzystać sny, aby dobrze zintegrować je w drodze do dojrzałości w powołaniu do świętości?
Alessandro Pronzato pisze o spotkaniach z Jezusem w Ewangelii św. Jana. Ich bohaterami są mężczyźni i kobiety o różnej reputacji religijnej, duchowej i moralnej: Nikodem, nauczyciel życia duchowego, Samarytanka z Sychar rozwódka i na wpół poganka, bezimienna prostytutka przyłapana na gorącym uczynku, Maria z Magdali, z której Jezus wyrzucił siedem złych duchów, Tomasz, który chciał dotknąć Jego ran, i zalany łzami Piotr, który wyparł się Go trzy razy. W wypadku każdego z nich rozmowa z Jezusem zmienia radykalnie ich życie, przeobraża je.
Temat Zeszytu ""Między lękiem a ufnością"" dotyka czułej struny naszej ludzkiej kondycji. Prawdziwym wyzwaniem staje się umiejętne przeżywanie napięcia między lękiem a ufnością. Wydaje się, że największy problem rozpoczyna się nie wtedy, gdy nachodzi nas lęk, lecz wtedy, gdy uchodzi z nas wiara. Lęk wydaje się nasilać tam, gdzie zaniedbywana jest, a nawet odrzucana wiara w Boga. Im bardziej świat dzisiejszy żyje, jakby Bóg nie istniał, tym bardziej narasta w nim lęk. Człowiek, który nie potrafi wierzyć, nie potrafi także ufać.Na przewodnika po naszym ważnym temacie wybieramy ojca Jordana. Założyciel salwatorianów należy do tych ludzi, którzy nauczyli się odważnie i twórczo przeżywać napięcie między lękiem a ufnością.
Pod koniec XX wieku zrobiło się głośno na temat ""rewolucji seksualnej"", która głosiła nową erę ludzkiego wyzwolenia ku szczęściu. Dzisiaj propagatorzy tych idei usiłują budować sobie pomniki (...). Tymczasem prawda jest inna. U wielu, zwłaszcza młodych, ""rewolucja"" pozostawiła po sobie krwawiącą ranę w przeżywaniu własnej seksualności(...). Ta rana ma swój zasadniczy powód. Jest nim próba oddzielania seksualności od miłości (...). Dzisiejszy Czytelnik (...) pozostaje głodny treści, a także przewodników, którzy z szacunkiem dla człowieka i prawdy o dojrzewaniu jego osobowości, z odwagą wskazują na seksualność jako na wielki dar i równie wielkie zadanie. Bogusław Szpakowski z wielką kulturą, ludzką i duchową, jako wrażliwy i kompetentny przewodnik, wprowadza nas w bogaty świat ludzkiej seksualności. Wyczula na jej tajemnicę, uczy, jak się z nią dobrze spotykać, jak o niej rozmawiać, nad nią medytować, jak czynić z niej intymne sanktuarium osobistej modlitwy.
Historia Jeremiasza przedstawia prawdziwy dramat człowieka rozmiłowanego w ojczyźnie i wiernego swojemy Bogu, który - paradoksalnie - powierza mu misję głoszenia swego Słowa wśród narodu izraelskiego. Jeremiasz przeżywa męczarnie patrząc z przerażeniem na zepsucie narodu. Uznany za zdrajcę, upokorzony, wygnany przez krewnych, został też pozbawiony możliwości założenia rodziny. Był przeklęty, prześladowany, torturowany ale Bóg wywyższył go przez jego wierność w powołaniu i głoszeniu Bożego Słowa.Spis treściSłowo z Centrum Formacji DuchowejKim jest prorok?Ludzki profil Jeremiasza""Jestem młodzieńcem nie umiem mówić""Słowo Boga w życiu JeremiaszaKryzys i droga krzyżowa w życiu JeremiaszaPamiętam twoją miłość""Pytania i odpowiedzi
Potrzeba słuchania i bycia wysłuchanym wpisana jest w samą istotę osobowej relacji. Tam, gdzie nie ma słuchania, tam słabną i wygasają osobiste, przyjacielskie więzi.Słuchanie jest pierwszym słowem miłości, szacunku i wiary w człowieka. Potrafią słuchać jedynie ci, którzy wierzą w Boga i wierzą w człowieka w jego głęboką wartość i godność.Można zdobyć umiejętność słuchania tak, jak wyucza się teatralnej roli. Człowiek słucha wtedy technicznie, dla szeroko pojętego interesu i korzyści. Taka subtelna forma egocentryzmu ostatecznie odpycha, niepokoi i poniża.Słuchanie powinno być bowiem znakiem szacunku wobec drugiego, gotowością budowania szczerej i czułej więzi, znakiem wiary w wartość tej osoby, werbalnym i niewerbalnym przekazem: Jesteś wartościowy w moich oczach.
Kiedy świat mówi do nas, że jesteśmy coś warci, dotyka w nas jednej z najgłębszych potrzeb, ale kiedy stawia warunek jeśli, głęboko rani w nas tę potrzebę. Nieraz nie jesteśmy tego świadomi. Dlatego pozwalamy się ranić. Gonimy za tym, by świat nas dowartościował. Sądzimy, że musimy się rozprawić z mnóstwem podyktowanych nam jeśli: aby się liczyć, aby być cenionym, aby nie wypaść z gry. Tak bardzo ulegamy mnożącym się jeśli, że przestajemy żyć własnym życiem. Żyjemy na życzenie innych, w gorsecie ludzkich oczekiwań. Zgadzamy się być tablicą do zapisywania oczekiwań pod naszym adresem czy opinii o nas. I tak powoli ulegamy przekonaniu, że na wartość trzeba sobie zapracować, zasłużyć, a nawet ją kupić. Zapominamy o jednej z fundamentalnych i niezaprzeczalnych prawd o naszym życiu: że wartość po prostu się ma.
Wybór własnego powołania oznacza, że została ukończona swoista wewnętrzna pielgrzymka do centrum samego siebie, aby odkryć, w jaki sposób plan Ojca () mógłby wypełnić się także w moim życiu. Oznacza również podjęcie decyzji, aby żyć własną egzystencją, wychodząc od planu Ojca, umieszczając w centrum własnego życia misterium paschalne Syna Bożego.Oto istota i główne przesłanie, które chciałbym przekazać na tych stronach jako pomoc dla wierzących wychowawców, towarzyszących młodym w ich poszukiwaniach siebie i swojego centrum, oraz dla młodych ludzi, którzy muszą nauczyć się rozpoznawać swoją drogę, aby potem nią podążać bez ryzyka życia dalekiego od siebie samego, ekscentrycznego, egoistycznego
Spis treści:Od Redakcjiks. Krzysztof Wons SDSPoszukiwania:Wiesława Stefan - Formacja do duchowej wrażliwościKs. Mirosław Cholewa - ""Ku wolności wyswobodził nas Chrystus"" (Ga 5,1). Formacja do wolności od i doO. Józef Kozłowski SJ - Formacja do odważnej decyzji O. Józef Augustyn - Integralne rozeznawanie powołaniaKs. Krzysztof Wons SDS - Doświadczenie własnej grzeszności i Miłosierdzia Bożego fundamentem rozeznania i rozwoju powołania do kapłaństwaSzkoła modlitwy:O. Jacek Bolewski SJ Dopełnienie w tajemnicy OjcaKs. Grzegorz Pomorski SDS Odpowiedzieć na Boże wezwaniaŚwiadectwa: Edyta Tryuk, Aneta i Piotr Zubrzyccy, S. Grażyna Matczak RM
Spis treści:Poszukiwania w wierze:ks. Krzysztof Wons SDS, Grzech i cierpienieo. Józef Innocenty Bocheński OP, Cierpiętnictwoks. Józef Figiel SDS, Ojcowie Kościoła o cierpieniuks. Teofil Siudy, Twoją duszę miecz przeniknieo. Jacek Salij OP, Jak mówić o potępieniu wiecznymks. Bogusław Szpakowski SAC, Smutek. Ważne cierpienieMałgorzata Mierzwa-Hudzik, Samotność w rodzinieRozmowy:Rozmowa z kardynałem Andrzejem Marią Deskur, ""Choroba jest takim świętym kapłaństwem""Rozmowa z o. Laurent Fabre SJ, Uzdrawianie z grzechuRozmowa z o. Jackiem Pleskaczyńskim SJ, Intymny moment umieraniaRozmowa z o. Marie-Jacques de Belsunce, Trudna tajemnica miłościSzkoła modlitwy:o. Andrzej Ruszała OCD, Cierpienie i oczyszczenie w życiu duchowymo. Krzysztof Osuch SJ, Tyle zaznałem złaŚwiadectwa: br. Mieczysław Piskorz SDS, Choroba przyszła niespodziewanieMagdalena Hempel, Cierpienie zapoczątkowało mój dialog z Bogiems. Małgorzata Oczkowicz SDS, Walczyłam o życie walcząc z cierpieniemAnna Byrczek, Refleksja lekarza hospicyjnego ks. Rafał Masarczyk SDS, Kapelani tajemnic
Spis treściOd redakcjiKs. Bogdan Giemza SDSPoszukiwania:O. Jacek Salij OP - Jak dzisiaj mówić na temat zbawienia?Bp Edward Dajczak - Człowiek w Jezusie Chrystusie - na nowo scalone stworzenieO. Ryszard Sierański OMI - Jezus z marginesuKierownictwo duchowe:Ks. Franco Imoda SJ - Potrzeba i znaczenie kierownictwa duchowego w budowaniu osobowej więzi z Jezusem ChrystusemDk. Marco Ermes Luparia - Kierownictwo duchowe a psychologiaKs. Józef Augustyn S J - Być synem, aby stać się ojcemSzkoła modlitwy:Ks. Jacek Bolewski SJ - Nawrócenie ku pełni Ewangelii S. Małgorzata Oczkowicz SDS - Propozycja medytacji biblijnej w grupieŚwiadectwa:Br. Moris Maurin IPFI, Jan Budziaszek, Kl. Piotr Sieczka SDS
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
