Maria Beata Lidia Patlewicz - urodziła się w 1938 roku w Brzostowie (woj. wielkopolskie).W 1962 roku ukończyła studia na Wydziale Rolniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Karierę zawodową zaczęła w Ośrodku Doradztwa Rolniczego w Poświętnem (woj. mazowieckie). W 1976 roku uzyskała stopień doktora nauk rolniczych na Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Od 1983 roku kierowała Pracownią Szkolenia i Doskonalenia Kadr w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie koło Warszawy. Tam też zakończyła karierę zawodową w 1998 roku.Maria Beata Patlewicz przez całe życie pasjonowała się literaturą i historią. Jako poetka w swoich wierszach kultywowała miłość do ziemi i przyrody, a jako autorka artykułów i opracowań naukowych propagowała postęp w rolnictwie. Została nagrodzona wieloma odznakami za wdrażanie nauki i postępu w gospodarstwach rolnych.Maria Beata Patlewicz zmarła 7 marca 2022 roku po długiej i ciężkiej chorobie.Powieść "Kolorowy smak życia", której akcja rozgrywa się w Jędrzychowicach, to świetnie uchwycony obraz wsi i jej mieszkańców na Ziemiach Odzyskanych tuż po II wojnie światowej.Jedną z centralnych postaci jest Szymon Pielmowicz, którego autorka obdarzyła najważniejszymi cechami: szlachetnością i pracowitością.Maria Beata Patlewicz z ogromnym talentem narratorskim uchwyciła rozterki życiowe młodych bohaterów. Jej wnikliwe opisy losów rodziny Pielmowiczów podnoszą walory tej książki, którą czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem.
Są takie chwile, które dają wgląd w nowe aspekty świata, w jego niespodziewane bogactwo. W takich momentach objawiają się ważne prawdy, te, które nie wymagają uzasadnienia. Te bezpretensjonalne oświecenia czasem bywają wzbogacone mozolnymi próbami przetłumaczenia ich na słowa. Ale czasami bywa wręcz przeciwnie i zapisywanie im szkodzi.Niniejsza książeczka zawiera dwa krótkie opowiadania i wybór ośmiu innych tekstów, które autor chciałby, na wzór wyśmienitych utworów Jamesa Joyce'a, nazwać epifaniami. Powstawały one w różnych miejscach naszej planety na przestrzeni około dwudziestu lat.Pisały się same.Mariusz Sapiński, rocznik 1973, urodzony w Galicji i żyjący od wielu lat na emigracji. Wykonuje zawód techniczny, a więc szuka odskoczni w sztuce i literaturze.
"Piekarz z Auschwitz" to książka opowiadająca historię niezwykłej miłości moich dziadków, którzy przetrwali piekło niemieckich obozów koncentracyjnych w trakcie II wojny światowej.To historia piekarza obozowego oraz członkini Armii Krajowej, którym miłość dawała nadzieję na przeżycie każdego kolejnego dnia tego piekła.Książka zawiera własnoręcznie spisane przez Nich opowiadania, numery obozowe oraz imiona i nazwiska Ich współtowarzyszy niedoli.Powinien ją przeczytać każdy człowiek, aby zrozumieć, co w życiu jest naprawdę ważne oraz dlaczego nie warto być obojętnym na zło.Dziadek Edward Hertig trafił do Auschwitz 8 września 1940 roku trzecim transportem z Tarnowa. Wypiekał pieczywo zarówno dla więźniów, jak i dla SS-manów, kapo i innych członków załogi obozu. To w piekarni w Auschwitz spotkał Halinę Bańko, moją babcię, i tam się zakochali.Babcia była dwukrotnie aresztowana przez SS - 2 maja 1943 roku oraz 28 października 1943 roku.Dzięki opowiadaniom babci dowiedziałem się o wielu ciekawych wydarzeniach, jakie spotkały Ich w trakcie wojny oraz po jej zakończeniu. W jak niezwykły sposób umówili się, że odnajdą się po zakończeniu wojny, o ile ją przeżyją.Myślę, że oboje chcieliby, aby jak najwięcej osób poznało tę wyjątkową historię. Mam nadzieję, że wyciągniecie z tej książki wiele dobrych i wartościowych wniosków.
KALKIN to ostatni, po Ramie, Krysznie i Buddzie, spodziewany przez hinduistów awatar boga Wisznu. Jego symbolem jest wojownik na białym koniu, a atrybutem miecz symbolizujący niszczenie brudu i zła za pomocą prawdy i walki duchowej. Celem jego misji będzie oczyszczenie ludzkich serc i umysłów oraz przywrócenie ładu na Ziemi.KALKIN to autor zainspirowany ideą naprawy świata, przedstawia na tej platformie podstawy edukacyjne mające temu służyć.MANIFEST QOMUNISTYCZNY to kontynuacja pracy Marksa i Engelsa, powstała w celu stworzenia efektywnego gospodarczo, sprawiedliwego i akceptowalnego społecznie ustroju państwa, które ma być podstawą przyszłej światowej konfederacji.Fundamentalnym założeniem qomunizmu jest uspołecznienie pieniądza, czyli przekazanie jego emisji w ręce państwa, które będzie pożyczać je firmom na inwestycje i bankom na kredyty konsumpcyjne.Drugim jego zasadniczym założeniem jest opodatkowanie przepływów kapitałowych podatkiem transakcyjnym w celu wyeliminowania destrukcyjnego ich wpływu na światowe ceny surowców, żywności, kursy walut i gospodarkę materialną, z której czerpią zyski.Trzecim sztandarowym założeniem qomunizmu jest zniesienie opodatkowania pracy i działalności gospodarczej oraz związanej z tym biurokracji fiskalnej.Kolejne postulowane reformy to:- zabezpieczenie obrotu gospodarczego podatkiem kupieckim,- dziedziczny fundusz posagowy zamiast ubezpieczeń społecznych,- reforma demokracji,- sprawiedliwość i równouprawnienie,- gwarancje praw obywatelskich,- wolność informacji.Cele qomunizmu mogą być osiągnięte jedynie przez obalenie dotychczasowego ustroju społecznego. Niech drżą wszyscy bankierzy przed rewolucją qomunistyczną. Państwa nie mają w niej nic do stracenia oprócz finansowych kajdan. Do zdobycia mają cały świat.
Helen Cat - z wykształcenia specjalistka w dziedzinie ekonomii, w zakresie finansów. Przez lata związana z korporacją farmaceutyczną, obecnie właścicielka firmy. Absolwentka Stowarzyszenia Społecznych Ognisk Artystycznych w sekcji fortepianu.Wolontariuszka wspomagająca lokalne stowarzyszenia i fundacje walczące z kocią i psią bezdomnością. Miłośniczka kotów, oddana tym sierściuchom sercem i duszą.
Czy szczęśliwe dzieciństwo zawsze jest gwarancją dobrego startu w dorosłość?Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta dla nikogo, także dla Adama, autora książki.Człowiek, który od dziecka czuje, że jest inny od pozostałych ludzi, poszukuje dla siebie miejsca na zwyczajne, spokojne życie, w którym będzie mógł się poczuć wolny.Nie pokonują go ani nienawiść i uprzedzenie ludzi, ani choroba, ani piętrzące się przeciwieństwa losu. Bo, jak nas przekonuje, w życiu trzeba walczyć o SIEBIE, o swoje marzenia, ale także znaleźć cel, dzięki któremu można poczuć się sobą i być po prostu szczęśliwym w codzienności.Każdy ma nieograniczone możliwości rozwoju, jeśli tylko naprawdę tego chce, co udowodnił na swoim przykładzie Adam. Zmiany na dobre w Jego życiu nie zaszły od razu. Mozolnie je wypracowywał każdego dnia, walcząc z tkwiącymi w człowieku ograniczeniami.
Margot Miraż - pisarka, poetka i malarka. Z wykształcenia pedagog terapeutyczny. Z zamiłowania podróżniczka odkrywająca piękne zakątki świata. Podróżująca także w głąb siebie i drugiego człowieka. Ostatnie publikacje wydane przez Margot Miraż to pamiętnik wyobraźni "TOMARGOS. WYSPA MIŁOŚCI" (2023) i tomik wierszy "SERCE WIDZI TO, CZEGO OCZY NIE WIDZĄ" (2023). Jej największą pasją jest pisanie książek, w których ukazuje dążenie człowieka do odkrywania w sobie wiary i tworzenia cudownego, magicznego świata. Pamiętniki to nowa forma dotarcia do głębi wnętrza każdego, kto skrywa swoje piękno w kokonie marzeń."W Tobie jest siła" to pamiętnik motywacyjny, który pomoże szeroko otworzyć oczy tym, którzy je mrużą i skrywają w sobie potencjał i wielką siłę. To propozycja przemiany siebie i swojego świata. Plan działania na każdy dzień miesiąca, dzięki któremu łatwiej będzie uwierzyć w siebie i w swoje możliwości. Dojść do celu, o którym zawsze się marzyło. To rozwijanie się i stawanie się nowym, silnym człowiekiem, który konsekwentnie dąży do swojego szczęścia.
StreszczenieKronika umierania. Zamarzanie oparta jest na przeżyciach autora w związku z zamarznięciem Gertrudy, której pamięci dedykuje swoje wspomnienia.Opisy hipotermii wzorowane są na opisach wysokogórskich wypraw i nawiązują do scen z filmu Everest. Kolejne odsłony tragicznej śmierci bohaterki niosą ładunek realizmu magicznego. Jesteśmy świadkami spotkania Gerdy z widmem śmierci i stadem saren.Równoległym wątkiem są cztery części Sali Tronów: obrazy inspirowane symboliką biblijną stanowią własne spojrzenie autora na Sąd Ostateczny i są współczesną wersją przekazu wyobrażeń religijnych ludzkości i nadludzkości postaci. W dalszej części wspomnień narrator przekazuje głos autorowi w rozmowach grupy przyjaciół, a dialogi bohaterów, którzy mają realny pierwowzór wśród rodziny i znajomych autora, stanowią o jakości i stylu książki. Wśród poruszanych tematów pojawia się możliwość obecności nieobecnego w świecie Boga, nazwanego za Romanem Ingardenem ,,diamentem pojęciowym"", oskarżenie i usprawiedliwienie Boga przez dwudziestowiecznych myślicieli, jak Martin Heidegger, Edyta Stein czy Emmanuel Levinas. Odnosimy wrażenie, że to oni są nieobecnymi bohaterami tekstu. Autor parafrazuje i czyni przekaz zrozumiałym i przystępnym, dlatego ilość cytowań ograniczył do niezbędnych. Część filozoficzna Kroniki umierania. Zamarzanie jest osobistym przeszukiwaniem świata w poszukiwaniu Boga, sensu życia, cierpienia i śmierci. Autor stawia pytanie o możliwość pogodzenia się z poczuciem winy za śmierć bohaterki i obciąża tym na koniec również ofiarę. W książce znajdziemy wiele dygresji, anegdot, retrospekcji, celowych powtórzeń i naprawdę udanych pętli czasu.Ostatni rozdział opowiada o wyprawie autora w Tatry, będącej wspomnieniem i rozliczeniem się z niełatwego uczucia do Gerdy, o której życiu i jego poczuciu winy dopiero tutaj dowiadujemy się najwięcej.Przesłanie epilogu pozostawia czytelnika z poczuciem, wypowiedzianego z dystansem do świata, przekonania, że wbrew rozpaczy istnienie nie jest przegrane, skoro w ogóle można było narodzić się do życia na ziemi i cieszyć się pięknem zachodu słońca nad Jeziorem Orawskim z widokiem na ukochane przez bohatera Tatry i Beskidy.
Gracjanę i jej zamiłowanie oraz łatwość do postrzegania bieżącego życia przez pryzmat procesów, transformacji i szans znam od kilkunastu lat Czyni to z gracją za każdym razem, gdy w jej życiu pojawia się Nowe, na które otwiera się, gdy ciekawość wyprzedza wewnętrzne niepokoje. Książka ta opisuje współtworzenie nowej jakości, jaką jest moment, gdy Ja spotyka się z Ty. To zapis intymnego zbliżania się i budowania związku z szacunkiem do tego, co oddzielne i minione, z radością na to, co upragnione i możliwe w przyszłości, z wyrozumiałością wobec tego, co uwiera, lecz jest jednostkowo ważne, z chęcią znalezienia przestrzeni na niewygodne różnice, by nie utracić tego, co jawi się jako wartość fundamentalna - wolności. Piękny opis drogi dwójki refleksyjnych ludzi do siebie nawzajem i do siebie samych poprzez ponowne zaglądanie w głąb swojego jestestwa w wyniku otwartych pytań i subtelnych zaczepek zaciekawionego drugiego. Pozostaję z ciekawością ciągu dalszego!Maria Pełko, psychoterapeutkaSzanowna Czytelniczko, Szanowny Czytelniku!Masz przed sobą książkę szczególną; jasną, klarowną i czytelną. Jest to zapis konwersacji Gracjany i Jarosława. Dotyczy historii relacji i tworzenia się związku Kobiety i Mężczyzny. Forma epistolarna tekstu nadaje mu swoistą świeżość i dynamikę. Gracjana i Jarosław przedstawiają w tej książce swój paradygmat Miłości. Ich historia jest niepowtarzalna i ma wymiar uniwersalny. Tak bardzo się różnimy i tak bardzo w tych różnicach jesteśmy podobni Moja intuicja mówi mi, że czytając tę książkę, znajdziesz cząstkę siebie i, mam nadzieję, inspirację Po przeczytaniu tekstu Gracjany i Jarosława pojawiła mi się refleksja, która przybrała formę haiku:serce i rozumucieleśniona podróżprzymierze żyjeTomasz Rebeta, psychoterapeuta, superwizorZ lekkim drżeniem rąk i serc powierzamy Ci nasz pierwszy wspólny projekt. Jest nim coś najcenniejszego, co mamy, czyli nasza relacja. Nie jest to powieść fabularna ani żadne dzieło literackie. To opis procesu powstawania naszego związku - od etapu szukania dróg do siebie nawzajem, przez zawiązanie umowy i pierwszy kryzys, do zbudowania fundamentu pod dalsze wspólne życie. Żywimy głęboką nadzieję, że nasze doświadczenie pokaże Ci, iż żaden ruch w życiowym tańcu z Twoim partnerem nie jest przypadkowy i bez znaczenia. Liczymy również na to, że nasza rozmowa będzie dla Ciebie inspiracją do świadomego budowania Twojego związku. Budowania go zgodnie z tym, kim naprawdę jesteście - tam, w głębi siebie - by Wasza relacja mogła zostać tą jedyną na świecie, wyjątkową, właśnie taką, jaka jest - zaakceptowana i ukochana w pełni.
Scenariusz "Szósty z Cambridge" opowiada w szalony sposób ciąg dalszy afery szpiegowskiej ujawnionej w latach 50. w Anglii w służbach specjalnych, czyli w MI5 i MI6, i jej kontynuację w latach 80., kiedy na scenie pojawia się niewykryty dotychczas szósty członek szpiegowskiej sieci, który rzekomo ma przemycać do UK zminiaturyzowane bomby atomowe. Zdemaskowanie pięciu byłych absolwentów Uniwersytetu w Cambridge współpracujących ze Związkiem Radzieckim od lat 30., z których jeden, Kim Philby, sam szef MI6, okazał się później generałem KGB, wstrząsnęło zachodnim światem.Akcja rozgrywa się w Anglii rządzonej przez Margaret Thatcher, w Klinice Lalek prowadzonej przez nieobliczalnego muzyka i filozofa Jeffreya i jego żonę Betty.
Piszę o sobie, bo czas płynie, a ja już nie będę miał 20 lat.Po udarze mózgu, który przeszedłem, pamięć może być już nie ta. Los rzuca człowiekiem na wszystkie strony świata, a ja jestem w sytuacji, która nie pokaże mi, na jakim zakręcie wypadnę z drogi swego życia. Do napisania tej książki skłoniła mnie chwila, w której, gdy byłem świadomy, pamięć pokazała mi migawki całego mojego życia. Czekałem na końcowy napis THE END. Ale coś chce, abym po sobie zostawił ślad istnienia, bo napis się nie pojawił. Może mam jeszcze coś do zrobienia i los daje mi czas na realizację. Widocznie będzie to dłuższy czas, bo muszę wymyśleć, co mam zrobić.
Witam, drogi czytelniku!Gdybym mogła, bujałabym w chmurach cały dzień, najlepiej nad ulubionym jeziorem, które nieraz było przyczynkiem do napisania czegoś więcej. Swoją drogą, syn mawia, że jak odlecę, to trudno mnie złapać. Odchodzę wówczas w świat zupełnie inny niż ten tak dla mnie dosłowny i ciężki jednocześnie.Z tej właśnie ciężkości i rachunku sumienia wobec siebie powstał "Człowiek w popiele". Łatwo przychodzi odkrywanie wad innych, o wiele trudniej jest być w opozycji do własnego ja.Żyjemy w czasach niepokoju, pędu, wyścigu spraw o to, co jest pierwsze i najważniejsze, bez pokory. Miłość, życzliwość, dobro jakby poplątały się w tych wszystkich drogach, które buduje im nowy ład, nowy człowiek.Słowa zmieniają swoje znaczenie, przybierają abstrakcyjny kształt, a to co u podstaw, blaknie jak wymazana historia rodem z Orwellowskich opowiadań.Trzeba pamiętać, szukać, nie zapominać i patrzeć obiektywnie, rozumem poszukując PRAWDY. Nie swojej, tej właściwej.Życzę przyjemnej lektury.Anna Czerniak
Anna Rodzik - autorka bajek i piosenek dla dzieci. Jej twórczość pełna jest magii, ciepła i wartości edukacyjnych. Mieszka w malowniczej wsi razem ze swoją wesołą rodziną i niezwykłą zwierzęcą gromadą, która jest dla niej nieustającym źródłem inspiracji.Tworzenie rękodzieła to jedna z pasji Anny, z wdziękiem łączącej kreatywność z miłością do zwierząt. Szczególne miejsce w jej sercu zajmują alpaki, które pokochała od pierwszego wejrzenia. Fascynacja tymi urokliwymi stworzeniami sprawiła, że zbudowała z nimi niezwykłą więź. Anna urodziła się z wadą serca, podobnie jak alpaki, które czasem przychodzą na świat z dokładnie taką samą wadą serca. Wierzy w magiczną więź między nią a alpakami, przekonana, że kiedyś była jedną z nich.Jako matka i autorka Anna stara się zarażać dzieci i coraz częściej dorosłych empatią wobec zwierząt oraz kreatywnością w tworzeniu. Jej bajki zarówno bawią, jak i uczą, przynosząc przesłania o wartości szacunku do przyrody i wszystkich istot. Jej piosenki są jak melodia życia na wsi, pełne radości, miłości i pasji.
Danuta Barbara Sobańska - absolwentka psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, psychoterapeutka. Mieszka w Warszawie.Wracając do poezji, autorka w tym tomiku prezentuje nie tylko swoje refleksje o różnorodnej tematyce, ale też podejmuje komunikację ze stanami umysłu, emocjami, ciałem i czyni to w oryginalnej formie. Czy wyróżnia któregoś z adresatów? Ustalcie to sami, czytając te wiersze. Bądźcie uważni na sygnały, które płyną z Waszych różnych części siebie.Zawartość części pierwszej zatytułowanej "Droga życia" jest inspirująca szczególnie dla tych, którzy niezależnie od wieku i płci chcą być świadomi własnego przemijania, aby rozpoznać, czego ważnego jeszcze nie podjęli.Część druga, która ma tytuł "Stany nazwane i bezimienne", zawiera przykłady słownych ilustracji relacji, jakie można mieć z różnymi częściami samej/samego siebie.
"W poszukiwaniu prawdy Prawdy o sobie" to czwarta część osobistych opowieści autorki o zmianach życiowych zmierzających w kierunku spełnionego, radosnego, prawdziwego i wolnego życia w zgodzie ze sobą po wyjściu z iluzji i schematów myślowych. Jest to książką o odwadze, konsekwencji i wytrwałości, o tym, że niezależnie od tego, jak trudna może być prawda, zawsze warto o nią walczyć.Radosna inspiracja do odważnych zmian w życiu!Agnieszka Makowska - ur. 18.04.1983 r., kobieta wielu talentów, magister ekonomii, doskonała menadżerka, autorka beletrystyki kobiecej, trenerka holistyczna, bizneswoman, fitwoman, aktywistka społeczna. Założycielka Stowarzyszenia Rea - Kobieta w Zmianie, które inspiruje, pomaga i towarzyszy w pozytywnych zmianach życiowych.Agnieszka jest radosną i samodzielną mamą dwóch nastoletnich synów. Od ponad dwóch dekad mieszka i tworzy na zielonych, spokojnych Sadach Żoliborskich w Warszawie, gdzie wykreowała swoją wymarzoną enklawę z cudownym widokiem na panoramę Warszawy. Kocha pisać książki i pomagać ludziom, wydobywając z nich ich często nieuświadomiony wybitny i wyjątkowy potencjał.Edukator Mocy to Ja!
Barbara Kułaga - absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, filolog i tłumacz. Powieść "Wiraże" to jej debiut literacki. Jest to opowieść o przeżyciach i przygodach dwóch przyjaciółek podczas jednego letniego miesiąca w 2023 roku. Ich przyjaźń trwa niezmiennie od ponad pół wieku. Oprócz wydarzeń bieżących, w których uczestniczą i dzielą się swoim doświadczeniem, wracają wspomnieniami do przeszłości. Opowieść zawiera również wiele pożytecznych porad życiowych. Jest też wątek kryminalny, który zapowiada ciąg dalszy tej historii.
Ołówek i jego nowo poznany towarzysz Zeszyt niespodziewanie trafiają na pewien plac budowy, gdzie na tytułowego bohatera czekają nowe zaskakujące przygody… "– Pamiętasz, jak w szkole baliśmy się Sportowego? But miał rozklejoną podeszwę i kiedy biegał, kłapał nią, robiąc przy tym nieprzyjemne wrażenie, a my myśleliśmy, że to jakiś groźny gość, który na nas czyha. – Doskonale to pamiętam. Biegał za nami, bo chciał nas poznać, a my niepotrzebnie przed nim uciekaliśmy. – Otóż to, koleżanko. Kiedy opowiadałem moim znajomym na budowie o tej naszej przygodzie z Butem, Zeszyt powiedział takie mądre słowa: „Nie oceniaj książki po okładce”. – Nie rozumiem… –?To zdanie oznacza, że zanim wyrazimy swoją opinię o kimś, powinniśmy go najpierw poznać, żeby nie ocenić go niesprawiedliwie."
Książka opowiada o niezwykłej sile miłości i poświęcenia w najmroczniejszych okresach II wojny światowej.Osiemdziesięcioletni Tymon Zawada choruje na zanik pamięci. Od czasu do czasu przypomina sobie jedynie cienie zdarzeń sprzed wielu lat. Kiedy w dzień Wigilii Bożego Narodzenia rozmawia ze swoją czternastoletnią wnuczką, pamięć wraca, a dziewczynka odkrywa dramatyczną przeszłość swojego dziadka, który straciwszy wszystko włącznie z rodziną, nie mógł znaleźć szczęścia.Miał tylko dwadzieścia lat, kiedy przyszła do niego miłość, która tak naprawdę nie miała szans na powodzenie. Pokochał dziewczynę, której nie powinien był pokochać. Miłość, która przyszła równie nieoczekiwanie, jak odeszła, zniszczyła jego życie, zostawiając jedynie wspomnienie, o którym z czasem zapomniał. W jego sercu została tamta dziewczyna, choć od wielu lat nie pamiętał jej imienia... Wojna odebrała mu wszystko, przynosząc nowe życie, w którym nie potrafił się odnaleźć. Kolejna miłość nie była już taka jak pierwsza, a nowa rodzina nie kochała go tak, jak ta prawdziwa, której wcześniej nie potrafił docenić.* * *Urodziłam się 7 kwietnia 2009 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. Mieszkam w małej wsi nieopodal Pacanowa. Moje zainteresowania to książki, muzyka i zwierzęta oraz poznawanie nowych ludzi. Skończyłam szkołę podstawową w Pacanowie i obecnie uczęszczam do I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Busku-Zdroju, kształcąc się w kierunku humanistycznym. Cenię relacje międzyludzkie, tolerancję w zdrowym pojmowaniu tego znaczenia i po prostu to, co jest istotne w życiu każdego z nas. Moją pierwszą książkę napisałam w wieku 13 lat. Życzę wszystkim czytelnikom odnalezienia głębi opowieści "Zapomniane" i zachęcam do kupienia kolejnych moich dzieł, które, mam nadzieję, wkrótce się ukażą.Julia Maria Masłowska
Wojciech Kowalik podjął bardzo udaną próbę złapania ulotnych chwil. Bez zbędnego sentymentalizmu opisuje dziecięcy entuzjazm i dojrzały odbiór rzeczywistości. Autor znalazł intrygujący sposób na nadanie swoim wspomnieniom literackiej formy, którą może cieszyć się nie tylko najbliższa rodzina, ale także zupełnie obcy czytelnicy. Zachował wspomnienia z ogniska, słowa piosenek i wierszy. "Baśń o tęsknocie" oddaje nie tylko klimat wakacji, zawiera również nutkę "summertime sadness". Odczucia schyłku lata, które może być też odczytane jako schyłek życia. ()"Baśń o tęsknocie" jest wielowarstwowa - można ją odbierać jako powieść przygodową dla dzieci, a także jako baśń o różnych tęsknotach. Lekkość dziecięcych przygód miesza się z dojrzałymi sentymentami. Czytelnik, w zależności od wieku, oczekiwań i wrażliwości, może odbierać tę książkę na różne sposoby. Nawet jeśli nie spędził nigdy takich wakacji na wsi, powinna mu się udzielić ciepła atmosfera wielopokoleniowego domu. I rozbudzić własne tęsknoty.Natasza Bednarek (fragment recenzji)
MYSZKOLANDIA - śnieżna kraina zamieszkana przez rodzinę zżytych ze sobą myszek. Jak w każdej rodzinie zdarza się im pokłócić, obrazić lub zdenerwować na drugiego, ale mimo wszystko i tak się ze sobą godzą. W rodzinie Myszowskich czwórka rodzeństwa, czyli Mimi, Titi, Bibi i Gucio, ciągle wymyśla jakieś psoty i ściąga na siebie kłopoty. Wtedy do akcji wkraczają mama Rozi i tata Zizi, którzy za każdym razem starają się być oparciem dla swoich pociech. Rodzice wiedzą też, że nie zawsze wszystko, co robią, przynosi pożądany efekt, ale nigdy nie ustają w swoich staraniach. Dzieci zaś mają świadomość tego, że rodzice są dla nich wsparciem, zwłaszcza w trudnych momentach, oraz że dają im poczucie bezpieczeństwa.Laura Baucz - na co dzień zajmuje się psychologią dziecięcą, skupiając się na emocjonalności dzieci. Współautorka książki "Opowiadamy o emocjach". W swoich projektach zwraca szczególną uwagę na najmłodszych czytelników i to im poświęca najwięcej czasu. "Myszkolandia" powstała, by uświadomić najmłodszym, że z emocjami mają kontakt podczas codziennych sytuacji, oraz wyjaśnić im, jak mogą sobie z nimi poradzić. Książeczka pozwala też na bliższy kontakt dziecka z rodzicem.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
