Głównym bohaterem jest Stefan. Nagle i bez zapowiedzi znalazł się w innej rzeczywistości. Otoczenie się nie zmieniło. Tylko on utracił fizyczne ciało, zyskując nowe, niemal bajkowe możliwości. Z uczestnika świata M stał się jego obserwatorem. Nie odbiera typowych wrażeń sensorycznych za pośrednictwem znanych oddziaływań fizycznych, lecz w inny, bardziej bezpośredni sposób. Poznaje nowe możliwości istnienia w nowej rzeczywistości. Może przenosić się w dowolne miejsce natychmiast. Mury i kraty nie stanowią dla niego przeszkody. Pozbawiony negatywnych odczuć fizycznych i wszelkich trosk bytowych bawi się swobodą ruchu bez ograniczeń. Po pewnym czasie zaczyna odczuwać brak kontaktu z żywymi ludźmi. Ogląda świat z dotychczas niedostępnej perspektywy, próbując bez rezultatu uczestniczyć w wydarzeniach. Stopniowo odkrywa możliwość oddziaływania na ludzi samą tylko myślą i rzutowaniem obrazów do umysłu człowieka.
Spotyka Anastazję, starszą kobietę zagubioną w tym samym stanie co on. Zdobywa jej zaufanie i staje się jej przewodnikiem po D. Anastazja ośmielona przez Stefana zaczyna penetrować rzeczy i zjawiska, których nie zaznała w M.
Zjawia się Ambroży, przewodnik zagubionych. Wspólnie ze Stefanem udaje im się przekonać Anastazję do wędrówki do stanu B, który jest celem wszystkich ludzi po zakończeniu ich pobytu w M. Anastazja odchodzi z Ambrożym, a Stefan znowu zostaje sam – to nie pora na niego: wyraźnie ma inny status niż Anastazja. Szybko zjawia się trzeci zagubiony: agnostyk Roman. Stefanowi z trudem udaje się go przekonać, że już nie żyje. Roman ochoczo zabiera się do zwiedzania miejsc, których był ciekawy. Obydwaj odkrywają telepatię i telekinezę. Wkrótce po Romana zgłasza się Ambroży i zabiera go ze sobą do B. Stefan znowu zostaje sam, ale nie na długo. Michał, jego osobisty przewodnik zabrał go do B. Tu przejmuje go Rafał, wprowadzając w zasady moralne obowiązujące i TU, i TAM. Stefan
otrzymuje zezwolenie na oglądanie, bez aktywnego uczestnictwa, prac w sesjach kilku kręgów i sfer. Specjaliści dyskutują tam nad rozwiązaniami problemów dotąd nierozwiązanych na Ziemi. Przekonuje się, że mimo szerokiego dostępu do Akaszy kierunek dyskusji prawie nie różni się od tych, które toczone są na Ziemi. Wnioski zostają zapamiętane, stają się elementem monad. Później, po kolejnym wcieleniu te zapiski ukryte w podświadomości staną się źródłem intuicji, olśnienia, genialnych rozwiązań. Gdy mija czas zezwolenia na pobyt w B, Stefan budzi się na łóżku szpitalnym, mając w pamięci to, co się wydarzyło.
Lata 70. XX wiekuŻycie w Rzeczypospolitej Polskiej toczy się swoim rytmem. Elektrownia atomowa w Żarnowcu, zamieszki studenckie, niemieckie prowokacje w Prusach i odwilż w stosunkach z Polską Rzeczpospolitą Ludową to tematy dnia codziennego.Dla Adama Kabata, biznesmena z Elvis City, nawiązanie kontaktów handlowych ze wschodnim sąsiadem to wielka szansa i zarazem ostatnia deska ratunku. Pozyskanie nowego rynku zbytu okazuje się jednak prawdziwą drogą przez mękę. Zebranie pieniędzy na łapówki to pierwszy z wielu problemów. Później wcale nie jest łatwiej. Wyprawa do PRL jedynie na początku przebiega według założonego planu. Sprawy szybko się komplikują, a do gry wchodzi wielka polityka.Poznaj alternatywny świat, w którym dwa państwa polskie pomimo dzielących je różnic próbują znaleźć nić porozumienia.
W 2016 roku ukazała się pierwsza część z cyklu ""Opowieść o Vodimorze"" zatytułowana ""Anioł Stróż"". Książka na pograniczu sensacji i surrealizmu zdobyła zainteresowanie czytelników. Tytułowy bohater rozprawia się w niej z siłami ciemności, które szukają możliwości, żeby zawładnąć ludzkością i zaprowadzić swój porządek. Poprzednio był to terroryzm islamski, z kolei w niniejszej książce chory nacjonalizm. Krok po kroku jest zaszczepiany w głowach przede wszystkim młodych ludzi, na których przeprowadzane są dziwne i tajemnicze rytuały w samym sercu puszczy amazońskiej. Niebezpieczna akcja, w której uczestniczy Vodimore, prowadzona jest w dziewiczych lasach Amazonii oraz na Tasmanii. Niezmiennie tak jak w pierwszej części również teraz wsparcia i pomocy udziela mu tajemniczy duch, którego Vodimore nazywa Aniołem Stróżem."" (...) Demonic to nie jest zwyczajny człowiek, taki ze skóry i kości jak ty.I jak ty.Jak ja? Nie wiem.Czyli mam rozumieć, że ty reprezentujesz dobro, a on zło?On ma plan, jak rozprzestrzeniać nienawiść, pogardę do drugiego człowieka. Chce wywołać ruchy nacjonalistów na całym świecie, które krok po kroku mają zdominować swoje kraje, wzbudzić nienawiść do obcokrajowców, a na końcowym etapie nawet wywołać wojny lub wojnę.Nie wiedziałem. A wydawał mi się całkiem do rzeczy. Ale tak naprawdę to nie wiem, komu mam uwierzyć. Jesteście podobni do siebie, różnicie się może głosem.""
Kilka słów o autorze
Czy zna się do końca swojego ojca? Z tego, co wiemy, urodził się w 1957 roku w Nowym Miasteczku w robotniczej rodzinie przesiedleńców ze wschodniej Polski. Rodzina jego ojca opuściła Brzeżany z wyboru, zaś rodzina matki pozostawiła wszystko w nadburzańskich Tokarach dla ratowania życia (jej ojciec, Feliks Hruświcki „Lot” miał dwa wyroki śmierci za działalność w AK po powrocie z Syberii, był też jeńcem obrońców Twierdzy Brzeskiej). Stąd w twórczości taty patriotyzm i miłość do Ojczyzny odziedziczone po dziadku Feliksie. Pochodzi z domu, w którym otrzymał wychowanie religijne i ono ukształtowało jego życiowe wybory. Brał między innymi długi i aktywny udział w życiu Kościoła.
Jest miłośnikiem pięknych przygód; zwiedził wiele krajów w ramach wyprawy naukowej Uniwersytetu Jagiellońskiego do Afryki, Azji Zachodniej i Europy, zanim w 1984 roku zdecydował się budować swoją przyszłość w Paryżu.
Esteta i amator sztuki, jest uzdolniony artystycznie. Wielka jego pasja to śpiew chóralny, którym zajmuje się od ósmego roku życia i kultywuje aż do dziś.
To, czego jeszcze o nim nie wiedziałyśmy, to jak bardzo pięknie pisze. Miłośnikom polskich wierszy, budzących w duszy łomoty nostalgii i emocji, zostawiamy przyjemność odkrycia jego twórczości…
Drodzy Czytelnicy, przedstawić dzisiaj naszego tatę było dla nas wielkim zaszczytem.
Kontynuacja książki pt. ""Avetnar. Moc zrodzona z przeszłości"".Czarodziej Trelian musi dokonać wyborów, które zadecydują o jego dalszym losie i o tym, jak będzie postrzegał sam siebie. Poznaje również powód walk Arcymaga Mangusa o Wolbir i tajemnicę z nim związaną. Kanman natomiast, po licznych wydarzeniach, których był uczestnikiem, pełen nadziei udaje się w podróż, która nie pozostanie bez wpływu na jego dalsze życie i w konsekwencji na zawsze go odmieni. Choć podążają innymi ścieżkami, przeznaczenie kieruje ich do tego samego celu. Wojna między Siłami Przymierza a Czarnym Arcymagiem Mangusem wzmaga się i trawi kontynent Avetnar. Zostają ujawnione skrywane prawdy oraz dochodzi do nieoczekiwanych spotkań, sojuszów i zwrotów akcji. Nastaje czas ostatecznych rozstrzygnięć, a kamienie mocy, których potęga wielu ludzi napawa lękiem, odegrają być może w nich kluczową rolę. Wydarzenia, do których dochodzi w świecie Kanmana i Treliana, sprawiają, iż wreszcie wyjdą na jaw prawdziwe zagrożenia i prawdziwy wróg
Mija piętnaście lat od zakończenia pierwszej wojny między Siłami Przymierza i królestwem Czarnego Arcymaga Mangusa, a na horyzoncie widać już kolejną. Przymierze jest osłabione i jedynie kraina Wolbir wciąż nie złożyła broni. Na wielu obszarach Avetnaru nieboskłonem władają sprzymierzone z Mangusem wiekowe i potężne smoki. Na południu trwa konflikt między ludźmi a bezwzględną rasą larkernaków. Na wyspie Wanlad pod pieczą magów i potężnych zaklęć przetrzymywane są natomiast pożądane przez Mangusa potężne kamienie żywiołów, których niepoznana do końca moc wielu ludzi napawa lękiem. Trwa jesień i jest noc, gdy dochodzi do spotkania Kanmana i czarodzieja Treliana. Obu im przyszło żyć w świecie, gdzie są liczne podziały i konflikty. Kierując się różnymi celami, postanawiają wspólnie opuścić ziemie krainy Patran i zmierzać ku temu, co, jak wierzą, jest im pisane, a czego nie są w stanie tak naprawdę do końca przewidziećDalsze losy bohaterów przedstawione zostały w tomie II zatytułowanym ""Avetnar. Siła przeznaczenia i prawdy"".
Piotr Woskowicz powieścią Półmrok debiutuje na rynku literackim. Urodził się w 1976 roku i wychował z dala od miejskiego zgiełku. Jest absolwentem Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, lecz nie pracuje w wyuczonym zawodzie. Natchnienie do pisania znajduje w podróżach zwłaszcza do Włoch lub podczas rowerowych przejażdżek będących jego głównym hobby. Tworzy beletrystykę, w której elementy dramatu i thrillera łączy z kwestiami dotykającymi sfery duchowości człowieka.Czasem błaha z pozoru sytuacja może się stać zarzewiem wydarzeń, które potrafią wywrócić życie zwyczajnej włoskiej rodziny do góry nogami.Giulia jest młodą kobietą. Ma kochającego męża i pięcioletniego synka. Mieszka wraz z nimi w Mediolanie, wiodąc życie nieróżniące się od życia większości młodych włoskich rodzin. Giulia ma także młodszą siostrę spełniającą się jako zawodniczka pierwszoligowej drużyny siatkówki oraz przyjaciółkę, z którą pracuje w jednej firmie. Odnosi sukcesy w zawodzie, do którego nigdy nie spodziewała się trafić i który nie ma najmniejszego związku z jej wykształceniem. Ma także kochających rodziców. Jej życie toczy się niemal sielankowo.Któregoś dnia jednak wszystko się zmienia.Od tej pory nic już nie jest takie samo jak przedtem. Szczęście, choć osiągnięte nie bez trudu, musi ustąpić walce o przeszłość, przyszłość, rodzinę, miłość i życie.
"Ogrody" to zbiór rymowanych opowieści z morałem, które czyta się miło i gładko. Skierowane są do młodego czytelnika, mają walory edukacyjne podane w nienachalnej formie, na przykład z pogawędki roślin i zwierząt dzieci dowiedzą się, dlaczego jedne rośliny mogą rosnąć w naszym klimacie na zewnątrz, a inne zimą przechowujemy we wnętrzach. W warstwie narracyjnej opowieści są spójne i interesujące. Aż chciałoby się je poczytać dziecku na dobranoc, żeby pokazać mu świat roślin, leśnych skrzatów czy owadów zamieszkujących łąkę.
Zosię, Małgorzatę i Agnieszkę łączy wieloletnia przyjaźń, sięgająca czasów szkolnych, oraz wykonywany z pasją i zaangażowaniem zawód.Akcja powieści zaczyna się w chwili, gdy w środowisku nauczycielskim, który reprezentują bohaterki, rozważana jest możliwość rozpoczęcia strajku. Czytelnik staje się świadkiem wszystkich dylematów i wątpliwości z tym związanych, zaś w pewnym momencie zostaje wprowadzony w centrum wydarzeń, dzięki czemu poznaje blaski i cienie zawodu nauczycielskiego i ma szansę na wyrobienie sobie własnego zdania na jego temat. Zyskuje też możliwość skonfrontowania obiegowych opinii na temat pracy nauczyciela oraz jego roli we współczesnej szkole z bezpośrednią relacją z pokoju nauczycielskiego.Powieść nie traktuje jednak wyłącznie o zawodowych perypetiach bohaterek. Ich życie prywatne obfituje w zaskakujące sytuacje i niespodziewane zwroty akcji.Agnieszka, ze względu na dotkliwe przeżycia z dzieciństwa związane z rozwodem rodziców, nie potrafi ułożyć właściwie relacji we własnym małżeństwie, ponadto pewnymi decyzjami naraża swój związek na rozpad. Zosia cierpi z powodu nieporozumień z mamą i związanym z tym poczuciem odrzucenia. Małgorzata obawia się, że dorastające dzieci wkrótce się usamodzielnią, a jej przyjdzie zmierzyć się z syndromem pustego gniazda.Bohaterki towarzyszą sobie w różnych sytuacjach, świetnie się razem bawią, ale też dzielą się refleksjami na temat otaczającej rzeczywistości, wspierają się nawzajem, a gdy mają problem, wspólnie szukają sposobów na jego rozwiązanie.
Z niemal stuletnim opóźnieniem do rąk czytelnika polskiego trafia dzieło, które Rosjanie wydawali tak często w czasach różnych zawirowań politycznych: w roku 1848 (Wiosna Ludów), 1867 (w Genewie z powodu cenzury), kryzysu lat 1905–1906 (trzy wydania petersburskie), a później aż do czasów nam współczesnych w latach: 1990, 1991, 2002, 2003, 2014 i 2019. Również na Zachodzie Fletcher był wydawany kilkakrotnie; po pierwszej edycji z 1591 roku następowały kolejne w latach 1643, 1657 i 1966. Dzieło elżbietańskiego dyplomaty, doktora obojga praw, wyróżniało się od relacji wcześniejszych podróżników. To, że Ruś była tyranią i że jej car posiadał absolutną władzę pozbawiania życia i dóbr swych poddanych, było powszechnie znane, ale tylko Fletcher zbadał, jak funkcjonował rząd i za pomocą jakich środków utrzymywał władzę. W Polsce dzieło Fletchera do tej pory nie było wydawane, co jest powszechnym zaniedbaniem i na co, już dawno temu, zwrócił uwagę Aleksander Brückner, pisząc: „«my jak zawsze daliśmy się wyprzedzić» – a dziełka Sacrana o błędach Rusi czy Miechowity o Sarmacji nie dadzą się porównać z Herbersteinem czy Fletcherem, a mieliśmy więcej przyczyn poznać i zbadać naszego sąsiada, «spaliśmy jednak na oba uszy»”.
Gunnen słowo, które powinien znać każdy Polak!Kris Florek pochodzi z Sieradza. Dorastał w bardzo niewspierającym środowisku. W dzieciństwie i młodości doświadczył wielu negatywnych zdarzeń. Usłyszał, że niczego nie osiągnie. Mając 22 lata, bez znajomości języka i z ogromnym brakiem pewności siebie przybył do Holandii i tam zetknął się z zupełnie inną mentalnością. Załamany, niepewny rozpoczął dorosłe życie. Przełomem stała się pierwsza praca, pierwsze zarobione pieniądze. Kolejny przełom to zrozumienie holenderskiego słowa Gunnen."" Gdy zrozumiałem, co ono oznacza wszystko zaczęło się zmieniać. Mój brak wiary w siebie, zamienił się w wewnętrzną siłę. Dzisiaj moim marzeniem jest, by każdy Polak poznał, co kryje się pod tym holenderskim słowem. Dlatego napisałem tę książkę.""Możesz czerpać inspirację z jego historii i uwierzyć, że niemożliwe nie istnieje.Kris Florek przedsiębiorca, mówca motywacyjny. Właściciel czterech firm działających w branży budowlanej i gastronomicznej. Każda z nich działa, wykorzystując sprawdzony system PPP. Zbudował jedną z najbardziej rozpoznawalnych marek na rynku budowlanym w Holandii, słynącą ze świadczenia usług najwyższej jakości.Współpracuje z ponad 150 podwykonawcami. Jego klientami są fundacje, biura nieruchomości oraz spółki inwestycyjne z całego świata. Jego działalność zdobyła uznanie w oczach innych. Na koncie ma dwa tytuły Polaka Roku w Holandii. Znalazł się też w gronie laureatów plebiscytu Przedsiębiorca Roku Haaglanden.W wolnych chwilach lubi gotować, jednak największe spełnienie przynosi mu rola ojca. Tak zorganizował swoje firmy, że działają bez jego udziału i cały wolny czas może poświęcić synowi.
EDWARD KĄCKI (ur. 12.11.1925) jest emerytowanym prof. zwycz. Politechniki Łódzkiej, gdzie zorganizował Ośrodek ETO (1972), Instytut Informatyki (1980) oraz proces dydaktyczny i naukowy z informatyki. Jest doktorem honoris causa PŁ. W latach 19972011 był rektorem Wyższej Szkoły Informatyki, gdzie zorganizował Katedrę Sztucznej Inteligencji i jest jej rektorem honorowym. Prof. E. Kącki jest uważany za pioniera informatyki w Polsce.Książka odsłania czytelnikowi tajniki artystycznej działalności twórczej, które jeszcze do niedawna były domeną wyłącznie umysłu ludzkiego. Pokazuje ona, jak wielką rolę w tym zakresie miało pojawienie się komputerów i rozwój teorii algorytmów ich programowania. Książka prezentuje bardzo wiele zaistniałych konkretnych przykładów w wymienionym zakresie.
„Siedem zdań” to podróż po niesamowitych i inspirujących przygodach Zoevy – dziewczyny, która jest niczym światełko w tunelu (i to dosłownie)!
Porwana, a następnie uratowana Zoeva jest nadzieją dla każdego, mimo że na początku sama jej potrzebuje.
Wkrótce po okresie kwarantanny dziewczyna zostaje wysłana na obóz. Na nim poznaje pewnego młodzieńca, który staje się nie tylko jej dobrym przyjacielem, ale i tym, przez którego omal nie umiera.
Zoeva przez cały czas trwania obozu musi ukrywać przed nim okropną wieść, co wcale nie jest proste, gdyż każdego wieczoru wychodzą razem na spacer po parku. To właśnie dla Zoevy rezerwat wygląda olśniewająco. Młodzieniec sprawia, że każdy wieczór jest dla niej wyjątkowy.
Tymczasem Zoeva otrzymuje list, którego treść mocno ją przygnębia. Jest to dla niej dużo bardziej bolesne niż dwunastoletni pobyt na Ziemi porywacza. Mimo to Zoeva ma obowiązki wobec kraju i musi znaleźć odpowiednie rozwiązanie, aby wyjść cało z opresji.
Jak myślisz, da radę?
Mariola chciała być tak po prostu bogata. Pragnęła tego najbardziej na świecie, a kiedy to mogło się spełnić, został jej do zrealizowania jeden warunek postawiony przez zmarłą ciocię. To od niego wszystko się zaczęło, te wręcz niewiarygodne perypetie i moralne dylematy. Czy jednak starczy jej sił, kiedy cel jest już tak blisko, wręcz na wyciągnięcie ręki? Kto ośmieli się wtargnąć do jej życia i wywrócić wszystko do góry nogami?
Nieodgadnione, pełne metafor, czasami nieco przerażające, tak jakby autorka chciała wstrząsnąć czytelnikiem, obudzić go ze snu obojętności i egoizmu, zatrzymać w tym codziennym pędzie ku samozagładzie. Na szczęście na tym nie poprzestaje. Wie, co trapi dzisiejszego człowieka. Wskazuje mu drogę wyjścia, daje nadzieję i jak na tacy lekarstwo na lęki. Wystarczy tylko otworzyć ów tomik wierszy i zatopić się w lekturze…
Dlaczego upadł polski system obrony przeciwrakietowej Tarcza Polski?W jakim celu odtajniane są akta IPN-u?Do czego służy elitom okultyzm?Czy czarna arystokracja to jedynie wymysł teorii spiskowych?Czy Polska przygotowana jest na wypadek ataku terrorystycznego?Młoda dziennikarka jest świadkiem niepokojących zdarzeń, które doprowadziły do upadku polskiego systemu obrony przeciwrakietowej Tarcza Polski. Do politycznej gry wykorzystywane są dokumenty zdeponowane w Instytucie Pamięci Narodowej. Osobą, która może jej pomóc w zrozumieniu tych wydarzeń, jest były oficer wywiadu wojskowego, którego działalność wywiadowcza doprowadziła do zakonspirowanych elit praktykujących starobabiloński okultyzm. Pendrive z jego wspomnieniami jest źródłem cennej, ale i niebezpiecznej wiedzy.
Wiktor Kwiatkowski jest dyrektorem wydziału kultury. Na fali zmian politycznych, które nastąpiły po ostatnich wyborach w Polsce, zostaje zwolniony z pracy. W tym samym czasie toczy się jego sprawa rozwodowa. Aby odzyskać spokój i równowagę wewnętrzną, wyjeżdża na wyspę Rodos. Wszystkie dotychczasowe przeżycia są niczym wobec tego, co ma się dopiero zdarzyć.
Piękna i romantyczna opowieść o miłości i udawanym narzeczeństwie z nutką sensacyjną. Historia wyrazistych osobowości i romansu z odrobiną erotyzmu.P.J.Lenda - polka od wielu lat mieszkająca w Wielkiej Brytanii. Obecnie zajmuje się wychowaniem dwójki dzieci, pisaniem oraz kosmetyką z zamiłowania. Dług wdzięczności to jej debiut literacki, który zaczęła pisać ponad dziewięć lat temu po zakończonym burzliwym związku, pełnym zdrad i przemocy. Zaczynając od zwykłego opowiadania na portalach internetowych, z czasem przekształciła ""Dług wdzięczności"" w powieść romantyczną łączącą w sobie elementy sensacji i erotyki. Aktualnie autorka skupia swoją uwagę na drugiej części powieści, w której będzie można znaleźć więcej wątków sensacyjnych oraz dużą ilość zwrotów akcji.
"Jak pisać, żeby sprzedać" to poradnik opowiadający bez zanudzania o tym, jak wykorzystać wyrazy, by wiernie służyły i ochoczo osiągały wyznaczone cele. Skierowany do wszystkich, którzy chcą lub muszą pisać, aby sprzedawać produkty, usługi czy swój wizerunek. Podstawowa i łatwa w odbiorze lektura dla osób prowadzących własny biznes oraz dla pracowników „zmuszanych” do pisania. Autorka ciekawie, dynamicznie i z dużym poczuciem humoru tłumaczy zasady, odpowiada na pytania, co można zrobić, by zredagowane teksty były zauważone i osiągały zamierzone cele. Poradnik zawiera także kilka praktycznych ćwiczeń dla nabrania wprawy w sztuce copywritingu.
Prawdopodobnie są co najmniej dwa wszechświaty, ten fizyczny i ten związany z człowiekiem.
Autor próbuje określić, znaleźć, opisać ich stany, przypisać cechy charakterystyczne.
Czy mają początek, czy są nieskończone, czy są jedyne?
Jaka jest, jeśli jest, między nimi relacja?
Co jest istotą istnienia tych bytów?
Pisarska próba powiązania wiedzy kosmologicznej, fizyki z metafizyką i transcendencją przez nieskrępowane żadnymi konwenansami myśli.
Podróż swobodna i nieograniczona.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
