Na książkę składają się najważniejsze dokonania prozatorskie Josepha Conrada-Korzeniowskiego: powieści Lord Jim i Tajfun oraz opowiadania Jądro ciemności, Młodość, Pojedynek i Książę Roman. Omawiając je we wstępie, Zdzisław Najder, znakomity znawca tematu, wskazuje na rolę obserwacji, wspomnień i lektur w twórczości Conrada; żywioł wyobraźni, jakkolwiek istotny, zdaje się pełnić u tego pisarza rolę służebną.
Na szczególną uwagę w wyborze zasługuje Książę Roman, utwór odbiegający tematyką od pozostałych. Opowiadanie jest przejawem zainteresowania Conrada losami Polski w XIX wieku. Słychać w nim echa literatury romantycznej. Los Romana Sanguszki, niewymienionego z nazwiska bohatera utworu, staje się metaforą losu Polaka-patrioty, który dla podtrzymania bytu narodowego gotów jest do największych poświęceń.
W takim wyborze twórczość Conrada ukazuje się po raz pierwszy właśnie w „Bibliotece Narodowej”.
Joseph Conrad-Korzeniowski (1857–1924) – właśc. Józef Teodor Konrad Korzeniowski, urodzony w Polsce prozaik i publicysta, jeden z najwybitniejszych powieściopisarzy języka angielskiego. Dziecko zesłańców, emigrant, marynarz, w końcu pisarz tworzący w prowincjonalnym odosobnieniu – Conrad większość życia spędził na peryferiach społeczeństwa. Wydany w 1900 roku Lord Jim, podejmujący temat „dotkliwego uczucia utraconego honoru”, stał się jedną z najważniejszych powieści XX wieku. W kilku utworach Conrada występuje ten sam narrator, niejaki Charles Marlowe. Spotykamy go w Lordzie Jimie, a także opowiadaniach Jądro ciemności, Gra losu i Młodość. Ojcem Josepha Conrada był pisarz i działacz niepodległościowy Apollon Korzeniowski.
Zdzisław Najder (ur. 1930) – historyk literatury i filozof, profesor nauk humanistycznych, wybitny badacz twórczości i życia Josepha Conrada. Jego książka Życie Josepha Conrada-Korzeniowskiego (1980) została przetłumaczona na język francuski i angielski. Opozycjonista, były dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. W 1983 roku oskarżony przez władze PRL o szpiegostwo na rzecz USA, pozbawiony obywatelstwa polskiego i skazany zaocznie na karę śmierci. W styczniu 1990 roku zarzuty wycofano, co umożliwiło Najderowi powrót do kraju. Jest prezesem Polskiego Towarzystwa Conradowskiego oraz członkiem Rady Ośrodka Studiów Wschodnich w Warszawie i Rady Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
Obok "Rodziny Połanieckich" (1894) czy "Wirów" (1910), "Bez dogmatu" należy do tych powieści Henryka Sienkiewicza, których akcja dzieje się w czasach współczesnych pisarzowi. Napisany w konwencji pamiętnikarskiej utwór przedstawia losy oraz wybory moralne i miłosne Leona Płoszowskiego – najsłynniejszego polskiego literackiego dekadenta, estety, indywidualisty.
Pomysł dzieła zrodził się w kwietniu 1889 roku; po napisaniu cyklu powieści historycznych, znanych jako Trylogia, Sienkiewicz szukał wtedy nowej formy wyrazu. Powstał utwór psychologiczny, którego najistotniejszym tematem są myśli i przeżycia wewnętrzne bohatera.
"Bez dogmatu" ze wstępem i w opracowaniu Tadeusza Bujnickiego, znakomitego znawcy twórczości Sienkiewicza, ukazuje się w serii Biblioteka Narodowa po raz drugi.
Henryk Sienkiewicz (1846–1916) – powieściopisarz, publicysta, autor reportaży, nowel i jednej sztuki scenicznej, zatytułowanej "Zagłoba swatem" (1900). Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1905), jeden z najbardziej znanych pisarzy polskich. Do najgłośniejszych utworów Sienkiewicza należą powieści historyczne, a więc "Trylogia" (1884–1888), "Krzyżacy" (1900) i "Quo vadis" (1896), oraz napisana z myślą o młodzieży powieść "W pustyni i w puszczy" (1912). Ze swoich licznych podróży pisywał reportaże, często w formie epistolarnej; tak powstały "Listy z podróży do Ameryki" (1880) i "Listy z Afryki" (1890). Jego powieści doczekały się wielu adaptacji filmowych i telewizyjnych.
Tadeusz Bujnicki (ur. 1933) – profesor, historyk literatury polskiej; pracował na uniwersytetach w Krakowie, Katowicach i Wilnie, obecnie na emeryturze. Zajmuje się twórczością Henryka Sienkiewicza, Władysława Broniewskiego, problematyką pogranicza, dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz literaturą rewolucyjną i lewicową. Autor wielu książek, ostatnio opublikował: "Na pograniczach, kresach i poza granicami. Studia" (2014) oraz "Sześć szkiców o Zagłobie i inne studia sienkiewiczowskie" (2014). Dla serii Biblioteka Narodowa przygotował "Wybór nowel i opowiadań" (1979) oraz "Krzyżaków" (1990) Henryka Sienkiewicza, a także "Wybór wierszy" Władysława Broniewskiego (2014).
Opublikowana w połowie lat 50. "Polska jesień" Jana Józefa Szczepańskiego wydaje się wciąż jedną z najbardziej interesujących książek podejmujących problematykę Września 1939. Autor przedstawia ówczesne wydarzenia z perspektywy głównego bohatera powieści, Pawła Strączyńskiego, w którego losach można się doszukać elementów biografii samego pisarza, uczestnika kampanii wrześniowej. Zbieżność realnych wydarzeń z opisanymi w utworze, zagubienie Polaków w obliczu rozpoczynającej się wojny, historia powstawania powieści, dzieje jej rękopisu oraz wymowa utworu – o tym wszystkim pisze w obszernym wstępie Stefan Zabierowski, wybitny znawca pisarstwa Jana Józefa Szczepańskiego. "Polska jesień" ukazuje się w „Bibliotece Narodowej” po raz pierwszy. Do tomu dołączono esej "Wrześniowe vis-a-vis", napisany po latach odautorski komentarz do powieści.
Jan Józef Szczepański (1919–2003) – prozaik, reporter, tłumacz; autor esejów i scenariuszy filmowych. W czasie wojny żołnierz AK. W głośnym zbiorze esejów "Przed nieznanym trybunałem" (1975) wypowiadał się na temat powinności pisarza i literatury. Tłumaczył m.in. prozę Josepha Conrada-Korzeniowskiego i Grahama Greena. Na podstawie jego scenariuszy powstały tak znane filmy jak "Westerplatte" Stanisława Różewicza (1967) i "Hubal" Bohdana Poręby (1973). Reportaże zebrał m.in. w tomach "Do raju i z powrotem" (1964) i "Nasze nie nasze" (1984). W latach 1947–1953 był członkiem redakcji „Tygodnika Powszechnego”. Ostatni prezes rozwiązanego w stanie wojennym Związku Literatów Polskich, jeden z założycieli i pierwszy prezes Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Laureat wielu prestiżowych nagród, polskich i zagranicznych.
Stefan Zabierowski (ur. 1940) – historyk literatury polskiej, emerytowany profesor w Instytucie Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego. Szczególnie zainteresowany pisarstwem „pokolenia 1920”: Jana Józefa Szczepańskiego, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Tadeusza Borowskiego i Leszka Proroka. Badacz biografii i twórczości Josepha Conrada-Korzeniowskiego i jego związków z kulturą polską. Członek m.in. Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, Polskiego Towarzystwa Conradowskiego. Ostatnio opublikował książki "Wojna i pamięć" (2006) oraz "W kręgu Conrada" (2008).
Po raz pierwszy w swojej historii Zakład Narodowy im. Ossolińskich wydał grę historyczną. Jest to reprint gry planszowej 'Piast' z 1904 r. uzupełniony dodatkowymi elementami, które pozwolą zagrać na starej planszy w nowy sposób.
Szczegółowe informacje dotyczące gry:
W pudełku umieszczono nie tylko reprint oryginalnej gry z 1904 roku (plansza i instrukcja autorstwa Zofii D’Abancourt), ale także dodatkowe elementy sprawiające, że rozgrywka będzie atrakcyjna również dla dzisiejszych graczy (m.in. nowoczesną instrukcję, ilustrowaną ossolińskimi zbiorami i napisaną przystępnym językiem 'Historyczną gry osnowę' oraz woreczek pełen kartonowych monet, które pełnią funkcję punktów, a wyglądają zupełnie jak autentyczne dukaty i talary bite przez dawnych królów).
Liczba graczy: 2 – 4. Wiek graczy: od 7 lat. Czas gry: 30 minut.
Elementy gry:
Plansza – reprint oryginalnej planszy do gry 'Piasta' z 1904 roku 'Piast. Zabawa historyczna podług Assarmota Klementyny z Tańskich Hoffmanowej ułożona Zofia D’Abancourt' – reprint oryginalnej instrukcji z 1904 roku 'Rzut kostką przez polskie dzieje' – współczesna instrukcja, która zawiera nowy wariant przebiegu rozgrywki oraz napisaną współczesnym językiem historyczną gry osnowę, czyli informacje o postaciach i wydarzeniach poznawanych przez gracza na kolejnych polach planszy Tabela Ruchu – zawiera nazwy pól i informacje o ich ewentualnym specjalnym działaniu; 150 kartonowych monet stworzonych na podstawie oryginalnych talarów, dukatów i medali ze zbiorów Ossolineum Płatka – woreczek do przechowywania monet 4 pionki – po jednym dla każdego z graczy 2 kostki 'Piast – Rzut kostką przez polskie dzieje' – bogato ilustrowana instrukcja współczesna, powstała w celu dostosowania gry, jej reguł i elementów, do potrzeb dzisiejszych graczy, tak aby nie tylko zaprezentować niezwykły zabytek z bibliotecznych zbiorów Ossolineum w formie wiernego reprintu, ale pozwolić mu ożyć na nowo. 'Instrukcja' zawiera zmodyfikowane reguły gry, które są propozycją nieco innego przebiegu rozgrywki i jej rozstrzygnięcia. Wprowadzona została m.in. możliwości rzutu jedną lub dwiema kostkami, a o wygranej decyduje liczba zdobytych punktów, rolę których pełnią kartonowe monety. Jednocześnie niezmienione pozostało specjalne działanie poszczególnych pól planszy, które m.in. przesuwa gracza do przodu lub do tyłu oraz niektóre dawne określenia, takie jak 'płatka' czy 'prawidła gry' – staromodne i początkowo niezupełnie zrozumiałe, pozwalają poczuć przyjemność kontaktu z autentyczną starą grą. Natomiast 'Historyczna gry osnowa', która stanowi największa objętościowo część książeczki i powtarza formułę zastosowaną w pierwotnej wersji gry, została napisana na nowo przystępnym, współczesnym językiem, po to aby ułatwić graczom pierwszy kontakt z dziejami Polski lub przypomnieć wiadomości już kiedyś zdobyte.
Wydana w 1927 roku powieść Witkacego, opowiadająca o dekadencie Atanazym Bazakbalu, ukazuje się po raz pierwszy w serii „Biblioteka Narodowa”. Edycję "Pożegnania jesieni" i opracowanie utworu przygotował Włodzimierz Bolecki, historyk i teoretyk literatury, krytyk literacki i edytor, autor wielu prac o twórczości m.in. Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Wacława Berenta czy Józefa Mackiewicza.
Po raz pierwszy w serii ukazują się wiersze Władysława Broniewskiego, poety, którego twórczość łączona jest przede wszystkim z literaturą polityczną i rewolucyjną. Wyboru poezji, jej omówienia i opracowania podjął się Tadeusz Bujnicki, historyk literatury, wybitny znawca twórczości Henryka Sienkiewicza, literatury rewolucyjnej i lewicowej, autor dwóch prac o spuściźnie artystycznej Broniewskiego.
Po osiemnastu latach od pierwszego wydania powieść Reymonta ukazuje się w serii „Biblioteka Narodowa” po raz wtóry. Magdalena Popiel, autorka wstępu i opracowania utworu, przygotowała edycję Ziemi obiecanej w oparciu o aktualny stan badań nad dziełem, dzięki czemu opowieść Reymonta o budzeniu się kapitalizmu w Łodzi pod koniec stulecia dziewiętnastego została przedstawiona w pełniejszym świetle.
Stan wiedzy ludów środkowoamerykańskich pozwalał im na obserwację nieba, umożliwił stworzenie kalendarza, wzniesienie piramid, wynalezienie pisma. Decydującą jednak rolę w tych kulturach odgrywały wierzenia i rytuały, a wśród nich ofiary z ludzi. Autorka omówiła nie tylko najlepiej poznane kultury Majów i Azteków, ale wiele uwagi poświęciła ludom i plemionom wcześniejszym: ludziom-jaguarom, czyli Olmekom, Totonakom, Huastekom, Zapotekom, Mistekom i Toltekom.
Czwarta książka z serii BIBLIOTEKA NARODOWA wydana przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Filozofia człowieka to centralny punkt pisarstwa ks. Józefa Tischnera. Chciał on wydobyć z chrześcijaństwa to, co mogłoby stać się atrakcyjną propozycją dla człowieka końca XX w. W jego poszukiwaniu prawdy o człowieku główne miejsce zajmowały pojęcia nadziei i wartości.
Inspirację dla własnych przemyśleń znajdował nie tylko w dziełach filozofów: Platona, Arystotelesa, św. Augustyna, Kartezjusza, czy przede wszystkim Husserla, ale też w tekstach literackich: Szekspira, Dostojewskiego, Tołstoja i Norwida.
Zebrane w prezentowanym tomie teksty pochodzą z następujących dzieł ks. J. Tischnera: "Świat ludzkiej nadziei", "Myślenie według wartości", "Etyka wartości i nadziei", "Filozofia dramatu" oraz najważniejszej i najbardziej oryginalnej pracy: "Spór o istnienie człowieka".
We wstępie prof. Aleksander Bobko przedstawia podstawowe zręby filozofii człowieka ks. prof. J. Tischnera oraz uzasadnia swój wybór tekstów.
,,Za podstawę wydania przyjęto edycję ,,Poganki"" z roku 1861. Stanowiła ona - wraz z fragmentem ,,Książki pamiątek"" - tom drugi czterotomowego wydania ,,Pism Gabryelli"", które ukazało się w Warszawie nakładem i drukiem Jana Jaworskiego.[...] W niniejszym wydaniu zachowano cechy osobnicze edycji Jaworskiego, przyjmując, że jest to przede wszystkim edycja samej Żmichowskiej, a to oznacza, że zabiegi modernizacyjne ograniczono do niezbędnego minimum."" Fragment noty edytorskiej
,,Podstawą tomu jest edycja ,,Wiersze 2005"". Z edycji tej pominięto: dwa utwory mające charakter poetycko-językowych ćwiczeń, pięć liryków o autorstwie wątpliwym, obszerny wiersz ,,Do Autora trzech ,,Psalmów"". Pominięto także trzynaście utworów należących do innych dzieł, a w podstawie edytorskiej podanych w dziele VIII jako ekscerpta. Włączono natomiast do tomu utwory z tego działu z jednej strony ważne dla pełnego obrazu biografii lirycznej Słowackiego. Włączono ponadto, nieuwzględniony w ,,Wierszach 2005"", a wyodrębniony przez poetę wpisem do sztambucha Szembeków, fragment poematu ,,Wacław"", zaczynający się słowami ,,Miłość Ojczyzny, o! to słońce świetne...- tym samym jest to pierwsza publikacja książkowa tego wiersza."" Fragment noty edytorskiej
Zbeletryzowana, oparta na dokumentach, sensacyjna biografia arabskiego intelektualisty ? Aziza Dometa ? który przebył drogę od zauroczenia syjonizmem po fascynację ideologią faszystowską. Przez całe swoje życie Domet był ?biała wroną? ? wszędzie obcy i odrzucany: jako arabski chrześcijanin przez muzułmanów, zaś jako propagator syjonizmu przez Żydów, wątpiących w szczerość jego intencji. Ukoronowanie marzeń Aziza, nowa ojczyzna ? Niemcy ? cynicznie wykorzystała jego umiejętności, doprowadzając go do moralnej degradacji.
Książka przybliża barwny świat Wschodu, jego obyczaje i tradycje, stosunki między Arabami i Żydami od początku XX w., a także codzienność międzywojennych Niemiec.
Jeżeli dla Niemców Krzyżacy byli posłańcami cywilizacji (aczkolwiek niesionej za pomocą miecza), to dla Polaków stali się na wieki ucieleśnieniem niemieckiej buty i okrucieństwa. Dopiero ostatnie lata zrelatywizowały ten spór, skupiając się raczej na spuściźnie materialnej tych czasów. I słusznie, bo nigdzie w Europie, może poza Walią, Apulią czy Hiszpanią nad Duero, nie zachował siętak znakomicie cały system średniowiecznych zamków – bohaterów niniejszej książki.
W albumie prezentujemy 40 obiektów z terenów północno-wschodniej Polski, które – od ruin aż po okazałe budowle przetrwały do dzisiaj, m.in. w Malborku, Golubiu-Dobrzyniu, Gniewie, Lęborku. Czytelnik pozna losy zamków, legendy z nimi związane i ciekawostki architektoniczne, wzbogacone o opisy w języku polskim i niemieckim, fotografie i plany obiektów.
Oda to jeden z podstawowych gatunków poetyckich, utrzymany w patetycznym stylu, opiewający wybitną postać, wydarzenie, uroczystość, instytucję czy wzniosłą ideę. Autorka wstępu zabiera nas na wędrówkę przez różne okresy literackie i różne typy twórczości; pisze o genezie gatunku, jego miejscu w poezji polskiej, odmianach i historycznych przekształceniach. Najobszerniejszą część książki stanowi antologia utworów, obejmująca 113 nazwiska autorów – od renesansu do literatury najnowszej – i 325 tekstów. Jest to pierwsza tak poważna monografia, adresowana do szerokiego kręgu czytelniczego, lecz zrazem niezbędna w edukacji akademickiej.
Twórczość Rudnickiego ukazuje przenikanie tradycji i kultury żydowskiej, zarówno religijnej, jak i świeckiej do rodzimej literatury. Jest także świadectwem ocalonego z Holokaustu. Autor wstępu omawia fenomen tożsamości polsko-żydowskiej na podstawie biografii Rudnickiego oraz ukazuje poszczególne etapy twórczości tego pisarza.
Zbiór zawiera utwory: Kartka znaleziona pod murem straceń, Piękna sztuka pisania, Wielki Stefan Konecki, Niekochana, Ginący Daniel, Czysty nurt, Wniebowstąpienie, Stara ściana, Lew świętej soboty, Uderzaj!, Ja, strudel, Ofiarowanie Izaaka, Panie, jeśli Ci jestem potrzebny właśnie taki...
Oskarżenia o czary, procesy, egzekucje kobiet uznanych za czarownice odbywały się w Europie od połowy XV do połowy XVII w.; często były odbiciem lokalnych wierzeń w gusła i czary. Książka jest próbą wyjaśnienia tego zjawiska, nasilenia na przełomie XVI i XVII w. oraz okoliczności, w jakich procesy ustały.
To wybitne i nieocenione dzieło, którego fabuła oparta jest na wydarzeniach rzezi ukraińskiej 1768 r., ukazuje konflikt narodowo-społeczny między polską szlachtą a ukraińskimi chłopami. Słowacki przedstawia świat dziwny, tajemniczy i pełen grozy, świat, którym nie kierują żadne racjonalne prawa, ale tajemne znaki i sny prorocze.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
