Czarnuszka to zbiór opowieści o czarodziejce, Kobiecie-Która-Wie i która Wiedzą dzieli się z tymi, którzy ją odnajdują na swej drodze. To opowiadania, które mają moc zmiany tego, kto je czyta. Główny przekaz książki dotyczy wiary tak mocnej, że zmienia ona rzeczywistość, zarówno bohaterki, jak i Czytelników. Jest to również opowieść o wewnętrznej podróży w najciemniejsze miejsca Duszy. O tym, że za największym lękiem kryją się najwspanialsze skarby: spokój wewnętrzny, życie w zgodzie ze sobą, radość i szczęście. Wreszcie jest to opowieść o tęsknocie za ukochanym; utracie i odzyskaniu nadziei; odwadze i wytrwałości w spełnianiu marzeń. O Miłości.
Kto rozstawia i przesuwa piony na szachownicy? Czy symbolika węża pożerającego własny ogon może mieć tutaj jakieś znaczenie? Kim jest Mistrz Gry? Demiurgiem-Twórcą, igrającym ludzkim życiem? ============================================================= Sierpy Kronosa to rozwinięcie świata rozpisanego w Antipolis. Romantyczny mistycyzm XIX wieku, w którym na miejscu chrześcijaństwa funkcjonują pogańscy bogowie. Oto grupka przyjaciół studentów nieświadomych zagrożenia, przypadkowo zostaje zamieszana w intrygi, które mają na celu osadzenie na tronie króla-despoty. Na wielowymiarowej szachownicy podzielonej polami prowincji i dworków oraz miasta z uczelniami, akademiami, dzielnicami biedy i bogactwa, toczy się rozgrywka, której stawką bywa życie bohaterów. ============================== Prowincja i małe dworki, dożynki; miasto, dzielnica biedy i wyższe sfery, uczelnie i akademie, małe jadłodajnie i zagracone sklepiki. Jesień, zima. Samotny policjant wplątany w niebezpieczną grę, której stawką jest jego życie. Narkotyk pozwalający poruszać się w czasie. ===================== Tomasz Fijałkowski (ur. 1977) absolwent filologii polskiej. Debiutował literacko arkuszem poetyckim wydanym w 2006 roku przez Biuro Literackie. Drukowany w papierowych i internetowych pismach literackich, nagradzany i wyróżniany w konkursach. W 2015 roku publikuje w wydawnictwie Czwarta Strona powieść fantastyczną pt. Antipolis. W 2020 roku wydaje Stronę bierną (Stowarzyszenie Pisarzy Polskich oddział w Łodzi). Ponadto recenzent portali czytelniczych i nauczyciel języka polskiego.
Pierwsza w Polsce i na świecie odsłona nowego odłamu literackiego: RoMENtasy!Męska i zdecydowana odpowiedź na romantasy!Pierwszy tom w nowej serii wydawnictwa OdeSFa OdeSFeros==========================================Nibybajka dla dorosłych, wyrosła ze swojskiego, słowiańskiego folkloru ludowego. Pełno tu czarownic, czartów, tajemniczych zakonów, męskich fantazji, wyuzdania i rozpasania oraz orgiastycznych sabatów, przetaczających się po zboczach Łysej Góry w wigilię Nocy Świętojańskiej. Jednocześnie ""Czarownica"" Rudowskiego, znanego, wrocławskiego literata i redaktora, mocno ukorzeniona jest w klasykach literatury, jej toposach i mitach.Tylko dla bardzo niegrzecznych i zdecydowanie dorosłych chłopców!""Rudowski w swojej ""Czarownicy"" świadomie łamie schematy cechujące współczesną fantastykę literacką, prowadząc nas do własnego bajkowego świata, w którym Eulalia, ukochana bohatera, jawi się siostrą Małgorzaty z niezapomnianego dzieła Bułhakowa, klasztor zagubiony w głuszy wydaje się podobny do tego z Imienia róży Umberto Eco, zaś wiedźma Celinella więżąca narratora w celu erotycznego wykorzystania to potomkini czarodziejki Kirke, dybiącej na przystojnego Odysa. Tego rodzaju rozpoznania dodają dodatkowego smaku lekturze, choć najważniejsza jest przyjemność podążania tropem bohatera, który na przemian przeżywa niezwykłe przygody i namiętne chwile w ramionach olśniewających okazów fauny fantastycznej.""Jacek Inglot (Posłowie)
Drugi tom trylogii "Córka Azrai", autorstwa Oksany Usenko, w autoryzowanym przekładzie Jacka Izworskiego. Znana z pierwszego tomu Olga, odkrywa tajemnice swego pochodzenia. Przemieniona w syrenę, wyrusza samotnie w niebezpieczną podróż, aby odnaleźć tajemniczy lud Azrai. Ale nie wszystko jest takie, jakim się wydaje, a sekrety Azrai są strzeżone równie mocno, jak ich kraina ukryta przed ludzkim okiem. Jakie wyzwania Olga spotka na swej drodze? Czy zaakceptuje swoją nową tożsamość? I czy odkryje w końcu, co tak naprawdę oznacza być częścią tego świata? Przygotuj się na kolejną porcję emocjonujących przygód. Zanurz się razem z nami i Syrenami z OdeSFy w największą przygodę tego lata i poznaj Tajemnice Oceanu!
Dylogia Córka Azrai wyrosła na kanwie dziecięcych marzeń, miłości do ojczyzny, oczarowania morzem oraz szczerego podziwu dla podwodnego świata. Syreny jako ucieleśnienie tajemniczego piękna, ryby, glony i cała ta niesamowita różnorodność - fascynowały mnie bowiem od najmłodszych lat. Córka Azrai to dobra baśń, ale jak każda bajka składa się z fragmentów prawdziwego życia: faktów, opowieści, myśli i emocji, których osobiście doświadczyłam lub napotkałam na swojej życiowej drodze. W tej książce znajdziesz nie tylko przygody, ale także opowieść o zwykłych mieszkańcach Ukrainy w spokojnych, choć nie najłatwiejszych latach 90. XX wieku, dziewczęce marzenia i oczywiście morze. Przede wszystkim jest to Morze Azowskie, które od dzieciństwa urzekało swoim pięknem, ciepłem, bogactwem życia i zdolnością leczenia ran zarówno tych duchowych, jak i fizycznych. Ale oprócz Azowskiego, w mojej książce są inne morza i oceany. Ich niesamowity świat, bogactwo życia i piękno odkrywa dla siebie i czytelników młoda syrenka, której przeznaczeniem są niezwykłe przygody i znajomości. Teraz niestety całe Morze Azowskie i duża część Morza Czarnego są okupowane przez państwo terrorystyczne, wiele wiosek, które w dzieciństwie i młodości były pięknymi kurortami, zostało całkowicie zniszczonych, tysiące osób zostało zabitych, a zgładzeniu uległa ogromna ilość unikalnej flory i fauny. Mimo wszystkich ostrzeżeń międzynarodowych biologów i ekologów, okupanci, w celu zaspokojenia swoich potrzeb militarnych, zbudowali most krymski, który dosłownie zabija Morze Azowskie. Twór ten zakłócił krążenie prądów, blokuje ścieżki migracji morskich istot, szybko zmniejsza różnorodność życia tego wyjątkowego morza leczniczego, przekształcając je w masowy grób wielu stworzeń. Sam pomysł na Córkę Azrai istniał we mnie od dawien dawna, ale w spisanie historii weszłam dopiero po 2014 roku, kiedy z powodu okupacji zostałam zmuszona do opuszczenia własnego domu. Nie bawiłam się jakimikolwiek ambicjami, była to po prostu chęć utrwalenia i podzielenia się z ludźmi wszystkim tym, co najlepsze i co dała mi moja Ojczyzna. Kiedy Jacek Izworski napisał do mnie i poinformował, że przypadkowo znalazł w Internecie Córkę Azrai, przeczytał ją i tłumaczy książkę na język polski, była to dla mnie duża i bardzo miła niespodzianka. Sam fakt, że ktoś nie tylko przeczytał książkę i odniósł dobre wrażenie, ale postanowił przetłumaczyć ją na inny język, aby podzielić się nią z rodakami, był dla mnie niesamowity. W tym samym roku 2019 ukończyłam i uporządkowałam drugą część dylogii. Wtedy napisał do mnie Jacek Franco Horęzga i poinformował, że być może Córka Azrai zostanie wydrukowana w Polsce po polsku. Było cudownie. A potem był 24.02.22 i czas, kiedy pod kanonadą wybuchów jedną z myśli rozgrzewających duszę było to, że mimo wszystko gdzieś w innym kraju może długo pożyje moja bajka o dobroci, człowieczeństwie, pięknie i wierze w najlepsze cechy ludzi. Wsparcie otrzymane od polskich przyjaciół jest niesamowite i imponujące. W trudnych dla Ukrainy czasach dobitnie pokazali, że w Polsce żyją piękni ludzie, których serca przepełnia życzliwość, empatia i człowieczeństwo. Nie umiem reklamować własnej pracy, nie mam talentu biznesmena, dlatego jestem bardzo wdzięczna Jackowi Izworskiemu, Jackowi Franco Horęzdze, Luizie Evivie Dobrzyńskiej, Annie Szwajgier, Dominice Świątkowskiej i wszystkim innym, którzy postanowili młodej syrence otworzyć drogę do nowych czytelników. Z miłością Oksana Usenko
Nie jestem już dzieckiem to znakomita kontynuacja przygód Edyty Gwerskiej, którą czytelnicy poznali w pierwszej części Wiedźmy z Podhala Jesteś na to zbyt młoda. Po tragicznej śmierci rodziców piętnastoletnia Edi przeprowadza się z Warszawy do niewielkiej wsi pod Krakowem. Trafia pod opiekę swych jedynych krewnych, o istnieniu których nie miała wcześniej pojęcia ciotki Janiny i wuja Freda. Ciotka jest weterynarzem, wuj prowadzi wiejską bibliotekę. Wkrótce wychodzi na jaw kim naprawdę są oboje i kim jest Edyta, która odziedziczyła po matce nadprzyrodzony dar. Dziewczyna żyje w dwóch światach. Chodzi do zwyczajnej szkoły, przygotowuje się do matury, pomaga ciotce w opiece nad zwierzętami, uczy się jak być wiedźmą, bierze udział w walce z łowcami wampirów i zmaganiach z groźnymi symbiotykami, którzy pojawiają się w okolicy i zagrażają bezpieczeństwu jej przyjaciół. Magiczny świat wykreowany przez autorkę, cała plejada niedostrzegalnych ludzkim okiem istot rodem z baśni, legend i prasłowiańskich wierzeń, zagadki, tajemnice, chwile grozy i niezwykłe przygody bohaterów tej powieści wszystko to sprawia, że od drugiego tomu Wiedźmy z Podhala nie sposób się oderwać
Nazywa się Green. Kyna Green. Powszechnie znana w Londynie i okolicach, jako wiedźma. Kyna jednak jest kimś więcej - należy do elitarnego kręgu Władających. Niektórzy mówią z przymrużeniem oka, że wzorem legendarnego agenta MI5 - ma mityczną i mistyczną "licencję na MOCowanie". Fryzjerka o nadnaturalnych zdolnościach. Uzdrowicielka. Równie sprawnie jak nożyczkami posługuje się magią. Zafascynowana technologią miłośniczka sztuki, z której czerpie ukryte osady Mocy. Wierna w przyjaźni. Pomocna w potrzebie. Śmiertelnie niebezpieczna w walce. Przygotuj się na spotkanie z Kyną - Władającą!
336 stron, papier creme 2.0, okładka karton, półmat. Pierwszy tom znakomitego cyklu S-F "Smocze opowieści". O dziwnych stworach, które stopniowo zaczynają dominować we wspólnej z ludźmi cywilizacji, w równoległym wszechświecie. Tom otwiera jednocześnie nową, dawno zapowiedzianą i długo oczekiwaną serię naszego wydawnictwa pn "Smoki Fantasyki" (w kuluarach zwaną "SmoFa")
POZA ŚWIATEM Ocalały z katastrofy samolotu budzi się na tropikalnej plaży. Wokół rozciąga się cmentarzysko statków, a w głębi dżungli widnieje... gotycki zamek. Jego jedynym mieszkańcem jest karzeł mający na swoje usługi humanoidalne automaty. Czym jest to miejsce? Przeczytaj i poznaj odpowiedź na to pytanie! NIEREALNA RZECZYWISTOŚĆ Jeśli czytasz te słowa, z pewnością wydaje Ci się, że żyjesz. Bohaterowie tych opowiadań także tak myśleli. Co sprawiło, że zmienili zdanie? W przypadku każdego były to całkowicie odmienne czynniki...
Drugi tom antologii premierowych opowiadań legendy polskiej fantastyki - Emmy Popik, pod redakcją Luizy "Evivy" Dobrzyńskiej i posłowiem Jacka Inglota (wrocławskiego pisarza, publicysty i krytyka), zebrany wg. koncepcji Jacka "Franco" Horęzgi. Tytułowe opowiadanie - "Szamanka"- zostało napisane na prośbę tegoż ostatniego specjalnie na potrzeby tejże antologii, jako tytułowe i będące dopowiedzeniem do jednego z pierwszych opowiadań Autorki - "Szaman", napisanego w latach 80. XX wieku. W tomie zebrano m.in. nowe teksty, nigdzie do tej pory nie publikowane, urozmaicając jednocześnie o kilka retrospekcji. W Zintegrowanym Dodatku "Formy z Chaosu" publikujemy także teksty okolicznościowe o Autorce, tematyczną galerię prac artystki Joanny Fijałkowskiej oraz mały przegląd różnego rodzaju treści, skupionych wokół tematu "kobieta-kobiecość". Ze szczególnym umocowaniem zagadnienia w przestrzeni fantastyki, fantastyki naukowej oraz środowisk wokół nich się kształtujących. W ramach dodatku udostępniliśmy też przestrzeń do publikacji materiałów autorów legendarnego fanzinu - "Inne Planety". Hmm... penetrujących... szeroko rozumiany aspekt kobiet w literaturze... Bonusem do całości jest druga część (pierwszą opublikowaliśmy w tomie "Szaman") kultowej i ważnej nie tylko dla Autorki książki "Genetyka Bogów", którą podzieloną na fragmenty, opublikujemy w kolejnych tomach książek Emmy Popik, w ramach flagowej serii OdeSFy - "Szamani Fantastyki".
Cyklop - Kiedy się urodził, miał jedno oko. Duże i lśniące oko pośrodku czoła. Modre jak zamarznięte niebo. Piękne jak oko Boga. Ale tylko jedno. Matka powtarzała, że kupiłaby mu nowe oko i wszczepiono by je operacyjnie. Byli jednakże biedni i nie mogliby pozwolić sobie nawet na najtańszy implant. I o tym też nigdy nie zapomniał. Bądź dobry, skoro jesteś potworem powtarzała, tuląc go. Ale gdy dorósł, był zły. Tak zły, jak tylko może być człowiek z jednym okiem pośrodku głowy.
"...Ciemność to książka wiele wymagająca od czytelnika, zwłaszcza tego gustującego w poplicie. Nie ma tu szparko biegnącej akcji, galopady zdarzeń i zapierających dech zwrotów fabuły. To rzecz dla koneserów, miłośników powieści szkatułkowej gdyż to właśnie zaoferował pisarz Karolewski, szkatułkę z wieloma fascynującymi opowieściami, perełkami refleksji nad materialnym i duchowym bogactwem świata (znać, że autor to zawodowy antykwariusz) ujętą w opowieść ramową, historię golema poszukującego swojej stwórczyni. Przypomina trochę jego antykwariat: labirynt korytarzy z półek zastawionych książkami i przedmiotami, w którym klient zanurza się z obawą, szybko przezwyciężoną żądzą poznania (co jest za kolejnym zakrętem?). To świat-kolekcja, tajemniczy i fascynujący, wciągający jak przepastne podziemia egipskich piramid, zupełnie osobny w naszej plastykowo-elektronicznej, cyfrowej rzeczywistości wiecznego teraz, który nieoczekiwanie wypączkował na ulicy Szczytnickiej. I podobnie należy traktować tę książkę jako wartą poznania kolekcję..." Jacek Inglot, "Posłowie", [w:] Stanisław Karolewski, "Ciemność", Brzeg 2023. Istnieje tylko jedna opowieść. Próbujemy ją sobie przypomnieć, wyszeptując wciąż na nowo. Istnieje tylko jedno Utracone Królestwo, do którego ludzkość pragnie powrócić, i za każdym razem, gdy ktoś przypomina sobie tę historię, zdaje sobie sprawę, że sam jest zaginionym królem na wygnaniu, zaś bramy Królestwa otwierają się. Istnieje się tylko jedna opowieść. Zapomniana przez ludzkość. Złożona w ciemności. Znów zagłębiam się w mrok. Ciemność przynosi odpowiedzi. Zbieram je z łona nocy. Karmię się z jej czernych piersi. Przelewa mi się przez usta i skrapla ziemię, która za dziewięć miesięcy wyda plon. Obrodzi opowieściami wydartymi z dna kufrów i piwnic, spomiędzy pustki czasu, z mrocznych podziemi jaźni. Znów szukam ciszy: w nadodrzańskich ulicach, w zrujnowanych bramach, w kruszących się elewacjach, w piwnicach i głębiej. W szarych zwojach mózgowych. W otchłani ksiąg. W korycie leniwej Odry. Pomiędzy ludem. Z cienia wynoszę odłamki stłuczonego lustra, szklane drzazgi, które pieczołowicie układam jedna przy drugiej, z nadzieją, że pewnego dnia będzie ich dostatecznie dużo, by odbiły i pokazały mi świat, z którego pochodzą, inny świat, świat, który powstał ze Światła. Stanisław Karolewski (fragment powieści)
Numer 02 w serii PoStFa - PoStapokaliptyczna Fantastyka. Najnowsza powieść Sławomira Nieściura, to literatura faktu z elementami fabularyzowanymi. Uchwycone niczym w obiektywie aparatu fotograficznego migawki z wojny, która nigdy nie powinna się wydarzyć, a której brutalność nie ustępuje temu, co znamy z II wojny światowej. Pozycja na miarę kultowej książki Remarque'a "Na zachodzie bez zmian". Tylko dla ludzi o mocnych nerwach. Luiza Eviva Dobrzyńska Redaktorka tomu, sekretarz redakcji dorzuciłbym jeszcze 3xZ: Z jak Złoczyńca, Z jak Złodziej, Z jak Zabójca oto kwintesencja cywilizacji moskiewskiej, od czasów Iwana IV zwanego Groźnym, a nawet wcześniej, od epoki podboju Moskwy przez Mongołów Jacek Inglot, U jak Ukraina (posłowie do książki) Z jak Zło to książka, która nie powinna nigdy powstać. Niestety życie napisało taką opowieść. Sławomir Nieściur zebrał skrawki różnych relacji, informacji frontowych, opisów i opowieści, które można umieścić niemal w dowolnym miejscu w Ukrainie zaatakowanej bestialsko przez państwo rządzone przez zbrodniarza wojennego. Bohaterami są tu ludzie. To jest bohater zbiorowy. Każda postać z książki jest oparta na dziesiątkach, setkach i tysiącach ludzi. Czytając o Oldze, Antonie, Nastce, Semenie czy nawet Gonczikowie i Woroszkinie patrzymy tak naprawdę na morze ludzi, których los rzucił w tygiel wojny. Tu jest siła tego tomu. Damian Podoba Od czasów Kamieni na Szaniec Aleksandra Kamińskiego, Wizny Jacka Komudy oraz Na Zachodzie bez zmian Ericha M. Remarque, nie miałem w rękach tak wstrząsającej opowieści. Polecam każdemu miłośnikowi mocnej literatury. Z jak Zło to mój prywatny kandydat do Nagrody Nike. Karol Król
powieść o miłości, przyjaźni, samotności i niezwykle trudnych, ale dojrzałych decyzjach, jakie musi podjąć nastoletnia Edyta. Nadprzyrodzone zdolności, jakimi obdarzyła ją matka natura, niekiedy utrudniają życie i kontakt z rówieśnikami. Okazuje się jednak, że bywają też bardzo pomocne. Wyśmienita pozycja dla marzycielek, które chciałyby się oderwać od rzeczywistości. Doskonała alternatywa dla zagranicznych opowieści o magii i czarach. Pozycja pierwsza w nowej serii naszego wydawnictwa: SlaFa! Slawiańska Fantastyka!.
Premierowa antologia opowiadań legendy polskiej fantastyki - Emmy Popik, pod redakcją Luizy "Evivy" Dobrzyńskiej i posłowiem Jacka Inglota (wrocławskiego pisarza, publicysty i krytyka), wg. koncepcji Jacka "Franco" Horęzgi.W tomie zebrano m. in. nowe teksty, nigdzie do tej pory nie publikowane, urozmaicając jednocześnie o dwie retrospekcje (w tym tytułowe opowiadanie "Szaman"). Tom uzupełniają wywiady, próbki poezji Autorki, materiały publicystyczne.W Zintegrowanym Dodatku "Formy z Chaosu - 5" publikujemy także teksty okolicznościowe o Autorce, tematyczną galerię prac chorzowskiej pisarki i artystki Katarzyny Szewioły-Nagel oraz mały przegląd różnego rodzaju treści, skupionych wokół tematu "kobieta-kobiecość". Ze szczególnym umocowaniem zagadnienia w przestrzeni fantastyki, fantastyki naukowej oraz środowisk wokół nich się kształtujących.Bonusem do całości jest pierwsza część kultowej i ważnej nie tylko dla Autorki książki "Genetyka Bogów", którą podzieloną na fragmenty, opublikujemy w kolejnych tomach książek Emmy Popik, w ramach serii "Szamani Fantastyki".
Dylogia Córka Azrai wyrosła na kanwie dziecięcych marzeń, miłości do ojczyzny, oczarowania morzem oraz szczerego podziwu dla podwodnego świata. Syreny jako ucieleśnienie tajemniczego piękna, ryby, glony i cała ta niesamowita różnorodność - fascynowały mnie bowiem od najmłodszych lat. Córka Azrai to dobra baśń, ale jak każda bajka składa się z fragmentów prawdziwego życia: faktów, opowieści, myśli i emocji, których osobiście doświadczyłam lub napotkałam na swojej życiowej drodze. W tej książce znajdziesz nie tylko przygody, ale także opowieść o zwykłych mieszkańcach Ukrainy w spokojnych, choć nie najłatwiejszych latach 90. XX wieku, dziewczęce marzenia i oczywiście morze. Przede wszystkim jest to Morze Azowskie, które od dzieciństwa urzekało swoim pięknem, ciepłem, bogactwem życia i zdolnością leczenia ran zarówno tych duchowych, jak i fizycznych. Ale oprócz Azowskiego, w mojej książce są inne morza i oceany. Ich niesamowity świat, bogactwo życia i piękno odkrywa dla siebie i czytelników młoda syrenka, której przeznaczeniem są niezwykłe przygody i znajomości. Teraz niestety całe Morze Azowskie i duża część Morza Czarnego są okupowane przez państwo terrorystyczne, wiele wiosek, które w dzieciństwie i młodości były pięknymi kurortami, zostało całkowicie zniszczonych, tysiące osób zostało zabitych, a zgładzeniu uległa ogromna ilość unikalnej flory i fauny. Mimo wszystkich ostrzeżeń międzynarodowych biologów i ekologów, okupanci, w celu zaspokojenia swoich potrzeb militarnych, zbudowali most krymski, który dosłownie zabija Morze Azowskie. Twór ten zakłócił krążenie prądów, blokuje ścieżki migracji morskich istot, szybko zmniejsza różnorodność życia tego wyjątkowego morza leczniczego, przekształcając je w masowy grób wielu stworzeń. Sam pomysł na Córkę Azrai istniał we mnie od dawien dawna, ale w spisanie historii weszłam dopiero po 2014 roku, kiedy z powodu okupacji zostałam zmuszona do opuszczenia własnego domu. Nie bawiłam się jakimikolwiek ambicjami, była to po prostu chęć utrwalenia i podzielenia się z ludźmi wszystkim tym, co najlepsze i co dała mi moja Ojczyzna. Kiedy Jacek Izworski napisał do mnie i poinformował, że przypadkowo znalazł w Internecie Córkę Azrai, przeczytał ją i tłumaczy książkę na język polski, była to dla mnie duża i bardzo miła niespodzianka. Sam fakt, że ktoś nie tylko przeczytał książkę i odniósł dobre wrażenie, ale postanowił przetłumaczyć ją na inny język, aby podzielić się nią z rodakami, był dla mnie niesamowity. W tym samym roku 2019 ukończyłam i uporządkowałam drugą część dylogii. Wtedy napisał do mnie Jacek Franco Horęzga i poinformował, że być może Córka Azrai zostanie wydrukowana w Polsce po polsku. Było cudownie. A potem był 24.02.22 i czas, kiedy pod kanonadą wybuchów jedną z myśli rozgrzewających duszę było to, że mimo wszystko gdzieś w innym kraju może długo pożyje moja bajka o dobroci, człowieczeństwie, pięknie i wierze w najlepsze cechy ludzi. Wsparcie otrzymane od polskich przyjaciół jest niesamowite i imponujące. W trudnych dla Ukrainy czasach dobitnie pokazali, że w Polsce żyją piękni ludzie, których serca przepełnia życzliwość, empatia i człowieczeństwo. Nie umiem reklamować własnej pracy, nie mam talentu biznesmena, dlatego jestem bardzo wdzięczna Jackowi Izworskiemu, Jackowi Franco Horęzdze, Luizie Evivie Dobrzyńskiej, Annie Szwajgier, Dominice Świątkowskiej i wszystkim innym, którzy postanowili młodej syrence otworzyć drogę do nowych czytelników. Z miłością Oksana Usenko
Polski Wrzesień 1939. II Rzeczpospolita jest atakowana przez niemcy*, bolszewicką rosję, Słowację, nacjonalistów ukraińskich, nacjonalistów litewskich. Sojusznicy zdradzają, nie przybywają z pomocą. To historia. Ale.. Czy mogło być wtedy inaczej? Czy można było uniknąć hekatomby ludności cywilnej i utraty terytoriów razem z ich zasobami naturalnymi i mieszkańcami? Nie dopuścić do utraty niepodległości na kolejne kilkadziesiąt lat? Czy też jednak odmiany sojuszy, dokonywane przez II RP w 1939 przynoszą na Polskę jedynie nieszczęścia, bo w 1939 roku nie było już dobrych wyjść**? Powroty, to znakomita proza przygodowa z pogranicza historii, polityki i fantastyki. Doskonale znane miłośnikom science-fiction toposy (tzw. paradoks dziadka, cudowny wynalazek), czerpiąc także pełną garścią z klasycznej przecież i wielokrotnie już interpretowanej Lampy Alladyna, wyprowadzają bohatera powieści z Polski roku 2010, prosto w kwantową rzeczywistość światów równoległych. Gdzie drobne interwencje w przeszłość sprawiają, że Piotr Zarzeczański (rówieśnik autorów), wraca za każdym razem do innej Polski, zmienionej. Czy jednak jest to Polska lepsza? Doskonalsza? Autorzy nie dają prostej odpowiedzi, pozostawiając Czytelnikowi pole do uruchomienia pokładów własnej wyobraźni... * ani tamte niemcy, ani tamta rosja nie zasługują, w naszym mniemaniu, na pisanie ich z dużej litery. Coraz więcej wątpliwości sprawia nam też kwestia pisowni tych nazw w czasach obecnych. Ale to już inna, jakkolwiek jak najbardziej zanurzona w tematyce Powrotów historia ** cytat za Maciej Parowski (Tekst z tylnej okładki)
Książka jest uhonorowaniem życia i twórczości Jacka Izworskiego - bardzo niepełnosprawnego fantasty, pioniera Fandomu, tłumacza i redaktora, którego wydana w początku lat 80. książka "Gwiezdne Szczenię" nie zyskała powszechnej aprobaty i przychylności w środowisku miłośników fantastyki, stając się jednocześnie fenomenem i "największą przygodą młodości" dla wielu czytelników z Fandomem po prostu nie związanych. W tomie zebrano m.in.: - przeredagowaną, poszerzoną i poprawioną wersję "Gwiezdnego Szczenięcia"; - kilka opowiadań Jacka; - podziękowania dla wielu osób za inspirację, pomoc i wsparcie podczas pracy nad tym monumentalnym dziełem; - niemal kompletny przegląd jego cudownie prostych wierszy; - wywiad z Jackiem, przeprowadzony przez Karolinę Mangustę Kaczkowską kilka lat temu na potrzeby fanzinu "Czerwony Karzeł"; - wiele wypowiedzi z Polski, Ukrainy, USA i Rosji o twórczości i osobie Jacka Izworskiego; - kilka zdjęć z rodzinnego albumu; - dodatek publicystyczno-krytyczny "Formy z Chaosu", w którym prezentujemy oprócz tekstów krytycznych, także informacje o Autorach, z którymi Wydawnictwo "OdeSFa" rozpoczyna swoją gwiezdną przygodę; - fragmenty zapowiadanych książek i kilka innych informacji; Całość, to 674 strony na cudownym papierze creme 2.0, z cudowną okładką i wstępem dwojga osób, dzięki którym wydawnicza mrzonka stała się faktem. Flagowy projekt naszego wydawnictwa, powstałego w strukturach fundacji statutowo zajmującej się rehabilitacją społeczną i zawodową osób niepełnosprawnych i wykluczonych z innych przyczyn, poprzez tworzenie dla nich miejsc pracy w sektorach związanych z animacją kultury, antropologią społeczną, ochroną zdrowia i mienia oraz edukacją. Serdecznie pozdrawiamy - Zespół Odmiennych Stanów Fantastyki "OdeSFa" - Wydawnictwa z "Duszą"
"Dusza" to opowieść o świecie przyszłości, gdzie zasady społeczne oraz technologia dyktują nowy ład. Rozwój i samoświadomość prowadzi nas, zdawałoby się, ku świetlanej przyszłości. Czy jednak przyjaźń młodej nauczycielki i androida przetrwa w realiach świata, w którym człowiek o zerowej przydatności do rozrodu jest wyalienowany ze społeczeństwa, a nasze, głęboko zakorzenione, pierwotne poczucie człowieczeństwa pozwoli rodzajowi ludzkiemu wkroczyć bez dylematów w nową erę postępu? Poprawione i uzupełnione wydanie książki nagrodzonej m.in Nautilusem 2013 (II m-ce). Kontynuacja "Duszy" - "Kawalkada" - została wybrana Książką Roku portalu granice.pl. "...Autorka wielokrotnie mruga okiem do czytelnika. Odwołania do Karela apka, Issaca Asimova czy Philipa Dicka wywołują uśmiech na twarzy odbiorcy. Wydaje się, że najważniejsze pytanie, jakie zadaje światu Dusza, to pytanie o dialog. Dialog człowieka z odrzucającym go światem, dialog z Innym, wreszcie dialog z samym sobą. Co decyduje o tym, że możemy kogoś nazywać istotą w pełni ludzką? Warunki w jakich się rodzimy, sposób w jaki zjawiliśmy się na tym świecie? A może raczej świadczą o tym nasze czyny i to, w jaki sposób traktujemy naszych współbraci? Dusza Luizy Dobrzyńskiej jest świadectwem na to, że te pytania wciąż pozostają otwarte..." - dr Łukasz Kucharczyk (fragment Słowa Wstępnego).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
