Młody i niezwykle przystojny, ale ubogi George Duroy przyjeżdża do Paryża. Miasto aż kipi od przepychu, zepsucia i, przede wszystkim, wielkich pieniędzy. Kiedy odkrywa, że ma do sprzedania bardzo „atrakcyjny towar”, postanawia, że za wszelką cenę, bez żadnych skrupułów, trafi do lepszego świata i zrobi w nim karierę.
Dzięki swojemu urokowi, pewności siebie i umiejętnie sterowanym intrygom wkrótce udaje mu się znaleźć w samym środku paryskiej elity. Droga na eleganckie salony wiedzie przez kobiece serca. Uwodzi wysoko postawione francuskie kobiety, bo zdaje sobie sprawę, że to one, choć kryją się w cieniach swoich mężów, mają faktyczny wpływ na to, co się dzieje w świecie.
George poznaje olśniewająco piękną, inteligentną, wpływową i niezależną Madeleine, która nade wszystko pożąda równości. Kobietą z elit jest także zaniedbywana przez swego męża piękna i swawolna Clotilde. Najbardziej zbliża się jednak do eleganckiej i poważnej madame Rousset, uchodzącej za prawą rękę swego potężnego i wpływowego męża.
Osobisty czar George'a pozwala mu uwodzić i sięgać po władzę, o jakiej marzył. Jednak w mieście, w którym seks jest siłą, a sława prawdziwą obsesją - wszystko ma swoją cenę.
Historia pewnego życia (oryg.fr. Une vie ou L'Humble Vérité) – powieść Guya de Maupassanta z 1883, publikowana w odcinkach w czasopismie Gil Blas.
Jest rok 1819, siedemnastoletnia Janina opuszcza klasztor w Rouen, gdzie wychowywała się podobnie jak inne dziewczynki pochodzące jak ona ze sfery arystokratycznej i wraca do rodzinnego zamku w Peuples. Jest pełna nadziei i marzeń o księciu z bajki, z którym może stworzyć szczęśliwą rodzinę. Tymczasem jej rodzice planują jej ślub z wicehrabią Julianem de Lamare, będącym idealną partią z ekonomicznego punktu widzenia. Po pierwszym spotkaniu z wicehrabią Janina jest zachwycona i pewna szczęśliwej przyszłości. Ślub dochodzi do skutku, jednak już noc poślubna przynosi dla młodej dziewczyny szok: Julian brutalnie wymusza na niej stosunek seksualny, po czym zasypia. Dalsze lata małżeństwa są dla Janiny jednym pasmem rozczarowań: Julian okazuje się być egoistą, skąpcem i domowym tyranem, a w dodatku zdradza żonę ze służącą. Spodziewanego szczęścia nie przynosi bohaterce nawet macierzyństwo, w dodatku młoda kobieta dowiaduje się, że jej matka również była w małżeństwie skrajnie nieszczęśliwa i przez wiele lat zdradzała męża. Janina, widząc brak perspektyw życiowych, skupia się jedynie na miłości macierzyńskiej. Będąc drugi raz w ciąży, dowiaduje się, że jej mąż znalazł sobie stałą kochankę - Gilbertę de Fourville. Gdy jej mąż dowiaduje się o tym fakcie, doprowadza do śmierci obojga w wypadku. Zszokowana Janina wydaje na świat martwą córeczkę.
Rachel, trzydziestoletnia mieszkanka Londynu codziennie o godz. 8:04 wsiada do pociągu i każdego dnia pokonuje tę samą trasę. Codziennie przygląda się też z okna stojącemu przy torach domowi numer 15 i jego szczęśliwym, pięknym lokatorom: zazdrości ślicznej parze. Jeszcze niedawno sama mieszkała w identycznym domu kawałek dalej, sama była szczęśliwa z Tomem, dopóki jej nie porzucił i nie ożenił się z Anną. Jeszcze niedawno jeździła tędy do pracy, bo teraz tylko… udaje przed swą przyjaciółką Cathy, u której pomieszkuje. Z pracy ją wyrzucono za alkoholową awanturę. Rachel mocno utyła, zbrzydła, czuje się niepotrzebna nikomu i bezwartościowa, i gdy pewnego dnia widzi swą piękną sąsiadkę z domu numer 15 w objęciach kogoś obcego, jest nią głęboko rozczarowana i postanawia przyjrzeć się efektownej Megan dokładniej. Wkrótce Megan znika bez śladu.
Miała to być pierwsza powieść Gabriela Garcíi Márqueza. Dzięki swym dziadkom znał od dziecka historię Macondo i dzieje rodziny Buendía, prześladowanej fatum kazirodztwa. Świat, w którym rzeczy nadzwyczajne miały wymiar szarej codzienności, zwyczajność zaś przyjmowana była jak zjawisko nadprzyrodzone; świat bez czasu, gdzie wiele rzeczy nie miało jeszcze nazw, był też jego światem. Potrzebował aż dwudziestu lat, by wreszcie spisać te rodzinne opowieści z całym dobrodziejstwem i przekleństwem odniesień biblijnych, baśniowych, literackich, politycznych; uświadomił nam, że „plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi”.
Akcja powieści rozgrywa się w Barcelonie w drugiej połowie XX wieku, ale w retrospekcjach pojawiają się lata wcześniejsze. Bohaterem jest Daniel Sempere. Towarzyszymy mu od 10 roku życia, kiedy to jego ojciec zaprowadza go na Cmentarz Zapomnianych Książek. Od tego momentu zaczyna się historia Daniela, próbującego odkryć tajemnicę zawiązaną z autorem jednej z zapomnianych książek - Julianem Caraxem.
Daniel, zauroczony powieścią Caraxa Cień wiatru, próbuje odnaleźć inne książki jego autorstwa. Okazuje się jednak, że wszystkie książki zostały spalone. Komuś zależy również na zniszczeniu ostatniego egzemplarza, który znajduje się w posiadaniu nastoletniego chłopaka.
Autor wprowadza do powieści wiele postaci i wątków, które, pozornie luźno ze sobą związane, na końcu prowadzą do rozwiązania zagadki.
Akcja powieści rozgrywa się w Barcelonie lat dwudziestych XX w. Opowieść rozgrywa się wokół pisarskiego talentu głównego bohatera Davida Martina. Prowadzi to do otrzymania przez niego tajemniczego zlecenia, które stanie się jego zbawieniem, jak i ciężkim brzemieniem...
Jest to historia uczucia niewydarzonego bękarta i poety Florentino Arizy oraz trzeźwej, rozsądnej Ferminy Dazy, spełniającego się po półwieczu oczekiwania. Oboje przechodzą przez wszystkie kręgi miłości – młodzieńcze zadurzenie, małżeństwo z rozsądku, szalone namiętności, miłości idealizowane i ulotne pragnienia cielesne. Ta niespotykana w dotychczasowej twórczości Garcíi Márqueza tematyka i tonacja przysporzyła pisarzowi miliony nowych czytelników całym świecie.
Rok 1957. Interesy rodzinnej księgarni Sempere i Synowie idą tak marnie jak nigdy dotąd. Daniel Sempere, bohater Cienia wiatru, wiedzie stateczny żywot jako mąż pięknej Bei i ojciec małego Juliana. Następny w kolejce do porzucenia stanu kawalerskiego jest przyjaciel Daniela, Fermín Romero de Torres, osobnik tyleż barwny, co zagadkowy: jego dawne losy wciąż pozostają owiane mgłą tajemnicy. Ni stąd, ni zowąd przeszłość Fermina puka do drzwi księgarni pod postacią pewnego odrażającego starucha. Daniel od dawna podejrzewał, że skoro przyjaciel nie chce mu opowiedzieć swej historii, to musi mieć ważny powód. Ale gdy Fermín wreszcie zdecyduje się wyjawić mroczne fakty, Daniel dowie się "rzeczy, o których Barcelona wolałaby zapomnieć".
Jednak niepogrzebane upiory przeszłości nie dadzą się tak łatwo wymazać z pamięci. Daniel coraz lepiej rozumie, że będzie musiał się z nimi zmierzyć.
Kiedy na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych zaczynał swoją przygodę, amerykańska scena muzyczna była dosyć monotonna. Popularne stacje radiowe nadawały piosenki łatwe i przyjemne. Słuchacze dopiero czekali na rewolucję, nową energię i nowe życie. Dylan nie chciał być rewolucjonistą, ale i nie wpisywał się w promowany przez radio nurt muzyki popularnej. Robił swoje, nie przejmując się, że – jak mu się zdawało – nie ma szans na komercyjny sukces. Muzykę folkową uważano wtedy za coś gorszego: trochę prostacka, trochę wstydliwa. Ale Dylan chciał ją grać – i żeby grać, porzucił dom, rodzinę i wyruszył do Nowego Jorku – miasta legendy i mekki artystów.
Kroniki to zapis pierwszych muzycznych doświadczeń i niezwykłych spotkań, które zapoczątkowały karierę jednego z najważniejszych artystów XX wieku.
Fabułę książki stanowią losy tytułowych bohaterów, mieszkających w Moskwie lat 30. XX w., a także wpleciona w narrację powieść historyczna (powieść w powieści) o Poncjuszu Piłacie w wielowątkowym powiązaniu z wizytą Szatana w ateistycznym Związku Radzieckim.
Bohaterem jest Korotkow, pracownik Głównej Centralnej Bazie Materiałów Zapałczanych. Pewnego dnia Korotkow dostaje pensje wypłaconą nie w walucie, a w dużej ilości zapałek. Postanawia je sprzedać, jednak, gdy zostaje mu podsunięta myśl, jakoby zapałki nie były palne, ten młody człowiek postanawia się namacalnie o tym przekonać. Kołotkow w czasie eksperymentu doznaje urazu i cąły świat się zmienia. W pracy zaczynają się dziać dziwne rzeczy, absurd goni absurd...
Wiosna 1963 roku. Po kolejnym nieudanym zamachu na prezydenta Francji Charles'a de Gaulle'a szef komórki operacyjnej organizacji terrorystycznej OAS, Marc Rodin, wynajmuje zawodowego zabójcę.
Tajemniczy Anglik posługujący się pseudonimem 'Szakal', układa misterny plan zamachu. O zamiarach OAS dowiadują się służby specjalne. Ale jak ścigać mordercę, skoro nikt nie wie, jak wygląda, jakim nazwiskiem się posługuje i gdzie przebywa? Do wytropienia Szakala zostaje wyznaczony komisarz Claude Lebel, najlepszy francuski gliniarz.
Rozpoczyna się dramatyczny pojedynek pomiędzy bezwzględnym i nieprzeciętnie inteligentnym zabójcą a skrępowanym przez biurokrację policjantem. Szakal z łatwością wymyka się z kolejnych pułapek.
Niezwykłe arcydzieło literatury światowej przetłumaczone na dwieście pięćdziesiąt trzy języki i dialekty i wydane w milionach egzemplarzy.
To wydanie jest w języku włoskim.
Destinado a todos aquellos que quieran ampliar conocimientos y desarrollar destrezas lingüísticas en este campo.
Incluye situaciones, lecturas y ejercicios prácticos de los contextos más comunes con los que un alumno puede encontrarse, presentados de una forma dinámica.
Contiene un glosario y fichas complementarias.
Fruto de la experiencia de las autoras con estudiantes de intercambio académico que estudian espanol como lengua extranjera.
Además, este manual cuenta con una extensión digital en la ELEteca, que contiene:
Claves de los ejercicios.
Audiciones de los diálogos.
Vídeos modelo del apartado “De dos en dos”.
Sugerencias para la clase.
Ejercicios para reflexionar.
Juegos de arquitectura y construcción.
Estructura del libro:
Introducción de las autoras.
Índice.
Conoce tu libro.
Índice de contenidos.
Seis unidades didácticas más una de introducción.
El libro comienza con una presentación donde se ubica al alumno en un contexto de llegada a una ciudad nueva y por descubrir, y consta de seis unidades, que representan los cinco ámbitos o escenarios en los que se va a desenvolver el estudiante.
Quatorze récits ou l'autobiographie se mele aux souvenirs imaginaires. L'auteur peint aussi bien une soirée de l'ex-roi Farouk que son pere traqué par la Gestapo, les débuts de sa mere, girl dans un music-hall d'Anvers, les personnages équivoques dont le couple est entouré, son adolescence, et enfin quelques tableaux de son propre foyer. Tout cela crée peu a peu un «livret de famille».
«Je n'ai jamais eu a chercher Dieu : je vis avec lui. Avant meme que je sois extrait par des spatules du ventre de ma mere ou je serais bien resté, si on m'avait demandé mon avis, il était en moi comme je suis en lui. Il m'accompagne tout le temps. Meme quand je dors.
C'est ma mere qui m'a inoculé Dieu. Une caricature de sainte mystique qu'un rien exaltait, des pivoines en fleur aussi bien qu'une crotte de son dernier-né, au fond du pot. Je suis sur qu'elle avait de l'eau bénite en guise de liquide amniotique. Elle exsudait la foi.»
Un jeune Anglais du meilleur monde découvre dans la Vallée des Rois une sépulture inviolée qui contient a côté de la momie d'un pharaon celle d'une jeune femme merveilleusement belle, Tahoser, dont un papyrus a pieusement recueilli l'histoire.
Cette histoire est celle de son amour pour un jeune Hébreu «aux prunelles sombres devant lesquelles semblait danser un reve», et Le Roman de la momie nous transporte a Thebes, a l'époque de l'Exode et de ses miracles (passage de la mer Rouge, etc.), dans un décor de temples immenses, d'armées innombrables, de pretres a barbes michélangélo-nilotiques et d'opulentes captives d'Orient. De l'expédition de Bonaparte a Champollion et Aida, l'Égypte est au cour de la reverie romantique, et la Bible est éternelle : l'Égypte plus la Bible, qui dit mieux ? Et Ceci B. De Mille n'aurait pas fait aussi bien.
Quand parut la Momie, Flaubert songeait a un roman égyptien, Anubis. Désireux d'éviter des comparaisons inutiles, il mit Anubis au placard, troqua Thebes pour Carthage, et ce fut Salammbô.
«Le directeur a été tres gentil avec moi le jour de mon embauche. J'ai eu la permission de gérer ma parfumerie toute seule. Ça marchait bien. Seulement, quand les premiers symptômes sont apparus, j'ai du quitter la parfumerie. Ce n'était pas une histoire de décence ni rien ; c'est juste que tout devenait trop compliqué. Heureusement, j'ai rencontré Edgar, et Edgar, comme vous le savez, est devenu président de la République. C'était moi, l'égérie d'Edgar. Mais personne ne m'a reconnue. J'avais trop changé. Est-ce que j'avais raté la chance de ma vie ? En tout cas, je ne comprenais toujours pas tres bien ce qui m'arrivait. C'était surtout ce bleu sous le sein droit qui m'inquiétait...»
Un festival culturel rassemble pendant huit jours en Inde quatre Français, deux hommes et deux femmes, qui ne se connaissent pas. Une surprise attend chacun d'eux et les confronte avec leur passé. Cette semaine bouleverse leur vie.
De Delhi a Kovalam, dans le Sud, ils voyagent dans une Inde sur le qui-vive ou, juste un an apres les attentats de Bombay, se fait partout sentir la menace terroriste. Une Inde ou leur jeune accompagnateur indien déclare ouvertement sa haine des États-Unis. Une Inde ou n'ont pas cours la légereté et la raison françaises, ou la chaleur exacerbe les sentiments, ou le ciel avant l'orage est couleur indigo.
Tout en enchaînant les événements selon une mécanique narrative précise et efficace, ce nouveau roman de Catherine Cusset nous fait découvrir une humanité complexe, tourmentée, captivante.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
