Miłość w cieniu najsłynniejszej paryskiej katedry Katedra Najświętszej Marii Panny w Paryżu, powszechnie znana jako Dzwonnik z Notre Dame, to jedna z najbardziej cenionych powieści XIX-wiecznego twórcy Wiktora Hugo, która weszła do kanonu światowej literatury. Dzwonnik Quasimodo, odrzucony przez ludzi ze względu na swoją niepełnosprawność i brzydotę, żyje w samotności w niezliczonych zakamarkach katedry Notre Dame. Wiedzący czym jest odrzucenie i pragnący uczucia Quasimodo zakochuje się w prześladowanej przez ludzi Cygance Esmeraldzie. Uroda dziewczyny zachwyca nie tylko dzwonnika. Głowę dla niej traci też archidiakon Klaudiusz Frollo. To nie tylko opowieść o miłości, potrzebie bliskości i tolerancji, ale też o tym, że prawdziwe piękno nierzadko ukryte jest pod maską pozornej brzydoty.
Powieść w planach Wiktora Hugo miała być panoramicznym obrazem całego społeczeństwa francuskiego XIX wieku oraz wykładnią poglądów autora na kwestie porządku społecznego, walki z nędzą i wykluczeniem. Na kartach Nędzników, poprzez główne wątki fabularne oraz liczne dygresje, Hugo prezentuje swój program, oparty na wierze w możliwość pozytywnej przemiany każdego człowieka oraz w ciągły, obejmujący wszystkie dziedziny życia postęp. Praca nad tym epickim dziełem trwała blisko dwadzieścia lat. Powieść Nędznicy łączy elementy powieści realistycznej z silnymi elementami romantycznymi.
Paryż, wiek XV. Centrum świata, kultury i polityki. Szczyt wysublimowania, bogactwa i dobrego smaku. A obok nędza, bezprawie, opresja. Złodzieje, prostytutki, cyganie i inni wykluczeni z blichtru wspaniałego miasta.Dwa światy równoległe, który przecinają się ze sobą albo pod szubienicą, albo na niej.Piękna cyganka i on największy brzydal literatury, chromy i szpetny dziwak ciągający sznury dzwonniczych serc ku chwale Pana, który chyba odeń w podzięce dostał serce największe i najpiękniejszeBo czyż brzydota nie może kryć w sobie piękna?Klasyka literatury światowej, której nie można nie znać!!!
Rodzina Jondrette, złożona z ojca, matki, dwóch nastoletnich córek Eponiny i Anzelmy oraz dwunastoletniego Gavroche'a żyje w paryskie ruderze. Ich sąsiadem jest Mariusz Pontmercy.Narrator cofa się w czasie, by opisać dzieciństwo Mariusza: wychowywał go dziadek, zajadły rojalista, nienawidzący rewolucji i Napoleona. Uniemożliwiał on chłopcu kontakt z ojcem, pułkownikiem napoleońskim. Mariusz dowiaduje się, że jego ojciec, nie mogąc się z nim spotykać, wielokrotnie obserwował syna podczas nabożeństw w kościele, ukrywając się za filarem. Ta i inne opowieści wstrząsają młodym człowiekiem i skłaniają go do poznania historii rewolucji i Cesarstwa, których dotąd nienawidził.Któregoś dnia, w czasie spaceru w Ogrodzie Luksemburskim, Mariusz spotyka młodą dziewczynę w towarzystwie starszego mężczyzny. Zachwycony jej urodą, zaczyna śledzić oboje. Zostaje dostrzeżony przez opiekuna; w rezultacie dziewczyna przestaje przychodzić do ogrodu. Nieoczekiwanie tajemnicza piękność razem z opiekunem, znanym z dobroczynności trafia do jego sąsiadów. Ci jednak szykują na bogatego filantropa pułapkę.W tym czasie zaczyna się kolejny zryw Wiosny Ludów. Gavroche i Javert dołączają do ochotników na barykadach
Któregoś dnia w prowansalskim miasteczku Digne zjawia się wypuszczony z więzienia galernik Jean Valjean. Jedyną osobą, która przyjęła go przychylnie, był biskup. Valjean ucieka jednak w nocy, kradnąc srebrną zastawę stołową. Zostaje zatrzymany przez policję, biskup jednak zapewnia, że sam podarował mu srebra. Po odejściu policjantów stwierdza, że w ten sposób wykupił duszę Valjeana od sił zła i oddał Bogu. Były więzień postanawia zmienić swoje życie. Akcja przenosi się do Paryża, czterech młodzieńców żyje w wolnych związkach z czterema dziewczętami, z których jedna, Fantyna, zostaje porzucona z małą córeczką. Kobieta postanawia opuścić Paryż i szukać pracy. Zostawiła córeczkę Kozetę u przypadkowo spotkanej rodziny oberżystów z Montfermeil koło Paryża. Fantyna trafia do miasta przeżywającego prawdziwy rozkwit. Stało się tak za sprawą nieznanego nikomu przemysłowca, Madeleine'a. Otoczony powszechnym szacunkiem został merem miasta. Tylko inspektor policji Javert mu nie ufa. Jego podejrzenia zwiększają się jeszcze po tym, gdy Madeleine, chcąc ratować woźnicę Faucheleventa, podniósł na barkach ciężki wóz. Javert stwierdził wówczas, że znał tylko jednego człowieka o takiej sile: galernika nazwiskiem Valjean...
A wszystko zaczyna się od kradzieży bochenka chleba!. Historia byłego galernika Jana Valjeana, komisarza Javera, Fantyny, Kozety i bojowników z paryskiej barykady staje się wielowątkową powieścią rozgrywającą się w XIX-wiecznej Francji. Stanowi zarówno wnikliwe spojrzenie na socjologiczne mechanizmy rządzące społeczeństwem, jak i zadziwiająco trafną analizę natury ludzkiej. Ale przede wszystkim jest pełną wartkiej akcji i przygód historią z pogranicza kryminału. Zadziwia fakt, że ta powstała w drugiej połowie dziewiętnastego wieku powieść, ciągle króluje na listach bestsellerów, jest jedną z najczęściej komentowanych książek w historii literatury. O niesłabnącej popularności Nędzników świadczą liczne musicale, adaptacje filmowe i animowane. Historia Jana Valjeana, Javerta i Kozety znana jest nie tylko dorosłemu czytelnikowi, ale i młodemu odbiorcy.
Przedstawiamy drugi tom najbardziej znanej powieści Victora Hugo
Akcja została osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta. Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy. Powieść wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika.
Przedstawiamy najbardziej znaną powieść Victora Hugo
Akcja została osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta. Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy. Powieść wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika.
Skazany na śmierć. Czy my, żyjący z dnia na dzień, wypełnieni pewnością dalekiego końca, jesteśmy w stanie wyobrazić sobie, co dzieje się w mężczyźnie, któremu wymiar sprawiedliwości wyznaczył termin śmierci? Victor Hugo, posługując się formą dziennika, podejmuje próbę zrozumienia człowieka siedzącego w celi, którego czeka spotkanie z katem. Przedstawia jego myśli i uczucia, marzenia i pragnienie pocieszenia. Czy pisanie jest próbą przetrwania mimo zbliżającej się śmierci? W celi pojawiają się ludzie, którzy przynoszą rozgoryczenie i strach, wydaje się, że w tej drodze skazany mężczyzna musi pozostać samotny. Równocześnie wciąż ma nadzieję na spotkanie z drugim człowiekiem, który zdoła zrozumieć jego myśli i głośno kołaczące serce. Być może kimś takim może stać się czytelnik.
Najbardziej znana powieść Victora Hugo. Akcja została osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta. Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy.Powieść wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika.
Edycja limitowana z barwionymi kartkami. Powieść w planach Wiktora Hugo miała być panoramicznym obrazem całego społeczeństwa francuskiego XIX wieku oraz wykładnią poglądów autora na kwestie porządku społecznego, walki z nędzą i wykluczeniem. Na kartach Nędzników, poprzez główne wątki fabularne oraz liczne dygresje, Hugo prezentuje swój program, oparty na wierze w możliwość pozytywnej przemiany każdego człowieka oraz w ciągły, obejmujący wszystkie dziedziny życia postęp. Praca nad tym epickim dziełem trwała blisko dwadzieścia lat. Powieść Nędznicy łączy elementy powieści realistycznej z silnymi elementami romantycznymi.
One of the most widely read novels of all time, Les Misérables was the crowning literary achievement of Victor Hugo's career. An enormous melodrama set against the background of political upheaval in France following the rule of Napoleon I, the novel tells the story of the peasant Jean Valjean—unjustly imprisoned and hounded by his nemesis, the magnificently realized police detective Javert. A monumental classic dedicated to the oppressed, Les Misérables captures the entirety of life in nineteenth-century France.
Victor Hugo's tale of injustice, heroism and love follows the fortunes of Jean Valjean, an escaped convict determined to put his criminal past behind him. But his attempts to become a respected member of the community are constantly put under threat: by his own conscience, when, owing to a case of mistaken identity, another man is arrested in his place; and by the relentless investigations of the dogged Inspector Javert. It is not simply for himself that Valjean must stay free, however, for he has sworn to protect the baby daughter of Fantine, driven to prostitution by poverty.
Norman Denny's lively English translation is accompanied by an introduction discussing Hugo's political and artistic aims in writing Les Misérables.
Victor Hugo (1802-85) wrote volumes of criticism, dramas, satirical verse and political journalism but is best remembered for his novels, especially Notre-Dame de Paris (also known as The Hunchback of Notre-Dame) and Les Misérables, which was adapted into one of the most successful musicals of all time.
Victor Hugo
Le Dernier Jour d'un Condamné
Édition de : Marieke Stein
Un homme sans nom dont on ne sait rien, pas meme le crime, vient d’etre condamné a la guillotine : il ne lui reste plus que quelques jours a vivre. Dans l’attente de son exécution, il consigne ses dernieres pensées et sensations. Son journal suit le flot chaotique de sa conscience, avec des moments de panique, des sursauts d’espoir ou de révolte, et une hantise – celle de la mort qui vient.
Texte d’une inaltérable actualité et premier acte d’un combat dont Hugo demeurera le symbole, Le Dernier Jour d’un condamné (1829) est, d’apres son auteur, « la plaidoirie générale et permanente pour tous les accusés présents et a venir ». Et reste sans doute le plus grand réquisitoire jamais écrit contre la peine de mort.
Dossier
1. Genese et réception du Dernier Jour d’un condamné
2. Écrits de Victor Hugo contre la peine de mort
3. Le motif obsédant de la guillotine
Interview : « Laurent Mauvignier, pourquoi aimez-vous Le Dernier Jour d’un condamné ?»
Rejected by fifteenth-century Parisian society, the hideously deformed bell-ringer Quasimodo believes he is safe under the watchful eye of his master, the Archdeacon Claude Frollo. But after Quasimodo saves the beautiful Romani girl Esmeralda from the gallows and brings her to sanctuary in the cathedral, he and Frollo's mutual desire for her puts them increasingly at odds, before compassion and cruelty clash with tragic results.
An emotionally stirring story, Victor Hugo's The Hunchback of Notre-Dame is rightfully considered to be one of the finest novels ever written, and this beautiful edition, featuring an afterword by John Grant, is the perfect way to experience this unforgettable tale.
Designed to appeal to the booklover, the Macmillan Collector's Library is a series of beautiful gift editions of much loved classic titles. Macmillan Collector's Library are books to love and treasure.
Katedra Najświętszej Marii Panny w Paryżu (fr. Notre-Dame de Paris), to powieść Wiktora Hugo znana w Polsce również pod tytułem Dzwonnik z Notre-Dame.
Akcja powieści dzieje się w czasach późnego średniowiecza. Według słów autora, jest to „obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta”.
Fabułą powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy.
Bohaterem powieści jest Quasimodo - król karnawału roku 1482 i zabójca w afekcie swego opiekuna Klaudiusza Frollo, uosobienie brzydoty i dobroci serca.
Imię „Quasimodo” nawiązuje do nazwy święta w kalendarzu chrześcijańskim, zwanego Quasimodo, a wypadającego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy (lub w oktawę Wielkanocy). Właśnie wtedy 4-letni Quasimodo, porzucony przez rodziców, został odnaleziony pod bramą Katedry przez Klaudiusza Frollo.
Quasimodo wyrósł na niekształtnego olbrzyma. Nos miał czworoboczny, lewe oko malutkie, krzaczastą brew, oko prawe przykryte ogromną brodawką, popękane wargi i kieł z nich wystający, zęby krzywe i wyszczerbione, rozdwojony podbródek. Miał olbrzymią głowę ze zjeżonymi rudymi włosami, ogromny garb pomiędzy łopatkami i mniejszy garb na piersi, przedziwnie poskręcane nogi, ogromne stopy i ręce. Wyraz jego twarzy przy tym był mieszaniną złośliwości, zdziwienia i smutku, a mimo pokraczności sprawiał wrażenie niesłychanie silnego, zwinnego i odważnego. Ludność Paryża wierzyła, że utrzymywał konszachty z diabłem, a spotkanie z nim ciężarnej kobiety mogło sprawić, że ta urodzi potwora.
Postać Quasimodo dzięki licznym adaptacjom teatralnym, baletowym, musicalowym rozsławiła powieść i samego autora, Wiktora Hugo. Jednak adaptacje często odchodzą od oryginału Hugo, przez co gubią ideę i tragizm dzieła.
Warto więc sięgnąć do oryginału, powieści wydanej w 1831 roku, wspaniale poruszającej problemy wielkiej miłości dwojga ludzi, mezaliansu, pożądania i braku tolerancji, która często prowadzi do tragedii.
Pierwszy polski przekład autorstwa Józefa Tokarzewicza pt. Katedra Najświętszéj Panny Paryzkiéj (Notre-Dame-de-Paris) został wydany w roku 1876.
Zapraszam do lektury.
O autorze: Wiktor Hugo (ur. 26 lutego1802 w Besançon, zm. 22 maja 1885 w Paryżu) - francuski pisarz, poeta, dramaturg i polityk. Jeden z najważniejszych twórców literatury francuskiej i czołowy przedstawiciel romantyzmu francuskiego.
Autor poezji, dramatów wierszem i prozą oraz powieści, jak również listów i przemówień politycznych. Do jego najważniejszych dzieł należą powieści Nędznicy i Katedra Marii Panny w Paryżu, dramat Hernani oraz jedyna we francuskiej literaturze epopeja Legenda wieków.
Był członkiem Akademii Francuskiej, deputowanym do Konstytuanty, a następnie Zgromadzenia Narodowego. Wspierał rewolucję lipcową w 1830 roku, brał udział w rewolucji lutowej w 1848 roku, a z powodu przekonań politycznych przez 19 lat (1851–1870) przebywał na dobrowolnym wygnaniu poza granicami Francji jako przeciwnik II Cesarstwa. Po upadku Napoleona III w roku 1870 wrócił do Francji, zasiadał w Senacie III Republiki. Zmarł na zapalenie płuc i został pochowany w paryskim Panteonie.
Roman d’idées, roman social, le chef-d’oeuvre de Victor Hugo dont nous découvrons ici les principaux extraits est aujourd’hui l’un des emblèmes de la littérature du XIXe siècle.
Notions littéraires : le héros ; les opposants ; varier la chronologie pour maintenir le suspense (ellipse, analepse, scène et sommaire).
Histoire des arts : le XIXe s., du romantisme au réalisme ; le Paris d’Haussmann ; caricatures et dessins de presse ; l’épopée.
Set in a richly rendered 15th century Paris, Victor Hugo’s powerful drama focuses on a beautiful gypsy girl named Esmeralda, the two men (including an obsessed and manipulative priest) who love her, and the pitiful hunchback Quasimodo who tries to save her. With this simplified yet spellbinding version, kids can enjoy all the excitement of Hugo’s masterful story.
Powieść Nędznicy łączy elementy powieści realistycznej z silnymi elementami romantycznymi, ale także fragmentami o charakterze eseistycznym. Można wręcz powiedzieć, że jest to synteza gatunków: powieści przygodowej, obyczajowej, kryminału oraz umoralniającej „powieści o bohaterach”. W planach Wiktora Hugo utwór miał być panoramicznym obrazem całego społeczeństwa francuskiego XIX wieku oraz wykładnią poglądów autora na kwestie sprawiedliwego porządku społecznego, walki z nędzą i wykluczeniem. Na kartach Nędzników, poprzez główne wątki fabularne oraz liczne dygresje o charakterze filozoficznym i historycznym, Hugo prezentuje swój program polityczny i społeczny, oparty na wierze w możliwość pozytywnej przemiany każdego człowieka oraz w ciągły, obejmujący wszystkie dziedziny życia postęp. Praca nad utworem trwała blisko dwadzieścia lat, jego szczegółowa koncepcja ulegała w tym okresie wielokrotnym zmianom i rozszerzeniom. Akcja powieści rozpoczyna się w 1815 w prowansalskim miasteczku Digne opisem życia prowadzonego przez biskupa Myriel, zwanego przez mieszkańców diecezji Mile Widzianym (fr. Bienvenu). Biskup ten dobrowolnie zrezygnował z mieszkania w przeznaczonym dla siebie pałacu, oddając go na szpital. Dawał przykład skromności i dobroci, wspierał dobroczynność. Któregoś dnia w miasteczku zjawił się wypuszczony z więzienia galernik Jean Valjean. Jedyną osobą, która przyjęła go przychylnie, był biskup. Valjean ucieka jednak w nocy, kradnąc srebrną zastawę stołową Myriela. Zostaje zatrzymany przez policję i zawrócony, jednak biskup zapewnia, że sam podarował mu srebra. Po odejściu policjantów stwierdza, że w ten sposób wykupił duszę Valjeana od sił zła i oddał Bogu. Opuszczając Digne, zszokowany minionymi wydarzeniami Valjean spotyka na gościńcu nastoletniego kominiarza z Sabaudii i kradnie mu monetę 40 sous, po czym pojmując swój błąd, woła „Jestem nędznikiem!” i postanawia zmienić swoje życie. Akcja przenosi się do Paryża, dwa lata później czterech młodzieńców żyje w wolnych związkach z czterema dziewczętami, z których jedna, Fantyna, zostaje porzucona z małą córeczką. Kobieta postanawia opuścić Paryż i szukać pracy. Nie chcąc, aby wyszła na jaw historia jej romansu, zostawiła córeczkę Kozetę u przypadkowo spotkanej rodziny oberżystów z Montfermeil koło Paryża. Fantyna trafiła do miasta przeżywającego prawdziwy rozkwit. Stało się tak za sprawą nieznanego nikomu przemysłowca, Madeleine'a. Dzięki wprowadzeniu nowinek technologicznych do zakładów produkujących sztuczne szkło mógł nie tylko wzbogacić się sam, ale i sfinansować budowę szkół, ochronek i przytułków. Otoczony powszechnym szacunkiem został wreszcie merem miasta. W Montreuil tylko inspektor policji Javert mu nie ufa. Jego podejrzenia zwiększyły się jeszcze po tym, gdy Madeleine, chcąc ratować woźnicę Faucheleventa, podniósł na barkach ciężki wóz. Javert stwierdził wówczas, że znał tylko jednego człowieka o takiej sile: galernika nazwiskiem Valjean…
Powieść ma formę złożonego z 49 rozdziałów dziennika pisanego przez skazanego na śmierć w ciągu ostatniego dnia jego życia, w którym opisuje swój proces i niektóre epizody ze swojego życia. Czytelnik nie zna ani nazwiska skazańca, ani powodów, dla których został skazany (pada jedynie ogólnikowe stwierdzenie ja, który przelałem krew). Skazany opisuje swoje uczucia, lęk przed śmiercią, przeświadczenie o możliwości ułaskawienia, strach i obrzydzenie na widok zakuwanych w kajdany galerników, kontynuuje opis wydarzeń aż do momentu, gdy zostaje przewieziony do ratusza w celu zweryfikowania tożsamości i oddania w ręce kata. Dziennik urywa się słowami Muszą mnie ułaskawić!. Ostateczny los narratora nie jest znany czytelnikowi, chociaż prawie na pewno został on zgilotynowany.
Książka w języku francuskim
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
